Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022

  ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟ

(Ακριβής ώρα Σάββατο 10/9 στις 12.58)

ΜΙΑ ΚΑΤΗΧΗΣΗ

Υπάρχει μια παλιά κατήχηση που επιχειρεί να διευκρινίσει στο νεόφυτο στα πρόθυρα της αποδοχής τη διάκριση και τη διαφορά μεταξύ οράματος κι αποκάλυψης. Έχει περιπέσει κάπως σε αχρηστία, λόγω του γεγονότος ότι ο υποψήφιος σήμερα ξεκινάει από μια υψηλότερη στροφή της σπείρας απ’ ό,τι τον καιρό που συντάχθηκε αυτή η “μορφή ανάκρισης”. Θα ήθελα ωστόσο να παραθέσω μια ή δύο από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις για την καθοδήγηση των ζηλωτών της τωρινής εποχής:


Τι βλέπεις, ω μαθητή στην Ατραπό;

Τίποτε εκτός του εαυτού μου, ω Διδάσκαλε της ζωής μου.

Κοίταξε προσεκτικότερα τον εαυτό σου και μίλησε πάλι. Τι βλέπεις;

Ένα σημείο φωτός που μεγαλώνει και μικραίνει και κάνει το σκοτάδι σκοτεινότερο.

Κοίταξε με έντονη επιθυμία στο σκοτάδι κι όταν το φως λάμψει άδραξε την ευκαιρία. Τι παρουσιάζεται τώρα;

Μια φρικτή θέα, ω Διδάσκαλε της ζωής μου. Δε μου αρέσει. Δεν είναι αληθινή. Δεν είμαι αυτό ή εκείνο. Αυτό το μοχθηρό εγωιστικό πράγμα δεν είναι εγώ. Δεν είμαι αυτό.

Στρέψου στο φως με θέληση και δύναμη και φλογερή επιθυμία κι έπειτα αφηγήσου το όραμα που θα έλθει. Τι βλέπεις;

Πέρα απ’ το σκοτάδι που μου αποκαλύφθηκε μέσω του φωτός, βλέπω μια ακτινοβόλο μορφή που μου γνέφει. Τι είναι αυτό το Ον που στέκει φιλεύσπλαχνο στο σκοτάδι και στο φως; Είναι και μπορεί να είναι ο εαυτός μου;

Τι παρουσιάζεται στη θέα σου καθώς στέκεις στην Οδό, ω εξαντλημένε και κουρασμένε μαθητή, όμως θριαμβευτή στο φως;

Μια ακτινοβόλος λαμπρή μορφή που είναι ο Εαυτός μου, η ψυχή μου. Μια σκοτεινή και βλοσυρή μορφή, αλλά γερασμένη και γνωστική, έμπειρη και μελαγχολική. Είναι ο εαυτός μου, ο κατώτερος εαυτός μου, η αρχαία δοκιμασμένη μου εμφάνιση στους δρόμους της γης. Οι δύο στέκουν πρόσωπο με πρόσωπο κι ανάμεσά τους το φλεγόμενο έδαφος… Κινούνται και σμίγουν… Η Ατραπός τερματίζεται. Μπροστά απλώνεται η Οδός. Αποκτάται η όραση και η πραγματικότητα εμφανίζεται στο φως.

Τι μπορείς να αποκαλύψεις τώρα, ω Υπηρέτη στην Οδό;

Η αποκάλυψη έρχεται μέσα από μένα, ω Κύριε της Ζωής. Δεν τη βλέπω.

Γιατί δεν μπορείs να τη δεις; Τι εμποδίζει την κατανόηση;

Τίποτε δε με εμποδίζει. Δε ζητώ όραση γιατί έχω δει. Το έργο μου είναι η αποκάλυψη. Δε ζητώ τίποτε για τον εαυτό μου.

Τι έρχεται στο δρόμο σου για αποκάλυψη; Τι έχεις ν’ αποκαλύψεις;

Μόνο αυτό που για μακρούς αιώνες υπήρχε και για πάντα ήταν εδώ. Την Μοναδικότητα της Παρουσίας· την περιοχή της αγάπης· το ζων, αγαπητικό, σοφό, περιεκτικό Ένα που αγκαλιάζει τα πάντα και είναι τα πάντα και δεν αφήνει τίποτε έξω.

Σε ποιον πρέπει να έρθει αυτή η αποκάλυψη, ω Υπηρέτη του κόσμου των ζωντανών πραγμάτων;

Σε καθετί που περιβάλλεται απ’ τη ζώσα, αγαπητική Παρουσία· σε εκείνους που παρότι άγνωστη γι’ αυτούς διατηρούν την Παρουσία και για πάντα θα υπομένουν – όπως κάνει και η Παρουσία.

Και ποιοι είναι εκείνοι που ζουν μέσα σ’ αυτή την Παρουσία αλλά δεν τη γνωρίζουν;

Είναι εγώ ο ίδιος κι εσύ κι επίσης είναι εγώ ο ίδιος κι ακόμη όλοι όσους συναντώ. Είναι εκείνος σε κάθε μορφή που μπορεί να νομίζει ότι η μορφή είναι το παν· που ζώντας έτσι σε χρόνο και χώρο δε βλέπει το φως ή τη ζωή μέσα στη μορφή, που κρύβεται μέσα, πίσω απ’ τα πέπλα, μεταξύ των τεσσάρων και του πέμπτου (τα τέσσερα βασίλεια της φύσης και το βασίλειο του Θεού. Α.Α.Μπ.) και δε βλέπει τίποτε άλλο. Σ’ αυτούς πρέπει ν’ αποκαλύψω την αλήθεια.

Πώς θα κάνεις αυτό το βαρύτερο απ’ όλα τα έργα, ω θριαμβευτή μαθητή;

Αφήνοντας να δουν ότι εγώ ο ίδιος είμαι η αλήθεια· ζώντας σαν ένα τμήμα αυτής της Παρουσίας και βλέποντας όλα τα μέρη της. Κι έτσι έρχεται η αποκάλυψη στο τέταρτο κι απ’ το πέμπτο.


Αυτά είναι όλα όσα μπορώ να δώσω αυτή την εποχή για τη λέξη και την εντολή που δόθηκε στο μυημένο: Αποκάλυψε. Θα ήθελα να τονίσω ότι δεν είναι χρέος του ν’ αποκαλύψει τον κόσμο των συμβόλων. Οι πέντε αισθήσεις και η νοητική αρχή είναι επαρκείς για να το πραγματοποιήσουν. Δεν είναι χρέος του να αποκαλύψει τον κόσμο της έννοιας. Σ’ αυτόν οδηγείται ο μαθητής και τον ερμηνεύει καθώς αναπτύσσει ψυχική συνείδηση. Χρέος του είναι να αποκαλύψει τον κόσμο των σημασιών, τον κόσμο της πραγματικότητας και της ουσιαστικής αλήθειας.


(ΑKTINEΣ+ΜΥΗΣΕΙΣ:302-3)

FaceBook: Festival for the New Group of World Servers - Hellas


Δεν υπάρχουν σχόλια: