Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 21.00 - 
με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

19 Ιουλίου 2020

Εκφώνηση κειμένου πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Σ.Κ.:


6. Αναπνοή Μου είναι η τόλμη προς την Ομορφιά.
Το ξεχείλισμα μέσα από τη θυσία θα σε οδηγήσει σε χαρούμενη πραγμάτωση 
στην αναζήτησή σου της Αλήθειας.
Απόφευγε την υπναλέα ζωή.
Να αγαπάς εκείνη τη ζωή που σπινθηρίζει με ψυχές 
σμιλευμένες από τη Θεϊκή Ακτινοβολία.
Δυνάμωσε την αυξανόμενη ισχύ του πνεύματός σου.
Να θυμάσαι πάντα τις Πύλες τις φανερωμένες από Μας.
Η αγνή Πνοή της Ευδαιμονίας Μας σου μεταδίδει τη ζωντανή τροφή 
στην καθημερινή ζωή σου.
Μπρος στο Ναό ας σκοντάψει ο χορός της οργής!
Την εστία σου θα φωτίσει το πυρ της αφοβίας.
Εμείς στέλνουμε το φως σε εκείνους που χαμογελούν μπροστά στο σκοτάδι.
Το πνεύμα σου υψώνεται κιόλας και η φλεγόμενη καρδιά 
δεν θα γίνει στάχτη από το κρύο.
Το Δεξιό Χέρι του Θεού εκτείνεται και
Αναγγέλλει την Αυγή της Μέρας.
(Φύλλα από τον Κήπο του Μορύα – Το Κάλεσμα, 1924).

4ο Νόμος: Ακτίνα της Αρμονία ή του Κάλλους: Αρμονίας μέσω ελέγχου, ενός 
ελέγχου που συνεπάγεται τη γνώση της σοφίας. Πρόκειται για την αρμονία της ομοιότητας· 
της εξισορρόπησης των πάντων διά της αντίληψης των νόμων του μαγνητισμού που επιφέρει το συντονισμό των πολλών διαφοροποιήσεων σε μια ομοιογένεια.
(Aλίκη Μπέιλη, Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, σ. 585)

Οι 4 ελευθερίες:
1.      Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης οπουδήποτε στο κόσμο
2.      Η ελευθερία κάθε ατόμου να λατρεύει το Θεό με το δικό του τρόπο- οπουδήποτε στον κόσμο.
3.      Η ελευθερία από τη στέρηση- η οποία μεταφρασμένη σε παγκόσμιους όρους σημαίνει οικονομική κατανόηση που θα εξασφαλίσει σε κάθε έθνος μια υγιή ειρηνική ζωή για τους κατοίκους του – οπουδήποτε στον κόσμο
4.      Η ελευθερία από φόβο – η οποία μεταφρασμένη σε παγκόσμιους όρους, σημαίνει μια παγκόσμια μείωση των εξοπλισμών σε τέτοιο σημείο και μέσα από μια τέτοια διαδικασία, που κανένα έθνος δε θα είναι σε θέση να διαπράξει μια φυσική επίθεση σε βάρος οποιουδήποτε γείτονα – οπουδήποτε στον κόσμο.
(Αλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σ. 319)

Είναι πλάνη να πιστεύετε όπως κάνουν μερικοί, ότι η κύρια τάση του έργου του Χριστού βρίσκεται μέσα από τις εκκλησίες ή τις παγκόσμιες θρησκείες. Εργάζεται αναγκαστικά μέσα από αυτές όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες και όταν υπάρχει ένας ζωντανός πυρήνας αληθινής πνευματικότητας μέσα τους, ή όταν η επικλητική τους έκκληση είναι αρκετά δυναμική ώστε να Τον προσεγγίσει. Χρησιμοποιεί κάθε δυνατό αγωγό με τον οποίο μπορεί να διευρυνθεί η συνείδηση του ανθρώπου και να επέλθει ορθός προσανατολισμός. Είναι όμως περισσότερο αλήθεια να πούμε πως εργάζεται με συνέπεια ως Παγκόσμιος Δάσκαλος, και ότι οι εκκλησίες δεν είναι παρά ένας από τους μεγάλους δρόμους της διδασκαλίας που χρησιμοποιεί. Όλα όσα φωτίζουν το νου των ανθρώπων, κάθε προπαγάνδα που τείνει να επιφέρει ορθές ανθρώπινες σχέσεις, όλοι οι τρόποι απόκτησης της αληθινής γνώσης, όλες οι μέθοδοι μετουσίωσης της γνώσης σε σοφία και κατανόηση , όλα όσα επεκτείνουν τη συνείδηση της ανθρωπότητας και όλων των υπανθρώπινων επιπέδων επίγνωσης και ευαισθησίας, όλα όσα διαλύουν τη θυμική αυταπάτη και την πλάνη, καταστρέφουν την αποκρυστάλλωση και διαταράσσουν κάθε στατική συνθήκη, βρίσκονται κάτω από τις πραγματικές δραστηριότητες του τμήματος μέσα στην Ιεραρχία της οποίας προΐσταται. Περιορίζεται από την ποιότητα και τη ολκή της επικλητικής έκκλησης της ανθρωπότητας, και αυτή με τη σειρά της καθορίζεται από το σημείο της εξέλιξης που έχει επιτευχθεί. 
      Στο Μεσαίωνα της Ιστορίας, και πιο πριν, οι εκκλησίες και οι σχολές της φιλοσοφίας ήταν που πρόσφεραν τους κύριους δρόμους προσέγγισης για τη δραστηριότητά Του, αλλά σήμερα δε συμβαίνει αυτό. Αυτό είναι ένα σημείο που καλά θα κάνουν να το θυμούνται οι εκκλησίες και η οργανωμένη Θρησκεία. Τώρα υπάρχει μια μετατόπιση της έμφασής Του και της προσοχής Του, σε δυο τομείς προσπάθειας: Πρώτο, στον τομέα της παγκόσμιας διαδεδομένης εκπαίδευσης. Δεύτερο στη σφαίρα της εκπλήρωσης με νοημοσύνη, εκείνων των δραστηριοτήτων που βρίσκονται κάτω από τον τομέα διακυβέρνησης στις 3 της όψεις, της πολιτικής ικανότητας, της πολιτικής επιστήμης, και της νομοθεσίας. Οι κοινοί άνθρωποι αφυπνίζονται σήμερα στη σπουδαιότητα και στην υπευθυνότητα της κυβέρνησης. Επομένως γίνεται αντιληπτό από την Ιεραρχία ότι πριν μπορέσει να υπάρξει ο κύκλος της αληθινής δημοκρατίας (όπως υπάρχει ουσιαστικά και τελικά θα καταδειχτεί) είναι τρομακτικά αναγκαία η εκπαίδευση των μαζών σε μια συνεργατική πολιτική ικανότητα, σε μια οικονομική σταθερότητα μέσα από τον ορθό συμμερισμό και σε διαυγή πολιτική αλληλεπίδραση. Η μακρόχρονη διάσταση ανάμεσα στην πολιτική και τη Θρησκεία πρέπει να τερματιστεί, και αυτό μπορεί να γίνει τώρα εξαιτίας του υψηλού επιπέδου της ανθρώπινης μαζικής νοημοσύνης και εξαιτίας του γεγονότος ότι η επιστήμη έφερε όλους τους ανθρώπους τόσο κοντά ώστε ότι συμβαίνει σε κάποια απομακρυσμένη περιοχή της επιφάνειας της γης να είναι θέμα γενικού ενδιαφέροντος μέσα σε λίγα λεπτά. Ο χρόνος και το διάστημα έχουν εκμηδενιστεί.

(Αλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σ. 479

Δεν υπάρχουν σχόλια: