«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
Κείμενο που διαμοιράστηκε
.jpg)
Απρίλιος 1948
Αυτό είναι το τελευταίο Μήνυμα του Βεσάκ που σκοπεύω να σας δώσω. Το 1949 θα έχω ολοκληρώσει τριάντα χρόνια προσεκτικά σχεδιασμένης και σχολαστικά περιγραφείσας εργασίας· την εργασία αυτή την ανέλαβα υπό τον κυκλικό νόμο (που σχετίζεται με την περιοδική διάδοση της εσωτερικής διδασκαλίας) προκειμένου να βοηθηθεί η ανθρωπότητα και το έργο της Ιεραρχίας, σε αμφότερες τις οποίες ανήκω.
Στις 19 Νοεμβρίου του 1919 έκανα την πρώτη μου επαφή με την Α.Α.Μπ. (με μεγάλη ανησυχία και κατάπληξή της) κι από τότε εργάσθηκα σταθερά μαζί της. Τα βιβλία που σχεδίασα τότε έχουν σχεδόν τελειώσει· οι διάφορες φάσεις του έργου που αποτελούσαν τμήμα της προετοιμασίας για την επανεμφάνιση του Χριστού πήραν μορφή και πρέπει να προωθηθούν με την απόκτηση ορμής στη διάρκεια των επόμενων είκοσι χρόνων.
Oι δύο κύριες ιδέες που αποτελούσαν χρέος μου να φέρω στην προσοχή της ανθρωπότητας σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν αγκυροβολήσει με ασφάλεια (αν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω έναν τέτοιο όρο) και συνιστούν τις πιο σημαντικές όψεις του έργου που έκανα. Οι διατυπωμένες αυτές ιδέες είναι:
1. Η ανακοίνωση της ύπαρξης του Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου (που μέχρι τότε δεν είχε αναγνωρισθεί). Είναι ένας αποτελεσματικός όμιλος εργατών, ενδιάμεσος στην Ανθρωπότητα και την Πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη.
2. Η δήλωση που έγινε τελευταία, σε σχέση με την Επανεμφάνιση του Χριστού και για την άμεση παγιοποίηση του έργου της προετοιμασίας.
Όλα τα άλλα που έκανα στην υπηρεσία της Ιεραρχίας έχουν δευτερεύουσα σπουδαιότητα μπροστά στις δύο αυτές δηλώσεις ενός πνευματικού γεγονότος.
Απομένει να τελειώσει ο πέμπτος τόμος της Πραγματείας επί των Επτά Ακτίνων, όπως και ο δεύτερος τόμος της Μαθητείας στη Νέα Εποχή· δεν υπάρχει τίποτε άλλο· ό,τι λοιπόν απομένει μπορεί να εκπληρωθεί εύκολα προτού τελειώσει το όριο μου των τριάντα ετών. Με περιμένει ένα άλλο έργο κάτω από την αναδιοργάνωση όλων των ιεραρχικών προσπαθειών που συνεπάγεται η επανεμφάνιση του Χριστού και η πιο στενή σχέση που θα εδραιωθεί τότε ανάμεσα στην ανθρωπότητα και την Ιεραρχία. Προς το παρόν το έργο της ιεραρχικής αναδιοργάνωσης είναι κυρίως ενδότερο και δεν αφορά καθόλου αυτή τη στιγμή την ανθρωπότητα.
Ξεκαθάρισα σ’ όλους σας ποιο είναι το έργο που πρέπει να κάνετε και δεν έχω καμιά πρόθεση (στο τελευταίο αυτό μήνυμα) να σας ικετέψω να το κάνετε – πέρα απ’ το να σας ζητήσω να συνεχίσετε από εκεί που σταματώ. Αναφέρομαι βέβαια στο εξωτερικό μου έργο.
Ότι το έργο που κάνω τελειώνει οριστικά το 1949, ήταν εντελώς άγνωστο στην Α.Α.Μπ. και δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το γεγονός ότι η υγεία της είναι επισφαλής. Έχει όμως κάποια σχέση με το γεγονός ότι ανέλαβε πιο ενεργό έργο ως μαθητής στο Άσραμ του Διδασκάλου της μετά από είκοσι οκτώ χρόνια υπηρεσίας στο δικό μου. Πριν αρχίσω το έργο των περασμένων τριάντα ετών, ήξερα ακριβώς το χρόνο που είχα για να επιφέρω τα αποτελέσματα που επιθυμούσε η Ιεραρχία· όλα εκτελέσθηκαν σχολαστικά κάτω από ένα πολύ καθαρά οραματισθέν σχέδιο.
Πρώτο, υπήρχε η ανάγκη να βρω έναν πυρήνα ατόμων δια των οποίων έπρεπε να εργασθώ· συνεπώς το πρώτο βήμα ήταν να γράψω ορισμένα βιβλία τα οποία θα μετέφεραν τη νέα διδασκαλία κι επομένως θα δρούσαν σαν επιλεκτικός πράκτορας για την ανακάλυψη εκείνων που θα εργάζονταν στο νέο αναδυόμενο κύκλο.
Το ξεκίνημα της Σχολής Αρκέην από την Α.Α.Μπ ήταν απλώς συμπτωματικό σ’ αυτό το σκοπό· ο στόχος της είναι να εκπαιδεύσει εκείνους τους μαθητές που μπορούν να εκπληρώσουν το Σχέδιο κι έτσι να προετοιμάσουν την επανεμφάνιση του Χριστού· συνεπώς η Σχολή Αρκέην μπορεί να προσφέρει ένα εκγυμνασμένο σώμα εργατών.
Δέκα χρόνια μετά απ’ αυτό άρχισα να επεκτείνω το εύρος των επαφών κι έτσι η διδασκαλία άρχισε να προσεγγίζει διανοητές σε ηπείρους άλλες απ’ την Αμερική. Σαν αποτέλεσμα άρχισα να σχηματίζω το δικό μου Άσραμ και να βρίσκω ανθρώπους σ’ όλες τις χώρες, οι οποίοι ήταν μαθητές, εξοπλισμένοι να είναι, αλλά χρειάζονταν την κρούση της επιρροής ενός δεύτερου ακτινικού Άσραμ. Όταν έγινε αυτό, το κύριο τμήμα του έργου μου για τη δεύτερη δεκαετία έγινε εφικτό και γιαυτό έγραψα ένα φυλλάδιο με τίτλο O Νέος Όμιλος Υπηρετών του Κόσμου. Σ’ αυτό επέσυρα την προσοχή στο γεγονός ότι υπήρχαν στη Γη, σε κάθε έθνος, άνδρες και γυναίκες οι οποίοι (με τη μια ή την άλλη μορφή) αναγνώριζαν την πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη, οι οποίοι είχαν σαφώς παρούσα ή ανέπτυσσαν γοργά την ποιότητα της μη-χωριστικότητας και οι οποίοι δε συγκεντρώνονταν σε κάποια περιοριστική οργάνωση, αλλά κυρίως με την τάση της σκέψης τους και τη συνήθεια της δραστηριότητάς τους. Αποτελούσαν έναν όμιλο ο οποίος υποκειμενικά, πνευματικά, πρακτικά και ανοιχτά δημιουργούσε μια νέα μορφή ανθρώπινης σχέσης. Η νέα αυτή σχέση κατέληξε σε αμοιβαία κατανόηση και νοητική συνεργασία που δεν αναγνώριζε φραγμούς ή εθνικούς περιορισμούς. Σήμερα εργάζονται σαν ένας όμιλος στην εσώτερη πλευρά του πνευματικού κινήτρου και προσπάθειας· στην εξωτερική πλευρά των παγκόσμιων υποθέσεων μπορεί να μην έχουν επίγνωση ο ένας του άλλου φυσικά, ή να μην έχουν κάποια επαφή· όμως εμψυχώνονται από τις ίδιες αρχές και προωθούν – σ’ όλα τα έθνη και σε κάθε μεγάλο τμήμα της ανθρώπινης σκέψης και σχεδιασμού – ένα παρόμοιο έργο.
Σ’ αυτή τη δεκαετία του έργου μου εγκαινιάσθηκαν δύο μεγάλες δραστηριότητες: η δημιουργία των Τριγώνων και ο σχηματισμός των Ανθρώπων Καλής Θέλησης1 κι αυτές βρίσκονται τώρα στο χείλος μιας μεγάλης δημιουργικής δραστηριότητας. Συνιστούν μια προσπάθεια να ενεργοποιήσουν και να συσχετίσουν τα μέλη και τους υποστηρικτές του νέου ομίλου υπηρετών του κόσμου (και ιδιαίτερα στην οργάνωση των ανθρώπων καλής θέλησης), να βρουν και να κινητοποιήσουν τις ομάδες που σχηματίσθηκαν από το νέο όμιλο υπηρετών του κόσμου σε ολόκληρο τον κόσμο, έτσι ώστε να τις ενισχύσουν όλες, στρέφοντας σε μια μαζική προσπάθεια ανθρώπους της προσευχής, ανθρώπους με καλή πρόθεση κι εκείνους που πιστεύουν στη θεία θέληση-για-το-καλό, συν εκείνους που την εκπληρώνουν με αγάπη – αδιάφορο τι εννοούν με τον ασαφή αυτό όρο. Έτσι δημιουργήθηκε ένας πυρήνας μεγάλης σύνθεσης στη δεύτερη αυτή δεκαετία και θα έχει διαρκή αποτελέσματα στην ανθρώπινη διαβίωση και σχεδιασμό. Εξαιτίας της πλανητικής απογοήτευσης και της ενισχυμένης δραστηριότητας των Δυνάμεων του Κακού, το έργο των Τριγώνων και των ανθρώπων καλής θέλησης σχηματοποιήθηκε βραδύτερα απ’ ό,τι αναμενόταν αρχικά, αλλά αυτό δεν ήταν δικό τους λάθος· αυτή η περίοδος της απογοήτευσης θα τελειώσει σύντομα και το αποτέλεσμα θα είναι μια πολύ αυξημένη ορμή. Πρέπει πια να καταστρώσετε τα σχέδια σας γι’ αυτή την αυξημένη ανταπόκριση από μέρους του κοινού.
Στην τρίτη και τελευταία δεκαετία του έργου μου ήρθε ο καιρός και η ευκαιρία να ανακοινώσω με ένα νέο και πιο εμφατικό τρόπο ό,τι διακήρυξαν όλες οι παγκόσμιες θρησκείες, πως – με την κατάλληλη προετοιμασία και την εδραίωση μιας έκδηλης τάσης για ορθές ανθρώπινες σχέσεις – έφτασε ο καιρός που ο Χριστός θα μπορούσε να εμφανισθεί πάλι και να πάρει την ορθή θέση Του ως Παγκόσμιος Δάσκαλος. Ποτέ δεν είχε δοθεί έμφαση στο αναγκαίο έργο της προετοιμασίας. Τα αποτελέσματα αυτής της διακήρυξης δεν είχαν χρόνο να γίνουν αισθητά, αλλά τα επόμενα δέκα χρόνια θ’ αποκαλύψουν την πλήρη σημασία αυτού που έγινε.
Μ’ αυτή τη διακήρυξη το σχεδιασμένο έργο μου φτάνει σε ένα τέλος· το βιβλίο2 που θα υποδεικνύει την προσέγγιση αυτού του γεγονότος και τις γραμμές στις οποίες θα προωθηθεί η νέα παγκόσμια θρησκεία βρίσκεται τώρα στο τυπογραφείο. Θα εφιστούσα την προσοχή σας στο γεγονός ότι η γενική έννοια ενός Παγκόσμιου Σωτήρα (που αποδίδεται πάντα στο αξίωμα του Χριστού, αδιάφορο με ποιο όνομα μπορεί να αποκαλείται σε οποιονδήποτε παγκόσμιο κύκλο ο εξυψωμένος Υιός του Θεού) στην πραγματικότητα σχετίζεται στενά με την πιο σημαντική λειτουργία του Παγκόσμιου Δασκάλου. Oι άνθρωποι αγαπούν να σώζονται, γιατί παραβλέπουν την άμεση ευθύνη τους στην οποία δίνει σαφή έμφαση η διδασκαλία. Πρέπει να θυμάστε ότι η διδασκαλία που δόθηκε από τον Χριστό σώζει την ανθρωπότητα – όχι κάποιος συμβολικός θάνατος πάνω στο σταυρό. Oι άνθρωποι πρέπει να σωθούν με την αντίδρασή τους και την ανταπόκρισή τους στη διδασκαλία που δόθηκε καθαρά από τον Χριστό· είναι ένα σημείο που πρέπει να ενσταλαχθεί δυναμικά απ’ όλους σας· δεν είναι οι ανθρωποποίητες ερμηνείες που σώζουν τον άνθρωπο, αλλά η αυτόβουλη εφαρμογή της κατανόησής του της διδασκαλίας. Αυτό πρέπει σήμερα να έρθει στη συνείδηση όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπινων όντων που μπορούν να προσεγγισθούν απ’ τους οπαδούς του Χριστού.
Εδώ έχετε ένα σύντομο απολογισμό του έργου που ανέλαβα υπέρ της Ιεραρχίας και του Χριστού τον Oποίο πολύ ευλαβικά θεωρώ ως Διδάσκαλό μου. Αυτό το έργο δεν προωθήθηκε ανεπιτυχώς· πολλοί από σας που διαβάζετε αυτά τα λόγια κάνατε ό,τι μπορούσατε για να βοηθήσετε κι αυτό δεν το ξεχνώ ούτε η Ιεραρχία είναι αχάριστη. Ίσως – με μια πιο καθαρή εικόνα στο νου σας – να βρείτε ότι είστε ικανοί να κάνετε περισσότερα.
1. Απ’ το 1951 αυτό το έργο προωθήθηκε υπό τον τίτλο της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης.
2. Η Επανεμφάνιση του Χριστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου