Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

   ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ΣΤΟΥΣ ΙΧΘΕΙΣ

              ΑΚΡΙΒΗΣ ΩΡΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ 08:54 - Πέμπτη 14/3/2025 

ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΝΙΡΜΑΝΑΚΑΓΙΑΣ- ΝΤΑΡΜΑΚΑΓΙΑ

https://www.makara.us/portal/

(τα σχόλιά του M. Robbins με μπλε χρώμα, έντονη γραφή, υπογραμμίσεις, τα δικά μου με κόκκινο και κίτρινο)

(HIS,118) Στην έβδομη μύηση γίνεται κανείς Βούδας

Αυτή η αναγνώριση επεκτείνεται στην έβδομη μύηση, έτσι ώστε οι δύο όψεις της Μίας ζωής να γίνουν πραγματικότητες για τον emanicipated  Βούδα.

Ο Χριστός πήρε την έβδομη μύηση πριν από δύο χιλιάδες χρόνια (αυτή είναι μια μερική αλήθεια αλλά αρκετά διαφωτιστική)

(RI 730) Ωστόσο, πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ο Χριστός δεν αναστήθηκε από έναν βραχώδη τάφο και δεν ανέλαβε εκ νέου το απορριφθέν σώμα Του.  Πέρασε από τη μεγάλη έβδομη μύηση που θα εξετάσουμε σήμερα και γνώρισε το μυστικό της ζωής, της οποίας  η αθανασία είναι μόνο μία από τις πολλές ιδιότητές της.

 (RI 735) Αυτή η έβδομη μύηση δίνει στον μυημένο το δικαίωμα να «πηγαινοέρχεται στη Σαμπάλλα», όπως μπορεί να υπαγορεύει το έργο Του και να απαιτεί η υπηρεσία Του.  Εκεί πηγαίνει επίσης για τις απαραίτητες περιοδικές ή κυκλικές επαναφορτίσεις που του επιτρέπουν να εργάζεται.

 Οι  Βούδες οι Νιρμανάκαγια είναι συγκεντρωμένα σημεία ζωντανού φωτός

(RI 732) Η έβδομη μύηση διαχωρίζεται από όλες τις σκέψεις της μορφής, και ο μυημένος γίνεται ένα συγκεντρωμένο σημείο ζωντανού φωτός· γνωρίζει με τρόπο απερίγραπτο ότι η ζωή είναι το μόνο που υπάρχει, και ότι είναι αυτή η ζωή και η πραγματική της πληρότητα που τον κάνει μέρος ΑΥΤΟΥ που βρίσκεται έξω από την πλανητική μας Ζωή· μπορεί τώρα να συμμετάσχει σε εκείνη την εξωπλανητική Ύπαρξη στην οποία ζει και κινείται ο πλανητικός μας Λόγος και έχει την ύπαρξή Του (Αφροδίτη).  Αυτή είναι η «ζωή πιο άφθονη» για την οποία μίλησε ο Χριστός και την οποία μόνο ένας μυημένος έβδομου βαθμού μπορεί να κατανοήσει ή να μεταδώσει.

 (LOS 350) Δύο λέξεις χρησιμοποιούνται από τους μεταφραστές για να μεταφέρουν αυτή την ιδέα της συμπαγούς συνεκτικής δύναμης, δηλαδή του διαμαντιού και του κεραυνού.  Ο άνθρωπος που έχει πάρει την υψηλότερη από όλες τις πλανητικές μυήσεις μας ονομάζεται « ο diamond-souled/διαμαντόψυχος» – ο άνθρωπος που μπορεί να μεταδώσει τέλεια το καθαρό λευκό φως και όμως να αντανακλά εξίσου όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, τα επτά χρώματα της χρωματικής κλίμακας......

 (ΤΕV 91) Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πραγματικά φωτισμένος άνθρωπος και όλοι όσοι έχουν λάβει τις τρεις υψηλότερες μυήσεις αναφέρονται πάντα ως «ο διαμαντόψυχοι»· αυτοί, στο σύνολό τους, αποτελούν το «κόσμημα στον λωτό» – αυτόν  τον δωδεκαπέταλο λωτό που είναι το σύμβολο και η έκφραση της δύναμης του πλανητικού Λόγου.

 (ΕΑ 304) Ο Κριός ξεκινά τη διαδικασία και είναι ο «εκκινητής της διαδικασίας που οδηγεί στην πρόοδο» και – στο τέλος της εποχής (όπως είναι τώρα στην τελική ή έβδομη μύηση) – ο Μυητής των Μυστηρίων θα εργαστεί κάτω από οδηγίες και με ενέργειες που προέρχονται από τον Κύριο του αστερισμού του Κριού. Σε τελική ανάλυση και εσωτερικά μιλώντας, η φωτιά είναι ο μεγάλος απελευθερωτής και ο Κριός είναι το κορυφαίο ζώδιο του πυρός που τελικά θα «συγχωνεύσει την αρχή και το τέλος, θα συνδυάσει τα αντίθετα και θα διαλύσει τόσο τον χρόνο όσο και τον χώρο.

 (ΕΑ 614) ........πάνω στο Μονοπάτι της Μύησης και εισήλθε (όσον αφορά την ανθρωπότητα) στην τρίτη μύηση, και ολοκληρώθηκε στην έβδομη μύηση – μια μύηση πολύ πιο εύκολα προσβάσιμη από τους ανθρώπους στην πρώτη Ακτίνα από ό,τι σε οποιαδήποτε από τις άλλες.

 (DINAII 518) Εκείνοι που βρίσκονται στη δεύτερη ακτίνα ανήκουν (όπως γνωρίζετε) σε δύο ομάδες, γενικά μιλώντας. Υπάρχουν, φυσικά, πολλές εξαιρέσεις. Οι ψυχές από την πλευρά της σοφίας της δεύτερης ακτίνας πηγαίνουν στη Σαμπάλλα και συμμετέχουν στο μεγάλο Συμβούλιο με τη μία ή την άλλη ιδιότητα. Ένας τέτοιος ήταν ο Βούδας. Εκείνοι που βρίσκονται στην πλευρά της αγάπης της δεύτερης ακτίνας βαδίζουν το ένα ή το άλλο από τα διάφορα μονοπάτια, κυρίως αυτό των Παγκόσμιων Σωτήρων. Γίνονται οι θείοι Ψυχολόγοι και Παγκόσμιοι Δάσκαλοι. Ο Χριστός συνδύασε μέσα Του και τα τρία αυτά μεγάλα γνωρίσματα.

 Εκείνοι που ανήκουν σε αυτή τη δεύτερη ομάδα ψυχών πάνω στη δεύτερη ακτίνα ομοίως χωρίζονται σε δύο ομάδες: Ακολουθούν την οδό της εξειδικευμένης λεπτομέρειας και μιας περιεκτικότητας και είναι οι εξέχοντες αποκρυφιστές· η άλλη ομάδα διακρίνεται από αγνή αγάπη. Από την ομάδα που βρίσκει το δρόμο της στη Σαμπάλλα θα βρεθεί  μια ανεπτυγμένη απλότητα που θα διέπει όλες τις σχέσεις. 

(ΕΑ 141) Οι πλανητικές επιρροές είναι ασυνήθιστα ισχυρές στον Υδροχόο κατά τη διάρκεια αυτού του παγκόσμιου κύκλου, επειδή είναι, κατά έναν περίεργο τρόπο, ένα αποκορύφωμα για την πλειοψηφία των ανθρώπων που προχωρούν από τον Κριό στους Ιχθείς στον Σταθερό Σταυρό. Λίγοι λίγοι ολοκληρώνουν την εμπειρία της ζωής πάνω στους τρεις Σταυρούς στο ζώδιο των Ιχθύων, και έτσι γίνονται παγκόσμιοι σωτήρες.  (τα μέλη της Σαμπάλλα είναι μυημένοι 7ου βαθμού και οι περισσότεροι βρίσκονται στην πρώτη ακτίνα) Γνωρίζουν τότε, και μόνο τότε, την υψηλότερη όψη της πρώτης ακτίνας όπως εκφράζεται μέσω της δραστηριότητας του Θανάτου. Το μεγαλύτερο μέρος, ωστόσο, του κόσμου μυείται στο αποκορύφωμα της εμπειρίας του στον Υδροχόο και γίνεται απελευθερωμένος παγκόσμιος εξυπηρετητής. Γυρίζουν την πλάτη τους σε κάθε περαιτέρω πρόοδο για τον εαυτό τους σε αυτόν τον κύκλο (πιθανώς παίρνουν την 5η μύηση και δεν προχωρούν περαιτέρω (σε αυτό το ηλιακό σύστημα), ή παίρνουν την Απόφαση και ακολουθούν ένα από τα Κοσμικά Μονοπάτια, ή γίνονται Nirmanakaya) και σε κάθε ικανοποίηση της δικής τους πνευματικής φιλοδοξίας και γίνονται φορείς του ύδατος της ζωής στην ανθρωπότητα,  προσχωρώντας έτσι στις τάξεις της Ιεραρχίας. Εκείνοι που επιτυγχάνουν στους Ιχθείς και κάνουν την υψηλότερη και περαιτέρω βαθμίδα στην ανάπτυξή τους περνούν σε εκείνο το κέντρο στο οποίο έχουμε δώσει το όνομα Σαμπάλλα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των μυημένων και των μαθητών παραμένει προσκολλημένο στο δεύτερο κέντρο, αυτό της Ιεραρχίας της Υπηρεσίας.

 Οι περισσότεροι Νιρμανάκαγια έχουν πάρει την 6η και 7η μύηση και γι' αυτό είναι Βούδες

(RI 735) ......... Οι λεπτομέρειες, το προσωπικό και οι τεχνικές των δύο ανώτερων ομάδων βρίσκονται πέρα από την κατανόησή σας. Εργάζονται σε συνεργασία με τον ίδιο τον πλανητικό Λόγο, και Εκείνοι που απαρτίζουν αυτές τις ομάδες είναι όλοι μυημένοι βαθμών υψηλότερων από τον πέμπτο.  Οι περισσότεροι από τους Nirmanakayas έχουν πάρει την έκτη και την έβδομη μύηση, ενώ η ομάδα που λειτουργεί στο μέσο της απόστασης μεταξύ της Γης και της Αφροδίτης έχει πάρει την όγδοη και ένατη μύηση.  (είναι αυτοί οι Κύριοι Λίπικα) Μερικοί από αυτούς, όπως ανέφερα νωρίτερα, βοηθούν τον μυημένο έβδομου βαθμού· μια ακόμη μεγαλύτερη ομάδα από αυτούς συμμετέχει στις δραστηριότητες των δύο τελικών μυήσεων.

(RI 735) Αυτή η έβδομη μύηση δίνει στον μυημένο το δικαίωμα να «πηγαινοέρχεται στη Σαμπάλλα», όπως μπορεί να υπαγορεύει το έργο Του και να απαιτεί η υπηρεσία Του.  Εκεί πηγαίνει επίσης για τις απαραίτητες περιοδικές ή κυκλικές επαναφορτίσεις που του επιτρέπουν να εργάζεται. 

(HIS, 222)  Nirmanakaya. Αυτά τα τελειοποιημένα όντα που απαρνούνται τη Νιρβάνα (την υψηλότερη κατάσταση πνευματικής ευδαιμονίας) και επιλέγουν μια ζωή αυτοθυσίας, γίνονται μέλη εκείνου του αόρατου οικοδεσπότη που προστατεύει πάντα την ανθρωπότητα μέσα στα καρμικά όρια. 

(LOS, 23) 6. Ο ύπνος των Nirmanakayas, ο οποίος είναι μια κατάσταση τόσο έντονης πνευματικής συγκέντρωσης και εστίασης στο πνευματικό ή ατμικό σώμα,  ώστε η εξωτερική συνείδηση αποσύρεται όχι μόνο από τα τρία επίπεδα της ανθρώπινης προσπάθειας αλλά και από τις δύο κατώτερες εκφράσεις της πνευματικής Τριάδας. (εξ ου και οι περισσότεροι έχουν λάβει την 6η και 7η μύηση) Για τους σκοπούς του ιδιόμορφου και συγκεκριμένου έργου του, ο Nirmanakaya «κοιμάται» σε όλες τις καταστάσεις εκτός από εκείνη του τρίτου ή ατμικού επιπέδου. 

(CF 1193) Αυτό ισχύει για όλους τους ανθρώπους, για τους Ουράνιους Ανθρώπους και για τον ηλιακό Λόγο ομοίως, και υπάρχει μια μυστηριώδης αναλογία που αφορά την εκδήλωση των τριών ανώτερων αρχών στον άνθρωπο (οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν ότι αποδεικνύονται μέσω του τελειοποιημένου Μύστη, του Μποντισάτβα) και των τριών ανώτερων αρχών του ηλιακού Λόγου,  όπως δείχνουν μέσα από τις τρεις κύριες όψεις.  Αποτελούν μόνο μία αρχή που εμφανίζεται με τρεις τρόπους.  Το ίδιο συμβαίνει και με την ανεκδήλωτη Μονάδα (ανεκδήλωτη από την άποψη του κατώτερου ανθρώπου).  Αυτή η Μονάδα μπορεί – σε ένα ορισμένο πολύ προχωρημένο στάδιο στην εξέλιξη, και πολύ πέρα από αυτό του Μύστη (στον 7ο βαθμό/Βούδα)– να έχει  την τριπλή ταυτόχρονη εκδήλωσή της, και να εμφανιστεί ως Δάσκαλος  στους τρεις κόσμους, ως Μποντισάτβα στο δικό Του επίπεδο και ως  emanicipated Βούδας Ντιάνι; Ωστόσο, αυτά τα Τρία δεν θα είναι παρά Ένα, θα είναι [Σελίδα 1193] το αποτέλεσμα μιας μεγάλης πνευματικής δόνησης και θα εκτελούν το τριπλό έργο που μπορεί (από την άποψη των τριών κόσμων) να εμφανιστεί ως έργο τριών ξεχωριστών μεγάλων Υπάρξεων.  Είναι μορφές τριών μοναδικών «ενδυμάτων», που που ενδύεται η Μονάδα , όπως  ένας άνθρωπος ‘φοράει’ τα τρία σώματά του ταυτόχρονα και λειτουργεί σε αυτά ξεχωριστά. 

Ο ένας ή ο άλλος από αυτούς τους τρεις μπορεί, αν ναι, να καταλάβει ένα σώμα στο φυσικό πεδίο το οποίο δεν θα είναι απλώς μια δημιουργημένη μαγιαβιρούπα.  Αυτό γίνεται με έναν από τους δύο τρόπους: είτε με την κατοχή ενός πρόθυμα κενού σώματος, όπως συνέβη όταν ο Χριστός κατέλαβε το σώμα του Ιησού, είτε με μια θεϊκή επισκίαση ενός μαθητή, όπως συνέβη και θα συμβεί.  Η ποιότητα της μορφής που καταλαμβάνεται ή χρησιμοποιείται και η φύση της εργασίας της εξαρτάται από το ποια από τις τρεις ανώτερες όψεις της μυητικής ώθησης εκδηλώνεται.  Πολύ σπάνια συμβαίνει ένα πιο μυστηριώδες φαινόμενο και ο επισκιαζόμενος Βούδας, (μυημένος 7ου βαθμού/Nirmanakaya), Bodhisattva, (μυημένος 6ου βαθμού/Sambhogakaya) ή Μύστης (μυημένος 6ου βαθμού/Dharmakaya) κάνει ο καθένας την «εμφάνιση» Του [Σελίδα 1194] στη γη, δείχνοντας έτσι τις τρεις όψεις της γνώσης, της αγάπης και της θέλησης και όλα παίρνουν μορφή.

Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η 5η μύηση ήταν εκείνη όπου ο Δάσκαλος πήρε την απόφασή του ως  προς την Κοσμική Ατραπό, ενώ τώρα η μύηση της Απόφασης λαμβάνεται στην 6η – αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υποθέσουμε ότι η Νταρμακάγια μπορεί να ληφθεί μόνο στην 6η μύηση.  

Αυτό μπορεί να φαίνεται να αποτελεί μια μεγάλη πολυπλοκότητα, αλλά δεν είναι τελικά τόσο παράξενο όσο το φαινόμενο της Μονάδας (στο χρόνο, στο χώρο και κατά τη διάρκεια της εξέλιξης) που εκδηλώνεται ως η Τριάδα, το Εγώ και η Προσωπικότητα.  Αυτός ο τύπος τριπλού Αβατάρ κάνει την εμφάνισή του μόνο κάτω από μια περίεργη σειρά κύκλων που ασχολούνται με μια ομάδα Μονάδων που ήταν οι πιο προχωρημένες και προηγμένες κατά την έναρξη της  μαχαμανβαντάρα.  Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν πολλοί αρκετά προχωρημένοι για να κάνουν αυτό το τριπλό έργο· ο Βούδας και εννέα άλλοι είναι οι μόνοι που παραμένουν ακόμη σε επαφή με τον συγκεκριμένο πλανήτη μας με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο. (μονή εμφάνιση) Μερικοί είναι όπως ο Χριστός και έχουν τη δύναμη να κάνουν διπλή εμφάνιση.  Αυτός ο τύπος μονάδας βρίσκεται μόνο στις ακτίνες δύο, τέσσερις, έξι.

(αυτό φαίνεται σαν μια αντίφαση, νόμιζα ότι όλες οι μονάδες από το προηγούμενο ηλιακό σύστημα ήταν στην 3η ακτίνα - δεν είναι. Και τότε πρέπει να υπήρχαν μονάδες 1^ης , 2^ης ακτίνας, αλλιώς δε θα είχε ισχύ ο νόμος.)