«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
(Α΄ ΜΕΡΟΣ)
Θέληση για το Καλό:
«η ικανότητα όχι μόνο να χρησιμοποιείτε την πνευματική θέληση αλλά και να γνωρίζετε
κάπως τη φύση του "καλού"».
Μαθητεία στη Νέα Εποχή, Τόμ. ΙΙ, σελ. 46-47
Η καλή θέληση είναι
σχετικά απλή στην έκφραση κι όλοι σας γνωρίζετε πολλά γι’ αυτή κι εκφράζετε μεγάλο
μέρος της. ... Αλλά η θέληση-για-το-καλό είναι πολύ πιο δύσκολο να εκφρασθεί, γιατί
δεν συνεπάγεται μόνο την ικανότητα να χρησιμοποιείτε την πνευματική θέληση, αλλά
και να γνωρίζετε κάπως τη φύση του "καλού". Η θέληση-για-το-καλό είναι
η βασική ποιότητα του θείου σκοπού, που περιλαμβάνει σχεδιασμένη δραστηριότητα κι
ένα συγκεκριμένο στόχο που πρέπει να επιτευχθεί. Απαιτεί την ικανότητα να σκέφτεστε
με όρους συνόλου, μια εκτίμηση του επόμενου βήματος που πρέπει να κάνει η ανθρωπότητα
για την επικείμενη Μεγάλη Προσέγγιση (γιατί αυτή πρέπει να είναι μια αμοιβαία Προσέγγιση),
μια κατανόηση των μαθημάτων του παρελθόντος κι ένα όραμα που θα βασίζεται
–όχι στην αγάπη ή την ψυχική όραση– αλλά σε μια πεποίθηση του άμεσου σκοπού του
Σανάτ Κουμάρα, όπως τον πραγματοποιεί μέσω του Χριστού και της πλανητικής Ιεραρχίας.
Η πεποίθηση αυτή βασίζεται, όσον αφορά την Ιεραρχία, στον καθαρό λόγο· βασίζεται,
όσον αφορά την ανθρωπότητα μέσω των μαθητών της, στην ενορατική αντίληψη που εφαρμόζεται
με αγάπη κι εκφράζεται με νοημοσύνη. Θα σας ζητούσα να συλλογισθείτε σ’ αυτό και
καθώς συλλογίζεσθε να κάνετε τις αναγκαίες αλλαγές στην προσωπική σας προσέγγιση
στο πρόβλημα.
Μαθητεία
στην Νέα Εποχή, Τόμ. ΙΙ, σελ. 46-47
Όλες οι μυητικές διαδικασίες δια των οποίων πρέπει να διέλθει ο μαθητής, αφορούν πρωταρχικά τη σκέψη της υπέρτατης, ενσαρκωνόμενης Θεότητας, η σκέψη αυτή εκδηλώνεται σαν θέληση-για-το-καλό. Η πρόοδος του μαθητή από τη μια μύηση στην άλλη μεταδίδει τη βαθμιαία αποκάλυψη του θείου Σκοπού όπως εκφράζεται δια του ιεραρχικού Σχεδίου κι εκδηλώνει εκείνη την ποιότητα αγάπης (τη θέληση-για-το-καλό) που δίνει στο Σκοπό και στο Σχέδιο θαλπωρή, τη μαγνητική του έλξη και την κύρια ιδιότητα της θεραπείας. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο Σκοπός του Πλανητικού Λόγου, καθώς εκπορεύεται απ’ τον υψηλό Του τόπο υπό την κρούση της θέλησής Του για-το-καλό, έχει λυτρωτική φύση.
Υπάρχει ένας μόνο
τρόπος με τον οποίο η εστιασμένη κακή θέληση, με την ανταποκριτικότητά της στη Σαμπαλλική
δύναμη μπορεί να υπερνικηθεί κι αυτό γίνεται με την αντίθεση μιας εξίσου εστιασμένης
πνευματικής θέλησης που επιδεικνύεται από ανταποκριτικούς άνδρες και γυναίκες καλής
θέλησης, οι οποίοι μπορούν να εκγυμνασθούν να γίνουν ευαίσθητοι σ’ αυτό τον τύπο
της νεοεισερχόμενης ενέργειας και μπορούν να μάθουν πώς να την επικαλούνται και
να την εφελκύουν.
Μπορείτε λοιπόν να
δείτε γιατί υπήρχε κάτι περισσότερο από μια επιπόλαιη χρήση μιας καθημερινής λέξης
όταν συζητήθηκαν οι όροι της καλής θέλησης και της θέλησης-για-το καλό. Όλη την
ώρα δεν είχα στη σκέψη μου μόνο την καλοσύνη και την καλή πρόθεση, αλλά την εστιασμένη
θέληση-για-το-καλό η οποία μπορεί και πρέπει να εφελκύσει τη Σαμπαλλική ενέργεια
και να τη χρησιμοποιήσει για την αναχαίτιση των δυνάμεων του κακού.
Αντιλαμβάνομαι ότι
αυτό είναι μια σχετικά νέα ιδέα για πολλούς από σας σε άλλους θα σημαίvει λίγα ή τίποτε·
άλλοι πάλι μπορεί να έχουν αμυδρές αναλαμπές της νέας αυτής προσέγγισης στο Θεό
και την υπηρεσία η οποία – το λέω πάλι – μπορεί και πρέπει να ανακατασκευάσει, να
αναδομήσει και να αποκαταστήσει τον κόσμο. Θα ήθελα να τονίσω εδώ ότι η όψη θέληση
μπορεί να προσεγγισθεί μόνο από το νοητικό πεδίο και συνεπώς μόνο εκείνο που εργάζονται
με και μέσω του νου μπορούν να αρχίσουν να οικειοποιούνται αυτή την ενέργεια. Εκείνοι
που επιδιώκουν νd. εφελκύσουν τη Σαμπαλλική δύναμη προσεγγίζουν
την ενέργεια του πυρός. Το πυρ είναι το σύμβολο και η ποιότητα του νοητικού πεδίου.
Το πυρ είναι μια όψη της θείας φύσης. Το πυρ ήταν μια εξέχουσα όψη του πολέμου.
Το πυρ παράγεται με φυσικά μέσα και τη βοήθεια του ορυκτού βασιλείου κι αυτό ήταν
το μεγάλο απειλητικό και επιλεγμένο μέσον καταστροφής αυτού του πολέμου. Ήταν μια
εκπλήρωση της αρχαίας προφητείας ότι η απόπειρα να καταστραφεί η Αρεία φυλή θα γίνει
με το μέσον του πυρός, όπως ακριβώς η αρχαία Ατλαντίδα καταστράφηκε από το ύδωρ.
Αλλά η πύρινη καλή θέληση και η συνειδητή εστιασμένη χρήση της Σαμπαλλικής δύναμης
μπορεί να αντιμετωπίσει το πυρ με το πυρ κι αυτό πρέπει να γίνει.
Εσωτερική
Αστρολογία, σελ 586-587
Ερχόμαστε τώρα στο έργο που
εγώ (Ντ.Κ.), ένας Διδάσκαλος δεύτερης ακτίνας, επιχειρώ να κάνω. Με τι
ενέργειες εργάζομαι; Ποιος είναι ο στόχος για τον οποίο μοχθώ κάτω από τη
διεύθυνση των τριών μεγάλων Κυρίων
της Ιεραρχίας; Εργάζομαι με την
ενέργεια των ορθών ανθρώπινων σχέσεων· αυτή είναι ένα οριστικό και ακέραιο
τμήμα της ενέργειας της δεύτερης ακτίνας. Είναι ένας μαγνητικός τύπος ενέργειας
και έλκει τους ανθρώπους μαζί για καλυτέρευση και ορθή κατανόηση. Σχετίζεται
επίσης με ιδιάζοντα τρόπο με την ενέργεια της πρώτης Ακτίνας της Θέλησης ή
Δύναμης. Ίσως αυτό να σας διευκρινισθεί αν υποδείξω ότι η θέληση-για-το-καλό
είναι μια όψη της Ακτίνας της Θέλησης, αλλά η καλή θέληση είναι μια ιδιότητα
της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης-Σοφίας, συσχετίζοντας έτσι αυτή την ακτίνα με
την πρώτη.
Σ’ αυτό τον ιδιαίτερο και σχετικά σύντομο κύκλο το
Άσραμ μου βρίσκεται σε μια θέση-κλειδί. Αυτή τη στιγμή συνδέεται στενά με το
πρώτο ακτινικό Άσραμ του Διδασκάλου Μορύα μέσω του έργου των Ανθρώπων Καλής
Θέλησης και μέσω όλων των κινημάτων καλής θέλησης στον κόσμο. Η καλή θέληση
είναι ουσιαστικά μια έκφραση της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης-Σοφίας και
επομένως είναι μια όψη όλων των Άσραμ στο μεγάλο εκείνο δεύτερο ακτινικό Άσραμ,
την Ιεραρχία. Αλλά σήμερα όλο το έργο της καλής θέλησης γαλβανίζεται επίσης σε
μια βίαιη δραστηριότητα μέσα από τη δυναμική ενέργεια της πρώτης ακτίνας που
εκφράζει τη θέληση-για-το-καλό.
Έχετε συνεπώς αυτό
το δυναμικό τύπο ενέργειας που διοχετεύεται μέσω του Άσραμ για το οποίο είμαι υπεύθυνος.
Αυτό το Άσραμ εργάζεται επίσης σε στενή συνεργασία μ’ εκείνο του Διδασκάλου Ρ., επειδή ο σκοπός μας είναι η νοήμων δραστηριότητα της ενέργειας της
καλής θέλησης και το έργο που απαιτείται απ’
όλους τους άνδρες και τις γυναίκες καλής θέλησης σε ολόκληρο τον κόσμο
είναι να εκφρασθεί η καλή θέληση με νοημοσύνη που εφαρμόζεται με σοφία και
επιδεξιότητα στη δράση. Όταν το Εργατικό Κίνημα θα παρασυρθεί από την ενέργεια
της καλής θέλησης, θα συμβούν βασικές αλλαγές στις παγκόσμιες υποθέσεις. Θα
ζητούσα απ’ όλους τους εργάτες της καλής θέλησης να προσπαθήσουν να
προσεγγίσουν το εργατικό δυναμικό σε όλες τις χώρες μ’ αυτές τις ιδέες ορθά
παρουσιασμένες.
Προσπάθησα εδώ να
σας δώσω κάποια ιδέα της σύνθεσης αυτού του ιεραρχικού έργου για την
ανθρωπότητα και επομένως να δώσω σ’ όλους τους άνδρες και τις γυναίκες καλής
θέλησης το αναγκαίο θάρρος να προχωρήσουν μπροστά.
Με ρωτάτε (και
σωστά) ποια χρησιμότητα έχουν όλες αυτές οι πληροφορίες για τους ανθρώπους και
τους ζηλωτές που προσπαθούν να υπηρετήσουν; Το μόνο πράγμα που χρειάζεται
σήμερα η ανθρωπότητα είναι η αντίληψη ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ένα Σχέδιο που πραγματώνεται
σαφώς μέσα απ’ όλα τα παγκόσμια γεγονότα και ότι όλα όσα συνέβησαν στο ιστορικό
παρελθόν του ανθρώπου και όλα όσα συνέβησαν πρόσφατα βρίσκονται σίγουρα σε
συμφωνία μ’ αυτό το Σχέδιο. Κατ’
ανάγκη επίσης, αν υπάρχει ένα τέτοιο Σχέδιο, προϋποθέτει Εκείνους που είναι υπεύθυνοι
για την καταγωγή του Σχεδίου και για την επιτυχή προώθησή του. Από τη σκοπιά
της μέσης ανθρωπότητας που σκέφτεται με όρους γήινης ευτυχίας, το Σχέδιο πρέπει
να είναι κάτι χαρούμενο και κάτι που θα κάνει την υλική ζωή ευκολότερη. Για την
πνευματική Ιεραρχία το Σχέδιο περιλαμβάνει εκείνες τις προσαρμογές ή
περιστάσεις που θα ανυψώσουν και θα διευρύνουν τη συνείδηση του ανθρώπινου
γένους και επομένως θα επιτρέψουν στους ανθρώπους ν’ ανακαλύψουν τις πνευματικές
αξίες για λογαριασμό τους και να
κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές με τη δική
τους ελεύθερη βούληση και έτσι να δημιουργήσουν την απαιτούμενη βελτίωση
του περιβάλλοντος, που είναι συνεπής με την ανελισσόμενη πνευματική αναγνώριση.
Η
Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 669-670
Συνοψίζοντας θα πω ότι ο
τωρινός αναπροσανατολισμός της Ιεραρχίας σε σχέση τόσο με τη Σαμπάλλα όσο και με την Ανθρωπότητα
εισάγει τον κύκλο της πλήρους ήττας του κοσμικού κακού πάνω στον πλανήτη μας,
αφήνοντας μόνο μια απομονωμένη και εξασθενημένη Μαύρη Στοά να πεθάνει με αργό
θάνατο· αυτό επιτρέπει τον
εξαγνισμό της ανθρώπινης επιθυμίας σε τέτοια έκταση, ώστε “η ύλη θα λυτρωθεί
από τη θυσιαστική θέληση Εκείνων που γνωρίζουν, από τη θέληση-για-το-καλό
Εκείνων που είναι και από την καλή θέληση εκείνων των υιών των ανθρώπων που έχουν στρέψει τα πρόσωπά τους στο φως
και με τη σειρά τους αντανακλούν αυτό το φως”.
Όπως γνωρίζουν όλοι
οι μαθητές, ένα από τα προβλήματα με τα οποία είναι διαρκώς αντιμέτωποι είναι
μια ακραία ευαισθησία στα ρεύματα σκέψης εκείνων με τους οποίους βρίσκονται σε
άμεση επαφή. Όσο πιο προχωρημένος είναι ο μαθητής, τόσο μεγαλύτερο είναι το
πρόβλημά του. Η θεωρία ότι αν κάποιος ζει και εργάζεται σ’ ένα υψηλό επίπεδο συνείδησης είναι
απρόσβλητος απ’ ό,τι εκπορεύεται από το κατώτερο επίπεδο, δεν ισχύει πρακτικά.
Ο αποκρυφιστικός νόμος διακηρύσσει ότι το μεγαλύτερο μπορεί πάντοτε να
περιλαμβάνει το μικρότερο και όπως αληθεύει για τον πλανητικό Λόγο (ο Οποίος
είναι το άθροισμα όλων των μικρότερων μορφών μέσα στο εκδηλωμένο σύμπαν Του),
έτσι και ο ίδιος νόμος ισχύει για όλα τα ανθρώπινα όντα. Συνεπώς ο μαθητής
μπορεί πάντοτε να περιλαμβάνει ό,τι εκπορεύεται από εκείνους που είναι κάτω απ’
αυτόν στην κλίμακα της εξέλιξης. Όσο περισσότερο βρίσκεται ο μαθητής υπό την
επιρροή του Νόμου της Αγάπης, τόσο ευκολότερα συντονίζεται και απορροφά τις
σκέψεις και καταγράφει τις επιθυμίες εκείνων που βρίσκονται γύρω του και
ιδιαίτερα εκείνων που είναι δεμένοι μαζί του με τα δεσμά της στοργής και της
καρμικής σχέσης. Καθώς ο μαθητής προχωρά από μύηση σε μύηση, η όψη θέληση
ενδυναμώνει τη διάνοια και διευθύνει την έκφραση της ενέργειας της αγάπης και
έτσι το πρόβλημα μειώνεται γιατί ο μυημένος μαθαίνει ορισμένους προστατευτικούς
κανόνες που δεν είναι διαθέσιμοι στο
νεόφυτο. Ο τελευταίος πρέπει να μάθει πρώτα απ’ όλα πώς να ταυτίζεται με τους
άλλους σαν τη βάση μιας ανώτερης
ταύτισης που ρυθμίζει τους ανώτερους μυημένους στην κλίμακα της ύπαρξης.
Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 689-690
Η όψη θέληση της θειότητας μπορεί να βρει έκφραση μόνο
μέσα από την ανθρωπότητα, επειδή το τέταρτο βασίλειο της φύσης προορίζεται να
είναι ο πράκτορας της θέλησης για τα τρία υπανθρώπινα βασίλεια. Συνεπώς ήταν απαραίτητο να
αναπτυχθεί στην ανθρωπότητα το πνεύμα της περιεκτικότητας και η τάση για πνευματική
ταύτιση σαν προπαρασκευαστικό βήμα για να αναπτυχθεί η ανταπόκριση στο θείο
σκοπό. Είναι απολύτως ουσιώδες να αναπτυχθεί η θέληση-για-το-καλό από τους
μαθητές του κόσμου έτσι ώστε η καλή θέληση να μπορέσει να εκφραστεί από τις
τάξεις του ανθρώπινου γένους. Η θέληση-για-το-καλό
των γιγνωσκόντων του κόσμου είναι το μαγνητικό σπέρμα του μέλλοντος. Η
θέληση-για-το-καλό είναι η όψη Πατήρ, ενώ η καλή θέληση είναι η όψη Μήτηρ, και
από τη σχέση αυτών των δύο θα μπορέσει να θεμελιωθεί ο νέος πολιτισμός που θα βασίζεται
σε υγιείς πνευματικές (αλλά τελείως διαφορετικές) γραμμές. Θα ήθελα να συστήσω
αυτή τη σκέψη στη συνείδησή σας, γιατί σημαίνει ότι δύο όψεις του πνευματικού
έργου πρέπει να γαλουχηθούν στο άμεσο μέλλον, γιατί απ’ αυτές εξαρτάται η πιο
μακρινή ελπίδα ευτυχίας και παγκόσμιας ειρήνης. Ο Νέος Όμιλος Υπηρετών του
Κόσμου πρέπει να προσεγγιστεί και η θέληση-για-το-καλό να αναπτυχθεί μέσα του,
και ταυτόχρονα οι μάζες πρέπει να προσεγγιστούν με το μήνυμα της καλής θέλησης.
Η θέληση-για-το-καλό είναι δυναμική, ισχυρή και αποτελεσματική· βασίζεται στην
αντίληψη του σχεδίου και στην αντίδραση στο σκοπό όπως γίνεται αισθητός από
εκείνους που είναι είτε μυημένοι και βρίσκονται συνειδητά σε επαφή με τη
Σαμπάλλα, είτε μαθητές που αποτελούν επίσης μέρος της Ιεραρχίας αλλά δεν είναι
ακόμη ικανοί να έλθουν σε επαφή με τον κεντρικό Σκοπό ή Ζωή. Επειδή δεν έχουν
ακόμη λάβει την τρίτη μύηση, ο εναδικός κραδασμός είναι γι’ αυτούς τελείως
άγνωστος. Θα ήταν εξίσου επικίνδυνο γι’ αυτούς να καταστούν ικανοί να
προσεγγίζουν τη Σαμπάλλα (πριν από την τρίτη μύηση, οπότε όλες οι τάσεις της
προσωπικότητας έχουν εξαλειφθεί) όσο θα ήταν
να διδάξουμε σήμερα στις μάζες των ανθρώπων τεχνικές της θέλησης, οι οποίες θα
καθιστούσαν αποτελεσματική την ήδη ιδιοτελή τους θέληση. Το κύριο εμπόδιο θα
ήταν ότι οι μαθητές θα καταστρέφονταν, ενώ οι κοινοί άνθρωποι θα βλάπτονταν.
Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 109-110
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου