Το Βουδικό Πεδίο
Στο βουδικό πεδίο έχουμε απουσία του νου" δεν υπάρχει σκέψη, αλλά υπάρχει το μεγαλύτερο φως της διάνοιας... Καθώς ο προσκυνητής εισέρχεται σ' αυτή τη ζώνη οντότητας, αφήνει βαθμιαία πίσω του τις οικείες εικόνες, αντιλήψεις ή παραστάσεις του εαυτού του. Ακόμα αφήνει πίσω του τους τρόπους συλλογισμού, συμπερασμάτων ή επαγωγής. Αρχίζει να γνωρίζει μέσω άμεσης γνώσης, γιατί βλέπει τον κόσμο των αιτίων με τα αποτελέσματά του. Μερικές φορές, σε σπάνιες στιγμές ζούμε σ' αυτό το επίπεδο που ονομάζεται ενόραση, αισθανόμενοι πράγματα σκοτεινά και απόμακρα.
Την άλλη στιγμή η «ενόρασή» μας πέφτει
στο νοητικό επίπεδο, μέσα στο ποτάμι της εκλογίκευσης, και ξαναρχίζουμε την
εικονοπλαστική διαδικασία μας.
Στο ενορατικό επίπεδο η συνείδησή μας, η
οποία είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι στο νοητικό πεδίο, έχει τώρα γίνει
επίγνωση, γιατί ο Πραγματικός Εαυτός, που είναι το φως της συνείδησης,
εκφράζεται μέσω μιας λεπτότερης ατμόσφαιρας, στην οποία υπάρχουν λιγότερα
μόρια «σκόνης, υγρασίας ή καπνού». Εδώ ο άνθρωπος δρα κυρίως με μεγάλες,
παγκόσμιες ιδέες.
Ο κόσμος, το σύμπαν και ο Κόσμος δεν
αποτελούν πιά γι' αυτόν ξεχωριστές μονάδες, αλλά μέρη ενός μεγαλύτερου όλου
στο οποίο υπάρχουν πολύ στενές σχέσεις. Εδώ βλέπει για πρώτη φορά την ενότητα
όλων των πραγμάτων και το αίσθημα της χωριστικότητας εξαφανίζεται.
Σ'
αυτό το επίπεδο αρχίζει να κατανοεί τις αληθινές ανάγκες των άλλων ανθρώπων και
τους τρόπους για να τις ικανοποιήσει. Από το ενορατικό πεδίο κυλούν οι ιδέες
και γνωρίζουμε ότι οι ιδέες είναι ισχυρά φορτισμένες κυανοτυπίες, που
μεταφέρουν μαζί τους μεγάλη ενέργεια.
Ο Ηλιακός Άγγελος, του οποίου η
(ρύση είναι φως, φωτίζει τόσο το ενορατικό όσο και το νοητικό πεδίο· έτσι ο
άνθρωπος που είναι εστιασμένος στο νοητικό πεδίο έχει την ευκαιρία να συλλάβει
ιδέες, να τις κατεβάσει, να τις αφομοιώσει και να τις φέρει σε έκφραση.
Οι ιδέες βαθμιαία κατέρχονται από το ανώτερο
νοητικό στο κατώτερο νοητικό πεδίο. Εκεί οργανώνονται και υλοποιούνται σύμφωνα
με τις ανάγκες της εποχής, την ικανότητα του ανθρώπου και την ακτίνα επιρροής
του.
Τα κατώτερα υποπεδία του ενορατικού
πεδίου είναι οι πηγές των θείων αρχετύπων ή θείων συμβόλων (θεία άλγεβρα) μέσω
των οποίων ο Κύριος του Πεδίου έρχεται σε επαφή με τον κατώτερο κόσμο. Ο Κύριος
του νοητικού πεδίου εισέρχεται στον ενορατικό κόσμο επικοινωνώντας με, και
διαλογιζόμενος πάνω στα σύμβολα, τα μεγάλα αρχέτυπα που έρχονται από το
ενορατικά επίπεδο. Καθώς προχωρούμε προς τα ανώτερα επίπεδα ακόμα και ο
συμβολισμός, η θεία άλγεβρα, σταματάει και αρχίζει μια ανώτερη μορφή
επικοινωνίας η οποία δεν έχει κανέναν περιορισμό για τη βουδική συνείδηση.
Όταν μιλάμε για την «καρδιά» και
την άμεση γνώση της καρδιάς, μιλάμε για την ενορατική επίγνωση που είναι ο
καταστροφέας κάθε πλάνης.
«Ποιός είναι ο θησαυρός της καρδιάς;... συνήχηση με την Κοσμική Συνείδηση, όταν η καρδιά εκτός από το δικό της ρυθμό, μετέχει επίσης στον κοσμικό ρυθμό».
(AGNI ΥOGA, ΙΕΡΑΡΧΙΑ, Πύρινος Κόσμος, Τομ. I, παρ. 106).
Το ενορατικό πεδίο είναι η πύλη
για την κοσμική συνείδηση. Mας έχουν πει ότι οι Δάσκαλοι δρουν και
ζουν σ΄ αυτό το πεδίο. Είναι το πεδίο της αληθινής αγάπης την οποία ονομάζουμε
ευσπλαχνία. Ο άνθρωπος που λειτουργεί μέσα σ' αυτό το πεδίο δεν μπορεί να
επικρίνει ούτε να βλάψει κανένα ον.
Ο νους στην Ανατολική ψυχολογία ονομάζεται
φονιάς του Πραγματικού. Το Πραγματικό έρχεται από το ενορατικό πεδίο, αλλά
μόλις φτάσει στο νοητικό πεδίο, μεταβάλλεται μέσω εκλογίκευσης, αν ο νους
είναι κατώτερης τάξης.
Πολλές θαυμάσιες ιδέες αναβλύζουν από το
ενορατικό πεδίο, αλλά διαστρεβλώνονται πάνω στο νοητικό πεδίο, εξαιτίας βαθιά
ριζωμένων φόβων, προκαταλήψεων, πλανών και σκέψεων χωριστικότητας. Για το λόγο
αυτό ένας άνθρωπος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το ενορατικό πεδίο, αν δεν
εξαγνίσει το νοητικό πεδίο, δεν το δομήσει με ανώτερη ύλη, δεν το αναπτύξει
προς τη σωστή κατεύθυνση και δεν το χρησιμοποιήσει για να προάγει το Θείο
Σχέδιο. Ύστερα πρέπει να αποσπαστεί απ' όλα όσα γνωρίζει και όλα όσα έχει. Αυτό
εξηγήθηκε στην Καινή Διαθήκη με την παραβολή του Πλουσίου.
«Καὶ ἰδού προσελθών εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε
ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;
Ὁ δὲ
εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Εἰ δὲ θέλεις
εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς.
Λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην
ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ;
Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκολώτερόν ἐστιν κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». (Ματθ. ΙΒ΄)
Εδώ ο Ιησούς έδειξε την πραγματική Ατραπό στην πρώτη μεγάλη διεύρυνση της συνείδησης.
Ο πλούτος του νοητικού πεδίου πρέπει να
εγκαταλειφθεί πίσω για να εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού, στο ενορατικό
πεδίο. Μας έχουν πει ότι το βουδικό πεδίο είναι η Χριστική συνείδηση, μέσο της
οποίας ο άνθρωπος περνάει στον Πατέρα, τη Θεϊκή συνείδηση.
Πριν ο άνθρωπος μπορέσει να περάσει στο
επόμενο πεδίο, το ατμικό πεδίο, πρέπει πρώτα να οργανώσει το ενορατικό του
σώμα. Μας έχουν πει ότι κάθε κύτταρο, κάθε άτομο του ανθρώπινου μηχανισμού έχει
έναν πυρήνα φωτός. Αυτό το φως αυξάνεται και γίνεται πιο ραδιενεργό καθώς ο
άνθρωπος εισχωρεί όλο και βαθύτερα στον ενορατικό κόσμο.
Αυτή είναι η βασική αιτία του φαινομένου που
ονομάζουμε Μεταμόρφωση. Για μια μεγάλη ή μικρή περίοδο χρόνου οι πυρήνες φωτός
των τριών σωμάτων ακτινοβολούν κάτω από την ώθηση της Ψυχής και του ενορατικού
φωτός. Το φαινόμενο αυτό έχει καταγραφεί μερικά στη μυστικιστική φιλολογία και
το βρίσκουμε στη ζωή του Μωυσή, όπου οι άνθρωποι σκέπασαν το πρόσωπο του
εξαιτίας της δυνατής ακτινοβολίας που ερχόταν απ' αυτόν. Ο άνθρωπος που
σκαρφαλώνει στη «Γαλάζια Κορυφή» δεν μένει στο ενορατικό πεδίο. Περνάει στο
επόμενο πεδίο, το ατμικό πεδίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου