Σάββατο 31 Μαΐου 2025

    «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ 
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

Κυριακή 31 Μαΐου 2025

 Κείμενο που διαμοιράστηκε 


Εικόνα από Duahne Carpenter


    Προσέγγιση μέσω Ορισμένων Άσραμ

... Η Χριστιανική έννοια της επιστροφής ενός θριαμβευτή Χριστού που έρχεται πάνω στις νεφέλες του ουρανού στην Ιερουσαλήμ για να βασιλεύσει για χιλιάδες χρόνια, είναι κατά κάποιον τρόπο αληθινή και τελείως εσφαλμένη όσον αφορά το σχέδιο, την τοποθεσία και τη μέθοδοO Χριστός θα επιστρέψει· η Ιερουσαλήμ που αναφέρεται (κυριολεκτικά “ο τόπος της ειρήνης”) δεν είναι η πρωτεύουσα μιας μικρής χώρας που ονομάζεται Παλαιστίνη ή Άγιοι Τόποι· η λέξη συμβολίζει απλώς έναν ειρηνικό κόσμο – έναν κόσμο ο οποίος με τις αυτο-εγκαινιασμένες του προσπάθειες πέτυχε μια γενική ηρεμία κι απέκτησε ένα ορισμένο μέτρο ορθών ανθρώπινων σχέσεων. O ερχομός Του από τον αέρα μπορεί να ερμηνευθεί κυριολεκτικά πως σημαίνει ότι την κατάλληλη στιγμή θα έρθει με αεροπλάνο απ’ τον τόπο στη γη όπου έμενε για πολλές γενιές, επιβλέποντας τους υιούς των ανθρώπων· τα λόγια “πας οφθαλμός όψεται αυτόν” μπορεί να σημαίνουν ότι την εποχή που θα έρθει, η τηλεόραση θα έχει τελειοποιηθεί και τότε θα είναι ορατός μέσα απ’ αυτή ακόμη και στο πιο μακρινό σημείο της γης. Για τους ορθόδοξους Χριστιανούς τα παραπάνω μπορεί να ηχούν σαν σκανδαλώδης βλασφημία, αλλά προβάλλει αμέσως το ερώτημα: Γιατί θα ήταν βλάσφημο γι’ Αυτόν να χρησιμοποιήσει τις σύγχρονες μεθόδους; Όταν ήταν προηγουμένως στη γη συμμορφώθηκε με τις συνήθειες της εποχής Του. Η φράση “ερχόμενος επί των νεφελών του ουρανού” μπορεί να ηχεί περισσότερο γραφική και να απαιτεί προφανώς μεγαλύτερη έκφραση της θειότητας, αλλά γιατί να χρησιμοποιηθούν τέτοια μέσα όταν ένα αεροπλάνο μπορεί εξίσου να εκπληρώσει το σκοπό και να ολοκληρώσει την προφητεία; ....

Στα πρώτα στάδια το έργο της προετοιμασίας θα είναι επίμοχθο και δύσκολο. Τα πράγματα θα είναι σχετικά εύκολα για τα ανώτερα Μέλη της Ιεραρχίας όταν βρουν τον ορθό χρόνο να εμφανισθούν. Στο μεταξύ οι μαθητές του κόσμου πρέπει να πάρουν τον κόσμο – όπως είναι αυτή τη στιγμή – και αργά κι εργατικά να ενσταλάξουν τις νέες ιδέες, να ενθαρρύνουν τις καλύτερες μεθόδους των ανθρώπινων σχέσεων, να βοηθήσουν να διαλυθούν οι συνέπειες του πολέμου, να διατηρήσουν μπροστά στα μάτια της σαστισμένης ανθρωπότητας το νέο όραμα της ελπίδας και της πνευματικής φώτισης, να εξουδετερώσουν τις δολοπλοκίες των αντιδραστικών και συντηρητικών πολιτικών και κληρικών και να διδάξουν στη νεολαία της εποχής τους νέους τρόπους διαβίωσης, υποδεικνύοντας τις καλύτερες αξίες και φέρνοντας έτσι αργά και βαθμιαία τη νέα τάξη.

Ανάμεσα στα επτά κύρια Άσραμ και τα επικουρικά και συνδεόμενα Άσραμ τους μόνο λίγα έχουν αναλάβει να στείλουν τους μαθητές και μυημένους τους αυτή την εποχή για να εκπληρώσουν το μυητικό αυτό έργο. Τα τρία κύρια Άσραμ που εμπλέκονται είναι:

  1. Το Άσραμ του Διδασκάλου Κ.Χ. Είναι ένα Άσραμ δεύτερης ακτίνας και – μ’ εκείνο του Διδασκάλου Μ. – το πιο δυναμικό στην Ιεραρχία· ελέγχει τις δομητικές δυνάμεις.
  2. Το Άσραμ της πρώτης Ακτίνας, εκείνο του Διδασκάλου Μ. Είναι ο θεματοφύλακας της αρχής της σύνθεσης, έργο της οποίας είναι εκείνο της οργανικής συγχώνευσης κι αυτό είναι πάντοτε αναγκαίο για να συμπληρώσει εκείνο των πρακτόρων της δόμησης.
  3. Το Άσραμ ενός Διδασκάλου της πέμπτης ακτίνας, του θεματοφύλακα μεταξύ άλλων πραγμάτων, της επιστήμης κι εκείνου που σχετίζει και φέρνει σε έκφραση τη δυαδικότητα πνεύματος-ύλης. Αυτό το Άσραμ έχει να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στο έργο της προετοιμασίας, γιατί μέσω της επιστημονικής χρήση της ενέργειας θ’ ανοικοδομηθεί ο κόσμος και θ’ αποδειχθεί η πραγματική φύση της Ιεραρχίας.

Μέσω της πίεσης της εκπαίδευσης (δεύτερη ακτινική ενέργεια), μέσω της ανάπτυξης της έννοιας της σύνθεσης (πρώτη ακτινική ενέργεια) και μέσω της ορθής χρήσης της ενέργειας (πέμπτη ακτινική ενέργεια) ο κόσμος αυτός μπορεί να μπει σε μια κατάσταση προετοιμασίας για την εξωτερίκευση της Ιεραρχίας.

Oι προσπάθειες των μαθητών που έρχονται από το Άσραμ του Κ.Χ. θα κατευθύνονται κυρίως στο ευρύ κοινό, αλλά θα εργάζονται κυρίως με τους εκπαιδευτές σε κάθε χώρα και μέσω εκείνων που σχετίζονται με τη διδασκαλία της θρησκείας. Oι εκπαιδευτές προσεγγίζουν εκείνους που ετοιμάζονται για όλους τους τύπους δραστηριότητας. Αυτό το έργο θα είναι αναγκαστικά αργό, ιδιαίτερα στην αρχή, αλλά το δευτερακτινικό χάρισμα αυτών των μαθητών (όπως κι όλων των μαθητών σ’ αυτή την ακτίνα) είναι μια σταθερή επιμονή που αντέχει στην αποθάρρυνση, ακόμη κι όταν εμφανίζεται. Τέτοιοι μαθητές αρνούνται να σταματήσουν την προσπάθειά τους ή να αλλάξουν τα πνευματικά καθορισμένα σχέδια, ακόμη κι όταν τα εμπόδια για την εκπλήρωση φαίνονται ανυπέρβλητα. Μαθητές θα έρθουν εσκεμμένα σε ενσάρκωση και θα πάρουν αξιώματα στα ιδρύματα ανώτερης εκπαίδευσης και στις εκκλησίες και θα ασκήσουν τέτοια πίεση, ώστε θα τερματισθούν οι παλιές και ξεπερασμένες μέθοδοι, οι αρχαίες φθαρμένες ιδεολογίες και οι ιδιοτελείς και ανταγωνιστικές τεχνικές και οι επιστήμες της συνεργασίας, των ορθών ανθρώπινων σχέσεων και της ορθής προσαρμογής στη ζωή μέσω διαλογισμού και ορθού οράματος θα αντικαταστήσουν τις τωρινές μεθόδους μάθησης· αυτό δε θα ζημιώσει την απόκτηση ακαδημαϊκής γνώσης ή την ορθή εκτίμηση της πνευματικής αλήθειας. Το όραμα θα είναι διαφορετικό και οι στόχοι μιας ανώτερης τάξης, αλλά ό,τι καλύτερο διδάσκεται σήμερα στις γραμμές της τέχνης, της θρησκείας και της επιστήμης, θα είναι ακόμη διαθέσιμο· θα παρουσιάζονται όμως με μεγαλύτερη φώτιση και με καλύτερη έμφαση. Θα ικανοποιούν τις ανάγκες των ανθρώπων. Oι εκκλησίες που σήμερα είναι στραμμένες στην αποτυχία και την έλλειψη οράματος, θα συντριβούν τελικά και αναπόφευκτα πάνω στα βράχια της αδικαιολόγητης και καταχρηστικής αυθεντίας, όμως απ’ τα ερείπια θα προβάλουν εκείνοι οι αληθινοί και φωτισμένοι κληρικοί οι οποίοι – με όραμα και σίγουρη γνώση, ελεύθεροι από δογματισμό και μισώντας την εκκλησιαστική αυθεντία – θα αναπτύξουν τη νέα παγκόσμια θρησκεία.

Παράλληλα μ’ αυτές τις δραστηριότητες (και οι μαθητές σ’ αυτή την ακτίνα κάνουν ήδη τα αναγκαία βήματα) θα έρθουν εκείνοι οι μαθητές και μυημένοι που εργάζονται υπό τη διεύθυνση του Διδασκάλου Μ. Το έργο τους βρίσκεται στο πεδίο των ορθών ανθρώπινων σχέσεων και στη δημιουργία εκείνης της σύνθεσης της προσπάθειας που θα δημιουργήσει μια νέα ενορατική συνείδηση και – συνεπώς – μια αλλαγή της πολιτικής συνείδησης και της κατάστασης στην οποία η οικογένεια των εθνών θα στηρίζει από κοινού κάποιες βασικές αλήθειες. Αυτές είναι κυρίως τρεις:

1.  Η ελευθερία του ατόμου. Οι ελευθερίες αυτές μας διατυπώθηκαν με τα λόγια εκείνου του μεγάλου μαθητή πρώτης ακτίνας, του Φραγκλίνου Ντ. Ρούζβελτ. Είναι οι τέσσερις ουσιαστικές αλήθειες.

2.  Oρθή διεθνής αλληλεπίδραση που απαιτεί τελικά την κατάργηση του πολέμου.

3.  Καθαρά πολιτικά καθεστώτα, απαλλαγμένα από διαφθορά, ιδιοτελή φιλοδοξία και βρόμικους πολιτικούς χειρισμούς.

Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι (και θα εξετασθούν μόνο τα κύρια ζητήματα, αφήνοντας τα μικρότερα και ασήμαντα αποτελέσματα σε μεταγενέστερη εξέταση), οι μαθητές της σύνθεσης και οι υποκινητές των ορθών πολιτικών σχέσεων θα εργασθούν σε στενή συνεργασία με τους μαθητές στη δεύτερη ακτίνα, των οποίων το έργο είναι να εκπαιδεύσουν το ευρύ κοινό σε αληθινότερες αξίες. Ένα εκπαιδευμένο και φωτισμένο κοινό που επωμίζεται την ορθή ευθύνη, θα εκλέξει μόνον εκείνους τους ανθρώπους των οποίων το όραμα είναι ευθυγραμμισμένο με τη νέα ηθική, τη νέα επιστήμη των ορθών ανθρώπινων σχέσεων και οι οποίοι αναγνωρίζουν σαν βασική πολιτική αρχή την ισότητα όλων των ανθρώπων – μια ισότητα που βασίζεται στην παγκόσμια και βασική θειότητα. (ΕΞ.Ι: 573-579)

Δεν υπάρχουν σχόλια: