«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
Κείμενο που διαμοιράστηκε
.jpeg)
Από το βιβλίο Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας
Αυτές οι ενέργειες μαζί με τις πέντε εξειδικευμένες ενέργειες που αναφέρθηκαν στο Μήνυμά μου για την Πανσέληνο του Ιουνίου (1948), θα έρθουν σε μεγαλύτερη δραστηριότητα με την πάροδο των ετών. Το 1952 θα δούμε τις πέντε εξειδικευμένες ενέργειες ν’ αναλαμβάνουν μεγάλη δυναμικότητα.
Θα ήθελα να επιστήσω πάλι την προσοχή σας στο γεγονός ότι η εφελκυστική δύναμη της Μεγάλης Επίκλησης (που τώρα χρησιμοποιείται από τόσες πολλές εκατοντάδες χιλιάδες) και ο ήχος του μαντρικού της ρυθμού είναι αυξανόμενα υπεύθυνος γι’ αυτό το έργο· μεγάλο μέρος της επακόλουθης αποτελεσματικότητας οφείλεται στο γεγονός ότι η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί αυτό το μάντραμ σε διαρκώς αυξανόμενους αριθμούς κι αυτό – σε συνδυασμό με την επιστημονική της χρήση από την Ιεραρχία – είναι πολύ γόνιμο σε αποτελέσματα. Είναι καλό να έχετε εδώ κατά νου ότι (για να αναφέρω μια παλιά πρόταση ενός από τους Διδασκάλους) “όπου είναι η εστία, τέτοια θα είναι και η αγκυροβόληση όσον αφορά τις κατερχόμενες δυναμικότητες υπό μαντρική έμπνευση”. Αυτό σημαίνει ότι λόγω της προσπάθειας αμέτρητων χιλιάδων ανδρών και γυναικών παντού, οι ενέργειες που μέχρι τώρα ήταν ανίκανες να διεισδύσουν βαθύτερα στην ουσία από την ιεραρχική ουσία και τα επίπεδα του ανώτερου νοητικού πεδίου, μπορούν πια για πρώτη φορά να αγκυροβολήσουν με επιτυχία στα πυκνά φυσικά επίπεδα ή τουλάχιστον στα αιθερικά επίπεδα. Είναι ένα γεγονός και είναι πολύ πιο σημαντικό απ’ ό,τι μπορείτε πιθανόν να εκτιμήσετε.
Σας είπα νωρίτερα ότι οι πέντε Διδάσκαλοι που σχετίζονται με τα αρχικά στάδια της οργάνωσης της Ιεραρχίας στη γη είναι ο Διδάσκαλος Κ.Χ., ο Διδάσκαλος Μορύα, ο Διδάσκαλος Ρ., ο Διδάσκαλος που ξεκίνησε το εργατικό κίνημα στο σύγχρονο κόσμο κι εγώ, ο αποκαλούμενος Διδάσκαλος Ντ.Κ.
Η διαίρεση της εργασίας έχει εδώ μεγάλο ενδιαφέρον. Στο μήνυμά μου του Ιουνίου του 1948 αναφέρθηκα στις πέντε εξειδικευμένες ενέργειες που αποδεσμεύθηκαν εκείνη την εποχή για να προωθήσουν το απρόσωπο εγχείρημά τους. Καθεμιά απ’ αυτές τις ενέργειες σχετίζεται με την επιθυμητή οργάνωση, γιατί πρέπει να θυμάστε πάντα πως παρότι η οργάνωση που εξετάζουμε σχετίζεται με το ενδότερο ή υποκειμενικό έργο της Ιεραρχίας, οι επιπτώσεις και τα επακόλουθα αποτελέσματα θα λάβουν χώρα στη γη, με αποτελέσματα στο φυσικό πεδίο, επειδή ο αρχαίος αποκρυφιστικός αφορισμός “ως άνω ούτω κάτω” θα καταδειχθεί γοργά κι αντικειμενικά. Αυτό το αποτέλεσμα και οι προκαλούμενες συνέπειες θ’ αποτελέσουν έναν απ’ τους τρόπους με τους οποίους η Ιεραρχία θα αποδείξει την πραγματική της παρουσία στη γη.
Το Άσραμ του Διδασκάλου Κ.Χ. αποκτά ήδη μια αυξανόμενη διεγερτική δυναμικότητα, αλλά ωστόσο θα είναι ένα απ’ τα τελευταία που θα εκδηλωθούν αντικειμενικά στο φυσικό πεδίο. Η αποστολή αυτού του Άσραμ είναι να παράγει την ενέργεια που θα κάνει εφικτή κι οριστική την επανεμφάνιση του Χριστού. Αυτή η επανεμφάνιση είναι η κύρια απασχόληση του Διδασκάλου Κ.Χ. και του ομίλου των μυημένων και των μαθητών Του. Το πρώτο βήμα που έγινε από το Άσραμ ενσωματώθηκε – όσον αφορά όλους σας – στο φυλλάδιο με τίτλο Η Επανεμφάνιση του Χριστού (Μήνυμα του Βεσάκ, Μάιος 1947). Σ’ αυτό πρέπει να προστεθεί η ζωογόνηση και διέγερση της δισχιλιόχρονης σκεπτομορφής που δημιούργησαν οι άνθρωποι ανά τους αιώνες αναμένοντας τον ερχομό ή την έλευσή Του. Τώρα το κίνημα της προσδοκίας και της προετοιμασίας αποκτά γοργά ορμή. Αυτό ήταν το πρώτο συγκεκριμένο αποτέλεσμα της συνδυασμένης επιθυμίας του δευτερακτινικού αυτού Άσραμ. Όμως το έργο που γίνεται σ’ αυτό το Άσραμ σχετίζεται πιο οριστικά με τρεις γραμμές δραστηριότητας. Αυτές είναι:
1. Η προετοιμασία των πολλών συνδυασμένων Άσραμ, που οδηγεί στην εξωτερίκευση.
2. Η διατύπωση των τεχνικών και των πειθαρχιών που θα είναι χρήσιμες στο μυημένο ή στο μαθητή που κάνει την πρωταρχική προσπάθεια να λειτουργήσει αντικειμενικά, να εργασθεί ενώπιον της οθόνης της ζωής κι όχι πίσω απ’ τη σκηνή, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα και ν’ αναπτύξει εκείνη την “ανθεκτική ικανότητα” που είναι αναγκαία για να αντισταθεί στις βίαιες κρούσεις της ζωής στο φυσικό πεδίο.
3. Η νοητική και πνευματική αποτύπωση των σχεδίων του Χριστού και η επακόλουθη ανάπτυξη εκείνης της επιδεξιότητας στη δράση που θα επιτρέψει σ’ αυτά τα σχέδια να υλοποιηθούν σωστά.
Μέσα στο δευτερακτινικό Άσραμ του Διδασκάλου Κ.Χ. και των συνδεόμενων ομίλων Του (όπως είναι το Άσραμ για το οποίο είμαι υπεύθυνος) η ενέργεια της σοφίας είναι αυτή που χρησιμοποιείται αποτελεσματικά. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η διπλή αυτή ενέργεια που ως τώρα ήταν μια συγχωνευμένη κι ανάμεικτη ενέργεια, εργάζεται σήμερα σαν μια αληθινή δυαδικότητα. Η ενέργεια της σοφίας είναι ενεργός μέσα σ’ όλα τα Άσραμ (σε όλες τις ακτίνες και κάτω απ’ όλους τους Διδασκάλους)· η ενέργεια της αγάπης κατευθύνεται κυρίως στο τρίτο μεγάλο πνευματικό κέντρο, την Ανθρωπότητα, διεγείροντας την αύρα αυτής της μάζας των ζωντανών μονάδων, έτσι ώστε η “μαγνητική τους έκκληση να είναι η εξέχουσα ποιότητα της θείας τους προσέγγισης”. Οι κατευθυντήριοι Πράκτορες της διπλής αυτής δραστηριότητας είναι ο Διδάσκαλος Κ.Χ. κι ένας επιλεγμένος όμιλος ανώτερων μυημένων και μαθητών Του, στους οποίους δεν ανήκω, επειδή μου έχει ανατεθεί ένα άλλο έργο.
Συνεπώς ο Διδάσκαλος Κ.Χ. είναι διαρκώς σε στενή σύνδεση με τον Χριστό, τον Αρχηγό της Ιεραρχίας. Σήμερα ο Χριστός με τη βοήθεια του Κυρίου του Κόσμου και του Bούδδα προετοιμάζεται για το πιο δύσκολο έργο που έχει αντιμετωπίσει ποτέ. Δεν είναι ζήτημα να προβάλει από τον Υψηλό Τόπο όπου βρίσκεται σήμερα και να εμφανισθεί ξαφνικά μεταξύ των ανθρώπων· δεν είναι μια περίπτωση όπου θα πάρει τη μορφή βρέφους και θα μεγαλώσει στο έργο Του με την πάροδο των ετών· δεν είναι μια περίπτωση όπου θ’ αναγνωρισθεί στιγμιαία και θα γίνει αποδεκτός από εκατομμύρια αξιοθρήνητων ανθρώπινων όντων που περιμένουν την απελευθέρωση. Καμιά απ’ αυτές τις ιδέες ή ελπίδες δεν αποτελεί μέρος του σχεδίου Του, ούτε είναι δυνατή. Κανένα Μέλος της Ιεραρχίας κι ασφαλώς ούτε ο Υπέρτατος Αρχηγός της δεν επιχειρεί να επιφέρει αποτελέσματα που είναι καταδικασμένα σε αποτυχία· αν παρουσιασθούν έτσι, θα αποτύχουν επειδή η ευαισθησία της ανθρωπότητας κάνει αναπόφευκτη την αποτυχία – αν η επιτυχία αναμένεται πάνω στις πολύ συνηθισμένες αυτές γραμμές.
Η επιδεξιότητα στη δράση, η συνετή και κατανοούσα κρίση, η προσαρμογή των τωρινών υποθέσεων στο επιθυμητό μέλλον, ο συντονισμός του έργου που πρέπει να γίνει και η διαυγής διατύπωση της πλατφόρμας στην οποία πρέπει να θεμελιωθεί η νέα διδασκαλία, συν την επισκόπηση (αν μπορώ να το εκφράσω έτσι) των θεμελίων στα οποία θα εδραιωθεί η νέα δομή του ερχόμενου πολιτισμού – αυτά είναι τα πράγματα με τα οποία ασχολείται αυτή τη στιγμή ο Χριστός. Μπορείτε λοιπόν ν’ αντιληφθείτε την τρομακτική και συνεργατική δραστηριότητα με την οποία σχετίζεται ο Διδάσκαλος Κ.Χ. και το Άσραμ Του. Η διέγερση αυτής της δραστηριότητας έρχεται από δύο κατευθύνσεις: αναγκαστικά απ’ τη Σαμπάλλα, απ’ τον Bούδδα κι απ’ τον Αβατάρ της Σύνθεσης κι αυξανόμενα απ’ τον κόσμο των ανθρώπων σαν συνδυασμός προσδοκίας, ελπίδας κι αιτήματος για να κάνουν την ενωμένη τους έκκληση.
Το Άσραμ ή το ομαδικό κέντρο δια του οποίου εργάζεται ο Διδάσκαλος Μορύα είναι επίσης εξαιρετικά δραστήριο. Σας είναι φανερό ότι καθώς είναι ένα πρωτακτινικό Άσραμ, η ενέργεια που έρχεται από τον Αβατάρ της Σύνθεσης θα κάνει την πρωταρχική της κρούση πάνω σ’ αυτό το Άσραμ που προσφέρει τη γραμμή της ελάχιστης αντίστασης. Εκεί υποβιβάζεται επιστημονικά ή διασπάται πριν τη διανομή στα Άσραμ των πέντε Διδασκάλων που εμπλέκονται στο έργο της προετοιμασίας.
Η ανώτατη δυνατή όψη της αφομοίωσης από την Ιεραρχία κατευθύνεται από τους Διδασκάλους στον Χριστό και χρησιμοποιείται απ’ Αυτόν στο ατομικό και σχεδιασμένο προπαρασκευαστικό Του έργο. Παρότι κατέδειξε όταν ήταν εδώ πριν ότι η αποστολή ή το έργο Του είχε έναν ομαδικό ή αδελφικό αντικειμενικό σκοπό, είναι καλά γνωστό στους ιεραρχικούς κύκλους ότι η πρώτη ακτινική σύνθεση είναι κάτι ανώτερο από την ενότητα κι ότι ακόμη κι ο Χριστός έχει κάτι να συλλάβει απ’ τη νέα αυτή δυναμικότητα – που έρχεται απ’ τη Σαμπάλλα ή απ’ τον Πατέρα (όπως συνήθιζε ο Χριστός ν’ αποκαλεί την εκπορευτική αυτή πηγή) καθώς κι από εξωπλανητικές πηγές. Πάνω απ’ όλα έχει το δύσκολο έργο να εκγυμνάσει ή να προσαρμόσει το φυσικό Του φορέα έτσι ώστε να μπορεί να αφομοιώσει αυτή την εξαιρετικά υψηλή δυναμικότητα και την ίδια στιγμή να τον κρατήσει σε μια κατάσταση ώστε να μπορεί να κινηθεί προς τα έξω στο φυσικό πεδίο μεταξύ των ανθρώπων.
......
Συνεπώς ο Χριστός εργάζεται σε πολύ στενή συνεργασία με το Διδάσκαλο Μορύα κι επίσης με τον Μανού (έναν από τους τρεις Αρχηγούς της Ιεραρχίας) κι αυτοί οι τρεις – ο Χριστός, ο Μανού κι ο Διδάσκαλος Μορύα – δημιουργούν ένα τρίγωνο ενεργειών στο οποίο (και δια του οποίου) μπορεί να διαχυθεί η ενέργεια του Αβατάρ της Σύνθεσης, βρίσκοντας ορθή διεύθυνση κάτω από τις συνδυασμένες Τους προσπάθειες.
Στο φυσικό πεδίο οι μυημένοι και οι μαθητές που εργάζονται στο Άσραμ του Διδασκάλου Μορύα ασχολούνται κυρίως με την έκφραση της σύνθεσης στον κόσμο της πολιτικής και της διακυβέρνησης και με την εξουδετέρωση των εσφαλμένων προσεγγίσεων στη σύνθεση, επιδιώκοντας να διατηρήσουν την ελευθερία στην ενότητα. Είναι μια υποκειμενική σύνθεση για την οποία εργάζονται – μια σύνθεση που θα εκφρασθεί με μια εξωτερική διαφοροποίηση. Η σύνθεση αυτή θα ορίσει τις πολλές όψεις της ουσιαστικής, βασικής ενότητας η οποία, εργαζόμενη υπό τη διέγερση της ενέργειας της σύνθεσης, θα επιφέρει τελική ειρήνη και κατανόηση πάνω στη γη – μια ειρήνη που θα διαφυλάξει τις ατομικές κι εθνικές κουλτούρες, αλλά θα τις υποτάξει στο καλό του συνόλου της ανθρωπότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου