Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Εορτασμός του Βεσάκ στην Αθήνα


Τα τρία Πνευματικά Φεστιβάλ ή οι τρεις Πνευματικές Εορτές

Κατά τις πανσελήνους του Κριού, του Ταύρου και των Διδύμων εορτάζονται τα τρία εαρινά πνευματικά φεστιβάλ, το Φεστιβάλ του Πάσχα, του Βεσάκ και της Καλής Θέλησης αντίστοιχα. Τα φεστιβάλ αυτά θέτουν κατ’ ουσίαν τα εξής ζητήματα:

1.  Την αναγνώριση της Πνευματικής Ιεραρχίας του Πλανήτη και την παρουσίαση των δυο μεγάλων Αβατάρ , του Βούδδα και του Χριστού.
2.  Την έμπρακτη ένωση των δογμάτων της Ανατολής και της Δύσης.
3.  Τον εγκαινιασμό μιας Νέας Θρησκείας, η οποία δίνεται στην επικλητική φωνή της ανθρωπότητας και στην ανταπόκριση που ελκύεται από τις μεγαλύτερες εκείνες Ζωές που ονομάζουμε Θεό, Πνεύμα της Ειρήνης, κ.ά.
4.  Την καθιέρωση της Επιστήμης της Επίκλησης και Εφέλκυσης ως μέθοδο για την αναζήτηση της αλήθειας. Η επιστήμη αυτή είναι η νοήμονα οργάνωση του πνευματικού, του ενεργειακού και των δυνάμεων της αγάπης της ανθρωπότητας που όταν γίνουν αποτελεσματικές θα προκαλέσουν την ανταπόκριση των Πνευματικών Οντοτήτων.

Τα τρία φεστιβάλ αποτελούν την κορύφωση του ετήσιου κύκλου εφαρμογής αυτής της επιστήμης, οδηγούν σε μια παρατεταμένη προσπάθεια που επηρεάζει όλο το υπόλοιπο έτος μέχρι το επόμενο φεστιβάλ του Βεσάκ. Μπορούν να προσεγγιστούν -και κατ’ ουσίαν ΕΙΝΑΙ- μια πράξη σύνθεσης με σκοπό την πνευματοποίηση της ύλης δια της τεχνικής της Επίκλησης και Εφέλκυσης.
Μπορούμε να θεωρήσουμε αυτήν την εξέλιξη σε τρία αλληλένδετα στάδια:
α) Σε πρώτο στάδιο, στο φεστιβάλ του Πάσχα, η Ιεραρχία του πλανήτη συνδέεται με την Ανθρωπότητα και κάνει κρούση στην ανθρώπινη συνείδηση .Το αποτέλεσμα είναι η αναγνώριση της Ιεραρχίας από τις μάζες της ανθρωπότητας. Το φεστιβάλ αυτό αποτελεί στάδιο προετοιμασίας κι ενεργοποίησης για ό,τι θα ακολουθήσει.
β) Έπειτα, στο φεστιβάλ του Βεσάκ, έχουμε τη σύνδεση Σαμπάλλας ή αλλιώς του Κέντρου όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή και Ιεραρχίας μέσω του Χριστού και την εισροή εξωπλανητικών ενεργειών δια του Βούδδα στο σύστημά μας. Αποτελεί στάδιο λήψης, τοποθέτησης για την Ιεραρχία και την Ανθρωπότητα.
γ) Στο τρίτο στάδιο, στο φεστιβάλ της Καλής Θέλησης, επισυμβαίνει η διανομή των ενεργειών που έχουν ληφθεί από τη Σαμπάλλα, μέσω του Χριστού στην Ιεραρχία και στην Ανθρωπότητα. Αποτελεί σημείο ή στιγμή καταστάλαξης της ενέργειας.
Στο πρώτο στάδιο, καθώς μελετούμε, διαλογιζόμαστε κι ενατενίζουμε, αντηχούμε την Πρόθεση να Είμαστε.
Στη διάρκεια του Βεσάκ δημιουργούμε για τους εαυτούς την Απαίτηση για τη Λήψη του Φωτός.
Στο τρίτο φεστιβάλ συμπαρατασσόμεθα και Συνεργαζόμαστε με τις ενέργειες της Αγάπης και του Φωτός

ΤΟ ΒΕΣΑΚ
Βούδδας ο Νικητής, Νίκολας Ρέριχ (1925)

Το Βεσάκ ή Βεσάϊκα αποτελεί μια ανατολική γιορτή αναμονής της έλευσης του Βούδδα για ευλογία της ανθρωπότητας και τελείται κάθε πανσέληνο του Μαΐου. Σε κάποια κοιλάδα των Ιμαλαΐων πραγματοποιείται το όνειρο, εκτυλίσσεται ο μύθος και για άλλους το γεγονός. Η ετήσια θυσία του Βούδδα, η κάθοδός του από τον Υψηλό Του Τόπο ή η 'επίσκεψη' διαρκεί 8 λεπτά. Πολλοί έχουν ονειρευτεί μια τελετουργία που γίνεται εκείνη τη στιγμή. Τότε συμβαίνει η μεγαλύτερη ευθυγράμμιση του έτους.
Ο Βούδας ως αντιπρόσωπος της Σαμπάλλα εστιάζει στον εαυτό του τις κατερχόμενες εξωπλανητικές κι εξωσυστημικές ενέργειες και ο Χριστός ως αρχηγός της Ιεραρχίας το εξερχόμενο αίτημα, την πνευματική έφεση του πλανήτη. Η περίοδος έχει ονομαστεί μέρα ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ και μπορεί να παραλληλιστεί – σε κατώτερο επίπεδο- με τη Μεγάλη Παρασκευή του χριστιανικού δόγματος.
Το Φως, η πνευματική θεραπεία, η Απολύτρωση, αναμένεται σε κάθε φεστιβάλ του Βεσάκ να αποδεσμευτούν με μια τέτοια πλημμύρα ενεργειακής ισχύος που να επιφέρει διευρύνσεις της συνείδησης με όρους Μύησης, Ενόρασης, Έμπνευσης, Κατανόησης του Σχεδίου, Ικανότητα Κατεύθυνσης της Ενέργειας, Εδραίωσης ενός μόνιμου Αγωγού μεταξύ των Δυνάμεων του Φωτός, του Πνεύματος της Ειρήνης, του Βούδδα, του Χριστού, της Ιεραρχίας, του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου και ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Ο Βούδδας θα έρθει είτε τον καλέσουμε εμείς ατομικά είτε όχι - αφορά μια επιλογή που έκανε ο Ίδιος πριν να αφήσει το σύστημά μας.
Απομένει σε μας να βρούμε τη θέση μας στην κοιλάδα και το ρόλο που θα παίξουμε αναρωτώμενοι:
- Πώς θα τα καταφέρουμε να ενισχύσουμε την εστιασμένη δράση του Χριστού και της Ιεραρχίας με μια ανάλογη ανταποκριτικότητα;
- Κατά πόσο είμαστε ικανοί να δράσουμε 'ως εάν' να εκφωνούμε την ενοποιημένη θέληση ολόκληρης της ανθρωπότητας;
- Θα επιχειρήσουμε να νικήσουμε την αδράνεια και τη συνήθεια και να συντονιστούμε με την επιτάχυνση που προωθείται από την Ιεραρχία;
- Μπορούμε να εντατικοποιήσουμε όχι μόνο την εξωτερική μας δράση, αλλά κυρίως και βασικά την εσωτερική μας έφεση και τον πόθο για Λύτρωση;
- Καθώς οι Δυνάμεις της Ζωής και της Απελευθέρωσης κατέρχονται, πώς θα συμμετέχουμε ενεργά στην καταστάλλαξή τους στον κόσμο;
- Έχουμε τη δύναμη να επισπεύσουμε την αναγνώριση 'εκείνου που επίκειται' και συνειδητά να αυτοπροκαλέσουμε, όπως μας λέγουν οι Διδάσκαλοι της Σοφίας, την πνευματική πρόοδο και εξέλιξη;
- Ονειρευόμαστε θαυμάσιες μελλοντικές προοπτικές για την ανθρωπότητα ή αποφασίζουμε σήμερα την επίπονη στάση του 'εδώ και τώρα;

Ας δημιουργήσουμε σήμερα μια ατμόσφαιρα Αίτησης-Ετοιμότητας-Προσδοκίας.
Η Κατανόηση του Σχεδίου, η Εστιασμένη Πρόθεση, η Ικανότητα Κατεύθυνσης προς το Θείο Σκοπό, ας ειναι το Ζητούμενο και εμείς οι ίδιοι ως άτομα κι όμιλοι ας ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ.
Α.Δ.