Κυριακή 24 Μαΐου 2020


«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 21.00 - 
με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

24 Μαΐου 2020

Εκφώνηση κειμένου πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Α.Μ.:

ΕΝΟΡΑΣΗ

Ντάρμα σημαίνει καθήκον ή υποχρέωση και δική σας συγκεκριμένη υποχρέωση, σαν μέλη ενός ομίλου, είναι να αναπτύξετε την ενόραση.

Η περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται γύρω από τον κωνοειδή αδένα είναι αυτή που συνδέεται με την ενόραση και όταν αφυπνιστεί θα φανερώνει ψυχικό έλεγχο, πνευματική φώτιση, αληθινή ψυχολογική κατανόηση των συνανθρώπων μας, και την ανάπτυξη της αληθινής εσωτέρας αισθήσεως, η οποία είναι ο αντικειμενικός σκοπός μας σήμερα.

Η ενόραση δεν είναι ένα ανάβρυσμα αγάπης προς τους ανθρώπους και συνεπώς, η κατανόησή τους. Η ενόραση είναι κυρίως αναγνώριση ομοιοτήτων και η κατοχή ενός καθαρού και αναλυτικού νου. Άνθρωποι με νοημοσύνη που έζησαν στον κόσμο για αρκετό καιρό, που είχαν πολλές εμπειρίες και ήλθαν σε επαφή με πολλούς άλλους ανθρώπους, μπορούν συνήθως να συγκεφαλαιώσουν με ευκολία τα προβλήματα και τις διαθέσεις των άλλων, αρκεί αυτό να τους ενδιαφέρει. Αυτό όμως δεν πρέπει να το συγχέουν με την ενόραση.

Η ενόραση δεν έχει σχέση με τον ψυχισμό, ανώτερο ή κατώτερο. Η θέα ενός οράματος, το άκουσμα της Φωνής της Σιγής, μια ευχάριστη αντίδραση σε κάθε είδους διδασκαλία, δεν προϋποθέτει τη λειτουργία της ενοράσεως. Δεν είναι μόνο η θέα συμβόλων, γιατί αυτό είναι ένα είδος εποπτείας και η ικανότης της εναρμονίσεως με τον Παγκόσμιο Νου πάνω σ αυτό το επίπεδο της δραστηριότητός Του, η οποία δημιουργεί τα πρότυπα μορφών πάνω στα οποία στηρίζονται όλα τα αιθερικά σώματα. Δεν είναι μια νοήμων ψυχολογία, και μια γεμάτη αγάπη επιθυμία για βοήθεια. Αυτό πηγάζει από την αλληλεπίδραση μιας προσωπικότητος, που κυβερνάται από ένα δυνατό προσανατολισμό της ψυχής και από την ομαδική ψυχική συνείδηση.

Ενόραση είναι η συνθετική κατανόηση, η οποία είναι το προνόμιο της ψυχής και καθίσταται δυνατή μόνο όταν η ψυχή στο ίδιο αυτής επίπεδο, φθάσει σε δυο διευθύνσεις: προς τη Μονάδα και προς την ολοκληρωμένη και ίσως (έστω και προσωρινά) εναρμονισμένη και ενωμένη προσωπικότητα. Είναι η πρώτη ένδειξη μιας βαθιάς υποκειμενικής ενοποιήσεως, η οποία θα βρει την ολοκλήρωσή της στην Τρίτη μύηση.

Ενόραση είναι η περιεκτική κατανόηση της αρχής της παγκοσμιότητος και όταν λειτουργεί υπάρχει, έστω και προς στιγμήν, μια παντελής απώλεια της αισθήσεως της χωριστηκότητος. Στον υψηλότερο βαθμό της , είναι γνωστή σαν την Παγκόσμια Αγάπη, που δεν έχει σχέση με το αίσθημα ή με την στοργική αντίδραση αλλά έχει κατά κυριαρχία, τη φύση μιας ταυτίσεως με όλα τα όντα. Τότε γίνεται γνωστή η πραγματική συμπόνια, τότε η επίκριση είναι αδύνατη, τότε μόνο το θείο σπέρμα φαίνεται σαν λανθάνον σε όλες τις μορφές.

Η ενόραση είναι αυτή καθ’ εαυτή φως και όταν λειτουργεί, ο κόσμος φαίνεται σαν φως και το φως των σωμάτων όλων των μορφών γίνεται βαθμιαία φανερό. Αυτό φέρει μαζί του την ικανότητα επαφής με το φωτεινό κέντρο όλων των μορφών και έτσι αποκαθίσταται πάλι μια ουσιώδης σχέση και η αίσθηση της υπεροχής και της χωριστηκότητος υποχωρούν.

Επομένως η ενόραση φέρει με την παρουσία της τρεις ιδιότητες.

Φώτιση. Με τη λέξη φώτιση δεν εννοώ το φως στην κεφαλή. Αυτό είναι επουσιώδες και φαινομενικό και πολλοί αληθινά ενορατικοί άνθρωποι αγνοούν εντελώς αυτό το φως. Το φως που εγώ εννοώ είναι αυτό που ακτινοβολεί την Οδό. Είναι το φως της διανοήσεως που ουσιαστικά σημαίνει αυτό που φωτίζει το νου και που μπορεί ν αντανακλάται στο νοητικό όργανο που συγκρατείται σταθερά στο φως. Αυτό είναι το «φως του Κόσμου», μια Πραγματικότης που υπάρχει εις τους αιώνες, αλλά που μπορεί να ανακαλυφθεί μόνο όταν το ατομικό εσωτερικό φως αναγνωρίζεται σαν τέτοιο. Αυτό είναι το «φως των Αιώνων» το οποίο λάμπει πάντοτε μέχρι συντελείας του αιώνος. Η ενόραση είναι συνεπώς, η αναγνώριση στον εαυτό μας, όχι θεωρητικά αλλά σαν γεγονός από την ίδια μας εμπειρία της απολύτου ταυτότητός μας με τον Παγκόσμιο Νου, ότι αποτελούμε μέρος της μεγάλης Παγκοσμίου Ζωής και ότι συμμετέχουμε στην αιώνια εμμένουσα Ύπαρξη.

Κατανόηση. Αυτή πρέπει να ληφθεί με την κυριολεκτική της έννοια σαν αυτό που «βρίσκεται κάτω» από την ολότητα των μορφών. Υποδηλώνει τη δύναμη της αποχωρήσεως ή την ικανότητα της αποσύρσεως του ανθρώπου από την προαιώνια ταύτισή του με τη ζωή της μορφής. Θα ήθελα να τονίσω ότι αυτή η απόσυρση είναι συγκριτικά εύκολη γι’ αυτούς που έχουν ανεπτυγμένη μέσα τους την ιδιότητα της πρώτης ακτίνας. Το πρόβλημα είναι να αποσυρθούμε με την εσωτέρα έννοια, αλλά να αποφύγουμε συγχρόνως την αίσθηση της χωριστηκότητος, της απομονώσεως και της υπεροχής. Το να έχει κανείς αληθινή κατανόηση, προϋποθέτει μια αυξημένη ικανότητα ν αγαπά όλα τα όντα και όμως ταυτόχρονα να διατηρεί απόσπαση της προσωπικότητος. Αυτή όμως η απόσπαση μπορεί πολύ εύκολα να βασίζεται σε μια ανικανότητα για αγάπη, σε ένα εγωιστικό ενδιαφέρον για προσωπική άνεση φυσική, νοητική ή πνευματική και πάνω από όλα συγκινησιακή .

Η κατανόηση προϋποθέτει επαφή με τη ζωή σαν ολοκληρωμένη προσωπικότητα, και επιπρόσθετα υποκειμενική αντίδραση στους σκοπούς και τα σχέδια του ομίλου. Υπονοεί ενοποίηση προσωπικότητος ψυχής, πλατιά εμπειρία και γοργή δραστηριότητα της ενοικούσης Χριστικής αρχής. Η ενορατική κατανόηση είναι πάντα αυθόρμητη. ‘Όταν υπεισέρχεται συλλογισμός προς κατανόηση δεν υπάρχει δραστηριότης ενοράσεως.

Αγάπη. Όπως είπαμε παραπάνω, η αγάπη δεν είναι φιλόστοργο αίσθημα, ή η ιδιότης μιας διαθέσεως για αγάπη. Αυτές οι δυο τελευταίες όψεις είναι τυχαίες και κατ’ ακολουθίαν. Όταν αναπτυχθεί η ενόραση, τόσο η στοργή όσο και η κατοχή ενός πνεύματος εξωτερικεύσεως της αγάπης, αναγκαία εκδηλώνονται στην αγνή τους μορφή. Αυτό όμως που τα προκαλεί είναι κάτι άλλο πολύ πιο βαθύ και περιεκτικό. Είναι η σύνθετη αυτή και βαθύτερη κατανόηση της ζωής και των αναγκών όλων των όντων που αποτελεί το υψηλό προνόμιο δράσεως ενός θείου Υιού του Θεού. Αγνοεί παν ό,τι εγείρει εμπόδια, προκαλεί επίκριση και δημιουργεί χωριστικότητα. Δεν βλέπει διάκριση, ακόμη και όταν εκτιμά την ανάγκη και δημιουργεί σ αυτόν που αγαπά σαν ψυχή, άμεση ταύτιση με το αντικείμενο της αγάπης του.

Αυτές οι τρείς λέξεις συνοψίζουν τις τρείς ιδιότητες ή όψεις της ενοράσεως και μπορούν να αποδοθούν με τη λέξη παγκοσμιότης, ή με την έννοια της παγκοσμίου Ενιαίας Υποστάσεως.

Η αντικειμενική και βασική σας προσπάθεια είναι τώρα να εργάζεστε και να ζείτε στον κόσμο των ιδεών. Ασκείστε στην αναγνώριση ιδεών και αντιλήψεων όπως βρίσκονται πίσω από κάθε μορφή. Αρχίζετε να σκέπτεστε καθαρά γι’ αυτές και να βλέπετε την διεύθυνση στην οποία σας οδηγούν και όπου, ακριβώς ταιριάζουν με το Αιώνιο Σχέδιο.

Ένα από τα πράγματα που μπορεί να κάνει μια εκγυμνασμένη ενόραση είναι να διαλύσει την θυμική απάτη και την πλάνη που κατακλύζουν τη ζωή. Ένα από τα πράγματα που μπορεί να εκτελέσει ένας όμιλος ζηλωτών, των οποίων η ενορατική αλληλεπίδραση έχει εδραιωθεί, είναι να βοηθήσει στην εργασία της συντρίψεως της παγκοσμίου θυμικής αυταπάτης. Το έργο αυτό είναι δυνατό μόνον όταν έχετε αφυπνίσει την ενόραση, και όταν η αλληλοσχετιζόμενη κατανόησή σας είναι σταθερή και αληθινή.


(Aλίκη Μπέιλη, Γοητεία: Ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, σσ. 1-5,14,15)



Δεν υπάρχουν σχόλια: