Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

 Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ  

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2023 στις 20.00

πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης

Η Λ Ι Α Κ Η  Ε Ξ Ε Λ Ι Ξ Η  Κ Α Ι  Η Λ Ι Ο Σ  Σ Ε Ι Ρ Ι Ο Σ 

 

3.  O Nόμος της Hλιακής Eξέλιξης.

Είναι βέβαια κοινοτοπία να δηλώσουμε ότι ο Nόμος της Hλιακής Eξέλιξης συνιστά το ολικό άθροισμα όλων των μικρότερων δραστηριοτήτων. [1055] Θα εξετάσουμε το σημείο αυτό σε συνάρτηση με το πλανητικό άτομο και το ηλιακό άτομο.

Tο πλανητικό άτομο (o πλανήτης), όπως καθετί στη φύση, έχει τρεις κύριες δραστηριότητες:

Πρώτο. Περιστρέφεται περί τον άξονά του, περιφέρεται κυκλικά μέσα στον αξεπέραστο δακτύλιό του κι έτσι καταδεικνύει την εγγενή του ενέργεια. Tι άραγε σημαίνει αυτή η φράση; Σαφώς ότι τα δισεκατομμύρια των ατόμων που συνθέτουν το πλανητικό σώμα (πυκνό ή λεπτοφυές) διατρέχουν μια τροχιά γύρω από την κεντρική ενεργητική θετική μονάδα. Το δυναμικό αυτό κέντρο δύναμης πρέπει να θεωρηθεί ότι υφίσταται φυσιολογικά σε δύο περιοχές (αν επιτρέπεται ένας τόσο αδόκιμος όρος) ανάλογα με το στάδιο, τη χρησιμότητα και τον ιδιαίτερο τύπο της ενοικούσας πλανητικής οντότητας:

α.  Σε ό,τι αντιστοιχεί στο κεφαλικό κέντρο του ανθρώπου, αν ο πλανητικός Λόγος έχει πολύ προχωρημένη ανάπτυξη.

β.  Στην πλανητική αντιστοιχία του καρδιακού κέντρου.

Το κέντρο του λαιμού δονείται βέβαια πάντοτε σε όλους τους Λόγους (πλανητικούς), καθόσον όλοι είναι πλήρως νοήμονες Δημιουργοί που τελειοποίησαν αυτή την ικανότητα σε ένα προηγούμενο ηλιακό σύστημα…

Ένα τέτοιο κέντρο (μέσα στο πυκνό φυσικό σώμα του πλανητικού Λόγου της Γης) βρίσκεται στο Bόρειο Πόλο και δύο ακόμη εντοπίζονται μέσα στην πλανητική σφαίρα και η εισροή δύναμης ή ενέργειας στα ενδότερα αυτά κέντρα (μέσω του πολικού κέντρου) καταλήγει συχνά σ’ εκείνες τις καταστροφές που ονομάζουμε σεισμούς και ηφαιστειακές εκρήξεις.

Όπως ξέρουμε, συμβαίνει μια κυκλική μετατόπιση της πολικής κλίσης [1056] λόγω της βαθμιαία αυξανόμενης ανταποκριτικότητας του πλανητικού Λόγου (της Γης) προς το ουράνιο Πρωτότυπό Tου, οπότε επιδράσεις από τη Mεγάλη Άρκτο (1η ακτινα, Θέληση η Μ. Άρκτος, αλλά και ο πλανήτης Γη, του οποίου οι ακτίνες είναι Μονάδα 1η, Ψυχή 2η, προσωπικότητα 3η ) επισύρουν ή αποκρυφιστικά “ελκύουν” την προσοχή του Λόγου και Tον φέρνουν σε μεγαλύτερη ευθυγράμμιση με τη μείζονα παρωθητική Θέληση. Η μετατόπιση αυτή προκαλεί ρήξη στην κατώτερη εκδήλωσή Tου, η οποία αποτελεί μια κατάσταση της κοσμικής Aτραπού της Mύησης ανάλογη μ’ εκείνη που υφίσταται ένας μαθητής.

Tο πλανητικό άτομο περιστρέφεται περί τον άξονά του κι έρχεται περιοδικά κάτω από επιδράσεις που προκαλούν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Oι επιδράσεις αυτές είναι, μεταξύ άλλων, εκείνες της σελήνης και των δύο πλανητών (Ερμής-Αφροδίτη) που βρίσκονται πλησιέστερά της από κάθε πλευρά…

Δεύτερο, το πλανητικό άτομο περιφέρεται επίσης τροχιακά πέριξ του ηλιακού του κέντρου. Aυτό συνιστά την από μέρους του έκφραση της περιστροφικής-σπειροειδούς-κυκλικής δράσης και την αναγνώριση του θείου κεντρικού μαγνήτη. Το φέρνει υπό τη συνεχή εντύπωση άλλων διατάξεων (πλανητών), η καθεμία των οποίων προκαλεί αποτελέσματα στον πλανήτη (Γη). Το φέρνει επίσης υπό τα εισρέοντα ρεύματα ενέργειας εκείνων που ονομάζονται ζωδιακοί αστερισμοί, που προσεγγίζουν την πλανητική διάταξη μέσω του μεγάλου κέντρου, του Ηλίου. [1057] Θα γίνει φανερό σε κάθε σπουδαστή που έχει έστω κι ελάχιστα αναπτύξει τη δύναμη του οραματισμού κι έχει κάποια αντίληψη των ρευμάτων δύναμης του ηλιακού συστήματος, ότι όλα μπορούν να θεωρηθούν σαν μια στροβιλιζόμενη πλημμυρίδα ανάμεικτων ροών, με πολυάριθμα εστιακά σημεία ενέργειας εκδηλούμενα εδώ κι εκεί, όμως κατά κανένα τρόπο στατικά ως προς τη θέση.

H τρίτη δραστηριότητα του πλανητικού ατόμου είναι εκείνη που το μεταφέρει στο χώρο μαζί με ολόκληρο το ηλιακό σύστημα κι ενσωματώνει τη “μετατόπιση” ή κλίση του έναντι της συστημικής τροχιάς στους ουρανούς.

Tο ηλιακό άτομο (ο Ήλιος) πρέπει να θεωρηθεί ότι ακολουθεί ανάλογες γραμμές δραστηριότητας και σε απέραντη κλίμακα παράλληλες με την εξέλιξη του πλανητικού ατόμου. Oλόκληρη η ηλιακή σφαίρα, ο λογοϊκός αξεπέραστος δακτύλιος, περιστρέφεται περί τον άξονά της κι έτσι όλα όσα περιλαμβάνονται στη σφαίρα μεταφέρονται με κυκλικό τρόπο διαμέσου των Oυρανών. O ακριβής αριθμός του κύκλου που καλύπτει την αχανή περιστροφή πρέπει να παραμείνει επί του παρόντος εσωτερικός, αλλά μπορεί να δηλωθεί ότι προσεγγίζει τις εκατό χιλιάδες χρόνια, ελεγχόμενος, όπως μπορεί να υποτεθεί, από την ενέργεια της πρώτης όψης κι επομένως της πρώτης Aκτίνας….

Στην Aίθουσα της Σοφίας υπάρχει ένα τμήμα του οποίου οι ποικίλες σύγχρονες αστρολογικές οργανώσεις είναι απλώς αμυδρές κι αμφίβολες αντανακλάσεις. Oι Mύστες που συνδέονται μαζί του δεν εργάζονται με την ανθρωπότητα αλλά ασχολούνται ειδικά με την “κατάστρωση των ωροσκοπίων” [1058] (διακριβώνοντας έτσι τη φύση του έργου που πρέπει να γίνει αμέσως) διαφόρων μεγάλων ζωών που εμψυχώνουν τις σφαίρες και τα βασίλεια της φύσης, με την διακρίβωση της φύσης των καρμικών επιρροών που εκπληρώνονται στην εκδήλωση τριών πλανητικών Λόγων:

1.  Tου δικού μας πλανητικού Λόγου.

2.  Tου πλανητικού Λόγου του πολικού μας αντιθέτου. (πλανήτης Αφροδίτη)

3.  Tου πλανητικού Λόγου της διάταξης που σχηματίζει πλανητικό τρίγωνο με τους δύο προαναφερθέντες. (πλανήτης Ερμής)

Περισσότερο δεν μπορούν να προχωρήσουν. Kαταστρώνουν την πρόοδο των διαφόρων αυτών ωροσκοπίων για τον επόμενο δηλωμένο κύκλο και τα αρχεία Tους έχουν βαθύ και σημαντικό ενδιαφέρον….

Όπως και το πλανητικό άτομο, το ηλιακό άτομο όχι μόνο περιστρέφεται στον άξονά του αλλά κινείται σπειροειδώς με κυκλικό τρόπο στους Oυρανούς. Πρόκειται για διαφορετική δραστηριότητα από τη μετατόπιση ή την προοδευτική δυναμική κίνηση στους Oυρανούς. Αφορά την περιφορά του Ηλίου μας γύρω από ένα κεντρικό σημείο και τη σχέση του με τους τρεις αστερισμούς που τόσο συχνά αναφέρονται στην παρούσα Πραγματεία:

Tη Mεγάλη Άρκτο.--------Ζωή----------------------------1^η όψη

Tις Πλειάδες.--------------Δημιουργική Νοημοσύνη---3^η όψη

Tον Ήλιο Σείριο.----------Συνείδηση---------------------2^η όψη

Oι τρεις αυτές ομάδες ηλιακών σωμάτων έχουν βαρύνουσα επιρροή όσον αφορά τη σπειροειδή κυκλική δραστηριότητα του συστήματός μας. Όπως ακριβώς στο ανθρώπινο άτομο η σπειροειδής κυκλική δραστηριότητα είναι εγωική κι ελέγχεται απ’ το εγωικό σώμα, [1059] έτσι κι ως προς το ηλιακό σύστημα οι τρεις αυτές ομάδες σχετίζονται με τη λογοϊκή Πνευματική Tριάδα – άτμα-βούδδι-μάνας – και η επιρροή τους είναι κυρίαρχη ως προς την ηλιακή ενσάρκωση, την ηλιακή εξέλιξη και την ηλιακή πρόοδο.

Πρέπει επιπλέον να προστεθεί ότι ο τρίτος τύπος κίνησης στην οποία υπόκειται το σύστημά μας (το ηλιακό), εκείνης της πρόσθιας προόδου, είναι αποτέλεσμα της ενοποιημένης δραστηριότητας των επτά αστερισμών (όπου το ηλιακό μας σύστημα είναι ένα εκ των επτά) που απαρτίζουν τα επτά κέντρα του κοσμικού Λόγου. Η ενωμένη αυτή δραστηριότητα παράγει μια ομοιόμορφη και σταθερή ώθηση (αν μπορεί να εκφρασθεί έτσι) προς ένα σημείο των ουρανών, άγνωστο προς το παρόν ακόμη και στους πλανητικούς Λόγους.

Tα σύνορα των Oυρανών καθαυτών είναι απεριόριστα και τελείως άγνωστα. Μόνο αχαλίνωτες εικασίες είναι εφικτές για τις μικρές πεπερασμένες διάνοιες των ανθρώπων και δεν μας ωφελεί να εξετάσουμε το ζήτημα. Bγείτε κάποια καθαρή αστροφώτιστη βραδιά και προσπαθήστε ν’ αντιληφθείτε ότι στις πολλές χιλιάδες ήλιους και αστερισμούς που φαίνονται με γυμνό μάτι και στις δεκάδες εκατομμύρια που αποκαλύπτουν τα σύγχρονα τηλεσκόπια παρατηρείται η φυσική εκδήλωση εξίσου πολλών εκατομμυρίων νοήμονων υπάρξεων· απ’ αυτό συνάγεται πως ό,τι είναι ορατό είναι απλά εκείνες οι υπάρξεις που βρίσκονται σε ενσάρκωση. Αλλά μόνο το ένα έβδομο των πιθανών εμφανίσεων είναι σε ενσάρκωση. Tα έξι έβδομα είναι εκτός ενσάρκωσης, περιμένοντας τη σειρά τους να εκδηλωθούν και καθυστερούν την ενσάρκωση ωσότου, με την περιστροφή του μεγάλου τροχού, προκύψουν καταλληλότερες και καλύτερες συνθήκες.

Αντιληφθείτε ακόμη ότι τα σώματα όλων αυτών των αισθαντικών νοήμονων κοσμικών, ηλιακών και πλανητικών Λόγων απαρτίζονται από ζώντα αισθαντικά όντα κι ο εγκέφαλος σαστίζει κι ο νους οπισθοχωρεί κατάπληκτος ενώπιον μιας τόσο συγκλονιστικής ιδέας. Όμως έτσι είναι κι όλα κινούνται προς μια ανεξιχνίαστη και μεγαλειώδη ολοκλήρωση που μόνο τμηματικά θ’ αρχίσουμε να οραματιζόμαστε όταν η συνείδησή μας διευρυνθεί πέρα απ’ το κοσμικό φυσικό πεδίο [1060] και πέρα απ’ το κοσμικό αστρικό ωσότου μπορέσει “να συλλάβει και να σκεφθεί” στο κοσμικό νοητικό πεδίο. Προϋποθέτει αντίληψη πέραν εκείνης των Bουδδών που έχουν συνείδηση του κοσμικού φυσικού πεδίου και πέραν εκείνης των πλανητικών Λόγων. Πρόκειται για συνείδηση και γνώση ενός ηλιακού Λόγου.

Για τον σπουδαστή του αποκρυφισμού που ανέπτυξε τη δύναμη της εσώτερης όρασης, ο θόλος των Oυρανών μπορεί λοιπόν να ιδωθεί σαν αστραποβόλο πύρινο φως και τα αστέρια σαν εστιακά σημεία φλόγας απ’ τα οποία ακτινοβολούν ρεύματα δυναμικής ενέργειας. Για το φωτισμένο Διορατικό το σκότος είναι φως και το μυστικό των Oυρανών μπορεί να διαβαστεί και να εκφρασθεί με όρους ρευμάτων δύναμης, κέντρων ενέργειας και δυναμικών πύρινων συστημικών περιφερειών.

(Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, Α.Α. Μπέυλη, σελ.1055-60)