«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
23.
Ομιλία της Αλίκης Μπέϊλη, στους μαθητές της Σχολής Αρκέην
την Παρασκευή, 26 Νοεμβρίου, 1943
Α.Α.Β.: Πως είναι
δυνατόν ο νεόφυτος, ο οποίος δεν είναι και φοβερά χρήσιμος, να προστατεύεται;
M: Μπορεί να
προστατεύεται από κάποιο πισωγύρισμα.
Α.Α.Β.: Δεν νομίζω ότι λαμβάνεις προστασία προτού να έχεις ξεπεράσει τα πισωγυρίσματα. Η οποιαδήποτε προστασία σου χορηγείται μέσω ενός Διδασκάλου, συνεπάγεται μια τρομερή δαπάνη δύναμης [εκ μέρους του].
Ν: Πιστεύω ότι αφορά
την προστασία από κακές δυνάμεις, όταν ο μαθητής μοχθεί να κάνει το έργο.
Α.Α.Β.: Είμαι της γνώμης ότι αυτό αληθεύει για προχωρημένους μαθητές, όχι δοκίμους. Ο προχωρημένος μαθητής δικαιούται βοηθείας. Άμα δεν είσαι πολύ σημαντικός, η Μαύρη Στοά, η οποία δεν είναι τόσο πλήρως στελεχωμένη όσο η Λευκή Στοά, και συνεπώς είναι μικρότερη, ποτέ δεν θα σου επιτεθεί. Τη στιγμή που θα σου επιτεθούν, εφελκύεται μια αντίθετη δύναμη από τη Λευκή Στοά, αλλά θα πρέπει να είσαι ένας πολύ προχωρημένος μυημένος για να δικαιολογείται τέτοιου είδους δράση.
Α.Α.Β.: Η ίδια η Ατραπός σε προστατεύει. Νομίζω πως αυτό είναι πολύ εύλογο. Το δεύτερο θέμα που αξίζει να εξετάσουμε είναι η ικανότητα προώθησης μέσα στο διαυγές ψυχρό φως του καθαρού λογισμού. Κοιτάτε άραγε ποτέ μπροστά, μέσα στο διαυγές ψυχρό φως του καθαρού λογισμού; Αυτός, απλούστατα τίποτε δεν αφήνει στη σκιά, τίποτε που να μη το ξεσκεπάζει, καμιά επίφαση. Είναι σκέτη και καθαρή αποκάλυψη, και την καθαρή αποκάλυψη είναι τρομερά δύσκολο να τη αντικρίσεις. Αποτελεί την πρώτη ένδειξη ότι έχεις κινηθεί μπροστά. Είναι εκείνη ακριβώς η στιγμή που σε πλακώνει εκείνο το σύμπλεγμα/κόμπλεξ πνευματικής ανεπάρκειας που συνιστά το σπέρμα της "σκοτεινής νύχτας της ψυχής". Συνειδητοποιείτε ότι δε θα υπήρχε σκοτεινή νύκτα της ψυχής άμα το πρόσωπο που την βιώνει ήταν τέλειο;
Και το λέω αυτό, ενώ ξέρω ότι ο Χριστός διεξήλθε μέσα από τη σκοτεινή νύκτα της ψυχής. Το γεγονός ότι διεξήλθε από αυτήν αποτελούσε ένδειξη ότι δεν πληρούσε ακόμη όλες τις προϋποθέσεις που θα τον καταξίωναν ώστε να απολάβει πλήρως την εμπειρία της Έκτης Μύησης. Γι αυτό είναι ανάγκη να καλλιεργούμε την ικανότητα να κινούμαστε μπροστά στην αλήθεια - όχι όμως με τον τρόπο που χρησιμοποιείται σήμερα αυτή η φράση.
Α.Α.Β.: Το τρίτο σημείο ήταν η εκφορά των τριών αιτημάτων συνειδητά και με τη χρήση της δυναμικής θέλησης. Τι εννοείς όταν [λες ότι] κάνεις κάτι συνειδητά; Βλέπεις τον εαυτό σου να το κάνει; Καθώς το κάνεις έχεις επίγνωση συνειδητά του αντικειμενικού σου σκοπού και του τι συνεπάγεται; Μας έχει δοθεί σε προηγούμενες αναγνώσεις μας πολλή διδασκαλία από το Θιβετανό αναφορικά με το θέμα της χρήσης της δυναμικής θέλησης. Προσωπικά δεν γνωρίζω τι είναι η δυναμική θέληση. Γνωρίζω άριστα τι είναι η αμετακίνητη θέληση και αυτό σημαίνει ότι τίποτε δεν μπορεί να με κάνει να αποκλίνω. Δεν νομίζω όμως πως γνωρίζω τι είναι δυναμική θέληση. Γνωρίζω πως τίποτε δεν έχει νικήσει τη θέληση μου, το σκοπό μου, από τότε που ήμουνα δεκαέξι χρονών, αλλά δεν έχω καθόλου ιδέα τι είναι η δυναμική θέληση. Όντας μια προσωπικότητα Πρώτης Ακτίνας, γνωρίζω τι θα μπορούσε να είναι η δυναμική αυτοβουλία , αλλά όχι τι θα μπορούσε να είναι δυναμική Θέληση της ψυχής. Γνωρίζω τι σημαίνει η πέρα από κάθε εμπόδιο σταθερή ώθηση προς τα εμπρός, αλλά αδυνατώ να συντρίψω τα εμπόδια. Ο Φόστερ θα έλεγε, "σύντριψε τα!" αλλά εγώ δεν μπορώ να τα συντρίψω. Μπορώ να επανέλθω ξανά και ξανά, αλλά δεν μπορώ να τα συντρίψω. Δεν γνωρίζω τι είναι η δυναμική θέληση, αλλά ίσως κάποια μέρα να το μάθω. Συνειδητά, με τη χρήση της δυναμικής θέλησης υποβάλουμε τα τρία αιτήματα. Υποβάλω τα τρία αιτήματα και δηλώνω ότι θα υλοποιηθούν. Δε μπορώ να τα υποβάλω δυναμικά [σε "ευθεία" γραμμή], οπότε θα κάνω το ίδιο διαδοχικά ["κυκλικά"].
Α.Α.Β.: Νομίζω πως δεν είναι καν ο ανώτερος νους. Στις πιο πολλές περιπτώσεις, η δημιουργικότητα είναι μια έκφραση της ολοκληρωμένης προσωπικότητας, η οποία επεκτείνεται και παράγει κάτι που ο κόσμος χρειάζεται. Ο ανώτερος νους είναι πιο ψηλά από την ψυχή. Είναι η χαμηλότερη έκφραση της Πνευματικής Τριάδας.
Α.Α.Β.: Αυτό δεν επέρχεται μονάχα άμα λειτουργείς ως Μονάδα; Είμαι της γνώμης ότι όταν λειτουργούμε ως Μονάδες θα πούμε "γενηθήτω φως" και θα γεννηθεί φως. Νομίζω πως αυτό είναι η δυναμική θέληση, αλλά ακόμα δεν την έχουμε.
Α.Α.Β.: Δε νομίζετε ότι με τον καιρό όλοι σε κάθε ακτίνα, θα πρέπει να αποκτήσουν τη δύναμη της Μονάδας, η οποία είναι δυναμική θέληση;
Α.Α.Β.: Μας λέγουν να εξοντώσουμε τις επιθυμίες του φυσικού πεδίου και τις ζωώδεις λαγνείες. Αυτό όμως αφορά και τον φανατισμό των μοναχών, των χορτοφάγων μεταξύ των αποκρυφιστών, και όλων εκείνων των φανατικών, οι οποίοι αποδίδουν τόσο έντονα σημασία στην πειθαρχία πάνω στο φυσικό πεδίο. [Οι μαθητές] αναγκαστικά αποδείχνουν [πρώτα] ότι ασκούν έλεγχο και έχουν πειθαρχία πάνω στο φυσικό πεδίο. Μετά ξεκολλούν [από αυτό] και στο τέλος επιστρέφουν [και πάλι] στο φυσικό πεδίο και το κάνουν να ανθίσει όπως το ρόδο. […] Ο μυημένος βρίσκεται στο ενδιάμεσο σημείο μεταξύ των δύο. Αυτό ήταν το μόνο από όσα δίδαξε ο Απ. Παύλος που θα άξιζε να μάθει κάποιος. Έχω τη γνώμη πως κακοδιαχειρίστηκε έντονα τη Χριστιανική διδασκαλία, πλην όμως όντως δίδαξε την ομορφιά του μέσου δρόμου, της μετριοπάθειας. […] Ο Άγιος Παύλος, για παράδειγμα, παρέδωσε τη διδασκαλία ότι οι γυναίκες δεν είναι κάτι καλό. Εσπειρε τον σπόρο, ο οποίος θερίστηκε τον Μεσαίωνα κάνοντας δυσμενέστερη τη μεταχείριση των γυναικών. Ο Άγιος Πέτρος, νομίζω, υπήρξε το πρόσωπο που επιχείρησε να αποκαλύψει πως υπήρχε μια μέση οδός. Είχε το όραμα ενός τραπεζομάντιλου που στρώθηκε από τον ουρανό, πάνω στο οποίο υπήρχαν όλων των ειδών τα ζωντανά, πτερωτά και ερπετά, και άκουσε μια φωνή που έλεγε: "Σήκω επάνω και φάγε". Εκείνος αποκρίθηκε: "Τίποτε ακάθαρτο δεν πέρασε ποτέ από τα χείλη μου", και η φωνή απάντησε: "Εκείνο που ο Θεός καθάρισε δεν είναι ακάθαρτο".
Α.Α.Β.: Ο συγκινησιακός έλεγχος προέρχεται από το επίπεδο της ψυχής, και στα πρώιμα στάδια από το επίπεδο του νου. Είναι δυνατό να είναι θετική [η συγκίνηση]. Όμως τη θέση της συγκίνησης θα πρέπει να την καταλάβει η αγάπη. […]
Α.Α.Β.: Ο Θιβετανός λέγει πως δεν υπάρχει αστρικό πεδίο, πέρα από τη φαντασία σου. Δεν υπάρχει φυσικό πεδίο, παρεκτός στη φαντασία μας. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά μόνο πνεύμα, επειδή το πνεύμα στο κατώτερο του σημείο είναι ύλη. Δεν υπάρχουν καθόλου πεδία, παρά μονάχα καταστάσεις συνειδήσεως. Μιλάτε όμως σε όρους χώρου και τόπου.
AD: Τι είχε συμβεί όταν ο Ιησούς έκλαψε για την Ιερουσαλήμ;
Α.Α.Β.: Ήταν το
αποτέλεσμα ισχυρής αγάπης που διαχυνόταν μέσω αυτού.
AD: Η αστρική φύση λειτουργεί μέσω του ηλιακού πλέγματος. Η αγάπη λειτουργεί μέσω της καρδιάς.
Α.Α.Β.: Διαρκώς διερωτώμαι αν και κατά πόσο οι αντιδράσεις μου είναι αντιδράσεις του ηλιακού πλέγματος ή ανταποκρίσεις από καρδίας. Χρειάζεται να είσαι πολύ προχωρημένος αποκρυφιστής για να ξέρεις τη διαφορά.
G: Εκείνο που πραγματικά θέλω να μάθω είναι το εξής: Μπορεί ένας μύστης να χρησιμοποιεί ένα αστρικό φορέα;
Α.Α.Β.: Ναι, οι Διδάσκαλοι αποκαλούνται Κύριοι της Συμπόνιας. Δεν έχουν ανάγκη να το χρησιμοποιούν, αλλά δημιουργούν ένα οι ίδιοι για δική τους χρήση επειδή δεν υπάρχει αστρικό πεδίο από τη σκοπιά του υψηλού βαθμού μυημένου. Οι φορείς του βούδδι έχουν δομηθεί από ενσάρκωση σε ενσάρκωση και έχουν συντηρηθεί προκειμένου να υπάρχει ένα αστρικό σώμα, όταν θα επανεμφανιστεί ο Χριστός, για να το χρησιμοποιήσει ώστε να έλθει σε επαφή με εκείνους από μας που είμαστε αστρικοί. Ο Χριστός και άλλοι μεγάλοι δάσκαλοι χρειάζεται να διαθέτουν κάποιο όχημα με το οποίο θα μπορεί να γίνει η επαφή μαζί μας. Για εκείνους δεν υπάρχει αστρικό πεδίο και γι αυτό έχει συντηρηθεί γι’ αυτούς το πιο τέλειο αστρικό σώμα που έχει ποτέ χρησιμοποιηθεί από τους αβατάρ του κόσμου. Έχει χρησιμοποιηθεί την τελευταία φορά από τον Βούδα, και θα χρησιμοποιηθεί από τον Χριστό. Για αυτούς το αστρικό δεν υφίσταται. – Δεν διαθέτουν αστρικό μόνιμο άτομο.
ΡΚ: Στη σελίδα 28 του βιβλίου "Η Φωνή της Σιγής", υπάρχει μια υποσημείωση που αποδίδεται στον Κρίσνα και λέει: " Όταν ακολουθείται αυτή η ατραπός ….. είτε κάποιος τραβά για το άνθος της Ανατολής, είτε για τους θαλάμους της Δύσης, το ταξίδι σε αυτό το δρόμο γίνεται δίχως μετακίνηση. Σ’ αυτή την ατραπό, σ' όποιον τόπο κι αν πηγαίνεις, ο εαυτός σου γίνεται αυτός ο τόπος".
Α.Α.Β.: Πραγματικά ποτέ δεν μετακινείσαι από το κέντρο. Η Μονάδα στέκει πάντα στο κέντρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου