«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2025

                                                  Κείμενο που διαμοιράστηκε

Από το βιβλίο Εξωτερίκευσης της Ιεραρχίας

Ερχόμαστε τώρα να εξετάσουμε το απέραντο Άσραμ που ελέγχεται από το Διδάσκαλο Ρ. Είναι ο Κύριος του Πολιτισμού και το έργο Του είναι να εισάγει το νέο πολιτισμό που περιμένουν όλοι οι άνθρωποι. Είναι ένα Άσραμ τρίτης ακτίνας κι επομένως περιβάλλει μέσα στον αξεπέραστο δακτύλιο του όλα τα Άσραμ που βρίσκονται στην τρίτη Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης, στην πέμπτη Ακτίνα της Συγκεκριμένης Επιστήμης και στην έβδομη Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης. Όλα αυτά τα Άσραμ εργάζονται υπό τη γενική διεύθυνση του Διδασκάλου Ρ. Εργάζεται κυρίως μέσω των Διδασκάλων των τριών αυτών τύπων ακτινικής ενέργειας. Ο Ίδιος ασχολείται αυτή τη στιγμή με την έβδομη ακτινική ενέργεια που είναι η ενέργεια που παράγει τάξη στον πλανήτη μας.

Αυτή είναι η Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης και δια της δραστηριότητας αυτής της ενέργειας, όταν διευθύνεται και χρησιμοποιείται σωστά, επιβάλλεται ένας ρυθμός σε όλες τις όψεις της ανθρώπινης ζωής. Γίνεται σταθερά μια προσπάθεια να αναχαιτισθεί το άσχημο χάος του παρόντος και να παραχθεί η διευθετημένη ομορφιά του μέλλοντος. Το μεγάλο όπλο που χρησιμοποιείται τώρα απ’ τις συνδυασμένες Δυνάμεις του Κακού είναι το χάος, η διάσπαση, η έλλειψη εδραιωμένης ασφάλειας κι ο επακόλουθος φόβος. Η ισχύς των κακών αυτών δυνάμεων είναι εξαιρετικά μεγάλη, επειδή ανήκουν σε όλες τις ιδεολογίες και σε καμιά ιδιαίτερη ομάδα. Το χάος που παράγεται από την αδιαφορία, το χάος που παράγεται από την αβεβαιότητα, το χάος που παράγεται από το φόβο, την πείνα, την ανασφάλεια, από το να βλέπεις τους άλλους να υποφέρουν ενώ είναι αθώοι και το χάος που παράγεται από τα φιλόδοξα στοιχεία που προκαλούν σύγκρουση και διαμάχη σε κάθε έθνος (χωρίς εξαίρεση) – αυτοί είναι οι παράγοντες με τους οποίους επιχειρεί ν’ ασχοληθεί ο Διδάσκαλος Ρ.· είναι ένα εγχείρημα υπέρτατης δυσκολίας. O όλος ρυθμός της διεθνούς σκέψης πρέπει να αλλάξει κι αυτό αποτελεί ένα αργό κι επίπονο έργο· οι κακές προσωπικότητες που σε κάθε χώρα ευθύνονται για το χάος και την αβεβαιότητα πρέπει να αντικατασταθούν τελικά από εκείνους που μπορούν να συνεργασθούν με το ρυθμό της έβδομης ακτίνας κι έτσι να δημιουργήσουν διευθετημένη ομορφιά.

Το εγχείρημα περιπλέκεται περισσότερο απ’ το γεγονός ότι κατά την αντικατάσταση του χάους από την τάξη πρέπει να διατηρηθούν οι εθνικές κουλτούρες και να παρουσιασθεί στους ανθρώπους το περίγραμμα του νέου πολιτισμού. Συνεπώς το μεγάλο αυτό Άσραμ είναι αντιμέτωπο με δύο στοιχεία σε κάθε χώρα κι έθνος: εκείνους τους ανθρώπους που εμμένουν στα κακά, παλιά πράγματα του παρελθόντος κι εκείνους που εργάζονται για την ακριβώς αντίθετη σκοπιά και για εκείνο που είναι νέο. Υπό την επιρροή της έβδομης ακτινικής αυτής ενέργειας πρέπει να επέλθει ισορροπία και να διατηρηθεί, έτσι ώστε να μπορεί να διανυθεί με ασφάλεια η “ευγενής μεσαία ατραπός” της ορθής δράσης και των ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Όμως το έργο του Διδασκάλου Ρ. ελαφρύνεται από το γεγονός ότι η έβδομη ακτίνα έρχεται τώρα σε δραστηριότητα και η δυναμικότητά της αυξάνει χρόνο με το χρόνο. Το εγχείρημά του υποβοηθείται επίσης απ’ το νοήμον έργο που γίνεται από το Άσραμ του Άγγλου Διδασκάλου ο Oποίος εργάζεται σταθερά με τις αφυπνιζόμενες κι εγειρόμενες μάζες.

Κάθε Oκτώβριο και κάθε Μάρτιο ο Διδάσκαλος Ρ. συγκεντρώνει το συμβούλιο των βοηθών Του, τους Διδασκάλους και τους ανώτερους μυημένους στα Άσραμ της τρίτης, της πέμπτης και της έβδομης ακτίνας. Παρότι είναι ο Αρχηγός της τρίτης Ακτίνας Όψης και συνεπώς ελέγχει τις δύο Ακτίνες Ιδιότητας που προαναφέρθηκαν, δε χειρίζεται ο Ίδιος αυτές τις δυνάμεις, επειδή είναι ένας από τους τρεις Αρχηγούς της Ιεραρχίας και το έργο Του δεν μπορεί να περιορισθεί στη δραστηριότητα μιας ακτίνας. Εργάζεται μέσω των Άσραμ αυτών των ακτίνων, αλλά ο Ίδιος εργάζεται κυρίως σε συνεργασία με τον Χριστό και τον Μανού.

Ερχόμαστε τώρα στο έργο που εγώ (Ντ.Κ.), ένας Διδάσκαλος δεύτερης ακτίνας, επιχειρώ να κάνω. Με τι ενέργειες εργάζομαι; Ποιος είναι ο στόχος για τον οποίο μοχθώ κάτω από τη διεύθυνση των τριών μεγάλων Κυρίων της Ιεραρχίας; Εργάζομαι με την ενέργεια των ορθών ανθρώπινων σχέσεων· αυτή είναι ένα οριστικό κι ακέραιο τμήμα της ενέργειας της δεύτερης ακτίνας. Είναι ένας μαγνητικός τύπος ενέργειας κι έλκει τους ανθρώπους μαζί για καλυτέρευση και ορθή κατανόηση. Σχετίζεται επίσης με ιδιάζοντα τρόπο με την ενέργεια της πρώτης Ακτίνας της Θέλησης ή Δύναμης. Ίσως αυτό να σας διευκρινισθεί αν υποδείξω ότι η θέληση-για-το-καλό είναι μια όψη της Ακτίνας της Θέλησης, αλλά η καλή θέληση είναι μια ιδιότητα της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης-Σοφίας, συσχετίζοντας έτσι αυτή την ακτίνα με την πρώτη.

Δε χρειάζεται να επεκταθώ στο έργο που κάνω μέσα και μέσω του Άσραμ μου· το ξέρετε καλά γιατί συχνά το έχω περιγράψει και στα βιβλία μου παρουσιάζω το στόχο επαρκώς γι’ αυτή τη γενιά.

Σ’ αυτό τον ιδιαίτερο και σχετικά σύντομο κύκλο το Άσραμ μου βρίσκεται σε μια θέση-κλειδί. Αυτή τη στιγμή συνδέεται στενά με το πρώτο ακτινικό Άσραμ του Διδασκάλου Μορύα μέσω του έργου των Ανθρώπων Καλής Θέλησης και μέσω όλων των κινημάτων καλής θέλησης στον κόσμο. Η καλή θέληση είναι ουσιαστικά μια έκφραση της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης-Σοφίας κι επομένως είναι μια όψη όλων των Άσραμ στο μεγάλο εκείνο δεύτερο ακτινικό Άσραμ, την Ιεραρχία. Αλλά σήμερα όλο το έργο της καλής θέλησης γαλβανίζεται επίσης σε μια βίαιη δραστηριότητα μέσω της δυναμικής ενέργειας της πρώτης ακτίνας που εκφράζει τη θέληση-για-το-καλό.

Έχετε συνεπώς αυτό το δυναμικό τύπο ενέργειας που διοχετεύεται μέσω του Άσραμ για το οποίο είμαι υπεύθυνος. Αυτό το Άσραμ εργάζεται επίσης σε στενή συνεργασία μ’ εκείνο του Διδασκάλου Ρ., επειδή ο σκοπός μας είναι η νοήμων δραστηριότητα της ενέργειας της καλής θέλησης και το έργο που απαιτείται απ’ όλους τους άνδρες και τις γυναίκες καλής θέλησης σε ολόκληρο τον κόσμο είναι να εκφρασθεί η καλή θέληση με νοημοσύνη που εφαρμόζεται με σοφία κι επιδεξιότητα στη δράση. Όταν το Εργατικό Κίνημα θα παρασυρθεί από την ενέργεια της καλής θέλησης, θα συμβούν βασικές αλλαγές στις παγκόσμιες υποθέσεις. Θα ζητούσα απ’ όλους τους εργάτες της καλής θέλησης να προσπαθήσουν να προσεγγίσουν το εργατικό δυναμικό σε όλες τις χώρες μ’ αυτές τις ιδέες ορθά παρουσιασμένες.

Προσπάθησα εδώ να σας δώσω κάποια ιδέα της σύνθεσης αυτού του ιεραρχικού έργου για την ανθρωπότητα κι επομένως να δώσω σ’ όλους τους άνδρες και τις γυναίκες καλής θέλησης το αναγκαίο θάρρος να προχωρήσουν μπροστά.

Με ρωτάτε (και σωστά) ποια χρησιμότητα έχουν όλες αυτές οι πληροφορίες για τους ανθρώπους και τους ζηλωτές που προσπαθούν να υπηρετήσουν; Το μόνο πράγμα που χρειάζεται σήμερα η ανθρωπότητα είναι η αντίληψη ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ένα Σχέδιο που πραγματώνεται σαφώς μέσα απ’ όλα τα παγκόσμια γεγονότα κι ότι όλα όσα συνέβησαν στο ιστορικό παρελθόν του ανθρώπου κι όλα όσα συνέβησαν πρόσφατα βρίσκονται σίγουρα σε συμφωνία μ’ αυτό το Σχέδιο. Κατ’ ανάγκη επίσης, αν υπάρχει ένα τέτοιο Σχέδιο, προϋποθέτει Εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την καταγωγή του Σχεδίου και για την επιτυχή προώθησή του. Από τη σκοπιά της μέσης ανθρωπότητας που σκέφτεται με όρους γήινης ευτυχίας, το Σχέδιο πρέπει να είναι κάτι χαρούμενο και κάτι που θα κάνει την υλική ζωή ευκολότερη. Για την πνευματική Ιεραρχία το Σχέδιο περιλαμβάνει εκείνες τις προσαρμογές ή περιστάσεις που θα ανυψώσουν και θα διευρύνουν τη συνείδηση του ανθρώπινου γένους κι επομένως θα επιτρέψουν στους ανθρώπους ν’ ανακαλύψουν τις πνευματικές αξίες για λογαριασμό τους και να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές με τη δική τους ελεύθερη βούληση κι έτσι να δημιουργήσουν την απαιτούμενη βελτίωση του περιβάλλοντος, που είναι συνεπής με την ανελισσόμενη πνευματική αναγνώριση.

.... Κάτω από το ολοκληρωτικό σύστημα η ελευθερία περιορίζεται ή καταργείται, η ελεύθερη βούληση του ατόμου αναιρείται κι εμποδίζεται η έκφρασή της, το άτομο θεωρείται εξάρτημα του πανίσχυρου Κράτους και διατηρείται σ’ αυτή τη θέση με αστυνομικό έλεγχο· η ατομική ανάπτυξη δεν έχει αξία παρά μόνο στο μέτρο που εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του Κράτους, αλλά από τη σκοπιά του ολοκληρωτισμού το ίδιο το άτομο – σαν μια ανεξάρτητη θεία μονάδα της ανθρωπότητας – είναι ανύπαρκτο. Θα θέλατε λοιπόν η πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη μας να εργασθεί πάνω σε ολοκληρωτικές γραμμές, να επιβάλλει την ειρήνη και την άνεση, να κάνει βήματα που θ’ αναχαιτίσουν το κακό με τη βία και να εργασθεί για την υλική ευημερία των ανθρώπων; Ή θα θέλατε οι Διδάσκαλοι να οδηγούν την ανθρωπότητα μέσω της ορθής κατανόησης ν’ αναλάβει την αναγκαία δράση, ακόμη κι αν αυτή συνεπάγεται δοκιμές και λάθη και μια πολύ πιο αργή διαδικασία; Θα θέλατε το ανθρώπινο γένος να στέκει στα πόδια του σαν νοήμων πράκτορας του θείου Σχεδίου; Ή θα θέλατε να το αντιμετωπίζουν σαν ανεύθυνο παιδί που πρέπει να προστατευθεί ενεργά από τον ίδιο τον εαυτό του; Δεν είναι άραγε καλύτερο για τη γοργά αφυπνιζόμενη διανόηση και δραστηριότητα των ανθρώπων (σε κάθε χώρα) να εκπαιδευθεί ν’ αναγνωρίζει την ουσιαστική ενότητα όλων των ανθρώπινων όντων κι έτσι να οδηγηθεί να αναλάβει την αναγκαία δράση που θα επιβεβαιώσει αυτή την ενότητα, να εργασθεί για όλη την ομάδα των ανθρώπινων όντων σε όλες τις χώρες παντού και την ίδια στιγμή να διατηρεί τις ατομικές κι εθνικές κουλτούρες δίπλα σ’ έναν παγκόσμιο πολιτισμό κι ένα παγκόσμιο σύστημα θείας αναγνώρισης; Η Ιεραρχία εργάζεται σταθερά και με επιτυχία γι’ αυτή τη γενική ελευθερία και τη νοήμονα δραστηριότητα του ελεύθερου ατόμου· η έννοια της ενότητας και της ενωμένης δραστηριότητας για το καλό όλων συλλαμβάνεται και κατανοείται περισσότερο απ’ όσο ίσως αντιλαμβάνεσθε. 

---

 Από την παρουσίαση της αδελφής Κ. στις εργασίες της προηγούμενης Κυριακής. 

Ευχαριστούμε

Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ 

(Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας, σελ. 574-581) 

Αξίζει εδώ καθώς πραγματευόμαστε το χειρισμό της δύναμης, να δώσουμε λίγες πληροφορίες σχετικά με τη χρήση των χεριών σ’ αυτό το έργο. Ένας από τους Διδασκάλους έχει πει, “Μόνο με το χέρι οπλισμένο κι έτοιμο είτε να νικήσει είτε να χαθεί, ο σύγχρονος μυστικιστής μπορεί να ελπίζει να επιτύχει το σκοπό του”. Σκοπεύω να πω μερικά λόγια σχετικά με τα χέρια, γιατί κρύβεται περισσότερη αποκρυφιστική διδασκαλία σ’ αυτά τα λόγια απ’ ό,τι φαίνεται επιφανειακά.

Σ’ ένα από τα αρχαία βιβλία που είναι διαθέσιμα για τη διδαχή των μαθητών, συναντούμε αυτά τα λόγια:

“Το οπλισμένο χέρι είναι ένα χέρι άδειο κι αυτό προστατεύει τον κάτοχό του απ’ τις κατηγορίες των εχθρών του. Είναι ένα χέρι ελεύθερο απ’ το μίασμα των τεσσάρων συμβολικών κακών – του χρυσού, της λαγνείας, του στιλέττου και το δάκτυλου που δελεάζει.”

Τα λόγια αυτά είναι πολύ σημαντικά και θα ήταν καλό να μελετήσουμε σύντομα τον τύπο των χεριών και την ποιότητά τους, που είναι χαρακτηριστικά των μαθητών. Σ’ όλες τις μορφές της εσωτερικής διδασκαλίας τα χέρια παίζουν μεγάλο ρόλο κι αυτό για τέσσερις λόγους:

1.  Είναι το σύμβολο της κτητικότητας.

2.  Είναι κέντρα δύναμης.

3.  Είναι χειριστές του ξίφους.

4.  Είναι, όταν χρησιμοποιούνται ανιδιοτελώς:

α.  Όργανα θεραπείας.

β.  Πράκτορες με τους οποίους στρέφονται κάποια κλειδιά.

Θεωρώντας τα σαν σύμβολα κτητικότητας πρέπει να θυμάστε ότι απ’ το μέσο άνθρωπο χρησιμοποιούνται για “ν’ αρπάζει και να κρατά” και για ν’ αποκτά αυτό που ο άνθρωπος θέλει για τον εαυτό του και για την ικανοποίηση της ιδιοτελούς του επιθυμίας. Για τον πνευματικό άνθρωπο τα χέρια εξακολουθούν να είναι σύμβολα κτητικότητας, αλλά αυτός αρπάζει μόνο ό,τι χρειάζεται για την αρωγή του ομίλου και αποδεσμεύει αμέσως για το συγκεκριμένο σκοπό ό,τι απέκτησε μ’ αυτό τον τρόπο. Ο μυημένος δεν κρατά τίποτε για τον εαυτό του· ο σωτήρας της φυλής μπορεί να χρησιμοποιήσει όλα όσα βρίσκονται στη θεία αποθήκη, αλλά όχι για λογαριασμό του, μόνο για εκείνους που ζητά να βοηθήσει.

Σαν κέντρα δύναμης τα χέρια παίζουν έναν πολύ δυναμικό ρόλο, ένα ρόλο που είναι ελάχιστα κατανοητός. Είναι αποκρυφιστικό γεγονός ότι τα χέρια του μαθητή (εφόσον έχει αποκτήσει εκείνη την κτητικότητα που βασίζεται στο ανιδιοτελές ομαδικό έργο) γίνονται διαβιβαστές πνευματικής ενέργειας. Η “επίθεση των χειρών” δεν είναι άσκοπη φράση ούτε περιορίζεται αποκλειστικά στις πράξεις των επισκόπων κάποιας πίστης. Η αποκρυφιστική επίθεση των χειρών μπορεί να μελετηθεί από τέσσερις απόψεις:

1.  Στη θεραπεία. Στην περίπτωση αυτή η δύναμη που ρέει από τα χέρια προέρχεται από μια διπλή πηγή και διαμέσου δύο αιθερικών κέντρων, της σπλήνας και της καρδιάς.

2.  Στη διέγερση οποιουδήποτε ειδικού κέντρου. Η ενέργεια που χρησιμοποιείται σ’ αυτή την περίπτωση προέρχεται από τη βάση της σπονδυλικής στήλης και το λαιμό και πρέπει να συνοδεύεται από κατάλληλες λέξεις.

3.  Στο έργο της σύνδεσης ενός ανθρώπου με το εγώ του. Η δύναμη που χρησιμοποιείται εδώ πρέπει να ληφθεί από τρία αιθερικά κέντρα, το ηλιακό πλέγμα, την καρδιά και το κέντρο ανάμεσα στα φρύδια.

4.  Στο ομαδικό έργο. Εδώ χρησιμοποιείται ενέργεια που εκπορεύεται από το εγώ μέσω του κέντρου της κεφαλής, του κέντρου του λαιμού και της βάσης της σπονδυλικής στήλης.

Είναι συνεπώς προφανές ότι η Επιστήμη των Χεριών είναι μια πολύ πραγματική επιστήμη κι ότι ο μαθητής πρέπει να μάθει τη φύση των δυνάμεων των διαφόρων κέντρων, πώς να τις διαβιβάζει και να τις ενοποιεί και κατόπιν με μια πράξη θέλησης πώς να τις στρέφει προς τα έξω μέσω των τσάκρα των χεριών. Τα χέρια κάνουν το έργο τους είτε άμεσα είτε δια της προβολής μιας σταθερής ροής εφόσον τα συγχωνευμένα ρεύματα ψαυσθούν είτε έμμεσα είτε με χειρισμό. Με τη γνώση του νόμου ο μαθητής όχι μόνο μπορεί να χρησιμοποιήσει το ρεύμα που ρέει δια των κέντρων του δικού του σώματος, αλλά μπορεί επίσης να τα συνδυάσει με τα πλανητικά ή κοσμικά ρεύματα που βρίσκονται στο περιβάλλον του. Αυτό γίνεται συχνά ασυνείδητα από ομιλητές που χρησιμοποιούν μαγνητικά τα χέρια σ’ οποιοδήποτε βαθμό και τα αποτελέσματα όπως τα βλέπει ένας ψυχορατικός είναι συχνά εκπληκτικά. Όταν αυτό το έργο γίνεται συνειδητά, προστίθεται ένας πολύ δυναμικός παράγων στον εξοπλισμό του τσέλα.

Σχετικά μ’ αυτό πρέπει να έχετε κατά νου ότι το ζήτημα είναι πολύ δυσνόητο κι ότι ορισμένες ακτινικές δυνάμεις ακολουθούν τη γραμμή ελάχιστης αντίστασης από αριστερά προς τα δεξιά και άλλες από δεξιά προς τα αριστερά. Ορισμένα κέντρα διαβιβάζουν τις ενέργειές τους μέσω του δεξιού χεριού κι άλλα μέσω του αριστερού. Απαιτείται συνεπώς πολλή γνώση για να εργασθούμε επιστημονικά.

Δεν έχω χρόνο ν’ ασχοληθώ λεπτομερώς με την έννοια των χεριών καθώς χειρίζονται το ξίφος, παρά μόνο για να υποδείξω ότι το ξίφος σαν σύμβολο αντιπροσωπεύει πολλά πράγματα:

1.  Το κοφτερό, δίκοπο ξίφος είναι η ικανότητα της διάκρισης που φτάνει μέχρι τις ρίζες της ύπαρξης του τσέλα και διαχωρίζει το πραγματικό και το αληθινό από το ψεύτικο και το παροδικό. Το χειρίζεται το εγώ απ’ το νοητικό πεδίο κι αναφέρεται σαν το “Ξίφος από ψυχρό γαλάζιο ατσάλι”.

2.  Το ξίφος της απάρνησης ή ο διπλούς πέλεκυς τον οποίο χρησιμοποιεί εσκεμμένα ο τσέλα σε οτιδήποτε θεωρεί ότι μπορεί να τον καθυστερήσει από το στόχο του. Εφαρμόζεται πρωτίστως στα πράγματα του φυσικού πεδίου.

3.  Το ξίφος του Πνεύματος είναι εκείνο το όπλο που στα χέρια του μαθητή θερίζει μπροστά στα μάτια του ομίλου που υπηρετεί τα εμπόδια που στέκουν στο δρόμο της ομαδικής προόδου. Το χειρίζονται με ασφάλεια μόνο όσοι εξάσκησαν τα χέρια τους στο χειρισμό των άλλων ξιφών και στα χέρια του μυημένου είναι ένας πολύ δυναμικός παράγων.

Το Αρχαίο Σχόλιο στο οποίο αναφερθήκαμε συχνά, λέει:

“Το ατσάλι χρειάζεται για τη διαβίβαση του πυρός. Όταν η δύναμη του εσώτερου ανθρώπου συνδυασθεί με την ενέργεια που διαβιβάζεται από τα τσάκρα των παλαμών, διατρέχει την αστραφτερή λεπίδα και σμίγει με τη δύναμη του Ενός που είναι τα ΠΑΝΤΑ. Έτσι αποπερατώνεται το Σχέδιο.”

Κι έτσι, θα μπορούσε να προστεθεί, η ενέργεια της μονάδας επαυξάνεται από τη δύναμη του μεγαλύτερου Όλου.

Ειπώθηκε στα αποκρυφιστικά βιβλία και επίσης στη Μυστική Δοξασία ότι όλοι οι μυημένοι πρέπει να είναι θεραπευτές· συνεπώς ότι όλοι οι μυημένοι χρησιμοποιούν τις παλάμες των χεριών στο θεραπευτικό έργο. Επομένως μόνο όσοι έχουν χειρισθεί το ξίφος τολμούν ν’ αποθέσουν το ξίφος και να σταθούν με χέρια άδεια και υψωμένα σε ευλογία. Μόνο το “οπλισμένο χέρι” μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια στο έργο της σωτηρίας· μόνο όσοι έχουν “καταλάβει τη Βασιλεία των Ουρανών δια της βίας” και είναι αποκρυφιστικά γνωστοί σαν οι “Βίαιοι” μπορούν να πάρουν τις ουράνιες προμήθειες και να τις χρησιμοποιήσουν στο έργο της θεραπείας. Αυτό πρέπει να το έχουμε προσεκτικά κατά νου. Η αληθινή θεραπευτική δύναμη μπορεί να ρέει μόνο μέσα από εκείνους που σε κάποιο βαθμό, είτε άμεσα (με το δικαίωμα της μύησης ή της προχωρημένης μαθητείας) είτε έμμεσα, επειδή χρησιμοποιούνται στην εσώτερη πλευρά από κάποιο μύστη ή προχωρημένο θεραπευτή, συνδέονται με την Ιεραρχία. Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει τη θέση του πριν μπορέσει να θεραπεύσει ορθά. Αυτό δεν ισχύει για εκείνους τους θεραπευτές που είναι ασυνείδητοι εργάτες, όντας ισχυροί διαβιβαστές πράνα ή ηλιακής ζωτικότητας. Το όνομά τους είναι λεγεών και κάνουν πολύ καλό, μολονότι μερικές φορές η ενέργεια που διαβιβάζουν οδηγεί σε λανθασμένη διέγερση.

Αναφορικά με τη χρήση των χεριών στη στροφή κλειδιών θα δώσω μόνο μια νύξη. Μόνο εκείνα τα χέρια μπορούν να γυρίσουν το κλειδί της θύρας της μύησης, που έμαθαν την “τέχνη των κέντρων”, τη σημασία των χεριών στην υπηρεσία, το χειρισμό των ξιφών και τις τέσσερις θέσεις στις οποίες τοποθετούνται τα χέρια στην ομαδική υπηρεσία.

Μελετήστε λοιπόν τον τύπο της δύναμης που συνήθως χειρίζεσθε· γνωρίστε από ποια γραμμή ακτινικής ενέργειας έρχεται κι έτσι οδηγηθείτε σε μια αληθινότερη γνώση του εαυτού σας και των εσώτερων ικανοτήτων σας κι εξακριβώστε επίσης ποιοι τύποι ενέργειας μπορεί να σας λείπουν και πώς ο εξοπλισμός σας μπορεί να ολοκληρωθεί κατάλληλα.

Β. Η ποιότητα της χρησιμοποιούμενης δύναμης εξαρτάται αναγκαστικά από την ακτίνα από την οποία μπορεί να εκπορεύεται. Μου ζητάς να κάνω τη διάκριση μεταξύ των λέξεων τύπος και ποιότητα. Θα έλεγα ότι ο τύπος της δύναμης υποδεικνύει τη ζωική όψη, ενώ η ποιότητα υποδεικνύει τη συνειδησιακή όψη κι ότι αμφότερες είναι όψεις της οντότητας ή του όντος που ενσωματώνει κάποια ακτίνα. Ο τύπος εκδηλώνεται πρωτίστως μέσω ό,τι θα ονομάζαμε δυναμική διεύθυνση και μέσω της δύναμής του να προκαλεί κάποιο αποτέλεσμα. Αυτό βέβαια πρέπει να συνδυασθεί με την ορθή ποιότητα και την επιδεξιότητα στη δράση. Η ποιότητα υποδεικνύεται περισσότερο απ’ τη δύναμη της ελκτικής της προσέγγισης. Έχει μέσα της περισσότερη απ’ τη μαγνητική όψη απ’ ό,τι έχει ο τύπος. Οι σπουδαστές μπορούν να οδηγηθούν στην ποιότητα της δύναμης που χρησιμοποιούν, σημειώνοντας τι προσελκύουν τόσο σε περιστάσεις και ανθρώπους όσο και σε αντιδράσεις που δείχνουν οι άνθρωποι στα όσα λέει ή κάνει ο σπουδαστής. Στον τύπο επικρατεί η βουλητική όψη, ενώ στην ποιότητα συναντάται κυρίως η επιθυμητική όψη. Είναι βαθιά αληθινό ότι ανάλογα με τις επιθυμίες του ανθρώπου θα είναι και οι μορφές ζωής που θα προσελκύει σαν μαγνήτης.

Γ. Η ισχύς μιας ιδιαίτερης δύναμης μας επαναφέρει στον Κανόνα που μελετούμε, επειδή εμπεριέχει τον παράγοντα της αληθινής εμμονής και είδαμε προηγουμένως ότι η ανάδυση σε λειτουργική ζωή και δραστηριότητα κάθε μορφής εξαρτάται από την επίμονη προσοχή του δημιουργού της. Η ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί δυναμικά ή σταθερά και τα αποτελέσματα των δύο αυτών τρόπων εφαρμογής της ενέργειας διαφέρουν. Ο ένας χρησιμοποιείται κυρίως σε καταστροφικό έργο κι αυτή είναι η δυναμική μέθοδος. Υπάρχουν, λόγου χάρη, ορισμένες δυναμικές λέξεις δύναμης, που όταν χρησιμοποιούνται απ’ τους Δημιουργικούς Καταστροφείς, προκαλούν την καταστροφή των μορφών. Όμως μ’ αυτές δεν έχουν τίποτε να κάνουν οι ζηλωτές. Το σημαντικό τους έργο είναι να μάθουν το νόημα της εμμονής και της ισχύος. Είναι κυριολεκτικά μια χρονική εμμονή και η ισχύς είναι πάνω από καθετί η δύναμη ν’ αντέχουμε, να υπομένουμε, να στέκουμε σταθερά και να προχωρούμε απτόητοι. Μελετήστε λοιπόν πολύ προσεκτικά τους δυναμικούς τύπους, τη μαγνητική ποιότητα και την επίμονη ισχύ των δυνάμεων που συνιστούν τον εξοπλισμό σας. Όταν μπορείτε να τις χειρίζεσθε καταστροφικά ή εποικοδομητικά, ιδιοτελώς ή ανιδιοτελώς, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Σχέδιο ή με ιδιοτελές και προσωπικό σχέδιο, τότε θα εργάζεσθε συνειδητά και θα βαδίζετε με γνώση τη δεξιά ή την αριστερή ατραπό.

Δ. Η ταχύτητα της χρησιμοποιούμενης δύναμης εξαρτάται από τους τρεις προηγούμενους παράγοντες. Η ταχύτητα μ’ αυτή την έννοια δεν έχει ουσιαστική σχέση με το χρόνο, παρότι είναι δύσκολο να βρούμε άλλη λέξη να χρησιμοποιήσουμε στη θέση της ταχύτητας. Σχετίζεται με τον κόσμο των αποτελεσμάτων καθώς εκπορεύονται από τον κόσμο των αιτίων. Ίσως έχει ουσιαστικά σχέση με την αλήθεια, γιατί όσο πιο αληθινή είναι η ώθηση και πιο σαφής η κατανόηση του υποκειμενικού σκοπού, τόσο η ορθή διεύθυνση και η κρούση της δύναμης θ’ ακολουθήσουν αυτόματα. Θα μπορούσε ίσως η ταχύτητα να μεταφρασθεί ορθότερα με τις λέξεις “ορθή διεύθυνση”, γιατί όπου υπάρχει ορθή διεύθυνση, αληθινός προσανατολισμός, ακριβής κατανόηση του σκοπού και αναγνώριση του απαιτούμενου τύπου δύναμης, τότε υπάρχει ένα ακαριαίο αποτέλεσμα. Όταν η ψυχή καταγράψει την επιθυμητή ποιότητα και κατέχει την ισχύ του Άχρονου Όντος και την εμμονή του Ενός που υπάρχει από την αρχή, η διαδικασία της έκφρασης δύναμης και η σχέση μεταξύ αιτίου και αποτελέσματος είναι αυθόρμητη και ταυτόχρονη κι όχι διαδοχική. Αυτό μπορεί ελάχιστα να κατανοηθεί απ’ όσους δεν έχουν ακόμη τη συνείδηση του αιώνιου Τώρα. Όμως το αυθόρμητο και ταυτόχρονο αυτό αποτέλεσμα είναι το κλειδί του όλου μαγικού έργου και στις τέσσερις αυτές λέξεις – τύπος, ποιότητα, ισχύς και ταχύτητα – διατυπώνεται η ιστορία του έργου ενός Λευκού Μάγου. Αλλά περισσότερα δεν τολμώ να δώσω και ούτε μου επιτρέπεται να μιλήσω καθαρότερα. Λίγοι ακόμη είναι κατάλληλοι να γίνουν μάγοι και λίγοι (ίσως ευτυχώς) έχουν προς το παρόν αφυπνισμένα και τα επτά κέντρα, έτσι ώστε να μπορούν να εργάζονται ελεύθερα στα επτά πεδία και με τους επτά τύπους των επτά ακτινικών ενεργειών.

Θα ήθελα να τονίσω ότι οι τέσσερις αυτές όψεις της ενέργειας μπορούν να μελετηθούν από το ζηλωτή στη δική του φύση. Στο φυσικό πεδίο είναι αυτός προφανώς το μυητικό αίτιο και καθώς εργάζεται μ’ αυτές τις ενέργειες, οι τελευταίες προκαλούν μια ανταπόκριση και μια αντίδραση από εκείνους που νιώθουν την κρούση τους και εκδηλώνουν το αποτέλεσμά τους. Είναι αλήθεια λοιπόν, έτσι δεν είναι, ότι εργαζόμαστε και ζούμε σ’ έναν κόσμο δυνάμεων; Δε χρειαζόμαστε κάποιο μακρινό τόπο ή ειδική περιοχή στην οποία να ζήσουμε και να μάθουμε και να εργασθούμε, γιατί κατοικούμε σ’ έναν κόσμο δύναμης κι ενέργειας· εμείς οι ίδιοι απαρτιζόμαστε από μονάδες δύναμης ή ενέργειας· και χειριζόμαστε δύναμη, εν γνώσει μας ή όχι, στη διάρκεια των εικοσιτεσσάρων ωρών της ημέρας. Το πεδίο της αποκρυφιστικής μας εκγύμνασης είναι το πεδίο του κόσμου κι ο κόσμος των ιδιαίτερων περιστάσεων και του περιβάλλοντός μας.

     «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2025

                                                  Κείμενο που διαμοιράστηκε

Από το βιβλίο Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας

Ερχόμαστε τώρα στο προπαρασκευαστικό έργο που γίνεται απ’ το Διδάσκαλο ο Oποίος ξεκίνησε αυτό που ονομάζετε “εργατικό κίνημα”. Θεωρείται από την Ιεραρχία σαν μια από τις πιο επιτυχείς προσπάθειες σ’ όλη την ιστορία για να αφυπνισθούν οι μάζες των ανθρώπων (στις κατηγορίες που αποκαλούνται μεσαία τάξη και κατώτερη τάξη) στη γενική βελτίωση κι έτσι να εδραιωθεί μια ορμή που θα μπορούσε, μιλώντας αποκρυφιστικά, “να τους στρέψει στο φως”.

Μαζί με την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος ήρθε σε ύπαρξη η μαζική εκπαίδευση με αποτέλεσμα – από τη σκοπιά της αναπτυγμένης νοημοσύνης – να ανυψωθεί παγκόσμια το όλο επίπεδο της συνειδητής επίγνωσης. Υπάρχει ακόμη πολύς αναλφαβητισμός, αλλά ο μέσος πολίτης σ’ όλες τις Δυτικές δημοκρατίες και στη Σοβιετική Ένωση είναι το ίδιο καλά μορφωμένος όσο κι ο διανοούμενος του Μεσαίωνα. Σ’ αυτή τη δραστηριότητα έχετε ένα έκδηλο παράδειγμα πώς εργάζονται οι Διδάσκαλοι, γιατί (για το μέσο παρατηρητή) το εργατικό κίνημα πρόβαλε από τις μάζες και τις εργαζόμενες τάξεις· ήταν μια αυθόρμητη ανάπτυξη που βασιζόταν στη σκέψη και τη διδασκαλία μιας χούφτας ανθρώπων οι οποίοι θεωρήθηκαν αρχικά ταραξίες και ταραχοποιοί· στην πραγματικότητα ήταν μια ομάδα μαθητών (πολλοί απ’ αυτούς δεν είχαν συνείδηση της εσωτερικής τους θέσης) που συνεργάζονταν με το Νόμο της Εξέλιξης καθώς και με το ιεραρχικό Σχέδιο. Δεν ήταν ιδιαίτερα προχωρημένοι μαθητές, αλλά συνδέονταν με κάποιο Άσραμ (ανάλογα με την ακτίνα τους) και συνεπώς υπόκεινταν σε εντύπωση. Αν ήταν προχωρημένοι μαθητές ή μυημένοι, το έργο τους θα ήταν άχρηστο, γιατί η παρουσίασή τους του Σχεδίου δε θα προσαρμοζόταν στο επίπεδο νοημοσύνης των τελείως αμόρφωτων μαζών που αποτελούσαν τότε το εργατικό δυναμικό.

Ο Διδάσκαλος αυτός εργάζεται κυρίως με την ιντελλιγκέντσια κι επομένως είναι Διδάσκαλος τρίτης ακτίνας – πάνω στην Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης. Το Άσραμ Του ασχολείται με τα προβλήματα της βιομηχανίας κι ο στόχος κάθε σκέψης, κάθε σχεδιασμού και κάθε εργασίας για να εντυπωθούν οι δεκτικές διάνοιες κατευθύνεται προς την πνευματοποίηση των εννοιών του εργατικού κόμματος σε κάθε χώρα και των βιομηχάνων, στρέφοντάς τους έτσι προς το στόχο του ορθού μερισμού σαν το μεγαλύτερο βήμα προς τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις. Επομένως αυτός ο Διδάσκαλος συνεργάζεται με το Διδάσκαλο Ρ. – ο Oποίος είναι ο Αρχηγός του τρίτου ακτινικού Άσραμ και ο Oποίος είναι επίσης ένας απ’ το Τρίγωνο Δυνάμεων που ελέγχει το μεγαλύτερο Άσραμ της ίδιας της Ιεραρχίας. Το Άσραμ αυτού του Διδασκάλου (ο Οποίος έκρυβε πάντα το όνομά Του από τη γνώση του κοινού) είναι ένα μικρότερο Άσραμ μέσα στο μεγάλο τρίτο ακτινικό Άσραμ, όπως ακριβώς το Άσραμ μου βρίσκεται μέσα στον αξεπέραστο δακτύλιο του Άσραμ του Διδασκάλου Κ.Χ. Αυτός ο Διδάσκαλος είναι κατ’ ανάγκη Άγγλος, γιατί η βιομηχανική επανάσταση ξεκίνησε πριν εκατό περίπου χρόνια στην Αγγλία και η δυναμικότητα του έργου που έγινε σχετίζεται με το μαζικό του αποτέλεσμα και με τις συνέπειες που επιτυγχάνονται σε κάθε χώρα από την εργασία και τις μεθόδους της. Όλες οι μεγάλες εργατικές οργανώσεις, εθνικές και διεθνείς, υποκειμενικά συνδέονται χαλαρά μεταξύ τους, επειδή σε κάθε ομάδα αυτός ο Διδάσκαλος έχει τους μαθητές Του που εργάζονται συνεχώς για να διατηρήσουν το κίνημα σε ευθυγράμμιση με το θείο Σχέδιο. Είναι καλό να έχετε κατά νου ότι όλα τα μεγάλα κινήματα στη γη επιδεικνύουν τόσο το καλό όσο και το κακό· το κακό πρέπει να υποταχθεί και να διαλυθεί ή να εκτοπισθεί στην πρέπουσα θέση του, προτού μπορέσει να βρει αληθινή έκφραση εκείνο που είναι καλό και σε ευθυγράμμιση με τον ιεραρχικό σχεδιασμό. Ό,τι αληθεύει για το άτομο, αληθεύει επίσης και για τις ομάδες. Προτού μπορέσει η ψυχή να εκφρασθεί με το μέσον της προσωπικότητας, αυτή η προσωπικότητα πρέπει να υποταχθεί, να ελεγχθεί, να εξαγνισθεί και να αφιερωθεί στην υπηρεσία. Αυτή η διαδικασία ελέγχου και καθυπόταξης συνεχίζεται τώρα και καταπολεμείται κραυγαλέα απ’ τα ιδιοτελή και φιλόδοξα στοιχεία.

Ωστόσο το έργο αυτού του Διδασκάλου είναι εξαιρετικά επιτυχές στην προετοιμασία της διανοητικής αρχής των μαζών για την τελική ορθή αναγνώριση του Χριστού. Αναπτύσσεται μια ορθή αίσθηση αξιών και τα θεμέλια του νέου πολιτισμού βρίσκονται στην ορθή διεύθυνση της δυναμικής αυτής εργασιακής ομάδας σε κάθε χώρα.

Επομένως το Άσραμ του Διδασκάλου αυτού ασχολείται με τα παγκόσμια οικονομικά προβλήματα κι επίσης με την άμεση επίθεση ενάντια στο βασικό υλισμό που βρίσκεται στο σύγχρονο κόσμο. Τα προβλήματα των συναλλαγών και των ανταλλαγών, η σημασία του χρήματος, η αξία του χρυσού (ένα βασικό σύμβολο της τρίτης Ακτίνας της Ενεργούς Νοημοσύνης), η δημιουργία ορθών στάσεων για την υλική διαβίωση και η όλη διαδικασία της ορθής διανομής είναι μερικά απ’ τα πολλά προβλήματα με τα οποία ασχολείται αυτό το Άσραμ· το έργο που έγινε είναι τεράστιο και μεγάλης σπουδαιότητας στην προετοιμασία του νου των ανθρώπων για την επιστροφή του Χριστού και για τη Νέα Εποχή που θα εγκαινιάσει. Μέσα σ’ αυτό το Άσραμ βρίσκονται να εργάζονται δραστήρια κεφαλαιούχοι και ηγέτες των εργατών, ειδικοί οικονομολόγοι και σκεπτόμενοι εργάτες και μέλη όλων των διαφορετικών ιδεολογιών που επικρατούν σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα. Πολλοί απ’ αυτούς είναι ό,τι ο ορθόδοξος θρησκευόμενος ή ο περιχαρακωμένος σπουδαστής του αποκρυφισμού θα θεωρούσε σαν μη πνευματικούς, όμως όλοι τους είναι στην πραγματικότητα βαθιά πνευματικοί με την ορθή έννοια, αλλά δε νοιάζονται για ετικέτες, για σχολές σκέψης, ούτε για την ακαδημαϊκή, εσωτερική διδασκαλία. Επιδεικνύουν έμπρακτα μέσα τους μια ζωντάνια που είναι το σημάδι της μαθητείας.

Έχει έρθει ο καιρός που πρέπει να συλληφθεί η πρώτη και κύρια αρχή που διέπει τον αληθινό εσωτερισμό σαν ρυθμιστική όλων των ιεραρχικών εργατών: Oρθό Κίνητρο.

Έχει έρθει ο καιρός που θα αναγνωρισθεί ότι η ποιότητα του ασραμικού έργου είναι πρώτα απ’ όλα: Ανιδιοτελής Υπηρεσία.

 Έχει έρθει ο καιρός που πρέπει να αντιληφθούν οι άνθρωποι παντού ότι  η είσοδος στο Άσραμ ενός Διδασκάλου εξαρτάται από τη Νοημοσύνη,  συν το ορθό κίνητρο και την υπηρεσία.

Όταν οι τρεις αυτοί παράγοντες είναι παρόντες σε κάθε ανθρώπινο ον, οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν ότι τους παρουσιάζεται καλό υλικό για εκπαίδευση. Σήμερα ο κόσμος είναι γεμάτος από τέτοιους άνδρες και γυναίκες και σ’ αυτούς βρίσκεται η κυρίαρχη ελπίδα του μέλλοντος.

Θα ήθελα να συζητήσω ένα ακόμη σημείο. Μέσα από το έργο αυτού του Διδασκάλου και του Άσραμ Του θα επέλθει το “σφράγισμα της πύλης του κακού”, (667) επειδή είναι ουσιαστικά ο όμιλος ο οποίος (αν τολμώ να το εκφράσω έτσι) καταπιάνεται με τον ωμό υλισμό και τις εσφαλμένες αξίες που δημιουργεί. Η θύρα πρέπει να σφραγισθεί από μια απέραντη μάζα συντονισμένων ανθρώπινων δυνάμεων κι όχι από έναν ή δύο φωτισμένους ανθρώπους. Το γεγονός αυτό πρέπει να το συλλάβετε. Η ενέργεια της αγάπης-σοφίας, η ενέργεια της δεύτερης ακτίνας, μπορεί και θα εισάγει το Βασίλειο του Θεού· η ενέργεια της θείας θέλησης μπορεί και θα γαλβανίσει με τη δυναμική της ισχύ ολόκληρη την ανθρώπινη οικογένεια μέχρι το σημείο που μπορεί να γίνει μια ομαδική μετάβαση από το τέταρτο στο πέμπτο βασίλειο. Θα σημειώσετε λοιπόν πώς οι τρεις θείες όψεις ενώνονται σε μια μεγάλη κίνηση που θα εισάγει το Βασίλειο του Θεού κι ότι το πρώτο βήμα προς την επιθυμητή αυτή κορύφωση είναι η εμφάνιση των Διδασκάλων πάνω στο φυσικό πεδίο και μετά, κάπως αργότερα, η επανεμφάνιση του Χριστού.

Όμως το πρώτο βήμα προς την επιθυμητή αυτή κορύφωση είναι η εμφάνιση των Διδασκάλων πάνω στο φυσικό πεδίο και μετά, κάπως αργότερα, η επανεμφάνιση του Χριστού. (Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας)

    ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΞΟΤΗ   

   ΑΚΡΙΒΗΣ ΩΡΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ 1:14 - Πέμπτη 5/12/2025   

Κατά την εσωτέρα αστρολογία, εσωτερικός κυβερνήτης του Τοξότη είναι η ίδια η Γη που είναι επίσης κυβερνήτης, του πολικού αντίθετου των Διδύμων. Είναι αυτοί οι δυο μοναδικοί αστερισμοί που κυβερνώνται από τη Γη. Υπάρχει μια γραμμή δύναμης που τους ενώνει, όπως τους δυο πόλους ενός μαγνήτη. Η υποκειμενική τους σχέση συνιστά μια μοναδική ευκαιρία.

Με αυτό τον τρόπο γίνεται δυνατή  η ανάπτυξη της ενσαρκωμένης ψυχής, η αυτοσυνείδηση, η προσαρμογή της μορφής στη ζωή με τη συνακόλουθη λύτρωση της ανθρώπινης μονάδας από τη μορφή -όχι από την ύλη, γιατί η μητέρα είναι άφθαρτη (Π.Κ.Π.:150)- που θα οδηγήσει τον άνθρωπο στο όρος στον Αιγόκερω.

Σε κοσμικό επίπεδο (Π.Κ.Π.: 1083,1255) το μεγαλύτερο άστρο του αστερισμού του Ωρίωνα-Θεού κατά τους Αιγυπτίους, που είναι ο Μπέτελγκεζ (είναι 5ης ακτίνας και ελέγχει την 3η μύηση) δρα διαμέσου του Τοξότη και επηρεάζει, εξαιτίας του εκτεταμένου και ισχυρού του μαγνητικού πεδίου το ηλιακό μας σύστημα και φυσικά τη Γη, εκχύνοντας ενέργειες της 2ης ακτίνας δια του πλανήτη Δία -εξωτερικό κυβερνήτη του Τοξότη-.  

Μαζί με τη Γη – ακτίνα Μονάδας 1η-  ο αλχημιστής Πλούτων -ακτίνα Προσωπικότητας 1η- κυβερνούν κατά την εγωϊκή περίοδο τον Τοξότη. Είναι η ποιότητα εκείνη που επιφέρει το θάνατο όλων εκείνων των παραγόντων που εμποδίζουν τη σύνθεση. Επιφέρει το θάνατο της ενστικτώδους φύσης που βρίσκεται πίσω από κάθε δυϊσμό. Υπάρχει μέσα σε αυτό που η Μυστική Δοξασία ονομάζει η αρχή της αχανκάρα ή της επίγνωσης του χωριστικού εαυτού.

Η δράση του Πλούτωνα στη συνείδηση είναι τριπλή: εξαγνίζει-καταστρέφει-οργανώνει. Είναι καταστροφικός αν πρόκειται να καταστρέψει βασικές δομές της συνείδησης που εμποδίζουν την ανάδυση του πολιτισμού. Μπορεί να είναι η καταστροφή των περιχαρακώσεων π.χ. των εκάστοτε θεολογιών. Άλλες δομές της συνείδησης μπορεί όμως να εξαγνίζονται, π.χ. η ορθή κριτική στάση των λαών απέναντι στην ισοπεδωτική ομογενοποίηση της παγκοσμιοποίησης που απορρίπτει την ιδιαιτερότητα κι έτσι απορρίπτει έμμεσα τη σύνθεση. Μπορεί τέλος, άλλες δομές να οργανώνονται, όπως η παγκόσμια αναγνώριση ότι απαιτείται κάποιος διεθνής νόμος για την αντιμετώπιση τόσο της τρομοκρατίας όσο και των δυνάμεων της περιφρούρησής της.

Υπάρχουν τρεις όψεις της θέλησης:  Του Πνεύματος ή Μονάδας, της Ψυχής και της Προσωπικότητας. Ο Θιβετανός ξεχωρίζει αυτές τις τρεις θελήσεις, θέληση για πρόοδο,  θέληση για αγάπη, θέληση για αποκτήματα. Πάρα πολλοί άνθρωποι βαδίζουν την ατραπό της μαθητείας μέσω της θέλησης του προσωπικού εαυτού.

Το καινούργιο που παρουσιάζεται είναι αυτή η έμφαση στη Θέληση. Η Μονάδα έχει έλθει σε επαφή με την προσωπικότητα.  Η Σαμπάλλα έχει έλθει σε επαφή με την Ανθρωπότητα – και σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν αντανακλάται μέσω της Ψυχής ή της Ιεραρχίας. To μυστικό των ανώτερων μυήσεων έγκειται στην εκπαιδευμένη χρήση της ανώτερης θέλησης, όχι απλώς στον εξαγνισμό ή την αυτομαθητεία.

Τον Τοξότη μυημένο ή άλλως ιεραρχικά κυβερνά η Άρεια Θέληση για την καταστροφή του θανάτου. Ο Άρης, το λανθάνον Πυρ είναι το alter-ego του Πλούτωνα.Και οι δύο, ο Άρης και ο Πλούτωνας μπορούν να συσχετιστούν με ένα από τα κέντρα της Θέλησης, ενεργό, δραστήριο και μεταμορφωτικό -καθώς μεταστοιχειώνει το πυρ δια της τριβής- τη βάση του κέντρου της σπονδυλικής στήλης, διαβάζουμε στην αποδελτίωση του Μάικλ Ρόμπινς για την εξέλιξη του Ηλιακού Λόγου.

Ο Άρης είναι η «λανθάνουσα κουνταλίνι» και στον άνθρωπο αντιπροσωπεύει όλη την Προσωπικότητα, ενώ η «κουνταλίνι σε ευφυή δραστηριότητα» ανήκει στον Ερμή (Π.Κ.Π.:181) και ίσως ελλογίζει την τέταρτη μύηση.

Η ζωή της ανώτερης θέλησης, που καλύπτει τις ανώτερες μυήσεις, φαίνεται να ασχολείται καθ` ολοκληρία με το Σκοπό, με την πλήρη ολότητα, την πλήρη ολοκλήρωση, αυτό που ο Πατάντζαλι ονομάζει «απομονωμένη ενότητα».