6 Ομιλία της Αλίκης Μπέιλη στους μαθητές της Σχολής Αρκέην
την Παρασκευή 9 Απριλίου 1943
Η ένατη ομιλία για τη Μαθητεία (βλ. "Τα Έξη Στάδια της Μαθητείας"στο βιβλίο Μαθητεία στη Νέα Εποχή Ι.
Α.Α.Β.: Δύο μόνο λέξεις
περιγράφουν την αύρα από την σκοπιά της αποκρυφιστικής γνώσης και αυτές είναι:
"ποιότητα" και "σφαίρα επίδρασης" [η υπογράμμιση είναι δική μας]. Αυτό με το
οποίο έρχεται σε επαφή ο διορατικός είναι μια εντύπωση την οποία ο νους
μεταφράζει σε σύμβολα χρώματος, και μάλιστα ενώ δεν υπάρχει χρώμα. Το να
βλέπεις την αύρα, όπως αποκαλείται, στην πραγματικότητα είναι μια κατάσταση
επίγνωσης. Το γεγονός ότι αυτός που βλέπει είναι πεπεισμένος ότι έχει
καταγράψει χρώμα ή μια σειρά από χρώματα ή φως, είναι πολλές φορές απόλυτα
ορθό, όμως στην πραγματικότητα αυτό που έχει καταγράψει είναι την ποιότητα μιας
σφαίρας ακτινοβόλου δραστηριότητας. […] Βλέπει μονάχα τις αύρες των ανθρώπων
που βρίσκονται σε επίπεδο εξέλιξης όμοιο με το δικό του. […] Εκείνοι που ήταν
έντονα διανοητικοί τύπο δεν φαίνονταν να είχαν αύρα.
Α.Α.Β.: Γιατί μαζευτήκαμε όλοι εδώ απόψε; Επειδή, ως όμιλος, ανταποκρινόμαστε στην σφαίρα επίδρασης αυτού που [ό,τινος] αποκαλούμε Ιεραρχία. Εκείνο που μας κρατάει μαζί εδώ, απόψε, είναι μια ακτινοβόλος ποιότητα δόνησης ή σφαίρα επίδρασης από την άλλη πλευρά.
[…] Μαζευόμαστε για
να συζητήσουμε αυτά τα πράγματα που είναι ζωτικά. Το γεγονός και μόνο ότι
μαζευόμαστε εδώ σημαίνει πως αυτά τα πράγματα μας ελκύουν. […]
[…] Γνωρίζω τον Διδάσκαλο δεν σημαίνει πως είδα
την μορφή του, αλλά ότι έχω αντιληφθεί τη θέληση του. Αυτό σημαίνει "γνωρίζω"
το Διδάσκαλο.
Α.Α.Β.: Συζητούσα για το ζήτημα του Θιβετανού με τον HC, ένα από τα μέλη της Σχολής, ο οποίος μας είχε βοηθήσει να ξεκινήσουμε την Σχολή Αρκέην το 1923. Συνήθιζε να έρχεται στο γραφείο στις οκτώ το πρωί και να φεύγει τα μεσάνυκτα, κάνοντας όλες τις εργασίες. Μετά εκπαίδευσε ένα άνδρα να τον αντικαταστήσει και δήλωσε ότι θα πήγαινε στο Θιβέτ να συναντήσει τους Διδασκάλους.
Του λέω: "Δεν χρειάζεται να πας στο Σιγκατσέ για να συναντήσεις τους Διδασκάλους. Μπορείς να τους βρεις εδώ στη Νέα Υόρκη, φτάνει να συντονιστείς με τη ζωή τους. Έκανε τρία ταξίδια στην Ινδία και έφτασε 45 μίλια από το Θιβέτ. Σ’ αυτό το διάστημα γνώρισε ένα ξακουστό Θιβετανό, τον Τζέν Λάντεν Λλά, ο οποίος ηγείτο της Μυστικής Αστυνομίας των Ιμαλάϊων.
Μια μέρα του είπε ο Στρατηγός Τζέν Λάντεν Λλά: «Γνωρίζω την κα Μπέιλη πολύ καλά. Ο κ. C ρωτά: "Που την έχετε δει;" και ο Στρατηγός ο Στρατηγός Τζέν Λάντεν Λλά απαντάει: "Την συναντώ πολύ συχνά όταν διαλογίζομαι". Βρισκόμουν μέσα στην ακτίνα δόνησης της δικής του σφαίρας επίδρασης του, αλλά όχι κι εκείνος [αντίστοιχα] μέσα στην δική μου. Στην προτελευταία επίσκεψη του στην Ινδία ο C κόντευε να ανέβει ως το Θιβέτ όταν μια μέρα άκουσε απέξω φασαρία. Ένας λάμα πάνω σ’ ένα γαϊδούρι κατηφόριζε τον δρόμο μαζί με τους υπηρέτες του. Ένας από τους υπηρέτες του είπε: "Αυτός είναι ο Λάμα τάδε από το Μοναστήρι τάδε". Ο Λάμα όταν τον είδε τον ρώτησε: "Τι κάνει η κα. Μπέιλη;" Και συνέχισε να κάνει ένα σωρό ερωτήσεις. Του έδωσε ένα πακέτο με θυμιάματα για εμένα, και φεύγοντας ευλόγησε τον C. Όταν ο C, ανέφερε το γεγονός στον Στρατηγό Τζέν Λάντεν Λλά, εκείνος του απάντησε ότι του είχαν κάνει πλάκα. και ότι ο συγκεκριμένος Λάμα καθόλου δεν είχε κατέβει προς τα κάτω. Όταν ο C επέστρεψε στην Αγγλία και περιέγραψε τον Λάμα, [κατάλαβα ότι] αυτός ήταν ο Θιβετανός, αλλά δεν του το είπα, επειδή ο Θιβετανός δεν εγκλειόταν μέσα στην δική του σφαίρα επίδρασης. Είχε βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θιβετανό, του μίλησε, και δεν γνώριζε σε ποιόν μιλούσε. Αργότερα ο Στρατηγός Τζέν Λάντεν Λλά παραδέχτηκε ότι ο Λάμα είχε κατεβεί για να του μιλήσει. Ποτέ δεν μπορείς να πεις σε κάποιον κάτι τέτοιο, όχι τουλάχιστον προτού να υπάρχει αυτή η γνώση εντός του. (Αναφορά στο ίδιο γεγονός καταχωρείται στην Ατέλειωτη Αυτοβιογραφία της Αλίκης Μπέιλη, σ. 165-166)
RK: Έχω να κάμω μια ομολογία. Η Αλίκη μου έδωσε ένα κομμάτι αυτού του θυμιάματος και μου εξήγησε πως είχε φτάσει ως αυτή. Έδωσα πίσω το μικρό μου κομμάτι, πήρα ένα μεγαλύτερο και το μοιράστηκα με την αδελφή μου. Φυλάξαμε τα κομμάτια, αλλά όταν αργότερα τα αναζητήσαμε δεν τα βρήκαμε, παρόλο που οι φάκελοι που τα περιείχαν ήταν εκεί. Δεν θα έπρεπε να το έχω πάρει. Δεν ανήκε σε μένα. Τότε η Αλίκη μου έδωσε ακόμη ένα, το οποίο εξακολουθώ να έχω.
Α.Α.Β.: Βλέπετε πόσο αντίθετες είναι αυτές οι δυο περιπτώσεις. Χρειάζεται να έχεις κάτι εντός σου προτού να μπορείς να το αναγνωρίζεις στο άλλο.
ES: Μιλάς για το
"μέσα στην ανώτερη συνείδηση σας". Πώς γνωρίζεις ότι το έχεις; Πως
μπορείς να το αποδείξεις στον εαυτό σου;
(ΥΠΟΣΗΜΕΙΟΩΣΗ 19 "Στις ώρες του διαλογισμού")
Α.Α.Β.: Νομίζω πως όλοι μας σε αυτό το δωμάτιο, έχουμε κάποια επαφή με την ανώτερη συνείδηση. Την ονομάζουμε επίσης Χριστική συνείδηση, ή συνείδηση της Ψυχής. […]
VH: Με το διαλογισμό θα έπρεπε να την αποκτάς
Α.Α.Β.: Θα μπορούσα
να εγγυηθώ ότι είναι μάλλον απίθανο να την αγγίζει κάποιος στον διαλογισμό. […]
Το φως είναι απλά ένας διαμεσολαβητής αποκάλυψης, ενώ η ανώτερη συνείδηση είναι
πνευματικό φως. […] Δεν ξέρω πόσοι είναι εκείνοι που το κάνουν αυτό σε
κατάσταση διαλογισμού –όχι και πολλοί– και οπωσδήποτε όχι συνεχώς, παρά μόνο
σποραδικά.
Α.Α.Β.: Προσεγγίσουμε όμως το τέλος, και όποιος πλησιάζει το τέλος της ατραπού της μαθητείας έχει καλύψει περισσότερο από τα τέσσερα πέμπτα του δρόμου. […]
RK: Κάποτε γύρω στο 1930 είχαμε μια συνάντηση σε κλειστό κύκλο. Παρευρισκόταν κάποιος από την Ινδία, και εσύ, (Αλίκη) είχες ταραχθεί. Την επόμενη μέρα με ρώτησες τι σκεφτόμουν για το διαλογισμό [που είχε γίνει]. Απάντησα πως τον βρήκα τόσο δυναμικό που για 48 ώρες δεν είχα κοιμηθεί. Τηλεφώνησες στον FB και εκείνος είπε: "… και ο RK είχε νοιώσει το ίδιο".
Α.Α.Β.: Ήταν παρών ο KH [Κουτ Χούμι] τόσο στην διάρκεια, όσο και μετά τον διαλογισμό. Αυτό που σε διέγειρε ήταν η παρουσία του ΚΗ.
7 Ομιλία της Αλίκης Μπέιλη στους μαθητές της Σχολής Αρκέην
την Παρασκευή, 23 Απριλίου, 1943
Α.Α.Β.: […] Δεν ξέρω εάν θα θέλατε όλοι να καταγράψετε τι νομίζετε ότι σημαίνει η μύηση για εσάς σε μία σελίδα, πιο θα ήταν το επόμενο βήμα για να κάνετε. Μπορούμε να συγκεντρώσουμε τις απαντήσεις και θα μπορούσαν να δημοσιευτούν στον Πυρσό (The Beacon). […] και τη στιγμή που διατείνεσαι ταπεινά ότι είσαι μαθητής, εκείνη τη στιγμή έχεις πραγματικά πει στην Ψυχή σου και στους άλλους μαθητές, "Είμαι προετοιμασμένος για μύηση". […] Τη στιγμή που αποφοιτούμε από την τάξη των υποψηφίων και καταλαμβάνουμε μια συγκεκριμένη θέση μέσα στον ίδιο μας το νου – [λέγοντας] ότι είμαστε μαθητές – εκείνη τη στιγμή έχουμε πει, "Θα λάβω μύηση και δηλώνω στους μαθητές της δικής μας τάξης ότι πρόκειται να λάβω μύηση".
RK: Ο Ρούντολφ Στάινερ (Rudolf Steiner) είχε ένα βιβλίο για τον Ιησού Χριστό.
Α.Α.Β.: Έδωσε μια
πολύ υλιστική παρουσίαση. Μου φαίνεται ότι σύγχυσε την όψη συνείδηση της
θειότητας με τον ιστορικό Χριστό και παρουσίασε τον ιστορικό Χριστό να
συναθροίζει στον εαυτό Του ολόκληρη την Δεύτερη Όψη της θειότητας έτσι ώστε
κανείς πριν ή μετά να μην μπορούσε να την αναπαράγει, ενώ ο Χριστός είπε, “τα
πράγματα που εγώ κάνω εσείς θα κάνετε, και μεγαλύτερα πράγματα θα κάνετε επειδή
εγώ πηγαίνω στον Πατέρα μου.”
AP: Το κτίριο Scottish Rite Temple στην Ουάσιγκτον έχει μια επιγραφή χαραγμένη στη βάση του βωμού για το τι είναι η μύηση.
Α.Α.Β.: Ένας μαθητής εργάζεται πάντοτε από το ενδιάμεσο σημείο· ένας μυημένος πάντοτε επιστρέφει στο κέντρο του ναού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου