Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019



Είμαι πεπεισμένη ότι δεν θα έρθει κάποιος ατομικός Παγκόσμιος Σωτήρας, χρησιμοποιώντας ένα φυσικό σώμα. Πιστεύω σ’ αυτό τον ατομικό Παγκόσμιο Σωτήρα, αλλά πιστεύω ότι θα σώσει τον κόσμο διαμέσου του ομίλου. Πιστεύω ότι θα εργασθεί με τους δικούς του· [202] ότι εκγυμνάζει τώρα ανθρώπους, έτσι ώστε θα έρθει η μέρα που αυτός ο όμιλος θα είναι τόσο ισχυρός με το σιωπηλό διαλογισμό του και τη δύναμη της παγκόσμιας υπηρεσίας του ώστε θ’ αναγνωρισθεί σαν Σωτήρας· όχι όμως στις μέρες μας.
Υφίσταται ήδη ένας τέτοιος όμιλος όπως μόλις περιγράφηκε. Δύο πράγματα πρέπει να κάνουμε. Πρώτο, να μάθουμε ν’ αναγνωρίζουμε το νέο φθόγγο όπως έρχεται από τους μαθητές όπου κι αν βρίσκονται και δεύτερο, να προσαρμοσθούμε για να αποτελέσουμε τμήμα αυτού του ομίλου. Το σημάδι αυτών των ανθρώπων δεν είναι η αυτο-επιβεβαίωση· είναι άρα πολύ απασχολημένοι με το έργο της σωτηρίας για να έχουν χρόνο να μιλούν για τον εαυτό τους. Εργάζονται μέσω διαλογισμού που τους κρατά σε επαφή με την πνευματικότητα που είναι μέσα τους και συνεπώς είναι σ’ επαφή με τη Μεγάλη Ζωή, τον Παγκόσμιο Σωτήρα που διαχύνει τη δύναμη και την ενέργειά του μέσω αυτών και στον κόσμο. Προσανατολίζουν το νου τους σ’ αυτή την κατεύθυνση, υπηρετούν με νοημοσύνη και δε βιάζονται. [203]
Το μήνυμα που τους έρχεται απ’ την εσώτερη πλευρά εκφράζεται με τα συμβολικά λόγια, “ό λέγω υμίν εν τη σκοτία, είπατε εν τω φωτί”. Στον καθένα θα ειπωθεί κάτι διαφορετικό, ανάλογα με την ανάγκη των ανθρώπων γύρω του κι εσκεμμένα θα πάει στο σκοτάδι για να παραδώσει ένα μήνυμα στο φως. Δε δεσμεύονται συνεπώς από δόγματα ή δοξασίες, γιατί έχουν το λόγο που ήρθε σ’ αυτούς στο σκοτάδι, τον κατεργάσθηκαν μόνοι τους στον αγώνα και την ένταση των ψυχών τους. Ικανοποιούν την ανάγκη των συνανθρώπων τους και δικό τους είναι το μήνυμα του Χριστού, “καινήν εντολήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους”.

(Ομιλία της Αλίκης Μπέιλη το 1936 – Οι Άθλοι του Ηρακλή)

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019


ΝΟΕΚ, Η ΜΙΑ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ KAI ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ

Η ιδέα ότι η Ανθρωπότητα που επισκιάζεται από την Μία Ψυχή της Ανθρωπότητας, τον αληθινό της εαυτό, αναλαμβάνει πλέον συνειδητό έλεγχο του πεπρωμένου της και κατευθύνει τα κατώτερα βασιλεία προς τη συνειδητή σύνδεση με τη Μία Ψυχή της Ανθρωπότητας είναι πολύ σημαντική. Η δεύτερη σημαντική ιδέα είναι ότι η Aνθρωπότητα τώρα ως αρχέγονη ενότητα που λειτουργεί ως ομάδα θα αρχίσει να λύνει τα πολλά προβλήματά της με βάση το ανώτερο καλό για τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων επιφέροντας φως και σοφία στην καθημερινή ζωή του πλανήτη. Αυτό θα εμποδίσει όλα όσα μας πλήττουν τώρα, όπως ο πόλεμος, τα ζητήματα δικαιοσύνης, τα καθημερινά προβλήματα όλων των τύπων ομάδων του πλανήτη – εθνικών, τοπικών, φυλετικών και πολλών «ιδεολογικών» σε όλα τα τμήματα ανθρωπίνων υποθέσεων. Φτάσαμε σε μια εποχή που η διευθέτηση των παραπάνω συνιστά μια αναγκαιότητα, εάν ο κόσμος πρόκειται να επιβιώσει και να προχωρήσει σωστά στο μέλλον προς όφελος της ευτυχίας όλων των ανθρώπων και της χαράς ως ψυχές. Θα θέλαμε να σκεφτείτε ένα λεπτό τα δύο πιο σημαντικά προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν στον κόσμο σήμερα:
  1. Ιδεολογική ελευθερία για όλα τα άτομα και τις ομάδες που θα βασίζεται στις σωστές ανθρώπινες σχέσεις.
  2. Ελευθερία να επιλέγει καθένας το πεπρωμένο του στη ζωή, είτε είναι έθνος, είτε άτομο.
Αυτές οι ελευθερίες πρέπει να βασίζονται στο γεγονός της ψυχής – τί σημαίνει αυτό; Πρώτον, σημαίνει ότι για κάθε περιοχή ή έθνος πρέπει πριν από κάθε απόφαση να λαμβάνεται υπόψιν η κοινωνική πραγματικότητα και η εξέλιξη, οι συνέπειες των αποφάσεων, η ανθρώπινη ευημερία και οι ανησυχίες για την υγεία ως αποτέλεσμα των λαμβανομένων αποφάσεων, το Κάρμα που εγκλείουν, η ατομική και εθνική δικαιοσύνη, οι ιδεολογικές συνέπειες, το κόστος της ευκαιρίας και οι ανάγκες για πνευματική ανάπτυξη. Και όλες αυτές οι αποφάσεις πρέπει να γίνουν στο Φως της Ψυχής της Ανθρωπότητας. 
(από τον μαθητή HZ)