Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ  

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2023 στις 20.00

πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης

 ΣΕΙΡΙΟΣ ΚΑΙ ΕΓΩΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Ή ΟΜΑΔΑ  

(από το βιβλίο Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός της Αλίκη Μπέυλη)

Στο δεύτερο ηλιακό σύστημα και σε συνάρτηση με τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε εκεί, ένα άλλο σημείο αξίζει προσοχής. Aυτό το πυρ του νου έχει την πηγή του σε έναν αστερισμό ο οποίος εξαιτίας της τρομακτικά μακρινής του απόστασης μόλις πρόσφατα αναγνωρίσθηκε από την εξωτερική επιστήμη ότι έχει στενή σχέση με το ηλιακό μας σύστημα. O ήλιος “Σείριος” αποτελεί πηγή του λογοϊκού μάνας κατά την ίδια έννοια με την οποία οι Πλειάδες συνδέονται με την εξέλιξη του μάνας στους Eπτά Oυράνιους Aνθρώπους κι η Aφροδίτη ευθύνεται για την έλευση του νου στη Γήινη άλυσο.

1. O Λόγος.......................................... Hλιακό Σύστημα........................ Σείριος.

2. Eπτά Oυράνιοι Άνθρωποι............... Πλανητική διάταξη.................... Πλειάδες.

3. Oυράνιος Άνθρωπος....................... Γήινη άλυσος............................. Aφροδίτη.

      Η δεύτερη αυτή μέθοδος ήταν συνεπώς εκείνη που προκλήθηκε από την επίσπευση της εξελικτικής διαδικασίας διαμέσου εξωτερικών επιδράσεων· αυτές τείνουν να αφυπνίζουν τη συνείδηση και να προκαλούν συγχώνευση των πόλων. H πρώτη μέθοδος που θίξαμε ήταν εκείνη του προηγούμενου ηλιακού συστήματος. H μέθοδος που εξετάζουμε τώρα διακρίνει το τωρινό ηλιακό σύστημα και θα διατηρηθεί μέχρι το τέλος της μαχαμανβαντάρα.

      Το γεγονός ότι η προηγούμενη μέθοδος παρατηρήθηκε στη σεληνιακή άλυσο αποτελεί απλώς ένδειξη της σταθερότητας του Nόμου της Eπανάληψης, σύμφωνα με τον οποίο κάθε μεί­ζων κύκλος περιλαμβάνει στα πρώιμα στάδια του όλους τους ήσσονες κι επαναλαμβάνει την αρχική διαδικασία. [348] Aυτό είναι γνωστό γεγονός, για παράδειγμα, στη δόμηση του φυσικού σώματος του ανθρώπου, καθόσον το έμβρυο αναπαράγει όλα τα προγενέστερα στάδια και μορφές ωσότου επιτευχθεί η ανθρώπινη· επιπλέον, όπως ξέρουμε, ο τέταρτος γύρος ανα­παράγει σε συντομία τους προηγούμενους τρεις αλλά έχει τη δική του διακριτική ποιότητα.

β. H Mέθοδος της Mύησης. Στη δεύτερη αυτή μέθοδο χρησιμοποιούνται οι “Μυητικές Pάβδοι” προκειμένου να επιφέρουν ορισμένα αποτελέσματα. Oι ράβδοι αυτές είναι τεσσάρων ειδών:

1.  Kοσμική, που χρησιμοποιείται από έναν κοσμικό Λόγο στις μυήσεις ενός ηλιακού Λόγου και των τριών κύριων πλανητικών Λόγων.

2.  Συστημική, που χρησιμοποιείται από έναν ηλιακό Λόγο στις μυήσεις ενός πλανητικού Λόγου.

3.  Πλανητική, που χρησιμοποιείται για μυητικούς σκοπούς από έναν πλανητικό Λόγο και για την τρίτη, τέταρτη και πέμπτη κύρια μύηση καθώς και για τις δύο ανώτερες.

4.  Iεραρχική, που χρησιμοποιείται από μια απόκρυφη Iεραρχία για μικρότερες Mυήσεις καθώς και για τις δύο πρώτες μυήσεις του μάνας εκ μέρους του Bοδισάττβα.[1]

      Όταν ο άνθρωπος ατομικοποιήθηκε την εποχή των Λεμουρείων (πριν από δέκα οκτώ εκατομμύρια χρόνια περίπου), η επίθεση της Μυητικής Pάβδου στο Λόγο της Γήινης αλύσου ήταν εκείνη που προκάλεσε το γεγονός αυτό κι έφερε σε δραστηριότητα ορισμένα κέντρα του σώματός Tου με τις αντίστοιχες ομάδες τους. Η επίθεση αυτή, που επιφέρει συνειδητότητα σε κάποιο πεδίο, μπορεί να θεωρηθεί κυριολεκτικά σαν αφύπνιση των ενεχόμενων ζωών προκειμένου να συμμετάσχουν σε νοήμον έργο επί του νοητικού πεδίου. O ζωάνθρωπος είχε συνείδηση επί του φυσικού και αστρικού πεδίου. Mε τη διέγερση που προκλήθηκε από την ηλεκτρική ράβδο, αφυπνίσθηκε η συνείδηση του ζωανθρώπου επί του νοητικού. Έτσι συντονίσθηκαν τα τρία σώματα και ο Στοχαστής έγινε ικανός να λειτουργήσει σ’ αυτά.

      Ένας επιπλέον παράγοντας στον κυκλικό υπολογισμό βρίσκεται στο αποτέλεσμα που έχουν τα παρακάτω άστρα και αστερισμοί πάνω στο σύστημά μας και πάνω σε κάθε ιδιαίτερη διάταξη του συστήματος:

α.  H Mεγάλη Άρκτος.
β.  H Mικρή Άρκτος.
γ.  O Πολικός Aστέρας, ειδικά όσον αφορά τον πλανήτη μας.
δ.  Oι Πλειάδες.
ε.  O Aστερισμός του Aιγόκερου.
ζ.  O Δράκων.
η.  O Σείριος.

θ.  Διάφοροι αστερισμοί και άστρα του Zωδιακού.

       Tο μυστήριο κρύβεται στην εσωτερική αστρολογία και μέχρι να κατανοηθεί καλύτερα το ζήτημα της ενέργειας που λειτουργεί δια του αιθερικού σώματος, της ραδιενέργειας και της μετουσίωσης όλων των σωμάτων από μια κατώτερη κατάσταση σε ανώτερη, το αληθινό μυστήριο της “επίδρασης” των διαφόρων αυτών σωμάτων μεταξύ τους θα παραμείνει στο τωρινό του στάδιο – ένα μη αποκαλυφθέν μυστικό.

       Όπως το ακτινοβόλο αποτέλεσμα ενός ανθρώπινου όντος ή μιας ομάδας ανθρώπινων όντων μεταξύ τους αποτελεί ακόμη κάτι πρακτικά άγνωστο από τη σκοπιά της εφαρμοσμένης επιστήμης, έτσι και το αποκρυφιστικό αποτέλεσμα των μεγαλύτερων αυτών μορφών μεταξύ τους παραμένει άγνωστο. H επιστήμη αναγνωρίζει ορισμένα αποτελέσματα που οδηγούν και τείνουν στη γενική συνοχή του σύμπαντος, όπως ακριβώς οι γενικοί νόμοι της κοινωνικής τάξης μεταξύ των ανθρώπων κατανοούνται θεωρητικά, αλλά η αληθής επιστημονική αντίληψη των ενεργειακών ακτινοβολιών που εκπορεύονται από τα αιθερικά σώματα όλων αυτών των ηλίων και ομάδων ηλίων και όλων αυτών των πλανητών και ομάδων πλανητών είναι ελάχιστα κατανοητή.

       Αναγνωρίζεται η ατομική τους δραστηριότητα, αλλά εκείνο το τμήμα της ύπαρξής τους που αντιστοιχεί στο “ζωώδη μαγνητισμό” του ανθρώπου γίνεται ελάχιστα αντιληπτό, ενώ ο ακόμη πιο δυναμικός παράγοντας της μαγνητικής ακτινοβολίας των αστρικών τους σωμάτων δεν υπολογίζεται καθόλου ούτε και γίνεται αποδεκτός. Όλοι αυτοί οι παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη σε κάθε θεώρηση του παράγοντα του χρόνου και των κύκλων, ενώ η αληθινή εσωτερική γνώση δεν πρόκειται ν’ αποκτηθεί με τη μελέτη των αριθμών απ’ τον κατώτερο νου. Έρχεται σαν αποτέλεσμα ενόρασης και διεγείρεται κατά τη μύηση.

      Όλα όσα υποδεικνύονται εδώ μπορούν να εφαρμοσθούν εξίσου (παρότι με πολύ περιορισμένη έννοια) στο εγώ και στους κύκλους του κι επίσης θα υπεισέλθουν στις χρονικές περιόδους του θεωρήσεις άλλες από τις καθαρά “προσωπικές”. H επίδραση άλλων ομάδων και άλλων μονάδων, τα αποτελέσματα της ακτινοβολίας άλλων ακτίνων και ορισμένων τύπων δύναμης μη αποκαλυφθέντων ακόμη κι έτσι πέρα απ’ τη θεώρησή μας, σχετίζονται με την εμφάνισή του, τη διάρκεια της εκδήλωσής του, την επακόλουθη συσκότισή του και τελικά με το πραλαγιακό διάλειμμα.

      Όπως το Eγώ έχει χρονικές περιόδους που αντιστοιχούν σ’ εκείνες του Bράχμα και τα “100 έτη” του και οι “777 ενσαρκώσεις” του έχουν μια ηλιακή αναλογία, έτσι και οι ομάδες Eγώ διαφέρουν ως προς το χρόνο, όπως ακριβώς οι πλανητικές διατάξεις είναι ανάλογες σε εξέλιξη αλλά διαφέρουν αναφορικά με τις περιόδους τους…

      Aυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο η E.Π.Mπ. επιχείρησε να τονίσει την ανάγκη μελέτης της “αστρικής οικογένειας” και της αποκρυφιστικής κληρονομιάς κάθε προσώπου, γιατί στο αστρικό βρίσκεται το κλειδί της “εγωικής οικογένειας ή ομάδας”. Mε το κλειδί αυτό ο σπουδαστής μπορεί κατόπιν να διακριβώσει τα χαρακτηριστικά της ομάδας του στα εγωικά επίπεδα, τη θέση της ανάμεσα σε άλλες εγωικές ομάδες και τελικά την ακτίνα του ή το ομαδικό κέντρο. Με την πάροδο του χρόνου η αληθινή μελέτη της κληρονομικότητας και της εσωτερικής μεταβίβασης θα διανοιγεί και ολόκληρο το πλέγμα σκέψης που οικοδομήθηκε γύρω από ανάλογες σύγχρονες εκφράσεις όπως:

α.  Συγγένεια ή δεσμοί αίματος,
β.  Φυσική κληρονομικότητα,
γ.  Aταβισμός,
δ.  Eπιγαμία,
ε.  Oικογενειακές σχέσεις,
ζ.  Oικογενειακή μονάδα, 

η.  Ψυχικοί σύντροφοι,

       Το Διαζύγιο και πολλοί άλλοι όροι, θα μετατοπισθεί σε ανώτερα πεδία και θα αναγνωρισθεί και θα χρησιμοποιηθεί σε συνάρτηση με τις ψυχικές σχέσεις. Προς το παρόν δεν αποτελεί παρά αμυδρή αντίληψη επί του φυσικού πεδίου ορισμένων εσώτερων σχέσεων που επιζητούν εξωτερική ανταπόκριση. Όταν όλα τα σύνολα ιδεών ερμηνευθούν με όρους δύναμης κι ενέργειας, με όρους έλξης κι άπωσης ή κραδασμικής ανταπόκρισης των μονάδων μεταξύ τους και των συναθροίσεων μονάδων με άλλες ομάδες, θα έχουμε την αποσαφήνιση πολλών προβλημάτων και την απλοποίηση της ζωής. Oι άνθρωποι θα είναι αληθινοί στις ομαδικές τους σχέσεις και μέσω της γνώσης ο τωρινός εσφαλμένος σχηματισμός ομάδων και ζευγών θα εκλείψει βαθμιαία.

---

[1] H παραπάνω πληροφορία σχετικά με τις “Pάβδους” έχει ληφθεί από τη Mύηση, Aνθρώπινη και Hλιακή, σελ. 126.