Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ, σελ. 437
Καθώς ο
μυημένος προχωρά στο Δρόμο, φτάνει στο κρίσιμο στάδιο όπου «αναγνωρίζει την
αποκάλυψη». Θα σας ζητούσα να σκεφτείτε προσεκτικά τις τρεις αυτές λέξεις,
επειδή συνεπάγονται την αντίληψη μερικών αληθειών που τείνουν να λησμονούνται.
Για παράδειγμα, της αλήθειας ότι η αποκάλυψη είναι η αποκάλυψη εκείνου που
είναι πάντα παρόν· δεν είναι στην πραγματικότητα αποκάλυψη κάτι
νέου και μέχρι τώρα άγνωστου. Για να το θέσουμε με απλούστατους όρους: ο
μυημένος ανακαλύπτει ότι μπορεί να αντιληφθεί περισσότερα από όσα γνώριζε ποτέ
ότι υπήρχαν ή ήταν αντιληπτά, αλλά ότι αντιλαμβάνεται μόνο κάτι που υπήρχε
πάντα εκεί. Ανακαλύπτει ότι ο περιορισμός είναι μέσα του και η Οδός της
Αποκάλυψης είναι να ανακαλύψει και να απορρίψει τους δικούς του προσωπικούς ή,
μάλλον, ατομικούς περιορισμούς.
Προβλήματα της Ανθρωπότητας, σσ. 140-141
Ανατέλλει
η μέρα κατά την οποία όλες οι θρησκείες θα θεωρηθεί ότι απορρέουν από μία
μεγάλη πνευματική πηγή· ότι στο σύνολό τους αποτελούν τη ρίζα από την οποία θα
προκύψει ασφαλώς η νέα παγκόσμια θρησκεία. Έτσι δεν θα υπάρχουν πλέον
χριστιανοί ή ειδωλολάτρες, ούτε Ιουδαίοι ή εθνικοί, αλλά ένα μεγάλο σώμα πιστών
που θα προέρχονται από όλες τις υπάρχουσες θρησκείες. Θα παραδέχονται τις ίδιες
αλήθειες, όχι σαν θεολογικά δόγματα, αλλά ως ουσιαστικά στοιχεία της
πνευματικής ζωής· θα συναλλάσσονται μέσα σ΄ ένα κοινό πλαίσιο αδελφοσύνης και
ανθρώπινων σχέσεων· θα συνομολογούν τη θεία καταγωγή τους και θα συνεργάζονται
με το θείο Σχέδιο, που θα τους αποκαλύπτεται από τους πνευματικούς ηγέτες της
φυλής και θα υποδεικνύει τα διαδοχικά βήματα πάνω στην Ατραπό της Θείας
Προσέγγισης. Αυτή η παγκόσμια θρησκεία
δεν είναι μια ουτοπία, αλλά κάτι που ήδη διαμορφώνεται σήμερα.
Ο
δεύτερος μίτος για την πνευματική ζωή είναι η προσδοκία της αποκάλυψης. Ποτέ ως τώρα η ανθρώπινη
ανάγκη δεν υπήρξε τόσο μεγάλη και η πεποίθηση για μια αποκάλυψη τόσο απόλυτη·
ούτε το ανθρώπινο πνεύμα επικαλέστηκε ποτέ ως τώρα τόσο έντονα τη θεία αρωγή,
γεγονός που κάνει άμεσα εφικτή μια μεγάλη αποκάλυψη. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τί
θα είναι αυτή η αποκάλυψη. Η φύση του Θεού αποκαλύφθηκε βαθμιαία, και μάλιστα
παράλληλα με την εξελικτική ανάπτυξη της ανθρώπινης συνείδησης. Δεν μας
επιτρέπεται να την προσδιορίσουμε ή να την οριοθετήσουμε με την περιορισμένη
μας λογική, αλλά απλώς να προετοιμαζόμαστε γι’ αυτήν, ν’ αναπτύσσουμε την
ενορατική μας αντίληψη και να ζούμε περιμένοντας το αποκαλυπτικό φως.
Επανεμφάνιση του Χριστού, σσ. 148-149
Μια άλλη μεγάλη Προσέγγιση της θειότητας και
μια άλλη πνευματική αποκάλυψη είναι πλέον εφικτή. Μια νέα αποκάλυψη αιωρείται
πάνω από το ανθρώπινο γένος κι Εκείνος που θα τη φέρει και θα την εφαρμόσει
έρχεται σταθερά πλησιέστερα σ’ εμάς. Τί θα φέρει στο ανθρώπινο γένος η μεγάλη
αυτή προσέγγιση δεν είναι ακόμα γνωστό. Θα μας φέρει ασφαλώς σαφή αποτελέσματα,
όπως και οι προηγούμενες αποκαλύψεις και οι αποστολές Εκείνων που ήρθαν
ανταποκρινόμενοι στις προηγούμενες αιτήσεις της ανθρωπότητας. Ο παγκόσμιος
πόλεμος εξάγνισε το ανθρώπινο γένος. Ένας νέος ουρανός και μια νέα γη είναι στο
δρόμο τους. Τί άραγε εννοεί ο ορθόδοξος θεολόγος και κληρικός όταν χρησιμοποιεί
τις λέξεις «ουρανός καινός»; Μήπως οι λέξεις αυτές υποδηλώνουν κάτι εντελώς νέο
και μια νέα αντίληψη ως προς τον κόσμο της πνευματικής πραγματικότητας; Μήπως ο
ερχόμενος μας φέρνει μια νέα αποκάλυψη για την καθαυτή φύση του Θεού;
Γνωρίζουμε άραγε όλα όσα μπορούν να γίνουν γνωστά για το Θεό; Αν είναι έτσι,
τότε ο Θεός είναι πολύ πεπερασμένος. Δεν είναι άραγε δυνατό οι τωρινές ιδέες μας
για το Θεό ως Παγκόσμιο νου, Αγάπη και Θέληση να εμπλουτιστούν με κάποια νέα
ιδέα ή ποιότητα, για την οποία δεν έχουμε ακόμα κανένα όνομα ή λέξη και για την
οποία δεν έχουμε την παραμικρή αντίληψη; Κάθε μια από τις τρεις τωρινές έννοιες
της θειότητας – Τριάδας – ήταν εντελώς νέα όταν αρχικά παρουσιάστηκε διαδοχικά
στο νου ή στη συνείδηση του ανθρώπου.
Για μερικά χρόνια τώρα η πνευματική Ιεραρχία
του πλανήτη μας έρχεται πλησιέστερα στην ανθρωπότητα και η προσέγγισή της
ευθύνεται για τις μεγάλες ιδέες της ελευθερίας, που είναι τόσο κοντά στην
καρδιά των ανθρώπων παντού. Το όνειρο της αδελφότητας, της συντροφικότητας, της
παγκόσμιας συνεργασίας και μια ειρήνης που βασίζεται σε ορθές ανθρώπινες
σχέσεις αποσαφηνίζεται στο νου μας. Οραματιζόμαστε επίσης μια νέα και ζωτική
παγκόσμια θρησκεία, μια οικουμενική πίστη που θα έχει τις ρίζες της στο
παρελθόν, αλλά θα αποσαφηνίζει την ανατέλλουσα νέα ομορφιά και την επερχόμενη
ζωτική αποκάλυψη.
Γοητεία
ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, σσ. 185-186
Θα ήθελα να τονίσω ότι οι δυο νέοι
αποκαλυπτικοί Πράκτορες που ήρθαν ποτέ στη γη κατά τη διάρκεια της σύγχρονης
ιστορίας έκαναν τις εξής απλές αποκαλύψεις στην ανθρωπότητα: 1. Η αιτία όλων
των ανθρώπινων δεινών είναι η επιθυμία και η προσωπική ιδιοτέλεια. Εγκαταλείψτε
την επιθυμία και θα είστε ελεύθεροι. 2. Υπάρχει ένας δρόμος ελευθερίας και
οδηγεί στη φώτιση. 3. Δεν ωφελεί τον άνθρωπο να κερδίσει όλον τον κόσμο και να
χάσει την ψυχή του. 4 . Κάθε ανθρώπινο όν είναι Υιός του Θεού και 5. Υπάρχει
ένας δρόμος ελευθερίας και είναι ο δρόμος της αγάπης και της θυσίας.
Η ζωή των Αποκαλυπτών αυτών ήταν συμβολικές
παρουσιάσεις εκείνου που δίδαξαν και η υπόλοιπη διδασκαλία Τους δεν ήταν παρά
επέκταση του κεντρικού Τους θέματος. Η συνεισφορά Τους ήταν ακέραιο τμήμα της
γενικής αποκάλυψης των αιώνων που οδήγησε τους ανθρώπους από την πρωτόγονη
κατάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης στην πολύπλοκη κατάσταση του σύγχρονου
πολιτισμού. Η γενική αυτή αποκάλυψη μπορεί να αποκληθεί η Αποκάλυψη της Ατραπού
που οδηγεί από την μορφή στο Κέντρο όλης της ζωής· η καθαρότητα της αποκάλυψης
αυτής διατηρήθηκε ανά τους αιώνες από μια μικρή ομάδα μαθητών, μυημένων και
αληθινών εσωτεριστών, που ήταν πάντα παρόντες στη Γη υπερασπίζοντας την
απλότητα αυτής της διδασκαλίας, αναζητώντας εκείνους που μπορούσαν να
ανταποκριθούν σε αυτή και να αναγνωρίσουν το σπέρμα ή σπόρο της αλήθειας και
εκπαιδεύοντας ανθρώπους να πάρουν τη θέση Τους και να βαδίσουν στο δρόμο της
ενορατικής αντίληψης. Ένα από τα κύρια έργα της Ιεραρχίας είναι να αναζητά και
να βρίσκει εκείνους που είναι ευαίσθητοι στην αποκάλυψη και των οποίων οι
διάνοιες είναι εκπαιδευμένες ώστε να διατυπώνουν τις αναδυόμενες αλήθειες με
τέτοιο τρόπο ώστε να φτάσουν στα αυτιά των παγκόσμιων στοχαστών σχετικά
αναλλοίωτες. Όμως κάθε αποκάλυψη, όταν μπαίνει σε λέξεις και λεκτικές μορφές
χάνει κάτι από τη θεία της καθαρότητα.
Πολλές
από τις αποκαλύψεις του παρελθόντος ήρθαν στις γραμμές της θρησκευτικής
παρόρμησης και καθώς η πλάνη πύκνωνε και μεγάλωνε με τον καιρό η αρχική
απλότητα όπως μεταδόθηκε από τους Αποκαλυπτές της χάθηκε. Κάθε βασική αποκάλυψη
παρουσιάστηκε με την απλούστερη μορφή. Αργότερα προσήλθαν οι προσθήκες, οι
διάνοιες των ανθρώπων κατέστησαν τη διδασκαλία πολύπλοκη με τις νοητικές τους
διατριβές, ωσότου οικοδομήθηκαν τα μεγάλα θεολογικά συστήματα τα οποία
αποκαλούμε, λόγου χάρη, χριστιανική εκκλησία και βουδιστικό σύστημα. Οι ιδρυτές
τους θα είχαν μεγάλη δυσκολία να αναγνωρίσουν τα δυο ή τρία θεμελιώδη και θεία
γεγονότα ή αλήθειες που επιδίωξαν να αποκαλύψουν και να τονίσουν, τόσο μεγάλος
είναι ο μανδύας της πλάνης που έπεσε πάνω στις απλές διακηρύξεις του Χριστού
και του Βούδα. Οι τεράστιοι καθεδρικοί και οι πομπώδης τελετές των ορθοδόξων
απέχουν πολύ από τον ταπεινό τρόπο ζωής του Χριστού, του διδασκάλου όλων των
διδασκάλων και του δασκάλου αγγέλων και ανθρώπων και από την απλότητα του
τωρινού τρόπου ζωής Του καθώς παρατηρεί και αναμένει την επιστροφή του λαού του
στον απλό δρόμο της πνευματικής αντίληψης.
Γοητεία ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, σσ. 187-188
Μεγάλο μέρος της αληθινής αποκάλυψης από την
εποχή του Χριστού ήρθε στον κόσμο πάνω στην γραμμή της επιστήμης… Οι
αποκαλύψεις της επιστήμης, όταν είναι βασικές και θεμελιώδης, είναι εξίσου
θείες με εκείνες της θρησκείας αλλά αμφότερες εκπορνεύτηκαν για να
ικανοποιήσουν την ανθρώπινη απαίτηση. Πλησιάζει η εποχή κατά την οποία θα
καταβάλει κάθε προσπάθεια για να θεραπεύσει τις πληγές της ανθρωπότητας και να
οικοδομήσει ένα καλύτερο και ευτυχέστερο κόσμο.
Γοητεία ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, σελ 189
Υπάρχει κάπως λιγότερη πλάνη συγκεντρωμένη
γύρω από τις αποκαλύψεις τις επιστήμης από ότι γύρω από τις αποκαλύψεις που η
ανθρωπότητα αποκαλεί πιο συγκεκριμένα πνευματικές αλήθειες. Ένας λόγος έγκειται
στο γεγονός ότι η τελευταία μεγάλη πνευματική αποκάλυψη που δόθηκε από τον
Χριστό δόθηκε δύο χιλιάδες χρόνια πριν και η ανάπτυξη του ανθρώπινου νου και η
ανταπόκριση τού στην αλήθεια αυξήθηκε κατά πολύ από τότε. Η αποκαλύψεις τις
επιστήμης πάλι, είναι κυρίως αποτέλεσμα ομαδικής έντασης, που εστιάζεται τελικά
σ’ έναν ενορατικό δέκτη και ως εκ τούτου η αποκάλυψη προστατεύεται.
Γοητεία ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, σελ 205
Η ατραπός της Εξέλιξης είναι στην
πραγματικότητα η ατραπός των αναγνωρίσεων που οδηγούν σε αποκάλυψη… Προχωρούμε
από φως σε φως, από αποκάλυψη σε αποκάλυψη, ωσότου περάσουμε από το βασίλειο
του φωτός στο βασίλειο της ζωής που είναι ακόμα για μας καθαρό σκότος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου