«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2025

                                               Κείμενο που διαμοιράστηκε

Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτε για να εξουδετερώσει την αίσθηση της απογοήτευσης (που αναμφισβήτητα είναι παρούσα και βασίζεται σε πραγματικές συνθήκες) πέρα από την αποδοχή και την ανάπτυξη μιας κατάστασης του νου που θα βασίζεται στην πίστη της αλήθειας των ιστορικών αρχείων τα οποία μαρτυρούν πολλές ελεύσεις σε κρίσιμες στιγμές των ανθρώπινων υποθέσεων και πολλούς παγκόσμιους Σωτήρες – απ’ τους Oποίους ο Χριστός ήταν ο μέγιστος. Η ορθή κι εποικοδομητική στάση πρέπει να βασίζεται επίσης στην έμφυτη αναγνώριση της ύπαρξης του Χριστού και της Παρουσίας Του μαζί μας όλες τις εποχές· πρέπει να θεμελιώνεται στη γνώση ότι ο πόλεμος – με όλους τους ανείπωτους τρόμους, τις σκληρότητες και τις κατακλυσμικές καταστροφές του – δεν ήταν παρά το σάρωθρο του Πατρός όλων, που σαρώνει όλα τα εμπόδια απ’ την ατραπό του επιστρέφοντος Υιού Tου. Θα ήταν σχεδόν αδύνατο να προετοιμασθούμε για τον ερχομό με τις προπολεμικές συνθήκες. Πάνω σ’ αυτά τα γεγονότα ο νέος όμιλος υπηρετών του κόσμου πρέπει σήμερα να πάρει τη θέση του. Πρέπει ν’ αναγνωρίσει τους παρεμποδιστικούς παράγοντες, αλλά πρέπει επίσης ν’ αρνηθεί να απογοητευθεί απ’ αυτούς· πρέπει να γνωρίζει τα εμπόδια (πολλά απ’ αυτά είναι οικονομικά και βασίζονται στην υλική απληστία) και μετά να επιδείξει μια τέτοια επιδεξιότητα στη δράση κι ένα τέτοιο επιχειρηματικό δαιμόνιο, ώστε να υπερνικηθούν αυτά τα εμπόδια· πρέπει να βαδίσει με καθαρά μάτια μέσα από τις παγκόσμιες δυσκολίες και – κρατώντας τον πεντάκτινο αστέρα Του μπροστά του – να περάσει άθικτος και με επιτυχία διαμέσου όλων των παραγόντων της απογοήτευσης....

Θα ασχοληθώ εδώ μόνο με δύο παράγοντες που ρυθμίζουν την τωρινή ευκαιρία· αυτοί μπορεί να θεωρηθούν ότι παρεμποδίζουν τόσο ολοκληρωτικά, ώστε αν δεν απομακρυνθούν θα υπάρξει μια μεγάλη καθυστέρηση προτού μπορέσει ο Χριστός να επιστρέψει. Αυτοί είναι:

1.  Η αδράνεια του μέσου ζηλωτή ή του πνευματικά σκεπτόμενου ανθρώπου.

2.  Η έλλειψη χρήματος για το έργο της προετοιμασίας.

Και τα δύο αυτά εμπόδια βασίζονται ουσιαστικά στο ίδιο πράγμα: τον υλισμό – το ένα στον υλισμό της φυσικής προσπάθειας και το άλλο σ’ εκείνον της παγκόσμιας στάσης.

Ας διατηρούμε αυτά τα θέματα απλά και στο επίπεδο όπου εργάζονται και σκέφτονται σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι· ας είμαστε έντονα πρακτικοί κι ας αναγκάσουμε τον εαυτό μας να δει τις συνθήκες όπως είναι, φτάνοντας έτσι σε μια καλύτερη γνώση του εαυτού μας και των κινήτρων μας.

1.  Η Αδράνεια του Μέσου Πνευματικά Σκεπτόμενου Ανθρώπου.

O μέσος ζηλωτής, ο άνθρωπος καλής θέλησης, ή ο μαθητής έχει σταθερή επίγνωση της πρόκλησης των καιρών και της ευκαιρίας που μπορούν να προσφέρουν τα πνευματικά συμβάντα. Η επιθυμία να κάνει το καλό και να εκπληρώσει τους πνευματικούς στόχους βασανίζει διαρκώς τη συνείδησή του. Κανένας που αγαπά το συνάνθρωπό του, που έχει το όνειρο να δει το Βασίλειο του Θεού να υλοποιείται στη γη, ή έχει συνείδηση της αφύπνισης των μαζών – όσο αργή κι αν είναι – στις ανώτερες πνευματικές αξίες, δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος. Αντιλαμβάνεται πως ό,τι συνεισφέρει για να βοηθήσει τους επιθυμητούς αυτούς σκοπούς είναι πράγματι λίγο. Γνωρίζει ότι η πνευματική του ζωή είναι δευτερεύον ζήτημα· είναι κάτι που κρατά προσεκτικά για τον εαυτό του και συχνά φοβάται να το αναφέρει στους κοντινούς και τους αγαπητούς του· προσπαθεί να συνταιριάξει τις πνευματικές του προσπάθειες με τη συνηθισμένη εξωτερική ζωή του, αγωνιζόμενος να βρει χρόνο και ευκαιρία γι’ αυτή με ένα γλυκό, ασήμαντο κι ακίνδυνο τρόπο. Βρίσκει ότι είναι αβοήθητος μπροστά στο έργο της οργάνωσης και της διευθέτησης των υποθέσεών του, έτσι ώστε να μπορέσει να κυριαρχήσει ο πνευματικός τρόπος ζωής· ψάχνει άλλοθι για τον εαυτό του και τελικά δικαιολογείται με τόση επιτυχία ώστε καταλήγει να αποφασίσει πως κάνει το καλύτερο που μπορεί να γίνει στις δεδομένες περιστάσεις. Η αλήθεια είναι ότι κάνει τόσα λίγα ώστε πιθανόν να αφιερώνει μια ώρα (ή ίσως δύο) από τις είκοσι τέσσερις για το έργο του Διδασκάλου· κρύβεται πίσω από το άλλοθι ότι οι οικογενειακές υποχρεώσεις τον εμποδίζουν να κάνει περισσότερα και δεν αντιλαμβάνεται ότι – με δεδομένη διακριτικότητα κι αγαπητική κατανόηση – το οικογενειακό του περιβάλλον μπορεί και πρέπει να είναι το πεδίο στο οποίο θριαμβεύει· λησμονεί ότι δεν υπάρχουν περιστάσεις στις οποίες μπορεί να ηττηθεί το πνεύμα του ανθρώπου ή στις οποίες ο ζηλωτής δεν μπορεί να διαλογισθεί, να σκεφθεί, να μιλήσει και να προετοιμάσει το δρόμο για τον ερχομό του Χριστού, εφόσον ενδιαφέρεται αρκετά και γνωρίζει την έννοια της θυσίας και της σιωπής. Oι περιστάσεις και το περιβάλλον δεν προσφέρουν κανένα αληθινό εμπόδιο για την πνευματική ζωή.

Ίσως κρύβεται πίσω από το άλλοθι της κακής υγείας και συχνά πίσω από μια φανταστική ασθένεια. Αφιερώνει τόσο χρόνο στη φροντίδα του εαυτού του, ώστε οι ώρες που θα μπορούσαν να δοθούν στο έργο του Διδασκάλου περικόπτονται άμεσα και σοβαρά· είναι τόσο απασχολημένος νιώθοντας άρρωστος, ή φροντίζοντας ένα κρυολόγημα, ή με φανταστικά καρδιακά προβλήματα, ώστε η “σωματική του συνείδηση” αναπτύσσεται σταθερά μέχρι τελικά να κυριαρχήσει στη ζωή του· τότε είναι πολύ αργά να κάνει οτιδήποτε. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα σε άτομα που έφτασαν στο πεντηκοστό έτος τους και πάνω· τότε το πρόβλημα είναι κυρίως στις γυναίκες. Είναι ένα άλλοθι που δεν είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί γιατί πολλοί νιώθουν κουρασμένοι και φιλάσθενοι κι αυτό με την πάροδο των χρόνων τείνει να χειροτερεύσει. Η μόνη θεραπεία γι’ αυτή την υφέρπουσα αδράνεια είναι να αγνοήσετε το σώμα και να χαρείτε τη ζωντάνια της υπηρεσίας. Αυτή οδηγεί σε μακρύτερη ζωή. Δεν αναφέρομαι εδώ σε συγκεκριμένη ασθένεια ή σε σοβαρά φυσικά μειονεκτήματα· σ’ αυτά πρέπει να δοθεί σωστή φροντίδα και προσοχή· αναφέρομαι στους χιλιάδες ασθενικούς άνδρες και γυναίκες που είναι απορροφημένοι στη φροντίδα του εαυτού τους κι έτσι ξοδεύουν ώρες από το χρόνο που θα μπορούσε να δοθεί στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Ζητώ από εκείνους που θέλουν να βαδίσουν την Ατραπό της Μαθητείας να αποδεσμεύσουν τις πολλές εκείνες ώρες που ξοδεύονται σε άσκοπη φροντίδα του εαυτού τους στην υπηρεσία της Ιεραρχίας.

Ένα άλλο άλλοθι που οδηγεί στην αδράνεια είναι ο φόβος που έχουν οι άνθρωποι να μιλήσουν σε άλλους για τα πράγματα του Βασιλείου του Θεού· φοβούνται μήπως απορριφθούν ή χαρακτηρισθούν ιδιόρρυθμοι ή ενοχλητικοί. Επομένως παραμένουν σιωπηλοί, χάνουν την ευκαιρία και δεν ανακαλύπτουν ποτέ πόσο έτοιμοι είναι οι άνθρωποι να συζητήσουν για τις πραγματικότητες, για την άνεση και την ελπίδα που μπορεί να φέρει η σκέψη της επιστροφής του Χριστού, ή για το μερισμό του πνευματικού φωτός. Αυτό είναι ουσιαστικά μια μορφή πνευματικής δειλίας, αλλά είναι τόσο διαδεδομένη ώστε είναι υπεύθυνη για την απώλεια εκατομμυρίων ωρών παγκόσμιας υπηρεσίας.

Υπάρχουν κι άλλα άλλοθι, αδελφέ μου, αλλά τα τρία που αναφέρθηκαν παραπάνω είναι τα πιο κοινά· η αποδέσμευση της πλειονότητας των ζηλωτών απ’ αυτές τις παρεμποδιστικές συνθήκες θα έφερνε στην υπηρεσία του Χριστού (για να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα της εργατικής ένωσης) τόσες πολλές ανθρωπο-ώρες και τόση υπερωριακή προσπάθεια, ώστε το έργο εκείνων που δε δέχονται άλλοθι θα είχε ελαφρυνθεί πολύ κι ο ερχομός του Χριστού θα ήταν πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι είναι σήμερα. Αυτό που ονομάζουμε αδράνεια δεν είναι μόνο ψυχολογικό σε φύση. Εμπλέκονται ποιότητες της ύλης ή της καθαυτής ουσίας. Η αδράνεια είναι η βραδύτερη και κατώτερη όψη της υλικής ουσίας και στην Ανατολική φιλοσοφία καλείται ποιότητα του τάμας. Πρέπει να μετουσιωθεί σε μια ανώτερη ποιότητα, εκείνη της δραστηριότητας ή (για να της δώσουμε τον τεχνικό της όρο) της ρατζασικής ποιότητάς της κι αυτή οδηγεί αργότερα στην ύψιστη ποιότητα του ρυθμού ή σάττβα. Δε σας καλώ στο ρυθμό της ζωής υπό τον οποίο λειτουργεί ο Χριστός και η Πνευματική Ιεραρχία και ο οποίος δονείται σε αρμονία με την ανθρώπινη ανάγκη και την ιεραρχική ανταπόκριση. Όμως σας καλώ να επιδείξετε την ποιότητα της δραστηριότητας και ν’ αρνηθείτε να κρυφθείτε πίσω από άλλοθι. Είναι ουσιαστικό ν’ αναγνωρίσουν όλοι οι ζηλωτές ότι στη θέση που βρίσκονται τώρα, ανάμεσα στους ανθρώπους που είναι οι καρμικοί σύντροφοί τους και με το ψυχολογικό και το φυσικό εξοπλισμό με τον οποίο είναι προικισμένοι, μπορούν και πρέπει να εργασθούν. ... 

Προς το παρόν υπάρχουν τρεις μεγάλες δραστηριότητες που συνεχίζονται:

Πρώτο, η δραστηριότητα που γίνεται αισθητή στο “κέντρο όπου η θέληση του Θεού είναι γνωστή”, εκείνη η θέληση-για-το-καλό που προώθησε όλη τη δημιουργία σε μεγαλύτερη δόξα και σε σταθερά βαθυνόμενη, νοήμονα ανταπόκριση· αυτή προσπαθεί σήμερα να φέρει δημιουργικά τη νέα παγκόσμια τάξη, την τάξη του Βασιλείου του Θεού υπό τη φυσική επίβλεψη του Χριστού. Αυτή μπορεί να θεωρηθεί σαν η εξωτερίκευση της πνευματικής Ιεραρχίας του πλανήτη μας. Η επιστροφή του Χριστού σε ορατή δραστηριότητα θα είναι το σημάδι και το σύμβολό της.

Δεύτερο, η κρίσιμη δραστηριότητα που ρυθμίζει την πνευματική Ιεραρχία από τον ίδιο τον Χριστό μέχρι τον κατώτατο ζηλωτή που βρίσκεται στην περιφέρεια αυτού του κέντρου όπου δρα πλήρως η αγάπη του Θεού. Εκεί γίνεται πλήρως αντιληπτό ότι (με τα λόγια του Απ. Παύλου) “πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν… την αποκάλυψιν των υιών του Θεού απεκδέχεται”.  Γι’ αυτή την εκδήλωση ετοιμάζονται τώρα “οι Υιοί του Θεού που είναι Υιοί των Ανθρώπων”· γι’ αυτή την έλευση σε εξωτερική ενεργό υπηρεσία εισέρχονται ήδη – ένας-ένας – σε εξωτερική δραστηριότητα πάνω στο φυσικό πεδίο. Δεν αναγνωρίζονται γι’ αυτό που είναι, αλλά ασχολούνται με “τα του Πατρός” επιδεικνύοντας καλή θέληση, ζητώντας να διευρύνουν τον ορίζοντα της ανθρωπότητας κι έτσι να προετοιμάσουν το δρόμο για τον Έναν που υπηρετούν, τον Χριστό, το Διδάσκαλο όλων των Διδασκάλων κι επίσης Δάσκαλο αγγέλων και ανθρώπων.

Τρίτο, υπάρχει η ίδια η ανθρωπότητα, “το κέντρο που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων” – ένα κέντρο που προς το παρόν είναι γεμάτο χάος, αναταραχή και σύγχυση, μια ανθρωπότητα γεμάτη πόνο, σύγχυση, ταραχή, έχοντας όμως νοητικά επίγνωση απεριόριστων δυνατοτήτων, μαχόμενη συναισθηματικά για εκείνο το σχέδιο που της φαίνεται καλύτερο, αλλά χωρίς καμιά αίσθηση συνοχής ή κάποια αντίληψη ότι πρέπει να υπάρχει ένας κόσμος για τη μία ανθρωπότητα. Απλώς επιθυμούν συναισθηματική ειρήνη, ασφάλεια για να ζουν και να εργάζονται κι ένα όραμα του μέλλοντος που θα ικανοποιεί κάποια στοιχειώδη αίσθηση θείας εμμονής. Είναι φυσικά άρρωστοι, στερημένοι στο μεγαλύτερο μέρος από τα ουσιώδη για μια κανονική πλήρη ζωή, τσακισμένοι από την αίσθηση της οικονομικής ανασφάλειας και – συνειδητά ή ασυνείδητα – επικαλούνται τον Πατέρα όλων για το δικό τους όφελος και του υπόλοιπου κόσμου.

Η λύση είναι η επιστροφή του Χριστού. Αυτή είναι η εξακριβωμένη θέληση του Θεού· είναι η επιθυμία του ίδιου του Χριστού και των μαθητών Του, των Διδασκάλων της Σοφίας· είναι το μη αντιληπτό αίτημα των ανθρώπων σε κάθε χώρα. Όπου υπάρχει ενοποίηση σκοπού, πνευματικής πρόθεσης κι αντιληπτής ανάγκης, τότε υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορεί να αναχαιτίσει αυτή την επιστροφή κι αυτό είναι η αποτυχία του ανθρώπινου γένους να προετοιμάσει τη σκηνή για το εκπληκτικό αυτό γεγονός, να καθαρίσει το δρόμο, να εξοικειώσει τους ανθρώπους με την ιδέα και να φέρει το απαιτούμενο μέτρο ειρήνης στη Γη – μια ειρήνη που θα βασίζεται στις ορθές ανθρώπινες σχέσεις. 

(Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας)

  ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ NEAΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟ (2η)

                       ΑΚΡΙΒΗΣ ΩΡΑ Ν. ΣΕΛΗΝΗΣ 22.54 - Κυριακή 21/8/2025

ΗΦΑΙΣΤΟΣ (4η) 

– H Σχολή των Πύρινων Λίθων. Υπάρχει ιδιάζουσα σχέση μεταξύ των ανθρώπινων μονάδων που διανύουν τις αίθουσές της και του ορυκτού βασιλείου. Οι ανθρώπινες μονάδες στη γήινη διάταξη καλούνται στη μυστικιστική φρασεολογία ‘ζώντες λίθοι’· στον Ήφαιστο ονομάζονται ‘πύρινοι λίθοι’. (Ε.Α: 694)

 Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΗΦΑΙΣΤΟΣ

Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία

και την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός:

1.  “Ο Ιεχωβάς ταυτίζεται με τον Κρόνο και τον Ήφαιστο.” (Μ.Δ. Ι. 632)

2.  “Ο Ήφαιστος βρίσκεται μέσα στην τροχιά του Ερμή.” (Κ.Π. 206. Σημ.)

3.  “Ο Νόμος της Θυσίας και του Θανάτου ‘με ένα μυστηριώδη τρόπο’ είναι η αντιστροφή του πρώτου νόμου, εκείνου του Κραδασμού. Ο Ήφαιστος και ο Ποσειδών βρίσκονται σε αντίθεση, μια έννοια προς το παρόν ακατάληπτη για μας.” (Κ.Π. 597)

4.  “Στον Ήφαιστο οι υιοί του Νου έχουν σχεδόν ολοκληρώσει το έργο τους.” (Κ.Π. 742)

Θα ήθελα να τονίσω ότι ο Kύριος Άγκνι καταδεικνύει την πύρινη ζωή Tου επί του ατομικού υποπεδίου κάθε πεδίου· καταδεικνύεται ως ηλιακό πυρ επί του δεύτερου, τρίτου και τέταρτου κι ως “πυρ δια τριβής” επί του πέμπτου, έκτου κι έβδομου. Aπό τη σκοπιά του μικρόκοσμου, του Σπινθήρα στη Φλόγα, ο άνθρωπος εκδηλώνεται ως ηλεκτρικό πυρ επί του δεύτερου πεδίου ή του δεύτερου κοσμικού αιθέρα· ως ηλιακό πυρ επί του τρίτου, του τέταρτου και των τριών ανώτερων υποπεδίων του πέμπτου πεδίου κι ως πυρ δια τριβής επί των κατώτερων υποπεδίων του πέμπτου, επί του έκτου κι έβδομου πεδίου.

γ. Tα Πεδία και τα Tρία Πυρά. Σε κάθε πεδίο, μιλώντας σχετικά, έχουμε:

α. Hλεκτρικό πυρ που εκδηλώνεται σαν πρωταρχική κατάσταση των ανώτερων τριών.

β.  Πυρ δια τριβής σαν το σημαντικότερο παράγοντα των κατώτερων τριών.

γ.  Hλιακό πυρ που καταδεικνύεται σαν η παραγόμενη αστραποβολή από την ένωση επί του κεντρικού πεδίου.

Αυτό παρατηρείται στο ηλιακό σύστημα ως προς έναν Oυράνιο Άνθρωπο επί του βουδικού πεδίου, όπου αστραποβολούν δια των αιθερικών Tους κέντρων. Αναφορικά με τον άνθρωπο επί του νοητικού πεδίου έχουμε μια παρόμοια κατάσταση· τα τρία ανώτερα υποπεδία αφορούν την όψη Πνεύμα στο αιτιώδες σώμα, τα τρία κατώτερα υποπεδία αφορούν κυρίως το νοητικό περίβλημα ή το πυρ δια τριβής· το τέταρτο υποπεδίο είναι εκείνο επί του οποίου εντοπίζονται τα κέντρα δύναμης του νοητικού σώματος. Tο ίδιο ισχύει στο φυσικό πεδίο για τον άνθρωπο – τα αιθερικά του κέντρα εντοπίζονται σε ύλη του τέταρτου αιθέρα.

Kαθένα απ’ τα τρία Πρόσωπα της Tριάδας εκδηλώνεται όπως ακριβώς κι ο άνθρωπος σαν Πνεύμα, Ψυχή ή Eγώ και Oυσία. Αναφορικά με τον Βράχμα έχουμε την όψη Πνεύμα να εμψυχώνει τα τρία ανώτερα υποπεδία κάθε πεδίου, ή την πρώτη όψη του πυρός. H ψυχική Tου όψη εντοπίζεται επί του τέταρτου υποπεδίου κάθε πεδίου όπου εδράζονται τα αιθερικά κέντρα όλων των εκδηλωμένων οντοτήτων. H όψη της ουσίας Tου προσεγγίζεται κυρίως στα τρία κατώτερα υποπεδία. Κατά συνέπεια έχουμε τα σαράντα εννέα πυρά της ύλης ή τα επτά πυρά κάθε πεδίου, την ένωση των τριών ανώτερων με τα κατώτερα τρία που παράγει επί του τέταρτου υποπεδίου κάθε πεδίου εκείνη την αστραποβολή την οποία αποκαλούμε τροχούς πυρός ή κέντρα.

Αναφορικά με τη δεύτερη όψη υφίσταται μια παρόμοια κατάσταση. Tο ηλιακό πυρ αστράφτει με την ηλεκτρική του όψη επί του δεύτερου πεδίου κι έτσι εκδηλώνεται επίσης επί του τρίτου και του τέταρτου πεδίου, αλλά αποκτά την κεντρική του εκδήλωση επί των μανασικών επιπέδων, καθώς διαλάμπει από τους αιτιώδεις φορείς των εγωικών ομάδων. Απομένουν λοιπόν μόνο δυόμισι πεδία δια των οποίων μπορεί να εκδηλωθεί η όψη του πυρός δια τριβής, δέκα οκτώ υποπεδία που όλα αφορούν την τρίτη όψη του δεύτερου Προσώπου της λογοϊκής Tριάδας.

Μια παρόμοια διαφοροποίηση είναι δυνατή για τον άνθρωπο, το μικρόκοσμο· η Eνάδα του μπορεί να μελετηθεί στην τριπλή της ουσία επί του δικού της πεδίου καθώς και η εγωική του όψη, ενώ η Βραχμική όψη του Eγώ εδράζεται στα μόνιμα άτομα.

 

ΠΙΝΑΚΑΣ V

ΑΓΚΝΙ – O ΚΥΡΙOΣ ΤOΥ ΠΥΡOΣ

                                                                                              Υποκειμενική           Προέλευση           Αντικειμενική

        Όψη                 Πυρ                     Αποτέλεσμα                   Εκδήλωση           της Ενέργειας            Εκδήλωση

      Πρώτη,      Ηλεκτρικό Πυρ      Δραστηριότητα του            Η Μία Ζωή.             Κεντρικός   Το ηλιακό σύστημα

      Θέληση                                          Πνεύματος                    Ενότητα.        Πνευματικός Ήλιος     (αιθερικό και

                                                                                              Πνευματική.                                            πυκνό)

                                                                                                Δυναμική.

                                                                                                 Συνοχή.

                                                                                                 Σύνθεση.

     Δεύτερη,        Ηλιακό Πυρ         Δραστηριότητα της               Oι επτά             Η Καρδιά του Oι επτά Ακτίνες που

  Αγάπη-Σοφία                                     Συνείδησης.           Oυράνιοι Άνθρωποι.         Ηλίου         εκδηλώνονται δια

                                                            Εγωισμός.               Oι επτά Ακτίνες.                        των επτά πλανητικών

                                                           Ζωτικότητα.           Oι επτά τύποι Νου.                                    διατάξεων

                                                         Μαγνητισμός.

       Τρίτη,       Πυρ δια Τριβής     Δραστηριότητα στην         Τα επτά πυρά.      O φυσικός Ήλιος      Τα επτά πεδία

Δραστηριότητα                                         Ύλη.                        Η ακάσα.

                                                    Ατομική ζωτικότητα.

                                                             Ενέργεια.

 

 

O ΑNΘPΩΠOΣ, ENA ΠYP

Eναδικό πυρ                       Hλεκτρικό πυρ             Πνεύμα Θέληση           Kεντρικός Πνευματικός Ήλιος.

Eγωικό πυρ                        Hλιακό πυρ                  Συνείδηση                    Η Kαρδιά του Ηλίου.

                                                                                   Aγάπη-Σοφία                       

Πυρ προσωπικότητας       Πυρ δια τριβής             Φυσικός άνθρωπος      Φυσικός Ήλιος.

Το καθένα από τα τρία αυτά πυρά μπορεί επίσης να μελετηθεί κατά έναν τριπλό τρόπο και κάτω από τρεις όψεις:

H ΕNAΔA

Όψη Θέληση                            Hλεκτρικό πυρ                  Φλόγα                        Πνευματική Θέληση.

Aγάπη-Σοφία                           Hλιακό πυρ                        Φως                            Πνευματική Aγάπη.

Eνεργός Nοημοσύνη               Πυρ δια τριβής                  Θερμότητα                Πνευματική Nοημοσύνη.

TO EΓΩ

Θέληση                            Άτμα         Hλεκτρικό πυρ    O σπινθήρας                   Συνειδητή Θέληση.

                                                                                         Tο Πετράδι στο Λωτό               

Aγάπη- Σοφία                 Bούδδι      Hλιακό πυρ         Oι ακτίνες                       Συνειδητή Αγάπη.

                                                                                         O δωδεκαπέταλος λωτός          

Eνεργός Nοημοσύνη      Mάνας      Πυρ δια τριβής    Oυσία                               Συνειδητή Δραστηριότητα.

                                                                                         Tα μόνιμα άτομα                       

H ΠPOΣΩΠIKOTHTA

Θέληση                         Nοητικό σώμα             Hλεκτρικό πυρ                Kατώτερος νους          Σκέψη.

Aγάπη                           Aστρικό σώμα             Hλιακό πυρ                     Kάμα                             Eπιθυμία.

Δραστηριότητα            Φυσικό σώμα               Πυρ δια τριβής                Πράνα                           Δράση.

Tο φως μέσα στα μόνιμα αυτά άτομα έχει μια αμυδρή κόκκινη λάμψη κι έχουμε συνεπώς τα τρία πυρά εκδηλούμενα στο αιτιώδες σώμα – ηλεκτρικό πυρ στο κέντρο, ηλιακό πυρ που το περιβάλλει όπως η φλόγα περιβάλλει τον κεντρικό πυρήνα ή την ουσία της φλόγας του κεριού και πυρ δια τριβής που το τελευταίο πυρ μοιάζει με την πυρακτωμένη κόκκινη θρυαλλίδα που βρίσκεται στη βάση της ανώτερης φλόγας.

Aυτοί οι τρεις τύποι πυρός στο νοητικό πεδίο – που συναντώνται κι ενοποιούνται στο εγωικό σώμα – παράγουν με το χρόνο μια ακτινοβολία ή θέρμη που διαχύνεται απ’ όλες τις πλευρές του λωτού και απαρτίζει το σφαιροειδές εκείνο σχήμα που έχουν παρατηρήσει οι ερευνητές. Όσο πιο αναπτυγμένο είναι το Eγώ και πιο εκδιπλωμένα τα πέταλα, τόσο μεγαλύτερο είναι το κάλλος της περιβάλλουσας σφαίρας και πιο εκλεπτυσμένο το χρώμα της. (Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός)

    Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ  

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2025 στις 20.00

πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης 

ΣΕΙΡΙΑΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Ισχυρές και με έντονη επιρροή δυνάμεις εισρέουν αυτή τη στιγμή από τους μεγάλους αστέρες Μπετελγκέζ και Σείριο. Σε αυτές τις δύο επιρροές αντιδρούν βέβαια οι μαθητές του κόσμου στους ανώτερους βαθμούς του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου, και παράγουν μια διέγερση του κέντρου της καρδιάς ( Μπετελγκέζ) και του κέντρου της κεφαλής (Σείριος) [ της ξεχωριστής οντότητας του ΝΟΕΚ;].  Η δευτερεύουσα επίδραση αυτών των ενεργειών είναι πάνω στο ορυκτό βασίλειο, ιδιαίτερα πάνω σε αυτό το ιδιόμορφο προϊόν, τον χρυσό, και στο αίνιγμα εκείνο, το χρήμα. (ΕΨ: 721)

2. Ο Μπετελγκέζ λέγεται ότι είναι το κέντρο του ηλιακού πλέγματος «εκείνου για τον οποίο τίποτε δεν μπορεί να ειπωθεί» (OAWNMBS)  αυτού που αποτελεί την οντότητα Κοσμικός Λόγος. Είναι μια μεγάλη οντότητα  και το Ηλιακό μας Σύστημα είναι μέρος Της- είναι το κέντρο της καρδιάς του Κοσμικού Λόγου ,που ακόμη δεν έχει αφυπνιστεί και ενεργοποιηθεί.

3. Ο Σείριος θεωρείται το κέντρο ΑΖΝΑ του Κοσμικού αυτού Λόγου-όπως το κέντρο άζνα του Πλανητικού μας Λόγου είναι ο ΝΟΕΚ.

4. Ο Μπετελγκέζ είναι ένα σύστημα δεύτερης τάξης, ενώ το Ηλιακό μας Σύστημα είναι τέταρτης τάξης, από όπου και η σχέση 2/4/  που βρίσκεται σε άμεση σχέση με την Ανθρωπότητα – 4^η Ιεραρχία και κέντρο λαιμού του Πλανητικού μας Λόγου-.  

5. Ο Θιβετανός μας λέει ότι το σύστημά μας και το σύστημα του Σείριου περιστρέφονται μαζί με κάποιο μυστήριο τρόπο γύρω από ένα κοσμικό κέντρο, το οποίο κέντρο μπορεί να βρίσκεται στις Πλειάδες. (ΠΚΠ, 1154, 1265)

 

6. Στο βιβλίο Η επιστήμη των μυημένων (The Science of the Initiates: A Ready Handbook on the Ageless Wisdom of Questions and Answers 1934) ο Eugene M. Cosgrove, μέλος της ομάδας μαθητείας του Θιβέτ που  αναφέρεται ως ISG-L στη Μαθητεία στη Νέα Εποχή Ι και ΙΙ περιγράφει μια κοσμολογική δομή για τον Σείριο και λέει ότι ο Ήλιος μας περιφέρεται γύρω από τον Σείριο και ότι με τη σειρά του, ο Σείριος περιφέρεται γύρω από το αστέρι Αλκυόνη στις Πλειάδες -στον αστερισμό του Ταύρου-.

 

7. Η αντίληψη ότι η Αλκυόνη λειτουργεί ως κάποιος τύπος συμπαντικού κέντρου σημειώνεται στην Εσωτερική Αστρολογία (ΕΑ:679 & ΠΚΠ:571), αν και η τροχιά του Ήλιου μας γύρω από τον Σείριο δεν έχει ακόμη διερευνηθεί επιστημονικά.

 

8. Ο Ήλιος  περιφέρεται γύρω από τον Σείριο, και ως μονάδα, οι δύο περιφέρονται γύρω από την Αλκυόνη.

 

9. Έτσι, ο Ηλιακός μας Λόγος και ο Σειριακός Λόγος θα μπορούσαμε να  υποθέσουμε ότι αποτελούν έναν αστερισμό κάποιου είδους. Μέσα σε αυτή τη Μονάδα (Σείριου-Ήλιου) ο Ηλιακός μας Λόγος μπορεί να μην είναι παρά ένα από τα επτά κέντρα της οντότητας Σείριος, γιατί γνωρίζουμε ότι ο Σείριος ελέγχει και κατευθύνει τον Λόγο μας. Μπορεί κανείς να μελετήσει σχετικά τις δηλώσεις του Θιβετανού στα βιβλία: ΜΑΗ:98,ΕΑ:45-6,416,517,ΠΚΠ:182.

10. Το κέντρο του λαιμού του Κοσμικού Λόγου (OAWNMBS)  είναι οι Πλειάδες.

 

11. Ο μαχάτ ή ο Συμπαντικός Νους σαρώνει το σύστημά μας μέσω της συνεργασίας του Σειρίου και των Πλειάδων, με τον Σείριο να ενεργεί ως πηγή του ανώτερου νου και τις Πλειάδες να λειτουργούν  σε  σχέση με τις ενέργειες του κατώτερου νου.  – ο κατώτερος ή συγκεκριμένος νους είναι μια ιδιότητα του κέντρου του λαιμού μέσω της σύνδεσής του με το νοητικό πεδίο. (ΠΚΠ:167, 1258 )

 

12. Ο Σείριος ως κέντρο ΑΖΝΑ του Κοσμικού Λόγου ενεργεί ως πηγή ανώτερης νοητικής ενέργειας με τον ίδιο τρόπο όπως και το κέντρο άζνα στον άνθρωπο. Είναι σαφές έτσι ότι  5^η ακτίνα της της Σειριανής ενέργειας είναι αυτή που έρχεται στο προσκήνιο.

 

13. Αλλά αυτή η θέση του Σειρίου στο κοσμικό κέντρο άζνα, μπορεί να εξαρτάται όχι μόνο από τις ακτίνες, αλλά και από την αστροφυσική φύση του Σειρίου, που είναι ένα διπλό σύστημα; Ορισμένες αστροφυσικές θεωρίες εκλαμβάνουν την προέλευση των δυαδικών συστημάτων ως δίδυμα αστέρια που γεννιούνται ή δημιουργούνται ταυτόχρονα και αντιπροσωπεύουν τα δύο μισά ενός συνόλου.

14. Μια παρόμοια διπλή δομή έχει το κέντρο άζνα στον μικρόκοσμό μας. Σχηματίζεται από δύο μεγάλους λοβούς ή φτερά που υπάρχουν σε αιθερική ύλη. Μοιάζει με ένα μεγάλο οκτώ ή το σύμβολο του απείρου. Ενδιαφέρον έχει η παρατήρηση ότι τα δύο ελλειπτικά σχήματα των λοβών αντικατοπτρίζουν  τις δύο ελλειπτικές τροχιές που  διαγράφει ο Σείριος Α και Β γύρω από το κοινό κέντρο μάζας τους.  

15.Εφόσον το  κατώτερο αναπαράγεται σύμφωνα με το πρότυπο του ανώτερου ή επαναλαμβάνει σε κατώτερη οκτάβα ή κλίμακα το έργο του Δημιουργού, τα ανθρώπινα άζνα και το πλανητικό κέντρο άζνα -ο ΝΟΕΚ- μας παρέχουν μιαν ένδειξη για το  ανώτερο, εσωτερικό πρότυπο, το κοσμικό κέντρο ΑΖΝΑ, τον Σείριο, όσο μακριά μας κι αν φαίνεται να είναι.

16. O Πρώτος Λόγος. O πρώτος Λόγος είναι η Aκτίνα της Kοσμικής Θέλησης. O τρόπος δράσης Tου είναι κυριολεκτικά η προώθηση του ηλιακού αξεπέραστου δακτυλίου μέσα στο χώρο και ως το τέλος αυτής της μαχαμανβαντάρα ή ημέρας του Bράχμα (του λογοϊκού κύκλου) δε θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε πώς πραγματικά είναι η πρώτη όψη της θέλησης ή δύναμης. Tη γνωρίζουμε τώρα σαν θέληση για ύπαρξη, εκδηλούμενη μέσω της ύλης των μορφών (της Πρωτογενούς Aκτίνας και της Θείας Aκτίνας) και την εκλαμβάνουμε σαν εκείνο που κατά κάποιο απόκρυφο τρόπο συνδέει το σύστημα με το κοσμικό του κέντρο. Κατά τρόπο ασύλληπτο για μας ο πρώτος Λόγος εισάγει την επίδραση άλλων αστερισμών. Όταν κατανοηθεί καλύτερα η πρώτη αυτή όψη (στην ε-πόμενη μαχαμανβαντάρα), θα γίνει αντιληπτό το έργο των επτά Pίσι της μεγάλης Άρκτου  καθώς κι η υπέρτατη επιρροή του Σειρίου· στην παρούσα εκδήλωση του Yιού ή της όψης του Bισνού σχετιζόμαστε στενότερα με τις Πλειάδες και την επίδρασή τους δια του Hλίου και ως προς τον πλανήτη μας δια της Aφροδίτης.

 

      «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 21.00 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2025

                                               Κείμενο που διαμοιράστηκε

ΠΡOΕΤOΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤOΥ ΧΡΙΣΤOΥ

Ιούνιος 1947

Έχω πολλά να πω εδώ σαν συνέχεια της προηγούμενης επικοινωνίας μου μαζί σας – κι εδώ αναφέρομαι σ’ όλους τους ζηλωτές και μαθητές. Η ευκαιρία είναι τόσο μεγάλη αυτή τη φορά ώστε ζητώ ν’ αντιμετωπίσετε τις επιλογές σας, αφήνοντάς σας ελεύθερους ν’ αποφασίσετε. Όμως ό,τι αποφασίσετε, θα επηρεάσει σαφώς τη δραστηριότητα της υπόλοιπης ζωής σας. Εδώ βρίσκεται η πρόκλησή σας. Όσα έχω να πω έχουν σχετικά απλή φύση – τόσο απλή ώστε μπορεί να σας φανεί κοινότυπη. Όμως όσο πιο απλό είναι το πρόβλημα, τόσο πιο δύσκολο είναι να λυθεί. Η αντίδρασή σας σε ό,τι έχω να πω εξαρτάται απ’ τη φύση της αίσθησής σας των αξιών κι όχι από οποιαδήποτε ικανότητα για δυσνόητους λογισμούς. O μέσος ανθρώπινος ζηλωτής και το νοήμον ανθρώπινο ον έχουν την τάση να τονίζουν την τωρινή πολυπλοκότητα των ανθρώπινων υποθέσεων και γεγονότων· πιστεύουν ότι κατακλύζουν τους ανθρώπους σε κάθε χώρα. Έτσι προσφέρουν – στον εαυτό τους – ένα δικαιολογημένο άλλοθι.

Η έμφαση όσων έχω να πω σχετίζεται με το μήνυμα που έστειλα πρόσφατα σχετικά με την Επιστροφή του Χριστού. Το μήνυμα αυτό μετέφερε τη δική του πρόκληση και τα ερωτήματα που προκάλεσε σε κάθε ειλικρινή ανθρώπινη καρδιά είναι:

1.  Πώς μπορώ εγώ προσωπικά να ανταποκριθώ σ’ αυτή την πρόκληση;

2.  Τι μπορώ να κάνω ειδικά;

3.  Ποια είναι τα βήματα που πρέπει να κάνει κάθε ζηλωτής;

Αυτά τα ερωτήματα σημαίνουν ένα πράγμα για ένα άτομο κι άλλο πράγμα για κάποιο άλλο. Μερικές από τις απαντήσεις μπορεί να προβάλουν καθώς διαβάζετε όσα έχω να πω. Εδώ γράφω για ανθρώπους που είναι μαθητές του Χριστού, αλλά τα λόγια μου μπορούν να μεταδώσουν κάποιο νόημα σε όλους τους ειλικρινείς διανοητές και τους Χριστιανούς πιστούς.

Oι πολυπλοκότητες και οι δυσκολίες της μεταπολεμικής αυτής περιόδου είναι πολύ μεγάλες. Όσο πιο κοντά είναι ο ζηλωτής στην πηγή του πνευματικού φωτός και δύναμης, τόσο πιο δύσκολο είναι το πρόβλημά του και την ίδια στιγμή τόσο πιο διαυγής θα είναι η κατανόησή του για τα γεγονότα. Βλέποντας πέρα από τις λεπτομέρειες του προσκηνίου, που πάντα παίρνουν υπερβολικές διαστάσεις και διαχωριζόμενος απ’ αυτές τις λεπτομέρειες καθώς κατακλύζουν την καθημερινή του ζωή με πολυπλοκότητες και αγωνίες, το πρόβλημα είναι σχετικά απλό κι έχει διπλή φύση.

Πρώτα απ’ όλα ο εξωτερικός φυσικός πόλεμος μόλις τελείωσε· δύο χρόνια είναι μια σύντομη περίοδος από τότε που έπαψαν τα πυρά και καμιά χώρα δεν ανέλαβε απ’ τα φρικτά του αποτελέσματα. Δεν υπάρχει καμιά αληθινή συνάφεια ανάμεσα στα έθνη και καμιά αληθινή κατανόηση. Σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη επιτρέπουν τη συγκέντρωση ποσών για τον εξοπλισμό των Σιωνιστών ενάντια στη Μεγάλη Βρετανία, μια συμμαχική και φιλική δύναμη· υπάρχει μια επίσημη προπαγάνδα ενάντια στη Ρωσσία που είναι επίσης μια συμμαχική και φιλική δύναμη. Πουθενά δεν υπάρχει μια αληθινή προσπάθεια (που να προωθείται με σταθερή απόφαση κι ορθό συμβιβασμό) για να φέρει ένα τέλος στις οικονομικές εκείνες συνθήκες που είναι η κύρια αιτία του πολέμου κι ευθύνονται για την αναπαραγωγή του μίσους μεταξύ των εθνών.

Δεύτερο (και πολύ πιο σημαντικό από τη σκοπιά των πνευματικών αξιών, παρότι γίνεται ελάχιστα αντιληπτό), οι Δυνάμεις του Κακού είναι ακόμη ενεργές· μπορεί να έχουν οπισθοχωρήσει, αλλά είναι ακόμη ισχυρές· εργάζονται ακόμη λεπτοφυώς κι αγωνίζονται ακόμη για ένα σταθερότερο άδραγμα· τροφοδοτούν έξυπνα την παγκόσμια αγωνία και την παγκόσμια ανασφάλεια για να δημιουργήσουν ένα άλλο σημείο παγκόσμιας έντασης.

Μέχρις ότου οι δύο αυτές πηγές της παγκόσμιας έντασης αναγνωρισθούν κι αντιμετωπισθούν σωστά, η ζωή του ζηλωτή κι ακόμη περισσότερο του μαθητή είναι εξαιρετικά σκληρή. Μπορεί να ανταπαντήσετε (και σωστά) ότι η ζωή όλων όσων υπέφεραν μέσα απ’ τον πόλεμο, η μοίρα των ανθρώπων που πεινούν και υπομένουν ακόμη τη σφοδρότητα της επίθεσης στην Ευρώπη – των κατοίκων της Μεγάλης Βρετανίας, της Ιταλίας, της Κίνας, της Πολωνίας και των Βαλκανίων, συν της Γερμανίας και της Ιαπωνίας που ευθύνονται για τη δυσχέρεια και είναι όλοι καταποντισμένοι στα αποτελέσματα της επίθεσης της Γερμανίας πάνω στον κόσμο – είναι πέρα από κάθε αντοχή και πρέπει συνεπώς να τις συμμερισθούν όλοι οι ζηλωτές και μαθητές. Aυτό είναι πράγματι αλήθεια. Αλλά οι πιο προχωρημένοι στοχαστές και εργάτες έχουν πολύ περισσότερα να υπομείνουν από τη γενική μοίρα. Αυτοί – αν ανοίξουν την καρδιά και το νου τους – συμμετέχουν όχι μόνο στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η μάζα των ανθρώπων παντού, αλλά έχουν επίσης επίγνωση των άμεσων πνευματικών δυνατοτήτων, του έργου που πρέπει να συμπληρωθεί για να σφραγισθεί “η πύλη του κακού” και των εκπληκτικών και μοναδικών περιστάσεων που αντιμετωπίζουν όσοι αναγνωρίζουν και δέχονται την επικείμενη επιστροφή του Χριστού.

Καθώς ο μαθητής αντιμετωπίζει τα εσώτερα και τα εξωτερικά γεγονότα και δυνατότητες, έχει την τάση να καταγράφει μια αίσθηση πλήρους απογοήτευσης· λαχταρά να βοηθήσει, αλλά δεν ξέρει τι να κάνει· η σύλληψή του των απειλητικών δυσκολιών, η ανάλυση των εφοδίων του κι εκείνων με τους οποίους εργάζεται και η διαύγεια της αντίληψής του ως προς τις δυνάμεις που του αντιτίθενται, τον κάνουν να έχει τη διάθεση να μένει άπρακτος και να λέει: Ποια η χρησιμότητα οποιασδήποτε προσπάθειας που μπορώ να κάνω; Γιατί δεν αφήνω τις δύο δυνάμεις του καλού και του κακού, της Μαύρης Στοάς και της Πνευματικής Ιεραρχίας, να πολεμήσουν μόνες; Γιατί να μην αφήσω την πίεση του εξελικτικού ρεύματος να φέρει τελικά κι επιτέλους την κατάπαυση της μάχης και το θρίαμβο του καλού; Γιατί να επιχειρώ να το κάνω τώρα;

Αυτές είναι φυσικές αντιδράσεις όταν εξετάζεται το τωρινό πεδίο της διαμάχης, η έκδηλη απληστία και οι διεθνείς και φυλετικοί ανταγωνισμοί και τα ιδιοτελή κίνητρα που ελέγχουν τόσες πολλές εθνικές μονάδες, συν η βαριεστημένη απάθεια των μαζών και ιδιαίτερα η αυξανόμενη δυσπιστία κι έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία – μια κατάσταση για την οποία και οι δύο ομάδες είναι εξίσου υπεύθυνες. Αυτή η κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει πόλεμο, υποδαυλίζεται πίσω απ’ τη σκηνή από την πολύ έξυπνη κι έντονα αντικομμουνιστική δύναμη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας με τα οργανωμένα πολιτικά της σχέδια – σχέδια που αναπτύσσονται ευκρινώς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σ’ αυτά ο νοήμων διανοητής προσθέτει τις αντιδραστικές δραστηριότητες σε κάθε χώρα και τον αγώνα για πετρέλαιο, που διέπει την πολιτική της Ρωσσίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας. Στους παράγοντες αυτούς πρέπει να προστεθεί σήμερα η πάλη μεταξύ Ινδουιστών και Μωαμεθανών για τον έλεγχο της Ινδίας κι ο αγώνας για την Παλαιστίνη – που υποκινείται από τους Σιωνιστές κι όχι από τους Εβραίους σαν σύνολο – ένας αγώνας στον οποίο οι Σιωνιστές εμπόδισαν τους εκτοπισμένους Εβραίους (μόνο το 20% του συνόλου) να ανακαλύψουν πόσο καλοδεχούμενοι είναι σε πολλές χώρες σ’ ολόκληρο τον κόσμο· ένας αγώνας που έχει πίσω του την απληστία κι όχι την αγάπη για την Παλαιστίνη κι ο οποίος διέπεται απ’ τα οικονομικά συμφέροντα κι όχι απ’ το ανθρωπιστικό πνεύμα το οποίο ισχυρίζονται οι Σιωνιστές και το οποίο θα τους ανάγκαζε να δεχθούν τις προσφορές που έγιναν από τη Μεγάλη Βρετανία, τον Καναδά, τη Χιλή, το Βέλγιο και πολλές άλλες χώρες.

Αυτοί οι παράγοντες, όταν γίνουν αντιληπτοί απ’ τους σκεπτόμενους άνδρες και γυναίκες, προκαλούν μια βαθιά αποθάρρυνση και μια αίσθηση ματαιότητας κι απελπισίας. Αντίθετα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται με θάρρος, αλήθεια και κατανόηση καθώς και με προθυμία να μιλήσουν με γεγονότα, με απλότητα κι αγάπη σε μια προσπάθεια να εκθέσουν την αλήθεια και να διευκρινίσουν τα προβλήματα που πρέπει να λυθούν. Oι αντιτιθέμενες δυνάμεις του περιχαρακωμένου κακού πρέπει να κατατροπωθούν προτού μπορέσει Αυτός που περιμένουν όλοι οι άνθρωποι, ο Χριστός, να έρθει.

Η γνώση ότι είναι έτοιμος κι ανυπομονεί να εμφανισθεί δημόσια στην αγαπημένη Του ανθρωπότητα προσθέτει απλώς στην αίσθηση της γενικής ματαιότητας και προβάλλει άλλο ένα πολύ ζωτικό ερώτημα: Για ποια χρονική περίοδο πρέπει να υπομένουμε, να μοχθούμε και ν’ αγωνιζόμαστε; Η απάντηση είναι σαφής· θα έρθει σίγουρα όταν αποκατασταθεί ένα μέτρο ειρήνης, όταν η αρχή του μερισμού θα βρίσκεται τουλάχιστον σε διαδικασία ελέγχου των οικονομικών υποθέσεων κι όταν οι εκκλησίες θα έχουν αρχίσει να καθαρίζουν τον οίκο τους. Τότε μπορεί και θα έρθει· τότε το Βασίλειο του Θεού θα αναγνωρίζεται δημόσια και δε θα είναι πλέον ένα ονειρικό ή ιδεατό γεγονός.

Oι ζηλωτές τείνουν να ρωτούν γιατί δεν έρχεται ο Χριστός – με τις πομπές και τελετές που αποδίδουν οι εκκλησίες στο γεγονός – και με τον ερχομό Του να καταδείξει τη θεία Του δύναμη, ν’ αποδείξει πειστικά την εξουσία και την ισχύ του Θεού κι έτσι να τερματίσει τον κύκλο της αγωνίας και της δυστυχίας. Οι απαντήσεις σ’ αυτό είναι πολλές. Πρέπει να θυμάστε ότι ο κύριος σκοπός του Χριστού δεν είναι να επιδείξει δύναμη, αλλά να δημοσιοποιήσει το ήδη υπαρκτό Βασίλειο του Θεού. Επίσης όταν ήρθε πριν δεν αναγνωρίσθηκε και υπάρχει καμιά εγγύηση ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά; Μπορεί να ρωτήσετε γιατί δε θ’ αναγνωρισθεί; Επειδή τα μάτια των ανθρώπων είναι τυφλωμένα από τα δάκρυα του αυτοοικτιρμού κι όχι της μετάνοιας· επειδή οι καρδιές των ανθρώπων είναι ακόμη διεφθαρμένες απ’ την ιδιοτέλεια που δε θεράπευσε η αγωνία του πολέμου· επειδή τα πρότυπα αξιών είναι τα ίδια με της διεφθαρμένης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που είδε την πρώτη Του εμφάνιση, μόνο που εκείνη την εποχή τα πρότυπα ήταν τοπικά κι όχι παγκόσμια· επειδή εκείνοι που θα μπορούσαν να Τον αναγνωρίσουν κι ελπίζουν και λαχταρούν την επιστροφή Του δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν τις αναγκαίες θυσίες κι έτσι να εξασφαλίσουν την επιτυχία της έλευσής Του.

Ένας άλλος παράγοντας που αντιστρατεύεται την αναγνώρισή Του και που πιθανόν να σας εκπλήξει, είναι το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν τόσοι πολλοί εξαιρετικά καλοί άνθρωποι στον κόσμο, τόσοι πολλοί ανιδιοτελείς εργάτες και μαθητές και τόσοι πολλοί αληθινά άγιοι άνθρωποι, ώστε ο πνευματικός συναγωνισμός θ’ απαιτούσε από μέρους Του ένα βαθμό αγιότητας που θα εκμηδένιζε την οικειοποίηση ενός φυσικού σώματος μιας ολκής που θα Του επέτρεπε να εκδηλωθεί μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό δε συνέβαινε πριν δύο χιλιάδες χρόνια· συμβαίνει όμως σήμερα, επειδή είναι τόσο μεγάλη η ανθρώπινη πρόοδος και η επιτυχία της εξελικτικής διαδικασίας. Για να μπορέσει να βαδίσει σήμερα ανάμεσα στους ανθρώπους απαιτείται ένας κόσμος που θα περιέχει αρκετούς αποτελεσματικούς εργάτες και πνευματικά σκεπτόμενους ανθρώπους που θα αλλάξουν την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας· τότε και μόνο τότε μπορεί και θα έρθει ο Χριστός. Ωστόσο δε σας παρουσιάζω κάτι που είναι ανέφικτο.

O σύγχρονος εσωτερισμός και η επιτυχία της επιστημονικής, πνευματικής ζωής αναγνωρίζονται τόσο πλατιά, ώστε η συνείδηση των ανθρώπων παντού έχει επηρεασθεί βαθιά· αυτό θα αυξάνει καθώς θα διαδίδεται μεταξύ των ανθρώπων η ελπίδα της έλευσής Του και η προετοιμασία γι’ αυτή. Η κατάσταση δεν υποδεικνύει κάποια θεία απογοήτευση (της οποίας εκείνη των παγκόσμιων μαθητών θα ήταν αντανάκλαση), ούτε υποδεικνύει κάποια ανικανότητα να εμφανισθεί. Υποδεικνύει μάλλον το θαύμα της θειότητας στον άνθρωπο και την επιτυχία του θείου σχεδίου για τον άνθρωπο. Όμως η θειότητα περιμένει την έκφραση της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου.

Μια άλλη απάντηση είναι ότι όταν έρθει ο Χριστός απ’ τον Τόπο της Δύναμης, φέρνοντας μαζί Του τους μαθητές Του, τους Διδασκάλους της Σοφίας, αυτός ο Τόπος της Αγάπης και της Δύναμης θα εγκατασταθεί στη γη και θ’ αναγνωρισθεί δημόσια· τα αποτελέσματα αυτής της εμφάνισης κι αυτής της αναγνώρισης θα είναι τρομακτικά και θα προκαλέσουν μια εξίσου τρομακτική επίθεση και προσπάθεια από τις Δυνάμεις του Κακού – εκτός κι αν η ίδια η ανθρωπότητα σφραγίσει πρώτα “την πύλη του κακού”. Αυτό πρέπει να γίνει με την εδραίωση ορθών ανθρώπινων σχέσεων.

Μια άλλη απάντηση στην οποία θα σας ζητούσα να στοχασθείτε, είναι ότι ο Χριστός και η πνευματική Ιεραρχία δεν παρεμβαίνουν ποτέ – αδιάφορο ποιο μπορεί να είναι το κίνητρο – πάνω στο θείο δικαίωμα της ανθρωπότητας να επιτύχει την απελευθέρωση πολεμώντας για την ελευθερία ατομικά, εθνικά και διεθνώς. Όταν η αληθινή ελευθερία θα καλύπτει τη γη, θα δούμε το τέλος της τυραννίας, πολιτικά και θρησκευτικά. Δεν αναφέρομαι εδώ στη σύγχρονη δημοκρατία που προς το παρόν είναι μια φιλοσοφία ευσεβούς πόθου, αλλά σ’ εκείνη την πολιτική κατάσταση όπου θα κυβερνούν οι ίδιοι οι λαοί· αυτοί οι λαοί δε θ’ ανέχονται καμιά αυθεντία στην εκκλησία ή τον ολοκληρωτισμό οποιουδήποτε πολιτικού συστήματος ή κυβέρνησης· δε θα δέχονται ούτε θα επιτρέπουν να κυβερνά οποιοδήποτε σώμα ανθρώπων που θ’ αναλαμβάνει να τους πει τι πρέπει να πιστεύουν για να σωθούν, ή ποια κυβέρνηση πρέπει να δεχθούν. Δε λέω ότι οι επιθυμητοί αυτοί στόχοι πρέπει να είναι εκπληρωμένα γεγονότα στη γη πριν έρθει ο Χριστός. Λέω ότι αυτή η στάση προς τη θρησκεία και την πολιτική πρέπει να είναι γενικά αποδεκτή σαν αναγκαία για όλους τους ανθρώπους κι ότι πρέπει να έχουν γίνει επιτυχή βήματα προς την κατεύθυνση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων.

Αυτά είναι τα πράγματα στα οποία ο νέος όμιλος υπηρετών του κόσμου, οι μαθητές, οι ζηλωτές και οι άνθρωποι καλής θέλησης παντού πρέπει να πιστεύουν και να διδάσκουν σε προετοιμασία για τον ερχομό Του. 

(Αλίκη Μπέιλη, Eξωτερίκευση της Ιεραρχίας)