ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Οι δραστηριότητες του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου ακολουθούν ένα ρυθμικό πρότυπο, το οποίο βασίζεται πάνω σε περιόδους από τρία διαδοχικά έτη. Κάθε μια από αυτές τις περιόδους δομείται πάνω στην προηγούμενη και έτσι διατηρούνται όλα όσα είχαν προσκτηθεί.
Το πρώτο έτος της κάθε περιόδου των τριών ετών συμπεριλαμβάνει μια διαδικασία εσώτερης εκ νέου ολοκλήρωσης, υποκειμενικής ρύθμισης και επαναφόρτισης. Είναι ας πούμε ένα είδος υποκειμενικής σώρευσης ενώ ταυτόχρονα το εξωτερικό έργο επίσης προάγεται. Είναι η εποχή για πνευματική ωρίμανση, ουσιαστικές αποφάσεις και υποκειμενικές επιλογές, οι οποίες λαμβάνουν χώρα ανάλογα προς την όψη της ποιότητος της ομαδικής ζωής, Είναι επίσης περίοδος καταστάλαξης του επόμενου τμήματος εκ του οράματος για το οποίο είναι έτοιμη η ομαδική ζωή.
Το δεύτερο έτος κάθε τρίχρονης περιόδου βλέπει την ανέλιξη των αποτελεσμάτων αυτού του εσώτερου οράματος και εσωτερικής επιλογής. Τότε αναλαμβάνεται δράση για να τελειοποιηθούν και προσαρμοστούν τα οργανωμένα εγχειρήματα που ήδη έχουν δρομολογηθεί. Γίνεται η απαραίτητη επέκταση που πρέπει να ξεκινήσει ούτως ώστε η εισερχόμενη ζωή να μπορέσει να βρει έκφράση, χωρίς η δυναμική της να προκαλεί αναταραχή. Κατ’ αυτή την περίοδο επιλύονται τα προβλήματα προσωπικού και πρέπει να προγραμματιστεί το οικονομικό. Ακριβώς αυτή την περίοδο ανανεώνεται η προσοχή πάνω στην εξωτερική οργάνωση.
Μετά, κατά το τρίτο έτος, όλα αυτά πρέπει ν' αποδώσουν τους καρπούς τους σε δράση, διάρκεια, αντοχή, καλή ισορροπία και αποτελεσματικότητα. Έχει λεχθεί ότι αυτή είναι η περίοδος κατά την οποία ο Νέος Όμιλος Εξυπηρετητών του Κόσμου "δίνει ένα πνευματικό κτύπημα πάνω στη συνείδηση της ανθρωπότητας". Η εξωτερική δράση θα πρέπει να συν-κομίζει τις νέες δυνάμεις, με τις οποίες έγινε επαφή, μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση, προκειμένου να παρατεθεί η ευκαιρία ενώπιον των υιών των ανθρώπων. Η ανταπόκριση απέναντι στην επικλητική αίτηση της ανθρωπότητας πρέπει να εισρεύσει κι αυτή ακριβώς είναι η εργασία των παγκόσμιων μαθητών. Το να χρησιμοποιήσουν δηλαδή κάθε αγωγό ή δίοδο που έχει ήδη δημιουργηθεί προς την ανθρώπινη συνείδηση.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Ιεραρχία χρησιμοποιεί καθαυτή τη ζωή του ομίλου πιο άμεσα από οποιαδήποτε άλλη φάση. Στο βαθμό που το όραμα, που λήφθηκε κατά την πρώτη περίοδο, δεν είχε παραμόρφωση, η προετοιμασία για υπηρεσία κατά τη δεύτερη περίοδο υπήρξε συνετή και τα εμπόδια και οι πληγές στον πνευματικό οργανισμό ξεπεράστηκαν ή επουλώθηκαν, αυτή η τρίτη περίοδος θα καταστεί η πιο ήπια από τις τρεις περιόδους, ως προς τον εξωτερικό χειρισμό της. Οι σχέσεις των μελών του εκτελεστικού προσωπικού πρέπει να είναι αρμονικές και παντελώς απαλλαγμένες από επίκριση και αντιπαράθεση. Ο μηχανισμός που δημιουργήθηκε για το έργο μπορεί και θα πρέπει να λειτουργεί σχεδόν αυτόματα. Το πρότυπο είναι δεδομένο και ο καθένας οφείλει να κάνει τη δουλειά του.
Μέσα στην έκφραση της ζωής του πλανητικού μας Λόγου, όταν λειτουργεί μέσω της ανθρώπινης οικογένειας, υπάρχουν βεβαίως πολλοί κύκλοι χρόνου ακόμη, αλλά αυτό ακριβώς το βασικό πρότυπο των τριάδων το βρίσκουμε να αντικατοπτρίζεται παντού. Ο παράγων του χρόνου, όπως αυτός εκδηλώνονται μέσα στη συνείδηση μας, δεν είναι ακριβής και ενδέχεται να υπερκαλύπτεται. Ας μη λησμονούμε ότι το ημερολόγιό μας δεν συνιστά ένα εντελώς ακριβές εργαλείο μέτρησης της διαδοχής των ανθρώπινων γεγονότων σε σχέση με τους πλανητικούς και ηλιακούς κύκλους. Επίσης, γνωρίζουμε ότι είναι δυνατόν να επιτύχουμε περισσότερα, τόσο σε ανάπτυξη όσο και σε υπηρεσία, σε οποιοδήποτε κύκλου, ανεξάρτητα από το κανονικό πρότυπο. Ακριβώς δηλαδή όπως ο ζηλωτής ως άτομο μπορεί να επιταχύνει την πρόοδό του πάνω στην Ατραπό και να επιτύχει σε μια δεδομένη ενσάρκωση περισσότερα από όσα και η ίδια του η ψυχή θα περίμενε, έτσι κι ένας όμιλος μπορεί να εμβαθύνει την πνευματική συνείδησή του, να εξαγνίσει την έκφρασή του και να καταστεί πιο πεπειραμένος και πρακτικά χρήσιμος, από ότι έδειχνε ικανός να πετύχει στην απαρχή μιας δεδομένης περιόδου. Αυτό αληθεύει τόσο για τον Νέο Όμιλο Εξυπηρετητών του Κόσμου όσο και για την ανθρωπότητα ως σύνολο. Ωστόσο οι θεμελιώδεις ρυθμοί εξακολουθούν να υφίστανται και καλά θα κάνουμε να επωφελούμαστε απ' αυτούς.
Καθώς ο αποδεγμένος μαθητής ανακαλύπτει το
πεδίο της ατομικής υπηρεσίας του και συνειδητά συντάσσεται στις γραμμές των
πρεσβυτέρων μελών του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου, διαπιστώνει ότι
αναπόφευκτα η ζωή του αρχίζει να
συμμορφώνεται προς τον περιοδικό κύκλο αυτού του ευρύτερου ομίλου. Η
προσωπικότης του παλεύει και αμφιβάλει και φοβάται, αλλά τα προβλήματα ελέγχου όλων των υποθέσεων του
στο εξωτερικό πεδίο γίνονται ολοένα πιο δευτερεύοντα και
αυτοματοποιημένα, ώσπου, τελικά, στέκει ελεύθερος. Η ζωή του συγχωνεύεται στη
ζωή του ομίλου κατά ένα ανεξήγητο γι' αυτόν τρόπο, καθώς εκείνος πρόσμενε μια
τέτοια ανακούφιση μέσα στην πνευματική ελευθερία.
2023 – 2024
2024 – 2025
2025 – 2026
Κρίση / Παγίωση
Ένταση / Επέκταση
Ανάδυση / Κρούση
(Φόστερ Μπέιλυ, Δεκέμβριος 1953, απόσπασμα)
Οι κύκλοι αυτοί αρχίζουν κάθε χρόνο την περίοδο της Εορτής του Βεσάκ
«Πάρε τις τρεις λέξεις που σου έχω δώσει και
προσπάθησε να υφάνεις τις ενέργειες που αντιπροσωπεύουν στο σχέδιο της ζωής
σου, καλωσορίζοντας τις αλλαγές που μπορεί να φέρουν και γνωρίζοντας ότι
συνιστούν για σένα την ορθή διαδικασία, επειδή οι τρεις αυτές έννοιες διέπουν
την αναγκαία εξελικτική διαδικασία για σένα αυτό τον καιρό – όπως και για τη
μάζα των μαθητών και σε κάποιο βαθμό για κάθε λιγότερο αναπτυγμένη φύση.
Ι. Εστίαση
Προσπάθησε
να εξακριβώσεις με μια πλατιά και γενική αίσθηση πού βρίσκεται η κύρια εστίαση
της ζωής σου. Είναι άραγε συναισθηματική, νοητική, ή σε ψυχικά επίπεδα; Μήπως
εστιάζεται συνειδητά στην Ιεραρχία, στο Άσραμ μου, ή πού αλλού; Ποια είναι η
καθημερινή σου εστίαση καθώς παρατηρείς τον εαυτό σου κάθε μέρα της ζωής; Πού
εντοπίζεται άραγε η προσοχή σου κάθε μέρα, λαμβάνοντας υπόψη ότι η εστίαση του
μαθητή βρίσκεται συχνά σε ένα μέρος ενώ η προσοχή του σε κάποιο άλλο; Γνωρίζεις
τι άραγε εννοώ όταν το λέω αυτό;
II. Ένταση
Μελέτησε
τον επόμενο χρόνο κατά πόσο γνωρίζεις την αληθινή σημασία της έντασης. Για σένα
θα έπρεπε να σημαίνει (μιλώντας με ένα συμβολισμό που όφειλες να καταλαβαίνεις)
εκείνη τη στιγμή της έντονης ευαισθησίας που εμφανίζεται μόλις η ένδον ζωή
προσεγγίσει το σημείο του “ξεσπάσματος” στο φως. Είναι εκείνη η στιγμή της
άγρυπνης αναμένουσας συνειδητής κατεύθυνσης που χαρακτηρίζει το δρομέα των
Oλυμπιακών αγώνων καθώς στέκει σταθερά για την υπέρτατη προσπάθεια και
δοκιμασία. Θα έπρεπε να είναι για σένα η στιγμή κατά την οποία μεταβάλλεις την
ταύτισή σου μ’ εκείνο που κάνεις, μακριά από την καθαυτή πράξη (που στην
πραγματικότητα είναι μόνο το αποτέλεσμα μιας εγκαινιάζουσας αιτίας ή κινήτρου)
στον κόσμο των αρχών, των κινήτρων και των αιτίων. Σ’ αυτή την υπέρτατη στιγμή
της έντασης συσχετίζεις τη ζωή και τη μορφή, το ρευστό και το συμπαγές· τότε
σχηματοποιείται μπροστά στα μάτια σου ένας οργανισμός κι όχι μια οργάνωση.
ΙΙΙ. Κρίση
Η
κατανόηση και το σύστημα του ορθού στοχασμού, που θα δημιουργήσουν οι δύο
παραπάνω διαδικασίες, πρέπει να καταλήξουν αναπόφευκτα σε ένα σημείο κρίσης.
Λίγα μπορώ να πω για μια τέτοια κρίση. Θα λάβει χώρα σε συμφωνία με την
ικανότητά σου να εστιάζεσαι, σε ευθυγράμμιση με την από μέρους σου επίτευξη
ορθής έντασης και η καταστάλαξη της κρίσης θα σου φέρει επομένως αποδέσμευση,
ελευθερία, διαύγεια οράματος και είσοδο στο φως.»
(Μαθητεία στην Νέα Εποχή ΙΙ, 449)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου