Κυριακή 25 Απριλίου 2021

 

«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 
με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

25 Απριλίου 2021

Εκφώνηση κειμένου πριν από τον διαλογισμό από τον αδελφό Λ.Μ.:



Για την Προσέγγιση κατά την Πανσέληνο του Ταύρου και των Διδύμων

 

Ενα σημείο πρέπει να αναφέρω εδώ και το κάνω με μεγάλη χαρά: Αυτός ο

χρόνος (1946) σημειώνει την έναρξη ενός κύκλου στον οποίον η ανθρω-

πότητα θα εμπλακεί στενότερα στις Εορτές και θ’ αποκτήσουν ένα ρόλο

πιο σημαντικό από κάθε άλλη φορά. Η Εορτή του Βεσάκ τηρήθηκε για

μεγάλο διάστημα σε πολλές χώρες και –καθώς περνά ο καιρός και προχωρά

η διδασκαλία των μαζών– η συνάντηση που πραγματοποιείται στην Πανσέ-

ληνο του Μαΐου θ’ αποκτήσει μεγάλη σπουδαιότητα, αλλά ο βασικός τόνος

της θ’ αλλάξει... Αποτελεί πρόθεση του Βούδα και του Χριστού να υπάρξει,

τελικά, σε κάθε χώρα κάποιος που θα δρα σαν Αντιπρόσωπός Τους στην πε-

ρίοδο των δύο Εορτών, ώστε η διανομή της πνευματικής ενέργειας από την

πρώτη μεγάλη Όψη ή Ακτίνα να κατευθύνεται από το Βούδα (και αργότερα

από τη Σαμπάλλα) στον Χριστό και στη συνέχεια από τον Χριστό σ’ εκείνους

τους μαθητές, σε κάθε χώρα, που είναι δυνατόν να επισκιαστούν κι έτσι να

δράσουν ως άμεσοι αγωγοί του ρεύματος της ενέργειας. Η ίδια διαδικασία θ’

ακολουθείται και την περίοδο της Πανσελήνου του Ιουνίου με την διαφορά

ότι τότε δεν θα εμπλέκεται η Σαμπάλλα και με τη διαφορά ότι, ενώ κατά την

Εορτή του Μαΐου θα επισκιάζεται κάποιος μαθητής πρώτης ακτίνας, κατά την

Εορτή του Ιουνίου θα εκπροσωπεί τον Χριστό, σε κάθε τόπο, ένας μαθητής

δεύτερης ακτίνας. Αυτό μπορεί να σημαίνει είτε την ακτίνα της ψυχής είτε την

ακτίνα της προσωπικότητας του μαθητή.

(Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σ.553)

 

Η Εορτή του Βεσάκ - Η Πανσέληνος (στον Ταύρο) του Βούδα

Η ημέρα της Εορτής θα γίνει γνωστή ως Ημέρα Περιφρούρησης, ενώ οι δυο

επόμενες μέρες θα αποκληθούν Ημέρες Διανομής. Αυτές οι λέξεις σημαί-

νουν κάτι διαφορετικό για την Ιεραρχία των Διδασκάλων απ’ ότι σημαί-

νουν για μας και θα είναι μάταιο (όσο και απαγορευμένο) να διευκρινίσω

τη βαθύτερη σημασία τους. Ωστόσο υποδηλώνουν πέντε μέρες εντονότατης

προσπάθειας για υπηρεσία, που οδηγούν στην απάρνηση όλων εκείνων των

στοιχείων του εαυτού μας που θα μπορούσαν να παρεμποδίσουν τη χρησιμό-

τητά μας ως εξυπηρετητών και αγωγών πνευματικής δύναμης. Τούτο σημαί-

νει ότι έπειτα από την κατάλληλη προετοιμασία, αφιέρωση και ανάταση των

δύο πρώτων ημερών, τη μέρα της καθ’ αυτής Εορτής θεωρούμε τον εαυτό

μας ως απλό δέκτη όσης εισρέουσας πνευματικής δύναμης είμαστε σε θέση

να υποδεχθούμε. Ως αγωγοί, οφείλουμε να προετοιμαστούμε να λησμονή-

σουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία της επαφής, πρόσληψης και συγκράτησης

δύναμης για την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Πρέπει να μάθουμε να θεωρούμε

την κεντρική μέρα της Εορτής ως ημέρα σιωπής – μιας υποκειμενικής σιω-

πής και εσωτερικής ειρήνης που μπορεί να διατηρηθεί αδιάσπαστη, μολονότι,

μπορούμε ταυτόχρονα να υπηρετούμε με τους λόγους μας και με το εναργές

ενδιαφέρον μας για τους άλλους. Στη διάρκεια εκείνης της ημέρας, μόνο δύο

σκέψεις θα συγκρατούμε διαρκώς στην προσοχή μας. Αυτές είναι, εφ’ ενός

μεν, η ανάγκη των συνανθρώπων μας και αφ’ ετέρου, η ανάγκη για δημιουρ-

γία ενός ομαδικού αγωγού δια του οποίου οι πνευματικές δυνάμεις θα μπο-

ρούν να διαχυθούν μέσω του σώματος της ανθρωπότητος υπό την έμπειρη

καθοδήγηση εκλεκτών μελών της Ιεραρχίας.

Κατά τις δύο μέρες πριν από την πανσέληνο, θα διατηρούμε τη στάση της

αφιέρωσης και της υπηρεσίας και θα επιδιώκουμε να διατηρούμε μια στάση

δεκτικότητας σε εκείνο στο οποίο θα συμμετάσχει η ψυχή μας, και θα μας κα-

ταστήσει χρήσιμους για την Ιεραρχία. Η Ιεραρχία εργάζεται μέσα από ομίλους

ψυχών και πρέπει να δοκιμαστεί η δυναμική αυτού του ομαδικού έργου. Αυτοί

οι όμιλοι, με τη σειρά τους, προσεγγίζουν και τροφοδοτούν τις προσμένουσες,

αφιερωμένες, δεκτικές προσωπικότητες. Τη μέρα της πανσελήνου, επιχειρούμε

να συγκρατηθούμε σταθερά στο φως. Δεν θα προδικάσουμε οι ίδιοι το τι πρό-

κειται να συμβεί, ούτε θα επιδιώξουμε αποτελέσματα ή χειροπιαστά πράγματα.

Τις δύο ημέρες που ακολουθούν την κεντρική ημέρα, η εστία της προσοχής

μας θα πρέπει να κινείται σταθερά πέρα από τον εαυτό μας, αλλά και να κα-

τευθύνεται από τα εσωτερικά υποκειμενικά πεδία προς τον εξωτερικό κόσμο,

ενώ η όλη μας προσπάθεια θα είναι η μετάδοση και η διάδοση της πνευματι-

κής ενέργειας που ενδεχομένως προσεγγίσαμε. Τότε το έργο μας, σ’ αυτόν τον

ιδιαίτερο και ξεχωριστό τομέα συνεργασίας, θα έχει τελειώσει.

Αυτής της πενθήμερης προσπάθειας της Ιεραρχίας προηγείται μια πολύ εντα-

τική περίοδος προετοιμασίας. Το έργο της προετοιμασίας της Ιεραρχίας για

την ευκαιρία αρχίζει ακριβώς όταν ο ήλιος αρχίζει να κινείται προς βορράν.

Εκείνοι όμως δεν κουράζονται, όπως τα ανθρώπινα όντα, καθώς είναι αδύνα-

το για τον άνθρωπο-ζηλωτή να αντέξει μια τόσο μεγάλη περίοδο προετοιμα-

σίας, αδιάφορο πόσο βαθιά είναι η αφιέρωσή του.

Όταν ο Μέγας Κύριος βρισκόταν πάνω στη Γη, είχε πει στους μαθητές του

ότι για μια πνευματική προσπάθεια θεραπευτικής φύσης δεν θα μπορούσε

να φέρει επιτυχές αποτέλεσμα δίχως προσευχή και νηστεία. Θα σκεφθείτε

αυτές τις λέξεις; Αυτή είναι μια ομαδική προσπάθεια που αποβλέπει σε μια

τεράστια ομαδική θεραπεία και με την προσευχή (καθαγιασμένη υπηρεσία,

φωτισμένη σκέψη και έντονο πνευματικό πόθο) και με την πειθάρχηση του

φυσικού σώματος για μια σύντομη περίοδο και για ένα καθορισμένο σκοπό,

το έργο μπορεί να εκτελεστεί.

Ποία είναι εκείνα που θα πρέπει να επιτυγχάνονται και καθιστούν τόσο βα-

ρυσήμαντη την πανσέληνο του Μαΐου; Θα τα κατατάξω κατά τη σειρά της

σπουδαιότητάς τους και με όση σαφήνεια και συντομία μου επιτρέπει αυτό

το δυσνόητο θέμα:

   1. Η αποδέσμευση ορισμένων ενεργειών οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν

δυναμικά την ανθρωπότητα και οι οποίες, αν αποδεσμευθούν, θα τονώ-

σουν το πνεύμα της αγάπης, της αδελφότητας και της καλής θέλησης

πάνω στη γη. Αυτές οι ενέργειες είναι τόσο συγκεκριμένες και πραγμα-

τικές όσο κι εκείνες οι ενέργειες με τις οποίες ασχολείται η επιστήμη και

τις οποίες αποκαλεί “κοσμικές ακτίνες”. Μιλώ για πραγματικές ενέργειες

κι όχι για συναισθηματικά επιθυμητές αφαιρέσεις.

    2. Η συγχώνευση όλων των ανθρώπων καλής θέλησης στον κόσμο, σ’ ένα

ανταποκρινόμενο ολοκληρωμένο σύνολο.

   3. Η επίκληση και η ανταπόκριση ορισμένων μεγάλων Οντων, των Οποίων

το έργο μπορεί, και θα γίνει εφικτό, αν επιτευχθεί ο πρώτος αντικειμε-

νικός σκοπός, μέσω της πραγματοποίησης του δεύτερου αντικειμενικού

σκοπού. Σκεφθείτε αυτή τη σύνθεση των τριών σκοπών. Το ζήτημα του

ονόματος με το οποίο αποκαλούνται αυτές οι ζωντανές δυνάμεις στερείται

αντικειμένου. Μπορεί να θεωρούνται Αντιβασιλείς του Θεού, οι Οποίοι

μπορούν, και θα συνεργαστούν, με το Πνεύμα της Ζωής και της Αγάπης

πάνω στον πλανήτη μας, τον Ένα εντός του Οποίου ζούμε και κινούμαστε

και υπάρχουμε. Μπορεί να θεωρούνται, από ορισμένους στοχαστές, ως

οι Αρχάγγελοι του Υψίστου, του Οποίου το έργο κατέστη δυνατόν μέσω

της δράσης του Χριστού και του σώματος των μαθητών Του, της αλη-

θινής και ζωντανής εκκλησίας Του. Μπορεί να θεωρούνται από άλλους

ως οι καθοδηγητές και επικεφαλής της πλανητικής Ιεραρχίας, οι Οποίοι

στέκουν πίσω από την πλανητική μας εξέλιξη και σπανίως λαμβάνουν

ενεργό μέρος στην παγκόσμια δραστηριότητα, αφήνοντάς την για τους

Διδασκάλους της Σοφίας, εκτός από καιρούς επείγουσας ανάγκης, όπως

αυτός. Με όποιο όνομα κι αν Τους αποκαλούμε, Αυτοί στέκουν έτοιμοι

να βοηθήσουν εφ’ όσον το κάλεσμα αναπεμφθεί με ικανή ισχύ και δύνα-

μη από τους ζηλωτές και τους μαθητές την περίοδο της πανσελήνου του

Μαΐου και της πανσελήνου του Ιουνίου.

    4. Η εφέλκυση από την εσωτερική πλευρά μιας εντατικής και εστιασμένης

δραστηριότητας εκ μέρους της Ιεραρχίας των Διδασκάλων, εκείνων των

φωτισμένων Διανοιών, στις Οποίες έχει ανατεθεί το έργο της καθοδήγη-

σης του κόσμου. Είναι επιθυμητό να υπάρχει αμοιβαία και λειτουργική

ανταποκριτικότητα ανάμεσα στους τρεις μεγάλους ομίλους. Ήτοι:

·         Την Ιεραρχία που προσμένει και (αυτή την περίοδο) ανησυχεί. Είναι

ανήσυχη γιατί, ακόμη και αυτή η ίδια, δεν είναι σε θέση να γνωρί-

ζει πώς θα αντιδράσει η ανθρωπότητα, ούτε αν οι άνθρωποι θα απο-

δειχθούν αρκετά συνετοί, ώστε να επωφεληθούν από την ευκαιρία.

Παραστέκει, οργανωμένη, υπό από την καθοδήγηση του Χριστού,

του Διδασκάλου όλων των Διδασκάλων κι επίσης Διδασκάλου αγγέ-

λων και ανθρώπων. Αυτός έχει αναγορευθεί ως άμεσος μεσολαβητής

ανάμεσα στη γη και το Βούδα, ο Οποίος με τη σειρά του, είναι ο

καθαγιασμένος μεσολαβητής μεταξύ ολόκληρης της Ιεραρχίας που

προσμένει και των Δυνάμεων που επαγρυπνούν.

·         Το Νέο Όμιλο Εξυπηρετητών του Κόσμου, που αποτελείται, αυτή την

εποχή, από όλους εκείνους τους ευαίσθητους και αφιερωμένους υπη-

ρέτες της φυλής, των οποίων στόχος είναι η ειρήνη και σκοπεύουν

στην καθιέρωση της καλής θέλησης πάνω στη γη, ως βάση για τη ζωή

του μέλλοντος και τη βελτίωση του κόσμου. Αρχικά, αυτός ο όμιλος

απαρτιζόταν από μια χούφτα αποδειγμένων μαθητών και αφιερωμέ-

νων ζηλωτών. Οι τάξεις του, όμως, έχουν ήδη έχουν ανοίξει... για

όλους εκείνους τους ανθρώπους καλής θέλησης, που είναι πρόθυμοι

να θυσια στούν προς βοήθεια της ανθρωπότητας και που δεν βλέπουν

πουθενά κανενός είδους διαχωριστικό φραγμό, αλλά νιώθουν το ίδιο

για τους ανθρώπους όλων των φυλών, των εθνικοτήτων και των θρη-

σκειών.

·         Τις μάζες των ανδρών και γυναικών που έχουν ανταποκριθεί στις ιδέες

που αναπτύχθηκαν προηγουμένως και που αντιδρούν ευνοϊκά στους

αντικειμενικούς στόχους της διεθνούς κατανόησης, της οικονομικής

αλληλεξάρτησης και της θρησκευτικής ενότητας. Όταν αυτοί οι τρεις

όμιλοι των στοχαστών και εξυπηρετητών αλληλεπιδράσουν και μπορέ-

σουν να ευθυγραμμιστούν, έστω και στιγμιαία, τότε πολλά θα μπορούν

να πραγματοποιηθούν. Οι πύλες της νέας ζωής θα μπορούν να διανοι-

χθούν και τότε θα είναι δυνατόν να γίνει η εισροή των νέων πνευματι-

κών δυνάμεων. Αυτή είναι η όλη ιδέα και το αντικείμενο του ομίλου.

 

Ας θέσω τώρα ένα ερώτημα: Ποία σημασία έχει για σας προσωπικά η πανσέ-

ληνος του Μαΐου; Σας φαίνεται να έχει αρκετή σπουδαιότητα, ώστε να αξί-

ζει να αποδώσετε το μέγιστο των προσπαθειών σας; Πιστεύετε αληθινά ότι

αυτή τη μέρα μπορεί πραγματικά να προκύψει μια αποδέσμευση πνευματικής

ενέρ γειας, τέτοιας δυναμικότητας που να μπορεί να αλλάξει τις παγκόσμιες

υποθέσεις, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι και οι υιοί των ανθρώπων θα δια-

δραματίσουν το ρόλο τους; Όντως πιστεύετε, και μπορείτε να υποστηρίξετε

εναργώς αυτή σας την πεποίθηση, ότι ο Βούδας εκείνη τη μέρα, σε συνεργα-

σία με τον Χριστό και με την Ιεραρχία των Φωτισμένων Διανοιών, μαζί με

την προσφερόμενη βοήθεια των Θρόνων, των Εξουσιών και των Δυνάμεων

του Φωτός, που αποτελούν το ανώτερο φωτεινό αντίστοιχο των δυνάμεων

του σκότους, προσμένουν να διεκπεραιώσουν τα Σχέδια του Θεού, ευθύς μό-

λις τους δοθεί το δικαίωμα και η άδεια από τους ανθρώπους; Η βασική δου-

λειά σας αυτή την εποχή δεν είναι να παλεύετε με τις δυνάμεις του κακού και

τις δυνάμεις του σκότους. Δουλειά σας είναι να ξυπνάτε το ενδιαφέρον και

να κινητοποιείτε τις δυνάμεις του φωτός ...στο σημερινό κόσμο. Μην πάτε σε

αναμέτρηση με το κακό, αλλά οργανώστε και κινητοποιείστε με τέτοιο τρόπο

το καλό και ενισχύστε με τέτοιο τρόπο τα χέρια των εργατών που βρίσκονται

στο πλευρό της δικαιοσύνης και της αγάπης, ώστε το κακό να βρίσκει ολοένα

και πιο λίγες ευκαιρίες.

Αν έχετε πίστη έστω κι όσο είναι ένας κόκκος σινάπεως, σε όσα σας είπα, αν

έχετε ακλόνητη εμπιστοσύνη στο έργο του πνεύματος του Θεού και στο θείον

του ανθρώπου, τότε ξεχάστε τον εαυτό σας. Αφιερώστε όλες τις προσπάθειες,

από τη στιγμή που θα λάβετε αυτή την ανακοίνωση, στο καθήκον της συνερ-

γασίας με την οργανωμένη προσπάθεια να αλλάξει το ρεύμα των παγκόσμιων

υποθέσεων με την αύξηση του πνεύματος της αγάπης και της καλής θέλησης

στον κόσμο, κατά τη διάρκεια του μηνός Μαΐου.

(Εσωτερική Ψυχολογία, Τ ΙΙ σ. 687-92)


  

Δεν υπάρχουν σχόλια: