Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΟΕΚ

ΝΟΕΚ: ΟΙ ΠΡΟΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η αναγνώριση του επιτυχούς έργου του Νέου Ομίλου Yπηρετών του Κόσμου θα χορηγηθεί απ’ την Ιεραρχία και η απόδειξη της αναγνώρισης θα είναι η εμφάνιση ενός συμβόλου στην αύρα του ομίλου – ολόκληρου του ομίλου. Θα είναι ένα σύμβολο που θα προβληθεί απ’ την Ιεραρχία, ειδικά απ’ τον Χριστό. Δεν ανήκει σε μένα να πω τι θα είναι αυτό το σύμβολο. Δεν έχει ακόμη κερδηθεί πλήρως και μόνο το αμυδρό κι αβέβαιο περίγραμμά του μπορεί να ιδωθεί απ’ το επίπεδο στο οποίο εργάζονται οι Διδάσκαλοι και καθόλου απ’ το επίπεδο στο οποίο εργάζεται ο ίδιος ο όμιλος. Είναι το «σημάδι του Σωτήρα» και θα ενσωματώνει το σημάδι ή την ένδειξη (την υπογραφή όπως συνήθιζαν να την αποκαλούν οι αποκρυφιστές του Μεσαίωνα) ενός νέου τύπου σωτηρίας ή λύτρωσης. Μέχρι τώρα το σημάδι του Σωτήρα ήταν ο Σταυρός και η ποιότητα της προσφερόμενης σωτηρίας ήταν η ελευθερία απ’ την ουσία ή το δέλεαρ της ύλης και απ’ το άδραγμά της – μια ελευθερία που αποκτάται μόνο με μεγάλο τίμημα. Το μέλλον επιφυλάσσει μέσα στη σιωπή του άλλους τρόπους σωτηρίας της ανθρωπότητας. Το κύπελλο της θλίψης και της αγωνίας του Σταυρού σχεδόν τελειώνει. Χαρά και δύναμη θα πάρουν τη θέση τους. Αντί της θλίψης θα έχουμε μια χαρά που θα πραγματώνεται σε ευτυχία και θα οδηγεί τελικά σε μακαριότητα. Θα έχουμε μια δύναμη που δε θα γνωρίζει τίποτε άλλο απ’ τη νίκη και δε θ’ αναγνωρίζει τη συμφορά. Ακόμη και η Μαύρη Στοά γνώρισε αυτή την αλλαγή του τρόπου σωτηρίας και ίδρυσε βιαστικά τις ομάδες των νέων της που συνενώθηκαν με το ρητό «χαρά δια της δύναμης και δύναμη δια της χαράς». Φαίνεται ότι είναι ένας νόμος για ομαδική ανάπτυξη που είναι δεκτικός αναγνώρισης απ’ την πλευρά του κακού, πριν την αναγνώριση που έρχεται απ’ το καλό. Αλλά “μετά την θλίψιν έσεται χαρά και ες την πρωίαν έσεται η χαρά”. Μόνο η αυγή είναι προς το παρόν μαζί μας – η αυγή της Υδροχοϊκής Εποχής. Η πλήρης πλημμύρα του φωτός κινείται αναπόφευκτα στο δρόμο της προς εμάς.

(Αλίκη Μπέιλη, Ακτίνες και Μυήσεις, σελ. 233)

Το γενικό επιτελείο του Χριστού είναι ήδη ενεργό με τη μορφή του Νέου Oμίλου Υπηρετών του Κόσμου· είναι ένα δυναμικό σώμα προδρόμων, που ποτέ δεν προηγήθηκε σε μια μεγάλη παγκόσμια Μορφή στο στίβο της ζωής του ανθρώπινου γένους. Το έργο και η επιρροή τους είναι ήδη ορατά κι αισθητά σε κάθε χώρα και τίποτε δεν μπορεί να καταστρέψει αυτό που έχουν εκπληρώσει. Το πνευματικό και οργανωτικό αποτέλεσμα του ήχου με τη μορφή της εκφρασμένης κι εκφωνημένης επίκλησης έχει επίσης επιχειρηθεί απ’ το 1935 και η ενέργεια της επικλητικής κραυγής της ανθρωπότητας έχει κατευθυνθεί σ’ εκείνους τους αγωγούς που φτάνουν από τη Γη σ’ εκείνο τον Υψηλό Τόπο όπου κατοικεί ο Χριστός. Από εκεί διαβιβάσθηκε σε ακόμη υψηλότερες σφαίρες όπου η προσοχή του Κυρίου του Κόσμου, του Αρχαίου των Ημερών, του Πατέρα όλων, συν των Δημιουργικών Ενεργειών και των Ζωντανών Όντων που κατοικούν εκεί μαζί Του, μπορεί να εστιασθεί πάνω στην ανθρωπότητα και μπορούν να γίνουν εκείνα τα βήματα που θα ενσωματώσουν ταχύτερα τους Σκοπούς του Θεού.

Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία το αίτημα των κατοίκων της Γης είναι τόσο δυναμικό και τόσο ευθυγραμμισμένο με τη θεία κατεύθυνση σε χρόνο και χώρο, ώστε το τέλος είναι αναπόφευκτα βέβαιο· ο αναμενόμενος πνευματικός Αντιπρόσωπος πρέπει να έρθει κι αυτή τη φορά δε θα έρθει μόνος, αλλά θα συνοδεύεται από Εκείνους των Οποίων οι ζωές και τα λόγια θα εφελκύσουν αναγνώριση από κάθε τμήμα της ανθρώπινης σκέψης. Oι συμβολικές προφητείες που βρίσκονται σ’ όλες τις παγκόσμιες Γραφές σχετικά με το επικείμενο αυτό γεγονός θ’ αποδείξουν την αλήθειά τους· ωστόσο ο συμβολισμός τους θ’ απαιτήσει επανερμηνεία και οι συνθήκες και τα γεγονότα δε θα είναι αναγκαστικά [599] όπως ακριβώς φαίνεται να υποδεικνύουν οι Γραφές. Για παράδειγμα, θα έρθει πράγματι «επί των νεφελών του ουρανού», όπως λένε οι Χριστιανικές Γραφές (Ματθ. xxiv, 30), αλλά πού είναι το μεγάλο ενδιαφέρον όταν εκατομμύρια πηγαινοέρχονται πάνω στα σύννεφα κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας; Το αναφέρω αυτό σαν μια από τις εξέχουσες προφητείες και μια από τις πιο οικείες· είναι όμως μια προφητεία που στο σύγχρονο πολιτισμό σημαίνει ελάχιστα. Το γεγονός που έχει σημασία είναι πως θα έρθει.

 (Αλίκη Μπέιλη, Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 598)