οι Σχολές των Μυστηρίων 

Oι αρχαίες δραστηριότητες της Ιεραρχίας θα παραμείνουν ακόμη – οι δραστηριότητες της προετοιμασίας μαθητών και μυημένων για μύηση και συνειδητή συμμετοχή στην ιεραρχική προσπάθεια· οι Σχολές των Μυστηρίων (όπως τις περιέγραψα στις Επιστολές επί του Αποκρυφιστικού Διαλογισμού) θα έρθουν σε ύπαρξη κι εφαρμογή, αλλά αυτό θα είναι προσωρινά μια δευτερεύουσα δραστηριότητα· η πλήρης έκφραση της ασραμικής ενέργειας θα κατευθύνεται στις πρακτικές παγκόσμιες υποθέσεις και στην εκπαίδευση του κοινού κι όχι στα αρχικά στάδια σε εσωτερικά θέματα. Σε τελική ανάλυση για τους Διδασκάλους και τους μαθητές Τους δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ο εσωτερισμός, εκτός όσον αφορά τη Σαμπάλλα. Υπάρχει μόνο ένα σαφές και σχεδιασμένο έργο με τη συνείδηση όλων των μορφών και – όπου εμπλέκεται η ανθρωπότητα – αυτό θεωρείται μια διαδικασία εκπαίδευσης που οδηγεί σε μια επέκταση της αντίληψης και στη μετατροπή της αποκτηθείσας ακαδημαϊκής γνώσης σε μια επισκιάζουσα και ρυθμιστική σοφία. Η εκτέλεση των ανθρώπινων υποθέσεων για να επέλθει αυτή η ανέλιξη στη συνείδηση βρίσκεται στα χέρια των μαθητών που οι ίδιοι υφίστανται τη διαδικασία και δε βρίσκεται στα χέρια των Διδασκάλων των Oποίων η συνείδηση έχει πλήρως διευρυνθεί – μια συνείδηση που εισέρχεται σε μια ανώτερη και πολύ διαφορετική φάση η οποία συνδέεται με την Ύπαρξη και τη Ζωή και τους σκοπούς της Σαμπάλλα.

(Αλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σ. 582)

ΕΒΔΟΜΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΟΕΚ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ & ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

Oι σπουδαστές δεν πρέπει να προχωρούν με την υπόθεση ότι στη διαδικασία εξωτερίκευσης συμβαίνει μια γενική προώθηση ολόκληρης της Ιεραρχίας στο φυσικό πεδίο. Δε συμβαίνει αυτό.
…… καθώς ο πρώτος όμιλος αγωνίζεται με τα άμεσα προβλήματα στον εξωτερικό κόσμο κι
…… ο δεύτερος όμιλος –που είναι ακόμη μέσα στα όρια της ίδιας της Ιεραρχίας– κάνει την κατάλληλη ενδότερη προετοιμασία κι εφαρμόζει στα επιλεγμένα μέλη του την αναγκαία εκγύμναση και τον επιθυμητό αναπροσανατολισμό,
….. ο Χριστός και οι Διδάσκαλοι ασχολούνται με το έργο της προετοιμασίας για την αποκατάσταση των Μυστηρίων.
Η αποκατάσταση αυτή θα χωριστεί σε τρεις φάσεις και θα καλύψει και θα συμπεριλάβει στο συμβολισμό της όλες τις φάσεις της ανθρώπινης ανέλιξης. Θα απεικονισθεί η ιστορία του ανθρώπινου γένους. Οι τρεις αυτές φάσεις αντιστοιχούν πλατιά και με γενικό τρόπο στους τρεις βαθμούς της Κυανής Στοάς του Τεκτονισμού. Η αναλογία δεν είναι εντελώς ακριβής εξαιτίας του αναπόφευκτου εκφυλισμού του Τεκτονισμού, αλλά με την αποκατάσταση των Μυστηρίων ο Τεκτονισμός θα συνέλθει. Αυτές οι φάσεις είναι:
1. Το στάδιο της γενικής αναγνώρισης του φωτός σ’ όλα τα τμήματα της ανθρώπινης διαβίωσης. Αυτό υπονοείται στην πρώτη στροφή της νέας Επίκλησης. Αν το τυπικό του Μ. μελετηθεί στο φως αυτών των πληροφοριών, θα προβάλει η σημασία. O φτωχός και στερημένος υποψήφιος αναδύεται μέσα στο φως.
2. Το στάδιο του πλήρως οικονομικού αναπροσανατολισμού· σ’ αυτό η ανθρωπότητα θα ανακουφισθεί από κάθε οικονομική αγωνία και θα είναι ελεύθερη να λάβει την ανάλογη πληρωμή και την ορθή ανταμοιβή κάθε υπηρεσίας που δίνεται για τη δόμηση του Ναού του Κυρίου· η δόμηση αυτή βαίνει με ταχύτητα.
3. Το στάδιο στο οποίο λαμβάνεται η ανταμοιβή του φωτός και αποδίδεται η ανταμοιβή της υπηρεσίας· αναγνωρίζεται η πνευματική θέση με το μέσον εκείνου που θεωρείται κύρια μύηση, για την οποία οι δύο πρώτοι μυητικοί βαθμοί είναι απλώς προπαρασκευαστικοί. Αυτή η πρώτη μεγάλη μύηση θα εκτελείται αντικειμενικά και το ευρύ κοινό θα την αναγνωρίζει σαν το κύριο τυπικό και τελετή του νέου θρησκευτικού θεσμού της περιόδου. Είναι το στάδιο όπου οι δυνάμεις της ανάστασης είναι ενεργές, όταν ο Κύριος είναι με το λαό Του και ο Χριστός έχει επιστρέψει στη γη. Τότε η θρησκεία θα αναγνωρίζεται σαν μια στάση που διέπει κάθε φάση της ανθρώπινης εμπειρίας.

EKTH ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΟΕΚ

Ο ΑΒΑΤΑΡ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ

Μέλη του Νέου Oμίλου Υπηρετών του Κόσμου αποτελούν εκείνοι που είναι πλήρως αφιερωμένοι στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και στην εδραίωση ορθών ανθρώπινων σχέσεων κάτω από ιεραρχική εντύπωση· οι ζηλωτές και πολύ λίγοι μαθητές έχουν διαφοροποιημένα ενδιαφέροντα και υπηρετούν μόνο τμηματικά. Σε όλες αυτές τις ομάδες έχει ανατεθεί το εγχείρημα να εκπληρώσουν το έργο και να κατευθύνουν τις ενέργειες για τις οποίες είναι υπεύθυνος ο Χριστός. Oι αντικειμενικοί σκοποί της Ιεραρχίας [648] σ’ αυτή τη θεία πράξη της μαζικής εντύπωσης και διέγερσης είναι με συντομία οι εξής τρεις:

1.   Να επιφέρει εκείνες τις συνθήκες που θα κάνουν εφικτό τον ερχομό του Χριστού. Η συγχωνευμένη επίδραση αυτών των ενεργειών θα προκαλέσει ό,τι στην αρχή μπορεί να είναι ανεπιθύμητα αποτελέσματα, επειδή η παραμένουσα αντίθεση των Δυνάμεων του Κακού είναι ακόμη ενεργή και πρέπει να υπερνικηθεί· αυτό μπορεί να απαιτήσει δραστικά μέτρα, αλλά τελικά θα εμφανισθεί μεγάλο καλό.

2.   Να προετοιμάσει το νου των ανθρώπων, έτσι ώστε να είναι έτοιμοι για την επιρροή του Αβατάρ για τον Oποίο μιλούν οι Γραφές. Oνομάζεται Αβατάρ της Σύνθεσης και η επιρροή Του θα διαδοθεί μέσω του έργου και της δραστηριότητας του Χριστού.

(Αλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σσ. 648)

Όταν έρθει ο Αβατάρ θα μεταδώσει στην ανθρωπότητα κάτι για το οποίο δεν έχουμε ακόμη κανένα αληθινό όνομα. Δεν είναι ούτε αγάπη ούτε θέληση, όπως τις κατανοούμε. Μόνο μια φράση με πολλές λέξεις μπορεί να μεταδώσει κάτι απ’ τη σημασία και τότε μόνο αμυδρά. Η φράση αυτή είναι «η αρχή του κατευθυνόμενου σκοπού». Αυτή η αρχή περιλαμβάνει τρεις παράγοντες: [303]

α.  Κατανόηση (ενορατική κι ενστικτώδη, αλλά ερμηνευμένη με νοημοσύνη) του σχεδίου όπως μπορεί να πραγματωθεί στο άμεσο μέλλον.

β.  Εστιασμένη πρόθεση που βασίζεται στα παραπάνω και δίνει έμφαση σε μια όψη της θέλησης που δεν έχει αναπτυχθεί μέχρι τώρα στον άνθρωπο.

γ.   Ικανότητα να κατευθύνεται ενέργεια (μέσω της κατανόησης και της πρόθεσης) σ’ έναν αναγνωρισμένο κι επιθυμητό σκοπό και να υπερνικά όλα τα εμπόδια και να καταστρέφει ό,τι στέκει στο δρόμο. Δεν είναι καταστροφή των μορφών με τη δύναμη όπως επιβάλλεται τώρα στον κόσμο, αλλά καταστροφή που επέρχεται από μια πολύ ενισχυμένη ζωή μέσα στη μορφή. Μόνο τα επόμενα εκατό χρόνια θα αποκαλύψουν τη σημασία αυτής της δήλωσης και μόνο αν η μαζική πρόθεση των ανθρώπων εφελκύσει αυτό τον Αβατάρ της Σύνθεσης στη διάρκεια των επόμενων δώδεκα μηνών. Κάλεσα αυτό το Ον μ’ αυτό το όνομα, επειδή εκφράζει την ποιότητα και το σκοπό της δύναμης που φέρνει και χειρίζεται.

(Αλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σσ. 303)

Ένας Αβατάρ είναι ένα Ον που –έχοντας πρώτα αναπτύξει τη φύση Του, ανθρώπινη και θεία κι έπειτα την υπερέβη– είναι ικανός να στοχασθεί κάποια κοσμική Αρχή ή θεία ποιότητα κι ενέργεια που θα δημιουργήσει το επιθυμητό αποτέλεσμα στην ανθρωπότητα, εφελκύοντας μια αντίδραση, προκαλώντας μια αναγκαία διέγερση κι όπως καλείται εσωτερικά, «οδηγώντας στο σκίσιμο ενός πέπλου και στη διείσδυση του φωτός». Αυτή η ενέργεια μπορεί να γεννηθεί μέσα στην ανθρώπινη οικογένεια και να εστιασθεί σ’ έναν ανταποκριτικό Αγγελιαφόρο· μπορεί να γεννηθεί μέσα στον ίδιο τον πλανήτη και να δημιουργήσει έναν πλανητικό Αβατάρ· μπορεί να είναι η έκφραση της ζωικής ώθησης κι ενέργειας του ηλιακού συστήματος ή πηγών έξω από το ηλιακό μας σύστημα κι επομένως κοσμικών. Αλλά πάντα εστιάζεται μέσω μιας εκδηλούμενης Oντότητας, καλείται από μια απαίτηση ή μαζική έκκληση κι εφελκύει ανταπόκριση κι επακόλουθες αλλαγές στη ζωική δραστηριότητα, την κουλτούρα και τον πολιτισμό του ανθρώπινου γένους.

(Αλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σσ. 291)

ΠΕΜΠΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΟΕΚ

Ο ΟΜΙΛΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι όταν έρθει Αυτός που περιμένουν άγγελοι και άνθρωποι και του Oποίου το έργο είναι να εγκαινιάσει τη νέα εποχή κι έτσι να ολοκληρώσει το έργο που άρχισε στην Παλαιστίνη πριν δύο χιλιάδες χρόνια, θα φέρει μαζί Του μερικούς μεγάλους Αγγέλους, καθώς και ορισμένους Διδασκάλους. Στη Βιβλική ιστορία οι άγγελοι ήταν πάντα δραστήριοι και θα ξαναμπούν στη ζωή των ανθρώπινων όντων με περισσότερη δύναμη απ’ ό,τι συνέβαινε τελευταία. Η κλήση να προσεγγίσουν πάλι την ανθρωπότητα τους έχει σταλεί και με τον εξυψωμένο κραδασμό τους και την υπέρτερη γνώση τους ενώνουν τις δυνάμεις τους μ’ εκείνες του Χριστού και των μαθητών Του για να βοηθήσουν τη φυλή. Έχουν, για παράδειγμα, να μεταδώσουν πολλά σχετικά με το χρώμα και τον ήχο και το αποτέλεσμα των δύο αυτών δυνάμεων πάνω στο αιθερικό σώμα των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών. Όταν αυτό που έχουν να μεταδώσουν γίνει κατανοητό από τη φυλή, οι φυσικές ασθένειες και αρρώστιες θα εξουδετερωθούν. Η ομάδα των ιωδών αγγέλων ή ντέβα που εργάζεται στα τέσσερα αιθερικά επίπεδα θα είναι ειδικά ενεργή και θα εργασθεί με τις τέσσερις κύριες ομάδες ανθρώπων που είναι σε ενσάρκωση σε κάθε δεδομένη εποχή. Σε κάθε περίοδο δεσπόζουν τέσσερις ακτίνες, με μια απ’ τις τέσσερις να είναι πιο δυναμική απ’ τις άλλες τρεις. Έχετε το συμβολισμό αυτής της ιδέας στις τέσσερις κάστες της Ινδίας και θα βρείτε επίσης ότι οι τέσσερις αυτές κάστες απαντώνται παγκόσμια σ’ όλο τον πλανήτη.

Αυτές οι τέσσερις ομάδες αγγέλων είναι μια ομάδα υπηρετών, δεσμευμένων στην υπηρεσία του Χριστού και το έργο τους είναι να έρθουν σε επαφή με τους ανθρώπους και να τους διδάξουν πάνω σε ορισμένες γραμμές:

α.  Θα διδάξουν την ανθρωπότητα να βλέπει αιθερικά κι αυτό θα το κάνουν ανυψώνοντας τον ανθρώπινο κραδασμό με την αλληλεπίδραση με το δικό τους.

β.  Θα δώσουν οδηγίες για το αποτέλεσμα του χρώματος στη θεραπεία της ασθένειας και ιδιαίτερα για την αποτελεσματικότητα του ιώδους φωτός στη μείωση των ανθρώπινων ασθενειών και στη θεραπεία εκείνων των ασθενειών του φυσικού πεδίου που έχουν την προέλευσή τους στο αιθερικό σώμα. [509]

γ.  Θα καταδείξουν επίσης στους υλιστές διανοούμενους του κόσμου το γεγονός ότι υπάρχει ο υπερσυνείδητος κόσμος κι ότι οι άγγελοι κι οι άνθρωποι που βρίσκονται εκτός ενσάρκωσης και δεν κατέχουν φυσικά σώματα μπορούν να προσεγγισθούν και να γίνουν γνωστοί.

δ.  Θα εκπαιδεύσουν τα ανθρώπινα όντα στη γνώση της υπερανθρώπινης φυσικής, ώστε το βάρος τους να μετουσιωθεί. Η κίνηση θα γίνει πιο γοργή, η ταχύτητα θα συνοδεύεται από έλλειψη θορύβου κι από μια ομαλότητα κι επομένως θα εξαλειφθεί η κόπωση. Στον ανθρώπινο έλεγχο των αιθερικών επιπέδων βρίσκεται η υπερνίκηση της κόπωσης και η δύναμη να υπερβαίνεται ο χρόνος. Μέχρι η προφητεία αυτή να γίνει γεγονός και ν’ αναγνωρισθεί σαν τέτοιο, η έννοια των παραπάνω λέξεων θα παραμένει σκοτεινή.

ε.  Θα διδάξουν την ανθρωπότητα πώς να τρέφει σωστά το σώμα και να προσελκύει από τους περιβάλλοντες αιθέρες την απαιτούμενη τροφή. O άνθρωπος θα συγκεντρώσει την προσοχή του πάνω στο αιθερικό σώμα και το έργο και η υγεία του φυσικού σώματος θα γίνει αυξανόμενα αυτόματη.

ζ.  Θα διδάξουν επίσης τα ανθρώπινα όντα σαν άτομα και σαν φυλή να επεκτείνουν τη συνείδησή τους για να συμπεριλάβουν το υπερφυσικό. Σ’ αυτή την εκπλήρωση ο διαχωριστικός ιστός (το πέπλο του ναού) που χωρίζει το φυσικό πεδίο από τον αόρατο κόσμο θ’ αναγνωρισθεί από τους επιστήμονες σαν γεγονός στη φύση. O σκοπός του θα γίνει αποδεκτός. Τελικά θα καταστραφεί από τον άνθρωπο ο οποίος θα ανακαλύψει πώς να διεισδύει σ’ αυτό. Η μέρα επίκειται.

 (Aλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σσ. 508-9)

ΤΕΤΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΟΕΚ

Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Σήμερα υπάρχουν εκείνοι σε κάθε χώρα που αποκτούν γοργά επίγνωση της ψυχής σαν ελέγχοντα παράγοντα στη συνείδηση, ανταποκρίνονται στις παγκόσμιες υποθέσεις και συνθήκες αυξανόμενα σαν ψυχές και μπορούν επομένως να εκπαιδευθούν να εργασθούν πάνω στο φυσικό πεδίο. Όταν γίνει αυτό, είναι δυνατό να μεταδοθούν κάποιες Λέξεις Δύναμης και μάντραμ και να θεσπίσουν εκείνη τη νέα και δυναμική δραστηριότητα που θα φέρει την Ιεραρχία και την Ανθρωπότητα σε συνειδητή κι άμεση συνεργασία, [150] καθώς και τη Σαμπάλλα και ορισμένες μεγάλες Δυνάμεις που είναι εξωπλανητικές ή ηλιακές κι επίσης μεγάλες κοσμικές Ενέργειες. Είναι πια εφικτό ν’ ανακαλυφθούν εκείνοι οι οποίοι – όντας ελεύθεροι μέσα τους και μαθαίνοντας γοργά να είναι αποσπασμένοι και ανιδιοτελείς – μπορούν να εγκαινιάσουν και να προωθήσουν το έργο της επίκλησης των ανώτερων αυτών πνευματικών δυνάμεων κι έτσι να ενισχύσουν τις προσπάθειες της Μεγάλης Λευκής Στοάς. Αυτή η διαδικασία της πνευματικής επίκλησης θα υποκινήσει τη νέα και επερχόμενη παγκόσμια θρησκεία. Δεν είναι μαγική επίκληση όπως την κατανοεί ο άνθρωπος και η οποία αφορά την επίκληση και τον έλεγχο των ουσιαστικών και στοιχειακών δυνάμεων του εκδηλωμένου κόσμου, αλλά την επίκληση που θα εφελκύσει την επαφή με τις πνευματικές Ζωές και τις θείες ενσωματωμένες Ενέργειες καθώς και με την Ιεραρχία (που είναι ο μεσολαβητής Τους) προκειμένου να επιφέρει την εκδήλωση στη γη της ψυχής της ανθρωπότητας και τις ποιότητες της υποκειμενικής κι εσώτερης θείας ζωής την οποία καλύπτουν όλες οι εξωτερικές μορφές. Αυτό γίνεται τώρα για πρώτη φορά εφικτό στη ζωή του πλανήτη.

O αντικειμενικός σκοπός αυτών των διαδικασιών της επίκλησης είναι […]:

1. Να επικαλεσθεί την ψυχή της ανθρωπότητας κι έτσι να επιφέρει την πιο ελεύθερη έκφρασή της πάνω στο φυσικό πεδίο. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:

α.  Με τη διέγερση των ψυχών των ανθρώπων παντού με την αυξημένη επιρροή της Χριστικής αρχής της αγάπης, η οποία θα εκφρασθεί σε παγκόσμια κατανόηση, καλή θέληση, συνεργασία και ειρήνη.

β.  Με την εδραίωση ενός κραδασμού μέσα στην ίδια την ανθρωπότητα, που θα έχει τέτοια δυναμικότητα ώστε θα ελκύσει μαγνητικά μια ανταπόκριση από την αναμένουσα, παρατηρούσα Ιεραρχία και θα επιφέρει μια πιο στενή σχέση κι επίσης συνειδητή επικοινωνία μεταξύ των δύο πλανητικών κέντρων, της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας.

Αυτό καλείται η επίκληση της Μεγάλης Λευκής Στοάς...

(Aλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 150)

(Η φωτογραφία είναι από Duane Carpenter)

ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΟΕΚ

ΝΟΕΚ: ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΖΝΑ

Το κέντρο άζνα του Κυρίου του Κόσμου αρχίζει μόλις να εκφράζεται κατά έναν αναγνωρίσιμο τρόπο μέσω του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου. Ο ενδιάμεσος αυτός όμιλος –μεταξύ της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας– είναι κομιστής της ενέργειας που καθιστά εφικτό το Σχέδιο (το Σχέδιο του οποίου η Ιεραρχία είναι θεματοφύλακας). Το Σχέδιο αυτό πραγματοποιεί το Σκοπό κι αργότερα, όταν ο Νέος Όμιλος Υπηρετών του Κόσμου οργανωθεί κι αναγνωρισθεί σαν ένας ζωντανός οργανισμός, θα δεχθεί σαφώς ενέργεια απ’ τη Σαμπάλλα με άμεση λήψη μέσω της Ιεραρχίας. Αντιλαμβάνομαι ότι η πληροφορία αυτή έχει μικρή άμεση σημασία για σας, αλλά –προς το τέλος του αιώνα– θα διαπιστωθεί ότι εξηγεί πολλά.

(Αλίκη Μπέιλη, Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 368)

(Φωτογραφία από το «Nuevo Grupo de Servidores del Mundo-2012»)

ΔΕΥΤΕΡΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΟΕΚ

Η ΣΧΕΣΗ ΣΑΜΠΑΛΛΑΣ ΚΑΙ ΝΟΕΚ

Η φωτισμένη ενθουσιώδης θέληση προσεγγίζει άμεσα την ανθρωπότητα δια του Νέου Ομίλου Yπηρετών του Κόσμου

Η τρίτη μεγάλη αλλαγή έγινε στη σχέση της Ιεραρχίας με τη Σαμπάλλα και γι’ αυτή αναγκαστικά γνωρίζετε και κατανοείτε λίγα. Θα μπορούσα ίσως να σας εκφράσω την υποκείμενη σημασία με συμβολική γλώσσα. Η ενέργεια που εκπορεύεται από τη Σαμπάλλα έχει διαιρεθεί σε δύο άμεσα και ξεχωριστά ρεύματα. Το ένα ρεύμα που ενσωματώνει τη δυναμική του σκοπού, διαχύνεται τώρα στην Ιεραρχία και στα επτά κύρια Άσραμ της· το άλλο ρεύμα που ενσωματώνει τη δυναμική της απόφασης ή της φωτισμένης ενθουσιώδους θέλησης, προσεγγίζει άμεσα την ανθρωπότητα δια του Νέου Ομίλου Yπηρετών του Κόσμου. Ως τώρα ένα ανάμεικτο ρεύμα Σαμπαλλικής δύναμης διαχυνόταν στην Ιεραρχία και κυλούσε με τον αδιαφοροποίητο τύπο και ποιότητά του σ’ όλους τους ομίλους στην Ιεραρχία. Τώρα η ποιότητα της απόφασης ή εκείνου που το μέσο πρόσωπο εννοεί με τη χρήση της λέξης “Θέληση” διαχύνεται στο Νέο Όμιλο Yπηρετών του Κόσμου, ενώ η ενέργεια του δυναμικού σκοπού, διαφοροποιημένη σε επτά αποκλίνοντα ρεύματα, [241] διαχύνεται σε καθένα απ’ τα “επτά σημεία λήψης”, τα Άσραμ των Διδασκάλων μέσα στον αξεπέραστο δακτύλιο της Ιεραρχίας. Οι επτά αυτοί τύποι σκοποί ενσωματώνουν τις επτά ενέργειες οι οποίες θ’ αναδιοργανώσουν και θ’ ανακαθορίσουν τα ιεραρχικά εγχειρήματα κι έτσι θα εγκαινιάσουν τη Νέα Εποχή.

(Αλίκη Μπέιλη, Ακτίνες και Μυήσεις, σελ. 241)

Θα γίνει επίσης προσπάθεια να συσχετισθεί άμεσα η Σαμπάλλα, “το Κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή”, με το νέο όμιλο υπηρετών του κόσμου μέσω εκείνων των Άσραμ που εργάζονται πάνω στις γραμμές της εξωτερικής, πρακτικής καλής θέλησης. Η λήψη αυτής της ενεργοποιούσας θέλησης-για-το-καλό θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη “αναβάθμιση” ή αύξηση της καλής θέλησης και θα επιτρέψει στο κίνημα της Καλής Θέλησης να προχωρήσει με μεγαλύτερη ορμή το ερχόμενο φθινόπωρο και χειμώνα· όσοι διαμορφώνουν αυτό το κίνημα σ’ όλο τον κόσμο θα χρειασθούν ολόκληρο το καλοκαίρι για την αναγκαία αφομοίωση.

(Αλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 554)

ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΟΕΚ

ΝΟΕΚ: ΟΙ ΠΡΟΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η αναγνώριση του επιτυχούς έργου του Νέου Ομίλου Yπηρετών του Κόσμου θα χορηγηθεί απ’ την Ιεραρχία και η απόδειξη της αναγνώρισης θα είναι η εμφάνιση ενός συμβόλου στην αύρα του ομίλου – ολόκληρου του ομίλου. Θα είναι ένα σύμβολο που θα προβληθεί απ’ την Ιεραρχία, ειδικά απ’ τον Χριστό. Δεν ανήκει σε μένα να πω τι θα είναι αυτό το σύμβολο. Δεν έχει ακόμη κερδηθεί πλήρως και μόνο το αμυδρό κι αβέβαιο περίγραμμά του μπορεί να ιδωθεί απ’ το επίπεδο στο οποίο εργάζονται οι Διδάσκαλοι και καθόλου απ’ το επίπεδο στο οποίο εργάζεται ο ίδιος ο όμιλος. Είναι το «σημάδι του Σωτήρα» και θα ενσωματώνει το σημάδι ή την ένδειξη (την υπογραφή όπως συνήθιζαν να την αποκαλούν οι αποκρυφιστές του Μεσαίωνα) ενός νέου τύπου σωτηρίας ή λύτρωσης. Μέχρι τώρα το σημάδι του Σωτήρα ήταν ο Σταυρός και η ποιότητα της προσφερόμενης σωτηρίας ήταν η ελευθερία απ’ την ουσία ή το δέλεαρ της ύλης και απ’ το άδραγμά της – μια ελευθερία που αποκτάται μόνο με μεγάλο τίμημα. Το μέλλον επιφυλάσσει μέσα στη σιωπή του άλλους τρόπους σωτηρίας της ανθρωπότητας. Το κύπελλο της θλίψης και της αγωνίας του Σταυρού σχεδόν τελειώνει. Χαρά και δύναμη θα πάρουν τη θέση τους. Αντί της θλίψης θα έχουμε μια χαρά που θα πραγματώνεται σε ευτυχία και θα οδηγεί τελικά σε μακαριότητα. Θα έχουμε μια δύναμη που δε θα γνωρίζει τίποτε άλλο απ’ τη νίκη και δε θ’ αναγνωρίζει τη συμφορά. Ακόμη και η Μαύρη Στοά γνώρισε αυτή την αλλαγή του τρόπου σωτηρίας και ίδρυσε βιαστικά τις ομάδες των νέων της που συνενώθηκαν με το ρητό «χαρά δια της δύναμης και δύναμη δια της χαράς». Φαίνεται ότι είναι ένας νόμος για ομαδική ανάπτυξη που είναι δεκτικός αναγνώρισης απ’ την πλευρά του κακού, πριν την αναγνώριση που έρχεται απ’ το καλό. Αλλά “μετά την θλίψιν έσεται χαρά και ες την πρωίαν έσεται η χαρά”. Μόνο η αυγή είναι προς το παρόν μαζί μας – η αυγή της Υδροχοϊκής Εποχής. Η πλήρης πλημμύρα του φωτός κινείται αναπόφευκτα στο δρόμο της προς εμάς.

(Αλίκη Μπέιλη, Ακτίνες και Μυήσεις, σελ. 233)

Το γενικό επιτελείο του Χριστού είναι ήδη ενεργό με τη μορφή του Νέου Oμίλου Υπηρετών του Κόσμου· είναι ένα δυναμικό σώμα προδρόμων, που ποτέ δεν προηγήθηκε σε μια μεγάλη παγκόσμια Μορφή στο στίβο της ζωής του ανθρώπινου γένους. Το έργο και η επιρροή τους είναι ήδη ορατά κι αισθητά σε κάθε χώρα και τίποτε δεν μπορεί να καταστρέψει αυτό που έχουν εκπληρώσει. Το πνευματικό και οργανωτικό αποτέλεσμα του ήχου με τη μορφή της εκφρασμένης κι εκφωνημένης επίκλησης έχει επίσης επιχειρηθεί απ’ το 1935 και η ενέργεια της επικλητικής κραυγής της ανθρωπότητας έχει κατευθυνθεί σ’ εκείνους τους αγωγούς που φτάνουν από τη Γη σ’ εκείνο τον Υψηλό Τόπο όπου κατοικεί ο Χριστός. Από εκεί διαβιβάσθηκε σε ακόμη υψηλότερες σφαίρες όπου η προσοχή του Κυρίου του Κόσμου, του Αρχαίου των Ημερών, του Πατέρα όλων, συν των Δημιουργικών Ενεργειών και των Ζωντανών Όντων που κατοικούν εκεί μαζί Του, μπορεί να εστιασθεί πάνω στην ανθρωπότητα και μπορούν να γίνουν εκείνα τα βήματα που θα ενσωματώσουν ταχύτερα τους Σκοπούς του Θεού.

Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία το αίτημα των κατοίκων της Γης είναι τόσο δυναμικό και τόσο ευθυγραμμισμένο με τη θεία κατεύθυνση σε χρόνο και χώρο, ώστε το τέλος είναι αναπόφευκτα βέβαιο· ο αναμενόμενος πνευματικός Αντιπρόσωπος πρέπει να έρθει κι αυτή τη φορά δε θα έρθει μόνος, αλλά θα συνοδεύεται από Εκείνους των Οποίων οι ζωές και τα λόγια θα εφελκύσουν αναγνώριση από κάθε τμήμα της ανθρώπινης σκέψης. Oι συμβολικές προφητείες που βρίσκονται σ’ όλες τις παγκόσμιες Γραφές σχετικά με το επικείμενο αυτό γεγονός θ’ αποδείξουν την αλήθειά τους· ωστόσο ο συμβολισμός τους θ’ απαιτήσει επανερμηνεία και οι συνθήκες και τα γεγονότα δε θα είναι αναγκαστικά [599] όπως ακριβώς φαίνεται να υποδεικνύουν οι Γραφές. Για παράδειγμα, θα έρθει πράγματι «επί των νεφελών του ουρανού», όπως λένε οι Χριστιανικές Γραφές (Ματθ. xxiv, 30), αλλά πού είναι το μεγάλο ενδιαφέρον όταν εκατομμύρια πηγαινοέρχονται πάνω στα σύννεφα κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας; Το αναφέρω αυτό σαν μια από τις εξέχουσες προφητείες και μια από τις πιο οικείες· είναι όμως μια προφητεία που στο σύγχρονο πολιτισμό σημαίνει ελάχιστα. Το γεγονός που έχει σημασία είναι πως θα έρθει.

 (Αλίκη Μπέιλη, Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 598)

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Συνεπώς ο όμιλος που «υπηρετεί όπως υποδεικνύει ο Υδροχόος» είναι η Ιεραρχία· ο όμιλος ο οποίος «σπεύδει πάνω στον ανοδικό Δρόμο» είναι ο Νέος Όμιλος Yπηρετών του Κόσμου. Ο όμιλος αυτός κυβερνάται από τον Ταύρο και σ’ αυτόν η θεία αυτή Ταυρική ενέργεια «φέρνει φώτιση και την επίτευξη του οράματος». Ο όμιλος αυτός, μιλώντας σχηματικά, είναι ο «ταύρος που ορμά μπροστά σε ευθεία γραμμή με το ένα του μάτι προσηλωμένο στο στόχο και ακτινοβολώντας φως». Αλλά ποιος είναι αυτός ο στόχος; Δεν είναι ο στόχος της Αυτοφώτισης, γιατί αυτός βρίσκεται πολύ πίσω· είναι ο στόχος της παροχής ενός κέντρου φωτός μέσα στον κόσμο των ανθρώπων και της διατήρησης του οράματος μπροστά στους υιούς των ανθρώπων. Ας μην το ξεχνάτε ποτέ κι ο Νέος Όμιλος Yπηρετών του Κόσμου ας αντιληφθεί την αποστολή του κι ας αναγνωρίσει τις απαιτήσεις της ανθρωπότητας απ’ αυτόν. Ποιες είναι αυτές οι απαιτήσεις; Θα τις απαριθμήσω κι έπειτα θα σας ζητήσω να τις δεχθείτε με κάθε απλότητα και να δράσετε σύμφωνα μ’ αυτές:

1. Να δέχεται και να διαβιβάζει φώτιση από το βασίλειο των ψυχών.
2. Να δέχεται έμπνευση απ’ την Ιεραρχία κι επομένως να προχωρεί για να εμπνεύσει.
3. Να διατηρεί το όραμα του Σχεδίου μπροστά στα μάτια των ανθρώπων, γιατί «όπου δεν υπάρχει όραμα, ο λαός αφανίζεται».
4. Να δρα σαν ενδιάμεσος όμιλος μεταξύ της Ιεραρχίας και της ανθρωπότητας, λαμβάνοντας φως και δύναμη κι έπειτα χρησιμοποιώντας τα αμφότερα υπό την έμπνευση της αγάπης για να οικοδομήσει τον αυριανό καινούργιο κόσμο.
5. Να μοχθεί στους Ιχθείς, φωτιζόμενος απ’ τον Ταύρο κι ανταποκρινόμενος βαθμηδόν στην Υδροχοϊκή ώθηση που έρχεται από την Ιεραρχία.

(Aλίκη Μπέιλη, Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 233)

(Φωτογραφία: Francis Donald)

Η ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΓΙΑ «ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ». 

Η ΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗΣ ΘΕΛΗΣΗ: ΝΟΕΚ.

(Α.Μπέιλυ, Ακτίνες & Μυήσεις, 238-240)

Η ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Είδαμε με πολλούς τρόπους ότι –αυτή την εποχή– η Ιεραρχία, επειδή είναι το Άσραμ του ίδιου του Σανάτ Κουμάρα, περιέρχεται ιδιόμορφα και με μια νέα έννοια υπό την επίδραση της βουλητικής Του φύσης. Αυτό σημαίνει ότι τα Μέλη της Ιεραρχίας, καθώς είναι εξοικειωμένα με το Σχέδιο για τον άμεσο κύκλο που αντιμετωπίζουν μαζί με την ανθρωπότητα, οδηγούνται σε μια νέα και πιο “πρόσφορη” αντίληψη του θείου Σκοπού ο οποίος βρίσκεται πίσω από το Σχέδιο και το υποκινεί. Η θέληση του Θεού γίνεται σαφέστερη σ’ Αυτούς. Προσλαμβάνει πιο συγκεκριμένες γραμμές. Καθώς ο πλανητικός μας Λόγος πλησιάζει το κορυφαίο σημείο της μύησης που υφίσταται τώρα, το Άσραμ Του, η Ιεραρχία, πρέπει και πράγματι (σαν μέρος μιας κανονικής ανάπτυξης) νιώθει το αποτέλεσμα. Από τον Χριστό μέχρι το νεότερο και πιο πρόσφατα αποδεγμένο μαθητή, ο καθένας στη θέση του, όλοι ανταποκρίνονται αυξητικά στη «θέληση του Θεού».

ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΓΙΑ «ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ»
Ολόκληρη η τεχνική της εκγύμνασης μαθητών για μύηση και για απορρόφησή τους στα διάφορα Άσραμ που αποτελούν το μεγάλο Άσραμ του Κυρίου του Κόσμου, έχει μεταβληθεί.
Είναι έκδηλο στην Ιεραρχία ότι με την έλευση της Υδροχοϊκής Εποχής η ομαδική προετοιμασία, η ομαδική μύηση και η ομαδική αποδοχή πρέπει και θα αντικαταστήσουν τις παλιότερες μεθόδους. Επί δύο χιλιάδες χρόνια περίπου οι μέθοδοι αυτές αποδείχθηκαν τόσο επιτυχείς, ώστε η ένταση της ανταπόκρισης της ανθρωπότητας είναι τέτοια ώστε εκατοντάδες είναι τώρα έτοιμοι “για απορρόφηση”

Η ΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗΣ ΘΕΛΗΣΗ: ΝΟΕΚ

Όχι μόνο η ατομική προσέγγιση στην Ιεραρχία αντικαταστάθηκε από μια ομαδική προσέγγιση, αλλά διαπιστώθηκε πλέον ότι είναι δυνατό να γίνει ένα ορισμένο τμήμα της εκγύμνασης αντικειμενικό κι εξωτερικό. Απ’ όπου και η ίδρυση του Νέου Ομίλου Yπηρετών του Κόσμου.
Η τρίτη μεγάλη αλλαγή έγινε στη σχέση της Ιεραρχίας με τη Σαμπάλλα και γι’ αυτή αναγκαστικά γνωρίζετε και κατανοείτε λίγα. Θα μπορούσα ίσως να σας εκφράσω την υποκείμενη σημασία με συμβολική γλώσσα. Η ενέργεια που εκπορεύεται από τη Σαμπάλλα έχει διαιρεθεί σε δύο άμεσα και ξεχωριστά ρεύματα. Το ένα ρεύμα που ενσωματώνει τη δυναμική του σκοπού, διαχύνεται τώρα στην Ιεραρχία και στα επτά κύρια Άσραμ της· το άλλο ρεύμα που ενσωματώνει τη δυναμική της απόφασης ή της φωτισμένης ενθουσιώδους θέλησης, προσεγγίζει άμεσα την ανθρωπότητα δια του Νέου Ομίλου Yπηρετών του Κόσμου.

(Α.Μπέιλυ, Ακτίνες & Μυήσεις, 238-240)