Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022

«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 
με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

16 Ιανουαρίου 2022

Εκφώνηση κειμένου πριν από τον διαλογισμό από τον αδελφό Λ.Μ.

ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ


Μια ομιλία που έδωσε ο Λώρενς Νιούι στο Theoversity: Συνδιάσκεψη της Οξφόρδης, Κολλέγιο ChristChurch, 18-19 Μαρτίου 2011 με θέμα Εσωτερισμός και Ψυχολογία: Η Γέφυρα μεταξύ Πνευματικότητας και Επιστήμης.

 


Ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγματα σχετικά με τη γεφύρωση εσωτερισμού και ψυχολογίας, πνευματικότητας και επιστήμης είναι το ότι ήδη υπάρχει μια γέφυρα – απλά δεν έχει αναγνωριστεί ως τέτοια. Η γέφυρα μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής επιστήμης είναι, γενικά μιλώντας, ηλεκτρική – και η γλώσσα είναι η γλώσσα του ηλεκτρισμού. Γι αυτό θα εξετάσουμε την ιδέα της ενοποιητικής επιστήμης του ηλεκτρισμού ξεκινώντας με την μεγάλη εικόνα, δηλ. την κοσμολογία. Σε αυτό το πλαίσιο οφείλουν να βρουν τη θέση και τις μεταξύ τους σχέσεις όλες οι άλλες επιστήμες. Στη συνέχεια μπορούμε να εξετάσουμε τη μελλοντική αναγέννηση της αλχημείας με ηλεκτρική αμφίεση και να δούμε πώς η ηλεκτρική αλχημεία σχετίζεται με τον τομέα της ψυχολογίας και της ψυχολογικής μετουσίωσης.

Τρείς τύποι κίνησης

Ως ψυχολογία ορίζεται συνήθως η επιστημονική μελέτη των διαδικασιών της νόησης και της συμπεριφοράς. Αυτές μπορεί να είναι τα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς και πρόσληψης γνώσης ενός συγκεκριμένου ατόμου, ομάδας, δραστηριότητας ή περίπτωσης. Και με τη διατύπωση του Δρ. Leary που αναφέρεται στο βιβλίο της Αλίκης Μπέιλη Η Ψυχή και ο Μηχανισμός της, «Η συμπεριφορά των ανθρώπινων όντων, από ψυχολογική άποψη … ανάγεται σε γεγονότα και ευρήματα της φυσιολογίας, αυτά με τη σειρά τους στον τομέα της βιολογίας, μετά της βιοχημείας, μετά της χημείας εν γένει, και τέλος, αναπόφευκτα, στη φυσική που είναι η επιστήμη της ύλης σε κίνηση».

Ας ασχοληθούμε λοιπόν πρώτα και κύρια με την ιδέα της ύλης σε κίνηση:

Για να ξεκινήσουμε από το κοσμολογικό πλαίσιο, ένα αξίωμα της Μυστικής Δοξασίας, από την Έλενα Μπλαβάτσκυ, με το οποίο όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε, είναι ότι το θεμελιώδες χαρακτηριστικό του Σύμπαντος είναι ασταμάτητη κίνηση. Λέει, «Η ΜΙΑ ΖΩΗ [είναι] αιώνια, αόρατη, ωστόσο Πανταχού Παρούσα, χωρίς αρχή ή τέλος, αλλά περιοδική στις κανονικές της εκδηλώσεις. … Η μια απόλυτη ιδιότητα, που είναι Η ΙΔΙΑ, αιώνια, ασταμάτητη Κίνηση, στην εσωτερική γλώσσα ονομάζεται «Μεγάλη Πνοή» που είναι η αέναη κίνηση του σύμπαντος, με την έννοια του απεριόριστου, πανταχού παρόντος ΧΩΡΟΥ. Αυτό που είναι χωρίς κίνηση δε μπορεί να είναι θείο. Αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα απόλυτα ακίνητο μέσα στην παγκόσμια ψυχή». (Προοίμιο, σελ. 2 της Μυστικής Δοξασίας)

Τα ωραία αυτά λόγια μας δίνουν ένα σημείο ταύτισης για τη συνάντηση του εσωτερισμού και της επιστήμης, ένα σημείο συνάντησης τόσο για τον πνευματικό όσο και για τον αγνωστικιστή διανοούμενο. Μπορεί να δημιουργήσει τη βάση για μια καινούργια εσωτερική δυναμική: την ψυχολογία της κίνησης και του συσχετισμού που επιδεικνύει κάθε συγκεκριμένος οργανισμός όταν ανταποκρίνεται σε ερεθίσματα εσωτερικά και εξωτερικά ως προς το σύστημα της ανταπόκρισής του.

Σύμφωνα με την Μυστική Δοξασία και την Πραγματεία για το Κοσμικό Πυρ, υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι κίνησης στο σύμπαν, που καθένας σχετίζεται με μια όψη της θείας τριάδας που βρίσκεται στο κέντρο πολλών από τις σημαντικές θρησκείες και φιλοσοφίες του κόσμου –Θέληση, Αγάπη-Σοφία και Ενεργός Νοημοσύνη. Αυτές οι τρεις όψεις είναι επίσης γνωστές ως ηλεκτρικό πυρ, ηλιακό πυρ και πυρ δια της τριβής. Καθένας από τους τρεις Θεούς ή Λόγους που συγκροτούν τη θεία τριάδα έχει και τις τρεις όψεις, αλλά δείχνει τη μια δυναμικότερα από τις υπόλοιπες γι αυτό και αναγνωρίζεται ως αυτή η κυρίαρχη όψη.

 

 

Με αναφορά στην Πραγματεία για το Κοσμικό Πυρ και αρχίζοντας με τον τρίτο Λόγο της τριάδας, η Ενεργός Νοημοσύνη εκφράζεται μέσω κυκλικής κίνησης, λόγω του πυρός που λανθάνει στην ίδια την ύλη. Η κυκλική κίνηση είναι φανερή παντού γύρω μας –τα άτομα, οι πλανήτες, τα ηλιακά συστήματα και οι γαλαξίες, όλα περιστρέφονται στον άξονά τους και εντός της περιμέτρου αυτών των περιστρεφόμενων ενοποιημένων σφαιρών πρόκειται να βρεθεί ποικιλία και διαφοροποίηση. Λόγω της περιστροφής της ύλης, η δραστηριότητα αυξάνεται και καθιστά το υλικό πιο εύπλαστο και προσαρμόσιμο. Η ενεργός αρχή αυτού του τρίτου Λόγου είναι το Φοχάτ, το άτι που «δρα κυκλικά σαν αγγελιαφόρος» και αποστέλλεται στην αρχή της αυγής μιας καινούργιας μανβαντάρα να «σκάψει τρύπες στο διάστημα» και να ενώσει αυτές τις πύρινες δίνες (τροχούς), τη μια με την άλλη.

Ο δεύτερος Λόγος αυτής της θείας τριάδας, η Αγάπη-Σοφία, επιδιώκει να συγχωνευθεί με αυτή την ενεργό νοημοσύνη της τρίτης όψης και προσθέτει στην κυκλική κίνηση όλων των ατόμων τη δική Του μορφή κίνησης, τη σπειροειδή περιοδική κίνηση. Η περιστροφή σε τροχιά γύρω από ένα κεντρικό εστιακό σημείο σε μια αενάως ανυψούμενη σπείρα, έχει δύο αποτελέσματα: πρώτον, τα άτομα συγκεντρώνονται σε μορφές. Και δεύτερον, μέσω αυτών των μορφών αποκτάται η αναγκαία επαφή και η ανάπτυξη της συνείδησης με μια διαδικασία σταδιακής αραίωσης και εκλέπτυνσης των μορφών καθώς το πνεύμα της αγάπης ή η θεία φλόγα ανέρχεται πάντοτε σπειροειδώς προς την πηγή από την οποία προήλθε.

Ο πρώτος Λόγος της τριάδας εκφράζει τη Θεία Θέληση μέσω μιας κυριολεκτικής προώθησης που διασχίζει το διάστημα. Αυτή η πρόσθια πρόοδος είναι η θέληση πίσω από την εξελικτική πρόοδο που οδηγεί το πνεύμα προς τα επάνω, ώσπου να αναδυθεί από την ύλη εφοδιασμένο με επιπλέον ποιότητα και ικανότητα λόγω της εμπειρίας που βίωσε. Επίσης, αυξάνει τον κραδασμό της ύλης με δικά της μέσα. Η λειτουργία αυτού του πρώτου Λόγου είναι να κρατάει σε εκδήλωση για την επιθυμητή περίοδο τα πνεύματα που αποκτούν συνείδηση και μετά να τα αφαιρεί και να τα αναμιγνύει ξανά με την πνευματική τους πηγή.

Αυτή η ηλεκτρομαγνητική δραστηριότητα των τριών θείων όψεων λειτουργεί σε όλα τα επίπεδα του ηλιακού συστήματος. Από την συγχώνευση της αμιγούς Θέλησης, ή Πνεύματος, με την Ενεργό Νοημοσύνη και Προσαρμοστικότητα της τρίτης όψης παράγεται η σπειροειδής περιοδική κίνηση του ηλιακού πυρός, η Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας που δομεί και συντηρεί όλες τις μορφές εντός του ηλιακού συστήματος.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: «σε ποιό σημείο του σύμπαντος βρίσκεται αυτή η σπειροειδής δεύτερη ακτίνα που δομεί τη μορφή;» Για να απαντήσουμε πρέπει να αναθεωρήσουμε την τρέχουσα κοσμολογία που βασίζεται στη βαρύτητα και να την αντικαταστήσουμε με μια ηλεκτρική.

Το Ηλεκτρικό Σύμπαν

 

Double helix nebula: A cosmic- sized electric Birkeland Current demonstrating the spiralling form building nature of the second ray of Love-Wisdom.
 

 

Σύμφωνα με την Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, ο τρόπος με τον οποίο το σύμπαν εγκαινιάζει και ενορχηστρώνει τις δομικές του διαδικασίες είναι:
«Με το ακτινοβόλο φως του μαγνητικού ωκεανού του σύμπαντος, τα ηλεκτρικά κύματα του οποίου συγκρατούν το σύμπαν και στην αέναη κίνηση τους διαπερνούν κάθε άτομο και μόριο της άπειρης δημιουργίας. … Μόνο η μελέτη αυτού του παράγοντα», λέει, «που είναι η θεία πνοή, μπορεί να ξεκλειδώσει τα μυστήρια της ψυχολογίας». (Ίσις Αποκαλυμμένη, σελ. 28)

Για να αρχίσει λοιπόν να ξεκλειδώνει αυτά τα μυστικά, η επιστήμη πρώτα θα ανακαλύψει τα βαθύτερα ηλεκτρικά ρεύματα που κυκλοφορούν σε ολόκληρη την εκδηλωμένη ύπαρξη. Και πραγματικά, οι πρωτοπόροι φυσικοί πλάσματος, καθώς συνειδητοποιούν ότι οι αχανείς, εκ πρώτης όψεως κενές, εκτάσεις του εξώτερου διαστήματος διαπερνώνται από ηλεκτρικά ρεύματα, ήδη αποκαλύπτουν τις κατώτερες όψεις τους. Ήταν μια στιγμή εξαιρετικής διαίσθησης όταν, στα 1920, ο βραβευμένος με Νόμπελ χημικός, Irving Langmuir, εφηύρε τον όρο "plasma" για τα ηλεκτροφόρα αέρια που ερευνούσε και τα οποία πολλαπλασιάζονται στο διαστρικό διάστημα. Παρατήρησε πως αυτά τα αέρια φέρουν ιόντα και ηλεκτρόνια με τον ίδιο τρόπο που το πλάσμα του αίματος φέρει ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια. Τόσο το πλάσμα στο διάστημα όσο και το πλάσμα στο αίμα αποτελούν ουσιαστικά ηλεκτροφόρα ρευστά που μεταφέρουν εξίσου ενέργεια καθώς και διάφορες ουσίες από τη μία περιοχή στην άλλη.

Άλλος ένας Νομπελίστας, ο φυσικός πλάσματος, Hannes Alfven, παρατήρησε ότι στη μαγνητόσφαιρα της γης «υπάρχουν λεπτά, μάλλον σταθερά στρώματα ρευμάτων που διαχωρίζουν περιοχές διαφορετικού μαγνητισμού, πυκνότητας, θερμοκρασίας, κ.λπ. … Δύσκολα αποφεύγει κανείς το συμπέρασμα ότι παρόμοια φαινόμενα υπάρχουν επίσης σε πιο απόμακρες περιοχές. Αυτό αναγκαστικά δίνει στο διάστημα μια γενικότερη κυτταρική δομή (ή σωστότερα, μια δομή κυτταρικού τοιχώματος).

Καθώς οι διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας θεωρούν το Διάστημα ως μια οντότητα, η ανακάλυψη στο διάστημα κυτταρικών τοιχωμάτων που δημιουργούνται ηλεκτρικά, είναι εξαιρετικά σημαντική. Και αν ενώσουμε τις σκέψεις αυτών των δύο μεγάλων επιστημόνων έχουμε την υπόθεση ότι μέσω της κυτταρικής δομής του διαστήματος κυκλοφορεί μια αρτηριακή ροή ηλεκτρισμού που, ουσιαστικά, δημιουργεί ένα τεράστιο διαγαλαξιακό κύκλωμα, ή μια κοσμική ροή αίματος. Στη δική μας γωνιά του γαλαξία, ο ήλιος αποτελεί ένα υποκύκλωμα εντός του γαλαξιακού αυτού κυκλώματος, λαμβάνοντας και αποστέλλοντας μια ροή φορτισμένων σωματιδίων, τα οποία διαχέονται προς και από τις πολικές περιοχές όλων των πλανητών. Έτσι αντικαθρεφτίζουν στον μακρόκοσμο τον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα του αίματος κυλάνε μέσω της καρδιάς σε όλα τα άλλα όργανα του σώματος.

ΚΥΤΤΑΡΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

 

Planetary nebula NGC 6826: a star under electrical stress showing plasma cells nearest the star glowing brightest due to the strong electric field across each cell wall.
 

 

Με τη διατύπωση των επιστημόνων πλάσματος WallaceThornhillκαι DavidTalbot:

Από το μικρότερο μόριο ως το μέγιστο γαλακτικό σχηματισμό, ένα δίκτυο ηλεκτρικών κυκλωμάτων συνδέει και ενοποιεί ολόκληρη τη φύση, οργανώνει γαλαξίες, ενεργοποιεί άστρα, γεννάει πλάνητες και, στον κόσμο μας, ελέγχει τον καιρό και δίνει ζωή στους βιολογικούς οργανισμούς. Δεν υπάρχουν απομονωμένα νησιά σε ένα ηλεκτρικό σύμπαν.2

Ο ισχυρισμός τους ότι ζούμε σε ένα ηλεκτρικό σύμπαν βασίζεται στο γεγονός ότι το πλάσμα αποτελεί το ενενήντα εννιά τοις εκατό από αυτό – το πλάσμα περιγράφεται γενικά ως μια σχεδόν ουδέτερη θάλασσα φορτισμένων σωματιδίων που ονομάζονται ηλεκτρόνια και ιόντα που αντιδρούν συλλογικά σε δυνάμεις που εξασκούν ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία. Αν και τυπικά περιγράφεται ως ένα ιονισμένο ή ηλεκτρικά αγώγιμο αέριο, το πλάσμα θεωρείται επίσης ως ξεχωριστή και θεμελιώδης κατάσταση της ύλης. Επειδή συχνά βρίσκεται με τη μορφή ιονισμένου αερίου, φαίνεται λογικό να θεωρείται πως αυτό το αγώγιμο αέριο παρέχει μια διεπαφή ανάμεσα στα αόρατα, λεπτοφυή, βασίλεια της ύπαρξης και την αεριώδη κατάσταση της ύλης. Μέσω αυτής της μάζας των ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων, οι κοσμικές ιδέες, με τη μορφή γαλαξιών, ήλιων και πλανητών μπορούν να πραγματοποιήσουν το τελευταίο στάδιο της καθόδου τους από τα αρχετυπικά επίπεδα, στο φως της ημέρας.

Ρεύματα Birkeland
και Διπλές Στρωματώσεις

Μια κοσμική ιδέα μεταφέρεται ηλεκτρομαγνητικά από τα αιθερικά στα αεριώδη πεδία μέσω της κατάστασης πλάσματος και ο τρόπος που ο ηλεκτρισμός επιδρά στο πλάσμα είναι η μέθοδος με την οποία μπορεί να κατανοηθεί η δομική ισχύς του σύμπαντος. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη σπειροειδή κίνηση της δεύτερης όψης της Τριάδας – Αγάπης-Σοφίας στην όψη εκείνη που δομεί μορφές, τις οποίες μόλις εξετάσαμε στο φαινόμενο των ζευγών των ηλεκτρικών ρευμάτων στο διάστημα, που τυλίγονται το ένα στο άλλο για να δημιουργήσουν διπλούς έλικες. Είναι γνωστά ως ρεύματα Birkeland και κάθε ύλη που υπάρχει ανάμεσα σε αυτά τα ζεύγη ηλεκτρικών ρευμάτων υφίσταται τεράστια συμπίεση. Τα συστατικά στοιχεία τους είναι ανάμικτα – όχι ομογενή, αλλά ταξινομημένα σύμφωνα με τις ηλεκτρικές τους δυνατότητες. Σύμφωνα με τους κοσμολόγους πλάσματος, αυτό μπορεί να φανεί ότι συμβαίνει σε ολόκληρο το σύμπαν και υποθέτουν ότι αυτός είναι ο τρόπος που πραγματοποιείται ο χημικός διαχωρισμός στο κοσμικό πλάσμα. Ακόμη, μπορεί να είναι και ο τρόπος με τον οποίο δημιουργούνται οι ήλιοι και οι πλανήτες. Σε πειράματα εργαστηρίου, η ύλη που συγκεντρώνεται μέσα στην κεντρική δίνη ή στρόβιλο που δημιούργησε το ηλεκτρικό τόξο «στριμώχνεται» σε ζώνες σφαιρικής συμπίεσης, και η ύλη εντός αυτής της δίνης ενδέχεται να υποστεί ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό τήξης. Όταν αυτή η διαδικασία λαμβάνει χώρα στα πεδία του σύμπαντος, καθίσταται φανερός ο ρόλος της στη διαμόρφωση άστρων και πλανητών.

 

 

«Όπως πάνω έτσι και κάτω» λέει το μεγάλο αποκρυφιστικό αξίωμα. Και ουσιαστικά, η ιδέα ενός σπειροειδούς δομικού σχεδίου δεν είναι καινούργια, όταν ανακαλούμε τις οικείες στη βιολογία έλικες του DNA που παίζουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται, διαμορφώνονται και συντηρούνται οι οργανισμοί. Η επιστήμη μένει ακόμη να ανακαλύψει ότι πίσω από κάθε κλώνο DNA υπάρχει ένα σπειροειδές ηλεκτρικής ισχύος και ότι όντως το ίδιο το άτομο αποτελείται από σπειροειδείς ηλεκτρικές δυνάμεις που παρέχουν την αμοιβαία επαφή και επικοινωνία μεταξύ των φυσικών και υποκειμενικών στοιχείων όλων των οργανισμών. Η εσωτερική επιστήμη πάντοτε υποστήριζε ότι πίσω από κάθε δομική διαδικασία του σύμπαντος βρίσκεται η ηλεκτρική ισχύς.

 

The Cygnus Loop: A close up of a Birkeland current

 


Ο Ηλεκτρικός Αλχημιστής

Εάν λοιπόν δούμε την κίνηση της δεύτερης ακτίνας, της αγάπης-σοφίας, στη δομική της δραστηριότητα στο φυσικό πεδίο, τί συμβαίνει με τις δομικές διαδικασίες που συντελούνται στη συνείδηση, δηλ. μέσω των σκέψεων που συνεχώς δημιουργούμε, συνειδητά και ασυνείδητα κατά τη διάρκεια της καθημερινής μας ζωής; Όσον αφορά τον συνειδητό δομητή της σκέψης, το ενδιάμεσο σημείο εντός της εγκεφαλικής κοιλότητας είναι ο τόπος που διεξάγεται το μαγικό έργο σε σχέση με το φυσικό πεδίο. Εδώ ο μάγος χρησιμοποιεί τη σπειροειδή, συνεκτική ηλεκτρική φύση της δεύτερης ακτίνας της αγάπης-σοφίας για να δομήσει διάφορες βαθμίδες ουσίας στη σκεπτομορφή του. Η Αλίκη Μπέιλη έγραψε ότι η επιστημονική βάση κάθε διαλογιστικού έργου μπορεί πραγματικά να βρεθεί σε αυτή τη βασική αλλά ως τώρα μη ανακαλυφθείσα όψη του ηλεκτρισμού.

Βάζοντάς τα όλα αυτά μαζί, στις μέρες που θα έρθουν, θα έχουμε κάτι που ισοδυναμεί με την αναγέννηση της αλχημείας σε μια καινούργια, ηλεκτρική αμφίεση. Με όποιο όνομα και αν είναι τότε γενικά γνωστή, θα είναι η σημαντικότερη όλων, λόγω της συνθετικής της φύσεως –θα είναι κυριολεκτικά η επιστήμη της σύνθεσης– ο χειρισμός της ηλεκτρικής ισχύος για να συνδεθούν όσα είχαν διαχωριστεί. Για κάθε ξεχωριστή μορφή αυτό σημαίνει μια διαδικασία, αρχικά διάσπασης και διασκορπισμού των ηλεκτρονικά αρνητικών ζωών που δεν μπορούν πλέον να αντέξουν τον τεράστιο βαθμό διέγερσης στον οποίο θα υποβάλλεται ο εσωτερικός, θετικός πυρήνας της ζωής. Αυτή είναι η φάση ακτινοβολίας ή «μετουσίωση στη διαδικασία εκπλήρωσης». Επιτρέπει στον κεντρικό πυρήνα της μορφής να διαφύγει και να συγκεντρώσει γύρω του μια καινούργια διάταξη ηλεκτρονικών ζωών που θα μπορέσει να αντέξει καλύτερα στον καινούργιο, ανώτερου βαθμού, κραδασμό του.

Η αλχημεία έγινε γνωστή ως σπαγειρική τέχνη· η λέξη «σπαγειρία» έχει ελληνικές ρίζες και σημαίνει «σπάω και εγείρω», δηλ. μοιράζω ή διαχωρίζω και συνενώνω. Η ίδια η εξέλιξη είναι σπαγειρική καθώς συμπεριλαμβάνει την πύκνωση και το διαχωρισμό του πνεύματος στην ύλη και συνεχίζει με την επανένωσή του σε κάτι μεγαλύτερο – κάτι «περισσότερο από» αυτό που ήταν αρχικά. Αυτό το κάτι περισσότερο το αποκαλούμε «συνείδηση» και δημιουργείται μέσω των διαρκώς μεταβαλλόμενων σχέσεων που δημιουργεί το πνεύμα με την ύλη καθώς την διαπερνά. Αυτές τις μεταβαλλόμενες σχέσεις ο άνθρωπος τις μελετά με τις διάφορες επιστήμες – στην πιο χονδροειδή τους μορφή μέσω της χημείας, βιολογίας, ανατομίας κ.ο.κ. και στην πιο λεπτοφυή τους μορφή, μέσω της ψυχολογίας. Πάντως η σχέση μεταξύ των πιο χονδροειδών και των πιο λεπτοφυών επιστημών, μεταξύ των υλικών και άυλων όψεων του ανθρώπου φαίνεται πως έχει χαθεί και αυτή η συνθέτουσα επιστήμη της αλχημείας είναι που μπορεί να την αποκαλύψει ξανά – και κατά περίεργο τρόπο μέσω της φύσης των μετάλλων.

Στην ξεχασμένη γυμνασιακή χημεία της νεότητάς μας βρίσκεται το εκπληκτικό γεγονός ότι πάνω από το εβδομήντα πέντε τοις εκατό των στοιχείων που αποτελούν τον κόσμο είναι μέταλλα· αλλά κατά πολύ εκπληκτικότερη είναι η εσωτερική διδασκαλία ότι αυτά τα μέταλλα περιέχουν την ουσία των τελικών νοητικών, συγκινησιακών και πνευματικών ικανοτήτων του ανθρώπου. Ξεκινώντας ως εκπορεύσεις από τις Επτά Δημιουργικές Ιεραρχίες του Όντος (οι πνευματικοί κυβερνήτες των πλανητών), οι δυνάμεις αυτές διαφοροποιούνται σε χρώματα και τους αντίστοιχους σε αυτά ήχους. Στη συνέχεια ο ήχος υλοποιείται στο πνεύμα των μετάλλων –τα Στοιχειακά των μετάλλων– και τέλος στα ίδια τα πυκνά φυσικά μέταλλα από όπου ξεκινάει το ανοδικό τόξο της εξέλιξης. Τα φυτά, παίρνουν από το ορυκτό βασίλειο αυτή την «ακτινοβόλα ουσία αρμονίας και κραδασμού» που τους δίνει χρώμα και άρωμα … από τα φυτά περνάει στα ζώα και τέλος κορυφώνεται στις «αρχές» του ανθρώπου – την ενόραση, τον ανώτερο και κατώτερο νου, τα πάθη και τα ένστικτα, κ.ο.κ.

Τα μέταλλα αποτελούν το κλειδί για αυτή την αλχημεία της σύνθεσης επειδή είναι γεμάτα κινούμενα ηλεκτρικά φορτία – με άλλα λόγια, οι αρνητικές ηλεκτρικές ζωές είναι πάντοτε έτοιμες να χωριστούν και να επανασυνδυαστούν σε καινούργιες σχέσεις σύμφωνα με τη μετουσιωμένη φύση της ενοικούσας ζωής. Άρα, λοιπόν, το μέταλλο είναι πάντοτε έτοιμο να αλληλεπιδράσει ηλεκτρικά και καθώς η κραδασμική του ουσία κινείται μεταξύ των άλλων βασιλείων της φύσης, αυτό το ηλεκτρικό, αλχημικό δυναμικό του διατηρείται και αποτελεί τη βάση των ψυχολογικών αλληλεπιδράσεων του ανθρώπου.

Ακόμη και από την καθαρά υλική άποψη, ο άνθρωπος είναι ένα ηλεκτρικό ον που για να επικοινωνήσει βασίζεται στα μέταλλα. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται από περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα με το καθένα να έχει περίπου 100.000 συνδέσεις. Κάθε δευτερόλεπτο, τρισεκατομμύρια ηλεκτρικών σημάτων διαβιβάζονται μεταξύ των νευρώνων – το διαδίκτυο, συγκριτικά, είναι ασήμαντο. Και είναι τα μέταλλα, το νάτριο και το κάλιο, που ενεργούν σαν μπαταρίες ή αντλίες και ρυθμίζουν την ισορροπία της ηλεκτρικής ενέργειας σε κάθε κυτταρική μεμβράνη. Οτιδήποτε βλέπουμε, νιώθουμε, φανταζόμαστε ή θυμόμαστε εκφράζεται μέσω ενός κόσμου, αποτελούμενου από ηλεκτρικά σήματα που μεταδίδονται και επικοινωνούν με, και από, την κεντρική συνείδηση στον εγκέφαλο μέσω των δεσμών ιόντων που δημιουργεί η ηλεκτροστατική έλξη μεταξύ αυτών των μετάλλων.

Η λευκή μαγεία συντελείται στους «ζωτικούς αιθέρες» της εγκεφαλικής κοιλότητας και ένα ποσοστό αυτών των πύρινων πρανικών ρευμάτων κατακαθίζει στο σώμα σαν ηλεκτρική δύναμη, προκαλώντας φυσική και ψυχολογική μετουσίωση. Κάποιον που στερεώνει και γνέθει τα πρώτα λεπτά νήματα της ανταχκάρανα –της γέφυρας ανάμεσα στον κατώτερο και τον ανώτερο νου– οι αρχαίες εσωτερικές διδασκαλίες τον ονομάζουν «Υφαντή στο φοχατικό εγχείρημα». «Φοχάτ» είναι ένας σανσκριτικός όρος για τη λεπτοφυέστερη πύρινη ενέργεια της δημιουργίας, «την ουσία του κοσμικού ηλεκτρισμού».

 

 

Καθώς αυτή η γέφυρα επικοινωνίας σταθεροποιείται και η ενέργεια διαχέεται από τα πνευματικά πεδία, οι ανώτερες και κατώτερες όψεις του νου συγχωνεύονται σε ένα δημιουργικό σημείο στο κέντρο ενός έντονου μαγνητικού πεδίου. Σε αυτό το στάδιο είναι που μπαίνει στο παιγνίδι το έργο του ηλεκτρικού αλχημιστή και τα εργαλεία της δουλειάς του είναι τα σύμβολα. Χρησιμοποιείται μια ανώτερη ψυχομετρική δύναμη όπου ο νους, δρώντας σαν ηλεκτρομαγνήτης, συνδυάζει την ικανότητα να έλκει και να απωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι δυναμικότητες που βρίσκονται πίσω από ένα σύμβολο να μπορούν να επικληθούν με νοημοσύνη. Τότε το σύμβολο ζωντανεύει με χρώμα, ήχο και κίνηση, η πύρινη ουσία του συγχωνεύεται με τα ατομικά πυρά των κατώτερων τριών πεδίων αφυπνίζοντας σε δραστηριότητα ορισμένες ντεβαϊκές ζωές· προς τα έξω κατευθύνονται συγκεκριμένες δυναμικότητες που όχι μόνο έχουν μετουσιωτική επίδραση στην ανθρώπινη συνείδηση, αλλά και επιδρούν αλχημιστικά στη στοιχειακή ουσία στην οποία συνήθως λειτουργεί η ανθρώπινη συνείδηση.

Οι Επτά Ακτίνες της Ζωής

Η συνείδηση, λοιπόν, εξελίσσεται μέσω της δυναμικής έντασης της ηλεκτρικής κίνησης, ανταποκρινόμενης σε εξωτερικά και εσωτερικά ερεθίσματα, ενώ ως τώρα αναφερθήκαμε σε τρεις τύπους κίνησης, αντίστοιχους προς την Τριάδα που βρίσκεται στην καρδιά τόσων πολλών θρησκειών. Θέληση, Αγάπη, Νοημοσύνη. Θα πρέπει πάντως να εξετάσουμε και άλλον ένα θείο αριθμό προερχόμενο από το τρία, κι ο αριθμός αυτός είναι το επτά. Όλες οι τριπλότητες μπορούν να ομαδοποιηθούν κατά επτά τρόπους σύμφωνα με τον λόγο (ή δείκτη) της δύναμής τους η μια προς την άλλη και με όρους εσωτερικής φιλοσοφίας η θεία Τριάδα δημιουργεί εκ φύσεως επτά συνδυασμούς ηλεκτρικής δύναμης και κίνησης, γνωστές ως οι Seven Rays of Life.

ΟΙ ΕΠΤΑ ΑΚΤΙΝΕΣ

Επτά διαφορετικές ακτίνες δύναμης δημιουργούνται από την τριάδα

1Θέληση
2Αγάπη-Σοφία
3Ενεργός Νοημοσύνη
4Αρμονία, Ομορφιά, Τέχνη
5Συγκεκριμένη Γνώση, Επιστήμη
6Αφοσίωση ή Ιδεαλισμός
7Τελετουργική Τάξη, Μαγεία

Κάθε μονάδα συνείδησης βρίσκει τον εαυτό της πάνω σε έναν από τους επτά αυτούς τύπους ηλεκτρικών φαινομένων και αποτελεί μια μικρή ή μεγαλύτερη έκφραση της γενικής ποιότητάς της. Οι τρεις πρώτες ακτίνες διατηρούν τα ίδια ονόματα και χαρακτηριστικά όπως η θεία Τριάδα που μελετήσαμε, δηλ. Θέληση, Αγάπη-Σοφία και Ενεργός Νοημοσύνη. Είναι γνωστές ως ακτίνες Όψης καθώς εκφράζουν τη φύση ή την ποιότητα της θείας Τριάδας. Οι υπόλοιπες τέσσερεις ακτίνες ονομάζονται ακτίνες Ιδιότητας καθώς η ρίζα τους βρίσκεται στην τρίτη όψη της Τριάδας, την Ενεργό Νοημοσύνη. Όντας διαφορετικοί τύποι ενεργούς νοημοσύνης, αυτές οι ιδιότητες βρίσκουν τη σύνθεσή τους στην τρίτη ακτίνα. Είναι γνωστές ως: Η Τέταρτη Ακτίνα της Αρμονίας, Ομορφιάς, Τέχνης. Η Πέμπτη Ακτίνα της Συγκεκριμένης Γνώσης ή Επιστήμης. Η Έκτη Ακτίνα της Αφοσίωσης ή Ιδεαλισμού. Η Έβδομη Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης ή Μαγείας. Η φύση αυτών των ακτίνων ιδιότητας ίσως να μην είναι άμεσα κατανοητή όπως οι ακτίνες όψης, αλλά μπορούν να γίνουν αντιληπτές ως τύποι νοήμονος δραστηριότητας – οι τρόποι με τους οποίους η ζωή προσαρμόζει και οργανώνει τη δύναμη, την ουσία και την ύλη.

Όλες οι μονάδες συνείδησης, από τους Θεούς ως τα άτομα χρωματίζονται από τις επτά ακτίνες, παρότι ανταποκρίνονται περισσότερο στην ποιότητα μιας εξ αυτών. Στην περίπτωση του ανθρώπου, η βασική αυτή ακτίνα είναι η ακτίνα της ψυχής αλλά έχουμε και την ακτίνα της προσωπικότητας καθώς και τις ακτίνες που καθορίζουν το νοητικό, συγκινησιακό και φυσικό σώμα. Αυτή η αλληλεπίδραση δημιουργεί ένα τεράστιο πεδίο ευκαιριών, όπως και την μεγάλη ποικιλία ανθρώπινων συνειδήσεων και εκφράσεων που συναντάμε στον κόσμο. Η μελέτη των ακτίνων είναι μια μελέτη εσωτερικής ψυχολογίας και η ατομική ανάπτυξη μπορεί να μετρηθεί σύμφωνα με την εναρμόνιση που έχουν επιτύχει μεταξύ τους οι καθορίζουσες ακτίνες υπό την κυριαρχία της ακτίνας της ψυχής. Αυτός ο τρόπος προσέγγισης της ανάπτυξης θα αποκτά όλο και περισσότερο νόημα στην ψυχολογία του μέλλοντος και θα γίνουν καλύτερα κατανοητές οι εσωτερικές σχέσεις της προσωπικότητας και της αλληλεπίδρασής της με το περιβάλλον.

Η ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΑΚΤΙΝΩΝ ΜΕ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ

1.Κέντρο Κεφαλής……Ακτίνα Θέλησης ή Δύναμης. Πρώτη Ακτίνα
2.Κέντρο Άζνα……Ακτίνα Συγκεκριμένης Γνώσης. Πέμπτη Ακτίνα
3.Κέντρο Λαιμού……Ακτίνα Ενεργούς Νοημοσύνης. Τρίτη Ακτίνα
4.Κέντρο Καρδιάς……Ακτίνα Αγάπης-Σοφίας. Δεύτερη Ακτίνα
5.Ηλιακό Πλέγμα……Ακτίνα Αφοσίωσης. Έκτη Ακτίνα
6.Ιερό Κέντρο Ακτίνα Τελετουργικής Μαγείας. Έβδομη Ακτίνα
7.Βάση Σπονδυλικής Στήλης……Ακτίνα Αρμονίας. Τέταρτη Ακτίνα

Οι ακτίνες εργάζονται μέσω των κέντρων ή τσάκρα και αυτός ο χάρτης δείχνει ποιές ακτίνες ρυθμίζουν ποιό συγκεκριμένο κέντρο στην περίπτωση του αναπτυγμένου ανθρώπου ή του πνευματικού αναζητητή. Εδώ καταχωρούνται τα επτά κύρια κέντρα στον άνθρωπο. Τα κέντρα με τη σειρά τους βρίσκονται πίσω από τους επτά βασικούς αδένες όπως καταχωρούνται στον επόμενο χάρτη, άρα εργάζονται μέσω του ενδοκρινικού συστήματος εκκρίνοντας ορμόνες στο αίμα. Η παραγωγή και έκκριση ορμονών από το ενδοκρινικό σύστημα αποτελεί λειτουργία κοινή με το νευρικό σύστημα του ανθρωπίνου σώματος, ενώ κάθε ηλεκτρικό σήμα για την αποδέσμευση των ορμονών προέρχεται από τον εγκέφαλο. Αυτή η αλληλεξάρτηση μεταξύ των δύο συστημάτων στο ανθρώπινο σώμα είναι μια πρόσφατη επιστημονική ανακάλυψη· κάποτε οι επιστήμονες πίστευαν ότι η λειτουργία και ρύθμιση του ενδοκρινούς συστήματος ήταν ανεξάρτητη από το νευρικό σύστημα.

ΚΕΝΤΡΑΑΔΕΝΕΣ
Κέντρο κεφαλήςΚωνοειδής αδένας
Κέντρο μεταξύ των φρυδιώνΥπόφυση
Κέντρο λαιμούΘυρεοειδής αδένας
Κέντρο καρδιάςΘύμος αδένας
Κέντρο ηλιακού πλέγματοςΠάγκρεας
Ιερό κέντροΓονάδες
Κέντρο βάσης σπονδυλικής στήλης

Επινεφρίδια

Λέγεται ότι «Όπως οι αδένες και το νευρικό σύστημα ενός ανθρώπου, έτσι κι ο ίδιος ο άνθρωπος». Η ιδιοσυγκρασία, οι φυσικές του ιδιότητες και ο νοήμων χειρισμός των εμπειριών της ζωής και του περιβάλλοντός του καθορίζονται από το ενδοκρινικό του σύστημα. Αν όμως κινηθούμε ένα επίπεδο πιο πίσω από αυτό μπορούμε να πούμε: «Όπως είναι τα κέντρα ενός ανθρώπου, έτσι κι ο ίδιος ο άνθρωπος». Η ηρεμία ή η δραστηριότητα κάποιων εστιακών σημείων ενέργειας στο ανθρώπινο, αιθερικό σώμα, καθορίζουν το χαρακτήρα, τη μέθοδο έκφρασής του, τον τύπο καθώς και τα όρια του σώματός του. Οι δραστηριότητές του στο φυσικό πεδίο εξαρτώνται αποκλειστικά από τις ποιότητες της δύναμης που ρέουν μέσω των κέντρων του. Και πάλι, πηγαίνοντας ένα επίπεδο πίσω από αυτό: Οι αδένες και το νευρικό σύστημα, καθώς και τα κέντρα, καθορίζονται από τον έλεγχο ή την έλλειψη ελέγχου που ασκεί η ψυχή, καθώς εργάζεται μέσω των επτά ακτίνων της ζωής.

Οι επτά τύποι ηλεκτρικών φαινομένων που ονομάζουμε επτά ακτίνες είναι λοιπόν τα μεγάλα δημιουργικά εργαλεία του ηλεκτρικού αλχημιστή. Πραγματικά, όταν ο μεγάλος λευκός μάγος, η ψυχή, επιλέγει να ενσαρκωθεί στους κατώτερους κόσμους, ο ακτινικός της τύπος θα καθορίσει τη μέθοδο που θα χρησιμοποιηθεί για την πρόσληψη της ουσίας που θα σχηματίσει το σώμα έκφρασής της στο φυσικό πεδίο. Ο επόμενος πίνακας παρουσιάζει τις διάφορες τεχνικές που χρησιμοποιούνται στην ηλεκτρική πρόσληψη ουσίας για αυτό το σκοπό, την ποιότητα που διαχέεται στη διαδικασία και τον τύπο ουσίας που χρησιμοποιείται στη δημιουργία της μορφής. Μπορούμε να αφιερώσουμε λίγα λεπτά στοχαζόμενοι ήρεμα το πώς αυτές οι διαφορετικές τεχνικές χρησιμοποιούνται επίσης στη μέθοδο δόμηση των σκεπτομορφών στο διαλογισμό. Σύμφωνα με την ακτινική δομή του ηλεκτρικού αλχημιστή του μέλλοντος, έτσι θα είναι και οι διάφορες τεχνικές δόμησης σκεπτομορφών που θα χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα στη διαδικασία της ψυχολογικής μετουσίωσης.

ΑκτίναΕνέργειαΤεχνικήΠοιότηταΠηγή
1Δύναμη ή ΘέλησηΑρπαγήΔυναμικός ΣκοπόςΔυναμικά ηλεκτρισμένες μορφές
2Αγάπη-ΣοφίαΈλξηΑγάπηΜαγνητικά ηλεκτρισμένες μορφές
3Νοήμων ΔραστηριότηταΕπιλογήΔιανόησηΔιαχεόμενα ηλεκτρισμένες μορφές
4Ομορφιά ή ΤέχνηΕνοποίησηΣυνένωσηΕναρμονιζόμενα ηλεκτρισμένες μορφές
5ΕπιστήμηΔιαφοροποίησηΔιάκρισηΚρυσταλλικά ηλεκτρισμένες μορφές
6ΙδεαλισμόςΑνταπόκρισηΕυαισθησίαΡευστά ηλεκτρισμένες μορφές
7ΟργάνωσηΣυντονισμόςΕμφάνισηΦυσικά ηλεκτρισμένες μορφές

Για τώρα βέβαια, αυτή η μορφή προχωρημένου εσωτερισμού είναι για τους ελάχιστους. Πάντως όσοι εξαγνίζουν τον εαυτό και τα κίνητρά τους επαρκώς και δείχνουν προθυμία να εργαστούν σιωπηλά πίσω από τη σκηνή για να υπηρετήσουν την ανθρωπότητα θα έχουν φυσικά πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες για το πώς να εργαστούν ως λευκοί μάγοι. Για την ανθρωπότητα ως σύνολο, περισσότερες γενικές πληροφορίες για τις ακτίνες θα λαμβάνονται ανάλογα με την ικανότητα να χρησιμοποιούνται για το καλό του συνόλου. Αυτό εννοείται στο βιβλίο Εσωτερική Ψυχολογία,
τομ. ΙΙ, της Αλίκης Μπέιλη όπου διαβάζουμε: «Ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ο ηλεκτρισμός, ότι πιθανόν εξηγεί όλα όσα μπορούμε να δούμε, να νιώσουμε και να γνωρίσουμε κι ότι ολόκληρο το σύμπαν είναι μια εκδήλωση ηλεκτρικής δύναμης – όλα αυτά μπορούν ν’ αναφερθούν και σήμερα αρχίζουν να αναγνωρίζονται. ... Όταν ο άνθρωπος φτάσει σε μια καλύτερη κατανόηση του αιθερικού σώματος και των επτά κέντρων του δύναμης (που όλα σχετίζονται με τις επτά ακτίνες και στην έκφρασή τους δείχνουν τα επτά χαρακτηριστικά και τις τεχνικές που κατατάσσονται εδώ σε σχέση με τις ακτίνες), τότε κάπως περισσότερο φως μπορεί ευνόητα να χυθεί στη φύση των επτά τύπων ηλεκτρικών φαινομένων που ονομάζουμε επτά ακτίνες».

Ψυχολογία για επίδοξους υπεράνθρωπους

 

 

Η εκπαίδευση στη Νέα Εποχή θα θρέψει την πνευματική φαντασία των παιδιών και την έμφυτη τάση τους προς τη σύνθεση.

Μπορούμε να κλείσουμε ρίχνοντας μια σύντομη ματιά στον ανώτερο τύπο της ψυχολογίας που διέπει τη συνείδηση του πνευματικά αφυπνισμένου ανθρώπου. Καταχωρούνται επτά βασικές τάσεις και μπορεί να γίνει ένας υποθετικός συσχετισμός της κάθε τάσης με μια από τις επτά ακτίνες ως τον παράγοντα που παίζει έναν ρόλο στην ηλεκτρική διέγερσή της.

1. Ακτίνα της Θέλησης»»»Η Τάση για Σύνθεση
2. Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας»»»Η Ποιότητα του Κρυμμένου Οράματος
3. Ακτίνα της Ενεργούς Νοημοσύνης»»»Το Ένστικτο Διατύπωσης ενός Σχεδίου
4. Ακτίνα της Αρμονίας μέσω Σύγκρουσης»»»Η Παρόρμηση για Δημιουργική Ζωή
5. Ακτίνα της Συγκεκριμένης Επιστήμης»»»Ο Παράγοντας της Ανάλυσης
6. Ακτίνα της Αφοσίωσης και του Ιδεαλισμού»»»Η Ποιότητα, Έμφυτη στον Άνθρωπο, για Ιδεαλισμό
7. Ακτίνα της Τελετουργικής Μαγείας»»»Η Αλληλεπίδραση των Μεγάλων Δυαδικοτήτων

https://www.lucistrust.org/el/the_electric_bridge/science_alchemy_and_psychological_transmutation


Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2022

 

«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 
με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

9 Ιανουαρίου 2022

Εκφώνηση κειμένου πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Κ.Β.



ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ  (Μέρος Β΄)


Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ, σελ. 437

 Καθώς ο μυημένος προχωρά στο Δρόμο, φτάνει στο κρίσιμο στάδιο όπου «αναγνωρίζει την αποκάλυψη». Θα σας ζητούσα να σκεφτείτε προσεκτικά τις τρεις αυτές λέξεις, επειδή συνεπάγονται την αντίληψη μερικών αληθειών που τείνουν να λησμονούνται. Για παράδειγμα, της αλήθειας ότι η αποκάλυψη είναι η αποκάλυψη εκείνου που είναι πάντα παρόν· δεν είναι στην πραγματικότητα αποκάλυψη κάτι νέου και μέχρι τώρα άγνωστου. Για να το θέσουμε με απλούστατους όρους: ο μυημένος ανακαλύπτει ότι μπορεί να αντιληφθεί περισσότερα από όσα γνώριζε ποτέ ότι υπήρχαν ή ήταν αντιληπτά, αλλά ότι αντιλαμβάνεται μόνο κάτι που υπήρχε πάντα εκεί. Ανακαλύπτει ότι ο περιορισμός είναι μέσα του και η Οδός της Αποκάλυψης είναι να ανακαλύψει και να απορρίψει τους δικούς του προσωπικούς ή, μάλλον, ατομικούς περιορισμούς.

Προβλήματα της Ανθρωπότητας, σσ. 140-141

 Ανατέλλει η μέρα κατά την οποία όλες οι θρησκείες θα θεωρηθεί ότι απορρέουν από μία μεγάλη πνευματική πηγή· ότι στο σύνολό τους αποτελούν τη ρίζα από την οποία θα προκύψει ασφαλώς η νέα παγκόσμια θρησκεία. Έτσι δεν θα υπάρχουν πλέον χριστιανοί ή ειδωλολάτρες, ούτε Ιουδαίοι ή εθνικοί, αλλά ένα μεγάλο σώμα πιστών που θα προέρχονται από όλες τις υπάρχουσες θρησκείες. Θα παραδέχονται τις ίδιες αλήθειες, όχι σαν θεολογικά δόγματα, αλλά ως ουσιαστικά στοιχεία της πνευματικής ζωής· θα συναλλάσσονται μέσα σ΄ ένα κοινό πλαίσιο αδελφοσύνης και ανθρώπινων σχέσεων· θα συνομολογούν τη θεία καταγωγή τους και θα συνεργάζονται με το θείο Σχέδιο, που θα τους αποκαλύπτεται από τους πνευματικούς ηγέτες της φυλής και θα υποδεικνύει τα διαδοχικά βήματα πάνω στην Ατραπό της Θείας Προσέγγισης. Αυτή η παγκόσμια θρησκεία δεν είναι μια ουτοπία, αλλά κάτι που ήδη διαμορφώνεται σήμερα.

 Ο δεύτερος μίτος για την πνευματική ζωή είναι η προσδοκία της αποκάλυψης. Ποτέ ως τώρα η ανθρώπινη ανάγκη δεν υπήρξε τόσο μεγάλη και η πεποίθηση για μια αποκάλυψη τόσο απόλυτη· ούτε το ανθρώπινο πνεύμα επικαλέστηκε ποτέ ως τώρα τόσο έντονα τη θεία αρωγή, γεγονός που κάνει άμεσα εφικτή μια μεγάλη αποκάλυψη. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τί θα είναι αυτή η αποκάλυψη. Η φύση του Θεού αποκαλύφθηκε βαθμιαία, και μάλιστα παράλληλα με την εξελικτική ανάπτυξη της ανθρώπινης συνείδησης. Δεν μας επιτρέπεται να την προσδιορίσουμε ή να την οριοθετήσουμε με την περιορισμένη μας λογική, αλλά απλώς να προετοιμαζόμαστε γι’ αυτήν, ν’ αναπτύσσουμε την ενορατική μας αντίληψη και να ζούμε περιμένοντας το αποκαλυπτικό φως.

Επανεμφάνιση του Χριστού, σσ. 148-149

Μια άλλη μεγάλη Προσέγγιση της θειότητας και μια άλλη πνευματική αποκάλυψη είναι πλέον εφικτή. Μια νέα αποκάλυψη αιωρείται πάνω από το ανθρώπινο γένος κι Εκείνος που θα τη φέρει και θα την εφαρμόσει έρχεται σταθερά πλησιέστερα σ’ εμάς. Τί θα φέρει στο ανθρώπινο γένος η μεγάλη αυτή προσέγγιση δεν είναι ακόμα γνωστό. Θα μας φέρει ασφαλώς σαφή αποτελέσματα, όπως και οι προηγούμενες αποκαλύψεις και οι αποστολές Εκείνων που ήρθαν ανταποκρινόμενοι στις προηγούμενες αιτήσεις της ανθρωπότητας. Ο παγκόσμιος πόλεμος εξάγνισε το ανθρώπινο γένος. Ένας νέος ουρανός και μια νέα γη είναι στο δρόμο τους. Τί άραγε εννοεί ο ορθόδοξος θεολόγος και κληρικός όταν χρησιμοποιεί τις λέξεις «ουρανός καινός»; Μήπως οι λέξεις αυτές υποδηλώνουν κάτι εντελώς νέο και μια νέα αντίληψη ως προς τον κόσμο της πνευματικής πραγματικότητας; Μήπως ο ερχόμενος μας φέρνει μια νέα αποκάλυψη για την καθαυτή φύση του Θεού; Γνωρίζουμε άραγε όλα όσα μπορούν να γίνουν γνωστά για το Θεό; Αν είναι έτσι, τότε ο Θεός είναι πολύ πεπερασμένος. Δεν είναι άραγε δυνατό οι τωρινές ιδέες μας για το Θεό ως Παγκόσμιο νου, Αγάπη και Θέληση να εμπλουτιστούν με κάποια νέα ιδέα ή ποιότητα, για την οποία δεν έχουμε ακόμα κανένα όνομα ή λέξη και για την οποία δεν έχουμε την παραμικρή αντίληψη; Κάθε μια από τις τρεις τωρινές έννοιες της θειότητας – Τριάδας – ήταν εντελώς νέα όταν αρχικά παρουσιάστηκε διαδοχικά στο νου ή στη συνείδηση του ανθρώπου.

Για μερικά χρόνια τώρα η πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη μας έρχεται πλησιέστερα στην ανθρωπότητα και η προσέγγισή της ευθύνεται για τις μεγάλες ιδέες της ελευθερίας, που είναι τόσο κοντά στην καρδιά των ανθρώπων παντού. Το όνειρο της αδελφότητας, της συντροφικότητας, της παγκόσμιας συνεργασίας και μια ειρήνης που βασίζεται σε ορθές ανθρώπινες σχέσεις αποσαφηνίζεται στο νου μας. Οραματιζόμαστε επίσης μια νέα και ζωτική παγκόσμια θρησκεία, μια οικουμενική πίστη που θα έχει τις ρίζες της στο παρελθόν, αλλά θα αποσαφηνίζει την ανατέλλουσα νέα ομορφιά και την επερχόμενη ζωτική αποκάλυψη.

 Γοητεία ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, σσ. 185-186

Θα ήθελα να τονίσω ότι οι δυο νέοι αποκαλυπτικοί Πράκτορες που ήρθαν ποτέ στη γη κατά τη διάρκεια της σύγχρονης ιστορίας έκαναν τις εξής απλές αποκαλύψεις στην ανθρωπότητα: 1. Η αιτία όλων των ανθρώπινων δεινών είναι η επιθυμία και η προσωπική ιδιοτέλεια. Εγκαταλείψτε την επιθυμία και θα είστε ελεύθεροι. 2. Υπάρχει ένας δρόμος ελευθερίας και οδηγεί στη φώτιση. 3. Δεν ωφελεί τον άνθρωπο να κερδίσει όλον τον κόσμο και να χάσει την ψυχή του. 4 . Κάθε ανθρώπινο όν είναι Υιός του Θεού και 5. Υπάρχει ένας δρόμος ελευθερίας και είναι ο δρόμος της αγάπης και της θυσίας.

Η ζωή των Αποκαλυπτών αυτών ήταν συμβολικές παρουσιάσεις εκείνου που δίδαξαν και η υπόλοιπη διδασκαλία Τους δεν ήταν παρά επέκταση του κεντρικού Τους θέματος. Η συνεισφορά Τους ήταν ακέραιο τμήμα της γενικής αποκάλυψης των αιώνων που οδήγησε τους ανθρώπους από την πρωτόγονη κατάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης στην πολύπλοκη κατάσταση του σύγχρονου πολιτισμού. Η γενική αυτή αποκάλυψη μπορεί να αποκληθεί η Αποκάλυψη της Ατραπού που οδηγεί από την μορφή στο Κέντρο όλης της ζωής· η καθαρότητα της αποκάλυψης αυτής διατηρήθηκε ανά τους αιώνες από μια μικρή ομάδα μαθητών, μυημένων και αληθινών εσωτεριστών, που ήταν πάντα παρόντες στη Γη υπερασπίζοντας την απλότητα αυτής της διδασκαλίας, αναζητώντας εκείνους που μπορούσαν να ανταποκριθούν σε αυτή και να αναγνωρίσουν το σπέρμα ή σπόρο της αλήθειας και εκπαιδεύοντας ανθρώπους να πάρουν τη θέση Τους και να βαδίσουν στο δρόμο της ενορατικής αντίληψης. Ένα από τα κύρια έργα της Ιεραρχίας είναι να αναζητά και να βρίσκει εκείνους που είναι ευαίσθητοι στην αποκάλυψη και των οποίων οι διάνοιες είναι εκπαιδευμένες ώστε να διατυπώνουν τις αναδυόμενες αλήθειες με τέτοιο τρόπο ώστε να φτάσουν στα αυτιά των παγκόσμιων στοχαστών σχετικά αναλλοίωτες. Όμως κάθε αποκάλυψη, όταν μπαίνει σε λέξεις και λεκτικές μορφές χάνει κάτι από τη θεία της καθαρότητα.

 Πολλές από τις αποκαλύψεις του παρελθόντος ήρθαν στις γραμμές της θρησκευτικής παρόρμησης και καθώς η πλάνη πύκνωνε και μεγάλωνε με τον καιρό η αρχική απλότητα όπως μεταδόθηκε από τους Αποκαλυπτές της χάθηκε. Κάθε βασική αποκάλυψη παρουσιάστηκε με την απλούστερη μορφή. Αργότερα προσήλθαν οι προσθήκες, οι διάνοιες των ανθρώπων κατέστησαν τη διδασκαλία πολύπλοκη με τις νοητικές τους διατριβές, ωσότου οικοδομήθηκαν τα μεγάλα θεολογικά συστήματα τα οποία αποκαλούμε, λόγου χάρη, χριστιανική εκκλησία και βουδιστικό σύστημα. Οι ιδρυτές τους θα είχαν μεγάλη δυσκολία να αναγνωρίσουν τα δυο ή τρία θεμελιώδη και θεία γεγονότα ή αλήθειες που επιδίωξαν να αποκαλύψουν και να τονίσουν, τόσο μεγάλος είναι ο μανδύας της πλάνης που έπεσε πάνω στις απλές διακηρύξεις του Χριστού και του Βούδα. Οι τεράστιοι καθεδρικοί και οι πομπώδης τελετές των ορθοδόξων απέχουν πολύ από τον ταπεινό τρόπο ζωής του Χριστού, του διδασκάλου όλων των διδασκάλων και του δασκάλου αγγέλων και ανθρώπων και από την απλότητα του τωρινού τρόπου ζωής Του καθώς παρατηρεί και αναμένει την επιστροφή του λαού του στον απλό δρόμο της πνευματικής αντίληψης.

Γοητεία ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, σσ. 187-188

Μεγάλο μέρος της αληθινής αποκάλυψης από την εποχή του Χριστού ήρθε στον κόσμο πάνω στην γραμμή της επιστήμης… Οι αποκαλύψεις της επιστήμης, όταν είναι βασικές και θεμελιώδης, είναι εξίσου θείες με εκείνες της θρησκείας αλλά αμφότερες εκπορνεύτηκαν για να ικανοποιήσουν την ανθρώπινη απαίτηση. Πλησιάζει η εποχή κατά την οποία θα καταβάλει κάθε προσπάθεια για να θεραπεύσει τις πληγές της ανθρωπότητας και να οικοδομήσει ένα καλύτερο και ευτυχέστερο κόσμο.

Γοητεία ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, σελ 189

Υπάρχει κάπως λιγότερη πλάνη συγκεντρωμένη γύρω από τις αποκαλύψεις τις επιστήμης από ότι γύρω από τις αποκαλύψεις που η ανθρωπότητα αποκαλεί πιο συγκεκριμένα πνευματικές αλήθειες. Ένας λόγος έγκειται στο γεγονός ότι η τελευταία μεγάλη πνευματική αποκάλυψη που δόθηκε από τον Χριστό δόθηκε δύο χιλιάδες χρόνια πριν και η ανάπτυξη του ανθρώπινου νου και η ανταπόκριση τού στην αλήθεια αυξήθηκε κατά πολύ από τότε. Η αποκαλύψεις τις επιστήμης πάλι, είναι κυρίως αποτέλεσμα ομαδικής έντασης, που εστιάζεται τελικά σ’ έναν ενορατικό δέκτη και ως εκ τούτου η αποκάλυψη προστατεύεται.

Γοητεία ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα, σελ 205

Η ατραπός της Εξέλιξης είναι στην πραγματικότητα η ατραπός των αναγνωρίσεων που οδηγούν σε αποκάλυψη… Προχωρούμε από φως σε φως, από αποκάλυψη σε αποκάλυψη, ωσότου περάσουμε από το βασίλειο του φωτός στο βασίλειο της ζωής που είναι ακόμα για μας καθαρό σκότος.

 

Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2022

 

«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

- ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 - 
με σκοπό την επίκληση της Ψυχής της Ελλάδας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας εφέλκυσης της Ψυχής των εθνών και της Μιας Ανθρωπότητας, έργο για το οποίο είναι επιφορτισμένος ο ΝΟΕΚ.

2 Ιανουαρίου 2022

Εκφώνηση κειμένου πριν από τον διαλογισμό από την αδελφή Κ.Β.


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αλίκη Μπέιλη, «Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σελ. 252

Όλος ο στόχος της μυητικής προπαρασκευαστικής διαδικασίας είναι να φέρει αποκάλυψη. Πρέπει πάντα να έχετε υπόψη ότι αυτό που αποκαλύπτεται είναι αιώνια παρόν. Υπάρχει λοιπόν αποκρυφιστική αλήθεια στη δήλωση ότι “ουδέν καινόν υπό τον ήλιον”. Όλα όσα αποκαλύπτονται στην Ατραπό της Μαθητείας και της Μύησης είναι για πάντα εκεί, αλλά εκείνο που μπορεί ν’ αντιληφθεί, να προσεγγίσει και να συμπεριλάβει, αναπτύχθηκε στη διάρκεια των αιώνων. Πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας, στα πρώιμα στάδια, οφθαλμός της όρασης είναι ο φωτισμένος νους. για το οποίο ο οφθαλμός του νου αποτελεί εξωτερίκευση – η Πάνω στην Ατραπό της Μύησης είναι εκείνο ενορατική αντίληψη της ψυχής καθαυτής. Αλλά καθώς προχωρά η εξέλιξη, εκείνο που φτάνει σε σημείο αντίληψης κάθε υφιστάμενης αλήθειας, διαφοροποιείται σημαντικά με την πάροδο των αιώνων. Επίσης ο μύστης του παρόντος έχει σαφώς μεγαλύτερη αντίληψη κι ερμηνεύει ακριβέστερα και η όρασή του είναι διεισδυτικότερη απ’ ό,τι του μύστη της Ατλάντειας εποχής κι ο μυημένος που θα επιτύχει μυητική-αντίληψη στη διάρκεια της επερχόμενης Υδροχοϊκής Εποχής, θα είναι πολύ πιο προχωρημένος από εκείνους που λειτουργούν τώρα ως οι μύστες του σήμερα.

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σελ. 257

Δήλωσα ότι η μύηση είναι ουσιαστικά για το μαθητή μια διαδικασία αποκάλυψης. Για το μαθητή που προετοιμάζεται να λάβει μύηση, η έμφαση τίθεται αναγκαστικά στην αναγνώριση – τη νοήμονα αναγνώριση εκείνου που πρόκειται να αποκαλυφθεί. Αυτό απαιτεί τη συγκεκριμένη από μέρους του ανάδυση από τον κόσμο της γοητείας προκειμένου να υπάρξει καθαρή αντίληψη του νέου οράματος· ένα νέο φως πέφτει πάνω στις παλιές και πολύ γνωστές αλήθειες, έτσι ώστε η σημασία τους μεταβάλλεται εξαιρετικά και με την αλλαγή αυτή το σχέδιο ή ο σκοπός της Θεότητας αποκτά μια εντελώς νέα έννοια. O άπειρος νεόφυτος δέχεται συνεχώς αποκαλύψεις και καταγράφει όσα θεωρεί σαν πολύ ασυνήθιστες ενοράσεις. Αυτό όμως που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι αποκτά επίγνωση της ψυχικής γνώσης, ενώ για το μυημένο η ενόραση είναι πάντοτε η αποκάλυψη του σκοπού της Σαμπάλλα και η πραγματοποίηση, τόσο απ’ τη βραχυπρόθεσμη όσο κι απ’ τη μακροπρόθεσμη σκοπιά, του θείου Σχεδίου.

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σελ. 293

Καθώς ο άνθρωπος σαν ανθρώπινο ον, ο άνθρωπος σαν μαθητής και ο άνθρωπος σαν μυημένος προχωρά βαθμιαία στο ρεύμα της ζωής, η αποκάλυψη έρχεται βήμα προς βήμα, κινούμενη από ένα μεγάλο σημείο εστίασης σε άλλο, ωσότου τίποτε πλέον δε μένει να αποκαλυφθεί.

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σελ. 308

Κάθε αποκάλυψη έχει τη θέση της σε μια μεγάλη σειρά αποκαλύψεων και φωτίσεων· ο μαθητής πρέπει να βρει μέσα στη μορφή της αποκάλυψης εκείνο που πρέπει να χρησιμοποιήσει προκειμένου να επιτύχει το προκαθορισμένο επόμενο σημείο της επιτευχθείσας αποκάλυψης.

 «Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σσ. 312/3

… από τη στιγμή που ο μυημένος διείσδυσε στο σημείο όπου είναι εφικτή η αποκάλυψη, επιτυγχάνει αυτόματα την αναγκαία σταθεροποίηση, συγκέντρωση, ισορροπία, πόλωση και εστίαση που θα του επιτρέψουν να μεταφράσει εκείνο που του αποκαλύφθηκε με όρους και σύμβολα τα οποία θα μεταφέρουν κάποια σημασία στους διανοούμενους με τους οποίους εργάζονται κατεξοχήν όλοι οι μυημένοι. […] το πιο επιτακτικό και δύσκολο μέρος του έργου του είναι να εκτιμήσει ορθά την κατασταλάζουσα αλήθεια, πληροφορία ή αποκάλυψη κι έπειτα να της δώσει ένα εξίσου σωστό σχήμα, ώστε να μπορέσει να ικανοποιήσει την άμεση ανθρώπινη ανάγκη.

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σσ. 318/9

Καθώς ο άνθρωπος προοδεύει πλησιέστερα στο στόχο του, διαπιστώνει πως αρχίζει ν’ αντιλαμβάνεται ότι ολόκληρη η τεχνική της ανέλιξης αυτής συνιστά μια ακολουθία αποκαλύψεων που προκύπτουν από την από μέρους του αναγνώριση των υποκειμενικών σημασιών οι οποίες έχουν φύση εντελώς διαφορετική από τις συνηθισμένες και προφανείς έννοιες. […] Η μόνη μου προσπάθεια σήμερα είναι να υποδείξω τη σχέση μεταξύ μύησης και αποκάλυψης. Η αποκάλυψη – που εισάγεται από ορθό προσανατολισμό και ορθή σκέψη – είναι μέρος της εκπαίδευσης του μυημένου και πολλοί που εκγυμνάζονται έτσι καθυστερούν την πρόοδό τους καθώς δεν αναγνωρίζουν την αποκάλυψη όταν αγγίζει τη γραμμή του πνευματικού τους ορίζοντα.

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σελ. 321

Η αποκάλυψη σπάνια εισβάλλει με όλη την πληρότητα της ομορφιάς της στη συνείδηση του μαθητή· είναι μια βαθμιαία και σταθερά ανελισσόμενη διαδικασία.

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σελ. 346

Η ζωή για όλους τους ανθρώπους παντού είναι πλήρης αποκαλύψεων που αναγνωρίζονται ή δεν αναγνωρίζονται· θα μπορούσε να ειπωθεί ότι δεν υπάρχει κάτι περισσότερο, αν και η πλειονότητά τους έχει μικρή σημασία εκτός από τη συνδυασμένη τους ακολουθία. Θα μπορούσε μάλλον να θεωρηθεί ότι δημιουργούν ή συνιστούν ένα “πεδίο αποκάλυψης”

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σσ. 367/8

[…] στη μυητική διαδικασία όσον αφορά το μαθητή, η αποκάλυψη είναι απλώς ένας τρόπος έκφρασης των σταθερά επαναλαμβανόμενων αποτελεσμάτων της πίεσης προς τα εμπρός και της όρασης. Σε ολόκληρη την εξελικτική διαδικασία δεν υπάρχει ουσιαστικά τίποτε παρά μια αύξουσα αποκάλυψη. Oι δύο όροι, Εξέλιξη και Αποκάλυψη, πηγαίνουν μαζί. Κάθε διάκριση βρίσκεται μέσα στο πεδίο της αποκάλυψης ή – για να το διατυπώσω αλλιώς – μέσα στα διάφορα πεδία συνείδησης και ιδιαίτερα σ’ εκείνο όπου συμβαίνει η αποκάλυψη. […]

Η αποκάλυψη είναι και άμορφη και σε μορφή και όσο πλησιέστερα βρίσκεται στην αντίληψη τόσο λεπτοφυέστερη και στερημένη μορφής θα είναι η αποκάλυψη. […]

[…] μπορεί να είναι εικονικό σύμβολο ή λεπτοφυής εκδήλωση· μπορεί να εκφρασθεί μόνο με λέξεις ή μπορεί να πάρει τη μορφή μη λεκτικής αναγνώρισης· μπορεί να είναι στόχος ή μια μελλοντικά αισθητή δυνατότητα, αλλά μπορεί να είναι επίσης κίνητρο και η δυναμική παρόρμηση της ζωής του μυημένου, γιατί δεν είναι απόμακρη αλλά αληθινή όψη του θείου εξοπλισμού του.

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σελ. 389

Μιλάτε για σειρά μυήσεων, αλλά οι Διδάσκαλοι μιλούν με όρους μιας σειράς αποκαλύψεων και το έργο Τους με τους μαθητές Τους είναι να τους προετοιμάσουν για αποκάλυψη. Να έχεις υπόψη, αδελφέ μου, ότι είναι δύσκολο να λάβεις και να κρατήσεις μια αποκάλυψη – κάτι που συχνά παραβλέπεται. Είναι εξαντλητική για την προσωπικότητα του μαθητή, αλλά δεν έχει καμιά χρησιμότητα εκτός αν την αναγνωρίσει η προσωπικότητα· είναι υπερβολικά διεγερτική και ο μυημένος διέρχεται από τα τρία στάδια που αφορούν την αποκάλυψη: Πρώτα έρχεται το στάδιο της έκστασης και της υπέρτατης αναγνώρισης· έπειτα ακολουθεί σκοτάδι και σχεδόν απόγνωση καθώς η αποκάλυψη σβήνει κι ο μαθητής διαπιστώνει ότι πρέπει να βαδίσει πάλι στο συνηθισμένο φως του κόσμου· γνωρίζει πλέον τι είναι, αλλά στο σημείο αυτό βρίσκεται η δοκιμασία του, γιατί πρέπει να προχωρήσει σ’ αυτή την εσώτερη γνώση αλλά να αφήσει κατά μέρος τη διέγερση της αποκάλυψης. Τελικά απορροφάται τόσο με την υπηρεσία του, με τη βοήθεια των συνανθρώπων του και με την καθοδήγησή τους προς την επόμενη αποκάλυψή τους, ώστε η διέγερση και η αντίδραση λησμονιούνται. Τότε ανακαλύπτει με έκπληξή του ότι κάθε στιγμή και κατά βούληση – αν αυτό εξυπηρετεί τα ανιδιοτελή του ενδιαφέροντα – η αποκάλυψη είναι για πάντα δική του. Συλλογισθείτε σ’ αυτό.

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σελ. 417

Καμιά μύηση δεν είναι εφικτή χωρίς προηγούμενη αποκάλυψη κι ακόμη κάθε μύηση οδηγεί σε επακόλουθη αποκάλυψη. O σκοπός κάθε μύησης είναι μια παρεχόμενη αποκάλυψη, όμως καμιά μύηση δεν επιτυγχάνεται χωρίς μια προηγούμενη αυτοπροκαλούμενη και μη παρεχόμενη αποκάλυψη. 

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σσ. 434/5

Η λέξη “αποκάλυψη” είναι από εκείνες που χρησιμοποιήθηκαν υπερβολικά άτοπα απ’ τους μυστικιστές της Εκκλησίας κι απ’ τις μεγάλες παγκόσμιες θρησκείες· η εκ μέρους τους χρήση της έχει συνήθως ιδιοτελή φύση και συνεπάγεται την αντίληψη ότι η αποκάλυψη αποτελεί την κατάλληλη ανταμοιβή που χορηγείται στο μυστικιστή εξαιτίας των αγώνων του και της βαθιάς του αναζήτησης του Θεού. […] Αιφνίδια φαίνεται να τερματίζεται η αναζήτησή του και του απονέμεται η ανταμοιβή υπό μορφή αποκάλυψης. Αυτή η διαδικασία και ακολουθία γεγονότων ήταν η συνήθης μορφή επί αιώνες και η ιδέα του Υπερβατικού Θεού κυριαρχούσε διαρκώς στη θρησκευτική σκέψη. Αλλά η χορηγούμενη αποκάλυψη σχετίζεται στην πραγματικότητα (μέχρι την έκτη Μύηση) με τον Πανταχού Παρόντα Θεό, το Θεό στη μορφή, το Θεό στην ανθρώπινη καρδιά και μ’ εκείνη την καλυμμένη και κρυμμένη υπέρτατη Πραγματικότητα που κινητοποιεί κάθε ύπαρξη και που έχει πάντα συνειδητή επίγνωση του εαυτού της. Η αποκάλυψη είναι μια πρόοδος διείσδυσης: πρώτα στη Διάνοια, έπειτα στην Καρδιά και τελικά στο Σκοπό του Ενός στον Oποίο ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε.

«Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ», σελ. 436

Το όλο θέμα της αποκάλυψης είναι η αποκάλυψη του φωτός και αυτό συνεπάγεται πολλές διαφορετικές ερμηνείες της λέξης “φως”· αφορά την ανακάλυψη των φωτισμένων περιοχών ύπαρξης που διαφορετικά θα έμεναν άγνωστες και συνεπώς κρυμμένες. Δημιουργούμε φως· χρησιμοποιούμε φως· ανακαλύπτουμε μεγαλύτερα φώτα που χρησιμεύουν να μας αποκαλύψουν τον Άγνωστο Θεό. Το καθοδηγητικό φως μέσα μας είναι εκείνο που τελικά αποκαλύπτει τα λαμπρότερα εκείνα φώτα που εισάγουν τη διαδικασία της αποκάλυψης. Μιλώ συμβολικά, αδελφέ μου, όπως μπορείς καλά να καταλάβεις.

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2022

 ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΝEAΣ ΣΕΛΗΝΗΣ στον ΑΙΓΟΚΕΡΩ 2/1/2022 - ΩΡΑ 20.00


ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ

Υπάρχουν κάποιες αντιστοιχίες, οι οποίες έχουν αποκρυφιστικό ενδιαφέρον καθόσον σχετίζονται με εκείνες τις μεγάλες διευρύνσεις συνείδησης που ονομάζονται μυήσεις και με το διαλογιστικό/ενατενιστικό έργο κατά την περίοδο της Νέας Σελήνης.

Στον κύκλο των 24 ωρών η Νέα Σελήνη αντιστοιχεί στις 24:00, ενώ η Πανσέληνος στις 12:00 και το ¼ της σελήνης αντιστοιχεί στις 6:00 ενώ τα 2/4 στις 18:00.

Η Νέα Σελήνη στον κύκλο της ίδιας της σελήνης αντιστοιχεί στην «πλημμυρίδα», όπως και η Πανσέληνος, ενώ το 1/4 της σελήνης και τα 2/4 αντιστοιχούν στην «αμπώτιδα».

Στον κύκλο του έτους η Νέα Σελήνη αντιστοιχεί στο χειμερινό ηλιοστάσιο, η Πανσέληνος στο θερινό ηλιοστάσιο και τα τέταρτα αντίστοιχα με τις δυο ισημερίες, εαρινή και φθινοπωρινή. Η Νέα Σελήνη αντιστοιχεί στη «σκοτεινή» περίοδο του έτους, ενώ η Πανσέληνος στη «φωτεινή».

Αυτό που συχνά διαφεύγει της προσοχής μας είναι ότι το Πνεύμα, η Μονάδα, η Σαμπάλλα, η Θέληση αντιστοιχούν σε ό,τι θα μπορούσε να ονομαστεί «σκότος».

Ας φέρουμε στο νου μας τους στίχους για την προετοιμασία που χρησιμοποιούμε στο τυπικό διαλογισμού μας: «...πίσω από τους μαχητές, ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι απαστράπτει το φως της Ιεραρχίας.»

Η σύνδεση είναι ο μαθητής-μαχητής, το εγωικό μέρος της ύπαρξης –ψυχή– ως φως, μετά έρχεται το φως της Ιεραρχίας –βουδικό πεδίο– και έπειτα, πέραν του βουδικού το σκοτάδι, το Πνεύμα.

Η Νέα Σελήνη μπορεί να ονομαστεί έτσι «Σαμπαλική Σελήνη». Ενώ η Πανσέληνος αφορά κυρίως την όψη της «Συνείδησης» και κατά συνέπεια διέπεται πρωτίστως από τη δεύτερη όψη, η Νέα Σελήνη διέπεται από ενέργειες της πρώτης όψης.

Ένας αδελφός ονόμασε τη Νέα Σελήνη «δυναμική κρούση που εντυπώνει τη Θέληση στον τριπλό κόσμο και τις κατώτερες συνθήκες».

Στην παραπάνω πρόταση αποτυπώνεται και η δυναμικότητα των ενεργειών της πρώτης όψης, Θέληση, και η κρούση της στην πράξη, στον τριπλό κόσμο. Η «Θέληση», η «Σαμπάλλα», η «πράξη-δράση», το «Πνεύμα» διέπονται και αφορούν ενέργειες της πρώτης όψης.

Ενώ η Πανσέληνος μπορεί να συνδεθεί με τη Φώτιση, η Νέα Σελήνη μπορεί να συνδεθεί με τη Θέληση σε δράση.

Γι’ αυτό και χρησιμοποιείται από τις υπάρχουσες σχολές εσωτερισμού ως διαλογιστική στιγμή. Έτσι η Νέα Σελήνη στο τυπικό του διαλογισμού που χρησιμοποιούμε αντιστοιχεί, κατά μια άποψη στο «κατώτερο διάλειμμα», κατά το οποίο επισυμβαίνει μια ευθυγράμμιση του φυσικού εγκεφάλου και του Νου, στις τρεις του υποδιαιρέσεις. Η Πανσέληνος αντιστοιχεί στο ανώτερο διάλειμμα, κατά το οποίο επισυμβαίνει ευθυγράμμιση μεταξύ ψυχής-νου-εγκεφάλου.

Τα δυο αυτά στάδια, το κατώτερο και το ανώτερο διάλειμμα είναι διακριτά και αποτελούν μέρος του τυπικού του διαλογισμού.

Κατά την Νέα Σελήνη, οι μαθητές «ενισχύουν» το έργο του Νέου Όμιλου Εξυπηρετητών του Κόσμου, διότι ο Όμιλος αυτών των Παγκόσμιων μαθητών/εξυπηρετητών εργάζεται κάτω από την ώθηση των σαμπαλλικών ενεργειών. Έτσι και ο διαλογισμός της Νέας Σελήνης αφορά το έργο τους.

Η μορφή μπορούμε να πούμε πως εξαφανίζεται-μα εμφανίζεται- στο σκοτάδι της Νέας Σελήνης, καθώς όπως λέει κι ο Θιβετανός σχολιάζοντας στο βιβλίο Ακτίνες και Μυήσεις, Κανόνας ΙΧ:

«.....Τα Άσραμ στα ατμικά επίπεδα είναι υπό τον έλεγχο του Διδασκάλου Μ. ο Οποίος καλλιεργεί την όψη θέληση μέσα στις αναπτυγμένες μορφές και (όπως το εκφράζει το Αρχαίο Σχόλιο) “προσθέτει σκοτάδι στο φως έτσι ώστε να εμφανίζονται τα αστέρια, γιατί στο φως τα αστέρια δε λάμπουν, αλλά στο σκοτάδι το φως δεν διαχέεται, αλλά μόνο εστιασμένα σημεία ακτινοβολίας”. Ο συμβολισμός θα σας είναι καταφανής, αλλά όχι η πλήρης σημασία...». (Α+Μ: 168)