«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
Η δυσκολία μας να
σκεφτούμε το άγχος στις σχέσεις του με τον ναρκισσισμό προέρχεται από το
γεγονός ότι ο δυτικός πολιτισμός μας είναι ναρκισσιστικός εν αγνοία του. Έχει επιβάλλει στον κόσμο τον δυτικοκεντρισμό μου,
χωρίς να σκεφτεί τον άλλο από αυτόν: την Ανατολή. Η Δύση είναι η Δύση· η Ανατολή είναι η Ανατολή. Έχει
ίσως φθάσει η ώρα να ενδιαφερθούμε για τις σχολές σκέψης της Ανατολής σαν στη
σκιά της δικής μας σκέψης. Θα παραθέσω, κλείνοντας, ένα χωρίο του κεφαλαίου
«Σοφός ερήμην του» από το Πραγματικά
κλασσικό βιβλίο του τέλειου κενού του Λι Τσου (σ. 132).
Ο Λονγκ Τσου στράφηκε στον
Γουέν Τσε και είπε: «Η τέχνη σας είναι εκλεπτυσμένη κι εγώ είμαι άρρωστος.
Μπορείτε να με θεραπεύσετε;»
Ο Γουέν Τσε είπε: «Είμαι
στη διάθεσή σας, αλλά περιμένω να μου υποδείξετε τα σημάδια της αρρώστιας σας».
Ο Λονγκ Τσου εξηγήθηκε: «Ο
έπαινος των συμπολιτών μου δεν μου προσφέρει την ικανοποίηση του αισθήματος
τιμής και δεν νιώθω ντροπή όταν με ψέγουν. Η νίκη δεν με χαροποιεί και η ήττα
δεν με θλίβει. Θεωρώ τη ζωή ίση με το θάνατο και τα πλούτη ίσα με τη φτώχεια.
Όσο για τους ανθρώπου, μου φαίνονται ισάξιοι με τους χοίρους και θεωρώ τον ίδιο
τον εαυτό μου σαν τους άλλους. Ζω μέσα στην οικογένειά μου όπως ο ταξιδιώτης
στο πανδοχείο. Η πατρίδα μου είναι για μένα μια ξένη χώρα. Παρά τα τόσο βάσανα,
τιμές κι ανταμοιβές δεν με συγκινούν· μομφές και τιμωρίες δεν με τρομάζουν·
μεγαλείο και κατάντια, κέρδη και ζημίες δεν μ’ ακουμπούν, ούτε και το πένθος κι
η χαρά. Γι’ αυτό δεν μπορώ να υπηρετήσω τον πρίγκιπα ούτε και έχω φυσιολογικές
σχέσεις με τους γονείς και τους φίλους μου, με τη γυναίκα και τα παιδιά μου,
και δεν διοικώ καλά τους υπηρέτες μου. Τι είδους αρρώστια με χτύπησε και πώς
μπορώ να γιατρευτώ;»
Ο Γουέν Τσε έστρεψε τον
Λονγκ Τζου με την πλάτη στο φως κι ο ίδιος στάθηκε πίσω από τον ασθενή του για
να εξετάσει τη φιγούρα του που ξεχώριζε μέσα στο φως.
Είπε λοιπόν: «Βλέπω την
καρδιά σας: είναι ένα μικρό κενό τετράγωνο! Είστε σχεδόν σαν ένα άγιος (cheng-jen).
Έξι ανοίγματα της καρδιάς σας είναι τελείως ελεύθερα και ένα μόνο άνοιγμα
παραμένει κλειστό. Σήμερα θεωρούμε την άγια σοφία αρρώστια. Δεν ξέρω τη
θεραπεία γι’ αυτό το πράγμα».
του Λι Τσου (σ. 132).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου