ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ NEAΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΣΤΟΝ ΖΥΓΟ
ΑΚΡΙΒΗΣ ΩΡΑ Ν. ΣΕΛΗΝΗΣ 15.25 - Τρίτη 21/10/2025
«…Πίσω από τους μαχητές, ανάμεσα στο Φως και στο Σκοτάδι
απαστράφτει το Φως της Ιεραρχίας»
Η ψυχή συστήνει ένα πεδίο συνείδησης
μεταξύ του σκότους της ύλης και του σκότους της μονάδας.
“το σκότος είναι αγνό πνεύμα” (Α+Μ:174)
Τα Άσραμ στα ατμικά επίπεδα είναι υπό τον έλεγχο του Διδασκάλου Μ. ο Οποίος καλ-λιεργεί την όψη θέληση μέσα στις αναπτυγμένες μορφές και (όπως το εκφράζει το Αρχαίο Σχόλιο) “προσθέτει σκοτάδι στο φως έτσι ώστε να εμφανίζονται τα αστέρια, γιατί στο φως τα αστέρια δε λάμπουν, αλλά στο σκοτάδι το φως δε διαχέεται, αλλά μόνο εστιασμένα σημεία ακτινοβολίας”. (Α+Μ:171)
Στο δεύτερο ηλιακό σύστημα η ψυχή επιδιώκει την ηλιακή ακτινοβολία (ensouled) της προσωπικότητας και την επέκτασή της , έως την τελική εξάλειψή της.
Για καιρό οι μαθητές έχουν παρατηρήσει και έχουν διδαχτεί τη δράση της θέλησης στο αστρικό σώμα. Είναι μια από τις πρωταρχικές και στοιχειώδεις αρχικές εντάσεις που διδάσκονται στην Προπαρασκευαστική Ατραπό. Οδηγεί σε εξαγνισμό και αναδιοργάνωση ολόκληρης της ψυχικής και συναισθηματικής ζωής, ως αποτέλεσμα της καταστρεπτικής της δράσης.
«Αν σκεφτείς», «αν χρησιμοποιήσεις λίγη θέληση», «αν θυμηθείς αυτό που γνωρίζεις» , λέμε στα παιδιά της φυλής και στους αρχάριους στο Μονοπάτι της συνειδητής Επιστροφής, λέει η Α.Α.Μπέιλι. Σταδιακά η εστίαση στρέφεται από το συναισθηματικό επίπεδο της συνείδησης στο νοητικό και κατά συνέπεια στον κόσμο του σκοπού που βρίσκεται στους τρεις κόσμους. Αν το στάδιο αυτό έχει κατά κάποιο τρόπο επιτευχθεί, πάνω στο Μονοπάτι της Μαθητείας και της προετοιμασίας για μύηση, αρχίζει στη συνέχεια μια προσπάθεια κατανόησης και αντίληψης των ανώτερων όψεων αυτής της νοητικής διαδικασίας και η όψη θέληση της εγωϊκής ζωής αρχίζει να επηρεάζει το μαθητή.
Τα «πέταλα της θυσίας» ξεδιπλώνονται και η ιερή θυσιαστική όψη της ζωής αποκαλύπτεται στην ομορφιά, την αγνότητα και την μοναδική της απλότητά .
Στο Μονοπάτι της Μύησης -το οποίο προσφέρεται ως δώρο από το 2ο ηλιακό σύστημα, όπως η ατομικοποίηση του 1ου ηλιακού συστήματος μέσω της σελήνης-, η Θέληση της Μονάδας, της οποίας η εγωϊκή Θέληση είναι η αντανάκλαση και η ατομική θέληση είναι η πλάνη, σταδιακά μεταβιβάζεται, δια της Ανταχκαράνα, κατευθείαν στο άτομο στο φυσικό πεδίο.
Στην 3η μύηση, και σε μικρότερο βαθμό στη 2η μύηση, η ψυχή πρέπει να επικαλεστεί τη θέληση για να υπερνικήσει τις δυνάμεις αντίστασης και τριβής της προσωπικότητας και να στη συνέχεια να αγκυροβολήσει πλήρως τις ενέργειές της στο τσάκρα της βάσης, επιτυγχάνοντας έλεγχο του αιθερικού μέσω του νοητικού – εδώ έγκειται το έργο της δημιουργίας και… της ενσάρκωσης -.
Η ψυχή από μόνη της δεν έχει τη δύναμη να υπερνικήσει το «πνεύμα που φωλιάζει στην ύλη» χωρίς τη βοήθεια του πνεύματος στο πεδίο του. Το κατώτερο τμήμα του πνεύματος ή της έκφρασης της «Ζωής» που μπορεί κάπως να «κατανοηθεί» είναι το ΑΤΜΑ – και βέβαια υπάρχει μια άμεση σχέση μεταξύ του ατμικού πεδίου και του αιθερικού - .
Η ζωή της ανώτερης θέλησης και το Άτμα, που καλύπτει τις ανώτερες μυήσεις, φαίνεται να ασχολείται καθ` ολοκληρία με το Σκοπό, την ολότητα, το ΠΛΗΡΕΣ ΕΝΑ, αυτό που ο Πατάντζαλι ονομάζει «απομονωμένη ενότητα».
Η ενεργοποίηση της Θέλησης αξιοποιεί τις ανώτερες και κατώτερες ενέργειες της Ζωής (οι οποίες κατ` ουσίαν είναι εγγενώς ΕΝΑ) για να παράγει αποτελέσματα στη συνείδηση.
Κάποια από αυτά μπορεί να είναι:
- Μια αυξημένη επίγνωση και απελευθέρωση από τον φόβο που έχει τις ρίζες του στο φυσικό σώμα -ένστικτο-.
- Μια σύγκρουση αρχικά -στα πρώτα βήματα- και στη συνέχεια μια βαθύτερη γαλήνη που βιώνεται στο πεδίο της ψυχής ή συνείδησης.
- Αυξημένη ταύτιση με όλο τον πλανητικό όμιλο των σπουδαστών.
- Αυξημένη ενεργοποίηση της κουνταλίνι και αύξηση του μαγνητισμού του κατώτερου εαυτού. (B.Lyon Working with the Will)
Σε πλανητική κλίμακα, η Ανθρωπότητα είναι ο Παγκόσμιος Μαθητής. Λαμβάνει αποφάσεις και έχει «προθέσεις» που βασίζονται σε μια ανεξάρτητη ελεύθερη βούληση, η οποία ωστόσο προέρχεται από το κέντρο της πλανητικής Ζωής.
Όταν αυτή η «πρόθεση» βρίσκεται σε ευθυγράμμιση με το Σχέδιο που βρίσκεται υπό την επιτήρηση της Ιεραρχίας, τότε ενισχύεται. Οι «δυνάμεις του Φωτός» εποπτεύουν και βοηθούν εκείνα τα τμήματα της ανθρωπότητας που προσπαθούν να εφαρμόσουν ένα όραμα που είναι σύμφωνο με την Ιεραρχική πρόθεση και Θέληση.
Όταν η Ανθρωπότητα κατορθώσει να αναγνωρίσει (1η μύηση), να κατανοήσει (2η μύηση) και να εφαρμόσει (3η μύηση) αυτή τη Θέληση, τότε ο Σκοπός που βρίσκεται πίσω από αυτή τη Θέληση μπορεί να αποκαλυφθεί.
Γνωρίζουμε από τη Διδασκαλία ότι η αποκάλυψη του Σκοπού λαμβάνει χώρα διαδοχικά μέσα στις τάξεις των μαθητών και των μυημένων που αποτελούν τον Νέο Όμιλο Εξυπηρετητών του Κόσμου. Δεν είναι ένας σκοπός που, όταν αποκαλυφθεί, μπορεί να αναληφθεί, ή να υλοποιηθεί από ένα άτομο, ή μία ομάδα – αυτό αποτελεί πλάνη.
Ένας όμιλος – ακόμη και ο Νέος Όμιλος Εξυπηρετητών του Κόσμου – δεν μπορεί να εφαρμόσει όλο το Σχέδιο, μόνο ένα τμήμα αυτού του Σχεδίου που σχετίζεται με την εποχή στην οποία ενσαρκώνεται. Ο Σκοπός είναι ακόμη μεγαλύτερος σε κλίμακα.
Ο Σκοπός δεν είναι η πρόθεση για δράση, ούτε ένα Σχέδιο στο οποίο πρέπει να συμμορφωθούμε. Ο μυημένος γνωρίζει και επιδεικνύει τη στάση του ‘όλα βαίνουν καλώς’ μέσω της άμεσης επαφής με την «ειρήνη που υπερβαίνει την κατανόηση» (ΜΑΗ:77). Από εκείνη τη στιγμή η αμφιβολία σταματά, ο φόβος τελειώνει και η χαρά με περιστασιακές εμπειρίες ευδαιμονίας γίνεται το βασικό ψυχολογικό θεμέλιο της ζωής.
Πριν από αυτή την εμπειρία ο μαθητής βρίσκεται κάτω από συνεχή εσωτερική πίεση προσπαθώντας να διατηρήσει την ευθυγράμμιση με τη Θέληση, να εφαρμόσει την πρόθεσή του και να συνεργαστεί με το Σχέδιο.
Μετά την άμεση εμπειρία της ίδιας της Ζωής/Μονάδας – έστω και στιγμιαία όπως συμβαίνει στη Δεύτερη Μύηση, και πιο σταθερά στην Τρίτη – όλα αλλάζουν. Ο μυημένος γνωρίζει ότι τίποτα από όσα κάνει ή παραλείπει να κάνει δεν μπορεί να κάνει την παραμικρή διαφορά στην τελική επεξεργασία του Σκοπού. Ο σκοπός είναι η ίδια η Ζωή. ΕΙΝΑΙ.
Ο μαθητής μπορεί να απομακρυνθεί από την ευθυγράμμισή του, να αποτύχει στην πρόθεσή του, αλλά δεν μπορεί να αναιρέσει την εμπειρία. Είναι το θεμέλιο, ο βράχος πάνω στον οποίο είναι αγκυροβολημένη η ζωή του. Βασικά ήταν πάντα το θεμέλιο, αλλά τώρα είναι η Πραγματικότητα.
Η Μεγάλη Πλάνη διαλύεται κατά την 3η Μύηση, ενώ η ένωση με τον Πατέρα βρίσκεται μπροστά στην 4η μύηση και η συνειδητή συμμετοχή ως κατευθυντήριος παράγοντας του Σχεδίου γίνεται πραγματικότητα στην 5η μύηση.
Η 3η μύηση είναι η μύηση που συνδέεται στενότερα με το ΝΟΕΚ που αποτελεί το κέντρο άζνα της πλανητικής ζωής.
Βεβαιώνει στην κορυφή του όρους, την ακλόνητη συνειδητοποίηση ότι ουσιαστικά ΕΙΝΑΙ Σκοπός, ντυμένος με Αγάπη ή συνείδηση και επιφορτισμένος με την έκφραση αυτής της δυαδικότητας μέσω της δράσης στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης προσπάθειας.
Δύο μεγάλα τμήματα του ΝΟΕΚ είναι αναγνωρίσιμα πλανητικά.
1. Εκείνο το τμήμα των Υπηρετών που ταυτίζονται κυρίως με την ανθρωπότητα και ο βασικός τους τόνος είναι η μαθητεία και ο αγώνας. Βιώνουν μια έντονη ενσυναίσθηση για τα δεινά της ανθρωπότητας και επιδιώκουν να τα ανακουφίσουν σε κάποια γραμμή. Ταλαντεύονται μεταξύ μιας συχνά ένθερμης αποφασιστικότητας να προωθήσουν τον σκοπό τους ή να εφαρμόσουν το όραμά τους και μιας απελπισίας για την έλλειψη προόδου ή προοπτικής αποτυχίας. Προσπαθούν να «σώσουν τον κόσμο» και αισθάνονται έντονα την ευθύνη αυτού του επιλεγμένου έργου. Κάνουν έκκληση για βοήθεια και η κραυγή τους μπορεί να ακουστεί τόσο στον εσωτερικό όσο και στον εξωτερικό κόσμο.
2. Εκείνο το τμήμα του ΝΟΕΚ που ταυτίζεται κυρίως με την Ιεραρχία. Χαρακτηρίζονται από μια αύρα χαράς, μια ακλόνητη θετικότητα ανεξάρτητα από τις εξωτερικές συνθήκες και μια επίμονη και μακροχρόνια επίδειξη βοήθειας χωρίς προσδοκία αναγνώρισης ή ανταπόδοσης όσο λεπτή κι αν είναι. Δεν προσπαθούν να «σώσουν τον κόσμο» γιατί γνωρίζουν ότι ο κόσμος είναι ήδη σωσμένος και αυτή η σωτηρία απλώς εργάζεται προς τα έξω μέσω ποικίλων ομάδων/ομίλων σε ολόκληρο των πλανήτη. Βρίσκονται σε επαφή σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό με την αρχή της Ζωής. Είναι εκείνοι οι «ζώντες» μέσω των οποίων μπορεί να πραγματοποιηθεί η ανάσταση άλλων.
Το πρόταγμα του Θ. στους μαθητές Του είναι να μάθουν να αποσυνδέονται από την πρώτη ομάδα, αν και να παραμένουν πηγή βοήθειας και να αυξήσουν την ταύτιση με τη δεύτερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου