Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

    ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΞΟΤΗ   

   ΑΚΡΙΒΗΣ ΩΡΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ 1:14 - Πέμπτη 5/12/2025   

Κατά την εσωτέρα αστρολογία, εσωτερικός κυβερνήτης του Τοξότη είναι η ίδια η Γη που είναι επίσης κυβερνήτης, του πολικού αντίθετου των Διδύμων. Είναι αυτοί οι δυο μοναδικοί αστερισμοί που κυβερνώνται από τη Γη. Υπάρχει μια γραμμή δύναμης που τους ενώνει, όπως τους δυο πόλους ενός μαγνήτη. Η υποκειμενική τους σχέση συνιστά μια μοναδική ευκαιρία.

Με αυτό τον τρόπο γίνεται δυνατή  η ανάπτυξη της ενσαρκωμένης ψυχής, η αυτοσυνείδηση, η προσαρμογή της μορφής στη ζωή με τη συνακόλουθη λύτρωση της ανθρώπινης μονάδας από τη μορφή -όχι από την ύλη, γιατί η μητέρα είναι άφθαρτη (Π.Κ.Π.:150)- που θα οδηγήσει τον άνθρωπο στο όρος στον Αιγόκερω.

Σε κοσμικό επίπεδο (Π.Κ.Π.: 1083,1255) το μεγαλύτερο άστρο του αστερισμού του Ωρίωνα-Θεού κατά τους Αιγυπτίους, που είναι ο Μπέτελγκεζ (είναι 5ης ακτίνας και ελέγχει την 3η μύηση) δρα διαμέσου του Τοξότη και επηρεάζει, εξαιτίας του εκτεταμένου και ισχυρού του μαγνητικού πεδίου το ηλιακό μας σύστημα και φυσικά τη Γη, εκχύνοντας ενέργειες της 2ης ακτίνας δια του πλανήτη Δία -εξωτερικό κυβερνήτη του Τοξότη-.  

Μαζί με τη Γη – ακτίνα Μονάδας 1η-  ο αλχημιστής Πλούτων -ακτίνα Προσωπικότητας 1η- κυβερνούν κατά την εγωϊκή περίοδο τον Τοξότη. Είναι η ποιότητα εκείνη που επιφέρει το θάνατο όλων εκείνων των παραγόντων που εμποδίζουν τη σύνθεση. Επιφέρει το θάνατο της ενστικτώδους φύσης που βρίσκεται πίσω από κάθε δυϊσμό. Υπάρχει μέσα σε αυτό που η Μυστική Δοξασία ονομάζει η αρχή της αχανκάρα ή της επίγνωσης του χωριστικού εαυτού.

Η δράση του Πλούτωνα στη συνείδηση είναι τριπλή: εξαγνίζει-καταστρέφει-οργανώνει. Είναι καταστροφικός αν πρόκειται να καταστρέψει βασικές δομές της συνείδησης που εμποδίζουν την ανάδυση του πολιτισμού. Μπορεί να είναι η καταστροφή των περιχαρακώσεων π.χ. των εκάστοτε θεολογιών. Άλλες δομές της συνείδησης μπορεί όμως να εξαγνίζονται, π.χ. η ορθή κριτική στάση των λαών απέναντι στην ισοπεδωτική ομογενοποίηση της παγκοσμιοποίησης που απορρίπτει την ιδιαιτερότητα κι έτσι απορρίπτει έμμεσα τη σύνθεση. Μπορεί τέλος, άλλες δομές να οργανώνονται, όπως η παγκόσμια αναγνώριση ότι απαιτείται κάποιος διεθνής νόμος για την αντιμετώπιση τόσο της τρομοκρατίας όσο και των δυνάμεων της περιφρούρησής της.

Υπάρχουν τρεις όψεις της θέλησης:  Του Πνεύματος ή Μονάδας, της Ψυχής και της Προσωπικότητας. Ο Θιβετανός ξεχωρίζει αυτές τις τρεις θελήσεις, θέληση για πρόοδο,  θέληση για αγάπη, θέληση για αποκτήματα. Πάρα πολλοί άνθρωποι βαδίζουν την ατραπό της μαθητείας μέσω της θέλησης του προσωπικού εαυτού.

Το καινούργιο που παρουσιάζεται είναι αυτή η έμφαση στη Θέληση. Η Μονάδα έχει έλθει σε επαφή με την προσωπικότητα.  Η Σαμπάλλα έχει έλθει σε επαφή με την Ανθρωπότητα – και σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν αντανακλάται μέσω της Ψυχής ή της Ιεραρχίας. To μυστικό των ανώτερων μυήσεων έγκειται στην εκπαιδευμένη χρήση της ανώτερης θέλησης, όχι απλώς στον εξαγνισμό ή την αυτομαθητεία.

Τον Τοξότη μυημένο ή άλλως ιεραρχικά κυβερνά η Άρεια Θέληση για την καταστροφή του θανάτου. Ο Άρης, το λανθάνον Πυρ είναι το alter-ego του Πλούτωνα.Και οι δύο, ο Άρης και ο Πλούτωνας μπορούν να συσχετιστούν με ένα από τα κέντρα της Θέλησης, ενεργό, δραστήριο και μεταμορφωτικό -καθώς μεταστοιχειώνει το πυρ δια της τριβής- τη βάση του κέντρου της σπονδυλικής στήλης, διαβάζουμε στην αποδελτίωση του Μάικλ Ρόμπινς για την εξέλιξη του Ηλιακού Λόγου.

Ο Άρης είναι η «λανθάνουσα κουνταλίνι» και στον άνθρωπο αντιπροσωπεύει όλη την Προσωπικότητα, ενώ η «κουνταλίνι σε ευφυή δραστηριότητα» ανήκει στον Ερμή (Π.Κ.Π.:181) και ίσως ελλογίζει την τέταρτη μύηση.

Η ζωή της ανώτερης θέλησης, που καλύπτει τις ανώτερες μυήσεις, φαίνεται να ασχολείται καθ` ολοκληρία με το Σκοπό, με την πλήρη ολότητα, την πλήρη ολοκλήρωση, αυτό που ο Πατάντζαλι ονομάζει «απομονωμένη ενότητα».