«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
Επιστολές προς ένα Όμιλο
Μαθητών
22 Ιουλίου
2014
Ο κύριος σκοπός αυτού του
πειράματος, σε αυτό το στάδιο,
είναι να αναγνωρίσουν, εκείνοι
που τους ενδιαφέρει, την αξία της συνειδητής συν-εργασίας μαζί Μας, σε μια από κοινού
προσπάθεια για την γεφύρωση
του χάσματος μεταξύ
του 4ου και 5ου βασιλείου. Ο σκοπός αυτός έχει δύο σκέλη. (1) Να αναδείξει
ότι το δεύτερο τμήμα της ανταχκαράνα συνιστά Πραγματικότητα και είναι κάτι πολύ
παραπάνω
από απλό διανόημα και (2) Να μεταφέρει
μέσω αυτής της γέφυρας το φως που θα εξολοθρεύσει το φόβο και να μεταφέρει
επίσης τις πνευματικές
ενέργειες που θα αντισταθμίσουν αυτά που συμβαίνουν τώρα μέσα στον εξώτερο κόσμο,
προασπίζοντας έ1;σι πολλούς
από τις τρέχουσες και επικίνδυνες σκεπτομορφές καταστροφής.
Το καθήκον
για απαλλαγή από το σκότος
και την άγνοια
είναι δικό σας, μέσω της διάκρισης μεταξύ
Αληθείας και Ψεύδους.
Σε αυτό το πείραμα έγκειται
ένα κλειδί σχετικά
με το ρόλο της ανθρωπότητας ως ενδιαμέσου
[μεσίτη] μεταξύ των βασιλείων της Γης.1 Τόσο
κομβική θέση έχει. Και
όχι, σε αυτό δεν υπάρχει υπερβολή. Όπως ξέρετε από τον Διδάσκαλο Τζβαλ Κουλ, ο πειραματισμός με νέες ενέργειες
καταλήγει σε εμπειρία,
η οποία με τη σειρά
της καταλήγει σε έκφραση μέσα στον κόσμο.
Αυτό εδώ το ομαδικό πείραμα κινείται
πλέον βαθμιαία προς την φάση της εμπειρίας.
Το πείραμα έχει αποβεί αρκετά επιτυχές ώστε να έχει αποκομιστεί ήδη από αυτό η βάση της πειραματικής περί αυτού αντίληψης,
η οποία θα αποτελέσει την βάση της μελλοντικής έκφρασης.
Αυτό που λαμβάνει έκφραση επαφίεται στο σταθερό θεμέλιο
της εμπειρίας προκειμένου να τα καταφέρει
να ασκήσει αντίκτυπο στον κόσμο, και αυτή είναι μια εμπειρία που ωριμάζει με τον καιρό. Κατά την στιγμή της έκφρασης ελπίζεται
ότι από όλο αυτό κάτι νέο θα ξεπηδήσει μέσα στον κόσμο, κάτι άνευ προηγουμένου: Ότι θα αναδυθεί
μέσα στην ανθρώπινη
επίγνωση ένας νέος και γερός κρίκος στην άλυσο Ιεραρχίας.
Η πρόθεση της Ιεραρχίας είναι η συγκρότηση ενός Ομίλου Μαθητή απαρτιζόμενου από ψυχές συναγμένες από ομίλους που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της ανθρώπινης ανταπόκρισης απέναντιiι στο κάλεσμα της εξέλιξης προς ένα νέο κόσμο. Όμως αυτή τη φορά επιδιώκεται αυτός ο νέος κόσμος να δημιουργηθεί μέσα από την ίδια σας την υπόσταση, παρόμοια με την Ατραπό, που εκτυλίσσεται μέσα από την ίδια την ψυχή, καθώς αυτή η ψυχή γίνεται ένα με την Ατραπό.2 Παλιά η ανθρωπότητα έτρεφε την προσδοκία για μια νέα βασιλεία ή ένα νέο κόσμο που με κάποιο τρόπο θα εμφανιζόταν "εξαίφνης". Οι άνθρωποι ανέμεναν ότι κάτι τέτοιο θα δημιουργείτο από Θείες Δυνάμεις και θα χαριζόταν στους [τυχερούς και ευσεβείς} ανθρώπους για να το ζήσουν. Τώρα όμως μαθαίνετε (εν μέρει και μέσω αυτού του πειραματισμού), πόσο πολύ εξαρτάται από εσάς το να προκύψει κάτι τέτοιο, [δηλαδή ο νέος κόσμος και η νέα βασιλεία].
23 Ιουλίου 2014
Ένας από τους σκοπούς
των Μηνυμάτων Κ 3 είναι
να στρωθεί το έδαφος για εκείνο που λαμβάνει πλέον χώρα ανάμεσά
σας: Σχηματισμός ενός
Ομίλου Μαθητή, κάτι που δεν έχει επιτευχθεί πλήρως μέχρι σήμερα.
Ο λόγος είναι ότι ο μέσος
μαθητής ναι μεν καταπιάνεται στο βίο του με την πρόσκτηση δυναμικής
για την κίνηση του (momentum) πάνω στην ατραπό, αλλά προκρίνει εκείνες
τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο ίδιος στη δική του ζωή,
και τις οποίες προκλήσεις προξενούν
οι καρμικές δεσμεύσεις
του παρελθόντος. Δηλαδή
ασχολείται πρωτίστως με την διευθέτηση
του βίου του κατά τρόπο που αυτός ο βίος να του αποφέρει ένα ευχάριστο πλαίσιο συνθηκών και να του προσδίδει την άνεση να διεξάγει τις δικές του αποκρυφιστικής και εσωτερικής φύσεως
σπουδές, και να διανύει
την ατραπό.
Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις η αληθής φύση της πνευματικής Ατραπού παραμένει άγνωστη. Γιατί η πραγματική Ατραπός κρούει σε ώτα μη ακουόντων. Σε άλλες περιπτώσεις σημειώνεται μεν μια διανοητική
σύλληψη και αντίληψη της φύσης
της Ατραπού και μια τεχνικού
τύπου προσέγγιση των ουσιωδών
αυτής, αλλά απουσιάζει η ζωντάνια, και αυτό οφείλεται
στο ότι ο ίδιος δίνει έμφαση σε άλλες, πιο επιτακτικές προτεραιότητες. Για τους πιο πολλούς η Ατραπός παραμένει εκτός του βιώματος τους, τα μαθήματά
της δεν πραγματώνονται, κι όλα αυτά συμβαίνουν λόγω του φόβου να εγκαταλειφθεί αυτό που είναι οικείο και προσφιλές. Δηλαδή
εκείνο που έχει αποκτηθεί πάνω στο υλικό πεδίο και το οποίο
τρέφει την προσωπικότητα (ήτοι κάτι που κυμαίνεται από τον οίκο και τους οικείους, μέχρι
τα αποκτήματα όπως αυτοκίνητα, σπίτια,
μετοχές, γενικότερα δηλαδή
πράγματα που προσφέρουν εξασφάλιση και σιγουριά σε φυσικό επίπεδο).
Αυτή είναι λοιπόν η κατάσταση πολλών
μαθητών, στη φάση που έχουν μπροστά τους το αποθαρρυντικά δύσκολο έργο της δόμησης της ανταχκαράνα, του κομματιού δηλαδή
της γέφυρας που σφυρηλατεί το Δρόμο για το πέρασμα
προς την Ιεραρχία.
Αναμένει ακόμα μπροστά
η καταγραφή στο βίωμα
ότι πραγματικά δεν υπάρχει θάνατος,
ότι δεν υπάρχει φθορά, ότι δεν υπάρχουν
"οι άλλοι", ότι υπάρχει μονάχα μια, συνεχής Ζωή,
της οποίας όλες οι ψυχές από κοινού συναποτελούν αιώνιο και αναπόσπαστο μέρος.
Αυτός ο όμιλος αποτέλεσε μια Ιεραρχική πρωτοβουλία
δυνάμει ενός Ιεραρχικού
σκοπού, ο οποίος
απορρέει από το σημείο της πρώτης επαφής. Ο σκοπός ήταν ο εξής: Να δρομολογηθεί μια προφυλακή της Ιεραρχίας μέσα στον κόσμο με την συγκρότηση ενός κατάλληλου προς τούτο ομίλου μαθητών, που να έχουν τα φόντα να εργαστούν
από κοινού μαζί με Εμάς για την κάθοδο σε εξωτερίκευση του Άσραμ, πρώτα με τη μορφή ιδεών,
και στη συνέχεια
ως βιολογικά, ως Όντων
μέσα στην καρδιά της ανθρωπότητας. 4
Προκειμένου να γίνει εφικτό κάτι τέτοιο απαιτείται να υπάρχει και να γίνει μια στελέχωση
από προχωρημένους Μαθητές,
οι οποίοι θα συμμερίζονται τους σκοπούς Μας. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει ο "γάμος". Δηλαδή από τον αρχικό όμιλο
έχουν φυσιολογικά δημιουργηθεί δύο όμιλοι, [δηλαδή
των στελεχών και των υπολοίπων] και από αυτούς
θα προέλθει πάλι ένας και ενιαίος όμιλος
μαθητής, μιας και τα πάντα οργανικά αναδύονται μέσα από εσωτερικές διαδικασίες ανάπτυξης και, στην περίπτωση αυτή, επίγνωσης. Και συνακόλουθα προκύπτει μετά η ανάγκη για εκμάθηση της ατραπού της ομαδικής μαθητείας, η οποία απαιτεί επιτακτικά αφ' ενός μεν να εξευρεθεί
μια ισορροπία μεταξύ της
απόσπασης από την οποιαδήποτε έκβαση και την σφοδρής επιδίωξη επίτευξης, αφ' ετέρου, ενός στόχου που λειτουργεί ως πείραμα μέσα στην εξέλιξη.
1. Ανθρώπινο βασίλειο - πνευματικό βασίλειο, ανθρώπινο βασίλειο - ζωικό βασίλειο, φυτικό, ορυκτό.
2 Αυτό είναι το βαθύτερο νόημα της φράσης όταν η ψυχή / Χριστός λέγει: "Εγώ είμι ή όδός" (Ιωαν. 14.6)
3 Το Κ προέρχεται από την λέξη Kanchenjunga - το ιερό όρος στα Ιμαλάια, ένα τόπο όπου γίνεται συχνά σύναξη μελών της πνευματικής Ιεραρχίας. (Αυτή η σημείωση υπάρχει σε ένα άλλο κείμενο με
τίτλο "Κάλεσμα από το Όρος" (Call ftom the Mountain). Δεν το μεταφράζω προς το παρόν, γιατί αφορά έμμεσα και όχι άμεσα την "Γέφυρα".
4 Στο βιβλίο Επιστολές επί του Αποκρυφιστικού Διαλογισμού, στην Επιστολή της 22 Ιουνίου 1920, με τον τίτλο Ομάδες [όμιλοι] για Ειδικούς Σκοπούς γράφει: "......11. Άλλοι όμιλοι θα εργάζονται αποκλειστικά σ' ό,τι θα ονομάζαμε προπαρασκευαστικό έργο για τη μελλοντική αποικία". Προφανώς σκοπείται αυτός εδώ είναι ένας από αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου