Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

 

ΕΝΑ ΜΑΝΤΡΑΜ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ

Το σημείο του φωτός μέσα στο πυρακτωμένο τόξο, ω Προσκυνητή στην Οδό, αυξάνει κι ελαττώνεται καθώς η εφαρμογή αυστηρή ή όχι προδίδει το σκοπό μέσα στην καρδιά.

Το σημείο αυτό είναι πάντα εκεί, απαρατήρητο κι αόρατο. Σκοτεινή και θλιβερή είναι η νύχτα και πονεμένη η καρδιά του αφώτιστου Προσκυνητή. Σκοτεινή είναι η νύχτα αλλά η θλίψη δεν γίνεται αισθητή όταν στη σκοτεινή θύρα φαίνεται το ζωηρό απατηλό φως, το φως που τρεμοσβήνει πάντα μπροστά, πλανεύοντας με το φέγγος του τον Προσκυνητή που πάντα προχωρεί.

Έξι φορές μπορεί ν’ αυξηθεί και να ελαττωθεί το φως, έξι φορές η λάμψη γίνεται αισθητή, αλλά στην έβδομη ώρα της λάμψης η Φλόγα ξεπηδά.

Έξι φορές η Φλόγα ξεπηδά, έξι φορές αρχίζει η καύση, αλλά στην έβδομη ώρα ο βωμός χάνεται απ’ τη θέα και μόνο η Φλόγα φαίνεται.

Έξι φορές ο κύκλος του καυστικού πυρός, έξι φορές η βουερή κάμινος καίει και ξεχωρίζει, αλλά την έβδομη τίποτε δεν μένει εκτός απ’ την ανερχόμενη Φλόγα που ανεβαίνει στο Τριαδικό Πνεύμα.

Έξι φορές η Φλόγα ανεβαίνει, έξι φορές το νέφος υποχωρεί, αλλά την έβδομη τίποτε δεν φαίνεται εκτός απ’ το αιώνιο πυρ.

Έξι φορές οι φλόγες απορροφούν το ύδωρ, έξι φορές η υγρασία εξαφανίζεται, αλλά στην έβδομη μεγάλη απορρόφηση τίποτε δεν μένει εκτός από ιριδίζον πυρ.

Τρεις φορές το πυρ περιτυλίγει, τρεις φορές ο ήλιος υποχωρεί· την τέταρτη το έργο γίνεται και τίποτε δεν μένει εκτός απ’ την πρωτογενή Φλόγα. Η Φλόγα αυτή απορροφά, περιστρέφεται, παίρνει και παραμένει. Όταν όλα όσα υπάρχουν διαβούν τη Φλόγα, τότε Χρόνος δεν υπάρχει. (A+M:769)

Festival for the New Group of World Servers - Hellas