Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

  «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 21.00 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 14 Μαΐου 2023

Oμιλία πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Β.Π.

 

 Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

 Το θέμα έχει σχέση με την επίδραση του ψυχικού πόνου στην ασθένεια.

 Θα ήθελα όμως καταρχήν να αναφερθώ στην λέξη ψυχή η οποία έχει δύο ερμηνείες. Η πρώτη είναι η ερμηνεία που δίνει ο άνθρωπος στην λέξη ψυχή που σημαίνει όλα τα συναισθήματα που νιώθει θετικά και αρνητικά και που εδρεύουν στο σημείο της καρδιάς.

 Η δεύτερη ερμηνεία που υπάρχει στο μεταφυσικό και εσωτεριστικό ορισμό είναι η ζωτική αρχή και ουσία κάθε εμβίου όντος άυλη και αθάνατη. Η σύγχρονη μεταφυσική υποστηρίζει ότι η ψυχή δεν είναι μόνο προνόμιο του ανθρώπου αλλά και κάθε δομή της ύλης πρέπει απαραίτητα να έχει ψυχή για να μπορεί να συμμετέχει στην εξέλιξη του σύμπαντος. Λέει καλύτερα ότι είναι μία αυτόνομη επιλογή καθαρών μη χωροχρονικών πληροφοριών που τείνουν προς την εξέλιξη και αυτή η εξέλιξη συμβαίνει χάρη στην εκδήλωση της, στην ύλη μέσω της οποίας η ψυχή μπορεί να βιώσει εμπειρίες στον χρόνο. Στις περίπολοκες δομές που είναι προικισμένες με ελεύθερη βούληση, όπως ο άνθρωπος, εκτός από την ψυχή επενεργεί και το νοητικό πεδίο το οποίο μπορεί να παρέμβει σε αυτήν την ψυχή τόσο επικοδομιτικά όσο και καταστροφικά.

 Η ψυχή δεν έχει χώρο ούτε χρόνο και η εξέλιξη της γίνεται μόνο με  μία πραγματικότητα όπου υπάρχει χρόνος, και χρόνος υπάρχει αν υπάρχει ύλη διότι η ύλη είναι εκείνη που δημιουργεί τον χώρο και τον χρόνο για αυτό ντύνεται με το σώμα. Ο τελικός σκοπός της κάθε ψυχής είναι να συμβάλει στις εκδηλώσεις του καλού (θετική δράση) άρα και στην εξέλιξη ολόκληρου του σύμπαντος.

 Η ψυχή διέπεται σε νόμους. Για να φθάσει η ψυχή στον σκοπό της πρέπει το τελικό αποτέλεσμα των εμπειριών που έχει βιώσει σε όλες της τις υπάρξεις να οδηγεί σε ενίσχυση της τάξης στο σύμπαν. Το σύμπαν διέπεται από νόμους εξέλιξης και η ψυχή και κάθε είδος της ακολουθεί νόμους. Το επίπεδο της ψυχής του ανθρώπου εξαρτάται από την ποσότητα, την ποιότητα και την πολυπλοκότητα των θετικών πληροφοριών που έχει πάρει στην πορεία της ύπαρξης της και στις υλικές δομές μέσω τον οποίων έχει βιώσει εμπειρίες.

 Ο καθένας μας έχει μια ψυχή αλλά οι ψυχές όλων μας είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους και αποτελούν ένα σύνολο. Βλέπουμε το χειμώνα τα ψαρόνια να πετάνε κατά χιλιάδες και να κινούνται, να κάθονται και να σηκώνονται όλα μαζί σαν να είναι μια ύπαρξη, μία ψυχή.

Οι ψυχές είναι πνεύμα, το οποίο πνεύμα είναι μια εκδήλωση του αιθέρα, μια έκφραση του Ίδιου του Θεού. Οι ψυχές δεν έχουν αριθμό, μέγεθος και ποιότητες. Δεν είναι καλές ή κακές. Δεν εξελίσσονται, δεν αρρωσταίνουν και δεν πεθαίνουν. Είναι μέρη του Θεού, πνοές του Θεού σταγόνες από την απεραντοσύνη του Ωκεανού της Θεότητας και έχουν τις ίδιες ιδιότητες του Θεού όπως τις αντιλαμβανόμαστε εμείς οι άνθρωποι: Αγάπη, Σοφία, Δύναμη και Συνειδητότητα.

 Ο άνθρωπος ενσαρκώνεται έχοντας μια συγκεκριμένη συνείδηση που στην κάθε ζωή του εκφράζει την μέχρι τώρα μαθησιακή πορεία ότι δηλαδή έχει μάθει από την δράση και την γνώση που πήρε. Φέρνει μαζί του ένα συγκεκριμένο μοντέλο προβλημάτων που τον προκαλούν και τον καλούν σταδιακά να το επιλύσει διαμορφώνοντας το πεπρωμένο του γιατί χαρακτήρας + χρόνος = πεπρωμένο. Ο χαρκατήρας ούτε κληρονομείται ούτε είναι αμετάβλητος από το περιβάλλον της εκάστοτε ζωής αλλά υπάρχει ως έκφραση της συνείδησης την οποία ενσαρκώνει.

Το πιο ορατό μέρος του ανθρώπου είναι το Φυσικό του σώμα. Αυτό υπόκειται στον πόνο, την αρρώστια, το θάνατο και τελικά επιστρέφει στη γη. Στη συνέχεια του φυσικού σώματος βρίσκεται ένα άλλο σώμα πιο λεπτό που οι διδάσκαλοι ονομάζουν Φωτεινό Σώμα και στη Δύση το ονομάζουν Αστρικό Σώμα επειδή δίνει την εντύπωση ότι σπινθηροβολεί από εκατομμύρια μικρά μόρια που μοιάζουν με ένα πλήθος άστρα. Είναι ωραιότερο και πιο ελαφρό από το φυσικό σώμα και μέσα από αυτό το σώμα ο νους και η ψυχή μπορούν να έρχονται σε επαφή με το φυσικό σώμα. Την ψυχή εκτός από Υλικό και το Αστρικό σώμα, περιβάλλει ακόμα και το Αιτιατό Σώμα, που τα υψηλότερα του στρώματα είναι γεμάτα φως, έχουν πολύ υψηλές δονήσεις και είναι προικισμένα με μεγάλες δυνάμεις.

Το υπεραιτιατό σώμα που είναι πάνω από το Αιτιατό, είναι πέρα από κάθε δυνατότητα αντίληψης από την ανθρώπινη διάνοια και για αυτό και για τις πέρα από αυτό Εσωτερικές διαστάσεις δεν έχουμε λόγο να αναφερθούμε σε αυτό το σημείωμα.

Στην πορεία των ψυχών προς τα κατώτερα επίπεδα της Δημιουργίας και συγκεκριμένα στο Αιτιατό Επίπεδο, της δόθηκε ο νους. Ο νους όπως και οι ψυχές δεν χωρίζεται σε ποσά και σε μονάδες. Δεν δόθηκε ένας νους σε κάθε μια ψυχή. Δόθηκε νους στις ψυχές, ο νους είναι ένα μέσον, ένα εργαλείο, που θα τις βοηθήσει στην επιστροφή τους στη Θεία ουσία από την οποία δημιουργήθηκαν πριν από άπειρο χρόνο.

Με την πάροδο του χρόνου πάνω στη γη, γιατί στους πνευματικούς κόσμους δεν υπάρχει ο παράγων χρόνος, οι ψυχές φιλοξενούνται με το νου βέβαια με τον οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, σε διάφορες μορφές ζωής και σύμφωνα με τις μυστικιστικές παραδόσεις πάνω στη γη υπάρχουν 8,4 εκατ. είδη ζωής. Η επανειλημμένη φιλοξενία των ψυχών που λέγεται μετενσάρκωση και μετεμψύχωση στη Δύση και απλά μετενσάρκωση στην Ανατολή, Νους.

 Το αιτιατό σώμα ή κάλυμμα που αναφέρθηκε πιο πάνω και που περιβάλει την ψυχή έχει δύο στοιχεία. Μια αποθήκη κάρμα που συνηθίζουμε να ονομάζουμε “Κυρίως Αιτιατό σώμα” και ένα δεύτερο στοιχείο που ονομάζουμε Νοητικό σώμα ή νου. Ο νους ή νοητικό σώμα στην ουσία είναι ένα άψυχο εργαλείο που δεν έχει ούτε αυτοσυνείδηση ούτε αυτενέργεια. Είναι αδρανές και χωρίς πρωτοβουλία. Δεν είναι παρά ένα όργανο που μπορεί να γίνει εξαιρετικά ευαίσθητο και δυνατό όταν εμψυχώνεται από την ψυχή. Ο νους δεν είναι παρά ένα πέπλο που εμποδίζει την ψυχή, σκιάζει το φως της και επιβραδύνει την πορεία της. Όμως ο νους μας είναι απαραίτητος όσο βρισκόμαστε στις περιοχές της ύλης. Ο νους είναι ανίκανος να σκεφθεί μόνος του, να θυμηθεί, να θελήσει και να νιώσει τον πόνο και τη χαρά. Για να μπορέσει να λειτουργήσει πρέπει να εμψυχωθεί από το πνεύμα, την ψυχή, που μπορούμε να πούμε πως είναι η κινητήρια δύναμη του νου όπως μπορεί να είναι το ηλεκτρικό ρεύμα για ένα κινητήρα. Εμείς δεν μπορούμε να διακρίνουμε το πνεύμα (πνεύμα=ψυχή και ψυχή=πνεύμα) που εμψυχώνει τον άνθρωπο, όπως δεν μπορούμε να δούμε το ρεύμα που θέτει σε κίνηση μια μηχανή. Κοιτάζουμε το ανθρώπινο σώμα και έχουμε συνηθίσει να νομίζουμε ότι ο νους το κινεί, ενώ το πνεύμα και μόνο αυτό είναι που δίνει ζωή όχι μόνο στο ανθρώπινο σώμα αλλά και σε όλο το σύμπαν. Χωρίς την ψυχή ο νους θα ήταν τόσο αδρανής όσο ένα κομμάτι ατσάλι. Ο νους είναι εξίσου ύλη όσο και το ατσάλι αλλά σε βαθμό απείρως λεπτότερο και η κύρια λειτουργία του είναι να χρησιμεύει όργανο ή φορέας στο πνεύμα και τις επαφές του με τις περιοχές της ύλης.

 Από τη στιγμή που δίδεται στην ψυχή το εργαλείο του νου, ψυχή και νους παραμένουν ενεμώνα και αχώριστα σε τέλεια επαφή και αλληλοεξάρτηση. Είναι ενωμένα όπως οι δύο όψει ενός νομίσματος ή όπως είναι το χλώριο και το νάτριο στο αλάτι.

Αρχικά ο νους καθυστερεί το ταξίδι επιστροφής της ψυχής στο σπίτι της, γιατί αρέσκεται στο να ασχολείται και να απολαμβάνει τα ενδιαφέρονται των τριών κατώτερων επιπέδων, (της ύλης) γιατί αυτές οι Περιοχές είναι η πατρίδα του και οι Περιοχές της προέλευσης του, αργότερα όμως όταν με την επίδραση της ψυχής και μέσα από τις πολλαπλές μετενσαρκώσεις ο νους εξελιχθεί, είναι εκείνος που δραστικά θα την βοηθήσει στο δρόμο προς τον προορισμό της δηλαδή προς την θέωσή της.

Ο νους είναι εκείνος που δημιουργεί  σκέψεις και οδηγεί τον άνθρωπο να ομιλεί και να πράττει και αυτές οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις είναι που δημιουργούν κάρμα.

Την εξέλιξη του νου από την μορφή σπόρου που τον παραλαμβάνει η ψυχή μέχρι του σημείου που εξελιγμένος την οδηγεί αρχικά  μέσα από το φυτικό και στη συνέχεια μέσα από το ζωικό βασίλειο, στον προορισμό της την αντιλαμβανόμαστε όταν παρατηρούμε τις διάφορες μορφές κατώτερης και ανώτερης ζωής.

Πως όμως εξελίσσεται ο νους, από που αρχίζει η εξέλιξη του και που τελειώνει; Το πρωί μόλις ανατέλει ο ήλιος βλέπουμε τα φυτά να ανοίγουν τα πέταλά τους και να τα στρέφουν προς τον ήλιο, σαν κάποιος αρχέγονος νους να τους λέει ότι ο ήλιος είναι εκείνος που τους δίνει τη δύναμη να αναπτυχθούν και να καρποφορήσουν. Αυτή είναι μια λειτουργία του αρχέγονου νου που λέγεται φωτοκατισμός. Το σπερματοζωάριο όταν μπει στην μήτρα της γυναίκας, κάποιο είδος αρχέγονου νου το κάνει να γνωρίζει ότι πρέπει να οδηγηθεί προς τις ωοθήκες γιατί η δουλειά του είναι εκεί να συναντήσει κάποιο ωάριο, μόλις αυτό προβάλει μέσα από κάποια σάλπιγγα. Αυτό λέγεται χημειοτακτισμός. Στη συνέχεια, μετά τους τακτισμούς παρατηρούμε σε ανώτερες μοφρές ζωής ότι ο νους λειτουργεί με την μορφή του ενστίκτου που οδηγεί τη ζωή των ζωικών οργανισμών στον Υλικό κόσμο. Το χελιδόνι γνωρίζει το κράτος, την πόλη και τη γειτονιά που είχε αφήσει και ξαναγυρίζει τον άλλο χρόνο σο ίδιο μέρος να ξαναχτίσει τη φωλιά του.

Μέσα στην ανθρώπινη μορφή αρχικά αναπτύσσεται στον πρωτόγονο άνθρωπο ένας νους που μπορεί να τον οδηγήσει στο να σκοτώσει με  μια πέτρα κάποιον άλλο για να του πάρει μια μπανάνα. Όμως αργότερα ο νους αρχίζει και λειτουργεί μέσα από όλο κα ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας. ]

Ο άνθρωπος καθώς εξελίσσεται ο νους του,  δημιουργεί οικογένεια και κοινωνίες και τότε ο νους του τον οδηγεί στο να τα φροντίζει και να τα προστατεύει. Είναι τότε που ο νους αρχίζει να υπακούει στην ψυχή και να επηρεάζεται από την αγάπη που είναι μία έμφυτη ιδιότητα της ψυχής και αυτή η αγάπη γίνεται όλο και ποιο οικουμενική και αυτό είναι που ονομάζουμε εξέλιξη του νου. Όσο εξελίσσεται ο νους τόσο περισσότερο οδηγεί τον άνθρωπο σε πράξεις προσφοράς και φθάνει στη σημείο της θυσίας για τον συνάνθρωπο, τα ζώα και ολόκληρη την Θεική Δημιουργία.

Με τον ίδιο τρόπο και η μάνα ψυχή δίνει την συνειδητότά της στο νου και από την λειτουργία του με τακτισμούς, τον οδηγεί στην εξέλιξη του και στην αυτοπαράδοσή του στο Θείο Θέλημα.

Συχνά γεννιέται το ερώτημα:”Γιατί θα πρέπει να φιλοξενηθούν ψυχή και νους σε διάφορες μορφές ζωής, όπως πουλιά και ζώα για να εξελιχθεί ο νους και από τακτισμός να γίνει ένστικτο και μετά από κατώτερος νους να γίνει ανώτερος”; Λογική απάντηση δεν υπάρχει γιατί δεν ξέρουμε πως λειτουργεί το Θείο Σχέδιο. Όμως μας δίνεται ένα παράδειγμα. Συχνά τα παιδιά στο σχολείο ρωτάνε: “γιατί θα πρέπει να μάθω αριθμητική, εγώ θέλω να γίνω βοτανολόγος και δεν χρειάζομαι αυτό το μάθημα”. Αυτοί όμως που καθορίζουν τα προγράμματα του σχολείου γνωρίζουν ότι για να βγει στην κοινωνία ένας άνθρωπος θα πρέπει να έχει ορισμένες βασικές γνώσεις. Τα παιδιά δεν ξέρουν και ρωτούν, αυτοί που γνωρίζουν σιωπούν γιατί και να δώσουν μια εξήγηση τα παιδιά δεν θα καταλάβουν. Και έτσι είναι. Είμαστε ακόμα στην ηλικία των παιδιών που ακόμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Εγώ θα έλεγα ότι όσο μαθαίνει ο νους και γνωρίζει, τόσο εξελίσσεται και καταλαβαίνει περισσότερο.

Το σύμπαν διέπεται από Νόμους. Οι τρεις ακατάλυτοι νόμοι στην γη είναι:

1)   Ο νόμος της φύσης. Βαρύτητα, υγρά, αέρια, ουράνια σώματα, θερμοδυναμική και άλλοι 31 φυσικοί νόμοι γνωστοί στους φυσικούς.

2)   Ο νόμος του Κάρμα που λειτουργεί στα τρια κατώτερα Επίπεδα του υλικού, αστρικού και αιτιατού και είναι συνυφασμένος με τις δραστηριότητες του νου, πράξεις λόγια, σκέψεις που έχουν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία καρμικών αντιδράσεων.

3)   Τον Νόμο της αγάπης ή της Θείας Χάρητος που ενεργοποιείται από τον άνθρωπο με την πίστη και την προσευχή του. Ο Νόμος αυτός εξηγεί τα θαύματα που γίνονται σε αυτούς που πιστεύουν και προσεύχονται.

Η συνειδητοποίηση της ψυχής ότι αποτελεί ένας μέρος της δημιουργίας του σύμπαντος, ονομάζεται στη μυστικιστική ορολογία “Αυτογνωσία” που σημαίνει ότι γνωρζίει τον εαυτό της. Στον μυστικισμό, Αυτογνωσία είναι η συνειδητοποίηση της ψυχής ότι είναι μέρος της Θείας Ουσίας.

Συμπερασματικά σύμφωνα πάντα με τις διδασκαλίες των μεγάλων Διδασκάλων, ο σκοπός και ο προορισμός του ανθρώπου πάνω στη γη είναι η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ Η ΘΕΩΣΗ.

Όλες οι ανθρώπινες ψυχές κάποτε θα λάβουν την Θεία Χάρη ώστε να συναντήσουν τον Θεάνθρωπο της εποχής τους και να μυηθούν από αυτόν για την σωτηρία της ψυχής τους.

                                                                                     Βίκη Πετροπουλέα

 Μερικές πληροφορίες είναι από την ομάδα μελέτης μυστικιστικής βιβλιογραφίας Γαβριήλ Σιμονέτου.