«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
Κείμενο που διαμοιράστηκε
Όλα φαίνονταν ανέφικτα, απαιτώντας τρεις συνθήκες· μ’ αυτές θα μπορούσε να επιχειρηθεί μια δοκιμασία του έργου Του· σήμερα οι τρεις αυτές συνθήκες είναι αποδειγμένα γεγονότα.
Πρώτο: Μια γενική πλανητική κατάσταση η οποία (δυστυχώς λόγω της ιδιοτέλειας του ανθρώπου) αποδείχθηκε ότι είχε τόσο καταστροφική φύση ώστε η ανθρωπότητα αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την αιτία και την πηγή της καταστροφής· δεύτερο, μια πνευματική αφύπνιση που θα είχε την ώθησή της στα πιο μεγάλα βάθη της συνείδησης του ανθρώπου κι αυτό συμβαίνει σήμερα σαν αποτέλεσμα του παγκόσμιου πολέμου (1914-1945)· τρίτο, μια σταθερά ανερχόμενη επικλητική κραυγή, προσευχή ή αίτημα που κατευθύνεται στις υψηλές πνευματικές πηγές, αδιάφορο με ποιο όνομα αποκαλούνται αυτές οι πηγές.
Σήμερα και οι τρεις αυτές συνθήκες έχουν εκπληρωθεί και η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει μια ανανεωμένη ευκαιρία. Η καταστροφή που απλώθηκε στο ανθρώπινο γένος είναι παγκόσμια και πλατιά· κανείς δεν ξέφυγε κι όλοι οι άνθρωποι εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο – φυσικά, οικονομικά και κοινωνικά. Η πνευματική αφύπνιση των ανθρώπων παντού (μέσα ή έξω από τις παγκόσμιες πίστεις και κυρίως έξω απ’ αυτές) είναι γενική και πλήρης και σε κάθε μεριά γίνεται ορατή μια στροφή στο Θεό. Τελικά οι δύο αυτές αιτίες έχουν αφυπνίσει – όπως ποτέ πριν – την επικλητική κραυγή της ανθρωπότητας· είναι καθαρότερη, αγνότερη και πιο ανιδιοτελής από κάθε άλλη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, επειδή βασίζεται στη διαυγή σκέψη και στην κοινή δυστυχία. Η αληθινή θρησκεία προβάλλει πάλι στις καρδιές των ανθρώπων σε κάθε χώρα· αυτή η αναγνώριση μιας θείας ελπίδας και υπόβαθρου μπορεί ίσως να φέρει τους ανθρώπους πίσω στις εκκλησίες και τις παγκόσμιες θρησκείες, αλλά σίγουρα θα τους φέρει πίσω στο Θεό.
Η θρησκεία είναι ασφαλώς το όνομα που δίνουμε στην επικλητική έκκληση της ανθρωπότητας που οδηγεί στην εφελκυστική ανταπόκριση του Πνεύματος του Θεού. Αυτό το Πνεύμα εργάζεται σε κάθε ανθρώπινη καρδιά και σ’ όλες τις ομάδες. Εργάζεται δια της πνευματικής Ιεραρχίας του πλανήτη· παρακινεί τον Αρχηγό της Ιεραρχίας, τον Χριστό, ν’ αναλάβει δράση και η δράση που αναλαμβάνει θα οδηγήσει στην επιστροφή Του μαζί με τους μαθητές Του.
Αναρωτιέμαι αν εκτιμάτε τη σημασία αυτού που μόλις είπα; Η ιδέα της επιστροφής του Χριστού είναι πολύ οικεία και η έννοια ενός Υιού του Θεού που επιστρέφει σε ανταπόκριση στην ανθρώπινη ανάγκη έχει τη θέση της στη διδασκαλία της πλειονότητας των παγκόσμιων πίστεων. Από τότε που αναχώρησε φαινομενικά στη σφαίρα που Τον τοποθέτησαν οι πιστοί, μικρές ομάδες αυτών των ανθρώπων πείσθηκαν ότι σε κάποια ημερομηνία θα επιστρέψει, αλλά οι προφητείες και οι προσδοκίες τους ήταν καταδικασμένες σε αποτυχία. Δεν ήρθε. Τέτοιους ανθρώπους το πλήθος τους διακωμώδησε και οι νοήμονες τους επέπληξαν. Τα μάτια τους δεν Τον είδαν και δεν υπάρχει κάποια απτή ένδειξη της Παρουσίας Του. Σήμερα σας λέω ότι θα έρθει· τα σχέδια για τον ερχομό Του έχουν ήδη ξεκινήσει, αλλά δε θέτω κάποια μέρα ή ώρα. O χρόνος είναι γνωστός μόνο σε δύο ή τρεις, αλλά “ή ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου έρχεται”. (Ματθ. xxiv, 44)
Σας λέω πρώτα απ’ όλα μια αλήθεια που είναι δύσκολο να την αποδεχθεί ο ορθόδοξος διανοητής οποιασδήποτε πίστης: Δεν μπορεί να επιστρέψει επειδή ήταν πάντα εδώ πάνω στη Γη μας, επιτηρώντας το πνευματικό πεπρωμένο της ανθρωπότητας· ποτέ δε μας άφησε, αλλά με φυσικό σώμα και καλυμμένος με ασφάλεια (αν κι όχι κρυμμένος), καθοδήγησε τις υποθέσεις της πνευματικής Ιεραρχίας, των μαθητών Του και των εργατών που είναι ενωμένα δεσμευμένοι μαζί Του στη Γήινη Υπηρεσία. Μπορεί μόνο να επανεμφανισθεί. Είναι ένα πνευματικό γεγονός που εκείνοι οι οποίοι πέρασαν από τη σπηλιά του τάφου στην πληρότητα της αναστάσιμης ζωής μπορούν να το δουν και την ίδια στιγμή διαφεύγει απ’ την όραση του πιστού· η όραση και η αναγνώριση είναι δύο πολύ διαφορετικά πράγματα και μια από τις μεγάλες αναγνωρίσεις του ανθρώπινου γένους στο εγγύς μέλλον θα είναι η αναγνώριση ότι ήταν πάντοτε μαζί μας και μοιραζόταν μαζί μας την οικεία χρησιμότητα και τα ιδιάζοντα χαρακτηριστικά του πολιτισμού μας και τα πολλά δώρα του στον άνθρωπο.
Τα πρώτα σημάδια της προσέγγισής Του με τους μαθητές Του μπορούν ήδη να διακριβωθούν από εκείνους που σημειώνουν κι ερμηνεύουν σωστά τα σημάδια των καιρών. Υπάρχει (ανάμεσα σ’ αυτά τα σημάδια) η πνευματική συνάθροιση εκείνων που αγαπούν τους συνανθρώπους τους. Αυτό στην πραγματικότητα είναι η οργάνωση του εξωτερικού φυσικού στρατού του Κυρίου – ενός στρατού που δεν έχει άλλα όπλα από εκείνα της αγάπης, της ορθής ομιλίας και των ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Η άγνωστη αυτή οργάνωση προχώρησε με φαινομενική ταχύτητα στη διάρκεια των επιπτώσεων του πολέμου, επειδή η ανθρωπότητα είναι άρρωστη από το μίσος και τις αντιθέσεις.
Το γενικό επιτελείο του Χριστού είναι ήδη ενεργό με τη μορφή του Νέου Oμίλου Υπηρετών του Κόσμου· είναι ένα δυναμικό σώμα προδρόμων, που ποτέ δεν προηγήθηκε σε μια μεγάλη παγκόσμια Μορφή στο στίβο της ζωής του ανθρώπινου γένους. Το έργο και η επιρροή τους είναι ήδη ορατά κι αισθητά σε κάθε χώρα και τίποτε δεν μπορεί να καταστρέψει αυτό που έχουν εκπληρώσει. Το πνευματικό και οργανωτικό αποτέλεσμα του ήχου με τη μορφή της εκφρασμένης κι εκφωνημένης επίκλησης έχει επίσης επιχειρηθεί απ’ το 1935 και η ενέργεια της επικλητικής κραυγής της ανθρωπότητας έχει κατευθυνθεί σ’ εκείνους τους αγωγούς που φτάνουν από τη Γη σ’ εκείνο τον Υψηλό Τόπο όπου κατοικεί ο Χριστός. Από εκεί διαβιβάσθηκε σε ακόμη υψηλότερες σφαίρες όπου η προσοχή του Κυρίου του Κόσμου, του Αρχαίου των Ημερών, του Πατέρα όλων, συν των Δημιουργικών Ενεργειών και των Ζωντανών Όντων που κατοικούν εκεί μαζί Του, μπορεί να εστιασθεί πάνω στην ανθρωπότητα και μπορούν να γίνουν εκείνα τα βήματα που θα ενσωματώσουν ταχύτερα τους Σκοπούς του Θεού.
Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία το αίτημα των κατοίκων της Γης είναι τόσο δυναμικό και τόσο ευθυγραμμισμένο με τη θεία κατεύθυνση σε χρόνο και χώρο, ώστε το τέλος είναι αναπόφευκτα βέβαιο· ο αναμενόμενος πνευματικός Αντιπρόσωπος πρέπει να έρθει κι αυτή τη φορά δε θα έρθει μόνος, αλλά θα συνοδεύεται από Εκείνους των Οποίων οι ζωές και τα λόγια θα εφελκύσουν αναγνώριση από κάθε τμήμα της ανθρώπινης σκέψης. Oι συμβολικές προφητείες που βρίσκονται σ’ όλες τις παγκόσμιες Γραφές σχετικά με το επικείμενο αυτό γεγονός θ’ αποδείξουν την αλήθειά τους· ωστόσο ο συμβολισμός τους θ’ απαιτήσει επανερμηνεία και οι συνθήκες και τα γεγονότα δε θα είναι αναγκαστικά όπως ακριβώς φαίνεται να υποδεικνύουν οι Γραφές. Για παράδειγμα, θα έρθει πράγματι “επί των νεφελών του ουρανού”, όπως λένε οι Χριστιανικές Γραφές (Ματθ. xxiv, 30), αλλά πού είναι το μεγάλο ενδιαφέρον όταν εκατομμύρια πηγαινοέρχονται πάνω στα σύννεφα κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας; Το αναφέρω αυτό σαν μια από τις εξέχουσες προφητείες και μια από τις πιο οικείες· είναι όμως μια προφητεία που στο σύγχρονο πολιτισμό σημαίνει ελάχιστα. Το γεγονός που έχει σημασία είναι πως θα έρθει.
(EΞ.ΙΕΡ. έως 599 σελ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου