ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ
ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ ΜΥΗΣΗ
“Oι
Aδελφοί του Ηλίου με τη δύναμη του ηλιακού πυρός που αναρριπίσθηκε σε φλόγα
στον αστραφτερό θόλο του δεύτερου Oυρανού, σβήνουν τα κατώτερα σεληνιακά πυρά
κι εξαλείφουν το κατώτερο αυτό ‘πυρ δια τριβής’.
“O
Aδελφός της Σελήνης αγνοεί τον ήλιο και την ηλιακή θέρμη· δανείζεται το πυρ του
απ’ ό,τι είναι τριπλό και ακολουθεί τον κύκλο του. Tα πυρά της κόλασης
αναμένουν και το σεληνιακό πυρ σβήνει. Tότε ούτε ο ήλιος ούτε η σελήνη του
χρησιμεύουν, μόνο ο ύψιστος ουρανός αναμένει τον ηλεκτρικό σπινθήρα, ζητώντας
σύγχρονο κραδασμό απ’ αυτό που βρίσκεται κάτω. Kι όμως δεν έρχεται.” (ΠΚΠ:996)
Μετά τη δεύτερη
μύηση ο μυημένος πρέπει να μάθει να ελέγχει το νοητικό του όχημα, δηλαδή να
αναπτύσσει την ικανότητα να χειρίζεται την ύλη της σκέψης και να μαθαίνει τους
νόμους της δημιουργίας ή της δημιουργικής σκέψης.
Ο μαθητής
καλείται να μάθει το μεγάλο μάθημα του να «Διατηρεί το νου στο Φως».
Μπορεί τότε να
χειριστεί με ασφάλεια και να χρησιμοποιήσει με σύνεση τις ψυχικές δυνάμεις για
τη βοήθεια της φυλής και είναι σε θέση να δημιουργεί και να ζωτικοποιεί
σκεπτομορφές που είναι ολοκληρωμένες, διαυγείς, πάλλονται από το πνεύμα της
υπηρεσίας και δεν ελέγχονται από τον κατώτερο νου ή την επιθυμία.
Αυτές οι
σκεπτομορφές δεν θα είναι (όπως συμβαίνει με εκείνες που δημιουργούνται από τη
μάζα των ανθρώπων) ασύνδετες, αλλά θα έχουν ένα βαθμό συνοχής και σύνθεσης.
Η δόμηση
σκεπτομορφών που ακολουθείται από τον άνθρωπο στο στάδιο αυτό είναι ανάλογη μ’
εκείνη που ακολούθησε ο τριπλός Λόγος στη δημιουργία του ηλιακού συστήματος.
Η δομητική
αυτή λειτουργία είναι μια σκληρή και αδιάκοπη εργασία και δε σχετίζεται με
το έργο του διανοούμενου (ζηλωτή έως 1η μύηση) καθώς απαιτείται να
έχει σταθεροποιηθεί η φύση της επιθυμίας και να έχει εξαγνιστεί έτσι,
ώστε ο έλεγχος του νου-εγκεφάλου να είναι ένα γεγονός.
Σχετίζεται με τη
νοητική στάση του ανθρώπου καθώς αντικρίζει το έργο της δημιουργίας και την
ικανότητά του να μεταφέρει δια του νοητικού σώματος το σκοπό του Eγώ,
εντυπώνοντας έτσι στο νοητικό πεδίο τους πράκτορες δόμησης με ορισμένο ρυθμό
και με ορισμένη κραδασμική δραστηριότητα. Aυτός είναι ο κύριος παράγοντας
που καταλήγει (στο φυσικό πεδίο) σε άμεση εγωική δραστηριότητα,μετά την 3η
μύηση. Δεν αφορά στο καθημερινό έργο του μέσου ανθρώπου, αλλά αναφέρεται στο
οργανωμένο δημιουργικό έργο, κάτω από νόμο και κανόνα, του προχωρημένου
ανθρώπου. (Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός:982-4)
Μετά την τρίτη
μύηση, τα αποτελέσματα της μύησης δεν περιορίζονται μόνο στο μυημένο, καθώς
εφεξής αποβαίνει πομπός της ενέργειας που θα διαχυθεί μέσα από αυτόν με αυξανόμενη
ισχύ και κατά συνέπεια λειτουργεί κυρίως ως παράγοντας για τη μετάδοση και για
την επακόλουθη ασφαλή διανομή της ενέργειας στις μάζες. (Ακτίνες και Μυήσεις:
689)
Τρία μυστικά αποκαλύπτονται
στον μυημένο κατά την 3η μύηση και σχετίζονται με τα τρία μυστήρια
του ηλιακού συστήματος:
1. Το μυστήριο
του Ηλεκτρισμού. Το μυστήριο του Μπράχμα. Το μυστικό της 3ης όψης.
2. Το μυστήριο
της πολικότητας ή της καθολικής σεξουαλικής παρόρμησης της 2ης όψης
μέσω του Ήλιου.
3. Το μυστήριο του
Πυρός της 1ης όψης. Λανθάνον στον Κεντρικό Πνευματικό Ήλιο.
Εξετάζοντας «Το
μυστικό του ηλεκτρισμού», διαβάζουμε, ότι αφορά τα φαινόμενα της πυκνής
αντικειμενικής εκδήλωσης του Λόγου.
Στην τρίτη μύηση
‘δίνεται’ λοιπόν «το μυστικό του Φοχάτ» και ο μυημένος είναι τώρα σε
θέση να κατανοήσει κάπως τα ακόλουθα γεγονότα:
1. Τη δημιουργική
διαδικασία οικοδόμησης μορφών σκέψης.
2. Τη μετάδοση
ενέργειας από το Εγώ στο φυσικό σώμα μέσω των επικεντρωμένων δυνάμεων στα
διάφορα επίπεδα.
3. Την άνοδο της
Κουνταλίνι, τη γεωμετρική της πρόοδο και τη ζωτική της επίδραση σε όλα τα
κέντρα.
Στην τρίτη μύηση,
η πέμπτη Ακτίνα της Επιστήμης, γνωρίζουμε ότι είναι ενεργή.
Η προσωπικότητα
έχει πλέον γνώση, γιατί η ενέργεια της πέμπτης ακτίνας έχει κάνει το
απαραίτητο έργο. Ο μαθητής γνωρίζει επίσης ότι κατέχει τη σοφία που του δίνει
τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τη γνώση για την προώθηση του Σχεδίου, και
επομένως να εργαστεί ως διαφωτιστικός παράγοντας στον κόσμο των ανθρώπων.
Γνωρίζει
ξεκάθαρα τι έχει επιτευχθεί και αισθάνεται κάτι από αυτό που βρίσκεται μπροστά
του.
Η ενέργεια της Πέμπτης Ακτίνας παράγει
σκεπτομορφές και όλες οι
εντυπώσεις από το φυσικό, αιθερικό και αστρικό επίπεδο την αναγκάζουν σε
δραστηριότητα συγκεκριμένης γνώσης, με αποτέλεσμα μια καλειδοσκοπική παρουσίαση
μορφών σκέψεων. Αυτή η ενέργεια μετατρέπει τις θείες ιδέες σε ανθρώπινα
ιδανικά, συσχετίζοντας τις γνώσεις και τις επιστήμες της ανθρωπότητας με αυτά
τα ιδανικά και καθιστώντας τα έτσι λειτουργικούς παράγοντες στην ανθρώπινη
εξέλιξη. (Ακτίνες και Μυήσεις:590-600)
Οι μυημένοι κατά
την 3η μύηση, υπόκεινται στην επίδραση ενεργειών από τον Σκορπιό,
τον Αιγόκερω και τους Ιχθύες - μια εισροή δύναμης από κάθε έναν από τους τρεις
Σταυρούς.
Κατά την 3η
μύηση ο μυημένος αναπτύσσει την ικανότητα να χειρίζεται την ύλη της σκέψης
και μαθαίνει τους νόμους της δημιουργίας δημιουργικής σκέψης. Λειτουργεί
ελεύθερα στα τέσσερα κατώτερα υποεπίπεδα του νοητικού επιπέδου και πριν από την
τρίτη μύηση πρέπει, συνειδητά ή ασυνείδητα, να είναι απόλυτος κύριος των
τεσσάρων κατώτερων υποεπίπεδων στα τρία πεδία των κατώτερων τριών κόσμων.
Του προσφέρεται
το όραμα για το τι βρίσκεται μπροστά του και είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να
αναγνωρίζει τα άλλα μέλη της Μεγάλης Λευκής Στοάς. Οι ψυχικές του ικανότητες
διεγείρονται από τη ζωντάνια των 7 κέντρων της κεφαλής. (Μύηση Ανθρώπινη και
Ηλιακή: 86-87)
Μέχρι να
επιτευχθεί η τρίτη Μύηση, έχει συμβεί μια θαυμάσια μεταμόρφωση. Η εξωτερική
σφαίρα των αιθερικών κέντρων πάλλεται με κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου. Τα
ρεύματα ηλεκτρικής ενέργειας που κυκλοφορούν μέσα στα κέντρα είναι τόσο ισχυρά
που ξεφεύγουν πέρα από την περιφέρεια του κύκλου εκάστου κέντρου, μοιάζοντας
με τις ακτίνες του ήλιου. Τα εννέα πέταλα ξεδιπλώνονται πλήρως, παίρνοντας μια πορτοκαλί
απόχρωση υπέροχης ημιδιαφάνειας, με το χρώμα της εγωικής ακτίνας να κυριαρχεί.
Το τρίγωνο στο κέντρο σπινθηρίζει, και τα τρία σημεία του είναι ωσάν μικρά πυρά,
που στο μάτι του διορατικού εμφανίζονται ως επταπλοί στρόβιλοι φωτός, που
κυκλοφορούν το φως τους από σημείο σε σημείο στο ταχέως κινούμενο τριγώνο.
(Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 763)
Στην τρίτη μύηση
διεγείρεται το κέντρο άζνα, το κέντρο μεταξύ των φρυδιών. Αυτό το
γεγονός είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί σε αυτή τη μύηση ο μαθητής αρχίζει να
κατευθύνει συνειδητά και δημιουργικά τις ενέργειες που του διατίθενται, και
αυτό το κάνει μέσω του άζνα , το «κέντρο κατεύθυνσης». Ένα κέντρο που
λειτουργεί επίσης διπλά, ως πομπός και δέκτης ενεργειών, με διπλή κατεύθυνση:
προς τα έξω, προς τον κόσμο της ανθρωπότητας και προς τα πάνω, προς τη θεία
Ζωή, την Πηγή όλης της Ύπαρξης.
Ο μυημένος της 3ης μύησης
αποβαίνει αργότερα και εργάζεται ως Λευκός Μάγος, χρησιμοποιεί την εγγενή –στο ηλιακό σύστημα- δύναμη και
σταδιακά μετά την τρίτη Mύηση εργάζεται αυξητικά με πνευματική ενέργεια ή με τη
δύναμη της πρώτης όψης.
Μας λέγεται ότι, ο λευκός μάγος
εργάζεται μέσω των κέντρων δύναμης του πρώτου και του τέταρτου υποπεδίου κάθε
πεδίου και ότι χρησιμοποιεί την κουνταλινική δύναμη καθώς διαβιβάζεται μέσω του
κεντρικού αγωγού της σπονδυλικής στήλης (3η μύηση και μετά)
Eντυπώνει τις κατώτερες ουσίες και χειρίζεται τις ελάσσονες δομητικές ζωές
με τον κραδασμό της αγάπης και την ελκτική συνοχή του Yιού και δια της σοφίας
δομούνται οι μορφές.
Mαθαίνει να εργάζεται απ’ την καρδιά και
αποτελεί διαβιβαστικό πράκτορα για τις
δομητικές δυνάμεις και το τρίγωνο που χρησιμοποιεί στο έργο αυτό είναι:
α. Tο
κέντρο στην κεφαλή που αντιστοιχεί στην καρδιά.
β. Tο
καθαυτό καρδιακό κέντρο.
γ. Tο
κέντρο του λαιμού.
Mόνο ο ηλιακός Άγγελος μπορεί να
εκτελέσει το έργο του λευκού μάγου, λέει ο Διδάσκαλος Θιβετανός, και το
επιτυγχάνει δια του ελέγχου των σεληνιακών αγγέλων και της πλήρους τους
υποταγής. Παρατάσσονται εναντίον του ωσότου, μέσω διαλογισμού, έφεσης κι
ελέγχου, τους υποτάξει στη θέλησή του και αποβούν υπηρέτες του. (Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός:
982-998)
…και ο μυημένος-λευκός μάγος συνεχίζει
το δημιουργικό του έργο:
«O λευκός μάγος έχοντας, μέσω
διαλογισμού και συνειδητού σκοπού, σχηματίσει ένα εστιακό σημείο ενέργειας στο
νοητικό πεδίο, αυξάνει τον κραδασμό με την έντονη συγκέντρωση· αρχίζει τότε να
οραματίζεται λεπτομερώς τη μορφή που επιδιώκει να δομήσει· την απεικονίζει με
όλα τα συστατικά της μέρη και βλέπει “ενώπιον του οφθαλμού του νου του” το
ολοκληρωμένο προϊόν του εγωικού διαλογισμού όπως κατάφερε να τον διεκπεραιώσει.
Aυτό παράγει ό,τι ονομάζεται εδώ “δευτερεύων φθόγγος”, όπου πρώτος είναι ο
φθόγγος που εκπορεύεται από το Eγώ στο πεδίο του, ο οποίος αφύπνισε την
“αντανάκλαση” και προκάλεσε ανταπόκριση. O κραδασμός γίνεται ισχυρότερος και ο
φθόγγος που ηχεί απ’ τον άνθρωπο στο φυσικό πεδίο ανέρχεται και ακούγεται στο
νοητικό πεδίο. Επομένως σε κάθε διαλογισμό με αποκρυφιστική αξία ο άνθρωπος
πρέπει να κάνει ορισμένα πράγματα για να βοηθήσει την επίτευξη των
αποτελεσμάτων.
Hρεμεί τα σώματά του ώστε να μην υπάρχει
κανένα πρόσκομμα στην εγωική πρόθεση και ακούει τη “Φωνή της Σιγής”.
Ανταποκρίνεται έπειτα συνειδητά σ’ αυτή τη Φωνή και στοχάζεται τα μεταδιδόμενα
σχέδια.
Κατόπιν εκφωνεί την Iερή Λέξη,
ακολουθώντας το φθόγγο του Eγώ όπως νομίζει ότι τον ακούει και τον αποστέλλει
για να ισχυροποιήσει τον εγωικό ήχο και να θέσει σε κίνηση την ύλη στο νοητικό
πεδίο. Oραματίζεται (ταυτόχρονα με την εκφώνηση) την προταθείσα σκεπτομορφή η
οποία θα ενσωματώσει τους εγωικούς σκοπούς και την απεικονίζει λεπτομερώς.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι
ασχολούμαστε εδώ με τους συνειδητούς
εκείνους διαλογισμούς οι οποίοι, βασιζόμενοι σε γνώση και μακρά εμπειρία,
παράγουν μαγικά αποτελέσματα στο φυσικό πεδίο. Δεν ασχολούμαστε εδώ με εκείνους τους διαλογισμούς που έχουν σαν
σκοπό τους την αποκάλυψη του ένδον Θεού και την είσοδο του διαφωτιστικού πυρός
του Eγώ.» (Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός:
1000-1001)
Πηγές
Α.Α.Μπέιλυ,
Μύηση Ανθρώπινη και Ηλιακή
Α.Α.Μπέιλυ,
Ακτίνες και Μυήσεις
Α.Α.Μπέιλυ,
Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός
https://blog-en.theplanetarysystem.org/