Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

  «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 26 Μαρτίου 2023

Oμιλία πριν από τον διαλογισμό από τον αδελφό Η.Τσ.

2.  Ας εκπεμφθεί η κραυγή της επίκλησης από το βαθύ κέντρο του διαυγούς ψυχρού φωτός του ομίλου.

Δεν ασχολούμαστε εδώ με το φως στο κεφάλι ή με το ψυχικό φως όπως νοείται από την εναρμονισμένη και ευθυγραμμισμένη προσωπικότητα. και αυτό επίσης έχει μείνει πίσω και ο μυημένος έχει επίγνωση του φωτός του Άσραμ και του παμπεριεκτικού φωτός της Ιεραρχίας. Είναι δύο όψεις του ψυχικού φωτός τις οποίες αποκάλυψε το ατομικό φως στο κεφάλι. Το ψυχικό αυτό φως του οποίου ο μυημένος έχει επίγνωση από την πρώτη στιγμή της ψυχικής επαφής και σε συνεχώς μικρότερα διαστήματα, δημιουργείται από τη συγχώνευση του φωτός της ψυχής με το φως της καθαυτής ουσίας και είναι η αναπόφευκτη και αυτόματη συνέπεια του εξαγνισμού των τριών φορέων και του δημιουργικού διαλογισμού. Μας λένε στις παγκόσμιες Γραφές ότι “εν τω φωτί οψόμεθα Φως” (Ψαλμ. 35:10) (με το δικό σου φως θα δούμε Φως)· και σ’ αυτό το άλλο Φως αναφέρομαι τώρα – ένα φως που νοείται μόνο όταν η θύρα έχει κλείσει πίσω από το μυημένο. Το φως αυτό απαρτίζεται από το φως του βούδι και το φως του άτμα και αυτά είναι (ερμηνεύοντας εσωτερικά τους Σανσκριτικούς αυτούς όρους) το φως της καθαρής λογικής που είναι η μεταρσίωση της διανόησης και το φως της πνευματικής θέλησης που είναι η αποκάλυψη του ανελισσόμενου σκοπού. [74] Το πρώτο εστιάζεται στο Άσραμ και το δεύτερο στην Ιεραρχία ως σύνολο, και αμφότερα αποτελούν έκφραση της δραστηριότητας της Πνευματικής Τριάδας.

Ας προσπαθήσω να γίνω σαφέστερα κατανοητός, αν είναι δυνατό. Έχετε λοιπόν τρία μεγάλα φώτα που όλα εστιάζονται στο νοητικό πεδίο, γιατί πέρα από το πεδίο αυτό δεν χρησιμοποιείται ο συμβολισμός του φωτός· η θειότητα είναι γνωστή ως ζωή, όσον αφορά την Ενάδα και την έκφρασή της, την Πνευματική Τριάδα. Όλα τα φώτα εστιάζονται τελικά στο νοητικό πεδίο:

1.  Το ανάμεικτο φως ψυχής και προσωπικότητας.

2.  Το φως του εγωικού ομίλου ο οποίος, όταν απαρτίζει έναν αναγνωρισμένο όμιλο στη συνείδηση του φωτισμένου μυημένου, ονομάζεται Άσραμ και ενσωματώνει το φως του βούδι ή της καθαρής λογικής.

3.  Το φως της Ιεραρχίας σαν κέντρο ακτινοβολίας στο πλανητικό σώμα που ενσωματώνει το φως που παράγει η κατανόηση του σχεδίου και η συνεργασία με αυτό το σχέδιο, και το οποίο προέρχεται από την ταύτιση – στα νοητικά επίπεδα – με την πνευματική θέληση.

Όλες αυτές οι τρεις όψεις φωτός μπορεί να περιγραφούν σαν:

1.  Το φως που προβάλλεται προς τα άνω. Είναι το μικρότερο φως από τη σκοπιά της Ενάδας.

2.  Το φως που η Πνευματική Τριάδα αντανακλά στο νοητικό πεδίο.

3.  Το εστιασμένο φως που παράγεται από τη συνάντηση των δύο φώτων, του ανώτερου και του κατώτερου.

Αυτές είναι οι ανώτερες αντιστοιχίες της αστραποβολής του φωτός στο κεφάλι, όταν το φως της προσωπικότητας και το φως της ψυχής έλθουν σε επαφή.

Πέρα από το νοητικό πεδίο η μυητική ώθηση ή έμφαση είναι στην όψη ζωή, στη δυναμική ενέργεια και στο αίτιο της εκδήλωσης, και αυτό το κίνητρο για πρόοδο δεν βασίζεται σε αποκάλυψη, η οποία είναι πάντοτε συμπτωματική ή σχετίζεται με τη σημασία του φωτός. Φως και αποκάλυψη είναι αίτιο και αποτέλεσμα. Η προσεχής αποκάλυψη την οποία αναμένουν όλοι οι άνθρωποι και η οποία θα έλθει [75] όταν η παγκόσμια διευθέτηση φθάσει σε ένα ήδη προκαθορισμένο σημείο, αφορά τη μετάδοση στην ανθρώπινη συνείδηση της έννοιας και του σκοπού της ζωής· θα συμβεί με μια βαθμιαία ανελισσόμενη σειρά πνευματικών συμβάντων. Δεν μπορώ και δεν πρέπει να εκθέσω σαφέστερα αυτές τις αλήθειες, ακόμη και αν υπήρχαν οι κατάλληλες λέξεις για να εκφράσω αυτό που δεν είναι προς το παρόν ούτε καν αμυδρά αισθητό από τους μαθητές του πρώτου και δεύτερου βαθμού μύησης. Ό,τι θα συμβεί μέσα απ’ αυτή τη σειρά των πνευματικών συμβάντων και την αναπόφευκτη αντίδρασή τους πάνω σ’ ολόκληρο το σώμα της ανθρωπότητας δεν σχετίζεται κατά κανένα τρόπο με τη συνείδηση, την αποκάλυψη ή το φως. Θα έλθει για την ανθρωπότητα σε κάποια στιγμή που βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά, μια περίοδος αντίληψης που θα συνιστά σημείο κρίσης και σημείο έντασης. Η αντίληψη αυτή θα συνοψίσει με αποτελεσματική ρυθμιστική συνείδηση όλα όσα μετέδωσε η ποιότητα της ευαισθησίας στο ανθρώπινο γένος διαμέσου των αιώνων. Θα είναι το κορύφωμα της δραστηριότητας της Χριστικής συνείδησης και η κατάσταση για την οποία ελέχθη για τον Χριστό ότι “από του πόνου της ψυχής αυτού, δείξαι αυτώ φως” (Ησαΐας 53:11) (από τον πόνο της ψυχής του, να δείξει σ’ αυτόν φως). Κατά την κρίση αυτής της αποκάλυψης, στο ύψιστό της σημείο έντασης, η ανθρωπότητα με μια φωνή θα πει: “Ιδού καινά ποιώ πάντα” (Αποκάλυψη 21:5) (Ιδού τα κάνω όλα καινούργια). Θα είναι η αποθέωση του οράματος και ο πρόλογος μιας ανέλιξης στη γενική μαζική ανθρώπινη συνείδηση (από το χρονικό αυτό σημείο που θα επέλθει βραδέως) ορισμένων δυνάμεων και ικανοτήτων για τις οποίες η φυλή δεν έχει σήμερα καμιά επίγνωση. Η άμεση αποκάλυψη μπροστά θα είναι μόνο το πρώτο βήμα γι’ αυτό το μακρινό σχετικά σημείο, και η σημασία της δεν θα είναι φανερή στην παρούσα γενιά ή ακόμη στην επόμενη· όμως θα εκτιμηθεί σταθερά και βαθμιαία καθώς η νέα παγκόσμια θρησκεία με την έμφασή της πάνω στην επίκληση ενεργειών και στην εφέλκυση “περισσής ζωής” θα αναπτύσσεται και θα έχει το αναπόφευκτο αποτέλεσμά της. Οι σπουδαστές θα κάνουν καλά να έχουν κατά νου ότι η κρούση των ενεργειών πάνω στις μορφές παράγει αποτελέσματα που εξαρτώνται από την ποιότητα των μορφών που δέχονται την εντύπωση. Είναι μια δήλωση απόκρυφου νόμου.

 (Αλίκη Μπέιλη, Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 74-76)