«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
26
Ομιλία της Αλίκης Μπέιλη στους μαθητές της Σχολής Αρκέην
την Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 1944
Α.Α.Β.: Ένα από
εκείνα που πιστεύω ότι οφείλουμε να δουλέψουμε συνειδητά στο βίο μας είναι το
όλο θέμα τι είναι μια εσωτερική σχολή. Το έχουμε αμέσως μπροστά μας μόλις πάμε
να εξετάσουμε το μελλοντικό έργο αυτής της Σχολής. Δεν ξέρω πόσο καιρό έχω
μπροστά μου. Ποιός μεταξύ όλων των ανθρώπων που εκπαιδεύονται στη Σχολή είναι
εσωτεριστής που να μπορεί να συνεχίσει [την εργασία που κάνω]; Ποιος είναι
πραγματικός εσωτεριστής; Πως θα διαπιστώσεις ποιος είναι εσωτεριστής; Πάνω σε
αυτή τη γραμμή σκέψης [ζητήματα] γράφω στον Alan Murray. Όμως η δική του έμφαση
θα δοθεί άραγε σε μια σχολή σπουδών δι' αλληλογραφίας όπου θα διδάσκουμε
αποκρυφιστικές πληροφορίες και θα διδάσκουμε ανθρώπους πως να κάνουν διαλογισμό
προκειμένου να αποκτήσουν συνείδηση της ψυχής ή θα καταφέρει άραγε να ηγηθεί μιας
εσωτερικής σχολής; Τι διαφοροποιεί/διακρίνει μια εσωτερική σχολή από μια υψηλά
ιστάμενη πνευματική σχολή μεταφυσικής;
Αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να τα δούμε
και να καταλήξουμε σε κάποια κατανόηση τους, γιατί αυτή η εργασία που κάνουμε θα
πρέπει να προχωρήσει. Θέλω να ξέρω τι σκέφτεστε για αυτές εδώ τις συναντήσεις.
Νομίζω ότι έχουμε βρει τη θέση μας. Νομίζω ότι είναι πολλά αυτά που μπορούμε να κάνουμε, αλλά είχα αυτή την αίσθηση, και δεν ξέρω πως να την καταστήσω σαφή. Μπορούμε να μαζευόμαστε κάθε βδομάδα στη βάση του να περνάμε καλά συζητώντας αποκρυφιστικά θέματα μεταξύ μας, και χωρίς αμφιβολία το κάνουμε. Μπορεί να έρχεστε εδώ για να σκαλίσετε το μυαλό μου, για να ανακαλύψετε διάφορα. Μπορώ να απαντώ σε ερωτήσεις. Δεν θα πω όμως τίποτα παραπάνω από όσα έχω ήδη πει εκατοντάδες φορές. Μερικές φορές σας λέω πράγματα που δεν είμαι εντελώς βεβαία αν τάχα αναγνωρίζετε ότι αποτελούν εσωτερική πληροφόρηση. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν ο καθένας σας σημείωνε ποιό είναι το πιο εσωτερικό πράγμα που έχει λεχθεί από εμένα ή από εσάς, καθώς έτσι θα μπορούσα ίσως να σας έλεγα στην επόμενη συνάντηση αν επρόκειτο για κάτι εσωτερικό ή όχι.
Εσωτερισμός είναι η ανακάλυψη νέων νοημάτων σε παλαιές αλήθειες· είναι η κατάδειξη της υποκείμενης αξίας που βρίσκεται πίσω από το οικείο. Μου φαίνεται ότι καλά θα κάναμε να επιχειρούσαμε σε αυτές εδώ τις συναντήσεις, (όπου θα συνεχίσουμε να διαβάζουμε μερικά από τα δημοσιευμένα κείμενα του Θιβετανού μιας και νομίζω ότι αυτά μας συγχωνεύουν), να προσεγγίζαμε όλα όσα λέγει όχι από το προφανές, αλλά υπό το πρίσμα ότι πίσω από αυτά τα λόγια απλώνεται μια διαδοχική σειρά νοημάτων, το κάθε ένα πιο εσωτερικό από το προηγούμενο, και ότι η διαφορά ανάμεσα σε εσάς και εμένα και το Διδάσκαλο προσδιορίζεται από την όποια αντίδρασή μας στην κατάσταση που περιγράφει ο στίχος της [Μπαγκαβάτ] Γκίτα "έχοντας διαπεράσει το σύμπαν, με ένα τμήμα του εαυτού μου παραμένω". Εσείς κι εγώ θα δίναμε σε αυτό ένα [δικό μας] νόημα, αλλά ένας μυημένος υψηλού βαθμού θα αποκόμιζε ένα εντελώς διαφορετικό νόημα, ενώ ένας Διδάσκαλος θα είχε μια θέαση που καθόλου δεν θα είχε να κάνει με το προφανές, αλλά θα ήταν κάτι που δεν ξέρουμε τίποτα γι αυτό, το οποίο όμως θα άνοιγε για εκείνον μια διέξοδο προς το σύμπαν, προς εκείνο που το διαπερνά.
W: Δεν είμαστε
εδώ για να ανακαλύψουμε τις υποκειμενικές αξίες, ούτως ώστε να είμαστε σε θέση
να υπηρετούμε;
Α.Α.Β.: Αυτός είναι ο στόχος, αλλά δεν έχουμε αποφασίσει για τις αξίες. Δεν υπάρχει ακόμα [μεταξύ μας] λειτουργική ομοιογένεια. […] [η 100% λειτουργική ομοιογένεια] […]
[…] Η ΕΠΜ πάσχισε πολύ σκληρά να φτιάξει μια εσωτερική σχολή. Την αποκάλεσε Σχολή Αρκέην τον παλιό καιρό, αλλά η Θεοσοφική Εταιρεία δεν το κατάφερε να την έχει, και γι' αυτό χρησιμοποίησα εγώ [αργότερα] το όνομα Σχολή Αρκέην.
Α.Α.Β.: Εκεί όπου είναι παρούσα η θέληση για το καλό θα έχετε σύνθεση, και σε τούτο έχετε μια ένδειξη για αυτό που οφείλουμε να αναπτύξουμε σε αυτόν εδώ τον όμιλο. Η θέληση για το καλό, ως όμιλος. Αυτό είναι κάτι που χρειάζεται να το σκεφτούμε πολύ προσεκτικά. Δεν πρόκειται για καλή θέληση. Η καλή θέληση είναι ένα από τα κατώτερα αποτελέσματα της θέλησης για το καλό. Αν κρατάτε στο νου σας αυτή την ιδέα της θέλησης για το καλό ως βάσης για τη σύνθεση, ως κάτι που θα παράγει έμπνευση βασιζόμενη στην επαφή με την ψυχή, θα αναπτύξετε ευαισθησία προς τον Διδάσκαλο, και έμπνευση από τον όμιλο.
Πιστεύω βαθιά ότι αυτός ο όμιλος εδώ είναι μια προφυλακή του Άσραμ του K.H., ακριβώς όπως ο μαθητής είναι μια προφυλακή της συνείδησης του Διδασκάλου. Το Άσραμ του Θιβετανού αποτελεί μέρος του Άσραμ του K.H. Θα ήθελα να το σκεφτόσασταν αυτό. Πρόκειται για τρομερή ευθύνη. Δεν θα το έκανα αν δεν πίστευα ότι μπορούμε να λάβουμε το βαθμό, όλοι μας.
Α.Α.Β.: Μπορείτε να αρχίσετε να εργάζεστε όπως εργάζεται το Άσραμ, να χρησιμοποιείτε τη δύναμη της σκέψης, να ασκείτε πίεση; Μπορείτε να στρέφετε ή να κατευθύνετε ρεύματα σκέψης προς τα έξω, σε εξειδικευμένες γραμμές, μέσα στον κόσμο; Ένας όμιλος μπορεί να δημιουργεί σκεπτομορφές που θα καταφέρουν συγκεκριμένες αλλαγές στη συνείδηση της ανθρωπότητας. Ένα Άσραμ όπως εκείνο του K.H. είναι μια πηγή εμψύχωσης της Ιεραρχικής εντύπωσης πάνω στον κόσμο. Δεν μπορούμε να αποβούμε πηγή εμψύχωσης της Ιεραρχικής εντύπωσης στον κόσμο προτού να είμαστε ευαίσθητοι, κατά τον ορθό τρόπο, και προτού να έχει αναπτυχθεί η εσωτερική μας συνείδηση - όχι ως άτομα, αλλά ως όμιλος […]
Α.Α.Β.: Μιλάγαμε
για το Χριστό και έλεγες ότι ο Χριστός δεν ήταν ένα άτομο, αλλά ένα εστιακό
σημείο συνείδησης μέσα σε ολόκληρη την ανθρώπινη οικογένεια και ότι φτάνουμε
εκεί μέσω του Άσραμ. Αυτός είναι ο στόχος της συνείδησης.
28
Ομιλία της Αλίκης Μπέιλη στους μαθητές της Σχολής Αρκέην
την Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 1944
Α.Α.Β.: […] Υπάρχει μια προκατάληψη μεταξύ των ανθρώπων εναντίον της αριθμολογίας, παρ' ότι ο κόσμος θεμελιώνεται στον ήχο και τον αριθμό. Η Μυστική Δοξασία είναι γεμάτη αριθμούς, και εξ ίσου ο Τεκτονισμός. Η περιγραφή των ναών στη Βίβλο (η Σκηνή, η οποία αντιπροσωπεύει την προσωπικότητα, Ο Ναός του Σολομώντος, ο οποίος αντιπροσωπεύει τη Ψυχή, και ο ναός του Ιεζεκιήλ, ο οποίος ποτέ δεν έχει οικοδομηθεί και αντιπροσωπεύει τη Μονάδα) τα πάντα είναι ήχος και μετρικά μεγέθη και εντελώς σίγουρη πως έρχεται ο καιρός όπου η νέα σχολή του μέλλοντος θα χρησιμοποιεί την επιστήμη των αριθμών. Σήμερα η ανθρωπότητα, όσον αφορά αριθμούς και αστρολογία, αντιμετωπίζει πάντα το ζήτημα με όρους προσωπικότητας.
[…] Η ανθρωπότητα υπάρχει εδώ και 18 εκατομμύρια χρόνια ή και περισσότερα, και αυτή είναι η πρώτη φορά που είναι πνευματικά επικλητική. Αυτό πρόκειται να έχει ένα εξ ίσου σημαντικό αποτέλεσμα με την εποχή που το ζωικό βασίλειο έγινε επικλητικό και επικαλέστηκε τους Κυρίους του Νου, ο οποίοι είμαστε εμείς.
Και ιδού βρισκόμαστε εμείς εδώ, εμείς οι Κύριοι της Σοφίας και της Γνώσης, επειδή μας έχει καλέσει το ζωικό βασίλειο. Τώρα έχουμε φτάσει λοιπόν σ’ ένα άλλο σημείο στην ιστορία της ανθρωπότητας, όπου και πάλι είμαστε πνευματικά επικλητικοί, αλλά τι σημαίνει αυτό; Κατά την τελευταία μεγάλη επίκληση του ζωικού βασιλείου αυτό απέφερε την εφέλκυση της θεϊκής ιδιότητας την οποία αποκαλούμε νου, και πριν από την κάθοδο αυτής της αποκάλυψης και πριν εμφυτευθεί το σπέρμα του νου στο ζώο, δεν υπήρξε κάτι όπως ο νους. Τι είναι αυτό που θα επικληθεί μέσα από την επικλητική κραυγή της ανθρωπότητας, η οποία ακούγεται σήμερα για πρώτη φορά; Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι θα είναι η εμφάνιση της ενσάρκωσης της αγάπης μέσα στον κόσμο, η οποία ως τώρα δεν έχει εμφανιστεί, με εξαίρεση το Χριστό, και εκείνους που έχουν λάβει μύηση. Σημαίνει πως αυτός ο στόχος που [τώρα] ο μυημένος βάζει για τον εαυτό του, και τον οποίο πετυχαίνει κατά την τρίτη μύηση, θα είναι η κληρονομιά της μέλλουσας ανθρωπότητας, [και] δίχως την ανάγκη για μύηση. Να λοιπόν ποια είναι [σε τι συνίσταται] η δική σας διέγερση, εάν [βεβαίως] πρόκειται για μια σωστή θεωρία. Δεν το ξέρω. Γνωρίζω όμως, ότι παρ’ όλες τις περί αγάπης κοινοτοπίες που εκφράζονται, δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι η αγάπη προτού να αποβούμε μυημένοι, και τότε ανακαλύπτουμε, υποθέτω, πως [η αγάπη] είναι κάτι πολύ διαφορετικό από ό,τι μέχρι τότε νομίζαμε. Δεν υπάρχει συγκίνηση/συναίσθημα σ’ αυτήν.
Α.Α.Β.: Νομίζω ότι ενδεχομένως αυτό έχει ήδη συμβεί μεταξύ των πιο προχωρημένων. Εκείνο που αποκαλύπτεται είναι πολύ πιο μπροστά από κάθε τι που υπάρχει τώρα. Ίσως να μην είναι η αγάπη, επειδή οι σπόροι της αγάπης είναι [ήδη] εδώ. Ίσως να μην είναι η ενόραση, επειδή η ενόραση είναι [ήδη] εδώ. Ίσως να μην πρόκειται καθόλου για κάποια ανάδυση πάνω στα επτά πεδία του ηλιακού μας συστήματος, επειδή όλα τους είναι υλικά 235. Οπότε μπορεί ίσως να είναι και κάτι εντελώς εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Απλώς κάνω εικασίες. Νομίζω ότι το να πασχίζουμε να δούμε εκείνο που δεν είναι παρόν ακόμα, είναι πιθανόν να συνιστά μια από τις πιο άριστες μεθόδους μέσα από τις οποίες ωριμάζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου