Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

Είμαι πεπεισμένη ότι δεν θα έρθει κάποιος ατομικός Παγκόσμιος Σωτήρας, χρησιμοποιώντας ένα φυσικό σώμα. Πιστεύω σ’ αυτό τον ατομικό Παγκόσμιο Σωτήρα, αλλά πιστεύω ότι θα σώσει τον κόσμο διαμέσου του ομίλου. Πιστεύω ότι θα εργασθεί με τους δικούς του· [202] ότι εκγυμνάζει τώρα ανθρώπους, έτσι ώστε θα έρθει η μέρα που αυτός ο όμιλος θα είναι τόσο ισχυρός με το σιωπηλό διαλογισμό του και τη δύναμη της παγκόσμιας υπηρεσίας του ώστε θ’ αναγνωρισθεί σαν Σωτήρας· όχι όμως στις μέρες μας.

Υφίσταται ήδη ένας τέτοιος όμιλος όπως μόλις περιγράφηκε. Δύο πράγματα πρέπει να κάνουμε. Πρώτο, να μάθουμε ν’ αναγνωρίζουμε το νέο φθόγγο όπως έρχεται από τους μαθητές όπου κι αν βρίσκονται και δεύτερο, να προσαρμοσθούμε για να αποτελέσουμε τμήμα αυτού του ομίλου. Το σημάδι αυτών των ανθρώπων δεν είναι η αυτο-επιβεβαίωση· είναι άρα πολύ απασχολημένοι με το έργο της σωτηρίας για να έχουν χρόνο να μιλούν για τον εαυτό τους. Εργάζονται μέσω διαλογισμού που τους κρατά σε επαφή με την πνευματικότητα που είναι μέσα τους και συνεπώς είναι σ’ επαφή με τη Μεγάλη Ζωή, τον Παγκόσμιο Σωτήρα που διαχύνει τη δύναμη και την ενέργειά του μέσω αυτών και στον κόσμο. Προσανατολίζουν το νου τους σ’ αυτή την κατεύθυνση, υπηρετούν με νοημοσύνη και δε βιάζονται. [203]

Το μήνυμα που τους έρχεται απ’ την εσώτερη πλευρά εκφράζεται με τα συμβολικά λόγια, “ό λέγω υμίν εν τη σκοτία, είπατε εν τω φωτί”. Στον καθένα θα ειπωθεί κάτι διαφορετικό, ανάλογα με την ανάγκη των ανθρώπων γύρω του κι εσκεμμένα θα πάει στο σκοτάδι για να παραδώσει ένα μήνυμα στο φως. Δε δεσμεύονται συνεπώς από δόγματα ή δοξασίες, γιατί έχουν το λόγο που ήρθε σ’ αυτούς στο σκοτάδι, τον κατεργάσθηκαν μόνοι τους στον αγώνα και την ένταση των ψυχών τους. Ικανοποιούν την ανάγκη των συνανθρώπων τους και δικό τους είναι το μήνυμα του Χριστού, “καινήν εντολήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους”.

(Ομιλία της Αλίκης Μπέιλη το 1936 – Οι Άθλοι του Ηρακλή)