EKTH ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ
ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΟΕΚ
Ο ΑΒΑΤΑΡ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Μέλη
του Νέου Oμίλου Υπηρετών του Κόσμου αποτελούν εκείνοι που είναι πλήρως
αφιερωμένοι στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και στην εδραίωση ορθών ανθρώπινων
σχέσεων κάτω από ιεραρχική εντύπωση· οι ζηλωτές και πολύ λίγοι μαθητές έχουν
διαφοροποιημένα ενδιαφέροντα και υπηρετούν μόνο τμηματικά. Σε όλες αυτές τις
ομάδες έχει ανατεθεί το εγχείρημα να εκπληρώσουν το έργο και να κατευθύνουν τις
ενέργειες για τις οποίες είναι υπεύθυνος ο Χριστός. Oι αντικειμενικοί σκοποί
της Ιεραρχίας σ’ αυτή τη
θεία πράξη της μαζικής εντύπωσης και διέγερσης είναι με συντομία οι εξής τρεις:
1. Να
επιφέρει εκείνες τις συνθήκες που θα κάνουν εφικτό τον ερχομό του Χριστού. Η
συγχωνευμένη επίδραση αυτών των ενεργειών θα προκαλέσει ό,τι στην αρχή μπορεί
να είναι ανεπιθύμητα αποτελέσματα, επειδή η παραμένουσα αντίθεση των Δυνάμεων
του Κακού είναι ακόμη ενεργή και πρέπει να υπερνικηθεί· αυτό μπορεί να
απαιτήσει δραστικά μέτρα, αλλά τελικά θα εμφανισθεί μεγάλο καλό.
2. Να προετοιμάσει το νου
των ανθρώπων, έτσι ώστε να είναι έτοιμοι για την επιρροή του Αβατάρ για τον
Oποίο μιλούν οι Γραφές. Oνομάζεται Αβατάρ
της Σύνθεσης και η επιρροή Του θα διαδοθεί μέσω του έργου και της
δραστηριότητας του Χριστού.
(Αλίκη
Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας,
σσ. 648)
Όταν έρθει ο Αβατάρ θα μεταδώσει
στην ανθρωπότητα κάτι για το οποίο δεν έχουμε ακόμη κανένα αληθινό όνομα. Δεν
είναι ούτε αγάπη ούτε θέληση, όπως τις κατανοούμε. Μόνο μια φράση με πολλές
λέξεις μπορεί να μεταδώσει κάτι απ’ τη σημασία και τότε μόνο αμυδρά. Η φράση
αυτή είναι «η αρχή του κατευθυνόμενου σκοπού». Αυτή η αρχή περιλαμβάνει τρεις
παράγοντες:
α. Κατανόηση
(ενορατική κι ενστικτώδη, αλλά
ερμηνευμένη με νοημοσύνη) του σχεδίου όπως μπορεί να πραγματωθεί στο άμεσο
μέλλον.
β. Εστιασμένη
πρόθεση που βασίζεται στα παραπάνω και δίνει έμφαση σε μια όψη της θέλησης που
δεν έχει αναπτυχθεί μέχρι τώρα στον άνθρωπο.
γ. Ικανότητα να
κατευθύνεται ενέργεια (μέσω της κατανόησης και της πρόθεσης) σ’ έναν αναγνωρισμένο κι επιθυμητό σκοπό
και να υπερνικά όλα τα εμπόδια και να καταστρέφει ό,τι στέκει στο δρόμο. Δεν
είναι καταστροφή των μορφών με τη δύναμη όπως επιβάλλεται τώρα στον κόσμο,
αλλά καταστροφή που επέρχεται από μια πολύ ενισχυμένη ζωή μέσα στη
μορφή. Μόνο τα επόμενα εκατό χρόνια θα αποκαλύψουν τη σημασία αυτής της δήλωσης
και μόνο αν η μαζική πρόθεση των ανθρώπων εφελκύσει αυτό τον Αβατάρ της Σύνθεσης στη διάρκεια των
επόμενων δώδεκα μηνών. Κάλεσα αυτό το Ον μ’ αυτό το όνομα, επειδή εκφράζει την
ποιότητα και το σκοπό της δύναμης που φέρνει και χειρίζεται.
(Αλίκη
Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας,
σσ. 303)
Ένας Αβατάρ είναι ένα Ον που –έχοντας πρώτα αναπτύξει τη φύση Του,
ανθρώπινη και θεία κι έπειτα την υπερέβη– είναι ικανός να στοχασθεί κάποια
κοσμική Αρχή ή θεία ποιότητα κι ενέργεια που θα δημιουργήσει το επιθυμητό
αποτέλεσμα στην ανθρωπότητα, εφελκύοντας μια αντίδραση, προκαλώντας μια
αναγκαία διέγερση κι όπως καλείται εσωτερικά, «οδηγώντας στο σκίσιμο ενός πέπλου
και στη διείσδυση του φωτός». Αυτή η ενέργεια μπορεί να γεννηθεί μέσα στην
ανθρώπινη οικογένεια και να εστιασθεί
σ’ έναν ανταποκριτικό Αγγελιαφόρο· μπορεί να γεννηθεί μέσα στον ίδιο τον
πλανήτη και να δημιουργήσει έναν
πλανητικό Αβατάρ· μπορεί να είναι η έκφραση της ζωικής ώθησης κι
ενέργειας του ηλιακού συστήματος ή πηγών έξω από το ηλιακό μας σύστημα κι επομένως
κοσμικών. Αλλά πάντα εστιάζεται μέσω μιας εκδηλούμενης Oντότητας, καλείται από
μια απαίτηση ή μαζική έκκληση κι εφελκύει ανταπόκριση κι επακόλουθες αλλαγές
στη ζωική δραστηριότητα, την κουλτούρα και τον πολιτισμό του ανθρώπινου γένους.
(Αλίκη
Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας,
σσ. 291)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου