Ιστολόγιο για τον Νέο Όμιλο των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών

   «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ 

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

Κυριακή 16 Μαρτίου 2025

 Κείμενο που διαβάστηκε από την αδελφή Χ.Κ. 

Σε Σχέση με την Αίθουσα Συμβουλίου του Σανάτ Κουμάρα, 

του Κυρίου του Κόσμου

Από το βιβλίο "Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας", 

κεφάλαιο: Στάδια στην Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας – συνέχεια 

Καθώς αυτό το θέμα αφορά έναν από τους επτά στόχους στους οποίους στοχεύουν οι Διδάσκαλοι αφού επιτύχουν την πέμπτη μύηση, θα σας είναι φανερό ότι είναι λίγα όσα μπορώ να πω. Μια από τις επτά Ατραπούς για την οποία η Οδός της Ανώτερης Εξέλιξης προετοιμάζει τους ανώτερους μυημένους είναι η Ατραπός της Γήινης Υπηρεσίας. Όπως ξέρετε, αυτή η Ατραπός κρατά τους Διδασκάλους προσκολλημένους στην υπηρεσία στους τρεις κόσμους για μια περίοδο πολύ μεγαλύτερη από το μέσο όρο. Συνεπάγεται τρομακτική θυσία. Όπως ο μαθητής πρέπει να μάθει να ζει μια διπλή ζωή, με ένα τμήμα της στοχαστικής του φύσης κι επίγνωσης επικεντρωμένο στη ζωή της Ιεραρχίας και το άλλο τμήμα της νοητικής του ανταποκριτικότητας εξίσου επικεντρωμένο στη ζωή των τριών κόσμων κι αυτό ταυτόχρονα, έτσι κι ο Διδάσκαλος, όταν επιλέγει αυτή την Ατραπό, αποτελεί συστατικό τμήμα της Αίθουσας Συμβουλίου του Κυρίου του Κόσμου και την ίδια στιγμή εργάζεται συνειδητά στους τρεις κόσμους μέσω της Ιεραρχίας (της οποίας επίσης παραμένει τμήμα) και με τα ανθρώπινα και υπανθρώπινα βασίλεια στη φύση. Καθώς βαίνει η εξέλιξη θα εργάζεται αυξανόμενα μέσω της ανθρωπότητας, επειδή η ανθρωπότητα θα επωμισθεί τις ευθύνες της σαν Μακρόκοσμος του μικρότερου μικρόκοσμου... ... 

Μόνο ορισμένες επιπλέον γενικεύσεις είναι δυνατές εδώ, μερικές από τις οποίες τις γνωρίζετε ήδη επειδή είναι τόσο γενικές ώστε τα συμπεράσματα και οι επιπτώσεις τους είναι φανερές. Αυτό, λόγου χάρη, αφορά το “κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή”. Εδώ στη Σαμπάλλα εργάζονται Εκείνοι που έχουν ενοποιήσει τη θέληση της προσωπικότητάς Τους και την πνευματική Τους θέληση με την παγκόσμια θέληση και μια τέτοια ενοποίηση φέρνει αναπόφευκτα γνώση. Όμως δεν είναι γνώση όπως την εννοείτε. Είναι ένα μείγμα σοφίας που βασίζεται στη γνώση, κατανόησης που βασίζεται στην ενορατική αντίληψη και ταύτισης που βασίζεται στην ευθυγράμμιση όπως νοείται εσωτερικά. Γι’ αυτή την ιδιάζουσα κατάσταση ή επίγνωση δεν έχουμε καμιά λέξη σε οποιαδήποτε γλώσσα και μόνο η χρήση (η εκπαιδευμένη χρήση) του αφηρημένου νου μπορεί πιθανόν να σας μεταδώσει μια σχεδόν εμβρυώδη πραγματική κατανόηση. Αλλά αυτός ο τύπος της φαντασιακής κατανόησης θα γίνει συνηθέστερος στη διάρκεια των επόμενων δύο αιώνων και συνεπώς όσα λέω εδώ χρησιμεύουν για έναν υπέρτατο σκοπό. Εκείνοι που αποτελούν την Αίθουσα Συμβουλίου του Μεγάλου Κυρίου δεν παρανοούν τη θέλησή Του επειδή τη βλέπουν σαν σύνολο. O μυημένος Παύλος το υπαινίσσεται όταν γράφει μια από τις Επιστολές· βρίσκεται τότε σε επαφή με ορισμένα Μέλη της Ιεραρχίας και πραγματεύεται το θέμα της Αγάπης που είναι το θεμελιώδες ιεραρχικό θέμα και κίνητρο. Τους λέει: “Βλέπομεν γαρ άρτι δι’ εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον· άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην”. Εδώ υποδεικνύει τη μελλοντική πρόοδο της Ιεραρχίας – μια πρόοδο η οποία παραμένει προς το παρόν μόνο μια αόριστη υπόσχεση που της λείπει η μορφή και το σχήμα. Αλλά έγραφε για μυημένους στους οποίους η αγάπη ήταν ένα αναπτυσσόμενο, ζωτικό ενδιαφέρον και στους οποίους η αγάπη και η άσκησή της σήμαινε φως και το κεντρικό θέμα κάθε ζωντανής, θείας δραστηριότητας. Δεν είναι δυνατό να αποκαλυφθεί η θέληση του Θεού κι ο κινητήριος Σκοπός του εκδηλωμένου Του Εαυτού, παρά μόνο σ’ Εκείνους που έχουν καταδείξει τέλεια αγάπη και οι Oποίοι δεν καταγράφουν καμιά αίσθηση διαχωρισμού ή την πιο αμυδρή αντίδραση στη χωριστικότητα.

Στη Σαμπάλλα οι Μεγάλες Ζωές που λειτουργούν εκεί δε βλέπουν μόνο την εκδήλωση σαν όλο και πέρα απ’ όλους τους περιορισμούς του χρόνου, αλλά νιώθουν όλες τις κύριες εξελικτικές ωθήσεις που φέρνουν τον αναπτυσσόμενο κόσμο σε ευθυγράμμιση με τη θεία Θέληση. Ενσωματώνουν αυτές τις ωθήσεις όχι με όρους μιας προοδευτικής κίνησης, αλλά με όρους μιας μεγάλης θείας και πνευματικής αντίδρασης. Η ιδέα αυτή μπορεί ίσως να κατανοηθεί καλύτερα από σας με όρους του Αιώνιου AUM που είναι το σύμβολο του Αιώνιου ΤΩΡΑ. Σας ειπώθηκε και καταδείχθηκε ότι το AUM συντίθεται από ένα μείζονα Ήχο, τρεις ελάσσονες ήχους κι επτά επικουρικούς κραδασμικούς τόνους. Το ίδιο συμβαίνει με τη Θέληση του Θεού που ενσωματώνεται και διατηρείται σε σύνθεση απ’ τα Μέλη της Αίθουσας Συμβουλίου. ... ....

Η Σαμπάλλα καθώς αποτελεί τη σύνθεση της κατανόησης όσον αφορά τη Γη μας, είναι επίσης το κέντρο όπου η ύψιστη Θέληση του Ηλιακού Λόγου επιβάλλεται στη Θέληση του πλανητικού μας Λόγου ο Oποίος, όπως ξέρετε, είναι μόνο ένα κέντρο στο μεγαλύτερο σώμα της εκδήλωσής Του. Σ’ αυτή την πληροφορία δεν μπορείτε να έχετε κανένα πιθανόν ενδιαφέρον· οι ίδιοι οι Διδάσκαλοι μαθαίνουν μόνο τη Θέληση του πλανητικού Λόγου· όμως ο αντικειμενικός σκοπός της προσπάθειας στη Σαμπάλλα είναι να κατανοηθεί ο ηλιακός Σκοπός, το Σχέδιο του οποίου πραγματώνεται στα ανώτατα επίπεδα του πλανητικού μας συστήματος, όπως η Θέληση, ο Σκοπός και το σχέδιο της Σαμπάλλα πραγματώνονται στα τρία κατώτατα επίπεδα του πλανητικού μας συστήματος. Πάλι η πληροφορία αυτή χρησιμεύει μόνο για να υποδείξει ιεραρχικούς αντικειμενικούς σκοπούς κι αυτοί οι αντικειμενικοί σκοποί εκτείνονται πέρα απ’ το χρόνο και το χώρο στο Νου του ίδιου του Θεού.

Υπάρχουν κάποια συνώνυμα που μπορούν να βοηθήσουν εδώ τη συνθετική σας σκέψη κι έτσι να φέρουν ένα συγκεκριμένο μέτρο φώτισης:

ΣΑΜΠΑΛΛΑ                    ΙΕΡΑΡΧΙΑ                          ΑΝΘΡΩΠOΤΗΤΑ

Σύνθεση                         Ενότητα                                Χωρισμός

Θέληση                           Σκοπός                                  Σχέδιο

Ζωή                                 Ψυχή                                     Εμφάνιση

Πνεύμα                          Συνείδηση                             Oυσία

Ζωντάνια                       Oργανισμός                          Oργάνωση

Κατανόηση                   Πόλωση                                  Εστία Δραστηριότητας

Ισχύς                              Oρμή                                       Δράση

Ενέργεια                        Διανομή                                 Δυνάμεις

Κατεύθυνση                 Διαβίβαση                              Λήψη

Κεφάλι                          Καρδιά                                     Λαιμός

.... ...

Αυτό το πρόβλημα του φανερά αδιαπέραστου σκότους της πρόθεσης όπως συλλαμβάνεται απ’ τη Σαμπάλλα, της έννοιας, του ανεξιχνίαστου, μιας πνευματικής στεγανότητας που διατηρείται παρά τις διακυμάνσεις στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης και στους υπόλοιπους δύο της υπερανθρώπινης ανέλιξης, παρέχουν μια κατάσταση στην οποία η Ιεραρχία πρέπει να προσαρμοσθεί μέσω ευθυγράμμισης. Με το δικό σας μικρό τρόπο προσαρμόζεσθε στην Ιεραρχία μέσω της σταθερής κατασκευής της ανταχκάρανα και κάνοντάς το βοηθάτε στην κατασκευή της ανταχκάρανα που ενώνει την Ανθρωπότητα και την Ιεραρχία – τα λίγα πρώτα νήματα της οποίας εδραιώθηκαν μέσω της θυσίας ορισμένων Υιών του Θεού όταν θεμελιώθηκε η Ιεραρχία στη Γη. Σήμερα η Ιεραρχία εργάζεται να εδραιώσει τα συνδετικά νήματα ανάμεσα στην Ίδια και τη Σαμπάλλα κι έχει ήδη γίνει μια καλή πρόοδος. Θα μπορούσε να ειπωθεί εδώ ότι τα περασμένα επτακόσια χρόνια η αλυσίδα της Ιεραρχίας συμπληρώθηκε· μ’ αυτό εννοώ ότι η πλανητική γέφυρα του ουράνιου τόξου που ενώνει τα τρία κύρια κέντρα, υπάρχει. Το έργο μπροστά στα τρία αυτά κύρια κέντρα που εργάζονται με ευθυγράμμιση μέσω προσαρμογής, είναι να ενισχύσουν και να ωραιοποιήσουν (αν μπορώ να το εκφράσω έτσι), να ηλεκτρίσουν αυτή τη γέφυρα, παράγοντας έτσι μια πλήρη πλανητική επικοινωνία ανάμεσα στα τρία κέντρα και τα τέσσερα μικρότερα κέντρα, έτσι ώστε “το βάρος της Θέλησης του Θεού, η ορμή του Σκοπού του Σανάτ Κουμάρα και το Σχέδιο των Αντιπροσώπων Του να προοδεύσει ανεμπόδιστα από σημείο σε σημείο, από σφαίρα σε σφαίρα και από δόξα σε δόξα”.

Αυτή η πλήρης εδραίωση της σχέσης μεταξύ Σαμπάλλα, Ιεραρχίας και Ανθρωπότητας επέφερε την πλανητική κρίση από την οποία μόλις πέρασε ο κόσμος και από κάποιες απόψεις την περνά ακόμη. Όπως σας είπα, η Σαμπάλλα μπορεί να προσεγγίσει τώρα άμεσα την Ανθρωπότητα, το τρίτο κύριο κέντρο κι επομένως έχει δύο σημεία πλανητικής επαφής: το πρώτο, μέσω της Ιεραρχίας, όπως συνέβαινε για πολύ και το δεύτερο, σε ευθεία γραμμή, μεταφέροντας ενέργεια άμεσα στην Ανθρωπότητα, χωρίς κάποια διαβίβαση κι επακόλουθη τροποποίηση της κρούσης, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα. Όταν αυτή η άμεση γραμμή πνευματικής, δυναμικής, ηλεκτρικής ενέργειας έκανε την πρώτη της κρούση στη γη (αφού έγινε το Μεγάλο Συμβούλιο το 1825), αφύπνισε πρώτα απ’ όλα τη σκέψη των ανθρώπων μ’ ένα νέο και περιεκτικό τρόπο, δημιουργώντας τις μεγάλες ιδεολογίες· εξέγειρε τη μαζική τους επιθυμία και κατέγραψε την παρεμπόδιση στο φυσικό πεδίο.......

Λόγω της άμεσης αυτής κρούσης μεταξύ Σαμπάλλα και Ανθρωπότητας, παρακάμπτοντας την Ιεραρχία, η Ιεραρχία αφέθηκε ελεύθερη για το έργο της αποκατάστασης και της σωτηρίας, για την ανασυγκρότηση και την εφαρμογή των αναγεννητικών δυνάμεων της ανάστασης. Η Ιεραρχία χρειαζόταν και καλωσόρισε αυτό το διάλειμμα και το αναγνώρισε σαν μια ουσιώδη όψη του Σχεδίου.

Τώρα ο “κύκλος της Σαμπαλλικής κρούσης” πέρασε· η έκκληση της ανθρωπότητας στον Χριστό και την Ιεραρχία Του επανεστίασε ξανά την ενέργεια της Σαμπάλλα μέσω της Ιεραρχίας και το άμεσο έργο της Ιεραρχίας με την Ανθρωπότητα μπορεί να προσλάβει μια νέα έννοια, μπορεί να επανεδραιωθεί σε νέες και κάπως διαφορετικές γραμμές κι έτσι να εισάγει οριστικά εκείνο τον “καινόν ουρανόν και γη καινήν” που τόσο καιρό ανέμεναν οι άνθρωποι. Αυτό θα πάρει χρόνο, αλλά οι νέες ενέργειες και οι αναδυόμενες ποιότητές τους αρκούν για το εγχείρημα και θα ανακουφίσουν πολύ και θα επιφέρουν μεγάλες αλλαγές στην πορεία του χρόνου. Θα σημειώσετε λοιπόν ότι η Ιεραρχία αντιμετωπίζει τρεις προσαρμογές σαν αποτέλεσμα της εσκεμμένης “εκτροπής από την ευθυγράμμιση”, αν και μόνο προσωρινά, τόσο με τη Σαμπάλλα όσο και με την Ανθρωπότητα. Αυτό συμβολίζεται για μας στη Σταύρωση όταν ο Σωτήρας κρεμάστηκε ανάμεσα στον ουρανό και τη γη. Οι προσαρμογές αυτές είναι:

1.  Προσαρμογή σε εκείνες τις εξωπλανητικές ενέργειες που αποδεσμεύθηκαν στο ύψιστο κέντρο.

 Αυτό έγινε δυνατό από δύο παράγοντες:

α. Την άμεση κρούση μεταξύ Σαμπάλλα και Ανθρωπότητας ή μεταξύ θέλησης και νοημοσύνης. Είναι ένα σημαντικό σημείο που πρέπει ν’ αναγνωρισθεί.

β.  Την προσωρινή ηρεμία της αρχής της αγάπης, καθώς η Ιεραρχία ανέμενε τα αποτελέσματα και τις συνέπειες της άμεσης αυτής κρούσης πάνω στη γη.

     Αυτή εκπληρώθηκε αποτελεσματικά με πολλή καταστροφή στον κόσμο των μορφών.

2.  Προσαρμογή σε ορισμένες βασικές αλλαγές μέσα στην ίδια την Ιεραρχία που προετοιμάζεται 

     για τη διαδικασία της εξωτερίκευσης η οποία άρχισε αυτό τον αιώνα.

3.  Προσαρμογή σε μια πειθαρχημένη και αναπροσανατολισμένη ανθρωπότητα που 

εργάζεται σήμερα στο σκοτάδι, είναι περιττό να το πω, ψηλαφώντας άγνωστους δρόμους, κάνοντας έκκληση στην Ιεραρχία για περισσότερο φως και κατανόηση, αλλά αφυπνισμένη κι άγρυπνη στις αλλαγές.

Οι προσαρμογές αυτές βαίνουν με ταχύτητα· η τεχνική που χρησιμοποιείται είναι η επανευθυγράμμιση μέσω μιας οριστικής πράξης Θέλησης όσον αφορά τη Σαμπάλλα και μιας εκχυνόμενης Αγάπης όσον αφορά την ανθρωπότητα. Αυτή η Πράξη Θέλησης εκπληρώνεται από τους τρεις Αρχηγούς των Τμημάτων στην Ιεραρχία υπό την καθοδήγηση του Χριστού και των Τσόχαν των επτά κύριων Άσραμ. Συνιστούν μια ομάδα των δέκα στους Oποίους ανατέθηκε αυτό το εγχείρημα, επειδή είναι τα μόνα Μέλη της Ιεραρχίας τα Oποία κατέχουν τα αναγκαία προσόντα και στα Oποία η όψη Θέληση έχει αναπτυχθεί επαρκώς. Το εγχείρημα της έκχυσης της αρχής της Αγάπης μ’ ένα νέο και δυναμικό τρόπο εκπληρώνεται από όλους τους Διδασκάλους κι όλους τους μυημένους που έχουν λάβει την τρίτη μύηση. Αυτό το ρεύμα της αγάπης θα εστιάζεται κάθε ερχόμενη Πανσέληνο με μια ειδική πράξη ή κατάδειξη αγάπης.

Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σσ. 531-538