Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ  

Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2023 στις 20.00

πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης

ΣΕΙΡΙΟΣ

O αστέρας Σείριος είναι:

•  το κέντρο της καρδιάς  ενός μεγάλου Κοσμικού Λόγου
• ένας πράκτορας  της συμπαντικής αγάπης
• η πηγή του βούδδι
• η ψυχή του Ηλιακού μας Λόγου
• ο γονέας του ηλιακού μας συστήματος
• η αρχή του καρμικού νόμου
• η αιτία της περιοδικότητας
• η πηγή κοσμικών και άλλων Αβατάρς
• αυτός που καθιέρωσε τα μυστήρια της μύησης στον πλανήτη Γη-εδόθησαν στην Πλανητική Ιεραρχία από τη Μεγάλη Λευκή Στοά του Σείριου και κωδικοποιήθηκαν στην Τεκτονική Παράδοση-
• βασικός παράγοντας για την ανάπτυξη του Ανθρώπινου Βασιλείου
• η κυανοτυπία της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας  του πλανήτη και η πηγή έμπνευσής της- η ίδια η Ιεραρχία είναι μια επέκταση της Σειριακής Στοάς-
• ο θεμελιωτής της Τεκτονικής Παράδοσης

Οι ενέργειες του Σείριου:

• επιδρούν καταλυτικά  στις διαδικασίες της μύησης
• μεταδίδονται μέσω διαφόρων ράβδων ισχύος
• χρησιμοποιούνται από την Ιεραρχία ως προετοιμασία για την 2η, 4η και 6η μύηση
• εγγράφονται συνειδητά μετά την 3η μύηση
• εκφράζονται ως η αρχή της ελευθερίας.

(Από βιβλία της Α.Α.Μπέιλυ)

 

  «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2023

Oμιλία πριν από τον διαλογισμό από τον αδελφό Λ.Μ.

Επιστολές προς ένα Όμιλο Μαθητών

 

22  Ιουλίου 2014

 

Ο κύριος σκοπός αυτού του πειράματος, σε αυτό το στάδιο, είναι να αναγνωρίσουν, εκείνοι που τους ενδιαφέρει, την αξία της συνειδητής συν-εργασίας μαζί Μας, σε μια από κοινού προσπάθεια για  την γεφύρωση του χάσματος μεταξύ του 4ου και 5ου βασιλείου. Ο σκοπός αυτός έχει δύο σκέλη. (1) Να αναδείξει ότι το δεύτερο τμήμα της ανταχκαράνα συνιστά Πραγματικότητα και είναι κάτι πολύ  παραπάνω από απλό διανόημα και (2) Να μεταφέρει μέσω αυτής της γέφυρας το φως που θα εξολοθρεύσει το  φόβο και να μεταφέρει επίσης τις πνευματικές ενέργειες που θα αντισταθμίσουν αυτά που συμβαίνουν τώρα μέσα στον εξώτερο κόσμο, προασπίζοντας έ1;σι πολλούς από τις τρέχουσες και επικίνδυνες σκεπτομορφές καταστροφής.

 

Το καθήκον για απαλλαγή από το σκότος και την άγνοια είναι δικό σας, μέσω της διάκρισης μεταξύ Αληθείας και Ψεύδους. Σε αυτό το πείραμα έγκειται ένα κλειδί σχετικά με το ρόλο της ανθρωπότητας ως ενδιαμέσου [μεσίτη] μεταξύ των βασιλείων της Γης.1 Τόσο κομβική θέση έχει. Και

όχι, σε αυτό δεν υπάρχει υπερβολή. Όπως ξέρετε από τον Διδάσκαλο Τζβαλ Κουλ, ο πειραματισμός με νέες ενέργειες καταλήγει σε εμπειρία, η οποία με τη σειρά της καταλήγει σε έκφραση μέσα στον κόσμο. Αυτό εδώ το ομαδικό πείραμα κινείται πλέον βαθμιαία προς την φάση της εμπειρίας. Το πείραμα έχει αποβεί αρκετά επιτυχές ώστε να έχει αποκομιστεί ήδη από αυτό η βάση της πειραματικής περί αυτού αντίληψης, η οποία θα αποτελέσει την βάση της μελλοντικής έκφρασης. Αυτό που  λαμβάνει έκφραση επαφίεται στο σταθερό θεμέλιο της εμπειρίας προκειμένου να τα καταφέρει να ασκήσει αντίκτυπο στον κόσμο, και αυτή είναι μια εμπειρία που ωριμάζει με τον καιρό. Κατά την στιγμή της έκφρασης ελπίζεται ότι από όλο αυτό κάτι νέο θα ξεπηδήσει μέσα στον κόσμο, κάτι άνευ προηγουμένου: Ότι θα αναδυθεί μέσα στην ανθρώπινη επίγνωση ένας νέος και γερός κρίκος στην άλυσο Ιεραρχίας.

 

Η πρόθεση της Ιεραρχίας είναι η συγκρότηση ενός Ομίλου Μαθητή απαρτιζόμενου από ψυχές συναγμένες από ομίλους που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της ανθρώπινης ανταπόκρισης απέναντιiι στο κάλεσμα της εξέλιξης προς ένα νέο κόσμο. Όμως αυτή τη φορά επιδιώκεται αυτός ο νέος κόσμος να δημιουργηθεί μέσα από την ίδια σας την υπόσταση, παρόμοια με την Ατραπό, που εκτυλίσσεται μέσα από την ίδια την ψυχή, καθώς αυτή η ψυχή γίνεται ένα με την Ατραπό.2 Παλιά η ανθρωπότητα έτρεφε την προσδοκία για μια νέα βασιλεία ή ένα νέο  κόσμο που με κάποιο τρόπο θα εμφανιζόταν "εξαίφνης". Οι άνθρωποι  ανέμεναν  ότι κάτι τέτοιο θα δημιουργείτο από Θείες Δυνάμεις και θα χαριζόταν στους [τυχερούς και ευσεβείς} ανθρώπους για να το ζήσουν. Τώρα όμως μαθαίνετε (εν μέρει και μέσω αυτού του πειραματισμού), πόσο πολύ εξαρτάται από εσάς το να προκύψει κάτι τέτοιο, [δηλαδή ο νέος κόσμος και η νέα βασιλεία].

 

23 Ιουλίου 2014

 

Ένας από τους σκοπούς των Μηνυμάτων Κ 3 είναι να στρωθεί το έδαφος για εκείνο που λαμβάνει πλέον χώρα ανάμεσά σας: Σχηματισμός ενός

Ομίλου Μαθητή, κάτι που δεν έχει επιτευχθεί πλήρως μέχρι σήμερα.

Ο λόγος είναι ότι ο μέσος μαθητής ναι μεν καταπιάνεται στο βίο του με την πρόσκτηση δυναμικής για την κίνηση του (momentum) πάνω στην ατραπό, αλλά προκρίνει εκείνες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο ίδιος στη δική του ζωή, και τις οποίες προκλήσεις προξενούν οι καρμικές δεσμεύσεις του παρελθόντος. Δηλαδή ασχολείται πρωτίστως με την διευθέτηση του βίου του κατά τρόπο που αυτός ο βίος να του αποφέρει ένα ευχάριστο πλαίσιο συνθηκών και να του προσδίδει την άνεση να διεξάγει τις δικές του αποκρυφιστικής και εσωτερικής φύσεως σπουδές, και να διανύει την ατραπό.

Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις η αληθής φύση της πνευματικής Ατραπού παραμένει άγνωστη. Γιατί η πραγματική Ατραπός κρούει σε ώτα μη ακουόντων. Σε άλλες περιπτώσεις σημειώνεται μεν μια διανοητική σύλληψη και αντίληψη της φύσης της Ατραπού και μια τεχνικού τύπου προσέγγιση των ουσιωδών αυτής, αλλά απουσιάζει η ζωντάνια, και αυτό οφείλεται στο ότι ο ίδιος δίνει έμφαση σε άλλες, πιο επιτακτικές προτεραιότητες. Για τους πιο πολλούς η Ατραπός παραμένει εκτός του βιώματος τους, τα μαθήματά της δεν πραγματώνονται, κι όλα αυτά συμβαίνουν λόγω του φόβου να εγκαταλειφθεί αυτό που είναι οικείο και προσφιλές. Δηλαδή εκείνο που έχει αποκτηθεί πάνω στο υλικό πεδίο και το οποίο τρέφει την προσωπικότητα (ήτοι κάτι που κυμαίνεται από τον οίκο και τους οικείους, μέχρι τα αποκτήματα όπως αυτοκίνητα, σπίτια, μετοχές, γενικότερα δηλαδή πράγματα που προσφέρουν εξασφάλιση και σιγουριά σε φυσικό επίπεδο).

 

Αυτή είναι λοιπόν η κατάσταση πολλών μαθητών, στη φάση που έχουν μπροστά τους το αποθαρρυντικά δύσκολο έργο της δόμησης της ανταχκαράνα, του κομματιού δηλαδή της γέφυρας που σφυρηλατεί το Δρόμο για το πέρασμα προς την Ιεραρχία. Αναμένει ακόμα μπροστά η καταγραφή στο βίωμα ότι πραγματικά δεν υπάρχει θάνατος, ότι δεν υπάρχει φθορά, ότι δεν υπάρχουν "οι άλλοι", ότι υπάρχει μονάχα μια, συνεχής Ζωή, της οποίας όλες οι ψυχές από κοινού συναποτελούν αιώνιο και αναπόσπαστο μέρος.

 24 Ιουλίου 2014

 

Αυτός ο όμιλος αποτέλεσε μια Ιεραρχική  πρωτοβουλία δυνάμει ενός Ιεραρχικού σκοπού, ο οποίος απορρέει από το σημείο της πρώτης επαφής. Ο σκοπός ήταν ο εξής: Να δρομολογηθεί μια προφυλακή της Ιεραρχίας μέσα στον κόσμο με την συγκρότηση ενός κατάλληλου προς τούτο ομίλου μαθητών, που να έχουν τα φόντα να εργαστούν από κοινού μαζί με Εμάς για την κάθοδο σε εξωτερίκευση του Άσραμ, πρώτα με τη μορφή ιδεών, και στη συνέχεια ως βιολογικά, ως Όντων μέσα στην καρδιά της ανθρωπότητας. 4

 

Προκειμένου να γίνει εφικτό κάτι τέτοιο απαιτείται να υπάρχει και να γίνει μια στελέχωση από προχωρημένους Μαθητές, οι οποίοι θα συμμερίζονται τους σκοπούς Μας. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει ο "γάμος". Δηλαδή από τον αρχικό όμιλο έχουν φυσιολογικά δημιουργηθεί δύο όμιλοι, [δηλαδή των στελεχών και των υπολοίπων] και από αυτούς θα προέλθει πάλι ένας και ενιαίος όμιλος μαθητής, μιας και τα πάντα οργανικά αναδύονται μέσα από εσωτερικές διαδικασίες ανάπτυξης και, στην περίπτωση αυτή, επίγνωσης. Και συνακόλουθα προκύπτει μετά η ανάγκη για εκμάθηση της ατραπού της ομαδικής μαθητείας, η οποία απαιτεί επιτακτικά αφ' ενός μεν να εξευρεθεί μια ισορροπία μεταξύ της απόσπασης από την οποιαδήποτε έκβαση και την σφοδρής επιδίωξη επίτευξης, αφ' ετέρου, ενός στόχου που λειτουργεί ως πείραμα μέσα στην εξέλιξη.

 

1. Ανθρώπινο βασίλειο - πνευματικό βασίλειο, ανθρώπινο βασίλειο - ζωικό βασίλειο, φυτικό, ορυκτό.
2 Αυτό είναι το βαθύτερο νόημα της φράσης όταν η ψυχή / Χριστός λέγει: "Εγώ είμι ή όδός" (Ιωαν. 14.6)
3 Το Κ προέρχεται από την λέξη Kanchenjunga - το ιερό όρος στα Ιμαλάια, ένα τόπο όπου γίνεται συχνά σύναξη μελών της πνευματικής Ιεραρχίας. (Αυτή η σημείωση υπάρχει σε ένα άλλο κείμενο με
τίτλο "Κάλεσμα από το Όρος" (Call ftom the Mountain). Δεν το μεταφράζω προς το παρόν, γιατί αφορά έμμεσα και όχι άμεσα την "Γέφυρα".
4 Στο βιβλίο Επιστολές επί του Αποκρυφιστικού Διαλογισμού, στην Επιστολή της 22 Ιουνίου 1920, με τον τίτλο Ομάδες [όμιλοι] για Ειδικούς Σκοπούς γράφει: "......11. Άλλοι όμιλοι θα εργάζονται αποκλειστικά σ' ό,τι θα ονομάζαμε προπαρασκευαστικό έργο για τη μελλοντική αποικία". Προφανώς σκοπείται αυτός εδώ είναι ένας από αυτούς.

 ΑΠO ΤO ΒΙΒΛΙΟ «ΟΔΗΓΙΕΣ ΕΠΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ»

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΕ ΜΟΡΦΗ PDF ΕΔΩ 

Γ Κ Α Γ Ι Α Τ Ρ Ι

«Από όλες τις επωδές (μάντραμ) εγώ είμαι η Γκαγιάτρι» μαρτυρεί ο Κρίσνα στην Μπαγκαβατ Γκίτα. Πρόκειται για μια από τις αρχαιότερες επικλήσεις στο Ακτινοβόλο Φως (Bharga) του Κοσμοπλάστη, αυτού του Μεγάλου Όντος, πίσω από το φυσικό Ήλιο, που υποβαστάζει την ζωή στο Ηλιακό Σύστημα. Ο διαχρονικός προσκυνητής απευθύνεται στον Ηλιακό Λόγο προκειμένου το απαστράπτον Φως του να αφυπνίσει εντός του το στοιχείο buddhi (την αρχή της ενότητας, την ουσία της σοφίας) ώστε να γνωρίσει το μέρος της Αλήθειας που του αντιστοιχεί δηλαδή το έργο (ντάρμα) που χρειάζεται να επιτελέσει στο ευρύτερο σχέδιο για την λύτρωση του κόσμου.

Αυτή η βασίλισσα των επωδών (mantraraja) είναι διαχρονική και παγκόσμια καθώς με απλότητα, λυρισμό και σαφήνεια μας υποδεικνύει τον Ύψιστο Θεό όπως και τον τρόπο (που είναι η αποκάλυψη της αλήθειας και η υπηρεσία ) με τον οποίο μπορούμε να συνδεθούμε μαζί Του.

Ω! Εσύ, που στο Σύμπαν στήριξη δίνεις,

Aπό Εσένα όλα απορρέουν,

Σε σένα όλα καταλήγουν,

Αποκάλυψε μας το πρόσωπο 

του αληθινού Πνευματικού 'Ήλιου,

Κρυμμένου πίσω από έναν

δίσκο χρυσού φωτός.

Ώστε να γνωρίσουμε την Αλήθεια,

Και να επιτελέσουμε στο ακέραιο το καθήκον μας, 

Καθώς οδεύουμε

προς τα Ιερά σου Πόδια.

(μετάφραση από το αρχικό σανσκριτικό μέτρο: William Q. Judge)

 

H κατά γράμμα εκδοχή της αρχαίας αυτής επωδής είναι η κάτωθι:

«Ας διαλογιστούμε πάνω στην εξαιρετική λαμπρότητα του θεϊκού ήλιου. 

Είθε να φωτίσει το νου μας» 

Κείμενο της αδελφής Ε.Σπ.

Εδώ η Γκαγιάτρι μελοποιημένη από τον Micheal Robbins μαζί με την Χορωδία του Φεστιβάλ του Ηλιακού Πυρός:  

«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 21.00 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2023

ΜΟΡΦΕΣ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ 

Η γνώσις η αποκτωμένη δια της κατανικήσεως των παθών οδηγεί εις την εκ

πείρας διορατικότητα. Η διορατικότης ήτις εμφανίζεται ως αποτέλεσμα πείρας

μακρού αγώνος κατά των παθών, δεν φθάνει την τελειότητα εκείνην την οποίαν έχει

το άνωθεν καταβαίνον χάρισμα της διορατικότητος. Η πρώτη εξ ωρισμένων

κινήσεων, εκ της εκφράσεως του προσώπου, εκ τινων λέξεων, εκ του είδους της

σιωπής ή της ομιλίας, εκ της πνευματικής ατμοσφαίρας την οποίαν δημιουργεί ο

άνθρωπος, αντιλαμβάνεται την πνευματικήν αυτού κατάστασιν. Βεβαίως πλέον

πιστήν βάσιν δια την περί του ανθρώπου κρίσιν παρέχει η συνομιλία μετ’ αυτού,

επειδή εκ του λόγου αυτού καθίσταται εκδηλότερον αφ’ ενός μεν το μέτρον της

αυθεντικής πνευματικής αυτού πείρας, αφ’ ετέρου δε εκείνο όπερ δεν είναι άλλο τι ει

μη αποτέλεσμα εξωτερικής μαθήσεως. Η δευτέρα ήτοι η εκ της χάριτος

διορατικότης, τα πάντα διορά μέσω της προσευχής και δεν έχει ανάγκην της

παρουσίας του ανθρώπου.

     Κατά την πορείαν του συνεχούς εσωτερικού πολέμου ο ασκητής συναντάται

μετά τριών ειδών διορατικότητος: Πρώτον είδος είναι η φυσική εις ωρισμένους

ανθρώπους διαίσθησις, ήτις λεπτύνεται δια της ασκητικής βιοτής· δεύτερον η κατά

δαινομικήν ενέργειαν και τρίτον η κατά {221} την δωρεάν της χάριτος.

     Και τα τρία ταύτα είδη διορατικότητος είναι αίτια βασάνων. Κατά το πρώτον

ήτοι της εκ φύσεως διαισθήσεως, ο πόνος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της οξείας

λεπτότητος και ευαισθησίας του νευροψυχικού συστήματος. … Κατά το δεύτερον …

εμφανίζηται ενίοτε η δυνατότης να «διαβλέψης» την ξένην σκέψιν, όμως ο βαθύς

εσωτερικός άνθρωπος παραμένει απρόσιτος.

     Η χαρισματική πνευματική διορατικότης αποκαλύπτει τα βάθη της ανθρωπίνης

ψυχής, συχνάκις κεκρυμμένα από του ιδίου του ανθρώπου. {222} … Δώρον ούσα του

Θεού είναι έμπλεως αγάπης, βλέπει δε, ως επί το πλείστον την αμορφίαν και αδοξίαν

του ανθρώπου, και πονεί και οδυνάται υπέρ αυτού. Είναι πάθος αγάπης. Οι φορείς του

χαρίσματος τούτου ουδέποτε επιδιώκουν να διατηρήσουν αυτό. {223}

    Ηνωμένη αύτη (η εκ πείρας διορατικότητα) μέχρι τινος μετά της χαρισματικής

διορατικότητος αποτελεί το λεγόμενον «χάρισμα διακρίσεως», όπερ οι Άγιοι Πατέρες

θεωρούν ως ανώτατον ασκητικόν επίτευγμα. Η ουσία της διακρίσεως έγκειται αφ’

ενός μεν εις την ικανότητα διαγνώσεως της προελεύσεως εκείνου ή του άλλου

πνευματικού φαινομένου, εάν τουτέστι προέρχηται εκ της χάριτος ή εκ δαιμονικής

επιδράσεως ή είναι απλώς αποτέλεσμα φυσικής ικανότητος του προσώπου· αφ’ ετέρου

δε εις την γνώσιν της τάξεως της πνευματικής ζωής ήτοι της ακολουθίας των

πνευματικών καταστάσεων και της σχετικής αυτών τιμής ή αξίας.

Είναι πολύτιμον εις τους πνευματικούς καθοδηγητάς διότι ο εχθρός αρέσκεται

να ενδύηται μορφήν αγγέλου φωτός, και σπάνιοι είναι εκείνοι οίτινες δύνανται να

διακρίνουν αυτόν μετά βεβαιότητος. {223}

Σύνηθες φαινόμενον εν τη πνευματική ζωή μοναχών και μη μοναχών είναι η

απόκλισις ή και η ανατροπή αυτής της ιεραρχίας (των πνευματικών καταστάσεων),

ήτις έγκειται εις το ότι ωρισμένη τις πνευματική κατάστασις ή ασκητική εργασία

ικανοποιεί τον άνθρωπον και αυτός αρνείται να προχωρήση εις το επόμενον στάδιον

της οδού θεωρών (ΥΠΑΚΟΗΣ ΑΝΑΓΚΗ) την νέαν παρουσιασθείσαν χάριν και γνώσιν

κατωτέραν της προηγουμένης μορφής της ασκήσεως αυτού και ούτω θέτει όριον εις

την περαιτέρω ευδοκίμησιν αυτού. {224}

    Πολλοί έλαβον την χάριν και ουχί μόνον εκ των μελών της Εκκλησίας

αλλά και εκ των εκτός Αυτής όντων (διότι παρά τω Κυρίω «ουκ έστι

προσωποληψία»), αλλ’ ουδείς διεφύλαξε την πρώτην χάριν, και μόνον ολίγοι

επανέκτησαν αυτήν. Όστις αγνοεί την περίοδον της εκ δευτέρου ελεύσεως της

χάριτος, όστις δεν διήλθε τον αγώνα δια την επιστροφήν αυτής ούτος κατ’ ουσίαν

δεν έχει ει μη ακρωτηριασμένην τινά πνευματικήν πείραν. {225}

    Να ενθυμήται τις πνευματικόν τι είναι δύσκολον διότι εν τη πνευματική

σφαίρα ελάχιστοι εξωτερικαί μορφαί και εικόνες υπάρχουν, ώστε να

στηριχθή επ’ αυτών η υλική μνήμη. Μήπως δι’ αυτόν τον λόγον ο

Παντογνώστης Κύριος εκήρυξεν εις τον λαόν την διδαχήν Αυτού περί των

μυστηρίων της Εκκλησίας δια παραστατικών εικόνων εκ της καθημερινής

πραγματικότητος και εν παραβολαίς; … Να ενθυμήται όμως πραγματικώς την

πνευματικήν διδασκαλίαν των Πατέρων δύναται μόνον εκείνος όστις εβίωσεν αυτήν

εκείνος εις τον οποίον εδόθη άνωθεν η υπαρξιακή γνώσις των μυστηρίων του

πνευματικού κόσμου 

(ΑΝΑΓΩΓΗ, από Σωφρόνιος του Έσσεξ για τον Άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη)