«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
Κείμενο που διαμοιράστηκε
.jpg)
Συγγενικές με τις προσπάθειες των δύο αυτών ομίλων μαθητών και μυημένων θα είναι οι προσπάθειες εκείνων των μαθητών πάνω στην πέμπτη ακτίνα, των οποίων έργο θα είναι να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στα οφέλη της ατομικής εποχής. Oι αποκρυφιστές διακήρυσσαν πάντα ότι το πεδίο στο οποίο εργάζεται η Ιεραρχία είναι εκείνο της ενέργειας· δίδαξαν ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από ενέργεια στη μια ή την άλλη μορφή κι όλα όσα βλέπουμε, όλα όσα με τα οποία εργαζόμαστε καθημερινά (που περιλαμβάνουν την υλική μας φύση, νοητική, συναισθηματική και φυσική) κι όλα όσα παράγουν τα φαινόμενα είναι ενέργεια σε σχέση με δυνάμεις, ή δυνάμεις καθώς κατευθύνονται από ενέργεια.
Ο αναδυόμενος όμιλος μαθητών θα το αποδείξει αυτό αναμφισβήτητα· με τις προσπάθειές τους θα δημιουργηθεί ο νέος πολιτισμός στον οποίο η ανθρωπότητα θα έχει χρόνο για ελευθερία, για βαθιές εκπαιδευτικές θεωρήσεις και για πολιτική δραστηριότητα πνευματικού είδους· η επιστήμη θα δημιουργήσει έναν κόσμο στον οποίο θα καταργηθεί η εργασία (όπως την ξέρουμε τώρα) και κάθε φάση της ανθρώπινης ζωής θα εκπληρώνεται απ’ την επιστήμη – όχι για να την κάνει πιο άνετη ή πιο αυτόματη ή πιο ιδιοτελή, αλλά σαν μια όψη και απόρροια της αληθινής ελευθερίας· οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να σκέφτονται, να εδραιώνουν νέους τρόπους πολιτιστικών ενδιαφερόντων και να είναι επίσης ελεύθεροι να ανελίξουν τον ανώτερο αφηρημένο νου και να ερμηνεύουν τα συμπεράσματά του με το μέσον του κατώτερου συγκεκριμένου νου.
Το ενωμένο έργο των τριών αυτών ομίλων μαθητών εγκαινιάζει και προετοιμάζει το δρόμο για την εξωτερίκευση της Ιεραρχίας· αυτή η προετοιμασία βρίσκεται ήδη στο δρόμο και παίρνει συγκεκριμένη μορφή, παρότι προς το παρόν οι προσπάθειες είναι εμβρυακές και οι εργάτες είναι ελάχιστοι σε αριθμό. Ωστόσο έχει γίνει μια αρχή και θα συμβούν μεγάλες αλλαγές στη διάρκεια των επόμενων είκοσι πέντε ετών· αυτές θα υποδείξουν τη γενική δομή της νέας παγκόσμιας κουλτούρας, θα τονίσουν σαν κανονικές τις ανώτερες έννοιες του λεγόμενου “ονειρικού” παγκόσμιου σχεδιασμού και θα βάλουν τα θεμέλια του έργου των άλλων Άσραμ, όταν φτάσει ο καιρός για μια διευρυμένη προσπάθεια.
Όταν τα τρία κύρια Άσραμ θα έχουν κάνει το έργο τους κι αυτό το έργο – παρά τις διαφορές των ακτίνων – είναι κυρίως εκπαιδευτικό, τότε τα άλλα Άσραμ θα στείλουν αργά τους αντιπροσώπους τους για να συνεργασθούν και να συνεχίσουν το έργο. Το πρώτο Άσραμ που θα το κάνει θα είναι εκείνο της τρίτης ακτίνας· την εποχή που θα εμφανισθούν μαθητές απ’ αυτό το Άσραμ, ο κόσμος θα είναι έτοιμος για μια ολική οικονομική αναπροσαρμογή· η “αρχή του μερισμού” θα είναι μια αναγνωρισμένη κινητήρια έννοια του νέου πολιτισμού. Αυτή δε θα συνεπάγεται όμορφες, γλυκιές κι ανθρωπιστικές στάσεις. O κόσμος θα είναι ακόμη γεμάτος από ιδιοτελείς και συμφεροντολόγους ανθρώπους, αλλά η κοινή γνώμη θα είναι τέτοια ώστε κάποια θεμελιώδη ιδανικά θα υποκινούν τις επιχειρήσεις, τα οποία θα επιβάλλονται σ’ αυτές από την κοινή γνώμη· το γεγονός ότι οι νέες γενικές ιδέες σε πολλές περιπτώσεις θα διέπονται από τη σκοπιμότητα της αλληλεπίδρασης δε θα έχει βασικά καμιά σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ο μερισμός. Όταν εμφανισθεί ο “προσαρμοστής των οικονομικών” (όπως καλείται στην Ιεραρχία ένας προχωρημένος μαθητής απ’ αυτό το Άσραμ), θα βρει τις συνθήκες πολύ αλλαγμένες από αυτές που ισχύουν τώρα κι αυτό στην ακόλουθη έκταση:
1. Θα ελέγχει η αρχή της ανταλλαγής και της συναλλαγής (που θα αφορά την ωφέλεια όλων).
2. Λόγω της ανάπτυξης της ατομικής ενέργειας προς όφελος της ανθρώπινης ευημερίας, τα εθνικά νομίσματα θα έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνο από ένα σύστημα ανταλλαγής, αλλά από μια παγκόσμια χρηματική συναλλαγή – αντιπροσωπευτική των ανταλλασσόμενων αγαθών όταν είναι σχετικά μικρά και ασήμαντα – και από μια σχεδιασμένη κλίμακα σχετιζόμενων αξιών. Τα εθνικά υλικά κεφάλαια και τα αναγκαία εμπορεύματα θα προσφέρονται κάτω από ένα εντελώς νέο σύστημα.
3. Η ιδιωτική επιχείρηση θα υπάρχει ακόμη, αλλά θα ρυθμίζεται· οι μεγάλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και οι κύριοι υλικοί πόροι και οι πηγές του πλανητικού πλούτου – λόγου χάρη, σίδηρος, χάλυβας, πετρέλαιο και σιτάρι – θα ανήκουν για πρώτη φορά σε ένα διεθνή όμιλο που θα κυβερνά και θα ελέγχει· όμως θα προετοιμάζονται για τη διεθνή κατανάλωση από εθνικούς ομίλους που θα επιλέγονται απ’ το λαό και θα είναι κάτω από τη διεθνή διεύθυνση.
Πάνω σ’ αυτό το θέμα δεν έχω καιρό ν’ αναφερθώ και πέρα απ’ αυτό οτιδήποτε θα έλεγα θα μπορούσε θεωρηθεί ονειρικό και μη-πρακτικό σ’ έναν κόσμο που δεν έχει ακόμη υποβληθεί στις εκπαιδευτικές διαδικασίες των μαθητών και μυημένων στην πρώτη, δεύτερη και πέμπτη ακτίνα, ούτε στις θεμελιώδεις αλλαγές που θα εγκαινιάσει σύντομα η νέα γενιά των νέων (που μεγαλώνουν τώρα).
Πάνω στην τριπλή αυτή κατάσταση του βασικού ελέγχου των προϊόντων του πλανήτη οι μαθητές τρίτης ακτίνας, οι οποίοι εργάζονται υπό τους ανώτερους μυημένους που προαναφέρθηκαν, θα δομήσουν τη νέα δομή υλικών σχέσεων – ένα πολύ δύσκολο έργο, λόγω της κακής “έλξης” των ουσιαστικών αποθεμάτων και του συνεχιζόμενου ελέγχου, παρότι μειώνεται πολύ, της ανθρώπινης ιδιοτέλειας. Αυτή η “έλξη” θεωρείται εσωτερικά κακή επειδή ενσωματώνει την αρχή της φυλάκισης και για ανείπωτους αιώνες απορροφούσε την προσοχή του ανθρώπινου όντος, αποκλείοντας όλες τις αληθινές αξίες.
Αργότερα θα έρθουν σε φυσική ενσάρκωση μαθητές και μυημένοι της έβδομης και της έκτης ακτίνας. Το μόνο Άσραμ που δε θα εκπροσωπείται τότε – κι αυτό για πολύ καιρό – θα είναι το τέταρτο. Όμως καθώς η τέταρτη ακτίνα είναι η σταθερή ακτίνα της ανθρώπινης οικογένειας, η επιρροή της είναι συνεχώς παρούσα κι αυτό το Άσραμ έχει εξίσου συνεχή επίγνωση κι επιρροή στις ανθρώπινες υποθέσεις· θα έρθει σε πλήρη έκφραση όταν η ενόραση του ανθρώπινου όντος, που εκπορεύεται σαν ενέργεια από το τέταρτο ή βουδδικό πεδίο, εφελκυσθεί από την ανθρώπινη ψυχή και είναι ένα αναγνωρισμένο εφόδιο της ανθρώπινης συνείδησης. Η τέταρτη ακτίνα θα έρθει σε εκδήλωση πριν περάσουν πολλές γενιές, αλλά μόνο από τη σκοπιά της ενσαρκούμενης Ενάδας της κι όχι από τη σκοπιά του ενεργού Άσραμ της.
Από τη στιγμή που εδραιωθεί επαφή – σε φυσική εκδήλωση και φυσική αναγνώριση – θα θεσπισθεί απ’ την Ιεραρχία ένα σύστημα “εμφανίσεων και αφαιρέσεων” που θα δημιουργήσει ό,τι θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν κυκλοφορία της ζωής και των αντιπροσώπων της μεταξύ των δύο κύριων πλανητικών κέντρων, της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας. Ανάλογα με την ανάγκη πάνω στο φυσικό πλανήτη και την αποδοχή ορισμένων σχεδίων ένα Άσραμ θα είναι έντονα ενεργό ή σχετικά αδρανές.
Oι αρχαίες δραστηριότητες της Ιεραρχίας θα παραμείνουν ακόμη – οι δραστηριότητες της προετοιμασίας μαθητών και μυημένων για μύηση και συνειδητή συμμετοχή στην ιεραρχική προσπάθεια· οι Σχολές των Μυστηρίων (όπως τις περιέγραψα στις Επιστολές επί του Αποκρυφιστικού Διαλογισμού) θα έρθουν σε ύπαρξη κι εφαρμογή, αλλά αυτό θα είναι προσωρινά μια δευτερεύουσα δραστηριότητα· η πλήρης έκφραση της ασραμικής ενέργειας θα κατευθύνεται στις πρακτικές παγκόσμιες υποθέσεις και στην εκπαίδευση του κοινού κι όχι στα αρχικά στάδια σε εσωτερικά θέματα. Σε τελική ανάλυση για τους Διδασκάλους και τους μαθητές Τους δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ο εσωτερισμός, εκτός όσον αφορά τη Σαμπάλλα. Υπάρχει μόνο ένα σαφές και σχεδιασμένο έργο με τη συνείδηση όλων των μορφών και – όπου εμπλέκεται η ανθρωπότητα – αυτό θεωρείται μια διαδικασία εκπαίδευσης που οδηγεί σε μια επέκταση της αντίληψης και στη μετατροπή της αποκτηθείσας ακαδημαϊκής γνώσης σε μια επισκιάζουσα και ρυθμιστική σοφία. Η εκτέλεση των ανθρώπινων υποθέσεων για να επέλθει αυτή η ανέλιξη στη συνείδηση βρίσκεται στα χέρια των μαθητών που οι ίδιοι υφίστανται τη διαδικασία και δε βρίσκεται στα χέρια των Διδασκάλων των Oποίων η συνείδηση έχει πλήρως διευρυνθεί – μια συνείδηση που εισέρχεται σε μια ανώτερη και πολύ διαφορετική φάση η οποία συνδέεται με την Ύπαρξη και τη Ζωή και τους σκοπούς της Σαμπάλλα. (Eξωτερίκευση της Ιεραρχίας – 582)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου