ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ NEAΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΔΥΜΟΥΣ 

 ΑΚΡΙΒΗΣ ΩΡΑ Ν. ΣΕΛΗΝΗΣ 06.02 - Τρίτη 27.5.2025

Κ Α Λ Η   Θ Ε Λ Η Σ Η

(Ανθολογία από τα έργα του Θιβετανού. Aπό το βιβλίο Serving Humanity)

 

Η αίσθηση του προσανατολισμού στην ανθρωπότητα. Υποθέτω ότι θ’ αναγνωρίσετε την αλήθεια που δηλώνω όταν εκφράζω τη γνώμη ότι η ατομική ή προσωπική σας αγάπη για την ανθρωπότητα και η εστία της προσοχής σας στην ανθρώπινη ανάγκη είναι υπερβολικά θεωρητική. Είναι μεταβατική και πειραματική στην πράξη. Oι προθέσεις σας είναι καλές κι εξαίρετες αλλά δεν έχετε ακόμη τη συνήθεια του ορθού προσανατολισμού και πολλά απ’ όσα κάνετε είναι αποτέλεσμα επιβαλλόμενης θυσίας και κόστους· δε σας είναι φυσικά· είναι επίσης αποτέλεσμα ελπιδοφόρου προσπάθειας· ακόμη βρίσκεστε σε σύγχυση απέναντι στο πρόβλημα του προσανατολισμού προς την Ιεραρχία και την ψυχή σας και ταυτόχρονα του προσανατολισμού προς την ανθρωπότητα και τους συνανθρώπους σας. Αλλά θα έρθει η ώρα που θα είστε προσωπικά τόσο αποκεντρωμένοι, ώστε αυτόματα η αίσθηση των “άλλων” θα σας είναι πολύ ισχυρότερη απ’ ό,τι η αίσθηση της προσωπικότητας ή του κατώτερου εαυτού. Αφήστε τη φαντασία σας να καλπάσει για λίγο, απεικονίζοντας την κατάσταση του κόσμου όπου η πλειονότητα των ανθρώπινων όντων θα είναι απορροφημένη στο καλό των άλλων κι όχι στους δικούς της εγωιστικούς στόχους. Ένα τέτοιο παιγνίδι της φαντασίας είναι καλό κι εποικοδομητικό και θα βοηθήσει να έρθει σ’ εκδήλωση ο νέος εκείνος κόσμος κι ο νέος εκείνος τύπος ανθρωπότητας που αναπόφευκτα θα καταδείξει το μέλλον. Δεν πρόκειται να επεκταθώ σ’ αυτό· η πρακτική της καλής θέλησης θα θέσει τα θεμέλια για το νέο αυτό τύπο ευαισθησίας. (Μαθητεία στην Νέα Εποχή ΙΙ, 297/8)

 

Η δυνατότητα της καλής θέλησης

 Πολλά θα εξαρτηθούν απ’ ό,τι σκέφτεσθε και κάνετε όλοι σας κι όλοι οι άνθρωποι καλής θέλησης και οι μαθητές. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ένα ακόμη ενθαρρυντικό γεγονός κι αυτό είναι ότι τη δύναμη τη χειρίζονται εκείνοι που ζητούν να ζουν σαν ψυχές και σε επαφή με την ψυχή κι ο κόσμος των πνευματικών πραγματικοτήτων είναι πέρα από κάθε αναλογία ως προς την αίσθηση της δύναμης και χρησιμότητας που καταγράφουν. Καθώς προσπαθείτε να χειρισθείτε την πνευματική δύναμη εποικοδομητικά και ανιδιοτελώς είσθε πολύ πιο ισχυροί απ’ ό,τι αντιλαμβάνεσθε. Αν προσθέσετε σ’ αυτή την αντίληψη την αναγνώριση πως δεν είσθε μόνοι, αλλά ότι άνθρωποι με το ίδιο όραμα και με τα ίδια ιδανικά και την πνευματική έφεση βρίσκονται σε κάθε χώρα ανεξαιρέτως, σε κάθε θρησκεία, ομάδα και οργάνωση, τότε μπορείτε να προχωρήσετε με θάρρος κι ελπιδοφόρα πίστη. Αν αυτή είναι μια δήλωση γεγονότος (και πιστεύω ότι είναι), τότε ας προχωρήσουμε ενωμένοι με τους αδελφούς μας παντού, έχοντας συνείδηση της ευκαιρίας, της δύναμης, της ευθύνης και της χαράς της υπηρεσίας.

Όσον αφορά κάποια πράγματα που μπορείτε να κάνετε, θα πρότεινα τα ακόλουθα. Αρνηθείτε να επιτρέψετε να παρασυρθείτε απ’ οποιαδήποτε ψύχωση φόβου ή να πανικοβληθείτε απ’ οποιαδήποτε στάση από την οποία η αγωνία και η αναταραχή και η δυστυχία στον κόσμο μπορεί να σας καταβάλλει. Μοχθήστε να σταθείτε σε πνευματική ύπαρξη. Κάθε πρωί στο διαλογισμό σας επιδιώξτε να πάρετε αυτή τη στάση με μια νέα κι ανανεωμένη βεβαιότητα και να τη διατηρήσετε στη διάρκεια των ωρών της υπηρεσίας που βρίσκεται μπροστά σας κάθε μέρα. Αυτό δε θα είναι κάτι εύκολο να γίνει, αλλά μπορείτε να το κάνετε αν ηρεμείτε αρκετά για πέντε λεπτά κάθε πρωί – πλήρως κι ενδόμυχα ήρεμοι – κι αν γεμίζετε τις ημέρες σας με ζωτική ενασχόληση και αληθινή υπηρεσία, περιφρουρώντας προσεκτικά κάθε σκέψη και ομιλία. (Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, 81-82)

 

Η καλή θέληση είναι η απλούστερη έκφραση της αληθινής αγάπης και η πιο κατανοητή. Η χρήση της καλής θέλησης αναφορικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα κατευθύνει εποικοδομητικά τη νοημοσύνη· όπου εμφανίζεται η καλή θέληση τα τείχη του χωρισμού και της δυσπιστίας καταρρέουν.

Η αγάπη και η κατανόηση θα συνοδεύσουν τελικά την πρακτική έκφραση της καλής θέλησης σαν ενός συντελεστή σε κάθε είδος ανθρώπινης σχέσης και σαν μεθόδου επαφής μεταξύ κομμάτων, μειονοτήτων, κρατών καθώς και στους τομείς της διεθνούς πολιτικής και της θρησκεία. Η έκφραση της αληθινής αγάπης σαν παράγοντα της πλανητικής μας ζωής βρίσκεται ίσως μακριά στο μέλλον, αλλά η καλή θέληση συνιστά μια άμεση δυνατότητα και η οργάνωση της καλής θέλησης αποτελεί μια εξέχουσα ανάγκη.

Πολλά λέγονται σήμερα για την καλή θέληση και η λέξη αυτή χρησιμοποιείται αδιάκοπα· υπάρχει η αληθινή πρόθεση να χρησιμοποιηθεί σε κάθε τομέα της ανθρώπινης σκέψης και σε σχέση με κάθε ανθρώπινη ανάγκη· έχουμε ενδείξεις ότι σήμερα γίνεται μια ουσιαστική προσπάθεια για την αποτελεσματική εφαρμογή της καλής θέλησης στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για ειρήνη και κατανόηση καθώς και στην προαγωγή των ανθρώπινων σχέσεων.

Βασική ανάγκη σήμερα είναι μια τολμηρή εκστρατεία από μέρους όλων των ανθρώπων καλής θέλησης για να διευκρινίσουν την έννοια της καλής θέλησης, να τονίσουν την πρακτική φύση της έκφρασής της και να συγκεντρώσουν σ’ έναν αποτελεσματικό και δραστήριο παγκόσμιο όμιλο όλους τους ομοϊδεάτες τους, όχι για να ιδρύσουν μια υπεροργάνωση, αλλά για να πείσουν τους δυστυχισμένους, τους καταπιεσμένους και τους κατατρεγμένους για το μέγεθος της νοήμονος αρωγής στην οποία μπορούν να ελπίζουν. Πρέπει ακόμη να καταδείξουν την ικανότητά τους να ενισχύουν όλους τους εργάτες στον αγώνα τους για την καθιέρωση ορθών ανθρώπινων σχέσεων και να τους βεβαιώσουν για την ισχύ μιας εκπαιδευμένης και άγρυπνης κοινής γνώμης (εκπαιδευμένης απ’ τους ανθρώπους καλής θέλησης) στην οποία μπορούν να στηρίζονται. Έτσι θα εμφανισθούν σε κάθε χώρα, πόλη και χωριό άνθρωποι καλής θέλησης – με εξασκημένη κατανόηση, ρεαλιστικές αντιλήψεις, βαθιά γνώση των παγκόσμιων προβλημάτων και με όρεξη να διαδώσουν την καλή θέληση και να εντοπίσουν τους ομοϊδεάτες τους στο άμεσο περιβάλλον τους.

Το έργο των ανθρώπων καλής θέλησης είναι εκπαιδευτικό. Δεν ισχυρίζονται ότι κατέχουν κάποια θαυματουργή λύση για τα διεθνή προβλήματα αλλά γνωρίζουν πως ένα πνεύμα καλής θέλησης, ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται και συμπληρώνεται από γνώση, μπορεί να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα και μια στάση που θα κάνουν εφικτή την επίλυση των προβλημάτων. Σε οποιαδήποτε συνάντηση ανθρώπων καλής θέλησης, ανεξάρτητα απ’ την πολιτική, εθνική ή θρησκευτική τους τοποθέτηση, δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην μπορεί τελικά να επιλυθεί και μάλιστα ικανοποιητικά για όλες τις πλευρές. Το κύριο έργο των ανθρώπων καλής θέλησης είναι η δημιουργία αυτής της ατμόσφαιρας και η καλλιέργεια αυτής της στάσης κι όχι η παρουσίαση κάποιας στερεότυπης λύσης. Αυτό το πνεύμα της καλής θέλησης μπορεί να είναι παρόν ακόμη κι όταν υπάρχουν ριζικές διαφωνίες ανάμεσα στα ενδιαφερόμενα μέρη. Αυτό όμως συμβαίνει σπάνια σήμερα. Ένα γνήσιο πνεύμα καλής θέλησης κυριαρχεί πλέον κάποιες συζητήσεις στον οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών πάνω σε δυσεπίλυτα και ακανθώδη θέματα κι αυτό γίνεται όλο και πιο φανερό.

Για κανένα λόγο δεν πρέπει να πιστέψουμε ότι η ανάπτυξη της καλής θέλησης στον κόσμο είναι απαραίτητα αργή και σταδιακή. Το αντίθετο μπορεί να συμβεί εφόσον όσοι διαπνέονται πραγματικά από καλή θέληση και είναι απαλλαγμένοι από προκαταλήψεις, αναζητήσουν τους συντρόφους τους κι εργαστούν μαζί για τη διάδοση της καλής θέλησης. Είναι υπερβολικά δύσκολο για τους στενόμυαλους, τους θρησκόληπτους ή τους αδιάλλακτους εθνικιστές να κατανοήσουν την καλή θέληση. Ίσως το επιτύχουν αν ενδιαφερθούν για το συνάνθρωπό τους δίχως να τον περιορίζουν, αλλά πρέπει να καταλύσουν τους χωριστικούς φραγμούς που ορθώνονται στις σκοτεινές περιοχές του νου τους. Πρέπει ν’ αναπτύξουν (εσκεμμένα) τη γνήσια καλή θέληση (όχι την ανοχή) απέναντι στις προκαταλήψεις τους, στους αλλόθρησκους και στις χώρες ή τις φυλές που ανταγωνίζονται ή καταφρονούν. H προκατάληψη είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ενός χωριστικού τοίχου.

Η καλή θέληση είναι πολύ περισσότερο διαδεδομένη στον κόσμο απ’ ό,τι νομίζουμε· χρειάζεται απλά να την εντοπίσουμε, να την καλλιεργήσουμε και να την εφαρμόσουμε. Δεν πρέπει βέβαια να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από ομάδες που εργάζονται για τους δικούς τους σκοπούς, ανεξάρτητα απ’ την εντιμότητα, την ορθότητα ή την ειλικρίνειά τους. Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος παρέκκλισης και φατριασμού. Οι άνθρωποι καλής θέλησης στέκουν ανάμεσα στις αντιτιθέμενες παρατάξεις προκειμένου να δημιουργήσουν συνθήκες που θα επιτρέψουν τη συζήτηση και τη συνδιαλλαγή. Διανύουν σταθερά την “ευγενή μεσαία ατραπό” του Βούδδα, η οποία διατρέχει τα ζεύγη των αντιθέτων και οδηγεί κατευθείαν στην καρδιά του Θεού· βαδίζουν τη “στενωπό” της αγάπης στην οποία αναφέρθηκε ο Χριστός και το κατορθώνουν εκφράζοντας τη μόνη όψη της αγάπης που μπορεί προς το παρόν να κατανοήσει η ανθρωπότητα: την Καλή Θέληση.

Όταν η καλή θέληση εκφρασθεί κι οργανωθεί, αναγνωρισθεί και χρησιμοποιηθεί, τα παγκόσμια προβλήματα, όποια κι αν είναι, θα βρουν γρήγορα λύση· όταν η καλή θέληση γίνει ένας γνήσιος κι ενεργός συντελεστής των ανθρώπινων υποθέσεων, θα οδηγηθούμε σε μια πλήρη κι ολοκληρωμένη κατανόηση της φύσης της αγάπης και σε μια έκφραση κάποιας υπέρτερης όψης της θείας αυτής αγάπης· όταν η καλή θέληση κυριαρχήσει στους ανθρώπους, θα εδραιωθούν οι ορθές ανθρώπινες σχέσεις και θα προβάλει ένα νέο πνεύμα εμπιστοσύνης, καλοπιστίας και κατανόησης.

Αναρίθμητες χιλιάδες ανδρών και γυναικών καλής θέλησης βρίσκονται σε κάθε μέρος του κόσμου. Πρέπει να εξευρεθούν, να προσεγγισθούν και να έρθουν σ’ επαφή μεταξύ τους· να εργαστούν για τη δημιουργία μιας ορθής ατμόσφαιρας στις διεθνείς υποθέσεις και στις κοινότητές τους· να αντιληφθούν ότι ενωμένοι είναι πανίσχυροι κι ότι μπορούν να εκπαιδεύσουν και να διαφωτίσουν την κοινή γνώμη έτσι ώστε η διεθνής προσέγγιση στα παγκόσμια προβλήματα να είναι δίκαιη, ορθή και σύμφωνη με το θείο σχέδιο· ν’ αντιληφθούν ότι η λύση των κρίσιμων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα στο κατώφλι της Νέας Εποχής, δεν πρόκειται να επιτευχθεί με την επιλογή κάποιας τακτικής και την επιβολή της με την προπαγάνδα. Θα επιτευχθεί με την προαγωγή και την ανάπτυξη του πνεύματος της καλής θέλησης (που έχει σαν επακόλουθα μια ορθή ατμόσφαιρα και μια υγιή στάση) καθώς και με μια στοργική καρδιά.

Η εποχή του Χριστιανισμού εγκαινιάστηκε από μια δράκα ανθρώπων, τους δώδεκα Αποστόλους, τους εβδομήντα μαθητές και τους πεντακόσιους που αναγνώρισαν το μήνυμα του Χριστού. Η νέα εποχή στην οποία ο Χριστός “θα δει το μόχθο της ψυχής Του και θ’ αγαλλιάσει”, εγκαινιάζεται τώρα από χιλιάδες ανθρώπους καλής θέλησης που μπορούν να δραστηριοποιηθούν ακόμη περισσότερο αν εντοπισθούν, προσεγγισθούν και οργανωθούν. (Τα Προβλήματα της Ανθρωπότητας, 118 κε)

 

Πώς μπορεί να σταθεροποιηθεί κι ο κόσμος να οδηγηθεί σε συνθήκες όπου θα υπάρχει δίκαιη και σωστή επάρκεια για όλους; Πώς μπορούν οι εθνικές διαφορές να επουλωθούν και να τερματισθούν τα φυλετικά μίση; Πώς μπορούν οι πολλές θρησκευτικές ομάδες να συνεχίσουν το έργο της καθοδήγησης των ανθρώπων για την έκφραση της θειότητάς τους στις γραμμές της ατομικής κληρονομιάς κι όμως ταυτόχρονα να υπάρχουν σε αρμονία και να παρουσιάζουν ένα ενωμένο μέτωπο στον κόσμο; Πώς μπορούν να τερματισθούν οι πόλεμοι και να έλθει ειρήνη στη γη; Πώς μπορεί να εδραιωθεί η αληθινή ευημερία που είναι αποτέλεσμα της ενότητας, της ειρήνης και της αφθονίας;

Mόνο με έναν τρόπο. Mε την ενωμένη δράση των ανδρών και γυναικών καλής θέλησης και κατανόησης σε κάθε χώρα και κάθε έθνος. Σταθερά και αθόρυβα, χωρίς αίσθηση βιασύνης, πρέπει να κάνουν τρία πράγματα:

 Πρώτο, πρέπει ν’ ανακαλύψουν ο ένας τον άλλο και να βρίσκονται σ’ επαφή μεταξύ τους. Έτσι θα εξουδετερωθεί η αίσθηση της αδυναμίας και της ματαιότητας. Είναι το πρώτο καθήκον και έργο του Nέου Oμίλου Yπηρετών του Κόσμου.

Δεύτερο, πρέπει να αποσαφηνίσουν και να διευκρινίσουν τις βασικές εκείνες αρχές της ορθής ζωής, της καλής θέλησης και της αρμονίας, που αναγνωρίζονται, αλλά δεν εφαρμόζονται, απ’ όλους τους ορθά σκεπτόμενους ανθρώπους σήμερα. Aυτές οι αρχές πρέπει να διατυπωθούν με τους απλούστερους όρους και να γίνουν πρακτικές στη δράση.

Tρίτο, το ευρύ κοινό πρέπει να εκπαιδευθεί σ’ αυτές τις αρχές. Σταθερά, τακτικά και συστηματικά πρέπει να διδαχθεί τις αρχές της αδελφοσύνης, ενός διεθνισμού που βασίζεται στην καλή θέληση και την αγάπη όλων των ανθρώπων, της θρησκευτικής ενότητας και της συνεργατικής αλληλεξάρτησης. Tο άτομο σε κάθε έθνος και ομάδα πρέπει να διδαχθεί να παίζει το σημαντικό του ρόλο με καλή θέληση και κατανόηση· η ομάδα πρέπει να επωμισθεί την ευθύνη της για τις άλλες ομάδες· και πρέπει να εξηγηθεί και να τονισθεί η ευθύνη του ενός έθνους για το άλλο και όλων των εθνών για τον κόσμο των εθνών.

 Aυτό δεν είναι κάποιο περιττό ή μυστικιστικό και μη πρακτικό πρόγραμμα. Δεν υπονομεύει ούτε επιτίθεται σε καμιά εξουσία ή κυβέρνηση. Δεν ενδιαφέρεται για την ανατροπή ηγετών ή την πτώση οποιουδήποτε πολιτικού ή εθνικού κόμματος. Aπαιτεί νοήμονα και πρακτική προσπάθεια. Θα απαιτήσει τη συνεργασία πολλών τύπων διάνοιας και πολλών εξασκημένων εκτελεστικών. Πρέπει ν’ ανακαλυφθούν οι άνθρωποι καλής θέλησης σε κάθε χώρα κι όλοι όσοι ανταποκρίνονται σ’ αυτά τα ιδεώδη πρέπει να συγκεντρωθούν σε ταχυδρομικούς καταλόγους. Πρέπει να επιδιωχθεί η συνεργασία τους και να συστηματοποιηθεί. Tο πρόγραμμα αυτό θα απαιτήσει τελικά τη βοήθεια πολλών ομιλητών και συγγραφέων που θα εργάζονται στις ίδιες ιδεαλιστικές γραμμές αλλά με διαφορετικές μεθόδους. Με τη γνώση της δικής τους χώρας και του καλύτερου τρόπου να φέρουν τις βασικές αυτές αλήθειες στους συμπολίτες τους, πρέπει ν’ αφεθούν ελεύθεροι να εργασθούν όπως οι ίδιοι κρίνουν καλύτερα για το ιδιαίτερο έθνος τους. Aυτοί και όλοι οι άνδρες και γυναίκες καλής θέλησης θα απαρτίζουν το Nέο Όμιλο Yπηρετών του Κόσμου. Μια κεντρική ομάδα, επιλεγμένη απ’ τους ίδιους, πρέπει να συνθέτει και να συντονίζει αυτό το έργο, ενώ θα δίνει τα ευρύτερα περιθώρια στους ατομικούς υπηρέτες και εργάτες. (Εσωτέρα Ψυχολογία ΙΙ, 672-3)

 

 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΛΗ ΘΕΛΗΣΗ

  Με καλή θέληση για όλους,

με μια σταθερή πίστη στις θείες δυνατότητες των ανθρώπινων όντων και στη μελλοντική ανάσταση της ανθρωπότητας,

με μια εξυψωμένη αναγνώριση του Θεού,

 με μια εκτίμηση των θεμελιωδών αξιών της διδασκαλίας του Χριστού και

με μια χαρούμενη απόφαση να προχωρήσουμε στο έργο της ανασυγκρότησης, καλώ εκείνους που ανταποκρίνονται σ’ αυτό το όραμα να ξεκινήσουν αμέσως να εργάζονται.

Δεν απαιτώ από σας αφοσίωση σε οργανώσεις, αλλά μόνο να αγαπάτε τους συνανθρώπους σας είτε είναι Γερμανοί, Αμερικάνοι, Εβραίοι, Βρετανοί, Γάλλοι, Νέγροι ή Ασιάτες. Σας ανακαλώ απ’ τα όνειρά σας για μια αόριστη ομορφιά, για ανέφικτες Oυτοπίες και για ευσεβείς πόθους προκειμένου να αντιμετωπίσετε τη ζωή όπως ακριβώς είναι σήμερα· κι έπειτα να αρχίσετε στον τόπο που είστε να την κάνετε καλύτερη. Σας καλώ στο πείραμα των ορθών ανθρώπινων σχέσεων, ξεκινώντας από τις προσωπικές σας σχέσεις, την οικογένειά σας και τους φίλους σας και κατόπιν στο έργο να εκπαιδεύσετε εκείνους με του οποίους έρχεσθε σε επαφή έτσι ώστε να ξεκινήσουν κι αυτοί ένα παρόμοιο έργο. Είναι το έργο της επίτευξης ορθών ατομικών σχέσεων, ορθών ομαδικών σχέσεων, ορθής δια-ομαδικών σχέσεων, ορθών εθνικών σχέσεων και ορθών διεθνών σχέσεων. Σας καλώ στην αντίληψη ότι σ’ αυτό το έργο κανείς δεν είναι άχρηστος ή μηδαμινός, αλλά ότι όλοι έχουν μια θέση πρακτικής αξίας. Σας καλώ να αναγνωρίσετε ότι η καλή θέληση είναι μια δυναμική ενέργεια που μπορεί να επιφέρει παγκόσμιες αλλαγές θεμελιώδους είδους κι ότι ο τρόπος έκφρασής της είναι μέσα από τη δραστηριότητα του άνδρα και της γυναίκας ατομικά και μέσα από τη μαζική τους πρόθεση (massed intent). Η μαζική δύναμη της καλής θέλησης, το δυναμικό αποτέλεσμα μιας νοήμονος και ενεργού κατανόησης και η δυναμικότητα μιας εκπαιδευμένης και ζωντανής κοινής γνώμης η οποία επιθυμεί το μέγιστο καλό για το μέγιστο αριθμό, βρίσκονται πάνω από κάθε πίστη. Η δυναμική αυτή ισχύς δεν είχε ποτέ χρησιμοποιηθεί. Σήμερα μπορεί να σώσει τον κόσμο. (Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, 210-11) 

  «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ 

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

Κυριακή 25 Μαΐου 2025

 Κείμενο που διαμοιράστηκε 

Στάδια στη Διαδικασία της Εξωτερίκευσης

Για αρκετό καιρό, απ’ το 1425 μ.Χ., (μια ημερομηνία στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως), η Ιεραρχία έχει επίγνωση ότι θα έρθει η ώρα που θα συμβεί αυτή η προγραμματισμένη κίνηση. Oι προετοιμασίες έχουν προχωρήσει σταθερά. Ένα σημείο που πρέπει να θυμάστε είναι ότι αυτή η παρωθητική πρόθεση (που εκπορεύεται για πρώτη φορά από τη Σαμπάλλα) ήρθε σαν μια μεγάλη διαταραχή στο ρυθμό των πολλών δεκάδων χιλιάδων ετών· είναι ένας βασικός ρυθμιστικός παράγοντας. Όμως οι Διδάσκαλοι που θα κινηθούν προς τα έξω για να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο δεν είναι Εκείνοι οι Oποίοι κατέγραψαν την αρχική ώθηση από τη Σαμπάλλα, ούτε είναι ίδιοι οι τρεις Αρχηγοί των μεγάλων τμημάτων. Oι προηγούμενοι Διδάσκαλοι εγκαινίασαν τα αναγκαία βήματα της προπαρασκευής και από τότε το έργο προχωρά σταθερά.

Θα ρωτήσετε σωστά, ποια ήταν τα βήματα και πάνω σε ποιες γραμμές έγινε η προετοιμασία; Τα πρώτα βήματα αφορούσαν την ενδότερη προετοιμασία. Παρότι οι Διδάσκαλοι της Σοφίας πέρασαν από την ανθρώπινη εμπειρία και είναι απλώς άνθρωποι που πέτυχαν ένα σχετικό μέτρο τελειότητας, υπάρχουν όψεις της φυσικής επαφής τις οποίες τις έχουν υπερβεί πλήρως και τις έχουν αρνηθεί ολοκληρωτικά. Δεν υπάρχει τίποτε στους τρεις κόσμους με το οποίο να έχουν συγγένεια, εκτός απ’ τη συγγένεια της ζωής και την ώθηση της αγάπης για όλα τα όντα. Η ανάκτηση ορισμένων ικανοτήτων δραστηριότητας θεωρήθηκε αναγκαία. Για παράδειγμα, οι πέντε αισθήσεις, όσον αφορά ένα Διδάσκαλο, υπάρχουν και χρησιμοποιούνται μόνο κατ’ ανάγκη, αλλά η επαφή που εδραιώνεται και διατηρείται με μαθητές και πρεσβύτερους ζηλωτές στον κόσμο (δια των οποίων κυρίως εργάζονται) είναι σε μεγάλο βαθμό τηλεπαθητική· η ακοή και η όραση, όπως κατανοείτε τη χρήση τους, δε συμπεριλαμβάνονται. Η επιστήμη της εντύπωσης, με την πολύ αυξημένη αποτελεσματικότητά της πάνω στην ατομική επαφή μέσω των αισθήσεων, έχει αντικαταστήσει τελείως την αυστηρά ανθρώπινη μέθοδο. Εκτός κι αν ο Διδάσκαλος εργάζεται στο φυσικό πεδίο και με ένα φυσικό σώμα, οι εξωτερικές φυσικές αισθήσεις είναι σε αναστολή· για την πλειονότητα των Διδασκάλων που χρησιμοποιούν ακόμη αυτές τις αισθήσεις, η χρήση είναι αυστηρά περιορισμένη· το έργο Τους είναι σχεδόν πλήρως υποκειμενικό και ο τρόπος της τηλεπαθητικής αλληλεπίδρασης και εντύπωσης είναι πρακτικά κάθε μέσον που χρησιμοποιούν για να προσεγγίσουν τους εργαζόμενους πράκτορές Τους. Επομένως η ανάκτηση των περασμένων χρήσεων της πιο φυσικής υπόστασης ήταν μια από τις προπαρασκευαστικές κινήσεις.

Μια άλλη ήταν η επίτευξη μιας πιο πλατιάς κουλτούρας και κατανόησης του σύγχρονου πολιτισμού που θα έρθει σε δραστηριότητα κι έλεγχο όταν εκτελεσθεί το αποσκοπούμενο σχέδιο. Σας ειπώθηκε –και ειπώθηκε σωστά– ότι οι Διδάσκαλοι δεν ασχολούνται με την απόκτηση επάρκειας σε όλα τα εκπαιδευτικά θέματα – στη σύγχρονη ιστορία, λόγου χάρη, ή στις νεότερες επιστημονικές διαδικασίες, ή στη χρήση των ξένων γλωσσών. Σε όλα τα Άσραμ Τους υπάρχουν εκείνοι που μπορούν να Τους εφοδιάσουν με κάθε ειδική γνώση την οποία μπορεί να χρειάζονται σε μια δεδομένη στιγμή ή για κάποιο ειδικό σκοπό. Αυτό θα ισχύει ακόμη για Εκείνους που έχουν επιτύχει το βαθμό του Διδασκάλου, αλλά δεν ισχύει για όλους τους ανώτερους μυημένους, πολλοί απ’ τους οποίους, καθώς πέρασαν σε ανώτερες βαθμίδες και υπό την καθοδήγηση ενός Διδασκάλου, διατήρησαν τη γήινη γνώση τους με μια παράλληλη εξειδίκευση σε κάποιες καθαρά εγκόσμιες προσεγγίσεις στις γήινες υποθέσεις. Για παράδειγμα, υπάρχουν μύστες που είναι αυθεντίες στα σύγχρονα οικονομικά θέματα κι αυτοί οι μυημένοι του τέταρτου βαθμού προετοιμάζονται με επιτηδειότητα για να θεσπίσουν αργότερα τις νεότερες εκείνες τεχνικές και τρόπους οικονομικής αλληλεπίδρασης που θ’ αντικαταστήσουν τις τωρινές καταστροφικές μεθόδους· θα εγκαινιάσουν ένα σύστημα ανταλλαγής και συναλλαγής, του οποίου το σύγχρονο χρήμα είναι το μεταμφιεσμένο σύμβολο. Η νεότερη αυτή μέθοδος οικονομικών σχέσεων θα είναι περιεκτικά ανθρώπινη και θ’ αντικαταστήσει τις μεγάλες εταιρείες και την ιδιωτική επιχειρηματικότητα. Όμως την ίδια στιγμή θα διατηρήσει εκείνες τις φάσεις της σύγχρονης επιχειρηματικότητας που ανασύρουν την πρωτοβουλία και την επινοητικότητα του ατόμου. Άλλοι μυημένοι έχουν ειδικευθεί στις διάφορες γλώσσες και δύο απ’ αυτούς είναι αυθεντίες στα βασικά Αγγλικά· είναι η μορφή της Αγγλικής γλώσσας που θα πάρει τελικά τη θέση των άλλων γλωσσών σε όλες τις μορφές της διεθνούς κι επιχειρηματικής συναλλαγής, χωρίς να εξαλείψει με οποιονδήποτε τρόπο τις ατομικές εθνικές γλώσσες που χρησιμοποιούνται καθημερινά στις διάφορες χώρες.

Δύο πράγματα πρέπει να γίνουν αντιληπτά καθώς ο ενδιαφερόμενος σπουδαστής εξετάζει το γεγονός της εξωτερίκευσης:

1.  Τα ανώτερα Μέλη της Ιεραρχίας δε θα είναι στην αρχή εκείνα που θα κάνουν την αναγκαία προσέγγιση. Υπό την καθοδήγησή Τους και τη στενή επίβλεψή Τους αυτή η προσέγγιση θα γίνει – στα πρώτα στάδια – από μυημένους του βαθμού της τρίτης μύησης και κάτω κι επίσης από εκείνους τους μαθητές οι οποίοι θα επιλεγούν και θα τους ανατεθεί να εκπληρώσουν τις προσπάθειές Τους κι έτσι θα εργασθούν υπό τη διεύθυνσή Τους. Μόνο στα μετέπειτα στάδια κι όταν έρθει ο καιρός για την επιστροφή σε αναγνωρισμένη φυσική έκφραση του Χριστού, που θα οδηγήσει σε μια οριστική αποκατάσταση των Μυστηρίων, θα εμφανισθούν κάποια από τα ανώτερα Μέλη της Ιεραρχίας και θα αναλάβουν τον εξωτερικό κι αναγνωρίσιμο φυσικό έλεγχο των παγκόσμιων υποθέσεων. O χρόνος γι’ αυτό θα εξαρτηθεί αναγκαστικά από την επιτυχία των βημάτων που θα κάνουν τα μέλη της Ιεραρχίας τα οποία δεν είναι τόσο προχωρημένα.

2.  Όταν γίνει η αληθινή εξωτερίκευση, Μέλη της Ιεραρχίας που θα εργάζονται είτε στα πρώτα είτε στα τελικά στάδια, θα εργασθούν σαν μέλη της ανθρώπινης οικογένειας κι όχι σαν δηλωμένα μέλη του βασιλείου του Θεού ή των ψυχών, που μας είναι γνωστό ως Ιεραρχία· θα εμφανισθούν με διάφορα αξιώματα· θα είναι οι σύγχρονοι πολιτικοί, επιχειρηματίες, χρηματοδότες, θρησκευτικοί δάσκαλοι ή κληρικοί· θα είναι επιστήμονες και φιλόσοφοι, καθηγητές κολλεγίων κι εκπαιδευτές· θα είναι δήμαρχοι πόλεων και θεματοφύλακες κάθε δημόσιου ηθικού κινήματος. Το πνευματικό σθένος της ζωής τους, η διαυγής και αγνή σοφία τους, η σωφροσύνη και η σύγχρονη αποδοχή των προτεινόμενων μέτρων τους σε οποιοδήποτε τμήμα επιλέξουν να λειτουργήσουν, θα είναι τόσο πειστικές, ώστε θα υπάρξουν ελάχιστα εμπόδια στο δρόμο των εγχειρημάτων τους.

Στο τωρινό στάδιο της προπαρασκευής το έργο του μαθητή που είναι επιφορτισμένος να θέσει τα θεμέλια των μεθόδων της Νέας Εποχής και προσπαθεί να ετοιμασθεί για την πρώτη ομάδα των Ασραμικών μελών, είναι πράγματι δύσκολο. Υποστηρίζει πολλά που θεωρούνται φανταστικά και αδύνατα· οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει φαίνονται ανυπέρβλητες· διδάσκει αλήθειες των οποίων το πρώτο αποτέλεσμα είναι αναγκαστικά καταστροφικό, επειδή επιχειρεί να απαλλάξει την ανθρωπότητα από τις παλιές μορφές των θρησκευτικών, οικονομικών και πολιτικών δοξασιών· η απροσωπία του – η οποία αναγνωρίζει σφάλματα καθώς και αρετές – εξαγριώνει πολλούς και συχνά εκείνους από τους οποίους ανέμενε κατανόηση και αληθινή αμεροληψία· η αποτυχία του να εντυπώνεται ή να προσηλώνεται στα παλιά τυπικά και τελετές, στις αρχαίες και ξεπερασμένες αλλά πολύτιμες ιδέες και η σταθερή του διαμάχη με τις ρυθμιστικές γοητείες και πλάνες συναντά στα πρώτα αυτά στάδια ελάχιστη ενθάρρυνση. Συχνά εργάζεται μόνος και συνήθως με ελάχιστη αναγνώριση κι έλλειψη χρόνου για τις προσωπικές του ιεραρχικές επαφές· δε συνδέεται αναγκαστικά με κάποιον από τους λεγόμενους εσωτερικούς ομίλους και – αν το κάνει – το έργο του είναι πολύ πιο δύσκολο· μόνο οι προχωρημένοι μαθητές με πλήρη και συνειδητή συνεχή επαφή με το ιδιαίτερο Άσραμ τους είναι σε θέση να εργασθούν μ’ αυτό τον τρόπο. Αυτή την εποχή τα αποκρυφιστικά σώματα και οι εσωτερικές ομάδες έχουν τις πιο πολλές γοητείες απ’ όλες τις παγκόσμιες ομάδες· το έργο κάθε μαθητή σε τέτοιες ομάδες είναι αναγκαστικά στα πρώτα στάδια καταστροφικό. Oι τωρινές αποκρυφιστικές ομάδες που δημιουργήθηκαν πριν από το 1919, τελικά θα εξαφανισθούν όλες· τα μέλη που είναι ειλικρινή και υγιή, ανοιχτόμυαλα και συνετά, ορθά προσανατολισμένα και αφιερωμένα, θα βρουν το δρόμο τους σε εσωτερικά σώματα που είναι απαλλαγμένα από δογματισμούς και δόγματα και είναι δέκτες της ιεραρχικής ζωής.

Συνεπώς όσον αφορά το ανθρώπινο γένος, το προπαρασκευαστικό έργο της εξωτερίκευσης χωρίζεται σε τρεις φάσεις ή στάδια:

Πρώτο. Το τωρινό στάδιο στο οποίο λίγοι απομονωμένοι μαθητές και μυημένοι, διασκορπισμένοι σε ολόκληρο τον κόσμο, εκτελούν το σημαντικό έργο της καταστροφής, συν τη διακήρυξη αρχών. Προετοιμάζουν το δρόμο για το πρώτο οργανωμένο σώμα μαθητών και μυημένων οι οποίοι – ερχόμενοι από ορισμένα Άσραμ – θα προχωρήσουν στην επόμενη φάση του έργου.

Δεύτερο. Το στάδιο στο οποίο η πρώτη πραγματική εξωτερίκευση σε μεγάλη και οργανωμένη κλίμακα θ’ ακολουθήσει τις παραπάνω προσπάθειες. Αυτοί οι μαθητές και μυημένοι θα είναι οι πραγματικοί Δομητές του νέου κόσμου, του νέου πολιτισμού· θα αναλάβουν την ηγεσία στις περισσότερες χώρες και θα πάρουν υψηλά αξιώματα σ’ όλα τα τμήματα της ανθρώπινης ζωής. Θα το κάνουν με την ελεύθερη επιλογή του λαού και με την αναπτυγμένη και αποδειγμένη τους αξία. Μέσω αυτών η Ιεραρχία θα αναλάβει βαθμιαία τον έλεγχο πάνω στο φυσικό πεδίο – υποκειμενικά καθώς κι αντικειμενικά – της διεύθυνσης των ανθρώπινων υποθέσεων. Αυτή η διεύθυνση θα είναι συνέπεια της γνωστής και αποδειγμένης τους ικανότητας και δε θα περιλαμβάνει την επιβολή οποιουδήποτε ιεραρχικού ελέγχου ή αυθεντίας· απλώς θα υποδηλώνει την ελεύθερη αναγνώριση από ελεύθερους ανθρώπους ορισμένων πνευματικών ποιοτήτων και τις αποτελεσματικές δραστηριότητες που πιστεύουν ότι υποδηλώνουν πως αυτοί οι άνθρωποι είναι κατάλληλοι για το αναγκαίο έργο και τους οποίους συνεπώς επιλέγουν σαν κατευθυντήριους πράκτορες στο νέο κι ερχόμενο κόσμο. Η ελευθερία επιλογής υπό την αυθεντία της πνευματικής ζωντάνιας που καταδεικνύει ικανότητα, θα είναι το γνώρισμα της στάσης του κοινού. Άνθρωποι θα τοποθετηθούν σε υψηλά αξιώματα και σε θέσεις εξουσίας, όχι επειδή είναι μαθητές ή μυημένοι, αλλά επειδή είναι συνετοί και νοήμονες υπηρέτες του κοινού, με μια ενδότερη επίγνωση, μια βαθιά θρησκευτική και περιεκτική συνείδηση και με έναν καλά εκπαιδευμένο νου και υπάκουο εγκέφαλο.

Αυτό το στάδιο της ιεραρχικής εμφάνισης εξαρτάται από την αποτελεσματική υπηρεσία του πρώτου ομίλου των απομονωμένων και σκληρά εργαζόμενων μαθητών οι οποίοι είναι ανώτερα μέλη του νέου ομίλου υπηρετών του κόσμου κι εργάζονται σήμερα μεταξύ των υιών των ανθρώπων. Ο δεύτερος όμιλος θα αναλάβει απ’ αυτούς και το δικό του έργο θα είναι να θεσπίσει μια πιο ενοποιημένη προετοιμασία για την επιστροφή του Χριστού. O πρώτος όμιλος θα προετοιμάσει την ανθρωπότητα για τη δυνατότητα· ο δεύτερος όμιλος θα την προετοιμάσει οριστικά για την καθαυτή επιστροφή. Θα δομήσουν ένα μέλλον που θα προβάλει από τα συντρίμμια του παρελθόντος, τα οποία συντρίμμια θ’ απομακρύνουν· θα ενσταλάξουν στο νου των ανθρώπων ορισμένες βασικές έννοιες σχετικά με τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις. Το άμεσο ομαδικό τους έργο, όταν αποκτήσουν εξουσία κι αναγνώριση, θα συνίσταται στην εξομάλυνση και τη διευκρίνιση της πολιτικής κατάστασης και στην παρουσίαση εκείνων των ιδεών που θα οδηγήσουν τελικά σε μια συγχώνευση των αρχών που διέπουν μια δημοκρατία και που ρυθμίζουν επίσης την ιεραρχική μέθοδο – η οποία είναι κάπως διαφορετική· η προσπάθεια αυτή θα δημιουργήσει μια τρίτη πολιτική κατάσταση που δε θα εξαρτάται ολοκληρωτικά από τις επιλογές ενός μη νοήμονος κοινού, ή από τον έλεγχο που συνεπάγεται προφανώς η ιεραρχική τεχνική. O τρόπος αυτού του νέου τύπου πολιτικής καθοδήγησης θα εμφανισθεί αργότερα.

O δεύτερος όμιλος θα εφαρμόσει τη νέα θρησκεία· την εποχή που θ’ αναλάβουν τον έλεγχο, οι παλιές θεολογικές δραστηριότητες θα έχουν πλήρως συντριβεί· ο Ιουδαϊσμός θα εξαφανίζεται γοργά· ο Βουδδισμός θα διαδοθεί και θα γίνει αυξανόμενα δογματικός· ο Χριστιανισμός θα βρίσκεται σε κατάσταση χαωδών διαιρέσεων και αναταραχών. Όταν συμβεί αυτό και η κατάσταση θα είναι αρκετά οξυμένη, ο Διδάσκαλος Ιησούς θα κάνει κάποια αρχικά βήματα ν’ αναλάβει τον έλεγχο της εκκλησίας Του· ο Bούδδας θα στείλει δύο εκπαιδευμένους μαθητές να αναμορφώσουν το Βουδδισμό· θα γίνουν επίσης κι άλλα βήματα σ’ αυτό το τμήμα της θρησκείας και της εκπαίδευσης, στο οποίο προΐσταται ο Χριστός κι Αυτός θα κινηθεί ν’ αποκαταστήσει τα αρχαία πνευματικά ορόσημα, να εξαλείψει ό,τι δεν είναι ουσιαστικό και ν’ αναδιοργανώσει ολόκληρο το θρησκευτικό πεδίο – πάλι σε προετοιμασία για την αποκατάσταση των Μυστηρίων. Αυτά τα Μυστήρια, όταν αποκατασταθούν, θα ενοποιήσουν όλες τις πίστεις.

Ομάδες πνευματικά σκεπτόμενων κεφαλαιούχων που θα είναι συνειδητά μέλη ενός Άσραμ, θα επικρατήσουν στην παγκόσμια κατάσταση και θα επιφέρουν μεγάλες και αναγκαίες αλλαγές. Όλες αυτές οι δραστηριότητες που θα δομηθούν πάνω στο προπαρασκευαστικό έργο του πρώτου ομίλου, θα έχουν επίσης προπαρασκευαστική φύση.

Τρίτο. Το στάδιο στο οποίο ο Χριστός και οι Διδάσκαλοι της Σοφίας θα μπορούν να κάνουν δημόσια εμφάνιση και θα αρχίσουν να εργάζονται δημόσια, ανοιχτά και προς τα έξω στον κόσμο των ανθρώπων. Η εποχή του ερχομού Του εξαρτάται από την επιτυχία του έργου που έχουν αναλάβει οι δύο πρώτοι όμιλοι· δε μου είναι δυνατό να προφητέψω γι’ αυτό το θέμα. Περιλαμβάνει πολλούς παράγοντες: το ειλικρινές έργο των δύο ομίλων, την ετοιμότητα και την προθυμία του ανθρώπινου γένους να μάθει, την ταχύτητα με την οποία οι δυνάμεις της αποκατάστασης και της ανάστασης θ’ ανασυγκροτήσουν τον κόσμο, την ανταπόκριση των προχωρημένων ανθρωπιστών και της ιντελλιγκέντσιας στην ευκαιρία ν’ ανοικοδομήσουν, ν’ αναδημιουργήσουν και ν’ αναδιοργανώσουν τους παράγοντες τους οποίους θα απαιτήσει η νέα κουλτούρα κι ο νέος πολιτισμός. Ακόμη και η ίδια η Ιεραρχία, με όλες τις πηγές των πληροφοριών Της, δε γνωρίζει πόσο καιρό θα πάρει, αλλά είναι ήδη έτοιμη να κινηθεί οποιαδήποτε στιγμή. (Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας: 569-573)

   «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ 

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

Κυριακή 18 Μαΐου 2025

 Κείμενο που διαμοιράστηκε 

Τρόπος Προσέγγισης στην Εξωτερίκευση (Αύγουστος 1946)

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που προβάλλουν από το θέμα του εκπληκτικού κι επικείμενου αυτού γεγονότος (την επανεμφάνιση της Ιεραρχίας στο φυσικό πεδίο) είναι ο παράγοντας των αναπτύξεων και των προσαρμογών που συνεχίζονται μέσα στην ίδια την Ιεραρχία για την προετοιμασία αυτού του γεγονότος. Παρεμπιπτόντως θα ήθελα να τονίσω εδώ πως ό,τι θα συμβεί κι ό,τι συμβαίνει ήδη δοκιμαστικά είναι η εξωτερίκευση των Άσραμ. Τα μεγάλα επίσημα τμήματα, όπως το τμήμα της διδασκαλίας (2η ακτίνα) ή εκείνο των αναδυόμενων πολιτισμών (3η ακτίνα) , δεν πρόκειται να επανεμφανισθούν αυτή τη στιγμή. Oι δραστηριότητές τους θα διατηρηθούν για πολύ καιρό ακόμη μέσα στην Ιεραρχία στο δικό της πεδίο. Το πρώτο βήμα είναι η επανεμφάνιση ορισμένων Άσραμ που ελέγχονται από ορισμένους Διδασκάλους στο φυσικό πεδίο, που θα εφελκύσουν γενική αναγνώριση και θα εγγυηθούν στο κοινό το γεγονός της Ιεραρχίας και την αποκατάσταση των Μυστηρίων. Αργότερα, αν αυτά τα βήματα αποδειχθούν επιτυχή, θα γίνουν δυνατές άλλες και πιο σημαντικές επανεμφανίσεις, αρχίζοντας από την επιστροφή του Χριστού.

Αλλά στο μεταξύ μέσα στην Ιεραρχία και σε σχέση με τα Μέλη της γίνονται μεγάλα και μνημειώδη συμβάντα. Oι μαθητές στην περιφέρεια κάθε άσραμ έχουν την τάση να μην παρατηρούν την εκπαίδευση και τις στάσεις Εκείνων που είναι ανώτεροί τους σ’ ένα Άσραμ· συχνά παραβλέπουν το γεγονός ότι κι Αυτοί επίσης – από τον Χριστό μέχρι τον ταπεινότερο μυημένο – βρίσκονται σε διαδικασία σταθερής κι αυξανόμενης ιεραρχικής πειθαρχίας, εκγύμνασης και καθοδήγησης. Επειδή οι ανώτεροι μαθητές και μυημένοι έχουν προσεγγίσει ένα στόχο που φαινόταν επί πολύ εντελώς απρόσιτος για το μέσο ζηλωτή, υποτίθεται ότι έχουν επιτύχει· το γεγονός ότι έχουν περάσει μόνο έναν οδοδείκτη πάνω στον ατέλειωτο Δρόμο της Ευδαιμονίας λησμονείται ολοκληρωτικά. Αλλά εξαιτίας της ώθησης της ίδιας της ζωής, η πρόοδος συνεχίζεται διαρκώς· η γνώση πρέπει πάντα να μετουσιώνεται σε σοφία· η αγάπη πρέπει πάντα να συνοδεύεται από θεία θέληση· ο σχεδιασμός πρέπει πάντα να δίνει τη θέση του στο θείο σκοπό· το φως πρέπει πάντα να ακολουθείται από ζωή· από την Ιεραρχία ο μυημένος πρέπει να περάσει στη Σαμπάλλα και από τη Σαμπάλλα να ακολουθήσει τη μια ή την άλλη από τις επτά Ατραπούς· η Ατραπός της Εξέλιξης δίνει τη θέση της στην Oδό της Ανώτερης Εξέλιξης· οι πλανητικές αναγνωρίσεις επεκτείνονται τελικά σε ηλιακές επαφές· η Χριστική συνείδηση ανελίσσεται τελικά σε κάτι τόσο παμπεριεκτικό ώστε δεν έχουμε ακόμη λέξεις ούτε και ανάγκη λέξεων γι’ αυτό· η αναγνώριση του Πατρός και της εναδικής ύπαρξης κάνει όλες τις μικρότερες αναγνωρίσεις να σβήσουν και η ψυχική συνείδηση και η προοδευτική ζωή μέσα στη μορφή δεν αποτελούν πλέον στόχους κι αφήνονται πολύ πίσω.

... ...

Στη σύνθεση και την παμπεριεκτική επίγνωση της μεγάλης Ζωής που περιέχει όλα όσα υπάρχουν, καθετί (εκτός απ’ ό,τι είναι γνωστό ως κακό) διατηρείται και διαρκεί για πάντα.

Θα έχετε παρατηρήσει (αν είστε αληθινοί σπουδαστές εκείνου που έχω δώσει στον κόσμο) ότι οι πληροφορίες σχετικά με την Ιεραρχία διακρίνονται σε τρεις κύριες κατηγορίες:

1.  Το έργο της Ιεραρχίας σε σχέση με τον άνθρωπο και τους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης.

2.  Την ενδόμυχη σύσταση της Ιεραρχίας και την ενδότερη δραστηριότητά της.

3.  Την υπέρτερη σχέση της με τη Σαμπάλλα και την εξωπλανητική ζωντάνια.

Μεγάλο μέρος όσων σας μεταδόθηκαν στις δύο τελευταίες κατηγορίες έσμιξε από σας σε μια ενδιαφέρουσα αλλά εντελώς μη πρακτική αντίληψη ότι η Ιεραρχία έχει εμφανώς μια δική της ζωή που βαίνει ανεξάρτητα από την ανθρωπότητα κι ότι οι στόχοι και οι αντικειμενικοί της σκοποί δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για σας. Αυτά τα συμπεράσματα εξαρτώνται από το πόσο κυριαρχεί ο χωριστικός σας νους, γιατί στην πραγματικότητα το έργο κι η δραστηριότητα που βαίνει και στα τρία κέντρα – τη Σαμπάλλα, την Ιεραρχία και την Ανθρωπότητα – σμίγει, συγχωνεύεται και αλληλοεξαρτάται· είναι όλα αμοιβαία εφελκυστικά κι επικλητικά.

Το γεγονός, λόγου χάρη, ότι η Ιεραρχία προσεγγίζει πλησιέστερα την ανθρωπότητα και τελικά θα κάνει την εμφάνισή της πάνω στο φυσικό πεδίο οφείλεται όχι μόνο στην ιεραρχική πρόθεση, αλλά στην απαίτηση του ανθρώπινου γένους και στον ισχυρό κραδασμό και φθόγγο που εδραίωσε η ανθρωπότητα. Σ’ αυτό το βαθμό η ανθρωπότητα ελέγχει κάποιες από τις δραστηριότητες της Ιεραρχίας κι έτσι κατασταλάζει η δράση. Την ίδια στιγμή όλα όσα συμβαίνουν μπορούν να ανιχνευθούν στη Σαμπάλλα, ενυπάρχουν στο θείο σκοπό και ωθούνται και παρακινούνται από τη Σαμπαλλική ενέργεια η οποία στην πλειονότητα των περιπτώσεων διανέμεται σε ολόκληρο τον πλανήτη μέσω της Ιεραρχίας. Τόσο η Ιεραρχία όσο και η Ανθρωπότητα περιέρχονται υπό την επιρροή εξωπλανητικών δυνάμεων που κάνουν την κρούση τους πάνω στον πλανήτη μέσω της Σαμπάλλα. Επομένως προβάλλει μια μεγάλη αλληλεξάρτηση της οποίας το κεφαλικό, το καρδιακό και το ηλιοπλεγματικό κέντρο στο αιθερικό σώμα του ανθρώπου είναι σύμβολα· η ενοποιημένη τους σχέση κάνει τον άνθρωπο να λειτουργεί και να καταδεικνύεται σαν ένα συνεκτικό όλο σε ένα ιδιαίτερο επίπεδο συνείδησης. Είναι ουσιαστικό οι μαθητές να προσπαθήσουν να το συλλάβουν κι έτσι να αναπτύξουν μέσα τους τουλάχιστον τα στοιχεία αυτής της συνθετικής ενοποιημένης σύλληψης των ζωντανών συνθηκών και μιας ζωτικής κατάστασης.

Οι οδηγίες αυτές μπορούν να βοηθήσουν όλους τους ειλικρινείς ζηλωτές και μαθητές να αναπτύξουν αυτό τον τύπο κατανόησης με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ταχύτητα κι ακρίβεια. Είναι διακριτικό του ιεραρχικού τύπου νου: αφορά τον ίδιο σαν μια θεία ομάδα που έχει συνείδηση της έλξης και της εφελκυστικής δύναμης του ύψιστου κέντρου, της Σαμπάλλα, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της ανθρωπότητας και είναι ευαίσθητος στην “κλήση” του τρίτου εκείνου κύριου κέντρου δια του οποίου εκφράζεται η ζωή του πλανητικού Λόγου. Συνεπώς η συνείδηση του Διδασκάλου ασχολείται με τρεις κύριες γραμμές ευθύνης, αλλά μόνο μια απ’ αυτές είναι έμφυτη μέσα στο ζωντανό οργανισμό του οποίου αποτελεί τμήμα· αυτή η όψη της ζωής Του είναι επικλητική σε δύο κατευθύνσεις: προς τη Σαμπάλλα και την Ανθρωπότητα· γι’ Αυτόν τα δύο άλλα κέντρα είναι εφελκυστικά.

Σήμερα τα ανθρώπινα όντα σαν σύνολο είναι τόσο ισχυρά επικλητικά, ώστε ολόκληρη η τάση της ζωής της Ιεραρχίας και τα μέχρι σήμερα σχέδια Της υπόκεινται σε αλλαγή, σε αναβολή όσον αφορά ορισμένες ενδόμυχες και καθαρά ιεραρχικές αποφάσεις και σε επιτάχυνση ορισμένων σχεδίων που είχαν καταστρωθεί (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μια τέτοια λέξη) για να λάβουν χώρα αρκετούς αιώνες αργότερα απ’ ό,τι σ’ αυτόν, αλλά τα οποία – εξαιτίας της απρόσμενης ετοιμότητας της ανθρωπότητας – μπορούν να λάβουν χώρα χωρίς να είναι πραγματικά πρόωρα, αλλά με ασφάλεια και στο πλήρωμα του χρόνου· αυτό το πλήρωμα του χρόνου όσον αφορά τον ιδιαίτερο σχεδιασμό με τον οποίο ασχολείται, είναι από τώρα μέχρι το 2025 μ.Χ. – μια πραγματικά σύντομη χρονική περίοδο στην οποία θα δούμε να κορυφώνεται ο μεγαλύτερος σκοπός του πλανητικού Λόγου που εργάζεται μέσω των τριών κύριων κέντρων μέσα στο σώμα της εκδήλωσής Του. Αυτός ο σκοπός είχε τριπλή φύση:

1.  Περιλάμβανε την ικανότητα Εκείνων στην Αίθουσα Συμβουλίου στη Σαμπάλλα να αντιδρούν και να απορροφούν ορισμένες εξωπλανητικές ενέργειες και να τις χρησιμοποιούν με μια ενδοπλανητική έννοια. Δεν περίμεναν οι Διευθύνοντες Πράκτορες αυτών των δυνάμεων ότι ο πλανητικός μας Λόγος θα μπορούσε να επιτύχει έναν ορισμένο στόχο τόσο γρήγορα σε χρόνο και χώρο όπως έκανε.

2.  Περιλάμβανε μια μεγάλη διεύρυνση, αριθμητικά και στη συνείδηση της Ιεραρχίας. Αυτό προδικάζει μια μεγάλη εισροή μυημένων και μαθητών και μια τρομακτική εισροή εκείνου που εσωτερικά καλείται “αγγελική ουσία” από το ντεβαϊκό βασίλειο υπό τη διεύθυνση ορισμένων μεγάλων Ντέβα που συνδέθηκαν με την Ιεραρχία στη διάρκεια των περασμένων διακοσίων ετών. Αυτό πάλι δεν αναμενόταν τόσο νωρίς. Το αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι ότι η θύρα της μύησης από την οποία περνά το ανθρώπινο γένος στέκει πιο διάπλατα ανοικτή (μιλώντας συμβολικά) από ποτέ πριν και την ίδια στιγμή οι Διδάσκαλοι περνούν με μεγαλύτερη ταχύτητα στην Oδό της Ανώτερης Εξέλιξης· αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι μυημένοι προσαρμόζονται τόσο γοργά να πάρουν τη θέση Τους και οι μαθητές κινούνται στη θέση του μυημένου τόσο γρήγορα, ώστε έχει γίνει εύλογη μια μεγάλη πίεση προς τα εμπρός.

3.  Περιλάμβανε τελικά μια μεγάλη αφύπνιση στην ανθρώπινη οικογένεια κι έναν κύριο πνευματικό αναπροσανατολισμό. Αυτή πάλι αναμενόταν ότι θα εκπληρωθεί όταν ο ήλιος θα περάσει στον Αιγόκερω μετά από 2300 χρόνια. Αλλά έχει ήδη συμβεί κι αναγκαστικά έχει επιφέρει μια βασική αναπροσαρμογή στα σχέδια της Ιεραρχίας και μια ανανεωμένη έμφαση στο σκοπό όπως καταγράφεται στη Σαμπάλλα.

Αυτό επειδή είναι πραγματικό κι έχει ωριμάσει ο χρόνος για μια απόφαση, προκάλεσε μια ενδοπλανητική ζύμωση και μια μεγάλη δραστηριότητα στα τρία κύρια κέντρα. 

...

Σ’ αυτό το τμήμα των εκπαιδευτικών μας θεμάτων (αν μπορώ να τα αποκαλέσω έτσι) θα ασχοληθούμε κυρίως με την ανταπόκριση και την επακόλουθη δραστηριότητα της Ιεραρχίας σε σχέση με την ανθρωπότητα. Αυτή θα πάρει τη μορφή μιας νέας Προσέγγισης και μιας εξωτερικής επανεμφάνισης.

Θα ήταν λοιπόν συνετό να έχουμε διαρκώς κατά νου τις ακόλουθες ιδέες· θα τις απαριθμήσω κατ’ ακολουθία και για χάρη σαφήνειας:

1.  Το έργο της Ιεραρχίας ανά τους αιώνες είχε θεμελιωδώς τριπλή φύση:

α. Μια σταθερή προσπάθεια να εδραιώσει μια στενότερη και πιο κατανοητή σχέση με τη Σαμπάλλα. Αυτή συνεπάγεται:

Μια ανέλιξη της όψης θέληση σε σύνδεση με την πλήρη χρήση της νοήμονος αγάπης.

Μια σταθερή προσαρμογή του αναπτυσσόμενου Σχεδίου στον αναδυόμενο, ενεργοποιό Σκοπό.

Μια αυξανόμενη ικανότητα να διαβιβάζει ενέργεια από τη Σαμπάλλα στους τρεις κόσμους, από τα κοσμικά αιθερικά επίπεδα στα κοσμικά πυκνά φυσικά πεδία.

β.  Ν’ ανελίξει – μέσα στην περιφέρεια του ιεραρχικού κέντρου – μια ζωή, ένα σχέδιο και μια τεχνική που θα εκγυμνάσει όσους βρίσκουν το δρόμο τους σε ένα Άσραμ που είναι από μόνο του μια όψη της ζωής της Ιεραρχίας...

γ.  Να παρουσιάσει τελικά μέσα στην Ιεραρχία τις ποιότητες και των επτά Ακτίνων με το μέσον των επτά κύριων Άσραμ και των συνδεόμενων κι επικουρικών τους Άσραμ.

    

2.  Σήμερα η σχέση της Σαμπάλλα με την Ιεραρχία είναι στενότερη από κάθε άλλη εποχή, εξαιτίας των παρακάτω παραγόντων:

α. Το προσηλωμένο έργο και σχέδιο – που ακολουθούν τα τρία μεγάλα τμήματα της Ιεραρχίας (το τμήμα του Μανού, εκείνο του Χριστού κι εκείνο του Κυρίου του Πολιτισμού) – στο οποίο οι τρεις Ηγέτες έδρασαν ενωμένα σαν ένα Τρίγωνο διαβίβασης ανάμεσα στην Αίθουσα Συμβουλίου του Κυρίου του Κόσμου και την Ιεραρχία. Είναι και οι τρεις Μέλη του Συμβουλίου, αν και κανείς απ’ Αυτούς δεν εργάζεται ακόμη στο κέντρο των υποθέσεων· προκειμένου να έχουν μεγαλύτερη χρησιμότητα στη δική Τους σφαίρα, πήραν τη θέση Τους πάνω στην περιφέρεια της επιρροής του Συμβουλίου.

β.  Το επικλητικό έργο που εκτελείται τόσο συνειδητά όσο και ασυνείδητα από την ίδια την ανθρωπότητα έχει τέτοια δυναμικότητα ώστε διείσδυσε πέρα από τον αξεπέραστο δακτύλιο (νοούμενο συμβολικά) της Ιεραρχίας στην ίδια τη Σαμπάλλα κι εφέλκυσε ανταπόκριση. Το επικλητικό αυτό έργο προσέγγισε ένα υψηλό σημείο δυναμικότητας σαν αποτέλεσμα του παγκόσμιου πολέμου (1914-1945) κι ο φθόγγος και η έλξη του εμμένουν ακόμη.

γ.  Η γοργή ανάπτυξη της ολοκλήρωσης ανάμεσα στους προχωρημένους ανθρώπους ανάγκασε πολλούς να μπουν στην Ατραπό της Μαθητείας κι επομένως σε κάποιο Άσραμ κι επέτρεψε παρόμοια σε πολλούς μαθητές να λάβουν μύηση.

3.  Η αναγνώριση από ένα πολύ πιο ευρύ κοινό του γεγονότος της Ιεραρχίας· αυτή εδραίωσε ένα νέο τύπο σχέσης ανάμεσα στην Ιεραρχία και την ανθρωπότητα. Μέχρι τώρα η σχέση εξαρτάτο από την αναγνώριση απ’ τους προχωρημένους ζηλωτές της φύσης της θέσης τους σε σχέση με την Ιεραρχία· σήμερα η αναγνώριση από χιλιάδες που δεν είναι με κανέναν τρόπο προχωρημένοι ζηλωτές ούτε προετοιμάζονται με καμιά έννοια να συνδεθούν με την Ιεραρχία, δημιούργησε ένα νέο τύπο προβλήματος· υποδηλώνει στην Ιεραρχία μια υποσχόμενη ανάπτυξη, αν και την ίδια στιγμή προκαλεί αναταραχές, καθώς απαιτεί ένα διαφορετικό τρόπο προσαρμογής στις ανθρώπινες απαιτήσεις από εκείνον που συνεπάγεται η αποδοχή μαθητών στα Άσραμ Τους· απαιτεί την προσοχή ορισμένων μαθητών και μυημένων σ’ όλα τα Άσραμ και την ικανότητα της Ιεραρχίας να διεισδύει και να διαλύει το πυκνό νέφος των χαοτικών σκεπτομορφών που δημιούργησε το συγχυσμένο, ενδιαφερόμενο και περίεργο κοινό γι’ Αυτούς.

4.  Η χρήση από την Ιεραρχία της καταστροφικής όψης της θειότητας, την πρώτη Ακτίνα, με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι στην πραγματικότητα ένας δημιουργικός παράγοντας κι ένας παράγοντας ο οποίος σε τελική ανάλυση όχι μόνο αποδεσμεύει τη ζωή από τους προηγούμενους περιορισμούς της, αλλά απαιτεί επίσης – υπό το Νόμο της Ισορροπίας – τη δομητική δραστηριότητα της δεύτερης Ακτίνας. Το έργο της καταστροφής έχει πια πρακτικά τελειώσει κι αρχίζει το έργο των Δομητών.

5.  O νέος όμιλος υπηρετών του κόσμου δημιουργήθηκε σαν ένα ενδιάμεσο σώμα ανάμεσα στην Ιεραρχία και το ευρύ κοινό. Αυτός ο όμιλος διαιρείται σε δύο μικρότερους ομίλους:

α. Εκείνους τους μαθητές και εργάτες που έχουν ήδη ολοκληρωθεί σε κάποιο Άσραμ.

β.  Τους νοήμονες κι ανθρωπιστές ζηλωτές κι εργάτες στις παγκόσμιες υποθέσεις και σε όλα τα τμήματα.

     Οι δύο αυτοί όμιλοι σχηματίζουν ενωμένα έναν πράκτορα διαβίβασης δια του οποίου μπορεί η Ιεραρχία να προσεγγίσει τις μάζες των ανθρώπων με τις νέες έννοιες, τις τεχνικές του νέου πολιτισμού και τις βασικές υποθέσεις κάτω απ’ τις οποίες η ανθρωπότητα θα προχωρήσει σε μεγαλύτερο φως.

6.  Η αναγνώριση από την ανθρωπότητα των κυριότερων προβλημάτων της και η αυξανόμενη ικανότητα του γενικού κοινού να δει αυτά τα προβλήματα με όρους της Μίας Ανθρωπότητας, του συνόλου. Αυτή η ικανότητα υποδεικνύει στην Ιεραρχία τη θέση της Ανθρωπότητας πάνω στην Ατραπό αυτή την εποχή και την ετοιμότητα του ανθρώπινου γένους για τη νέα αποκάλυψη – που πρέπει να την ακολουθήσει αργότερα η αποκατάσταση των Μυστηρίων.

7.  O νέος προσανατολισμός της ανθρώπινης οικογένειας μέσα της στην έννοια της Μίας Ανθρωπότητας και η έντονα αφυπνισμένη πνευματική απαίτηση που σήμερα διακρίνει το ανθρώπινο γένος παντού και η οποία ανάγκασε την Ιεραρχία να πάρει κάποιες βασικές αποφάσεις και να αναπροσαρμοσθεί σε μια πιο στενή σχέση με το ανθρώπινο κέντρο της ζωής και του σκοπού. 

(Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. αγγλικού βιβλίου: 559-566)

   Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ  

Τετάρτη 14 Μαΐου 2025 στις 20.00

πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης 

    Διδασκαλία έως το 2025    

 

Ο Θ. ήταν υπεύθυνος ως διαβιβαστικός πράκτορας στον κόσμο 

των σπουδαστών του αποκρυφισμού για:

 

1. Τη Διδασκαλία για τη Σαμπάλλα.

2. Τη Διδασκαλία για τη Νέα Μαθητεία

α. Νέας στάσης των Διδασκάλων προς τους μαθητές Τους

β. Ιεραρχίας και των διαφόρων Άσραμ, καθώς και την Ιεραρχία 

σαν το Άσραμ του Σανάτ Κουμάρα στην επταπλή του μορφή

γ. Μ ια παρουσίαση του νεότερου τύπου διαλογισμών που απο-

τέλεσαν το εκπαιδευτικό υλικό για τις διάφορες σχολές εσω-

τερισμού, π.χ. Αρκέην, Μορύα Federation, κλπ.

3. Τ η Διδασκαλία για τις Επτά Ακτίνες.

4. Τ η Διδασκαλία για τη νέα Αστρολογία.

5. Πληροφορίες για το Νέο Όμιλο Yπηρετών του Κόσμου και το έργο

του.

6. Τ ο κλειδί για την κατανόηση της Μυστικής Δοξασίας μέσω του βι-

βλίου Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός.

7. Τ η Διδασκαλία πάνω στη νέα παγκόσμια θρησκεία: Εορτασμός

Πανσελήνων/Ν. Σελήνης κάθε έτους, εορτές του ανώτερου δια-

λείμματος, Πάσχα - Βεσάκ - Καλής Θέλησης.

8. Τ ην απόπειρα σχηματισμού ενός εξωτερικού κλάδου των εσώτε-

ρων Άσραμ. Αυτή καταδεικνύεται στο έργο που έκανε με μια ειδική

ομάδα ζηλωτών κι αποδεγμένων μαθητών, των οποίων οι οδηγίες

που εκπορεύθηκαν από το Άσραμ του Θιβετανού, ενσωματώθηκαν

στο βιβλίο Μαθητεία στη Νέα Εποχή.

 

Τα βασικά αποκρυφιστικά θέματα που θέτουν τα βιβλία του Θ. 

δια της Α. Μπέιλη, με ορόσημο το 2025:

 Η ανάπτυξη της τηλεπάθειας.

Οι νόμοι, οι τεχνικές και η διαδικασία της τηλεπαθητικής επικοι-

νωνίας πρέπει να γίνουν σαφείς ώστε να μπορέσουν να κατανο-

ηθούν με νοημοσύνη και θεωρητικά από τις μάζες. Οι μαθητές ν’

ασχοληθούν όλο και περισσότερο με την ορθή κατανόηση, τον

ορθό χαρακτηρισμό και τον ορθό ορισμό της νέας επιστήμης της

τηλεπάθειας.

 Η διάλυση της παγκόσμιας θυμαπάτης και πλάνης.

 Η εμφάνιση μιας σταδιακής έκφρασης της πνευματικής ενέργειας,

η οποία θα εκδηλωθεί σιγά-σιγά μετά το 2025.

 Η ανάγκη αντιστάθμισης του υλισμού με την εντατικοποίηση του

φωτός.

 Αλλαγές στη λειτουργία του Πλανητικού Λόγου: στη Σαμπάλλα

– ανταπόκριση σε εξωπλανητικές ενέργειες, στην Ιεραρχία – επέ-

κταση της συνείδησης & μύηση – η θύρα στέκει ανοιχτή, στην αν-

θρώπινη οικογένεια αφύπνιση και πνευματικός προσανατολισμός.

Το στάδιο ‘πρόδρομος’, λέει ο Θ. προπαρασκευαστικό – μέχρι το

2025 αναμένεται να ολοκληρώνεται σε μια ρευστή κατάσταση, πει-

ραματισμού, με τη ‘δυνατότητα’ πάντοτε δυναμική και ενεργή για

όλους και με ηγεσία που διατηρώντας /φροντίζοντας τη ζωή του

οργανισμού, αλλάζει εντούτοις την οργάνωσή του.

 Νέα διδασκαλία – θα δοθεί μετά το 2025.

 Κατά το 2025 θα τεθεί, κατά πάσα πιθανότητα, η ημερομηνία για

τα πρώτα στάδια της εξωτερίκευσης της Ιεραρχίας στη Γη σε φυσι-

κή μορφή.

 Εκδήλωση της 4ης ακτίνας μετά από το 2025.

 

Ο ΝΟΕΚ και η επίτευξη του οράματος

μέσω της φώτισης του Ταύρου

 

Ένας κανόνας εκγύμνασης για μύηση, ο 12ος, θα μπορούσε να ονομα-

σθεί η φόρμουλα που ελέγχει το έργο του Νέου Ομίλου Υπηρετών του

Κόσμου (ΝΟΕΚ), ο οποίος ανταποκρίνεται στις ενέργειες του Ταύρου,

την Πανσέληνο του οποίου εορτάζουμε σήμερα:

Ας υπηρετήσει ο όμιλος όπως υποδεικνύει ο Υδροχόος· ας επιτα-

χύνει ο Ερμής τον όμιλο πάνω στον ανοδικό Δρόμο κι ο Ταύρος ας

φέρει φώτιση και την επίτευξη του οράματος.

 

Συγκαλεί την Υδροχοϊκή ενέργεια, την εκλογικεύουσα δύναμη του

Ερμή και τη φώτιση του Ταύρου, για την προώθηση του ιεραρχικού

έργου στον πλανήτη.

Στο Νέο Όμιλο Υπηρετών του Κόσμου λαμβάνει χώρα η εκγύμνα-

ση των αναγκαίων μαθητών για τα Άσραμ των Διδασκάλων. Είναι ένα

νέο ιεραρχικό εγχείρημα. Σ’ αυτό τον όμιλο αποδεγμένοι μαθητές μα-

θαίνουν να εργάζονται όπως η Ιεραρχία χρησιμοποιώντας την κύρια

τεχνική της Ιεραρχίας που είναι εκείνη της μετάδοσης/ έμπνευσης. 

Οι Διδάσκαλοι δεν μιλούν ούτε διδάσκουν δημόσια στις μεγάλες πόλεις

του κόσμου· εργάζονται ολοκληρωτικά δια των ομάδων, ομίλων, μα-

θητών και μυημένων Τους.

Ο κύριος τύπος ενέργειας που ως τώρα χρησιμοποιείτο από την Ιε-

ραρχία είναι η ενέργεια της αγάπης. Τώρα σ’ αυτή πρέπει να προστεθεί

η ενέργεια της ζωοδότριας θέλησης.

Θα δοκιμασθούν νέες μέθοδοι, νέες προσεγγίσεις στο ανθρώπινο

πρόβλημα και νέοι τρόποι εργασίας. Οι νέες τεχνικές και η μεταβλη-

θείσα προσέγγιση, από εκείνη της ατομικής καλλιέργειας στην ενω-

μένη ομαδική πρόοδο.

Παρατηρείται «μετατόπιση» από το ατομικό στο ομαδικό, από τη

διανόηση στην ενόραση, από τη συνείδηση στη θέληση, από την υπε-

ρέμφαση στην ψυχή στην εστίαση στη Μονάδα, από τον εσωτερισμό

στον αποκρυφισμό, η μετατόπιση από την υπερέμφαση στην Υπηρεσία

στην Μύηση (το έργο της προετοιμασίας για Μύηση δεν αφορά στην

Υπηρεσία στον κόσμο, αν και δεν υπάρχει Μύηση χωρίς αυτήν. Η ζωή

της Υπηρεσίας είναι στην πραγματικότητα η έκφραση της ιδιαίτερης

Μύησης για την οποία το άτομο, η ομάδα ή ο όμιλος προετοιμάζεται,

σημειώνει ο Θ.)

Η διαφορετική αυτή προσέγγιση βρίσκεται πίσω απ’ τις νέες ικα-

νότητες που αναφαίνονται μεταξύ των μαθητών· αρχίζουν να εργάζο-

νται με μεγαλύτερη ταχύτητα, με άμεση αναγνώριση των γεγονότων,

με περισσότερο εκλεπτυσμένη σκέψη, βεβαιότητα κι απομάκρυνση

της αμφιβολίας και με μια ζωική δυναμικότητα που είναι ασυνήθιστη

γιατί ανταποκρίνονται στην Υδροχοϊκή ενέργεια που διαχύνεται τώρα

στην Ιεραρχία.

 

Η Υδροχοϊκή αυτή επίδραση προκαλεί την εντατικοποίηση της ιε-

ραρχικής σχέσης με τη Σαμπάλλα κι επομένως επηρεάζει κάθε μέλος

του Άσραμ Του Σανάτ Κουμάρα, από τον Χριστό μέχρι και τον πιο

πρόσφατα αποδεκτό μαθητή.

Συνακόλουθα:

1. Ολόκληρη η τεχνική της εκγύμνασης μαθητών για μύηση και για

απορρόφησή τους στα διάφορα Άσραμ έχει μεταβληθεί.

 

2. Η ατομική προσέγγιση στην Ιεραρχία αντικαταστάθηκε από μια

ομαδική προσέγγιση, και ένα ορισμένο τμήμα της εκγύμνασης

έγινε αντικειμενικό κι εξωτερικό, απ’ όπου και η ίδρυση του Νέου

Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου.

Είναι κυρίως ένας όμιλος ο οποίος, ενώ εργάζεται στο εξωτερικό πε-

δίο της φυσικής ζωής, διατηρεί ωστόσο μια στενή ασραμική ολοκλή-

ρωση· παρέχει έτσι ένα πεδίο υπηρεσίας για αποδεδεγμένους μα-

θητές που επιζητούν έκφραση υπηρεσίας και παρέχει επίσης ένα ση-

μείο συνάθροισης για όλους τους αποφασισμένους ζηλωτές όπου

μπορούν να δοκιμασθούν πριν την άμεση αποδοχή. Αυτό είναι κάτι

νέο, γιατί μετατοπίζει την ευθύνη των προετοιμαζόμενων ζηλωτών

για αποδεγμένη μαθητεία στους ώμους του δεσμευμένου μαθητή

και μακριά από την άμεση προσοχή του αποδεχόμενου Διδασκά-

λου Έτσι ο Διδάσκαλος ελευθερώνεται για άλλα πεδία υπηρεσίας.

Αυτό από μόνο του είναι μια από τις μεγαλύτερες ενδείξεις της

επιτυχίας της εξελικτικής διαδικασίας όπως εφαρμόσθηκε στην

ανθρωπότητα. Αυτή η «μετατόπιση» εγκαινιάσθηκε από τον ίδιο

τον Χριστό και τους μαθητές του που συμβολικά ορίζονται ως ο

«Χριστός κι οι 9.000 μυημένοι Του». Ο Βούδδας με τους 900 αρχάτς

Του δοκίμασε το ίδιο σύστημα, αλλά η σχέση του ομίλου Του ήταν

κυρίως προς Αυτόν κι όχι τόσο προς τον κόσμο των ανθρώπων.

Ό,τι θέσπισε ο Βούδδας, έγινε πραγματικό και υπαρκτό από τον

Χριστό.

 

3. Η τρίτη μεγάλη αλλαγή έγινε στη σχέση της Ιεραρχίας με τη Σα-

μπάλλα. Η ενέργεια που εκπορεύεται από τη Σαμπάλλα έχει διαι-

ρεθεί σε δύο ρεύματα. Το ένα ρεύμα, που ενσωματώνει τη δυναμική

του σκοπού, διαχύνεται τώρα στην Ιεραρχία και στα επτά κύρια

Άσραμ της· το άλλο ρεύμα που ενσωματώνει τη δυναμική της από-

φασης ή της φωτισμένης ενθουσιώδους θέλησης, προσεγγίζει άμε-

σα την ανθρωπότητα δια του Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου.

 

Ο όμιλος που «υπηρετεί όπως υποδεικνύει ο Υδροχόος» είναι η Ιε-

ραρχία·

 

Ο όμιλος ο οποίος «σπεύδει πάνω στον ανοδικό Δρόμο» είναι ο

Νέος Όμιλος Υπηρετών του Κόσμου. Ο όμιλος αυτός κυβερνάται από

τον Ταύρο και σ’ αυτόν η θεία αυτή Ταυρική ενέργεια «φέρνει φώτιση

και την επίτευξη του οράματος». Ο όμιλος αυτός, μιλώντας σχηματι-

κά, είναι ο «ταύρος που ορμά μπροστά σε ευθεία γραμμή με το ένα του

μάτι προσηλωμένο στο στόχο και ακτινοβολώντας φως».