«ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,
.jpg)
Θρησκευτικές Oργανώσεις στη Νέα Εποχή
(ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ, από 509 σελίδα αγγλικού και συνέχεια)
Ας επιστρέψουμε τώρα στην εξέταση της διάδοσης των βαθυνόμενων θρησκευτικών ιδεωδών και της ανάπτυξης των νέων θρησκευτικών οργανισμών. Στη διαδικασία της μετουσίωσης της παλιάς μορφής κι έτσι της αποδέσμευσης της φυλακισμένης ζωής υπάρχουν δύο πράγματα που διατηρούνται σταθερά απ’ τους Oδηγούς της εξέλιξής μας:
Πρώτο, ότι το ευρύ κοινό υπηρετεί ή κυριαρχείται απ’ το συγκεκριμένο νου και είναι ανίκανο να συλλάβει τις αφαιρέσεις. Ενδιαφέρεται περισσότερο για τη μορφή, γιατί είναι συντηρητικό και προσκολλάται στο οικείο. Η εκκλησία αποσκοπεί να υπηρετεί τις μάζες και δεν αποσκοπεί να είναι χρήσιμη (εκτός σαν πεδίο υπηρεσίας) στους εσωτεριστές του κόσμου, γιατί αυτοί δεν προσέχουν τη μορφή στην ίδια έκταση, επειδή έχουν προσεγγίσει κάπως την ελαύνουσα εσώτερη ζωή.
Δεύτερο, το εκκλησιαστικό κίνημα, όπως καθετί άλλο, δεν είναι παρά ένα πρόσκαιρο αναλώσιμο κι απλώς χρησιμεύει σαν μεταβατικός τόπος ανάπαυλας για την ανελισσόμενη ζωή. Τελικά θα εμφανισθεί μια Παγκόσμια Εκκλησία και το οριστικό της περίγραμμα θα εμφανισθεί προς το τέλος αυτού του αιώνα. Σε σχέση μ’ αυτό μην ξεχνάτε τη συνετή προφητεία της Ε.Π.Μπ. που θίγει τα γεγονότα προς το τέλος αυτού του αιώνα. Αυτή η Εκκλησία θα γαλουχηθεί σε δραστηριότητα απ’ τον Χριστό και τους μαθητές Του όταν εκπληρωθεί η έκχυση της Χριστικής αρχής, η αληθινή δεύτερη Έλευση. Δε βάζω κάποια ημερομηνία για την έλευση, αλλά δε θα αργήσει.
Η Χριστιανική εκκλησία στους πολλούς κλάδους της μπορεί να υπηρετήσει όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω κι ως πυρήνας δια του οποίου μπορεί να εκπληρωθεί η παγκόσμια φώτιση. Υποδεικνύω την ελπίδα. Δε βεβαιώνω ένα γεγονός. Το έργο της αποσκοπεί να στηρίξει μια μεγάλη πλατφόρμα. Η εκκλησία πρέπει να δείξει μια πλατιά ανεκτικότητα και να μη διδάσκει επαναστατικά δόγματα ή να προσκολλάται σε αντιδραστικές ιδέες. Σαν παράγοντας διδασκαλίας πρέπει να πάρει τα μεγάλα βασικά δόγματα και (συντρίβοντας τις παλιές μορφές με τις οποίες εκφράσθηκαν και διατηρήθηκαν) να δείξει την αληθινή κι εσώτερη πνευματική τους σημασία. Το κύριο έργο της εκκλησίας είναι να διδάσκει και να διδάσκει ακατάπαυστα, διατηρώντας την εξωτερική εμφάνιση για να προσεγγίσει τους πολλούς που είναι συνηθισμένοι με τα εκκλησιαστικά ήθη. Oι δάσκαλοι πρέπει να εκπαιδεύονται· η γνώση της Βίβλου πρέπει να διαδοθεί· τα μυστήρια πρέπει να ερμηνευθούν μυστικιστικά και πρέπει να καταδειχθεί η δύναμη της εκκλησίας να θεραπεύει.
Οι τρεις κύριοι αγωγοί δια των οποίων θα συνεχισθεί η προετοιμασία για τη νέα εποχή μπορεί να θεωρηθεί η Εκκλησία, η Τεκτονική Αδελφότητα και το εκπαιδευτικό πεδίο. Προς το παρόν όλα βρίσκονται σε σχετικά στατική κατάσταση και προς το παρόν όλα αποτυγχάνουν να ικανοποιήσουν την ανάγκη και να ανταποκριθούν στην εσώτερη πίεση. Αλλά και στα τρία αυτά κινήματα βρίσκονται μαθητές των Μεγάλων Όντων και αποκτούν σταθερά ορμή και πριν περάσει πολύς καιρός θα ξεκινήσουν το σχεδιασμένο έργο τους.
Το Τεκτονικό Κίνημα όταν μπορέσει να διαχωρισθεί από την πολιτική και τους κοινωνικούς στόχους κι απ’ την τωρινή παραλυτική του κατάσταση αδράνειας, θα ικανοποιήσει την ανάγκη εκείνων που μπορούν και θα χειρισθούν δύναμη. Είναι ο θεματοφύλακας του νόμου· είναι ο οίκος των Μυστηρίων και η έδρα της μύησης. Διατηρεί στο συμβολισμό του την τελετουργία της Θεότητας και στο έργο του απεικονίζεται ο τρόπος της σωτηρίας. Στους Ναούς του επιδεικνύονται οι μέθοδοι της Θεότητας και το έργο μπορεί να προωθηθεί υπό τον Παντεπόπτη Oφθαλμό. Είναι πολύ πιο αποκρυφιστική οργάνωση από όσο μπορεί να γίνει αντιληπτό και προτίθεται να είναι η εκπαιδευτική σχολή για τους ερχόμενους προχωρημένους αποκρυφιστές. Στις τελετές του κρύβεται ο χειρισμός των δυνάμεων που συνδέονται με την ανάπτυξη και τη ζωή στα βασίλεια της φύσης και την ανέλιξη των θείων όψεων στον άνθρωπο. Στην κατανόηση του συμβολισμού του θα βρεθεί η δύναμη για συνεργασία με το θείο σχέδιο. Ικανοποιεί την ανάγκη εκείνων που εργάζονται με την πρώτη Ακτίνα της Θέλησης ή Ισχύος.
Η Εκκλησία βρίσκει την αποστολή της στη βοήθεια των αφοσιωμένων, στη βοήθεια του μεγάλου κοινού που είναι έμφυτα θρησκευόμενο και καλής θέλησης. Κρύβει στην καρδιά της εκείνους που δονούνται στη μεγάλη ακτίνα της αγάπης, τη δεύτερη Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας. O ίδιος ο Χριστός εργάζεται μέσα απ’ αυτή και ζητά να προσεγγίσει με τη μεσολάβησή της το απέραντο Χριστιανικό κοινό. Είναι η μαγιά στα χέρια Του για να ζυμώσει όλο το καρβέλι κι επειδή είναι σε μορφή κατανοητή από τους ανθρώπους, μπορεί να προσεγγίσει τις μάζες των ψυχών που αναζητούν.
Με το μέσον του εκπαιδευτικού έργου του κόσμου ο Μεγάλος Κύριος ζητά να προσεγγίσει εκείνους απ’ το νοήμον κοινό που δεν μπορούν να προσεγγισθούν μέσω της τελετουργίας και του συμβολισμού, όπως στον Τεκτονισμό, ή με θρησκευτικά μέσα και τυπικά, όπως στην Εκκλησία. Προσεγγίζει τις μάζες κι εκείνους στους οποίους δεσπόζει η όψη νοημοσύνη στις δύο άλλες όψεις. Βοηθά εκείνους τους ανθρώπους που βρίσκονται κατεξοχήν στην τρίτη Ακτίνα της Νοήμονος Δραστηριότητας.
Σ’ όλα αυτά τα σώματα θα βρεθούν εσωτερικοί όμιλοι που είναι θεματοφύλακες της εσώτερης διδασκαλίας και των οποίων η ομοιομορφία στην έφεση και την τεχνική είναι ίδια. Οι εσώτεροι αυτοί όμιλοι αποτελούνται από σπουδαστές του αποκρυφισμού κι από εκείνους που είναι σε άμεση ή περιστασιακή επαφή με τους Διδασκάλους και των οποίων οι ψυχές ελέγχουν επαρκώς, έτσι ώστε να μπορεί να μεταδίδεται η θέληση της Ιεραρχίας και να διηθείται βαθμιαία στον αγωγό του φυσικού εγκεφάλου. Οι όμιλοι αυτοί που αποτελούν τον αληθινό εσώτερο εσωτερικό όμιλο είναι πολλοί, όμως τα μέλη τους είναι ακόμη λίγα, επειδή το γεγονός ότι ένας σπουδαστής μπορεί να ανήκει σε οποιονδήποτε από τους λεγόμενους εξωτερικούς εσωτερικούς ομίλους, δεν είναι ένδειξη της αληθινής εσωτερικής του θέσης. Όταν οι λίγοι που είναι αληθινοί εσωτεριστές σπουδαστές γνωρίσουν τη διαφορά ανάμεσα στις αιθερικές και τις αστρικές μορφές, ανάμεσα στη νοητική ψυχακοή και ψυχόραση και τα αστρικά τους αντίστοιχα, ανάμεσα στα στοιχειακά της σκέψης και τα στοιχειακά της φύσης, τότε ο Χριστός και η εκκλησία Του θα έχουν έναν πραγματικό εσωτερικό όμιλο στο φυσικό πεδίο και οι εξωτερικές οργανώσεις θα δεχθούν την αναγκαία διέγερση. Γιαυτό είναι αναγκαίο να εργασθούμε με τους σπουδαστές αυτή τη στιγμή και να τους εκπαιδεύσουμε στη φύση του αληθινού αποκρυφισμού. Όταν κατανοήσουμε καλύτερα τη σημασία του χρόνου στην πρόβλεψη και της δύναμης στην κίνηση κι όταν κατανοήσουμε πληρέστερα τους νόμους που ελέγχουν τα λεπτοφυέστερα σώματα κι επομένως μέσω αυτών τους νόμους που λειτουργούν στα πεδία όπου εκφράζονται αυτά τα σώματα, τότε θα υπάρχει ένα πιο νοήμον και πιο χρήσιμο έργο που θα προσφερθεί σε συνεργασία με την Απόκρυφη Ιεραρχία.
Στον εσωτερικό όμιλο που αποτελείται από τους αληθινούς πνευματικούς εσωτεριστές οι οποίοι βρίσκονται σ’ όλες τις εξωτερικές αποκρυφιστικές ομάδες, στην εκκλησία με όποιο όνομα κι αν αποκαλείται και στον Τεκτονισμό έχετε τις τρεις ατραπούς που οδηγούν στη μύηση. Προς το παρόν δε χρησιμοποιούνται κι ένα απ’ τα πράγματα που θα προκύψουν – όταν επικρατήσει η νέα παγκόσμια θρησκεία και γίνει κατανοητή η φύση του εσωτερισμού – θα είναι η χρήση των συνενωμένων εσωτερικών οργανώσεων, του Τεκτονικού οργανισμού και του Εκκλησιαστικού οργανισμού ως μυητικών κέντρων. Οι τρεις αυτοί όμιλοι συγκλίνουν καθώς προσεγγίζονται τα εσώτερα μυστήρια τους. Δεν υπάρχει διάσταση μεταξύ της Μίας Παγκόσμιας Εκκλησίας, της ιερής εσώτερης Στοάς όλων των αληθινών Τεκτόνων και των εσώτατων κύκλων των εσωτερικών εταιρειών. Τρεις τύποι ανθρώπων ικανοποιούν την ανάγκη τους, τρεις κύριες ακτίνες εκφράζονται και διανύονται οι τρεις ατραποί προς το Διδάσκαλο, που οδηγούν και οι τρεις στην ίδια πύλη και στον ίδιο Ιεροφάντη.
Δεν πρέπει να λησμονείται ότι μόνο εκείνες οι ψυχές που βρίσκονται στη Δοκιμαστική Ατραπό ή την Ατραπό της Μαθητείας θα σχηματίσουν τον πυρήνα της επερχόμενης παγκόσμιας θρησκείας. Υπάρχει στα εσώτερα πεδία με σκοπό να συγκεντρώσει από όλες τις εκκλησίες όσους προσέγγισαν το σημείο της εξέλιξης όπου μπορούν συνειδητά και με τη δική τους ελεύθερη βούληση να βάλουν τα πόδια τους πάνω στην ΑΤΡΑΠO που οδηγεί στο κέντρο της ειρήνης· οι οποίοι μπορούν με πλήρη επίγνωση να στρέψουν τα μάτια τους πάνω στο Μεγάλο Κύριο και να μετουσιώσουν τη ζωή της εγκόσμιας προσπάθειας σε ζωή υπηρεσίας. Το πρώτο απόσπασμα που θα συγκεντρωθεί στην ερχόμενη Εκκλησία θα βρεθεί ότι αποτελεί μέρος της τωρινής μεγάλης ομάδας υπηρετών. Αυτοί συνδέθηκαν στη διάρκεια των αιώνων με το έργο του Χριστού. Να θυμάστε πάντα το γεγονός του έργου που έκανε σε σχέση με την τελευταία έλευση και να θυμάστε παρόμοια ότι στη στροφή του τροχού, στην ανέλιξη του σπειροειδούς θα προκύψουν παρόμοιες συνθήκες, θα προβάλλουν οι ίδιες ανάγκες και θα ενσαρκωθούν τα ίδια εγώ που ήταν παρόντα τις αρχαίες ημέρες της Παλαιστίνης. O αριθμός εκείνων που συνδέονται μαζί Του θ’ αυξηθεί πολύ, γιατί όλοι όσοι Τον γνώρισαν σε προηγούμενες ενσαρκώσεις στην αρχαία Ανατολή, όλοι όσοι θεραπεύτηκαν ή διδάχθηκαν απ’ Αυτόν, όλοι όσοι ήρθαν σε επαφή μαζί Του ή με κάποιο τρόπο δημιούργησαν κάρμα μαζί Του ή με το Διδάσκαλο Ιησού, θα έχουν την ευκαιρία να συνεργασθούν αυτή τη φορά. Κάθε ειλικρινής ζηλωτής που συνδέεται στενά με τις τωρινές Εκκλησιαστικές οργανώσεις, που νιώθει ένα στενό δεσμό με τον Χριστό και Τον αγαπά, μπορεί να είναι πρακτικά σίγουρος ότι στην Παλαιστίνη Τον είδε, Τον γνώρισε και ίσως να Τον υπηρέτησε και να Τον αγάπησε.
Τα μυστήρια, όταν κατανοηθούν κατάλληλα, χρησιμεύουν να ενισχύσουν αυτό το δεσμό και την αντίληψη κι ένα τέτοιο όπως η Βάπτιση (όταν γίνεται με κατανόηση) συχνά ελκύει μια ανταπόκριση από τον ίδιο το Μεγάλο Κύριο. Είναι σχεδόν σαν να κατευθύνεται ένα χρυσό νήμα απ’ την καρδιά Του στην καρδιά του υπηρέτη – ένα νήμα αδιάσπαστο και μυστηριώδες και το οποίο με κάθε ιερή τελετή που απονέμεται στη διαδοχή των ζωών, γίνεται ισχυρότερο, ευρύτερο και λαμπρότερο. Τελικά τα πολλά αυτά νήματα θα επαναπορροφηθούν στην πηγή τους όταν ολοκληρωθεί σε πλήρη έκφραση το Σώμα του Χριστού – ενός από τους επτά Oυράνιους Ανθρώπους στο δεύτερο ή εναδικό πεδίο – γιατί ο καθένας που συνδέεται μαζί Του γίνεται με μια ζωτική έννοια ένα κύτταρο στο Σώμα Του. Αυτό το ένιωσε και το γνώρισε αληθινά ο μυημένος Παύλος. Μέσω αυτού του νήματος περνά η δύναμη για ενίσχυση, για διέγερση, για ζωογόνηση και για ευλογία κι αυτή είναι η αληθινή αποστολική διαδοχή. Όλοι οι αληθινοί μαθητές είναι ιερείς του Κυρίου.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμιά αμφισβήτηση ότι αυτή τη στιγμή έχει τρομακτική σημασία το έργο που θα γίνει για την εξοικείωση του κοινού με τη φύση των Μυστηρίων. Τα Μυστήρια αυτά θα αποκατασταθούν σε εξωτερική έκφραση με το μέσον της Εκκλησίας και της Τεκτονικής Αδελφότητας, αν αυτοί οι όμιλοι πάψουν να είναι οργανώσεις με υλικούς σκοπούς και γίνουν οργανισμοί με ζωντανούς στόχους. Όταν έρθει το Μεγάλο Ον με τους μαθητές και τους μυημένους Του, θα έχουμε (μετά από μια περίοδο έντονης εργασίας στο φυσικό πεδίο που θ’ αρχίσει γύρω στο 1940) την αποκατάσταση των Μυστηρίων και την εξωτερική τους παρουσίαση, σαν επακόλουθο της πρώτης μύησης. Γιατί μπορεί να γίνει αυτό; Επειδή ο Χριστός, όπως ξέρετε, είναι ο Ιεροφάντης της πρώτης και της δεύτερης μύησης κι αν γίνει το προπαρασκευαστικό έργο πιστά και καλά, θ’ απονείμει την πρώτη μύηση στα εσώτερα ιερά των δύο αυτών σωμάτων. Η φυλή έφτασε πια σ’ ένα σημείο όπου πολλές ψυχές βρίσκονται στη Δοκιμαστική Ατραπό και δε χρειάζεται παρά να εξυψωθεί ο κραδασμός τους (που γίνεται εφικτό με την Παρουσία Του) για να προσεγγίσουν την πύλη της Ατραπού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου