«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
.jpg)
Επιστολές προς ένα Όμιλο
Μαθητών
Όταν εμφυτεύεται ο σπόρος στην μήτρα της μητέρας,
ανεξάρτητα αν πρόκειται για κλώσα ή για ανθρώπινο ον, επέρχεται μια φάση κατά την οποία κρίνεται η βιωσιμότητα. Υπάρχει δηλαδή μια ·περίοδος αναμονής, στη διάρκεια της οποίας καθορίζεται το αν είναι βιώσιμη η εγκυμοσύνη της γυναίκας. Υπάρχει
μεν η δυνατότητα για ζωή, αλλά τίποτε δεν την εγγυάται ακόμα.
Το ίδιο αληθεύει
και για μια ομαδική οντότητα, και ιδιαίτερα για έναν όμιλο τέτοιας φύσεως.
Δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί η μοίρα μιας ομάδας ατόμων, και ακόμα περισσότερο όταν πρόκειται για εξαιρετικά αυτόνομα και ανεξάρτητα άτομα. Το να φτάσεις στη μαθητεία στο στάδιο του αποδεκτού μαθητή, ατομικά συνιστά τεκμήριο της δύναμης του χαρακτήρα σου ως στοχαστή και γνώστη, πλην όμως εξακολουθεί να ελλοχεύει ο κίνδυνος της ύβρεως. Η Ύβρις ενδέχεται να παρεισφρήσει στο βαθμό που ο μαθητής τρέφει την πεποίθηση ότι γνωρίζει πολύ περισσότερα από ό,τι τα άλλα ανθρώπινα όντα, και ότι ένεκα αυτού είναι ανώτερος. Ασφαλώς διαθέτει περισσότερη γνώση από το πιο μεγάλο μέρος της όλης ανθρωπότητας, αλλά σίγουρα όχι περισσότερη πάνω σε αυτά που αφορούν τον ευρύτερο και μέγα κοσμικό σχεδιασμό. Η ανθρώπινη γνώση του μαθητή δε συγκρίνεται με την Ανώτερη Γνώση, που απαιτεί από τον μαθητή και τον μυημένο των πρώτων βαθμών να αναγνωρίσει πραγματικά την Άλυσο της Ιεραρχίας. Ακριβώς σε εκείνη την θέση, ανάμεσα στο αίσθημα ότι είσαι ανώτερος από την ανθρωπότητα συνολικά, και της "ταπεινότητας" όσον αφορά την Ιεραρχία, μπορεί να αναδυθεί ένας νέος τόπος ανάπτυξης. Έτσι αρχίζεις ξανά με μια αίσθηση κατωτερότητας, όπως κάνει ένα παιδί που συγκρίνει τον εαυτό του με τους μεγάλους, ώσπου ανατέλλει η στιγμή που ο μαθητής αντιλαμβάνεται ότι ο βίος όπου ζούσε ως αυτόνομο άτομο έφτασε στο τέλος του, αν βεβαίως θέλει να έχει περαιτέρω πρόοδο πάνω στην Ατραπό. Για τον ζηλωτή που επιδιώκει να απορροφηθεί μέσα στην Ιεραρχία, το μόνο που ανοίγεται μπροστά του είναι η ομαδική ζωή και η ανακάλυψη της θέσης του και της λειτουργίας του μέσα στον Όμιλο.
Η διαφορά μεταξύ της νέας ομαδικής
ζωής στον Υδροχόο
και της παλαιάς στους Ιχθείς είναι τεράστια. Σε ομάδες που αποτελούνται αποκλειστικά από ανθρώπους και με ανθρώπινη
συνείδηση, χωρίς την ενεργό συμμετοχή της Ιεραρχίας και χωρίς γνήσια ευαισθησία απέναντι στην ανώτερη
εντύπωση, γίνεται αναπόφευκτη η σύγκρουση των προσωπικοτήτων και των ιδεών - κάτι που το βλέπουμε
παντού, σε όλο τον κόσμο σήμερα,
ακόμα και μεταξύ ομάδων που επιδιώκουν το ύψιστο καλό στον δικό τους τομέα εξειδίκευσης η κάθε μία. Αυτός είναι και ο λόγος που ασκούν μικρό αντίκτυπο μέσα στον κόσμο συγκριτικά με τους πόρους που διαθέτουν
και ρέουν μέσα από αυτές τις ομάδες και από την αφοσίωση
των μελών τους στον επιδιωκόμενο σκοπό.
Το επόμενο
στάδιο στην ανθρώπινη
εξέλιξη θα εξαρτηθεί
από την αναγνώριση εκ μέρους των μελών της ανθρωπότητας ότι υπάρχει μια Ανώτερη Δύναμη ή ο Θεός, που είναι η δύναμη που οδηγεί σύμπασα την δημιουργία,
και η δύναμη αυτή κινεί
τους κύκλους της εξέλιξης. Αν αυτή
η αναγνώριση επέλθει εγκαίρως,
θα καταστεί εφικτό, έστω και τώρα,
να σωθεί η ανθρωπότητα από τον ίδιο της τον εαυτό. (Αυτός ήταν ο σκοπός του DK όταν καλούσε
την ανθρωπότητα να αφυπνιστεί απέναντι
στην πραγματικότητα της Ψυχής, της Ιεραρχίας και του Σχεδίου). Χωρίς αυτήν την αναγνώριση οι ανταγωνισμοί για την εξουσία και την κατεξουσίαση των άλλων θα συνεχίσουν να μαστίζουν την ανθρωπότητα, ρημάζοντας τους τόπους και μακελεύοντας την ζωή παντού στον πλανήτη.
Βλέπετε λοιπόν πόσο ζωτικής σημασίας είναι πειράματα ωσάν κι αυτό εδώ. Αν θα τα καταφέρουν να προβιβαστούν αυτά σε ομαδική εμπειρία, θα αποφέρουν μια νέα διάσταση της ιδιότητας του ανθρώπου και θα σπείρουν τους σπόρους του Υδροχοϊκού πολιτισμού κατά ένα τρόπο ολότελα μοναδικό. Η επιτυχία ενός πειράματος καθορίζεται από το πέρασμά του στο στάδιο του βιώματος, κατά το οποίο δοκιμάζεται η γενεσιουργός προσδοκία που ενέπνευσε το πείραμα, οπότε και αποδεικνύεται αν είχε ή όχι αξία. Ο δηλωμένος σκοπός αυτού του ομίλου ήταν η απόκτηση πρόσβασης στο πνευματικό βασίλειο με τη δημιουργία μιας ομαδικής ανταχκαράνα. Καθώς λοιπόν το πείραμα περνάει τώρα στο στάδιο του εμπειρικού βιώματος, θα έχετε την ευκαιρία να αποδείξετε την δυνατότητα που αυτό έχει υποθετικά [προς το παρόν]. Εάν αποδειχθεί ότι είναι δυνατόν να υπάρξει μια γέφυρα τηλεπαθητικής επικοινωνίας με λειτουργικότητα μεταξύ των δύο βασιλείων μας, και εάν αυτή η πραγματικότητα μπορεί να λάβει έκφραση ή να εκδηλωθεί μέσα στον κόσμο, θα μετακινήσει τον ανθρώπινο ψυχισμό προς την
κατεύθυνση της αποδοχής της νέας αποκάλυψης
σχετικά με το θείον της συστάσεως του
ανθρώπου.
Ας μην προτρέχουμε ωστόσο
υπερβολικά. Για την ώρα ο όμιλος εξακολουθεί
να αποτελεί πείραμα.
Δεν συντρέχει ακόμα η περίπτωση όλα τα μέλη να θεωρούν τον εαυτό τους μετέωρο ανάμεσα
στις πραγματικότητες των δύο βασιλείων και έτοιμο να παραδοθεί στο ανώτερο. Για να προχωρήσει κάποιος περαιτέρω μέσα στο πνευματικό
βασίλειο θα πρέπει κυριολεκτικά να γεννηθεί και πάλι εν πνεύματι αυτή τη φορά] και να μάθει, από την άποψη της υπηρεσίας
του, να βλέπει τα πράγματα
με τα μάτια του νεοφώτιστου. Ο μαθητής θα πρέπει να διεξέλθει συνειδητά
την παραίτησή του από την ταυτοποίηση με την όποια θέση του μέσα στο επίπεδο της ανθρώπινης ζωής, δηλαδή την προσωπικότητά του, και να αντιστρέψει τους πόλους της ταύτισης του από το Εγώ, στο Εσύ. Σε αυτήν την περίπτωση, το Εσύ αντιπροσωπεύει το Διδάσκαλο και Άσραμ Του. Οι τάξεις [οι διαστρωματώσεις, οι γραμμές, οι συστοιχίες] του Άσραμ απαρτίζονται από εκείνους που έχουν προηγηθεί
από εσάς πάνω στο Δρόμο,
δηλαδή τους μεγαλύτερους από εσάς [στην πνευματική ηλικία]
αδελφούς και αδελφές,
οι οποίοι διαβλέπουν
ότι εσείς αποβαίνετε έξοχα όργανα υπηρεσίας προς την ανθρωπότητα
και το Σχέδιο.
31 Ιουλίου 2014
Με το που προβάλλετε την ενέργειά σας στο μέλλον, βοηθάτε να το θεμελιώσουμε [αυτό το μέλλον] ως πραγματικότητα εδώ και τώρα. Καθώς ευρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός φονικού πολέμου, γίνεται απελπιστικά έντονη η ανάγκη για την εισροή του Φωτός της Ιεραρχίας μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων. Μάθετε ότι το μέλλον εναπόκειται στα χέρια εκείνων που έχουν μετατοπίσει [περιάγει] τη συνείδηση τους σε βαθμό που "τίποτε να μην μπορεί να αποστρέψει το δικό τους θέλημα από το δικό μας".(5) Τώρα είναι η ώρα να αναδειχθεί η θέληση του μαθητή: Δηλαδή να ενσαρκώσει ο ίδιος, πάνω του, παν ό,τι μπορεί να γίνει αντιληπτό από τα άλλα ανθρώπινα όντα ως η Ανώτερη Οδός του Μέλλοντος. Αυτό θα μπορεί να επιτευχθεί εξαιρετικά πιο αποτελεσματικά να η θέληση ενός ομίλου μαθητών είναι ευθυγραμμισμένη με το ιεραρχικό αντίστοιχό της και αποβεί ενιαία φορέας διανομής του Φωτός που ανατέλλει.
5 Βλέπε το μάντραμ στο σχέδιο διαλογισμού της σελ. 141 Αγγλ. της Μαθητείας στη Νέα Εποχή Τ. Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου