«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2025
Κείμενο που διαμοιράστηκε
Ιεραρχική Προσαρμογή και Ευθυγράμμιση
Τι
εννοώ όταν χρησιμοποιώ τη λέξη “προσαρμογή” σε σχέση με την Ιεραρχία; Η
προσαρμογή στο κάρμα, στην προσωπικότητα, στην ψυχή, στις περιστάσεις των τριών κόσμων, στην κρούση των αστρικών δυνάμεων, ή στα ρεύματα της σκέψης
εκείνων που δεν είναι προσανατολισμένοι στο Βασίλειο του Θεού, δε συνιστά μέρος
της εκγύμνασης Εκείνων που βρίσκονται πέρα από τον τρίτο βαθμό μύησης. Oι
μυημένοι πέρα και πάνω απ’ αυτό το επίπεδο έχουν υπερβεί την αντίδραση πάνω σ’ αυτές τις γραμμές, ενώ εκείνοι κάτω από
την τρίτη μύηση βρίσκονται σε διαδικασία γοργής προσαρμογής. Εδώ χρησιμοποιώ σαφώς τη λέξη
“προσαρμογή” με την έννοια του αναπροσανατολισμού και μ’ αυτή
την έννοια πρέπει να σημειωθεί.
Για
αιώνες και για αμέτρητους κύκλους η Ιεραρχία λειτούργησε αποσυρμένη σε σιωπή
στα ανώτερα επίπεδα του νοητικού πεδίου και στα βουδδικά επίπεδα, όπου έπρεπε
να προσεγγισθούν από εκείνους τους μαθητές που με την πειθαρχία, την ανάπτυξη
και την υπηρεσία έγιναν ικανοί να εδραιώσουν μια τέτοια σχέση. Αυτός ο
αναπροσανατολισμός και η ανάδυση στη
δημοσιότητα του φυσικού πεδίου θα απαιτήσει πολλά απ’ τα Μέλη της Ιεραρχίας. Όπως δεν ήταν εύκολο για μένα να
εδραιώσω και να διατηρήσω μια επαφή μαζί σας, ακόμη κι όταν έχετε
εδραιώσει το δικαίωμα μιας τέτοιας επαφής, έτσι – γι’ Αυτούς – θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να είναι σε επαφή μ’ εκείνους
που δεν είναι ούτε καν μαθητές.
Για αιώνες και για κύκλους τα Μέλη της Ιεραρχίας υποβλήθηκαν
στην αναγκαία εκγύμναση για να αντιδράσουν σωστά όταν εδραιωθεί πληρέστερη
επαφή από τη Σαμπάλλα με την Ιεραρχία. Θα ήθελα να σημειώσετε εδώ τη
φρασεολογία. Η επαφή αυτή έχει
εδραιωθεί πια σαν αποτέλεσμα της εισροής ορισμένων εξωπλανητικών δυνάμεων και
με μια “πράξη αποφασισμένης διεύθυνσης” που εκπορεύεται απ’ την Αίθουσα Συμβουλίου του Κυρίου του
Κόσμου. Μην παρανοείτε ό,τι λέω. Η Ιεραρχία ήταν πάντοτε σε επαφή με τον “Τόπο
του Σκοπού” (όπως καλείται) με το μέσον των Τσόχαν της και των πρεσβύτερων
Διευθυντών της, όπως ο Χριστός, ο Μανού κι ο Κύριος του Πολιτισμού. Τα μεγάλα
αυτά Όντα αποκάλυπταν σταθερά αυτό το σκοπό στα Μέλη της Ιεραρχίας, έτσι ώστε
να είναι σε θέση να συλλάβουν και να πραγματώσουν το αναδυόμενο Σχέδιο. Αλλά ακόμη και για
τους Διδασκάλους η Σαμπαλλική δύναμη πρέπει να υποβιβασθεί, όπως ακριβώς η
δύναμη της Ιεραρχίας απαιτεί τροποποίηση για το μέσο μαθητή και ζηλωτή, αν
πρόκειται να ανταποκριθούν εποικοδομητικά σ’ αυτή.
Σήμερα
όμως τα πράγματα έχουν κάπως αλλάξει. Νέες εισρέουσες ενέργειες και το μερικό
“σφράγισμα” του κακού στον τόπο του (ένα σφράγισμα που θα γίνει προοδευτικά
αποτελεσματικό) έκαναν δυνατή μια πιο στενή σχέση. Oι Διδάσκαλοι είναι κάπως
πιο ελεύθεροι από ορισμένα επίμοχθα έργα των περασμένων κύκλων. Κάποιες
από τις διαθέσιμες εισρέουσες Σαμπαλλικές δυνάμεις απορροφώνται άμεσα από
την ανθρωπότητα κι από ορισμένα υπανθρώπινα βασίλεια, ιδιαίτερα το ορυκτό
βασίλειο. Η τελευταία αυτή απορρόφηση θα οδηγήσει τελικά, όταν
ολοκληρωθεί, σ’ εκείνα τα ηφαιστειακά επεισόδια και σ’ εκείνους τους
βασικούς σεισμούς που θα αλλάξουν την όψη της γης την εποχή που θα έρθει σε
εκδήλωση η έκτη φυλετική ρίζα. Αυτή η άμεση εισροή στα βασίλεια που
λειτουργούν εξωτερικά στους τρεις κόσμους έχει ανακουφίσει και θα ανακουφίσει
σε κάποιο βαθμό τη διαφορετικά υπερβολική πίεση πάνω στην Ιεραρχία και θα
δράσει επίσης σαν μια μεγάλη ανταχκάρανα ευθυγράμμισης ανάμεσα στα τρία
πλανητικά κέντρα. Είναι η ευθυγράμμιση στην οποία αναφέρομαι σ’ αυτή την οδηγία
– η ευθυγράμμιση των τριών κέντρων πάνω σ’ αυτό τον πλανήτη και οι προσαρμογές
που απαιτεί και που αναπόφευκτα επιβάλλει.
Αρχικά για χάρη της ανθρωπότητας και μετέπειτα για την ανάπτυξη των υπανθρώπινων βασιλείων η Ιεραρχία έκανε ορισμένες δύσκολες προσαρμογές και ευθυγραμμίσεις μεταξύ των πλανητικών κέντρων κι αυτές ήταν αναγκαστικές στα αποτελέσματά τους. Συνεπώς να έχετε κατά νου ότι οι προσαρμογές που μπορεί να επιβάλλει η Ιεραρχία πάνω της έχουν μικρή ομοιότητα με τις προσαρμογές που πρέπει να κάνετε σε σχέση με τη ζωή της προσωπικότητάς σας. Όλες έχουν σαν κύριο γνώρισμα την ιδέα της υπηρεσίας στο σύνολο. Η Ιεραρχία με την αληθινή της έννοια δεν έχει καμιά προσωπικότητα μέσω της οποίας θα εκφρασθεί κι αυτό περιπλέκει πολύ τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν καθώς ενατενίζει την εξωτερική εκδήλωση κι εργασία.
(Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας 524 σελ .αγγλικού και μετά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου