«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 21.00 -
με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 12 Ιουνίου 2022
Εκφώνηση κειμένου πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Ε.Σ.

«Οι προτάσεις με τις οποίες ξεκινά το κείμενο «Η Τωρινή Λογοϊκή Πρόταση»
περιλαμβάνει μια δήλωση στην οποία συνιστούμε να «σταματήσετε και να τη
σκεφτείτε». Η δήλωση αυτή είναι: «το γεγονός της ανθρωπότητας, και εκείνο για το οποίο υπάρχει η ανθρωπότητα, αποτελούν πιθανώς την κύρια και μεγαλύτερη όψη του θείου σκοπού».
Φαίνεται ότι το ανθρώπινο βασίλειο είναι πραγματικά σε μια θέση κλειδί μέσα στη σφαίρα της πλανητικής Ζωής. Καταλαμβάνει το μεσαίο σημείο στη λυτρωτική εξελικτική διαδικασία, στην οποία οι υπανθρώπινες καταστάσεις συνείδησης μπορούν να μετασχηματιστούν, μέσα από την αλχημεία του «Θεού που υπάρχει μέσα», την ψυχή, τη Χριστική αρχή, στη συνείδηση του πέμπτου βασιλείου, την πνευματική Ιεραρχία. Δεν είναι απορίας άξιο, τότε, που η ανθρωπότητα πρέπει να περάσει μέσα από τόσο δραστικές και τόσο σαρωτικές εμπειρίες στην πορεία του μετασχηματισμού της από «το ζώο στο ζωντανό Θεό». Υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα στη συνείδηση που πρέπει να γεφυρωθεί, όχι μόνο θεωρητικά και θεολογικά, αλλά με μια ζωντανή προσπάθεια και μια συνειδητή εμπειρία. Οι αυτόματες και κυρίως ασυνείδητες όψεις της εξελικτικής διαδικασίας, μας μεταφέρουν μόνο τόσο πάνω στο δρόμο, όσο να καλύψουν τα λιγότερο δύσκολα και επώδυνα στάδια της αρχικής ανάπτυξης. Το αληθινό έργο γίνεται όταν εμείς, ως ατομικές προσωπικότητες, προσεγγίζουμε την Ατραπό της Προπαρασκευής και βάζουμε τα χέρια μας στο αλέτρι από το οποίο δεν υπάρχει «σημείο επιστροφής».

Από εκείνο το σημείο και πέρα, η εξέλιξη της συνείδησης, από εκείνη την
αυτό-χαρακτηριζόμενη του ζωάνθρωπου, μέχρι εκείνη της «υψηλής περιωπής του μυημένου» μέσα στο Άσραμ, είναι ένα θέμα δοκιμασίας της καθημερινής εμπειρίας καθώς οι ζηλωτές παίρνουν συνειδητά τη θέση τους στο μεγάλο και αυξανόμενο σώμα των συνεργατών στη λογοϊκή πρόταση. Αυτό το ανθρώπινο στάδιο, πάνω στην Ατραπό της Επιστροφής δεν μπορεί να αποφευχθεί ή παρακαμφθεί·σε μια ανώτερη στροφή του σπειροειδούς, η εμπειρία του Χριστού, μέσα από τις πέντε
μυήσεις «από τη Βηθλεέμ στο Γολγοθά», γίνεται επίσης εμπειρία που την αντιμετωπίζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, και κανείς δεν μπορεί να την αποφύγει. Συνεπώς στην ανθρωπότητα, και σ’ εκείνη την τέλεια ύπαρξη, το Χριστό, θα βρούμε το δρόμο που οδηγεί από την πυκνή φυσική συνείδηση του ορυκτού, στην απελευθερωμένη, Θεϊκή συνείδηση της ανθρώπινης Ενάδας –και τότε ο Δρόμος του Πυρός ανοίγει προς τον Ήλιο και παραπέρα».

Η ΤΩΡΙΝΗ ΛΟΓΟΪΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Θα σας υπενθυμίσω την αποκρυφιστική δήλωση πως κάθε ζωντανό ον ή εκδηλωμένη ζωή – απ’ τον πλανητικό Λόγο μέχρι το μικροσκοπικότατο άτομο – ήταν, είναι, ή θα είναι άνθρωπος. Αυτό αναφέρεται στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον κάθε εκδηλωμένης ζωής. Συνεπώς το γεγονός της ανθρωπότητας κι εκείνου που εκπροσωπεί η ανθρωπότητα είναι πιθανώς η πρωταρχική και κύρια όψη του θείου σκοπού. Σταματήστε και σκεφθείτε αυτή τη δήλωση. Είναι συνεπώς το πρώτο σαφές γεγονός που δείχνει το μέτρο και το μέγεθος ενός ανθρώπινου όντος· και μέχρι να μας αποκαλυφθούν διαδοχικά δύο άλλα γεγονότα, δε θα είναι δυνατό να εκτιμήσουμε σωστά τις πλατύτερες όψεις του σκοπού του Σανάτ Κουμάρα. Οτιδήποτε υπανθρώπινο κινείται αργά προς μια οριστική ανθρώπινη εμπειρία· διέρχεται επίσης από τη φάση της ανθρώπινης προσπάθειας και της επακόλουθης εμπειρίας, ή αλλιώς κινείται έξω απ’ αυτή τη φάση του περιορισμού και – δια της μύησης – σχηματοποιεί την ανθρώπινη φύση σε κατάσταση θειότητας (για να χρησιμοποιήσω μια τελείως ανεπαρκή φράση).

Επομένως ο βασικός τόνος του Κυρίου του Κόσμου είναι η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, γιατί είναι η βάση, ο στόχος και η ουσιαστική εσώτερη δομή κάθε ύπαρξης. Η ανθρωπότητα καθαυτή είναι το κλειδί κάθε εξελικτικής διαδικασίας και κάθε ορθής κατανόησης του θείου Σχεδίου που εκφράζει σε χρόνο και χώρο το θείο Σκοπό. Γιατί ΑΥΤΟΣ διάλεξε να είναι έτσι, δεν το ξέρουμε· αλλά είναι ένα σημείο που πρέπει να δεχθούμε και να θυμόμαστε σε κάθε μελέτη της Επιστήμης της Εντύπωσης, επειδή είναι ο παράγοντας που καθιστά εφικτή τη σχέση και την επαφή και είναι επίσης η πηγή κάθε κατανόησης. Αυτά είναι πολύ δύσκολα πράγματα, αδελφοί μου, για να τα εκφράσω και να επεκταθώ σ’ αυτά και μόνο η διεισδυτική ενόραση μπορεί να κάνει τα ζητήματα αυτά διαυγέστερα στη διψασμένη και δραστήρια νοημοσύνη σας.

Θα σημειώσετε λοιπόν πως παρότι ονομάζουμε ένα από τα κύρια κέντρα ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ωστόσο – σε τελευταία ανάλυση – όλα τα κέντρα απαρτίζονται από ζωές που προχωρούν στο ανθρώπινο στάδιο, από εκείνες τις μονάδες ζωής που είναι στο ανθρώπινο στάδιο κι από εκείνες που άφησαν αυτό το στάδιο πολύ πίσω, αλλά είναι προικισμένες με όλες τις ικανότητες κι όλες τις γνώσεις που επεξεργάσθηκαν στην ανθρώπινη έκφραση σε προηγούμενες πλανητικές διατάξεις ή ηλιακά συστήματα, ή στη δική μας συγκεκριμένη και χαρακτηριστική πλανητική ζωή.

Εξαιτίας αυτής της ομοιόμορφης εμπειρίας η τέχνη της επαφής και η επιστήμη της εντύπωσης είναι τελείως εφικτές και κανονικά αποτελεσματικές. Οι μεγάλες και παντοδύναμες Ζωές στη Σαμπάλλα μπορούν να εντυπώσουν τις παντογνώστριες Ζωές και τις μικρότερες ζωές στην Ιεραρχία, επειδή συμμερίζονται μια κοινή ανθρωπότητα· οι ιεραρχικοί Εργάτες ή οι Διδάσκαλοι και οι Μυημένοι μπορούν κατά συνέπεια να εντυπώσουν την ανθρωπότητα λόγω της συμμεριζόμενης εμπειρίας και κατανόησης· κατόπιν οι ζωές που απαρτίζουν την ανθρώπινη οικογένεια παρουσιάζουν το στόχο στα υπανθρώπινα βασίλεια και μπορούν και τα εντυπώνουν λόγω των βασικών ενστικτωδών τάσεων που εκφράζονται στην ανθρώπινη ομάδα αλλά είναι οι λανθάνουσες ενστικτώδεις τάσεις και το δυνητικό ενεργητικό στις τρεις υπανθρώπινες ομάδες.

Η διδασκαλία αυτή υπονοείτο πάντοτε στις εσωτερικές δοξασίες αλλά δεν είχε τονισθεί επαρκώς, εξαιτίας του σημείου εξέλιξης του ανθρώπινου γένους. Σήμερα το ανθρώπινο γένος έχει κάνει τέτοια πρόοδο ώστε τα σημεία αυτά μπορούν να τονιστούν αποτελεσματικά. Θα ήθελα να επισύρω την προσοχή σας στο γεγονός ότι αυτός ήταν ο βασικός τόνος της ιστορίας του Ευαγγελίου: η ανθρώπινη-θεία φύση του Χριστού, η οποία Τον συσχέτιζε με τον Πατέρα μέσω της ουσιαστικής Του θειότητας κι επίσης με τον άνθρωπο μέσω της ουσιαστικής του ανθρωπότητας. Η Χριστιανική Εκκλησία έδωσε μια λανθασμένη κλίση στη διδασκαλία, εμφανίζοντας τον Χριστό σαν μοναδικό, παρότι η ανώτερη κριτική (που θεωρήθηκε τόσο σκανδαλιστική πριν πενήντα χρόνια) έκανε πολλά για να διορθώσει την ψευδή αυτή εντύπωση.

Το εξέχον χαρακτηριστικό της ανθρωπότητας είναι η νοήμων ευαισθησία στην εντύπωση. Συλλογισθείτε σ’ αυτή τη συγκεκριμένη κι εμφατική δήλωση. Το έργο της επιστήμης είναι τελικά η ανάπτυξη απλώς της γνώσης της ουσίας και της μορφής· η γνώση αυτή θα καταστήσει εφικτό για την ανθρωπότητα να δράσει τελικά σαν ο κύριος εντυπωτικός πράκτορας σε σχέση με τα τρία υπανθρώπινα βασίλεια της φύσης· αυτή είναι η πρώτιστη ευθύνη της ανθρωπότητας. Αυτό το έργο της σχέσης είναι πρακτικά το έργο ανάπτυξης ή ο τρόπος ανέλιξης της ανθρώπινης ευαισθησίας. Αναφέρομαι εδώ στην ευαισθησία σε εντύπωση από ή δια της Ιεραρχίας.

Το έργο που γίνεται μέσω των διαδικασιών της μύησης προορίζεται να καταστήσει τους μαθητές και μυημένους κατάλληλους να δέχονται εντύπωση από τη Σαμπάλλα· ο μυημένος είναι ουσιαστικά ένα μείγμα επιστημονικής και θρησκευτικής εκγύμνασης· έχει αναπροσανατολιστεί σε ορισμένες φάσεις της θείας ύπαρξης που δεν έχουν ακόμη αναγνωρισθεί από το μέσο ανθρώπινο ον. Προσπαθώ να σας καταστήσω σαφή τη βασική σύνθεση που υπόκειται όλης της εκδηλωμένης ζωής στον πλανήτη μας κι επίσης τη στενή αλληλεπίδραση ή σχέση που πάντα υφίσταται κι εκφράζεται δια της υπέρτατης επιστήμης της επαφής ή εντύπωσης.

Τα τρία μεγάλα Κέντρα βρίσκονται σε στενή σχέση κάθε στιγμή, ακόμη κι αν αυτό δεν αναγνωρίζεται ακόμη απ’ το νοήμονα μαθητή· μια αδιάκοπη σειρά εντυπώσεων είναι πάντα παρούσα, σχετίζοντας το ένα κέντρο με το άλλο κι επιφέροντας μια εξελικτική ενότητα σκοπού κι αναπτύσσοντας (με εξαιρετική ταχύτητα αυτή την εποχή) μια δευτερεύουσα επιστήμη, εκείνη της Επίκλησης και Εφέλκυσης. Η επιστήμη αυτή είναι στην πραγματικότητα η επιστήμη της εντύπωσης στη δράση κι όχι απλώς στη θεωρία.

Η πρώτη μεγάλη Επίκληση εκφωνήθηκε απ’ τον Πλανητικό Λόγο όταν εξέφρασε την επιθυμία να εκδηλωθεί κι έτσι επικαλέσθηκε και προσέλκυσε την ουσία που ήταν αναγκαία για τη σχεδιασθείσα έκφρασή Του. Αυτή ξεκίνησε την αλυσίδα της ύπαρξης ή της ιεραρχίας· τότε εδραιώθηκε μια αλληλοσχέτιση μεταξύ όλων των “ουσιωδών” μονάδων· οι ισχυρότερες και οι πιο δυναμικές και μεγαλύτερες μπορούσαν τότε να εντυπώσουν τις μικρότερες και ασθενέστερες ώσπου βαθμιαία – καθώς κυλούσαν οι αιώνες – δημιουργήθηκαν τα επτά Κέντρα και ήρθαν σε στενή εντυπώσιμη σχέση. Απ’ αυτά τα επτά εξετάζουμε την εποχή αυτή μόνο τρία· για τα άλλα ξέρουμε πολύ λίγα, γιατί απαρτίζονται κυρίως από μονάδες των ντεβαϊκών εξελίξεων (και θα σας ζητούσα να σημειώσετε εδώ τον πληθυντικό) και των υπανθρώπινων ζωών που εργάζονται κάτω από την εντύπωση των κέντρων της κεφαλής, της καρδιάς και του λαιμού του πλανητικού Λόγου.

Οι σπουδαστές τείνουν να περιπλέξουν αδικαιολόγητα τη σκέψη τους όταν ζητούν να ταξινομήσουν και να ορίσουν, να χωρίσουν σε ακαδημαϊκές ομάδες και κλάδους την πολλαπλότητα των ενεργειών τις οποίες νιώθουν ν’ αντιμετωπίζουν καθώς εξετάζουν τα πλανητικά και τα ανθρώπινα κέντρα. Θα σας συμβούλευα να σκέφτεστε απλά και (βέβαια στην αρχή) με όρους των τριών κύριων ενεργειών καθώς εκπορεύονται από κάποιο κέντρο, αποβαίνουν εντυπωτικοί πράκτορες κι έπειτα διαβιβάζονται πάλι ή υποβιβάζονται:

1. Tη δυναμική ηλεκτρική ενέργεια της ίδιας της Ζωής ή θείας δυναμικότητας, του ενσωματωμένου Σκοπού που εκφράζει δια της εξελικτικής εκδήλωσης τη θεία Θέληση. Θα ήταν καλό να αντιληφθείτε ότι ο σκοπός εκπορεύεται απ’ το κοσμικό νοητικό πεδίο και είναι η παμπεριεκτική, συνθετική, κινητήρια αρχή που εκφράζεται σαν θεία θέληση στο κοσμικό φυσικό πεδίο – τα επτά πεδία της πλανητικής μας Ζωής. Η δυναμική αυτή ενέργεια εστιάζεται μέσω των Ζωών ή Υπάρξεων που ελέγχουν και κυριαρχούν στη Σαμπάλλα. Μέχρι να επιτευχθεί ο θείος σκοπός, ο πλανητικός Λόγος συγκρατεί τα πάντα σε εκδήλωση δια της δυναμικότητας της Θέλησής Του κι εμψυχώνει όλες τις μορφές με ηλεκτρικό πυρ. Η γνώση αυτής της Θέλησης και του Σκοπού έρχεται στο σπουδαστή που δομεί την ανταχκάρανα κι επομένως έρχεται υπό τον έλεγχο της Πνευματικής Τριάδας, της τριπλής έκφρασης της Ενάδας.

2. Την ελκτική μαγνητική ηλιακή ενέργεια στην οποία δίνουμε το τελείως ακατάλληλο όνομα της Αγάπης. Είναι η ενέργεια που συνιστά τη συνεκτική, ενοποιητική δύναμη που συγκρατεί το εκδηλωμένο σύμπαν ή την πλανητική μορφή και ευθύνεται για όλες τις σχέσεις· είναι η ενέργεια που είναι η ψυχή όλων των πραγμάτων ή όλων των μορφών, αρχίζοντας από την άνιμα μούντι και φθάνοντας το ύψιστο σημείο έκφρασής της στην ανθρώπινη ψυχή που είναι ο συστατικός παράγοντας του πέμπτου βασιλείου της φύσης, του Βασιλείου του Θεού ή των Ψυχών. Η κατανόηση της ανθρώπινης αυτής δυναμικότητας έρχεται καθώς ο άνθρωπος κάνει επαφή με τη δική του ψυχή κι εδραιώνει μια σταθερή σχέση μ’ αυτή την ψυχή· τότε αποβαίνει μια ψυχικά εμποτισμένη προσωπικότητα. Όπως ξέρετε καλά, η τριπλή προσωπικότητα είναι για την ψυχή ό,τι είναι η Πνευματική Τριάδα για την Ενάδα: ένα καθαρό μέσον έκφρασης. Οι περισσότεροι σπουδαστές πρέπει ν’ ασχολούνται σήμερα με την ελκτική αυτή ενέργεια, γιατί αν δεν κυριαρχήσουν την επιθυμητική φύση και δεν τη μετουσιώσουν σε έφεση και ψυχικό έλεγχο, δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα κατανοήσουν τη δυναμική ενέργεια του ηλεκτρικού πυρός. Ο ελκτικός αυτός μαγνητισμός είναι η ενέργεια που κυριαρχεί κι ελέγχει την Ιεραρχία.

3. Τη νοήμονα δραστηριότητα του πυρός δια τριβής. Οι σπουδαστές θα κάνουν καλά να ξαναδιαβάσουν την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός όπου πραγματεύομαι εκτενώς τις τρεις αυτές ρυθμιστικές ενέργειες. Η τρίτη αυτή ενέργεια είναι η βασική ενέργεια που εκφράζεται στους τρεις κόσμους και στα τέσσερα βασίλεια της φύσης, κορυφώνοντας την έκφρασή της στη δημιουργική ενέργεια του ανθρώπινου βασιλείου. Η ενέργεια αυτή εκπορεύθηκε αρχικά (όσον αφορά το ηλιακό μας σύστημα και την πλανητική μας διάταξη) στο πρώτο ηλιακό σύστημα και είναι η καλύτερα αποδειχθείσα και η γνωστότερη ενέργεια σε εκδήλωση. Είναι το μέσον δραστηριότητας όλων των μορφών δια των οποίων εκφράζεται ο πλανητικός Λόγος· είναι το αποτέλεσμα της δραστηριότητας του θείου Νου, καθώς ο ιδιάζων αυτός τύπος θείας ενέργειας δρα επί και διαμέσου όλων των ατόμων και όλων των ατομικών μορφών. Η σχάση του πυρήνα του ατόμου τα τελευταία λίγα χρόνια είναι το εξωτερικό σημείο ή ένδειξη ότι η ανθρωπότητα έχει “περιβάλλει” το θείο Νου κι ότι μπορεί τώρα να προχωρήσει και να “περιβάλλει” την αγάπη ή την ελκτική φύση της θειότητας. Συλλογισθείτε αυτή τη δήλωση. Δε γνωρίζω ποια λέξη να χρησιμοποιήσω για το περιβάλλει κι αυτή είναι τελείως ανεπαρκής. Μια νέα και βαθύτερη εσωτερική ορολογία χρειάζεται πολύ.

Aν εργασθείτε και στοχασθείτε στις τρεις θεμελιώδεις αυτές ενέργειες κι αναζητήσετε την έκφρασή τους μέσα σας, θ’ απλοποιήσετε πολύ την αποκρυφιστική σας σκέψη. Ας κάνω εδώ μερικές ακόμη δηλώσεις τις οποίες πρέπει κατ’ ανάγκη να αποδεχθείτε υποθετικά, αλλά τις οποίες θα αιτιολογήσετε αν φτάσετε σε μια κατανόηση του Νόμου της Αναλογίας ή των Αντιστοιχιών κι επίσης αν αποδεχθείτε την κοινοτοπία ότι ο μικρόκοσμος αντανακλά το μακρόκοσμο κι επομένως κάθε ανθρώπινο ον σχετίζεται με τη Θεότητα μέσω της ουσιώδους ομοιότητας.

Δήλωση πρώτη.

Η δυναμική ηλεκτρική ενέργεια εισήλθε στην πλανητική μας σφαίρα από εξωπλανητικές πηγές κι από ένα σημείο συγκεκριμένης εστίασης στο κοσμικό νοητικό πεδίο· η ενέργεια αυτή παραλληλίσθηκε από μια δευτερεύουσα ενέργεια από τον ήλιο Σείριο, δικαιολογώντας έτσι το δυαδισμό της εκδήλωσης.

Δήλωση δεύτερη.

Η ενέργεια αυτή επεκτάθηκε απ’ την κεντρική της εστία (το κέντρο που ονομάζεται Σαμπάλλα) και με την επέκταση αυτή έγινε ο πράκτορας που εντύπωσε το Σχέδιο πάνω στην υπηρετούσα Ιεραρχία. Το Σχέδιο είναι εκείνο το μέτρο της δυνατότητας με άμεση σπουδαιότητα, που μπορεί να παρουσιάσει ο θείος Σκοπός σε κάθε δεδομένη στιγμή στο χρόνο και το χώρο.

Δήλωση τρίτη.

Αυτή η διαδικασία επέκτασης εδραίωσε ακόμη ένα εστιακό σημείο ενέργειας και το κέντρο της καρδιάς του πλανήτη, η Ιεραρχία, ήλθε σε ύπαρξη· έτσι δημιουργήθηκαν και ήρθαν σε επικοινωνία δύο κέντρα, κάτι που συνιστά κύριο γεγονός πάνω στο ενελικτικό τόξο· σ’ αυτό δόθηκε ως τώρα λίγη προσοχή. Συνέπεσε με την έλευση ή άφιξη των Κυρίων της Φλόγας από το άλλο εγώ της Γης μας, τον πλανήτη Αφροδίτη. Δημιούργησαν τον πυρήνα της Ιεραρχίας η οποία – την πολύ μακρινή εκείνη εποχή – αποτελείτο μόνο από σαράντα εννέα μέλη· ήταν προχωρημένα ανθρώπινα όντα κι όχι ψυχές που ανέμεναν ενσάρκωση σε ανθρώπινη μορφή στη Γη, όπως συνέβη με τη μεγάλη πλειονότητα των επισκεπτών αυτών Ηλιακών Αγγέλων.

Δήλωση τέταρτη.

Έτσι εδραιώθηκε η ευθυγράμμιση μεταξύ του κεφαλικού κέντρου και του καρδιακού κέντρου πάνω στο ενελικτικό τόξο· μια άλλη επέκταση έλαβε χώρα που κατέληξε, όπως ξέρετε καλά, στη δημιουργία ενός νέου βασιλείου της φύσης, του τέταρτου ή ανθρώπινου βασιλείου. Το βασίλειο αυτό προοριζόταν να γίνει και είναι σήμερα το τρίτο κύριο κέντρο της πλανητικής ζωής. Τότε έλαβε χώρα μια άλλη ευθυγράμμιση η οποία όμως περιλαμβανόταν ακόμη στο ενελικτικό τόξο.

Δήλωση πέμπτη.

Σήμερα λαμβάνει χώρα μια ανελικτική ευθυγράμμιση. Το πλανητικό κέντρο που ονομάζουμε Ανθρωπότητα είναι ενεργό και δονούμενο και είναι πλέον δυνατό να “προχωρήσει πάνω στον Ανοδικό Δρόμο και να δημιουργήσει τη γραμμή που συνδέει το μικρότερο με το υψηλότερο, επιτρέποντας έτσι μια αλληλεπίδραση”. Οι άνθρωποι αποχωρούν γοργά από το ανθρώπινο κέντρο προς το ιεραρχικό κέντρο· η μάζα των ανθρώπων ανταποκρίνεται στην πνευματική εντύπωση.

Δήλωση έκτη.

Ταυτόχρονα το καρδιακό κέντρο του πλανητικού Λόγου, η Ιεραρχία, ενώ ανταποκρίνεται στην επίκληση του κέντρου του λαιμού, της Ανθρωπότητας, γίνεται όλο και περισσότερο εφελκυστικό κι επιτυγχάνει μια πολύ υψηλότερη επαφή και ευθυγράμμιση με το κεφαλικό κέντρο του πλανητικού Λόγου· είναι συνεπώς ικανό να δέχεται μια σταθερά αναπτυσσόμενη δυναμική εντύπωση από τη Σαμπάλλα.

Δήλωση έβδομη.

Έτσι μια μεγάλη ευθυγράμμιση επιτυγχάνεται δια της σχέσης και της αλληλεπίδρασης που συμβαίνει μεταξύ των τριών αυτών κύριων πλανητικών κέντρων· αυτή προκαλεί μια συνεχή εισροή ενεργειών από πολλές διαφορετικές πηγές και οι ενέργειες αυτές γαλβανίζουν τα τρία αυτά κέντρα σε μια νέα κι αυξημένη δραστηριότητα. Η επίκληση υψώνεται όλη την ώρα μεταξύ αυτών των κέντρων κι επιφέρει μια επακόλουθη εφέλκυση των εντυπωτικών ενεργειών.

Στις επτά αυτές δηλώσεις απεικονίζεται ένα ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ του τωρινού πλανητικού έργου ή της τωρινής λογοϊκής θέσης. Η ενελικτική ευθυγράμμιση (η εγγύηση μελλοντικών επιτυχών ευθυγραμμίσεων) συνιστά πολύ αρχαία ιστορία· η ανελικτική ευθυγράμμιση στην οποία εμπλέκονται και τα τρία κέντρα, προκαλεί συνεχώς μια αλληλεπίδραση ενεργειών καθώς και μια συνεχώς επιτυχή εντύπωση του ενός κέντρου στο άλλο. Η ανθρωπότητα σαν κέντρο του λαιμού του πλανητικού Λόγου και κύριος πλανητικός δημιουργικός πράκτορας (που καταδεικνύει η σύγχρονη επιστήμη), επικαλείται το κέντρο της καρδιάς – την Ιεραρχία – κι έπειτα δέχεται την αναγκαία εντύπωση η οποία θα καταλήξει σε αναπτυσσόμενους πολιτισμούς και κουλτούρες καθώς και στην τελική εμφάνιση στη Γη του πέμπτου ή πνευματικού βασιλείου. Η Ιεραρχία ή το πλανητικό καρδιακό κέντρο επικαλείται τη Σαμπάλλα, το πλανητικό κεφαλικό κέντρο και το Σχέδιο – σαν έκφραση του Σκοπού – εντυπώνεται στην ιεραρχική συνείδηση. Αν μακρηγορώ στα διάφορα αυτά σχόλια, είναι εντελώς σκόπιμο· η επανάληψη εξυπηρετεί το σκοπό μιας ακριβούς παρουσίασης όσον αφορά τον εσωτερισμό.

Καθώς απλώνεται το επικλητικό σύστημα κι επιτυγχάνεται μια μεγαλύτερη ευθυγράμμιση, η Σαμπάλλα – το πλανητικό κεφαλικό κέντρο – επικαλείται ενέργειες έξω από την πλανητική ζωή και η εισροή κοσμικών και ηλιακών ενεργειών θα γίνει πολύ μεγαλύτερη· γι’ αυτό πρέπει να είναι προετοιμασμένοι οι εσωτεριστές του κόσμου. Θα προκαλέσει επίσης την έλευση ή εμφάνιση πολλών ΑΒΑΤΑΡ που θα φέρουν μαζί Τους πολλά και πολύ διαφορετικά είδη ενεργειών σ’ εκείνες που ως τώρα έλεγχαν τις ανθρώπινες υποθέσεις και τα γεγονότα και την εξέλιξη των άλλων, των υπανθρώπινων βασιλείων της φύσης. Με την επανεμφάνιση του Χριστού σαν εστιακού σημείου ή υπέρτατου Πράκτορα του πλανητικού κέντρου της καρδιάς, μια νέα εποχή ή “θεία εποχή” θα θεσπιστεί. Ο Αβατάρ της Σύνθεσης θα προσεγγίσει πολύ την ανθρωπότητα και θα εγκαινιάσει τη “βασιλεία των Αβατάρ” που θα είναι ενσωματωμένος Σκοπός και πνευματική Θέληση· θα μυήσουν τόσο την Ιεραρχία όσο και την Ανθρωπότητα σε φάσεις του θείου χαρακτήρα για τις οποίες δεν είναι προς το παρόν τίποτε γνωστό και για τις οποίες δεν έχουμε καμιά ορολογία που θα μπορούσε να μεταδώσει τα ακριβή γεγονότα και τη φύση τους. Το μόνο που προσπαθώ να κάνω εδώ είναι να σας δώσω μια γενική περιγραφή των γεγονότων που μπορεί να βρίσκονται αιώνες μπροστά, αλλά που αναπόφευκτα θα συμβούν – εφόσον ο Χριστός βρεθεί πάλι σε φυσική Παρουσία κι αναγνώριση στη Γη.

(Τηλεπάθεια και ο Αιθερικός Φορέας, σελ. 126-34, Μέρος 1ο Κεφ XV
ΔΙΑΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ-ΕΞΩΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ)

Σελίδες

Κυριακή 12 Ιουνίου 2022

Δεν υπάρχουν σχόλια: