Θ Ε Λ Η Σ Η
Η θέληση είναι μια όψη
της θείας εκδήλωσης που προς το παρόν είναι ελάχιστα φανερή πάνω στο φυσικό
πεδίο, που δεν έχουμε ακριβείς λέξεις να την εκφράσουμε, και εκείνες οι λέξεις
που υπάρχουν είναι παρόμοια παραπλανητικές. Μπορώ όμως να προσπαθήσω να σας
δώσω κάποιες έννοιες, σχέσεις και παραλληλισμούς που μπορεί να εξυπηρετήσουν
και να βάλουν τα θεμέλια για μια μελλοντική διδασκαλία γύρω από το 2025. Αυτός
είναι ο τρόπος με τον οποίο έρχεται η αποκάλυψη. Δίνεται μια σκέψη.
Περιγράφεται ένα σύμβολο. Μεταδίδεται μια ιδέα. Τότε ο νους των ανθρώπων συλλογίζεται
πάνω σ αυτό και οι ενορατικοί του κόσμου συλλαμβάνουν τη σκέψη, χρησιμεύει ως
μια σπερματική σκέψη που τελικά καρποφορεί με την παρουσίαση και την ανάπτυξη
μιας αποκάλυψης που εξυπηρετεί στο να οδηγήσει τη φυλή των ανθρώπων πλησιέστερα
στο σκοπό τους.(589)
Εξετάζουμε την έκφραση
της δύναμης της Σαμπάλλα με όρους της Θέλησης,
δηλ. του θείου σκοπού, που βρίσκεται σε
λανθάνουσα κατάσταση στο νου του Θεού από την αρχή του χρόνου και την αυγή της
δημιουργίας. Στο νου του Θεού, αυτή η ιδέα φαίνεται ολόκληρη κι πλήρης.
Στην εκδήλωση είναι βαθμιαία, εξελικτική και εμφανής δραστηριότητα της ουσίας.
Για τη θέληση και το
σκοπό του Θεού η ανθρωπότητα δεν ξέρει τίποτε, γιατί η ατομική θέληση ή η
συλλογική θέληση που θα μπορούσε να δράσει σαν ερμηνευτής, αποκάλυπτής, καθώς
και για να χρησιμεύσει σαν ένας τρόπος επαφής, είναι αφιερωμένη στον εγωισμό
και είναι τυφλή από τις ανώτερες προσεγγίσεις της θείας έκφρασης.
Κάτω από την
αποκρυφιστική μεθοδολογία, πρέπει να αρχίσουμε με το συμπαντικό και με το όλο.
Με τον καιρό, το ατομικό και το ιδιαίτερο θα αποκαλυφτούν, αλλά σε σχέση με το
σύνολο. Θα ήταν δυνατό μέσα από τη μελέτη των εφτά ακτίνων και των
συσχετιζόμενων αστερισμών και τους παράγοντες που χρησιμοποιούν για μετάδοση,
τους πλανήτες, να αποκτήσουμε κάποια γενική ιδέα για τη διάχυση της ενέργειας
της Σαμπάλλα ως τον αναδυόμενο σκοπό πάνω στο φυσικό
πεδίο.
Η επιθυμία είναι προς
το παρόν η πιο ισχυρή δύναμη στον κόσμο. Οργανωμένη, ενοποιημένη επιθυμία ήταν
η βασική αιτία για την επιτυχία του Άξονα στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Ο μόνος παράγοντας που
μπορεί να αντισταθεί στην επιθυμία είναι η
Θέληση χρησιμοποιώντας τη λέξη με
την πνευματική της σημασία και σαν έκφραση της πρώτης μεγάλης θείας όψης.
Η αποφασιστικότητα στις
περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι παρά η έκφραση μιας σταθερής και ενωμένης επιθυμίας. Δεν είναι οργανωμένη χρήση
της θέλησης. Το μυστικό της θέλησης
βρίσκεται στην αναγνώριση της θείας φύσης του ανθρώπου. Μόνο αυτή μπορεί να
εφελκύσει την αληθινή έκφραση της θέλησης.
Στην πραγματικότητα
πρέπει να εφελκυστεί από την ψυχή,
καθώς αυτή δεσπόζει στον ανθρώπινο νου και ελέγχει την προσωπικότητα.
Το μυστικό της θέλησης
συνδέεται επίσης στενά με την
αναγνώριση της ακατανίκητης φύσης της καλοσύνης και τον αναπόφευκτο τελικό
θρίαμβο του καλού. Αυτό δεν είναι αποφασιστικότητα. Δεν είναι
συγκέντρωση και διέγερση της επιθυμίας έτσι ώστε να μπορεί να μετουσιωθεί σε
θέληση. Δεν είναι μια αδιάλλακτη, ακλόνητη, αμετακίνητη εστίαση όλων των ενεργειών
στην ανάγκη του θριάμβου. Είναι εκείνη η ιδιαίτερη και διακριτική ποιότητα της
θειότητας που είναι τόσο διαφορετική, που ακόμη και ο ίδιος ο Χριστός δεν ήταν
σε θέση να την εκφράσει με ευκολία και κατανόηση.
Παρόλα αυτά, αυτή η
δύναμη της Σαμπάλλα είναι διαθέσιμη
για ορθή χρήση, αλλά η δύναμη να εκφράζεται βρίσκεται στην κατανόησή
της ( στο μέτρο που μπορεί να είναι δυνατό σ αυτό το ενδιάμεσο σημείο της
ανθρώπινης εξέλιξης) και
στην ομαδική χρήση. Είναι μια
ενοποιητική, συνθετική δύναμη, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μια
οργανωτική, σταθεροποιητική δύναμη. Τα
δυο κλειδιά για τη χρήση της ενέργειας της Σαμπάλλα είναι : Ομαδική χρήση
και Κατανόηση.
Η ανθρωπότητα είχε
αρκετή δυσκολία να κατανοήσει τη σημασία της Αγάπης. Αν συμβαίνει αυτό, το
πρόβλημα με τη Θέληση θα είναι φυσικά πιο δύσκολο. Για τη μεγάλη πλειονότητα
των ανθρώπων, η αληθινή αγάπη είναι , ακόμη, απλά μια θεωρία. Η Αγάπη (όπως
συχνά την ερμηνεύουμε) υπολογίζεται σαν καλοσύνη, αλλά είναι καλοσύνη από τη
μορφική πλευρά της ζωής για τις προσωπικότητες εκείνων που βρίσκονται γύρω
μας. Συνήθως εκπληρώνεται σαν μια επιθυμία για να εκτελεστούν οι υποχρεώσεις
μας και να μην παρεμποδίσουμε με κανέναν τρόπο εκείνες τις δραστηριότητες και
σχέσεις που τείνουν στην ευημερία των συνανθρώπων μας. Εκφράζεται σε επιθυμία
να τερματιστούν οι καταχρήσεις και να επέλθουν ευτυχέστερες, υλικές, παγκόσμιες
συνθήκες. Εμφανίζεται στη μητρική αγάπη, στην αγάπη ανάμεσα στους φίλους, αλλά
προς το παρόν, σπανίως σαν αγάπη ανάμεσα σε ομίλους και έθνη. Είναι το βασικό
θέμα της χριστιανικής διδασκαλίας, όπως η Θέληση, που εκφράζεται θεία, θα είναι
το βασικό θέμα της επερχόμενης παγκόσμιας θρησκείας. Η αγάπη ήταν η ώθηση πίσω
από αρκετό από το καλό που έγινε στον τομέα της φιλανθρωπίας και της ανθρώπινης
ευημερίας, αλλά, πραγματικά, η αγάπη δεν εκφράστηκε ακόμη ποτέ, εκτός από το
Χριστό.
Μπορεί να ρωτήσετε,
γιατί, αν είναι έτσι, δίνεις έμφαση σ αυτή την ανώτατη θεία όψη. Γιατί δεν
περιμένεις μέχρι να μάθουμε περισσότερα για την αγάπη και πώς να την
εκδηλώσουμε στο περιβάλλον μας;
Επειδή, στην αληθινή
της έκφραση, η Θέληση σήμερα είναι αναγκαία
σαν προωθητική, εξωθητική δύναμη, και επίσης σαν ένας διευκρινιστικός, εξαγνιστικός παράγοντας.
Η πρώτη καταγραμμένη
ομιλία του Χριστού ειπώθηκε στη Μητέρα του (το σύμβολο της όψης της ουσίας της
θειότητας) όταν είπε « Δεν ξέρετε ότι πρέπει να ασχολούμαι με τις υποθέσεις του
Πατέρα μου;» εκείνες οι υποθέσεις, που τον συσχέτιζαν με την πρώτη θεία όψη,
την Μονάδα ή την όψη του Πατέρα, ήταν η εκπλήρωση του σκοπού και η εκτέλεση της
πρόθεσης, της θέλησης και του σκοπού του Θεού.
Η δεύτερη ομιλία Του
ήρθε τη στιγμή του βαπτίσματος στον Ιορδάνη όταν είπε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή
: «Άφησέ τα να είναι έτσι τώρα, γιατί πρέπει να εκτελέσουμε κάθε εντολή». Εδώ,
σ αυτή τη δεύτερη μύηση-που συμβολίζει την κατάκτηση της επιθυμίας- περνά πάνω
στο χώρο της εκπλήρωσης της ορθής δραστηριότητας. Γιατί η δική Του προσωπική
επιθυμία (που αναγκαστικά ήταν του πιο υψηλού βαθμού εξαιτίας του υψηλού
σημείου Του στην εξέλιξη) αντικαταστάθηκε από τη Θεία Θέληση. Πάλι, στο τέλος
της ζωής Του στην εμπειρία στη Γεσθημανή αναφώνησε «Πατέρα, ας γίνει το θέλημά
Σου, όχι το δικό μου». Ακόμη και τότε και γι Αυτόν, το να πετύχει την πλήρη
έκφραση της θέλησης φαινόταν σχεδόν αδύνατο. Είχε ακόμη επίγνωση ενός έμφυτου
δυαδισμού της θέσης Του και της αντίθεσής Του ανάμεσα στη θέλησή Του και στη
θέληση του Θεού.
Σ αυτές τις τρείς
αναφορές, επέδειξε την αναγνώρισή Του στις τρείς αναδυόμενες όψεις της ζωής, της
ποιότητας και της ενέργειας της
Σαμπάλλα
1. Η πρώτη όψη η Θέληση που
καθορίζει την όψη της Ζωής.
Αυτή δεν αναφέρεται στα
γεγονότα, στα συμβάντα και στις περιστάσεις, στο μέτρο που σχετίζεται η
ανθρωπότητα, αλλά στη φύση των εκδηλώσεων της ζωής σε οποιοδήποτε κύκλο μέσα
από οποιοδήποτε έθνος ή φυλή. Αυτή αναφέρεται επίσης στις γενικές και ευρείες
γραμμές που σε κάθε στιγμή δίνουν το ρυθμό της εξέλιξης των μορφών πάνω στον
πλανήτη.
Βασικά αφορά τη δύναμη και την αντοχή της ζωής,
καθώς εκδηλώνεται μέσα απ’ αυτές και δημιουργεί εκείνες τις εξωτερικές συνθήκες
που είναι προετοιμασμένες και εκφράζονται με όρους ζωής ποιότητας και
εμφάνισης.
Η λέξη ΖΩΗ όπως
αναφέρομαι εδώ είναι η ζωή στην οποία αναφέρεται η Μπλαβατσκυ ως εκείνο που
συνθέτει το πνεύμα, την ψυχή και το σώμα. Στην πραγματικότητα είναι εκείνο
το τέταρτο κάτι που βρίσκεται κρεμασμένο πίσω από όλη την εκδήλωση, πίσω από
όλους τους στόχους όλες τις ποιοτικές εκφράσεις της θειότητας και για το οποίο
υπάρχει ένας υπαινιγμός στα λόγια της Μπαγκαβαντ Γκιτά « έχοντας διαπεράσει ολόκληρο το σύμπαν με ένα τμήμα του Εαυτού Μου
παραμένω». (592)
2.
Η
δεύτερη όψη, η Θέληση που επιφέρει την εκπλήρωση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων.
Είναι η θέληση που επιφέρει την εκπλήρωση. Αυτή είναι
η βάση όλων των σχέσεων και όλων των διαδικασιών της αλληλοσυσχέτισης μέσα στο
ηλιακό μας σύστημα και –στο μέτρο που σχετίζεται η ανθρωπότητα - με τον
πλανήτη.
Είναι ο κύριος
παράγοντας στο να επιφέρει το
αναπόφευκτο της θείας ολοκλήρωσης. Είναι η αιτία όλης της εκπλήρωσης όλων των μορφών πάνω σε όλα τα πεδία και
της θείας πρόθεσης. Είναι αυτό που
βρίσκεται πίσω από την ίδια τη συνείδηση.
Αυτή η συγκεντρωμένη
εξελικτική προσπάθεια, αυτός ο αταλάντευτος σκοπός απαιτεί περισσότερα από μια επιθυμία και περισσότερα από τη θέληση
να είσαι δραστικός. Υπάρχει μια πραγματωμένη αντίληψη από την αρχή
γιατί αυτή η θεία θέληση για εκπλήρωση,
προηγείται της δημιουργικής προσπάθειας. Είναι η σύνθεση της δημιουργίας ή
της έμμονης προσπάθειας, της προσκόλλησης στο όραμα και της ολοκληρωτικής
θυσίας, και όλα αυτά με όρους θείου
εμπειρικού πειραματισμού. Επομένως να θυμάστε ότι μέσα από όλες αυτές
τις εμπειρίες της θείας θέλησης, διατρέχει το νήμα μιας εκπληρωμένης σύνθεσης.
Είναι το τέλος όπως
γίνεται ορατό από την αρχή. Είναι το άλφα και το ωμέγα που δημιουργεί το
ολοκληρωμένο όλο και την τέλεια εκπλήρωση της θέλησης. (593)
3. Η Τρίτη
όψη, η Θέληση που τελικά νικά τον θάνατο.
Αυτή η θέληση είναι η
αρχή της νίκης, του υπέρτατου στόχου της ζωής όταν επιτευχθεί η εκπλήρωση της ζωής. Είναι η τελική και ενωμένη
επιτυχία ή ενοποιημένη ομοφωνία της ύλης- πνεύματος, της ζωής-μορφής, σε ένα
σκοπό που έχει προβλεφθεί από καιρό, μαζί με κάτι που είναι το όνειρο και ο
στόχος των ανώτατων μυημένων της Ιεραρχίας να έρθουν σε επαφή –τη μυστική
αποκάλυψη της ίδιας της Σαμπάλλα. Περισσότερα δεν είναι δυνατό να πω. Αν ο
ίδιος ο Χριστός μοχθεί γιαυτή τη γνώση, δεν είναι δυνατό για μας να κάνουμε
τίποτε περισσότερο από το να διατυπώνουμε εικασίες. Όπως ακριβώς η ανθρωπότητα
μοχθεί για την ιεραρχία, έτσι και η ίδια η Ιεραρχία μοχθεί για τη Σαμπάλλα.
Και οι τρείς αυτές όψεις
σχετίζονται με τις τρείς θείες όψεις του
πνεύματος, της ψυχής και του σώματος, της ζωής, της συνείδησης και της μορφής,
της ζωής, της ποιότητας και της εμφάνισης.
Αυτή η φάση της
έκφρασης της ζωής του Χριστού δεν είχε ποτέ μελετηθεί κατάλληλα. Όμως, αν είχε
συλληφθεί και κατανοηθεί έστω και λίγο, θα μπορούσε να βοηθήσει την ανθρωπότητα
να διώξει το κακό (ατομικό, ομαδικό, πλανητικό) πίσω στον τόπο από όπου ήρθε.
Θα μπορούσε να βοηθήσει την ανθρωπότητα να απελευθερωθεί από τον τρόμο που
σήμερα προχωρεί αμείλικτα και σιωπηλά προς τα έξω, αψηφώντας το Θεό και τον
άνθρωπο.
Συνεπώς, η ενέργεια της
Σαμπάλλα είναι εκείνη που σχετίζεται με
τη ζωντάνια της ανθρωπότητας (μέσα από τη συνείδηση και τη μορφή). Αφορά
την εδραίωση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων και είναι εκείνη η κατάσταση της
ύπαρξης που τελικά αρνείται τη δύναμη του θανάτου. Επομένως, είναι το έναυσμα και όχι η ώθηση.
Είναι πραγματωμένος σκοπός και όχι έκφραση της επιθυμίας. Η
επιθυμία εργάζεται από και μέσα από την
υλική μορφή προς τα πάνω. Η
Θέληση εργάζεται προς τα κάτω, μέσα στη μορφή, υποτάσσοντας συνειδητά τη
μορφή στο θείο σκοπό.
Η μια είναι επικλητική και η άλλη εφελκυστική.
Η επιθυμία, όταν είναι μαζική και εστιασμένη, μπορεί να επικαλεστεί τη θέληση. Η θέληση, όταν εφελκύεται, τερματίζει
την επιθυμία και γίνεται μια δεσπόζουσα, παρωθητική, κατευθυντήρια
δύναμη, που σταθεροποιεί, διευκρινίζει και ανάμεσα σε άλλα πράγματα τελικά
καταστρέφει.
Είναι πολύ περισσότερα
από αυτά, αλλά αυτά είναι όλα όσα μπορεί να κατανοήσει ένας άνθρωπος αυτή τη
στιγμή και όλα όσα για τα οποία έχει προς το παρόν το μηχανισμό της κατανόησης.
Αυτή η θέληση που έχει
εγερθεί από την επίκληση, πρέπει να εστιαστεί στο φως
της ψυχής και αφού αφιερωθεί στο
σκοπό της εδραίωσης των ορθών ανθρώπινων σχέσεων, πρέπει να χρησιμοποιηθεί, με αγάπη, για να καταστρέψει όλα όσα
εμποδίζουν την ελεύθερη ροή της ανθρώπινης ζωής και αυτό να επιφέρει το θάνατο
(πνευματικό και αληθινό) της ανθρωπότητας. Αυτή η θέληση πρέπει να επικληθεί και να εφελκυσθεί.
Δεν αναφέρομαι εδώ στη
χρήση της μιας ή της άλλης από τις δυο Μεγάλες Επικλήσεις ή στην Τρίτη που
δόθηκε πρόσφατα. Αναφέρομαι στην εστιασμένη συνείδηση των ανδρών και γυναικών
της καλής θέλησης, που η ζωή τους καθορίζεται από τη θέληση να προωθήσουν τους
σκοπούς του Θεού με αγάπη, που ζητούν ανιδιοτελώς να κατανοήσουν εκείνους τους
σκοπούς και που δεν φοβούνται το θάνατο.
Υπάρχουν δυο μεγάλα
εμπόδια στην ελεύθερη έκφραση της δύναμης της Σαμπάλλα στην αληθινή
της φύση.
Το ένα είναι η
ευαισθησία της κατώτερης φύσης στην κρούση της και στον επακόλουθο εξευτελισμό
για εγωιστικούς σκοπούς.
Το δεύτερο είναι η
μπλεγμένη, παρεμποδιστική, μπερδεμένη αλλά μαζική αντίσταση των καλοπροαίρετων
ανθρώπων του κόσμου που μιλάνε με ασάφεια και ομορφιά για την αγάπη, αλλά που αρνούνται να εξετάσουν τις τεχνικές της
θέλησης του Θεού σε λειτουργία. Σύμφωνα με αυτούς αυτή η θέληση είναι
κάτι με το οποίο προσωπικά δεν έχουν να κάνουν τίποτε. Αρνούνται να
αναγνωρίσουν ότι ο Θεός εκτελεί τη
θέλησή Του μέσα από τους ανθρώπους, όπως ακριβώς αναζητούσε πάντα να
εκφράσει την αγάπη Του μέσα από τους ανθρώπους . Δε θα πιστέψουν ότι εκείνη η
θέληση θα μπορούσε πιθανό να εκφραστεί μέσα από την καταστροφή του κακού με
όλα τα υλικά επακόλουθα εκείνου του κακού. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ο
Θεός της αγάπης πιθανώς θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την πρώτη θεία όψη για
να καταστρέψει τις μορφές που εμποδίζουν την ελεύθερη δράση του θείου πνεύματος.
Εκείνη η θέληση δεν πρέπει να εισχωρήσει μέσα στην ερμηνεία τους για την αγάπη..
Τέτοιοι άνθρωποι είναι
σαν μια μυλόπετρα γύρω από το λαιμό της ανθρωπότητας, επειδή ακινητοποιούν κάθε
αληθινή προσπάθεια, μουρμουρίζοντας « ας αγαπάμε το Θεό και ο ένας τον άλλο»,
αλλά δεν κάνουν τίποτε εκτός από το να μουρμουρίζουν προσευχές και κοινοτοπίες,
ενώ η ανθρωπότητα πεθαίνει.
Μπορείτε να εκτιμήσετε
εύκολα το γεγονός ότι η εφέλκυση της ενέργειας της θέλησης και η επίδρασή της
πάνω στο απροετοίμαστο, υλικά σκεπτόμενο άτομο θα μπορούσε και θα αποδεικνυόταν
μια καταστροφή. Απλά θα χρησίμευε στο να εστιάσει και να ενισχύσει την
κατώτερη προσωπική θέληση, που είναι το όνομα που δίνουμε στην επιθυμία,
που έχουμε αντιληφθεί και καθορίσει. Θα μπορούσε να δημιουργήσει τότε μια κατευθυντήρια δύναμη που κατευθύνεται
σε προσωπικούς στόχους, έτσι ώστε το άτομο να μπορούσε να γίνει ένα τέρας
διαφθοράς. Στην ιστορία της φυλής, μια ή δυο αναπτυγμένες προσωπικότητες το
έκαναν αυτό με θλιβερά αποτελέσματα, πάνω τόσο στον εαυτό τους όσο και στους
συνανθρώπους τους της εποχής τους (Νέρων και Χίτλερ).
Υπάρχει μόνο ένας
τρόπος με τον οποίο η εστιασμένη κακή θέληση, με την ανταποκριτικότητά της στη
δύναμη της Σαμπάλλα, μπορεί να υπερνικηθεί και αυτό γίνεται με την αντίθεση
μιας εξίσου εστιασμένης πνευματικής
θέλησης, που επιδείχνεται από τους άνδρες κι τις γυναίκες καλής θέλησης που
ανταποκρίνονται, που εκπαιδεύουν τον εαυτό τους στο να είναι ευαίσθητοι σ αυτόν
τον τύπον της νέο-εισερχόμενης ενέργειας
και μπορούν να μάθουν πώς να την επικαλούνται και να την εφελκύουν.
Θα ήθελα να σας
υποδείξω εδώ, ότι η όψη της θέλησης μπορεί
να προσεγγιστεί μόνο από το νοητικό
πεδίο και μόνο εκείνοι, επομένως, που εργάζονται με το νου και μέσα από το
νου μπορούν να αρχίσουν να οικειοποιούνται αυτή την ενέργεια. Εκείνοι που
ζητάνε να εφελκύσουν την ενέργεια της Σαμπάλλα πλησιάζουν κοντά στην ενέργεια
του πυρός. Το πυρ είναι το σύμβολο και η ποιότητα του νοητικού
πεδίου. To
πυρ είναι μια όψη της θείας φύσης. Το
πυρ παράγεται με φυσικά μέσα και με τη
βοήθεια του ορυκτού βασιλείου και αυτό ήταν το κύριο
απειλητικό και επιλεγμένο μέσο της καταστροφής του Παγκόσμιου πολέμου. Αλλά η πύρινη καλή θέληση και η συνειδητή
εστιασμένη χρήση της δύναμης της Σαμπάλλα μπορούν να αντιμετωπίσουν το πυρ με πυρ και αυτό πρέπει να γίνει.
Δεν μπορώ να σας δώσω
περισσότερα πάνω σ αυτό το θέμα μέχρι να αφιερώσετε χρόνο στην εξέτασή του και
να επιδιώξετε να κατανοήσετε τη χρήση της θέλησης, τη φύση της, το σκοπό της
και τη σχέση της με ό,τι κατανοείτε σαν ανθρώπινη θέληση.
Πρέπει να συλλογιστείτε
πάνω στο πως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και με τι τρόπο οι ζηλωτές και
μαθητές που είναι νοητικά πολωμένοι, μπορούν να εστιάσουν εκείνη τη θέληση και
να επωμιστούν με ασφάλεια την ευθύνη για τη σωστή χρήση της.
Άραγε δεν θα μπορούσε
να υπάρξει ένας οργανωμένος όμιλος που θα αναλάμβανε αυτό το θέμα σαν την
κεντρική ιδέα του διαλογισμού του και που θα προσπαθούσε να προσαρμοστεί –με
την ορθή κατανόηση- στην επαφή με τη χρήση της ενέργειας της Σαμπάλλα; Δε θα
ήταν δυνατό να επεξεργαστείτε βαθμιαία αυτή την κεντρική ιδέα της αποκάλυψης
της θείας θέλησης, έτσι ώστε να μπορεί το γενικό θέμα να παρουσιαστεί στο
σκεπτόμενο κοινό όταν θα έρθει πραγματικά η ειρήνη;
Υπάρχουν πολλά που
πρέπει να εξεταστούν σε σχέση μ αυτό. Υπάρχει
η κατάδειξη των τριών όψεων της θέλησης, όπως απαριθμήθηκαν πιο πάνω.
Υπάρχει η προετοιμασία του ατόμου για την έκφραση
αυτής της ενέργειας.
Υπάρχει μια ώριμη εξέταση που πρέπει να δοθεί στη σχέση της
Ιεραρχίας με τη Σαμπάλλα, που προωθείται καθώς οι
Διδάσκαλοι επιχειρούν να εκτελέσουν
το θείο σκοπό και να είναι Παράγοντες διανομής της ενέργειας της θέλησης.
Υπάρχει μια προσπάθεια που πρέπει να γίνει ώστε να
κατανοηθεί κάπως η φύση της άμεσης κρούσης της πρώτης όψης πάνω στην ανθρώπινη
συνείδηση, εντελώς ξέχωρα από το ιεραρχικό κέντρο- μια
κρούση που γίνεται χωρίς καμμιά διαδικασία απορρόφησης και υποβιβασμού στην
οποία την υποβάλλει η Ιεραρχία. Αυτή μπορεί να γίνει πιο άμεση και πιο πλήρης όταν θα έχει επέλθει μεγαλύτερη ασφάλεια από
μια πιο κατανοητή ανθρώπινη προσέγγιση.
Μια από τις αιτίες που
βρέθηκαν πίσω από τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο μπορεί να βρεθεί σε μια πρώιμη
επαφή από κάποιες εγωιστικές διάνοιες που έχουν μια σχετικά υψηλή ποιότητα που
βοηθιέται από η Μαύρη Στοά. Για να απομακρυνθεί αυτό και για να επέλθει τελικά
η εξαφάνιση της επιρροής των σκοτεινών δυνάμεων από τον πλανήτη μας, πρέπει
να έρθει η δραστική, συνειδητή χρήση της
δύναμης της Σαμπάλλα από τη Λευκή Στοά , που βοηθιέται από τους άνδρες και
τις γυναίκες καλής θέλησης που η
θέληση τους για το καλό είναι αρκετά ισχυρή ώστε να τους διαφυλάξει από τον
προσωπικό κίνδυνο στο έργο τους και να τους αποτρέψει από τις εσφαλμένες και
επικίνδυνες γραμμές.
Αυτή η βοήθεια απαιτεί μια κάποια συγκεκριμένη και
σχεδιασμένη επαφή και αλληλεπίδραση ανάμεσα στα δυο κέντρα, την Ανθρωπότητα και
την Ιεραρχία. Όταν αυτή εδραιωθεί καλύτερα θα μπορέσει να οργανωθεί και
να γίνει γνωστή συνεργασία και τα μέλη των δυο μεγάλων κέντρων μπορούν « να
σταθούν μαζί με μαζική πρόθεση».
Αυτή η μαζική πρόθεση
θα είναι η αντιστοιχία πάνω στο νοητικό πεδίο της μαζικής πρόθεσης του γενικού
κοινού που στέκει με τη δύναμη της έλξης πάνω στα χείλη του και στην καρδιά
του.
Σ αυτή την έλξη πρέπει
να προστεθεί η εστιασμένη θέληση των παγκόσμιων διανοητών και ενορατικών που θα
χρησιμοποιήσουν το νου τους και τον εγκέφαλό τους για να εκφωνήσουν το σωστό.
(Αλίκη Μπέιλη, Εσωτερική Αστρολογία, από σελ. 590)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου