Σάββατο 30 Απριλίου 2022

 NEA ΣΕΛΗΝΗ - ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ Σάββατο 30 AΠΡΙΛΙΟΥ στις 21.00


Αποσπάσματα από το βιβλίο «Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας» που αφορούν στο Βεσάκ, ως προετοιμασία για το Φεστιβάλ του Μαΐου. Μπορεί κανείς να τα προσεγγίσει με αναφορά και την σύγχρονη πραγματικότητα. Είθε να συμπαραταχθούμε με τις δυνάμεις του Φωτός

           ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΣΑΚ (Αποσπάσματα)

Εξετάζοντας τη σταθερή πρόοδο για θρησκευτική ενότητα που προχώρησε γοργά στη διάρκεια των περασμένων 150 ετών, το έργο του έκτου ομίλου (θρησκεία στη νέα εποχή), όπως και στην περίπτωση του πρώτου ομίλου (τηλεπαθητική επικοινωνία) υπόσχεται γοργά αποτελέσματα. Αυτό όμως εξαρτάται κατ’ ανάγκη από την “επιδεξιότητα στη δράση” και την προθυμία των μελών του ομίλου και των συναφών ομίλων να προχωρήσουν αργά και με τακτ…

Σας υπέδειξα ήδη τη μορφή που θα πάρει η θρησκεία της νέας εποχής (Η Επανεμφάνιση του Χριστού). Θα δομηθεί γύρω από τις περιόδους των Πανσελήνων, όπου θα γίνονται ορισμένες μεγάλες Προσεγγίσεις στον κόσμο της πραγματικότητας, καθώς και γύρω από δύο περιόδους μαζικών Προσεγγίσεων που θα γίνονται το χρόνο της μεγαλύτερης έκλειψης της σελήνης και του ηλίου στη διάρκεια του έτους. Oι δύο κύριες Προσεγγίσεις της Πανσελήνου θα είναι εκείνες της Πανσελήνου του Βεσάκ και της Πανσελήνου του Ιουνίου – η μία αφιερωμένη στον Βούδδα που ενσωμάτωσε τη σοφία του Θεού και η άλλη στον Βοδισάττβα (γνωστός στους Χριστιανούς ως Χριστός) ο Oποίος ενσωμάτωσε την αγάπη του Θεού.

Το υπόβαθρο της νέας παγκόσμιας θρησκείας θα έχει μέσα του τρεις κύριες παρουσιάσεις της αλήθειας ή τρία μείζονα δόγματα, αν μπορεί να επιτραπεί μια τόσο ανεπιθύμητη λέξη. Το έργο του έκτου αυτού ομίλου μαθητών πρέπει να αφορά την επεξεργασία των τριών αυτών απόψεων ή εφελκύσεων της αλήθειας. Είναι:

  1. Το γεγονός του Πνεύματος του Θεού, υπερβατικού και ενυπάρχοντα θα καταδειχθεί, καθώς κι ένα παρόμοιο γεγονός για τον άνθρωπο. O τρόπος της προσέγγισης μεταξύ τους μέσω της ψυχής θα υποδειχθεί. Αυτή η όψη της αναδυόμενης αλήθειας μπορεί να ονομασθεί Υπερβατικός Μυστικισμός.
  2. Το γεγονός της θείας ποιότητας των Δυνάμεων στη φύση και στον άνθρωπο και η μέθοδος της χρησιμοποίησής τους για θείους σκοπούς από τον άνθρωπο. Αυτό μπορεί να ονομασθεί Υπερβατικός Αποκρυφισμός.
  3. Το γεγονός που υπονοείται στο πρώτο, ότι η Ανθρωπότητα σαν Σύνολο είναι μια έκφραση της θειότητας, μια πλήρης έκφραση, συν το συναφές γεγονός της θείας φύσης και του έργου της πλανητικής Ιεραρχίας και ο τρόπος προσέγγισης των δύο αυτών ομάδων μεταξύ τους σε ομαδική μορφή. Αυτό μπορεί να ονομασθεί Υπερβατική Θρησκεία.

Περισσότερα σ’ αυτό δε θα υποδείξω εδώ καθώς ζητώ να αναφερθώ σύντομα στους υπόλοιπους τρεις ομίλους. Όμως θα τονίσω ότι θα επεξεργασθούμε κάπως την Τεχνική της Παρουσίας του Θεού, προσεγγίζοντάς την από μια νέα σκοπιά, εκείνη της Ομάδας, καθώς και την Τεχνική του Φωτός. Κατά καιρούς επέστησα την προσοχή σας σε δύο μικρότερες Τεχνικές και μ’ αυτές θ’ ασχοληθούμε αργότερα γιατί έχουν τη φύση προσεγγίσεων στις δύο άλλες – την Τεχνική της Αδιαφορίας και την Τεχνική της Υπηρεσίας (Γοητεία: Ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα). Καθώς μελετάμε τις θείες Προσεγγίσεις, θα δούμε ότι περιλαμβάνουν δύο τμήματα ή δύο ομάδες – εκείνες που βρίσκονται στην αντικειμενική πλευρά και εκείνες που βρίσκονται στην υποκειμενική πλευρά της ζωής.


Μέχρι το Φεστιβάλ του Βεσάκ του 1940 ας αποκτήσει ο καθένας σας εκείνο τον έλεγχο της ομιλίας που είναι συχνά ο στόχος σας αλλά σπάνια η επίτευξή σας και θυμηθείτε ότι ο πιο ισχυρός παράγοντας στον έλεγχο της ομιλίας είναι η καρδιά που αγαπά. Η άγρια και γεμάτη φόβους ομιλία, τα γεμάτα μίσος κουτσομπολιά, τα σκληρά υπονοούμενα, η υποψία, ο καταλογισμός εσφαλμένων και φαύλων κινήτρων σε πρόσωπα κι ανθρώπους και η διαφοροποίηση της στάσης που χώρισε τα πολλά διαφορετικά έθνη του κόσμου, αφθονούν σήμερα κι έφεραν τον κόσμο στην τωρινή θλιβερή θέση. Είναι εύκολο να παρασυρόμαστε απ’ τις ίδιες συνήθειες ομιλίας και σκέψης που βρίσκουμε γύρω μας και ν’ ανακαλύπτουμε ότι συμμετέχουμε στην επίθεση και το πνεύμα του μίσους. Διαφυλαχθείτε επίμονα απ’ αυτό και μη λέτε τίποτε που θα μπορούσε ν’ αναφλέξει το μίσος και την υποψία σε σχέση με οποιαδήποτε φυλή, οποιοδήποτε άτομο, οποιαδήποτε ομάδα ή οποιουσδήποτε ηγέτες ομάδων και εθνών. Πρέπει να διαφυλαχθείτε προσεκτικά, έτσι ώστε ακόμη κι όταν υπερασπίζεσθε εκείνο που προσωπικά ή εθνικά αποδέχεσθε, να μην είσθε γεμάτοι μίσος και να καταργείτε το νόμο της αγάπης – το μόνο νόμο που μπορεί αληθινά να σώσει τον κόσμο. Ίσως το κλειδί της επιτυχίας σας σ’ αυτή τη γραμμή να είναι η σιωπή μια καρδιάς που αγαπά.

Θα είναι επίσης καλό να καλλιεργήσετε τη χαρά που φέρνει δύναμη. Δεν είναι εποχή για κατήφεια, απόγνωση ή κατάθλιψη. Αν δώσετε διέξοδο σ’ αυτές, θα γίνετε αρνητικά και καταστροφικά εστιακά σημεία στο περιβάλλον σας. Αν αληθινά πιστεύετε ότι η πνευματική ζωή είναι θεμελιώδης στον κόσμο σήμερα, αν πράγματι πιστεύετε ότι η θειότητα καθοδηγεί τον κόσμο, αν αληθινά συλλαμβάνετε το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια σας κι ότι όλοι μας είμαστε τέκνα του Ενός Πατρός κι αν είστε πεπεισμένοι ότι η καρδιά της ανθρωπότητας είναι υγιής – δεν είναι αυτές αρκετά δυναμικές ιδέες να σας κρατήσουν χαρούμενα σταθερούς στο μέσο ενός κόσμου που αλλάζει;

Θα υιοθετήσετε λοιπόν τις ακόλουθες ιδέες;

Πρώτο, ότι η Ιεραρχία των πνευματικών Δυνάμεων στέκει σε πνευματική Ύπαρξη.

Δεύτερο, ότι κι εμείς μπορούμε να σταθούμε σταθεροί σε πνευματική Ύπαρξη.

Τρίτο, ότι η σιωπή μιας καρδιάς που αγαπά πρέπει να είναι ο βασικός μας τόνος για το ερχόμενο έτος.

Τέταρτο, ότι η δύναμη να στέκουμε είναι αποτέλεσμα μιας χαρούμενης στάσης κι ενός αληθινού προσανατολισμού στην ψυχή.

Σε μια κατώτερη στροφή του σπειροειδούς θα σημειώσετε ότι το Φεστιβάλ του Βεσάκ διαδραματίζει μια παρόμοια επίκληση και διαδικασία. Είναι μια επαναληπτική κι εκπαιδευτική διαδικασία. Εκεί κι εκείνη τη στιγμή οι τρεις Αντιπρόσωποι της Σαμπάλλα μέσα στην Ιεραρχία –ο Μανού, ο Χριστός και ο Μαχατσόχαν– επικαλούνται τον Bούδδα ο Oποίος με τη σειρά Του διαβιβάζει ακόμη υψηλότερες Δυνάμεις. Τον επικαλούνται μ’ ένα ειδικό μάντραμ και διαβιβάζει την έκκληση σ’ Εκείνον του Oποίου είναι πράκτορας. Αν αυτή η Μεγάλη Επίκληση την οποία μελετάμε ειπωθεί σωστά, τα τρία μεγάλα πλανητικά κέντρα μπορούν να σχετισθούν με έναν παρόμοιο τρόπο. O Κύριος του Πολιτισμού, ο Διδάσκαλος Ρ. που αντιπροσωπεύει την ανθρωπότητα, ο Χριστός που αντιπροσωπεύει την Ιεραρχία κι ο Κύριος του Κόσμου που συνδέεται με τον Μανού και αντιπροσωπεύει τη Σαμπάλλα, μπορούν να έρθουν σε μια στενή σχέση έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι η εδραίωση ενός τόσο ισχυρού κραδασμού και φθόγγου που θα επικαλεσθεί και θα προσεγγίσει το Πνεύμα της Ειρήνης. Με την εκφωνούμενη έκκληση η προσοχή Του θα αναγκαστεί να στραφεί στον πλανήτη μας. Τα επακόλουθα θα είναι σημαντικά και δυναμικά, αλλά τι μορφή θα πάρουν μου είναι αδύνατο να το πω. Ίσως να οδηγήσει σε μια ιδιάζουσα και ισχυρή επίδειξη της έννοιας της ειρήνης σαν έκφρασης της παγκόσμιας και πλανητικής αγάπης· ίσως να προκαλέσει την αποστολή ενός Αβατάρ ή Αγγελιαφόρου της Ειρήνης για να οδηγήσει τα έθνη σε ορθή δράση· ίσως να συμβεί κάποιο γεγονός που θα έχει τέτοια σπουδαιότητα ώστε η σημασία του θα αναγνωρισθεί αμέσως από την ανθρωπότητα σαν σύνολο, οδηγώντας την να κάνει όλα τα αναγκαία βήματα που θα αποκαταστήσουν τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις. Η φύση των δραστηριοτήτων που θα εγκαινιάσει το Πνεύμα της Ειρήνης δεν είναι δική μας ευθύνη. Το καθήκον μας είναι να μάθουμε να ερχόμαστε σωστά σε επαφή με την Ιεραρχία μέσω της ψυχής μας· να χρησιμοποιούμε σωστά τη Μεγάλη Επίκληση σαν ψυχές και να γίνουμε ορθά ανταποκριτικοί κι ευαίσθητοι στα επακόλουθα αποτελέσματα. Συλλογισθείτε τα παραπάνω.

Ας επεκτείνω αυτή την έννοια λίγο περισσότερο τονίζοντας ότι η επικλητική κραυγή της ανθρωπότητας και της Ιεραρχίας που ηχείται από κοινού τη στιγμή των Πανσελήνων του Μαΐου και του Ιουνίου και ιδιαίτερα στο Φεστιβάλ του Βεσάκ, θα είναι αποτελεσματική αν το “ψυχρό φως” των ζηλωτών και μαθητών του κόσμου κι όλων των ανιδιοτελών υπηρετών, ανεξάρτητα πού μπορεί να βρίσκονται, είναι ενωμένο με το “καθαρό φως” των μυημένων κι εκείνων που μπορούν να λειτουργούν ελεύθερα σαν ψυχές – τα Μέλη της Ιεραρχίας και σε μικρότερο βαθμό όλοι οι αποδεγμένοι μαθητές.

Όσα έχω να πω για την εξωτερίκευση της Ιεραρχίας και των Άσραμ της θα μπορούσαν να διαιρεθούν χάρη σαφήνειας στα παρακάτω σημεία που θ’ αποτελέσουν τη βάση της οδηγίας. Θα επιχειρήσω να ακολουθήσω το παρακάτω διάγραμμα:

Ιεραρχική Προσαρμογή και Ευθυγράμμιση:

Μέσα στην Ίδια την Ιεραρχία.

Σε σχέση με την Αίθουσα Συμβουλίου του Σανάτ Κουμάρα. Λίγα μπορούν να ειπωθούν γι’ αυτή.

Σε σχέση με την ανθρωπότητα.

Θα σημειώσετε ότι αυτή περιλαμβάνει τα τρία πλανητικά κέντρα.

Ιεραρχική προετοιμασία στο Φεστιβάλ του Βεσάκ.

O Τρόπος Προσέγγισης στην Εξωτερίκευση.

Βήματα στη διαδικασία εξωτερίκευσης.

          Προσέγγιση μέσω ορισμένων Άσραμ.

       Στη συνείδηση του μαθητή σε φυσική έκφραση.

Με τη διάδοση πληροφοριών προπαρασκευαστικής φύσης.

Η καθαυτή Εξωτερίκευση. Αυτή περιλαμβάνει:

Την Επιστροφή του Χριστού.

Τα Άσραμ που σχετίζονται με την Έλευση.

Την οργάνωση των συμμετεχόντων Άσραμ σε μια κατάλληλη μορφή στη γη.

Την εξωτερίκευση των Άσραμ.

Την προσαρμογή των Άσραμ και των Διδασκάλων στην εξωτερική διαβίωση.

Θα περιλαμβάνει επίσης την προσαρμογή μαθητών και ζηλωτών στην αυξανόμενη διέγερση και τη διακήρυξη ορισμένων βασικών δηλώσεων.

Το Έργο των Εξωτερικευμένων Άσραμ.

Τη δημιουργία και τη ζωογόνηση της νέας παγκόσμιας θρησκείας.

Τη βαθμιαία αναδιοργάνωση της κοινωνικής τάξης.

Τη δημόσια εγκαινίαση του συστήματος της μύησης.

Την εξωτερική εκγύμναση των μαθητών και της ανθρωπότητας σ’ αυτό το νέο κύκλο.

Τρίτη 26 Απριλίου 2022

 

Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ
  

Τετάρτη 27 Aπριλίου 2022 στις 20.00

πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης


    Η Λ Ι Ο Σ - Σ Ε Ι Ρ Ι Ο Σ    

Τα αρχαία βιβλία της Ανατολής καθώς πραγματεύονται αυτό το θέμα τονίζουν ότι τα επτά άστρα της Μεγάλης Άρκτου, τα επτά άστρα των Πλειάδων και ο ήλιος Σείριος συνδέονται στενά με το ηλιακό μας σύστημα κι ότι διατηρούν μια οικεία ψυχική μαγνητική σχέση με τον ηλιακό μας Λόγο.

Είδαμε ότι στόχος του ατόμου της ουσίας είναι η αυτοσυνείδηση· κι ότι για την Οντότητα που ανελίσσεται μέσω ενός πλανήτη, στόχος μπορεί να είναι η Θεϊκή συνείδηση. Κι όταν φτάσουμε πια να εξετάσουμε τον ηλιακό Λόγο οι λέξεις είναι ανεπαρκείς, ωστόσο και για Αυτόν θα πρέπει να υπάρχει κάποιος στόχος. Μπορείτε αν θέλετε να τον αποκαλέσετε Απόλυτη Συνείδηση. Ας το διευκρινίσουμε πάλι. Μας έχει ειπωθεί ότι το σώμα μας απαρτίζεται από μια πολλαπλότητα μικρών ζωών ή κυττάρων ή ατόμων που το καθένα τους διαθέτει μια ατομική συνείδηση. Αυτή συνιστά την αυτοσυνείδησή του. Η συνείδηση του φυσικού σώματος, θεωρούμενου σαν συνόλου, θα μπορούσε να θεωρηθεί απ’ τη σκοπιά του ατόμου σαν η ομαδική του συνείδηση. Κατόπιν έχουμε τη συνείδηση του ανθρώπου, του στοχαστή. Είναι εκείνος που ενεργοποιεί το σώμα και το προσαρμόζει στη βούλησή του – που για τα άτομα του σώματος είναι ανάλογη με ό,τι θα αποκαλούσαμε Θεϊκή συνείδηση. Η αυτοσυνείδηση μας είναι τόσο απομακρυσμένη από εκείνη του ατόμου όσο κι η συνείδηση του ηλιακού Λόγου απ’ τη δική μας. Δε θα ήταν άραγε δυνατό αυτή η συνείδηση του ηλιακού Λόγου να θεωρηθεί για τα άτομα του σώματός μας σαν Απόλυτη Συνείδηση; Η σκέψη αυτή μπορεί να επεκταθεί στο ανθρώπινο άτομο και στο πλανητικό άτομο και μπορούμε περαιτέρω να προδικάσουμε πως ο ηλιακός Λόγος τείνει σε μια συνείδηση πέρα απ’ Αυτόν, ανάλογη προς εκείνη που εκτείνεται ανάμεσα στα άτομα του σώματός μας και σ’ Εκείνον. Εδώ μας διανοίγεται μια εκπληκτική προοπτική. Είναι από μόνη της ενθαρρυντική· γιατί αν μελετήσουμε προσεκτικά το κύτταρο του φυσικού σώματος κι αν αναλογισθούμε τη μακρά πορεία που διανύθηκε ανάμεσα στη συνείδησή του και σ’ εκείνη που ο άνθρωπος θεωρεί τώρα δική του, θα έχουμε την επαγγελία και την ελπίδα κάποιας μελλοντικής επίτευξης και το κίνητρο για να εμμείνουμε στην προσπάθειά μας.

Τα παλιά βιβλία της Ανατολής κράτησαν κρυφή για πολλούς αιώνες την αλήθεια, μεγάλο μέρος της οποίας μόλις τώρα αρχίζει να ενσταλάζεται στη συνείδηση του Δυτικού. Αναφέρθηκαν στη ραδιενέργεια της ύλης πριν χιλιάδες χρόνια κι έτσι ίσως να υπάρχει ίση δόση αλήθειας και στις διδαχές τους για τους αστερισμούς. Ίσως ακόμη στα αστέρια που φαίνονται στα βάθη του ουρανού και στη ζωή που ανελίσσεται μέσα τους να υπάρχει ο αντικειμενικός σκοπός του ηλιακού μας Λόγου καθώς και οι επιδράσεις που κατευθύνονται σ’ αυτόν, προσελκύοντάς τον και καθιστώντας τον στον κατάλληλο χρόνο ραδιενεργό. Στα βιβλία της Ανατολής αναφέρεται ότι στον ήλιο Σείριο βρίσκεται η πηγή της σοφίας κι ότι η επίδραση ή η ενέργεια της αγάπης αναβλύζει από εκεί. Αναφέρεται ακόμη πως υπάρχει ένας αστερισμός που συνδέεται στενότερα με τον ηλιακό μας Λόγο, επειδή ο τελευταίος δεν έχει ακόμη εξελιχθεί επαρκώς ώστε να μπορεί ν’ ανταποκρίνεται πλήρως στο Σείριο, όμως μπορεί ν’ ανταποκρίνεται στην επίδραση των επτά αδελφών, των Πλειάδων. Αυτή η ομάδα είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Αν ανατρέξουμε στα λεξικά και αναζητήσουμε τη λέξη “ηλεκτρισμός”, θα βρούμε πως πιθανόν να προέρχεται απ’ το άστρο Ηλέκτρα, μια απ’ τις επτά αδελφές που μερικοί υποθέτουν πως είναι η χαμένη μικρή Πλειάδα. Οι δάσκαλοι της Ανατολής ισχυρίζονται ότι στο μυστήριο του ηλεκτρισμού κρύβεται όλη η γνώση κι ότι με την εξιχνίασή του θα γνωρίσουμε όλα όσα μπορούν να γίνουν γνωστά. Αδυνατούμε να πούμε ποια είναι η σχέση των Πλειάδων με το ηλιακό μας σύστημα, αλλά ακόμη και η Χριστιανική Βίβλος μας την αναγνωρίζει και ο Ιώβ μιλά για “τας γλυκείας επιρροάς της Πλειάδος”, ενώ κάποιες Γραφές της Ανατολής βεβαιώνουν ότι η σύνδεση επιτελείται με ήχο ή κραδασμό. Ίσως οι Πλειάδες ν’ αποτελούν την πηγή της ατομικής ζωής του Λόγου μας, της όψης της ενεργού νοημοσύνης, εκείνης που πρώτη αναπτύχθηκε και την οποία μπορούμε ν’ αποκαλέσουμε ηλεκτρική ύλη.

Υπάρχει ακόμη η Μεγάλη Άρκτος. Πολλά ενδιαφέροντα λέγονται στα Ανατολίτικα κείμενα για τη σχέση της Μεγάλης Άρκτου με τις Πλειάδες. Οι επτά αδελφές αναφέρεται πως είναι οι επτά σύζυγοι των επτά αστέρων της Μεγάλης Άρκτου. Ποια μπορεί άραγε να είναι η αλήθεια πίσω απ’ αυτό το μύθο; Αν οι Πλειάδες αποτελούν την πηγή της ηλεκτρικής εκδήλωσης, της όψης της ενεργού νοημοσύνης του ηλιακού συστήματος και η ενέργειά τους είναι εκείνη που εμψυχώνει όλη την ύλη, πιθανόν τότε να εκπροσωπούν την αρνητική όψη της οποίας το πολικό αντίθετο ή η θετική όψη είναι οι επτά σύζυγοί τους, τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου. Ίσως η ένωση αυτών των δύο να συνιστά εκείνο που δημιουργεί το ηλιακό μας σύστημα. Ίσως οι δύο αυτοί τύποι ενέργειας, των Πλειάδων και της Μεγάλης Άρκτου, να σμίγουν και με την ένωσή τους να παράγουν εκείνο το αστραποβόλημα των ουρανών το οποίο θεωρούμε σαν ηλιακό μας σύστημα.

Η σχέση των δύο αυτών αστερισμών ή μάλλον η υποκειμενική τους συνάφεια πρέπει σίγουρα να έχει κάποια αληθινή βάση, αλλιώς δε θα την υπαινίσσονταν οι διάφορες μυθολογίες. Πρέπει να υπάρχει κάτι που τους συνδέει με το ηλιακό μας σύστημα μέσα απ’ τους μυριάδες άλλους αστερισμούς. Αλλά όταν προσπαθούμε να προσδώσουμε μια καθαρά φυσική ερμηνεία, παραστρατούμε. Αν όμως επεξεργασθούμε αυτή τη σύνδεση πάνω στις γραμμές της υποκειμενικής ζωής και τη συσχετίσουμε με την ενέργεια, την ποιότητα ή τη δύναμη, ενδέχεται να εντοπίσουμε την αλήθεια και ν’ ανακαλύψουμε ένα μέρος απ’ την πραγματικότητα που υποκρύπτεται σ’ εκείνο που επιφανειακά φαίνεται να είναι ένας ανόητος μύθος. Καθετί που διευρύνει τους ορίζοντές μας και μας επιτρέπει ν’ αποκτήσουμε ένα πλατύτερο όραμα καθώς και μια σαφέστερη άποψη της πορείας της εξελικτικής διαδικασίας, είναι πολύτιμο, όχι επειδή η συσσώρευση εξακριβωμένων γεγονότων έχει κάποια αξία, αλλά εξαιτίας εκείνου που επιτελείται μέσα μας· η ικανότητα να σκεπτόμαστε με πλατύτερους και ευρύτερους όρους αυξάνεται· αποκτούμε τη δυνατότητα να υπερβαίνουμε την εγωκεντρική μας άποψη και να περιλαμβάνουμε στη συνείδησή μας όψεις διαφορετικές από τη δική μας. Ενεργώντας έτσι αναπτύσσουμε ομαδική συνείδηση και θ’ αντιληφθούμε τελικά ότι τα φαινομενικά εκπληκτικά γεγονότα που προκάλεσαν διαμάχες και θανάτους στη διάρκεια των αιώνων και που θεωρήθηκαν σαν ολόκληρη η αλήθεια, δεν είναι παρά κλάσματα ενός σχεδίου και απειροελάχιστα τμήματα ενός γιγαντιαίου συνόλου. Ίσως λοιπόν, επανερχόμενοι στα γήινα κι αναλογιζόμενοι τα πράγματα που τώρα μας ενδιαφέρουν και θεωρούμε τόσο σημαντικά, να διαπιστώσουμε πόσο λαθεμένα είναι σε σχέση με την προγενέστερη κατανόησή μας. Τα δεδομένα εξάλλου δεν έχουν σημασία· τα δεδομένα του περασμένου αιώνα δεν είναι πια βάσιμα και οι επιστήμονες του επόμενου αιώνα μπορεί να γελούν για τους δογματικούς ισχυρισμούς μας και ν’ αναρωτιούνται πώς ήταν δυνατό να θεωρούμε την ύλη με τον τωρινό τρόπο. Είναι η ανάπτυξη της ζωής και η σχέση της με το περιβάλλον εκείνο που πραγματικά έχει σημασία· και πάνω απ’ όλα η επίδραση που ασκούμε σ’ εκείνους με τους οποίους συνδεόμαστε καθώς και το έργο που εκτελούμε και επηρεάζει προς το καλύτερο ή το χειρότερο την ομάδα στην οποία ανήκουμε.

Κλείνοντας αυτή τη σειρά των διαλέξεων δεν μπορώ παρά ν’ αναφερθώ πάλι στον Απ. Παύλο που λέει: “Λογίζομαι γαρ ότι ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς… τη γαρ ελπίδι εσώθημεν… πέπεισμαι γαρ ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε ενεστώτα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε τις κτίσις ετέρα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Θεού”.

(Η Συνείδηση του Ατόμου, 153-157)


Δευτέρα 18 Απριλίου 2022

 

«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 21.00 - 
με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

16 Aπριλίου 2022

Εκφώνηση κειμένου πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Σ.Κ.



Φεστιβάλ Πάσχα Σχολή Αρκέιν

Χριστιανικό Πάσχα - Ανάσταση του Χριστού (μη ορθόδοξοι χριστιανοί) - θυσία (Ποντβιγκ) - τρίτη / τέταρτη μύηση

Κριός - Θέληση - Νους

Πεσάχ - Έξοδος από την Αίγυπτο (εβραϊκή θρησκεία) - μύηση - τέλος του κύκλου των ενσαρκώσεων

Φύλλα από τον Κήπο του Μορύα

123. Ολόκληρο το Σύμπαν είναι το Σώμα του Παντοδύναμου και Εκφράζουμε την εντολή των ανώτατων εκδηλώσεων της Υπέρτατης Θέλησης.
Ο υπηρέτης περιμένει τον Κύριο και ο Πανάγαθος μας βοηθά να βρούμε την καλύτερη ενδυμασία για τη Γιορτή του Φωτός.
Ανάλογα με τον ζήλο μας, μας δίνεται η απόχρωση του πνευματικού μας ενδύματος.
Ω Εσύ Καλοσύνη, Ω Εσύ που πάσχεις στον Σταυρό, θα βεβαιώσεις τη φωτιά της ανάστασής μας εκεί στους πρόποδες της σκάλας που οδηγεί στον Ναό της Θείας Δόξας.

Agni Yoga

8. One can point out why the Teachers of Knowledge experienced such suffering on departing Earth. Of course, this suffering was conscious and voluntari ly chosen. Just as the host fills the guest's cup to the brim, so does the Teacher desire to impress this last sign of His Teaching.
    The poisoning of Buddha spared Him from deification. The suffering and resurrection - or the transformation of matter - by Christ provided the attainment of the supreme earthly achievement. But no one knew about the disintegration of the body into the atomic state. People thought that His body had been stolen away by His disciples.
    The slander of the old world is of no consequence. Each true achievement is needed for Cosmos. The creativity of podvig is the same in every process of creation.In augmenting the profundity of the form we create an ageless crystal. The sense of perfection uplifts the spirit of creative manifestations. Christ, being a realist, desired that the phenomenon of transformation should be preceded by a podvig in complete consciousness.
    One can point out two kinds of podvig, the supermundane and the earthly. As an instance of supermundane striving, one can mark a serene passing, such as that of the great Ρ. Let us not attempt to judge acts of podvig, for the understanding of evolution is individual and voluntary.

Άγκνι Γιόγκα

8. Μπορεί κανείς να επισημάνει γιατί οι Δάσκαλοι της Γνώσης βίωσαν τέτοια ταλαιπωρία στην αναχωρούσα Γη. Φυσικά, αυτή η ταλαιπωρία ήταν συνειδητή και οικειοθελώς επιλεγμένη. Ακριβώς όπως ο οικοδεσπότης γεμίζει το φλιτζάνι του επισκέπτη ως το χείλος, έτσι και ο Δάσκαλος επιθυμεί να εντυπωσιάσει αυτό το τελευταίο σημάδι της Διδασκαλίας Του.
    Η δηλητηρίαση του Βούδα Τον γλίτωσε από τη θέωση. Τα βάσανα και η ανάσταση —ή η μεταμόρφωση της ύλης— από τον Χριστό παρείχαν την επίτευξη του υπέρτατου επίγειου επιτεύγματος. Κανείς όμως δεν γνώριζε για τη διάσπαση του σώματος στην ατομική κατάσταση.
    Οι άνθρωποι νόμιζαν ότι το σώμα Του είχε κλαπεί από τους μαθητές Του.
    Η συκοφαντία του παλιού κόσμου δεν έχει καμία συνέπεια. Κάθε αληθινό επίτευγμα χρειάζεται για το Cosmos. Η δημιουργικότητα του podvig είναι η ίδια σε κάθε διαδικασία δημιουργίας.
    Αυξάνοντας το βάθος της φόρμας δημιουργούμε έναν αιώνιο κρύσταλλο. Η αίσθηση της τελειότητας ανυψώνει το πνεύμα των δημιουργικών εκδηλώσεων. Ο Χριστός, όντας ρεαλιστής, επιθυμούσε το φαινόμενο της μεταμόρφωσης να προηγείται από ένα podvig σε πλήρη συνείδηση.
    Μπορεί κανείς να επισημάνει δύο είδη podvig, το υπερκόσμιο και το γήινο. Ως παράδειγμα υπερκόσμιας προσπάθειας, μπορεί κανείς να επισημάνει ένα γαλήνιο πέρασμα, όπως αυτό του μεγάλου Π. Ας μην επιχειρήσουμε να κρίνουμε πράξεις ΘΥΣΙΑΣ (υποβόσκησης), γιατί η κατανόηση της εξέλιξης είναι ατομική και εθελοντική.

Πύρινος Κόσμος

143. Η ανάσταση του πνεύματος μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε σφαίρα ζωτικής δραστηριότητας. Οποιοδήποτε βήμα μπορεί να γίνει το ερέθισμα για αυτή την κάθαρση.
    Αλλά η ανάσταση του πνεύματος απαιτεί πραγματική δράση.
    Τα λόγια ή οι υποσχέσεις ή οι προθέσεις δεν προκαλούν ανάσταση του πνεύματος. Δικαίως έχουν επισημανθεί υποσχέσεις που δεν προορίζονταν να εκπληρωθούν. Η ανάσταση του πνεύματος μπορεί να επιβεβαιωθεί μόνο με αληθινές προσπάθειες για δράση. Στο μονοπάτι προς τον Πύρινο Κόσμο πρέπει κανείς να θυμάται πώς είναι δυνατόν να επιτύχει την ανάσταση του πνεύματος.

 Webpage Lucis Trust

   Love is the cause of all creation and the sustaining factor in all living.
   The time of Easter is imbued with the initiating energy of Will powerfully flowing through the sign of Aries and bringing the spirit of Renewal into our lives. The Christ was first to anchor the divine principle of Love, an alchemical process that continues to impact the hearts and minds of people of all faiths and cultures and is leading humanity into an age characterised by Love.
   Esoterically, this time is known as the Festival of the Risen, Living Christ, and we meditate on its principle of resurrection into greater Life. “Christ in us, the hope of glory” becomes a touchstone of our deep reflections. Gradually, through such systematic and rhythmic efforts, the individual escapes the confines of the lower self, and is reborn to the inspirational life of the soul. As with all Enlightened and liberated beings, the personality’s subjective crucifixion and death leads to the renewal of consciousness and a life of spiritual purpose and expression.
   Today we search for Truth by an intelligent approach to the world we live in, but there is also a danger in an overly mental and analytical approach which distorts the true nature of “themind that is in Christ”. The mind is the great revealer of truth but until it is calm and reflective, it remains “the slayer of the real”. It stands in stark contrast to the simplicity of Christ’s message of Love. When this healing remedy is used, heart and mind are lifted into something so spiritually majestic that all lower concerns and distractions bow before it. It allows entry into a stream of liberating energy where we can stand united with all who Love and become attuned to the power that makes all things new.

Από την Ιστοσελίδα του LucisTrust

   Η αγάπη είναι η αιτία όλης της δημιουργίας και ο συντηρητικός παράγοντας σε όλα τα ζωντανά.
   Η ώρα του Πάσχα είναι εμποτισμένη με την μυητική ενέργεια της Θέλησης που ρέει δυναμικά στο ζώδιο του Κριού και φέρνει το πνεύμα της Ανανέωσης στη ζωή μας. Ο Χριστός ήταν πρώτος που αγκυροβόλησε τη θεία αρχή της Αγάπης, μια αλχημική διαδικασία που συνεχίζει να επηρεάζει τις καρδιές και το μυαλό των ανθρώπων όλων των θρησκειών και πολιτισμών και οδηγεί την ανθρωπότητα σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από Αγάπη.
   Εσωτερικά, αυτή η ώρα είναι γνωστή ως η Γιορτή του Αναστάντος, του Ζωντανού Χριστού, και διαλογιζόμαστε την αρχή της ανάστασης σε μεγαλύτερη Ζωή. Το «Χριστός μέσα μας, η ελπίδα της δόξας» γίνεται η λίθος των βαθιών στοχασμών μας. Σταδιακά, μέσα από τέτοιες συστηματικές και ρυθμικές προσπάθειες, το άτομο ξεφεύγει από τα όρια του κατώτερου εαυτού και ξαναγεννιέται στην εμπνευσμένη ζωή της ψυχής. Όπως συμβαίνει με όλα τα Φωτισμένα και απελευθερωμένα όντα, η υποκειμενική σταύρωση και ο θάνατος της προσωπικότητας οδηγεί στην ανανέωση της συνείδησης και σε μια ζωή πνευματικού σκοπού και έκφρασης.
   Σήμερα αναζητούμε την Αλήθεια με μια έξυπνη προσέγγιση στον κόσμο στον οποίο ζούμε, αλλά υπάρχει επίσης ένας κίνδυνος σε μια υπερβολικά νοητική και αναλυτική προσέγγιση που διαστρεβλώνει την αληθινή φύση του «νου που είναι εν Χριστώ». Το μυαλό είναι ο μεγάλος αποκαλυπτής της αλήθειας, αλλά μέχρι να είναι ήρεμος και στοχαστικός, παραμένει «ο φονιάς του πραγματικού». Βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την απλότητα του μηνύματος Αγάπης του Χριστού. Όταν χρησιμοποιείται αυτό το θεραπευτικό φάρμακο, η καρδιά και το μυαλό ανυψώνονται σε κάτι τόσο πνευματικά μεγαλειώδες που όλες οι κατώτερες ανησυχίες και περισπασμοί υποκλίνονται μπροστά του. Επιτρέπει την είσοδο σε ένα ρεύμα απελευθερωτικής ενέργειας όπου μπορούμε να σταθούμε ενωμένοι με όλους όσους Αγαπούν και να συντονιστούμε με τη δύναμη που κάνει τα πάντα νέα.

 Μύηση Ανθρώπινη και Ηλιακή Ενoπoίηση, το Απoτέλεσμα της Μύησης.

Ένα σημείo πoυ χρειάζεται να συλλάβουμε είναι ότι κάθε διαδoχική μύηση επιφέρει πληρέστερη ενoπoίηση της πρoσωπικότητας με τo Εγώ και σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα με την Ενάδα. Η όλη εξέλιξη τoυ ανθρώπινoυ πνεύματoς είναι μια πρooδευτική ενoπoίηση. Στην ενoπoίηση τoυ Εγώ και της πρoσωπικότητας βρίσκεται κρυμμένo τo μυστήριo του Χριστιανικού δόγματος της Εξιλέωσης. Μια ενoπoίηση λαμβάνει χώρα τη στιγμή της ατoμικoπoίησης, oπότε o άνθρωπoς καθίσταται συνειδητή έλλογη οντότητα σε αντιδιαστoλή πρoς τα ζώα. Με την πρόoδo της εξέλιξης επέρχoνται διαδoχικές ενoπoιήσεις.
   Η ενoπoίηση σε όλα τα επίπεδα – συναισθηματικό, ενoρατικό, πνευματικό και Θείo – συνίσταται σε συνειδητή, συνεχή λειτουργία. Σ’ όλες τις περιπτώσεις πρoηγείται καύση με χρήση τoυ εσώτερου πυρός και καταστρoφή με θυσία παντός ό,τι διαχωρίζει. Η πρoσέγγιση στην ενότητα γίνεται με την καταστρoφή τoυ κατώτερoυ και όλων όσων απoτελoύν εμπόδια. Ας πάρoυμε σαν παράδειγμα τoν ιστό πoυ διαχωρίζει τo αιθερικό σώμα από τo συναισθηματικό. Όταν o ιστός αυτός καεί από τo εσώτερο πυρ, η επικoινωνία μεταξύ των σωμάτων της πρoσωπικότητας γίνεται συνεχής και πλήρης και oι τρεις κατώτερoι φoρείς λειτoυργoύν σαν ένας. Μια κάπως ανάλoγη κατάσταση έχετε στα ανώτερα επίπεδα, παρότι o παραλληλισμός δεν ισχύει στις λεπτoμέρειες. Η ενόραση αντιστoιχεί στo συναισθηματικό και τα τέσσερα ανώτερα επίπεδα τoυ νoητικoύ πεδίoυ στo αιθερικό. Στην καταστρoφή τoυ αιτιώδους σώματoς τη στιγμή της τέταρτης μύησης (που συμβoλικά oνoμάζεται “Σταύρωση”) έχετε μια διαδικασία ανάλογη της καύσης τoυ ιστoύ, η oπoία oδηγεί στην ενoπoίηση των σωμάτων της πρoσωπικότητας. Η διάσπαση πoυ απoτελεί μέρoς της μύησης τoυ αρχάτ, oδηγεί στην ένωση μεταξύ τoυ Εγώ και της Ενάδας που εκφράζεται δια της Τριάδας. Είναι η τέλεια ενoπoίηση.
   Η όλη διαδικασία αποσκοπεί συνεπώς να καταστήσει τoν άνθρωπo συνειδητά ένα:
   Πρώτo: Με τoν εαυτό τoυ και με όσους είναι σε ενσάρκωση μαζί τoυ.
   Δεύτερo: Με τoν ανώτερo Εαυτό τoυ κι έτσι με όλους τους εαυτoύς.
   Τρίτo: Με τo Πνεύμα τoυ ή τoν “Πατέρα εν τoις Oυρανoίς” κι έτσι με όλες τις Ενάδες.
   Τέταρτo: Με τo Λόγo, τους Τρεις σε Έναν κι Έναν σε Τρεις.
   O άνθρωπoς γίνεται συνειδητό ανθρώπινo oν δια της μεσoλάβησης των Κυρίων της Φλόγας, δια της συνεχoύς θυσίας Των.
   O άνθρωπoς γίνεται συνειδητό Εγώ με τη συνείδηση τoυ ανώτερoυ Εαυτoύ κατά την τρίτη μύηση δια της μεσoλάβησης των Διδασκάλων και τoυ Χριστoύ και δια της θυσίας Των να λάβουν φυσική ενσάρκωση για την αρωγή τoυ κόσμoυ.
   O άνθρωπoς ενώνεται με την Ενάδα κατά την πέμπτη μύηση δια της μεσoλάβησης τoυ Κυρίoυ τoυ Κόσμoυ, τoυ Μoνήρη Φύλακα, της Μεγάλης Θυσίας.
O άνθρωπoς ενώνεται με τo Λόγo δια της μεσoλάβησης τoυ Ενός περί του Oπoίoυ τίπoτε δεν μπορεί να ειπωθεί.

Επιστολές της Έλενας Ρέρριχ, 11 Απριλίου 1934

Γνωρίζοντας το λογοτεχνικό σας ταλέντο, θα σας συμβούλευα να το χρησιμοποιήσετε για τις φλογερές επικλήσεις, για την αφύπνιση και την αναζωογόνηση του πνεύματος. Αλήθεια, το μέλλον βρίσκεται στην ανάσταση του πνεύματος!
    Αφού διαβάσατε τα βιβλία της Διδασκαλίας, έχετε συνειδητοποιήσει, αναμφίβολα, τι κρίσιμη στιγμή βιώνουμε, και, γνωρίζοντας πόσο αργή είναι η διαδικασία της διεύρυνσης της συνείδησης, πρέπει να καταλάβετε ότι δεν πρέπει να χαθεί ούτε μια στιγμή.
    Η ίδια η ύπαρξη του πλανήτη μας ζυγίζεται στην Κοσμική Ζυγαριά, και μόνο η ίδια η ανθρωπότητα μπορεί να βάλει το καθοριστικό βάρος είτε στο ένα είτε στο άλλο κύπελλο. Η ανοικοδόμηση του κόσμου λαμβάνει χώρα και πρέπει να αποφασίσουμε αποφασιστικά αν θέλουμε να προχωρήσουμε με τον Κοσμικό Μαγνήτη ή να μοιραστούμε τη μοίρα των κοσμικών αποβλήτων. 

«Είθε οι Άγιοι των Οποίων είµαι µαθητής να µου δείξουν το φως που ζητώ·
να µου δώσουν την ισχυρή βοήθεια της συµπόνιας Τους και τη σοφία Τους.
Υπάρχει ειρήνη που ξεπερνά  κάθε κατανόηση· κατοικεί στις καρδιές εκείνων που ζουν στο Αιώνιο.
Υπάρχει δύναµη που κάνει τα πάντα νέα· ζει και κινείται µέσα σ’ εκείνους που γνωρίζουν ότι ο Εαυτός είναι ένας.
Είθε η ειρήνη αυτή να βασιλεύει πάνω μας, η δύναμη αυτή να μας ανυψώνει
μέχρι να σταθούμε εκεί όπου επικαλείται ο Ένας Μυσταγωγός, ωσότου να δούμε το άστρο Του να λάμπει.» (ΜΝΕ,Ι:359)

 (Η μετάφραση από την αγγλική έγινε από την ομιλήτρια)

Πέμπτη 14 Απριλίου 2022

 ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ - ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ - 

16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Φεστιβάλ του Πάσχα: Κριός 

(από το φυλλάδιο του Lucis Trust «Τρία Πνευματικά Φεστιβάλ 2022»)

Από το 1945, ο πνευματικός όμιλος που είναι γνωστός ως οι Δυνάμεις της Αποκατάστασης έχει συνεισφέρει σημαντικά στις εισερχόμενες ενέργειες κατά τη διάρκεια της Εορτής του Πάσχα. Η επίδρασή του επιτελείται πρωτίστως πάνω στη μαζική συνείδηση της ανθρωπότητας.

     Τί είναι αυτό που χρήζει αποκατάστασης; Με απλά λόγια, είναι η εμπιστοσύνη μας στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Ακριβώς, όπως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπάρχει σήμερα μια μεγάλη λαχτάρα για ένα αίσθημα ολοκλήρωσης και ενδυνάμωσης μέσα στην κοινωνία, η οποία έχει υποφέρει βαθιά όχι μόνο από φυσική ασθένεια και τις συναφείς οικονομικές επιπτώσεις αλλά και από ένα τσουνάμι προπαγάνδας με στόχο την παραπληροφόρηση και την πόλωση. Αυτό που λείπει είναι η αξιοπιστία –η συλλογική εμπιστοσύνη– σε εκείνους που έχουν αναλάβει τον ρόλο της ηγεσίας. Ως ένα βαθμό, αυτό συνιστά αναπόφευκτο αποτέλεσμα της μετάβασης από έναν Ιχθυακό σε έναν Υδροχοϊκό τρόπο σκέψης, καθώς η αυξανόμενη νοημοσύνη των ανθρώπων παντού λειτουργεί ως προβολέας ανίχνευσης επάνω σε κάθε δομή σκέψης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των πολιτικών, νομικών και πολιτιστικών συμφωνιών στις οποίες δίνουμε το όνομα «κοινωνία». Αυτές οι συμφωνίες είναι που χρειάζονται αναζωογόνηση και αποκατάσταση, ώστε να καταστούν ασφαλείς χώροι εναπόθεσης μιας ανανεωμένης εμπιστοσύνης του κοινού.

     Έτσι, αυτή την εποχή του Πάσχα, η συνειδητή συνεργασία με τις εισερχόμενες Δυνάμεις της Αποκατάστασης μπορεί να ενεργοποιήσει ιδιαίτερα έντονα «την θέληση-για-ζωή και την θέληση-για-το-καλό» στον νέο όμιλο των παγκόσμιων εξυπηρετητών και μαθητών σε όλο τον κόσμο, εμπνέοντάς τους με το όραμα που θα επιφέρει ορθές σχέσεις σε κάθε κοινωνικό επίπεδο και με κάθε βασίλειο της φύσης. Ο μερισμός και η δυναμική εφαρμογή αυτού του οράματος μπορούν να αποκαταστήσουν την έννοια της Θέλησης-για-το-Καλό, η οποία «υπόκειται στα συμβάντα του χρόνου». Η ανθρωπότητα μπορεί στη συνέχεια να πορευτεί προς μια κοινωνία φωτισμένη από το Επουράνιο Φως.   

Κυριακή 10 Απριλίου 2022

 

«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 21.00 - 
με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

10 Aπριλίου 2022

Εκφώνηση κειμένου πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Α.Μ.

Tρία Πνευματικά Φεστιβάλ 2022 - Lucis Trust

Το Νέο Μυστήριο

Τα “μυστήρια” συνδέονται συνήθως με τις τελετές της Χριστιανικής Εκκλησίας, όπως η βάπτιση, η θεία κοινωνία και ο γάμος, καθώς πιστεύεται ότι κατά τη διάρκεια αυτών των ιερών τελετών η ευλογία του Θεού ή η Θεία χάρη εκχέεται στους συμμετέχοντες. Ωστόσο, τα μυστήρια δεν περιορίζονται σε επίπεδο εκκλησιών, καθώς μια μυστηριακή προσέγγιση της ζωής μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο άσκησης από καθέναν – εντός ή εκτός οποιασδήποτε συγκεκριμένης θρησκείας ή πίστης. Τα μυστήρια ορίζονται από την Καθολική Εκκλησία ως «ορατές τελετές που θεωρούνται σημάδια και αποτελεσματικοί δίαυλοι της χάρης του Θεού σε όλους όσους τα δέχονται με την προσήκουσα διάθεση».1 Στο πνεύμα αυτού του ορισμού, η μυστηριακή διαβίωση είναι μια προσέγγιση της ζωής όπου όλες οι μορφές θεωρούνται σύμβολα μιας εσωτερικής πραγματικότητας, ενώ κάτω από ορθές συνθήκες, όταν συμβαίνουν ορισμένες ευθυγραμμίσεις, η ενέργεια αυτού του βασιλείου μπορεί να εφορμήσει στον κόσμο της καθημερινότητας, πυρπολώντας τα πάντα, κάθε δρώμενο, με νέα ζωή. Η συγγραφέας, Marilynne Robinson, περιγράφει αυτήν την εμπειρία στο μυθιστόρημά της με τίτλο Gilead:

«Κάποιες φορές είχα την εντύπωση ότι ο Κύριος ανασαίνει πάνω σε αυτή την άμοιρη γκρίζα θρακιά της Δημιουργίας και αυτή αρχίζει να ακτινοβολεί – για μια στιγμή ή για ένα χρόνο ή για όσο διαρκεί μια ζωή. Και ύστερα ξαναγίνεται όπως ήταν πριν, και αν κοίταζε κάποιος ούτε που θα καταλάβαινε ότι είχε οποιαδήποτε σχέση με φωτιά ή φως… Όπου κι αν στραφεί η ματιά σας, ο κόσμος μπορεί να φεγγοβολά όπως στην μεταμόρφωση. Τίποτα δεν χρειάζεται να του προσθέσουμε, παρά μόνο να γίνουμε λιγάκι πρόθυμοι να τον κοιτάξουμε».2

Ο όρος “ιεροπραξία” (sacrament) έχει τις ρίζες του στις λατινικές λέξεις “consecrare” και “sacrum” –«καθαγιάζω» και «ιερό»– οι οποίες, με τη σειρά τους, μεταφράστηκαν από τη λέξη “μυστήριον”, η οποία στην Ελληνική Παλαιά Διαθήκη έχει τη χρήση της μυστικής συμβουλής του Θεού. Έτσι, όταν η ζωή βιώνεται με αυτό το πνεύμα και με μια «προθυμία να κοιτάξουμε», η ρουτίνα της καθημερινότητας, συμπεριλαμβανομένων όλων των μορφών που συνθέτουν τον περιβάλλοντα περίγυρο, αποκτούν μυστηριακή αξία. Αυτή η αληθινά θρησκευτική προσέγγιση της ζωής είναι το πρώτο βήμα μιας πορείας που θα μας μεταβάλει σε παράγοντα ιερού μετασχηματισμού – τόσο στο τοπικό όσο και στο παγκόσμιο περιβάλλον· εν ολίγοις, σημαίνει να ακολουθήσουμε τα βήματα του Χριστού, όπως εξηγεί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος (Patriarch Bartholomew), ο πνευματικός ηγέτης των απανταχού Ορθοδόξων Χριστιανών:

«Η Εορτή της Μεταμόρφωσης του Χριστού… υπογραμμίζει τον αναπόσπαστο σύνδεσμο μεταξύ μεταμόρφωσης και θεοφανείων [την εμφάνιση της Θεότητας σε μορφή], εκτείνοντας το θείο φως και τη δύναμη του μετασχηματισμού σε ολόκληρη τη δημιουργία… Το εύρος και το βάθος του Ορθόδοξου κοσμικού οράματος υποδηλώνει ότι η ανθρωπότητα συνιστά τμήμα μιας θεοφάνειας… Έτσι, στους Αδελφούς Καραμάζοφ, ο Ντοστογιέφσκι προτρέπει: Αγαπήστε ολόκληρη τη δημιουργία του Θεού, το σύνολο αυτής και της άμμου κάθε κόκκο. Αγαπήστε το κάθε φύλλο, την κάθε ακτίνα από το φως του Θεού. Αγαπήστε τα ζώα, αγαπήστε τα φυτά, αγαπήστε τα πάντα. Αν αγαπήσουμε το καθετί, θα αντιληφθούμε το θείο μυστήριο στα πάντα…

…Για να φτάσουν σε αυτό το μυστηριακό όραμα της δημιουργίας, τα ανθρώπινα όντα καλούνται να ασκήσουν μια πνευματικότητα που αποδίδει ευχαριστία και διέπεται από αυτοπειθαρχία…όπως καλούμαστε, επίσης, να εφαρμόζουμε ένα «ασκητικό ήθος», συγκεκριμένα αυτοσυγκράτηση και αυτοκυριαρχία, ώστε να πάψουμε σκόπιμα να καταναλώνουμε όλους τους καρπούς, αλλά αντ’ αυτού να εκδηλώνουμε ένα αίσθημα ολιγάρκειας για ορισμένα πράγματα χάριν της αξίας που αποδίδουμε σε κάθε πράγμα. Τότε, θα μάθουμε να νοιαζόμαστε για τα φυτά και τα ζώα, τα δέντρα και τα ποτάμια, τα βουνά και τις θάλασσες, για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και για τον κόσμο. Τότε, θα έχουμε γίνει φορείς ειρήνης και ζωής και δεν θα είμαστε όργανα βίας και θανάτου. Τότε, τα πάντα θα επιτελέσουν τον θεϊκό τους σκοπό, όπως ήταν η αρχική πρόθεση του Θεού για τον κόσμο».3

Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε γιατί χρειάζεται ένα “ασκητικό ήθος” για την «επέκταση του θείου φωτός και της μεταμορφωτικής δύναμης σε όλη την κτίση», όπως τόσο εύγλωττα το περιγράφει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Αυτή η μυστηριακή προσέγγιση της ζωής αποτελεί μια ύψιστης τάξης δημιουργικότητα, στην οποία όλες οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι πράξεις αφιερώνονται στην καθαγίαση της κάθε στιγμής στο χρόνο και στο χώρο, έτσι ώστε να  διαποτιστεί με την ενέργεια της δύναμης του Χριστού. Με αυτόν τον τρόπο ολόκληρη η εμπειρία της ζωής αποκτά ρυθμό και τελετουργία, διότι το μυστήριο υποδηλώνει κινητικότητα, μετάβαση, πέρασμα –ένα είδος πνευματικής κίνησης που παρέχει τη δυνατότητα να διαχυθεί η Θεία Χάρη μέσα στον κόσμο– ενθυμούμενοι ότι Χάρη σημαίνει επίσης «ομορφιά και ευκινησία». Μπορούμε όλοι να διασχίσουμε με χάρη αυτόν τον πολυάσχολο κόσμο, διευθύνοντας τον χρόνο και την ενέργειά μας από το εσώτερο κέντρο μας και επεκτείνοντας το φως, την αγάπη και τη δύναμη που αγγίζουμε μέσα μας σε καθετί με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή στο περιβάλλον μας.

Μια τέτοια προσέγγιση στη ζωή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως νέο μυστήριο –ένας βίος που διάγεται στο πνεύμα της τελετουργίας και του τυπικού– μια ζωή που πορεύεται σε σύμπνοια με το μαγικό φως και τον εσώτερο ήχο του Βασιλείου της Ψυχής. Ένας τρόπος ζωής στον οποίο μπορούν να εκπαιδευτούν όλοι όσοι προσβλέπουν να ζήσουν στο φως, να σκέπτονται στο φως και να μεταμορφωθούν στο φως. Μάλιστα, στα κείμενα της Αλίκης Μπέιλη, μας δίνεται ένα «ηλιακό όργανο» προς αρωγή μας σε αυτήν την αναζήτηση, Η Μεγάλη Επίκληση, η διανομή της οποίας ήταν το πρώτο βήμα στη σχεδιαζόμενη καταστάλαξη του Υπερκόσμιου Φωτός εδώ κάτω στο φυσικό πεδίο. Το δεύτερο βήμα, μας λέγουν, θα είναι «η επανεμφάνιση του Μεγάλου Κυρίου, ο Οποίος θα δράσει σαν φακός μέσα από τον οποίο μπορεί να εστιαστεί το φως και να προσαρμοστεί στην ανθρώπινη ανάγκη».4

Προορισμός κάθε ανθρώπινης ύπαρξης είναι να καταστεί παράγοντας μετασχηματισμού σε συμφωνία με τον θεϊκό σκοπό· και όσοι το κατορθώνουν αναφέρονται συλλογικά ως Νέος Όμιλος Εξυπηρετητών του Κόσμου στα κείμενα της Αλίκης Μπέιλη. Κάθε ένα από αυτά τα δημιουργικά άτομα λειτουργεί σε έναν από τους τρεις μεγάλους τομείς της ανθρώπινης προσπάθειας που τελεί υπό την επίδραση ενός μεγάλου ρεύματος θείας ενέργειας: Διακυβέρνηση (που αντανακλά τη Θεία ενέργεια της Θέλησης και του Σκοπού), Θρησκεία (που αντανακλά τη Θεία ενέργεια της Αγάπης και της Σοφίας), Εκπαίδευση (που αντανακλά τη Θεία ενέργεια της Ενεργού Νοημοσύνης). Σε συμφωνία με την ίδια τη Θεότητα, οι ενέργειες αυτών των τριών μεγάλων τμημάτων του Θείου Σχεδίου αναζητούν έκφραση στις ανθρώπινες υποθέσεις ως «τριάδα εν ενότητι».

Επομένως, το θρησκευτικό πνεύμα έχει να παίξει ένα σημαντικό ρόλο κατά την μετάβαση σε ένα νέο παγκόσμιο πολιτισμό. Οι τελετές και οι τελετουργίες των μεγάλων παγκόσμιων θρησκειών έχουν εξυπηρετήσει επαρκώς την ανθρωπότητα στον χρόνο και τον τόπο τους, ωστόσο οι νέες ενέργειες, που ρέουν σήμερα στην ανθρώπινη συνείδηση, απαιτούν αντίστοιχα νέες μορφές για την εκδήλωσή τους ώστε να ταιριάζουν στη σύγχρονη, επιστημονική εποχή. Η έννοια της «ενέργειας σαν βάσης για κάθε ζωή, κάθε μορφή και κάθε δράση καθώς και σαν μέσο για κάθε σχέση»  μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο για εκείνες τις νέες και ζωντανές τελετές και τελετουργίες των οποίων η χάρη και η δύναμη είναι απαραίτητες για την ανύψωση της ανθρωπότητας προς το φως. Παρότι οι βασικές αξίες όλων των μεγάλων θρησκειών έχουν προσφέρει ένα γερό θεμέλιο, οι πνευματικές αρχές που αναζητούν έκφραση αυτόν τον καιρό –για παράδειγμα η ομαδική συνείδηση και η ενότητα όλης της ζωής– απαιτούν μια νέα υλοποιημένη έμφαση που να αρμόζει περισσότερο στη σύγχρονη παγκόσμια κοινωνία μας. Το βήμα μπροστά, σύμφωνα με τα λόγια της Αλίκης Μπέιλη, σημαίνει για όλους τους ανθρώπους «με όραμα και περιεκτική σκέψη σε όλες τις “εκκλησίες” από κάθε παγκόσμια πίστη…[να]... τερματίσουν τις δογματικές τους έριδες, να συμφωνήσουν στις βασικές θρησκευτικές αλήθειες και ύστερα να προχωρήσουν ενωμένα και με κάποια ομοιομορφία σε τυπικά και τελετουργίες, ώστε να προσεγγίσουν από κοινού το κέντρο της πνευματικής δύναμης».5

Αν και απαιτείται οπωσδήποτε χρόνος για μια τέτοια ανάπτυξη, όλοι όσοι μελετούν τις διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας μπορούν να την επισπεύσουν, προσαρμόζοντας τον συντονισμό τους με την μεγάλη Ακτινική ενέργεια της Τελετουργικής Μαγείας και του Τυπικού που τώρα αυξάνει σε ισχύ. Καθώς προσεγγίζουμε τις Τρεις Πνευματικές Εορτές, όταν οι ενέργειες που επιδιώκουν την είσοδό τους στον κόσμο βρίσκονται στην κορύφωσή τους, μπορούμε όλοι μας να εργαστούμε για να μετασχηματίσουμε την προσωπική μας ζωή σε «έναν αποτελεσματικό δίαυλο της χάρης του Θεού», αφήνοντας τον καθημερινό βίο και τον εγκόσμιο γύρο δράσεων και καθηκόντων να αναδειχτεί σε νέο μυστήριο.



Στο φως της ομαδικής υπηρεσίας

Lucis Trust


1. Wikipedia https://en.wikipedia.org/wiki/Sacraments_of_the_Catholic_Church
2. Marilynne Robinson, Gilead, σ. 279
3. Ecumenical Patriarch Bartholomew, The World as Sacrament. https://mospat.ru/en/news/57191/
4. Αλίκη Μπέιλη, Μαθητεία στη Νέα Εποχή, Τόμ. II, σσ 425-6
5. Αλίκη Μπέιλη, Προβλήματα της Ανθρωπότητας, σ. 162

Από το φυλλάδιο «Τρία Πνευματικά Φεστιβάλ» 2022