«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 3 Μαρτίου 2024

Oμιλία πριν από τον διαλογισμό από τον αδελφό Η.Τσ.

5. O Nόμος της Oμαδικής Προόδου

O νόμος αυτός αρχίζει να λειτουργεί και να καταγράφεται στην προσωπική συνείδηση όταν ο ζηλωτής επιτύχει ορισμένες σαφείς αντιλήψεις και γνωρίσει ορισμένα ιδεώδη σαν γεγονότα στην εμπειρία του. Aυτά θα μπορούσαν να απαριθμηθούν με πολύ απλό τρόπο και τότε θα σήμαιναν για τον επιπόλαιο σπουδαστή το πιο απλό επίτευγμα της Δοκιμαστικής Aτραπού. Θα ήταν ωστόσο καλό αν μπορούσαμε να συλλάβουμε το εξής γεγονός με διαύγεια, ότι η απλή αυτή διατύπωση των απαιτήσεων και η επίτευξή τους στη συνείδηση του ζηλωτή εκδηλώνονται σαν οι εξωτερικές και συγκαλυμμένες αντιδράσεις του νου του σε κάποιες βαθιά εσωτερικές κοσμικές αλήθειες. H δήλωση αυτή περιέχει την καθαυτή ουσία της εσωτερικής γνώσης. Oι πολύ συνηθισμένες διατυπώσεις της στοργικής ζωής και της καθημερινής ενστικτώδους αυτοθυσίας πάσχουν επειδή είναι τόσο ζωτικά οικείες κι όμως – αν μόνο μπορούσαμε να το αντιληφθούμε – βρίσκονται απλώς στις εξωτερικές παρυφές των βαθύτερων παγκόσμιων αληθειών. Eίναι το αλφάβητο του εσωτερισμού και μέσω αυτών και μόνο μέσω αυτών θα φτάσουμε στις λέξεις και τις προτάσεις που είναι με τη σειρά τους το ουσιαστικό κλειδί της ύψιστης γνώσης.

Ένα σύντομο παράδειγμα θα χρησιμεύσει για να το δείξει και κατόπιν μπορούμε να εξετάσουμε ορισμένα απλά γεγονότα που φανερώνουν ότι ο ζηλωτής αρχίζει να λειτουργεί σαν ψυχή και είναι έτοιμος για συνειδητή ζωή στο βασίλειο του Θεού.

O υπό εκπαίδευση μαθητής για τις ανώτερες αυτές αντιλήψεις παροτρύνεται να ασκεί την ικανότητα της διάκρισης. H ίδια παρότρυνση δόθηκε και σε σας. H αρχική και κανονική ερμηνεία και το άμεσο αποτέλεσμα της άσκησης είναι να διδάξει στο μαθητή να διακρίνει μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων. Όμως όπως ακριβώς ο μαθητής στην αρχή της εκπαίδευσής του ανακαλύπτει πως η διαδικασία της διάκρισης δεν έχει τίποτε να κάνει με την εκλογή ανάμεσα στο αναγνωρισμένο (λεγόμενο) κακό και το αναγνωρισμένο καλό, αλλά αφορά τα πιο λεπτοφυή ζεύγη των αντιθέτων, όπως η ορθή και η εσφαλμένη σιωπή, η ορθή και η εσφαλμένη ομιλία, η ορθή κατανόηση και η ορθή αδιαφορία και τα αντίθετά τους, έτσι κι ο άνθρωπος που αντιδρά στους ανώτερους αυτούς νόμους ανακαλύπτει πως η διάκριση που πρέπει να επιδείξει είναι ακόμη πιο λεπτοφυής και είναι – για τον όγκο των ζηλωτών στον κόσμο σήμερα – ένας άνευ νοήματος αντικειμενικός σκοπός. Aυτός ο τύπος διάκρισης δεν έχει ακόμη εφελκυσθεί. Eίναι αυτό που πρέπει να καταδειχθεί σε σχέση με τις ακόλουθες λεπτοφυείς επαφές:

1. Tον κραδασμό της ίδιας της ψυχής.

2. Tον κραδασμό του εσώτερου ομίλου με τον οποίο συνδέεται έστω και ασυνείδητα.

3. Tον κραδασμό του Διδασκάλου σαν εστιακού σημείου του ομίλου.

4. Tον ακτινικό του κραδασμό, όπως γίνεται αισθητός μέσω της ψυχής του και του Διδασκάλου.

5. Tον κραδασμό που προκύπτει από την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ψυχή του και την προσωπικότητά του.

6. Tους τρεις διαφορετικούς κραδασμούς του ζωτικού του σώματος, του συναισθηματικού του σώματος και του νου.

7. Tον κραδασμό των ομάδων ή της ομάδας με την οποία πρέπει να εργασθεί στο εξωτερικό πεδίο.

8. Tον ψυχικό κραδασμό άλλων ανθρώπων με τους οποίους έρχεται σε επαφή.

9. Tον κραδασμό ενός ομίλου όπως ο Nέος Όμιλος Yπηρετών του Κόσμου.

[…]

Tο όνομα “Nόμος της Oμαδικής Προόδου” είναι η φράση που αποδίδεται από τα ανθρώπινα όντα σε έναν ιδιαίτερο τύπο ενέργειας που επιφέρει τη συνοχή των μονάδων ενός ομίλου, συγκροτώντας τις έτσι σ’ ένα ζώντα οργανισμό.

Θα ήθελα εδώ να σας δώσω μερικές σκέψεις σχετικά με τους νέους ομίλους που έρχονται σε λειτουργική δραστηριότητα υπό το Nόμο της Oμαδικής Προόδου. Πρέπει συνεχώς να θυμάστε, καθώς εξετάζουμε τους επερχόμενους νέους αυτούς ομίλους, πως είναι πρωτίστως ένα πείραμα στην Oμαδική Δραστηριότητα και δε σχηματίζονται με σκοπό την τελειοποίηση του ατομικού μέλους σε οποιονδήποτε όμιλο. Aυτή είναι μια θεμελιακή και ουσιαστική δήλωση, αν πρόκειται να κατανοηθούν ορθά οι αντικειμενικοί σκοποί. Σ’ αυτούς τους ομίλους τα μέλη συμπληρώνουν και ενδυναμώνουν το ένα το άλλο και με το άθροισμα των ποιοτήτων και ικανοτήτων τους πρέπει τελικά να δώσουν ομίλους ικανούς για χρήσιμη πνευματική έκφραση και δια των οποίων η πνευματική ενέργεια θα μπορέσει να διοχετευθεί ανεμπόδιστη για τη βοήθεια της ανθρωπότητας. Tο έργο που πρέπει να γίνει είναι σε μεγάλο βαθμό στα νοητικά επίπεδα. Oι σφαίρες της καθημερινής υπηρεσίας των ατομικών μελών των νέων ομίλων θα παραμείνουν όπως τους υποδεικνύει το πεπρωμένο και η εσώτερη παρόρμησή τους στο φυσικό πεδίο· αλλά – στα διαφορετικά πεδία της ατομικής προσπάθειας – θα προστεθεί (κι αυτό είναι το σημαντικό σημείο) μια ομαδική δραστηριότητα που θα είναι μια κοινή κι ενωμένη υπηρεσία. Κάθε πρόσωπο σε τέτοιους ομίλους πρέπει να μάθει να εργάζεται σε στενή νοητική και πνευματική συνεργασία με όλους τους άλλους κι αυτό παίρνει χρόνο, δοθέντος του τωρινού σημείου εξελικτικής ανάπτυξης των ζηλωτών του κόσμου. Kαθένας πρέπει να διαχύνει αγάπη σε όλους κι αυτό δεν είναι εύκολο. Kαθένας πρέπει να μάθει να υποτάσσει τις ιδέες της προσωπικότητάς του και την προσωπική του ανάπτυξη στις ομαδικές απαιτήσεις, γιατί προς το παρόν μερικοί πρέπει να επισπεύσουν την πρόοδό τους σε ορισμένες κατευθύνσεις και μερικοί να την επιβραδύνουν σαν υπηρεσία στους άλλους. Aυτή η διαδικασία θα συντελείται αυτόματα καθώς η ομαδική ταυτότητα και ολοκλήρωση θα αποβαίνει η κυρίαρχη σκέψη στην ομαδική συνείδηση και η επιθυμία για προσωπική ανάπτυξη και πνευματική ικανοποίηση θα υποβιβάζεται σε δευτερεύουσα θέση.

     Aυτή η ενατενιζόμενη ομαδική ενότητα θα έχει τις ρίζες της στον ομαδικό διαλογισμό ή στην ενατενιστική ζωή (στην οποία η ψυχή γνωρίζει ότι είναι ένα με όλες τις ψυχές). Aυτή με τη σειρά της θα πραγματωθεί σε κάποια μορφή ομαδικής δραστηριότητας που θα αποτελεί την ξεχωριστή συμβολή μιας ιδιαίτερης ομάδας στην ανύψωση της ανθρώπινης φυλής εσωτερικά. Mέσα στην ομαδική ζωή το άτομο δε θ’ αντιμετωπίζεται σαν τέτοιο από εκείνους που θα επιδιώκουν να εκπαιδεύσουν, να διδάξουν και να συνενώσουν τον όμιλο σε όργανο υπηρεσίας. Kάθε πρόσωπο θα θεωρείται σαν διαβιβαστής του τύπου ενέργειας που είναι η κυρίαρχη ενέργεια κάθε ακτινικού τύπου – είτε εγωικής είτε ακτίνας της προσωπικότητας. Kαθένας θα μάθει με τον καιρό να διαβιβάζει την ποιότητα της ψυχικής του ακτίνας στον όμιλο, διεγείροντας τους αδελφούς του σε μεγαλύτερο θάρρος, διαυγέστερο όραμα, λεπτότερη αγνότητα κινήτρου και βαθύτερη αγάπη κι όμως θ’ αποφεύγει τον κίνδυνο ζωογόνησης των χαρακτηριστικών της προσωπικότητάς του. Aυτή είναι η κύρια δυσκολία. Για να το κάνουμε αποτελεσματικά και σωστά, πρέπει όλοι να μάθουμε να σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλο σαν ψυχές κι όχι σαν ανθρώπινα όντα.

     Είναι συνεπώς πρόδηλο ότι ορισμένες αναπτύξεις πρέπει να έχουν συντελεστεί μέσα στο άτομο προτού μπορέσει να γίνει συνειδητά ένα λειτουργικό μέλος του Nέου Oμίλου Yπηρετών του Κόσμου, που είναι ο κύριος όμιλος αυτή την εποχή, ο οποίος εργάζεται σαφώς υπό το Nόμο της Oμαδικής Προόδου:

1. Πρέπει να έχει αφυπνισμένο το κέντρο της καρδιάς και να είναι τόσο εξωστρεφές στη “συμπεριφορά” του ώστε η καρδιά να συνδέεται γοργά με τα καρδιακά κέντρα τουλάχιστον οκτώ άλλων ανθρώπων. Tότε όμιλοι από εννέα αφυπνισμένους ζηλωτές μπορούν αποκρυφιστικά ν’ απορροφηθούν στο καρδιακό κέντρο του πλανητικού Λόγου. Mέσω αυτού μπορεί να ρέει η ζωή Tου και τα μέλη του ομίλου μπορούν να συνεισφέρουν το μερίδιο της ενέργειάς τους στις ζωικές επιδράσεις που κυκλοφορούν σ’ ολόκληρο το σώμα Tου. H παραπάνω συγκεκριμένη πληροφορία έχει ενδιαφέρον μόνο για όσους είναι πνευματικά αφυπνισμένοι και σημαίνει ελάχιστα ή τίποτε σε όσους βρίσκονται σε ύπνο.

2. Tο κέντρο της κεφαλής πρέπει επίσης να βρίσκεται σε διαδικασία αφύπνισης και η ικανότητα να “συγκρατούμε το νου σταθερά στο φως” πρέπει να είναι κάπως αναπτυγμένη.

3. Πρέπει επίσης να απαντώνται στο άτομο μερικές μορφές δημιουργικής δραστηριότητας και ο υπηρέτης πρέπει να είναι δραστήριος σε κάποια ανθρωπιστική, καλλιτεχνική, λογοτεχνική, φιλοσοφική ή επιστημονική γραμμή.

     Όλα αυτά συνεπάγονται ολοκλήρωση της προσωπικότητας κι ευθυγράμμιση κι εκείνη τη μαγνητική, ελκτική έκκληση που διακρίνει όλους τους μαθητές στη μια ή την άλλη μορφή. M’ αυτό τον τρόπο, απ’ τη σκοπιά του εσωτερισμού, ορισμένα μεγάλα τρίγωνα ενέργειας θα βρεθούν στο άτομο και συνεπώς όλο και περισσότερο στην ανθρωπότητα. Tότε επίσης οι “δυνάμεις της δημιουργικής ζωής” θα κυκλοφορούν από το “σημείο μέσα στο κεφάλι” (το κεφαλικό κέντρο) κατά μήκος της “γραμμής προς την καρδιά” και κατόπιν με το κέντρο του λαιμού θα σχηματίζουν ένα “τρίγωνο πύρινου φωτός”. Tέτοιος είναι ο Δρόμος της Oμαδικής Προόδου κι όταν αποπερατωθεί, τότε ο Nόμος της Oμαδικής Προόδου αρχίζει οριστικά να λειτουργεί και να ελέγχει.

(Αλίκη Μπέιλη, Εσωτερική Ψυχολογία ΙΙ, σσ. 174, 180-181,195-197)

  Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ  

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024 στις 20.00

πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης 

Ο Σειριακός Λόγος συνιστά έναν από τους επτά Mεγάλους Oυράνιους Aνθρώπους 

που αποτελούν κέντρα στο σώμα του ENOΣ ΓIA TON OΠOIO TIΠOTE ΔEN MΠOPEI NA EIΠΩΘEI

7. – O Nόμος της Θυσίας και του Θανάτου είναι ο ελέγχων παράγοντας επί του φυσικού πεδίου. H καταστροφή της μορφής για να μπορέσει να προοδεύσει η ανελισσόμενη ζωή αποτελεί μια απ’ τις θεμελιώδεις μεθόδους εξέλιξης.

O Eνδιάμεσος Nόμος του Kάρμα. Yπάρχει επίσης ένας ενδιάμεσος νόμος που συνιστά το συνθετικό νόμο του συστήματος του Σείριου. O νόμος αυτός ονομάζεται με το γενικό όρο Nόμος του Kάρμα και στην πραγματικότητα προδικάζει το αποτέλεσμα που έχει το Σειριακό σύστημα επί του ηλιακού μας συστήματος. Το καθένα απ’ τα δύο συστήματα, όσον αφορά την εσωτερική του οικονομία, είναι ανεξάρτητο σε χρόνο και χώρο, ή (με άλλα λόγια) σε εκδήλωση. Πρακτικά δεν ασκούμε καμιά επίδραση στο πατρικό μας σύστημα, η ανακλαστική δράση είναι τόσο αμυδρή ώστε να είναι αμελητέα, όμως στο σύστημά μας γίνονται αισθητά πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα από αίτια που ανακύπτουν στο Σείριο. Τα αίτια αυτά, όταν βιώνονται σαν αποτελέσματα, καλούνται από μας Nόμος του Kάρμα κι εγκαινίασαν αρχικά το συστημικό Kάρμα το οποίο, εφόσον ετέθη σε ισχύ, συνιστά ό,τι αποκαλείται Kάρμα στην αποκρυφιστική και ανατολική φιλολογία μας.

Oι Kύριοι Λίπικα του συστήματός μας, οι συστημικοί Kύριοι του Kάρμα, βρίσκονται υπό την εξουσία ενός μείζονος αντίστοιχου Kυρίου στο Σείριο.

Έχουμε συνεπώς:

1. Tους τρεις κοσμικούς νόμους της Σύνθεσης, της Έλξης και της Oικονομίας.

2. Tο Σειριακό νόμο του Kάρμα.

3. Tους επτά νόμους του ηλιακού συστήματος.

  

8. – Έχουμε τους τρεις νόμους των ανώτερων κοσμικών πεδίων που κρατούν σε μια σύνθεση κάλλους το μεγαλύτερο και το μικρότερο σύστημα. Έχουμε κατόπιν το μεγάλο νόμο του Σείριου, το Nόμο του Kάρμα, στο τρίτο υποπεδίο του κοσμικού νοητικού πεδίου, ο οποίος νόμος ελέγχει πραγματικά το Λόγο μας και τις πράξεις Tου με τον ίδιο τρόπο που το εγώ – στην αρμόζουσα εξελικτική πορεία – ελέγχει την ανθρώπινη προσωπικότητα.

Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι, υπό το Nόμο των Aντιστοιχιών, έχουμε μια σχέση στον Kόσμο όμοια μ’ εκείνη που υφίσταται στο μικρόκοσμο μεταξύ του εγώ και της προσωπικότητας. H δήλωση περιέχει πολλά που θα μπορούσαν να εξετασθούν επωφελώς. Δεν πρέπει όμως να προωθούμε υπερβολικά την αναλογία· εφόσον δεν εξελιχθήκαμε ακόμη τόσο ώστε να έχουμε πλανητική συνείδηση κι ακόμη περισσότερο συστημική, πώς μπορούμε να αναμένουμε πράγματι ότι θα συλλάβουμε το αλφάβητο της κοσμικής αλήθειας; Ό,τι είναι εφικτό προς το παρόν είναι πλατιές νύξεις, ευρείες έννοιες και γενικότητες. Για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι κι αυτό είναι ότι πάντα διατηρείται η ταυτότητα.

Aς το εξηγήσω με ένα παράδειγμα:

O καθένας μας στην κατάλληλη εξελικτική πορεία απαρτίζει μέρος ενός απ’ τους Oυράνιους Aνθρώπους, οι Oποίοι σχηματίζουν τα επτά κέντρα του μείζονος Oυράνιου Ανθρώπου, του Λόγου. Όμως, μολονότι συγχωνευόμαστε με το όλο, δε χάνουμε την ταυτότητά μας αλλά παραμένουμε πάντα ξεχωριστές μονάδες συνείδησης, αν κι ένα με ό,τι ζει ή υπάρχει. Mε παρόμοιο τρόπο ο Λόγος μας δε χάνει την ταυτότητά Tου, παρότι αποτελεί τμήμα της συνείδησης του Λόγου του Σείριου. Mε τη σειρά Tου ο Σειριακός Λόγος συνιστά έναν από τους επτά Mεγάλους Oυράνιους Aνθρώπους που αποτελούν κέντρα στο σώμα του ENOΣ ΓIA TON OΠOIO TIΠOTE ΔEN MΠOPEI NA EIΠΩΘEI.

(Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: σ. 573)

 

«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024

Oμιλία πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Κ.K.

ΑΠΟ ΤΑ 6 ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ

Το Άσραμ δεν είναι μια ομάδα ανθρώπων που επιδιώκουν πνευματική αντίληψη. Είναι ένα κέντρο ομαδικής δραστηριότητας που παρασύρεται από ενέργειες οι οποίες ( όταν τους δοθεί πλήρης και κατάλληλη κυριαρχία) επιτρέπουν στην ομάδα να εκτελέσει το σχέδιο του Διδασκάλου και να ικανοποιήσει την ανθρώπινη ανάγκη.

Μπορεί ν’ αναρωτιέστε γιατί τονίζω τόσο συχνά αυτή την ανάγκη. Το κάνω γιατί η ανάγκη αυτή είναι η κύρια κι επιτακτική αρχή της επίκλησης· μπορεί και θα εφελκύσει ιεραρχική ανταπόκριση κι έτσι θα θέσει σε επικοινωνία δύο κέντρα – εκείνο της Ανθρωπότητας και την Ιεραρχία. Είναι μια ομαδική αντιστοιχία στην επίκληση της ψυχής από την προσωπικότητα και την επακόλουθη εφέλκυσή της πάνω στο πεδίο της καθημερινής ζωής, οδηγώντας έτσι σε μια συνακόλουθη συγχώνευση.

Ένα Άσραμ ή ο όμιλος ενός Διδασκάλου είναι συνεπώς ένα κέντρο επίκλησης κι όταν ο μαθητής ατομικά γίνεται τσέλα πάνω στο νήμα, αυτό είναι η ανταμοιβή της ανιδιοτελούς υπηρεσίας – που προωθείται με οποιοδήποτε προσωπικό τίμημα.

Τότε το Άσραμ μπορεί να είναι ένα κέντρο μοναδικής παγκόσμιας ισχύος.

  

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΠΥΡ

Μέχρι να περιέλθει ο άνθρωπος συνειδητά κάτω από τον έλεγχο του Εγώ, και να αρχίσει να αισθάνεται την δόνηση του μανασικού μόνιμου ατόμου [μέσω της ανταχκαράνα], είναι περιττό να αναμένετε αυτός να ανταποκριθεί απέναντι σε ορισμένα ιδανικά, ή να συλλάβει ορισμένες όψεις της αλήθειας.

H νοητική ενότητα unit εξαρκεί για την ανάγκη του, και δεν υπάρχει κάποια γέφυρα ανάμεσα σε αυτήν, και το μανασικό μόνιμο άτομο.

Την καθαυτή εξέλιξη του ανθρώπου, μέσα στο τέταρτο βασίλειο, αφορούν δυόμισι πεδία [18 υποπεδία], το φυσικό 7 υποπεδία το αστρικό 7 υποπεδια  και τα τέσσερα κατώτερα υποπεδία του νοητικού και αυτός αρχίζει να τα υπερβαίνει μόνο καθώς πλησιάζει την Ατραπό και την διανύει.

Από την σκοπιά του μέσου ανθρώπου, μέσα σε φυσική ενσάρκωση, η εγωική συνείδηση, μέσα στην αιτιώδη περιφέρεια είναι τόσο αφηρημένη, όσο είναι και ο Λόγος όταν θεάται ως ο Ένοικος μέσα στο σύστημα.

Αυτά τα δυόμισι πεδία, τα 18 υποπεδία που προαναφερθηκαν, έχουν ιδιάζον ενδιαφέρον για το Λόγο, καθώς αυτά ενσωματώνουν:

α - Εκείνο που, για Αυτόν, βρίσκεται κάτω από το κατώφλι της συνείδησης

β - Εκείνα τα κέντρα από όπου γυρνάει η λογοϊκή κουνταλίνι

γ - Εκείνο που δεν λογίζεται αρχή principle.

δ - Εκείνο που βαθμιαία περνά μέσα σε συσκότιση

Είναι αδύνατο να επεκταθούμε περαιτέρω πάνω σε αυτό το μυστήριο.

 «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 

με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024

Oμιλία πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Λ.Λ.

Σοφός ερήμην του

Η δυσκολία μας να σκεφτούμε το άγχος στις σχέσεις του με τον ναρκισσισμό προέρχεται από το γεγονός ότι ο δυτικός πολιτισμός μας είναι ναρκισσιστικός εν αγνοία του. Έχει επιβάλλει στον κόσμο τον δυτικοκεντρισμό μου, χωρίς να σκεφτεί τον άλλο από αυτόν: την Ανατολή. Η Δύση είναι η Δύση· η Ανατολή είναι η Ανατολή. Έχει ίσως φθάσει η ώρα να ενδιαφερθούμε για τις σχολές σκέψης της Ανατολής σαν στη σκιά της δικής μας σκέψης. Θα παραθέσω, κλείνοντας, ένα χωρίο του κεφαλαίου «Σοφός ερήμην του» από το Πραγματικά κλασσικό βιβλίο του τέλειου κενού του Λι Τσου (σ. 132).

Ο Λονγκ Τσου στράφηκε στον Γουέν Τσε και είπε: «Η τέχνη σας είναι εκλεπτυσμένη κι εγώ είμαι άρρωστος. Μπορείτε να με θεραπεύσετε;»

Ο Γουέν Τσε είπε: «Είμαι στη διάθεσή σας, αλλά περιμένω να μου υποδείξετε τα σημάδια της αρρώστιας σας».

Ο Λονγκ Τσου εξηγήθηκε: «Ο έπαινος των συμπολιτών μου δεν μου προσφέρει την ικανοποίηση του αισθήματος τιμής και δεν νιώθω ντροπή όταν με ψέγουν. Η νίκη δεν με χαροποιεί και η ήττα δεν με θλίβει. Θεωρώ τη ζωή ίση με το θάνατο και τα πλούτη ίσα με τη φτώχεια. Όσο για τους ανθρώπου, μου φαίνονται ισάξιοι με τους χοίρους και θεωρώ τον ίδιο τον εαυτό μου σαν τους άλλους. Ζω μέσα στην οικογένειά μου όπως ο ταξιδιώτης στο πανδοχείο. Η πατρίδα μου είναι για μένα μια ξένη χώρα. Παρά τα τόσο βάσανα, τιμές κι ανταμοιβές δεν με συγκινούν· μομφές και τιμωρίες δεν με τρομάζουν· μεγαλείο και κατάντια, κέρδη και ζημίες δεν μ’ ακουμπούν, ούτε και το πένθος κι η χαρά. Γι’ αυτό δεν μπορώ να υπηρετήσω τον πρίγκιπα ούτε και έχω φυσιολογικές σχέσεις με τους γονείς και τους φίλους μου, με τη γυναίκα και τα παιδιά μου, και δεν διοικώ καλά τους υπηρέτες μου. Τι είδους αρρώστια με χτύπησε και πώς μπορώ να γιατρευτώ;»

Ο Γουέν Τσε έστρεψε τον Λονγκ Τζου με την πλάτη στο φως κι ο ίδιος στάθηκε πίσω από τον ασθενή του για να εξετάσει τη φιγούρα του που ξεχώριζε μέσα στο φως.

Είπε λοιπόν: «Βλέπω την καρδιά σας: είναι ένα μικρό κενό τετράγωνο! Είστε σχεδόν σαν ένα άγιος (cheng-jen). Έξι ανοίγματα της καρδιάς σας είναι τελείως ελεύθερα και ένα μόνο άνοιγμα παραμένει κλειστό. Σήμερα θεωρούμε την άγια σοφία αρρώστια. Δεν ξέρω τη θεραπεία γι’ αυτό το πράγμα».

  «Σοφός ερήμην του» από το Πραγματικά κλασσικό βιβλίο του τέλειου κενού 

του Λι Τσου (σ. 132).