«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ
– ΟΠΩΣ ΕΠΑΝΩ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΚΑΤΩ
Από τις
διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας γνωρίζουμε ότι «υπάρχει μια Άπειρη Αναλλοίωτη Αρχή, μια
Απόλυτη Πραγματικότητα η οποία προηγείται κάθε εκδήλωσης. Το εκδηλωμένο Σύμπαν
περιέχεται στην Απόλυτη αυτή Πραγματικότητα». Πραγματεία επί
του Κοσμικού Πυρός, σελ. 246. Η
έναρξη της εκδήλωσης του σύμπαντος συμβολίζεται με έναν κύκλο με ένα σημείο στο
κέντρο.
Ακριβώς
σε αυτό το σχήμα, τον κύκλο με το σημείο στο κέντρο βασίζεται ολόκληρη η
οργανωτική δομή μέσω της οποίας εκδηλώνεται η ζωή και όλες οι μορφές.
α. Το ηλιακό σύστημα είναι τριπλό καθώς
εκδηλώνεται δια των τριών που αναφέρθηκαν πιο πριν.
β. Ενα ανθρώπινο ον είναι εξίσου τριπλό
καθώς εκδηλώνεται ως Πνεύμα, Ψυχή και Σώμα, ή ως Ενάδα, Εγώ και Προσωπικότητα.
γ. Το άτομο, στο οποίο αναφέρονται οι
επιστήμονες, είναι επίσης τριπλό, αποτελούμενο από ένα θετικό πυρήνα, τα
αρνητικά ηλεκτρόνια και την ολότητα της εξωτερικής εκδήλωσης, το αποτέλεσμα της
σχέσης των άλλων δύο…
0ι
τρεις όψεις του Θεού, του ηλιακού Λόγου και της Κεντρικής Ενέργειας ή
Δύναμης εκδηλώνονται μέσω επτά κέντρων
δύναμης – τριών κύριων κέντρων και τεσσάρων δευτερευόντων. Τα επτά αυτά κέντρα
λογοϊκής Δύναμης είναι συγκροτημένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίζουν
σωματικές Oντότητες. Αυτές είναι γνωστές ως οι επτά πλανητικοί
Λόγοι…. O ηλιακός Λόγος είναι το άθροισμα όλων των
καταστάσεων συνείδησης μέσα στο ηλιακό σύστημα.»
α. Περιστροφικής
κίνησης.
β. Διακριτικής
δύναμης.
γ. Ικανότητας
για ανάπτυξη
Το άτομο περιέχεται σε κάθε μορφή· κάθε
μορφή προκύπτει από συνάθροιση ατόμων.
O άνθρωπος έχει
σφαιροειδή μορφή και μπορεί να θεωρηθεί σαν ένας κυκλοτερής αξεπέραστος
δακτύλιος, μια σφαίρα ύλης μ’ έναν πυρήνα ζωής στο κέντρο... O
άνθρωπος εμπεριέχει διαφοροποιημένα άτομα, τα οποία στο σύνολό τους απαρτίζουν
την αντικειμενική μορφή του στα πεδία της εκδήλωσής του…
O
άνθρωπος χαρακτηρίζεται από δραστηριότητα σε ένα ή περισσότερα πεδία των τριών
κόσμων και επιδεικνύει τις ποιότητες της:
1. Περιστροφικής
κίνησης ή της ιδιαίτερης ανακύκλησής του στον τροχό της ζωής γύρω απ’ τον
εγωικό του πόλο.
2. Διακριτικής
ικανότητας ή της δύναμης να επιλέγει και ν’ αποκτά εμπειρία.
3. Ικανότητας
για ανέλιξη, για κραδασμική αύξηση και για πραγματοποίηση επαφών.
Κάθε Oυράνιος Άνθρωπος μπορεί
επίσης να θεωρηθεί πως έχει σφαιροειδές σχήμα. Διαθέτει αξεπέραστο δακτύλιο
όπως το άτομο κι ο άνθρωπος. O
αξεπέραστος αυτός δακτύλιος περιλαμβάνει ολόκληρη την πλανητική διάταξη. O Oυράνιος
Άνθρωπος εμπεριέχει εκείνο που αντιστοιχεί στα κύτταρα των φορέων έκφρασης ενός
ανθρώπινου όντος. Τα άτομα ή τα κύτταρα του σώματός Του συνίστανται απ’ το
άθροισμα των ντεβαϊκών και ανθρώπινων μονάδων οι οποίες κραδαίνονται στο βασικό
Του τόνο και ανταποκρίνονται στο μέτρο της ζωής Του.... O Oυράνιος
Άνθρωπος καταδεικνύει επίσης στα δικά Του πεδία τις ποιότητες της:
Περιστροφικής κίνησης ή της ιδιαίτερης
κυκλοτερούς δραστηριότητάς Του γύρω απ’ τον τροχό της ζωής Του – μια πλανητική
διάταξη – κι έτσι γύρω απ’ τον εγωικό Του πόλο.
Διακριτικής ικανότητας ή της δύναμης να
επιλέγει κι ως εκ τούτου ν’ αποκτά εμπειρία.
Ικανότητας για ανέλιξη, για κραδασμική
αύξηση, για απόκτηση γνώσης και για πραγματοποίηση επαφών.
O ηλιακός Λόγος, ο Μέγας Άνθρωπος των Oυρανών, έχει επίσης σφαιροειδές σχήμα. O
αξεπέραστος δακτύλιος Του περιλαμβάνει ολόκληρη την περιφέρεια του ηλιακού
συστήματος καθώς και καθετί που περιέχεται στη σφαίρα επιρροής του Ηλίου. O Ήλιος
κατέχει μια θέση ανάλογη με τον πυρήνα της ζωής στο κέντρο του ατόμου. Η σφαίρα
αυτή εμπεριέχει τις επτά πλανητικές αλύσους καθώς και τις συνθέτουσες τρεις,
που απαρτίζουν τις δέκα της λογοϊκής εκδήλωσης. O Ήλιος αποτελεί το φυσικό σώμα ή σώμα
εκδήλωσης του ηλιακού Λόγου. O
ηλιακός Λόγος εμπεριέχει σαν άτομα στο σώμα εκδήλωσής Του όλες τις παντοειδείς
ομάδες, από την ενελισσόμενη ομαδική ψυχή ως τους εγωικούς ομίλους επί του
νοητικού πεδίου. Έχει (σαν εμψυχωτικά κέντρα στο σώμα Του) τους επτά κύριους
ομίλους ή τους επτά Oυράνιους
Ανθρώπους που ακτινοβολούν την επιρροή Τους σ’ όλα τα μέρη της λογοϊκής σφαίρας
και που ενσωματώνουν όλες τις μικρότερες ζωές, τους μικρότερους ομίλους, τις
ανθρώπινες και τις ντεβαϊκές μονάδες, τα κύτταρα, τα άτομα και τα μόρια... O Λόγος
καταδεικνύει επίσης στα δικά Του πεδία τα εξής:
Πρώτο. Περιστροφική κίνηση...
Δεύτερο. Διακριτική ικανότητα. Η πρώτη Του πράξη, όπως γνωρίζουμε, ήταν να ξεχωρίσει ή να επιλέξει την ύλη που ήταν απαραίτητη για την εκδήλωση...
Τρίτο. Ικανότητα για πρόοδο, για αύξηση του κραδασμού και για απόκτηση πλήρους αυτοσυνείδησης επί των κοσμικών επιπέδων.»
Η σύγχρονη φυσική και αστροφυσική φαίνεται να πρεσβεύει κάτι ανάλογο. Τα άτομα διαθέτουν κεντρικό πυρήνα, σφαιροειδή μορφή και περιστροφική κίνηση. Ήδη έχουν ανακαλυφθεί πολλά υποατομικά σωματίδια και έπεται συνέχεια. Ο Θιβετανός μας λέει ότι υπάρχουν δεκατέσσερα δισεκατομμύρια αρχετυπικά άτομα, δηλαδή υποατομικά σωματίδια μέσα στην περιφέρεια του ατόμου της φυσικής. Η σωματιδιακή φυσική έχει ακόμα πολύ μέλλον...
Όλες οι μορφές ζωής που γνωρίζουμε αποτελούνται από κύτταρα τα οποία έχουν σφαιροειδή μορφή με έναν κεντρικό πυρήνα. Και βέβαια τα κύτταρα απαρτίζονται από άτομα.
Σύμφωνα με τον εσωτερισμό η γη αποτελεί το φυσικό σώμα ή τη μορφή του Πλανητικού Λόγου της Γης, του μεγάλου όντος που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Θεό μας, που έχει στην υπευθυνότητά του όλες τις ζωές που υπάρχουν στη γη και η μορφή του αποτελείται από όλες τις μορφές στη γη. Από την επιστήμη γνωρίζουμε ότι η γαλάζια σφαίρα μας, η γη, έχει έναν κεντρικό διάπυρο πυρήνα.
Όλοι οι πλανήτες ακολουθούν το ίδιο μοτίβο με τη γη, σφαιροειδής μορφή, περιστροφική κίνηση και κεντρικός πυρήνας. Και από τον εσωτερισμό μαθαίνουμε ότι συνιστούν τη μορφή των μεγάλων αυτών όντων των Πλανητικών Λόγων.
Και βέβαια οι Πλανητικοί Λόγοι συνιστούν τα κέντρα του ηλιακού συστήματος στο κέντρο του οποίου δεσπόζει ο φυσικός Ήλιος που αποτελεί τη μορφή του Ηλιακού Λόγου του μεγάλου Θεού του ηλιακού μας συστήματος. Πολλοί αρχαίοι λαοί φαίνεται να το γνώριζαν αυτό μιας και λάτρευαν τον Ήλιο σαν μεγάλο Θεό ή ακόμα σαν Τον Μεγάλο Θεό.
Το ηλιακό σύστημα, όπως γνωρίζουμε από την επιστήμη, περιστρέφεται γύρω από το κέντρο του, τον ήλιο, αλλά ταυτόχρονα εκτελεί και κίνηση γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας, όπως και όλα τα άστρα – δηλ. οι ήλιοι ή καλύτερα τα ηλιακά συστήματα – του γαλαξία. Κάτι τέτοιο ισχυρίζεται και ο Θιβετανός: «Όπως και το πλανητικό άτομο, το ηλιακό άτομο όχι μόνο περιστρέφεται στον άξονά του αλλά κινείται σπειροειδώς με κυκλικό τρόπο στους Oυρανούς… Αφορά την περιφορά του Ηλίου μας γύρω από ένα κεντρικό σημείο». «Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός», σελ.1058.
Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι στο κέντρο κάθε γαλαξία υπάρχει μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα. Η μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας, με το όνομα Τοξότης Α, έχει μάζα περίπου 4 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο. Λογικά σκεπτόμενοι, η μαύρη τρύπα στο κέντρο κάθε γαλαξία αποτελεί και την εκδήλωση ενός τεράστιου όντος, του Γαλαξιακού Λόγου του αντίστοιχου Γαλαξία. Μάλιστα η έλξη κάθε μαύρης τρύπας είναι τόσο μεγάλη που δεν της ξεφεύγει ούτε το φως και γι’ αυτό είναι σκοτεινή όπως σκοτεινό είναι και το πνεύμα σύμφωνα με την Προαιώνια Σοφία.
Η αστροφυσική έχει εδώ και αρκετά χρόνια έχει ανακαλύψει ότι οι γαλαξίες συγκεντρώνονται σε μεγαλύτερα μορφώματα που ονομάζονται σμήνη και τα σμήνη σε ακόμα μεγαλύτερα που ονομάζονται υπερσμήνη. Εδώ και λίγο καιρό οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι υπάρχει ένα «σημείο» ή μια τοπική συγκέντρωση μάζας στο υπερσμήνος που βρίσκεται ο γαλαξίας μας, την Laniakea, που έλκει όλους τους γαλαξίες του υπερσμήνους προς αυτόν και γι αυτό ονομάζεται ο Μεγάλος Ελκυστής. Βρίσκεται στην καρδιά της Laniakea, σε απόσταση περίπου 250 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη και τον Γαλαξία μας και αποτελεί μια βαρυτική παραδοξότητα. Παρά την ύπαρξή του, δεν είμαστε σίγουροι για την ταυτότητά του και δεν έχουμε συγκεκριμένες πληροφορίες. Ωστόσο, για ένα πράγμα είμαστε σίγουροι: Ο Μεγάλος Ελκυστής ασκεί ένα ανεξιχνίαστο επίπεδο επιρροής. Η βαρυτική του δύναμη είναι τόσο κολοσσιαία που έλκει εμάς και τους 100.000 γαλαξίες που αποτελούν τη Laniakea προς αυτόν. Σαν ένας κολοσσιαίος μαγνήτης καταναλώνει τα πάντα σε μια ακτίνα 300 εκατομμυρίων ετών φωτός. Πηγαίνουμε συνεχώς προς το μέρος του με ταχύτητα 600 km/s, κάθε μέρα, λεπτό και δευτερόλεπτο που περνάει. Το πεπρωμένο παραμένει μυστήριο, αλλά η απόλυτη δύναμή του μας αναγκάζει να αντισταθούμε στη φυσική διαστολή του Σύμπαντος.
Ο Μεγάλος Ελκυστής παραμένει ένα αίνιγμα στην απέραντη έκταση του Κόσμου. Παρά τις καλύτερες προσπάθειές μας, δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμη σημάδια της ύπαρξής του. Είναι ένας φαινομενικά κενός χώρος, αλλά η βαρυτική του έλξη είναι τόσο ισχυρή που μας ανάγκασε να επανεκτιμήσουμε την κατανόησή μας για το Σύμπαν. Αυτή η ανεξήγητη δύναμη έχει αμφισβητήσει τις προκαταλήψεις των επιστημόνων και έχει διαταράξει τις υποθέσεις τους, αφήνοντάς τους δέος για τα μυστήρια που ακόμα μας διαφεύγουν.
Δικαιούμαστε νομίζω να υποθέσουμε ότι ο Μεγάλος Ελκυστής αποτελεί την εκδήλωση ενός κολοσσιαίου όντος που θα τολμήσουμε να ονομάσουμε Λόγο του Υπερσμήνους στο οποίο ανήκει ο γαλαξίας μας. Συνεχίζοντας την υπόθεση, μπορούμε να πούμε ότι το σύνολο των υπερσμηνών του σύμπαντος αποτελεί την μορφή ή την εκδήλωση στο φυσικό πεδίο του ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ του σύμπαντός μας. Παρ΄όλα αυτά, το σύμπαν μας δεν αποτελεί την εκδήλωση του ΕΝΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, αν ισχύουν κυριολεκτικά αυτά που είδαμε στην αρχή ότι μας λέει ο Θιβετανός, ότι δηλ. υπάρχουν «αναρίθμητα Σύμπαντα που περιλαμβάνουν αμέτρητα Εκδηλούμενα Άστρα και Ηλιακά Συστήματα».
Ας ασχοληθούμε τώρα λίγο με την αριθμητική. Σύμφωνα με τις επικρατούσες αντιλήψεις ένας μέσος γαλαξίας υπολογίζεται ότι περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια άστρα, δηλ. ηλιακά συστήματα. Το σύμπαν μας υπολογίζεται από πολλούς επιστήμονες ότι περιέχει περίπου 10 τρισεκατομμύρια γαλαξίες. Αφήνω σε σας να υπολογίσετε τον αριθμό των άστρων μόνο στο δικό μας σύμπαν.
Ας εξετάσουμε τώρα το θέμα από μια άλλη οπτική. Σύμφωνα με την Προαιώνια Σοφία και τη σοφία των ανατολικών θρησκειών ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στο νου του Θεού. Όλες οι μορφές τουλάχιστον του φυσικού κόσμου υπάρχουν στον διαλογισμό του Δημιουργού. Και διατηρούν επίσης την φυσική τους ύπαρξη όσο ο Θεός διαλογίζεται. Μάλιστα επειδή ο άνθρωπος έχει πλαστεί «καθ’ ομοίωσιν», του έχει παραχωρηθεί το δικαίωμα της δημιουργίας.
Πολλοί γνωστοί φυσικοί, όπως ο Eugene Wigner και ο John Wheeler προβληματιζόμενοι με τα θεμέλια της κβαντικής θεωρίας, υποστήριξαν πως δεν αρκεί μόνο η μετρητική συσκευή για να αποκτήσει νόημα η θεωρία, αλλά και η ίδια η συνείδηση των παρατηρητών. Η συνείδηση αλληλοεπιδρά με το παρατηρούμενο σύστημα. Στις πιο ακραίες διατυπώσεις της η άποψη αυτή θεωρεί την παρατήρηση από συνειδητούς παρατηρητές ως όρο ύπαρξης της πραγματικότητας.
Τώρα, μελετώντας το πώς συμπεριφέρεται η κβαντική θεωρία στον ορίζοντα μιας μαύρης τρύπας, ο Wald και οι συνεργάτες του (Πανεπιστήμιο του Σικάγο) ανακάλυψαν ότι η παρουσία και μόνο μιας μαύρης τρύπας, αρκεί για να μετατρέψει τη θολή “υπέρθεση” ενός σωματιδίου - το να βρίσκεται ταυτόχρονα σε πολλαπλές πιθανές καταστάσεις - σε μια καλά καθορισμένη πραγματικότητα. Πολλοί επιστήμονες, λοιπόν, υποστηρίζουν ότι οι μαύρες τρύπες είναι αυτές που προκαλούν την αποσυνοχή την και ακόλουθη καταστάλαξη όλων όσων υπάρχουν σε φυσική μορφή. Υποστηρίζουν ότι οι μαύρες τρύπες «παρατηρούν» και έτσι φέρνουν σε φυσική ύπαρξη τις μορφές. Αυτό φαίνεται να το πετυχαίνουν μέσω της βαρυτικής έλξης.
Βλέπουμε ότι οι σύγχρονοι επιστήμονες ευθυγραμμίζονται με την άποψη της προαιώνιας Σοφίας ότι τα πάντα στον φυσικό κόσμο υφίστανται σε φυσική μορφή επειδή υπάρχουν στον διαλογισμού του Θεού, μιας απ’ ότι είδαμε οι μαύρες τρύπες αποτελούν το κέντρο της εκδήλωσης του εκάστοτε Γαλαξιακού Λόγου. Το σύμπαν φαίνεται να είναι συμμετοχικό και ο άνθρωπος, σαν αυτοσυνείδητο ον, συμμετέχει σε αρκετό βαθμό στη δημιουργία και τη ρύθμιση του φυσικού κόσμου τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Και δεν ξεχνάμε τη γνωστή αποκρυφιστική φράση: «η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη».
Κλείνω με ένα μικρό απόσπασμα από την ομιλία της Lucis Trust για την πανσέληνο του Κριού: «Κάθε φορά που κάνουμε μια σκέψη, συμμετέχουμε στις δημιουργικές διαδικασίες του σύμπαντος και είτε βοηθάμε είτε εμποδίζουμε το σύνολο. Καθώς δεν υπάρχει τίποτε ακίνητο στο σύμπαν, κάθε σκέψη και δράση μεταφέρει τον δημιουργό της και εκείνους τους οποίους επηρεάζει ένα μικρό βήμα εμπρός προς στο πνεύμα ή προς τα πίσω στην ύλη και επομένως λειτουργεί ανελικτικά ή ενελικτικά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου