«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
Κυριακή 4 Μαΐου 2025
Κείμενο που διαμοιράστηκε
.jpg)
Κατά την Πανσέληνο του Μαΐου (12/5/2025, 19.56) μας λέγουν ότι ο Βούδας θα εκφωνήσει ένα μάντραμ ΑΙΤΗΣΗΣ ως ΤΕΛΕΣΤΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗΣ της πρώτης ακτίνας . Θα το κάνει αυτό χρησιμοποιώντας τη μαγνητική δύναμη της δεύτερης ακτίνας. Στη συνέχεια θα ανακατευθύνει αυτή την ενέργεια και τότε ο Χριστός θα διατελέσει ΤΕΛΕΣΤΗΣ ΑΝΑΔΟΧΗΣ αυτής της δυναμικής ενέργειας και οι 7 Κύριοι Όμιλοι-Άσραμ (και οι 7Χ7=49) των Διδασκάλων που εργάζονται με το ανθρώπινο και τα υπανθρώπινα βασίλεια θα ανταποκριθούν στο ΑΙΤΗΜΑ του και θα διατελέσουν ΤΕΛΕΣΤΕΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ για την επταπλή δύναμη της πρώτης ακτίνας. Φέτος αναμένεται η διάχυση της στο Κονκλάβιο της Ιεραρχίας, του Άσραμ του Σανάτ Κουμάρα. Κατά την Πανσέληνο του Ιουνίου ο Χριστός θα εξαπολύσει τη δύναμη της θέλησης για το καλό στην ανθρωπότητα.
Η περίοδος του εορτασμού του Βεσάκ καλύπτει πέντε μέρες Εργασίας και Υπηρεσίας, δυο πριν από την πανσέληνο, τη μέρα της Πανσελήνου και δυο μέρες μετά την πανσέληνο. Η δε ακριβής ώρα έχει από μόνη της τεράστια σημασία...
Οι δυο πρώτες μέρες ονομάζονται ΜΕΡΕΣ ΑΠΑΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ.
Η μέρα της Πανσελήνου ονομάζεται ΜΕΡΑ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗΣ
Οι δυο μέρες μετά την Πανσέληνο ονομάζονται ΜΕΡΕΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ
Ο Θιβετανός μας λέει πώς οι πέντε μέρες είναι μια περίοδος έντασης (δεν εννοεί άγχος, προώθηση των ΄θέλω’ μας ή αναμονή και προσκόλληση σε αποτελέσματα στους τρεις κόσμους της μορφής, αλλά μάλλον εντατικοποίησης της συγκέντρωσης, της ζωής και της αφιέρωσης) για υπηρεσία που συνεπάγεται την εξάλειψη κάθε εμποδίου που μπορεί να εμποδίσει τη χρησιμότητα ως εξυπηρετητών και αγωγών πνευματικής δύναμης.
Οι πρώτες μέρες απαιτούν προετοιμασία, αφιέρωση και ανάταση.
Στη μέρα της Εορτής στέκουμε ως δέκτες της εισρέουσας πνευματικής δύναμης, ξεχνάμε τους εαυτούς μας στην υπηρεσία της ΕΠΑΦΗΣ, της ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ και της ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ της δύναμης. Η μέρα αυτή είναι μέρα υποκειμενικής σιωπής, μας λέει, και δυο σκέψεις μόνο ελέγχουν το νου μας, η ανάγκη της ανθρωπότητας από τη μια και η ανάγκη δημιουργίας ενός ομαδικού αγωγού για να μπορούν οι πνευματικές ενέργειες να γίνουν προσιτές. Με άλλα λόγια μας καλεί σε ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ και την ΙΕΡΑΡΧΙΑ (πολλοί θα θεωρήσουν ορθότερο τον όρο συνεργασία).
Τέλος τις δυο επόμενες της Πανσελήνου μέρες καλούμαστε να εστιάσουμε στον κόσμο και να «δώσουμε τόση πνευματική ενέργεια, όση πετύχαμε
Ο Βούδας θα έρθει είτε τον επικαλεστούμε, είτε όχι. Αυτό αφορά την επιλογή που έκανε ο ίδιος. Σε μας απομένει να βρούμε τη θέση μας στην κοιλάδα και το ρόλο που θα παίξουμε: «ποιο είναι το μερίδιο που μου αναλογεί Κύριε;» ρωτά ο μαθητής.
Καθώς οι παραπάνω οδηγίες του Θ. και η επιλογή μας να τις ακολουθήσουμε, όπως κάνουμε μέχρι τώρα μας προμηθεύουν απαντήσεις ΓΙΑΤΙ να εργαστούμε και να προετοιμαστούμε για τον εορτασμό, ανοιχτά παραμένει το ερώτημα του ΤΙ και ΠΩΣ θα το πετύχουμε.
Και μάλιστα θα πρέπει να απαντήσουμε σύμφωνα με όσα παραπάνω ειπώθηκαν με έναν διπλό τρόπο: για τη υπηρεσία προς την Ανθρωπότητα και για την υπηρεσία προς την Ιεραρχία.
ΤΙ και ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΑΡΝΗΟΥΜΕ ΦΕΤΟΣ ΩΣ ΟΜΙΛΟΣ, ΟΜΑΔΑ, ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΕΣ?
ΤΙ και ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΟΥΜΕ?
ΤΙ και ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΝΕΙΜΟΥΜΕ?
Καθώς απαντούμε μην επικεντρωνόμαστε στο όργανο της σκέψης, το νου, αλλά στον Στοχαστή. Η μόνη αληθινή προσφορά του νου είναι να συνδέει την ύλη με το πνεύμα, αρχικά πνευματοποιώντας την ύλη και αργότερα υλοποιώντας το πνεύμα. Η ύλη και το πνεύμα είναι οι αθάνατοι και άφθαρτοι, ο νους όχι.
Σε τι θα ωφελήσει; Στο να ιδρύσουμε και να καθιερώσουμε ως Όμιλος ένα «εστιακό σημείο» δια του οποίου ο Κύριος της Αγάπης θα μπορεί να εργαστεί.
Ας ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΤΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου