«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
…Μόνο όταν ο μαθητής είναι πρόθυμος να εγκαταλείψει τα πάντα για την υπηρεσία του Μεγάλου Όντος και να μην κατακρατήσει τίποτε,
(1) επιτυγχάνεται η απολύτρωση, και το σώμα της επιθυμίας έρχεται και μετουσιώνεται σε σώμα της ανώτερης (2) ενόρασης.
Η τέλεια καθημερινή υπηρεσία – χωρίς σκέψη ή υπολογισμό για το μέλλον (3) – φέρνει τον άνθρωπο στη θέση του τέλειου Υπηρέτη /Λειτουργού.
Και μπορώ άραγε να σας
υπενθυμίσω κάτι;
Κάθε μέριμνα και αγωνία βασίζεται πρωτίστως σε ιδιοτελές κίνητρο.
Φοβάστε μην πονέσετε κι
άλλο και λουφάζετε μη μπας και σας βρουν κι άλλες θλιβερές εμπειρίες.
Όμως έτσι ο στόχος δεν επιτυγχάνεται· επιτυγχάνεται με την ατραπό της απάρνησης.
Ίσως αυτό να σημαίνει απάρνηση της χαράς, ή απάρνηση της καλής φήμης, ή απάρνηση των φίλων και την απάρνηση όλων εκείνων στα οποία είναι προσκολλημένη η καρδιά. (4)
Λέω ίσως· δε λέω ότι είναι έτσι. (5)
Δεν επιδιώκω παρά να σας επισημάνω ότι αν αυτός είναι ο δρόμος
/τρόπος δια του οποίου θα φτάσετε στο στόχο σας, τότε,
Για εσάς, αυτός είναι ο τέλειος
δρόμος /τρόπος.
Παν ό,τι σας φέρνει
αλματωδώς ενώπιον της Παρουσίας Τους και στους Λωτούς των Ποδιών Τους,(6) θα πρέπει να είναι για εσάς
το επιθυμητό και το πρόθυμα καλοδεχούμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου