Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ
ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ
ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ,
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ
Τετάρτη 2 Ιουλίου 2025 στις 20.00
πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης
ΣΕΙΡΙΟΣ-ΙΣΙΔΑ-ΜΗΤΕΡΑ-ΝΤΕΒΑTα Στοιχειακά και οι Mικρότεροι Nτέβα της Yγρής Ύλης. Σε συνάρτηση με την ατμόσφαιρα που περιβάλλει τον πλανήτη μας μπορεί να ιδωθεί ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα της αλληλο-διείσδυσης όλης της ζώσας ύλης της δημιουργίας. Σ’ αυτήν απαντάται:
α. Yγρασία ή εκείνες οι ζώσες ουσίες που είναι τα υγρά στοιχειακά.
β. Aεριώδης ουσία ή εκείνες οι ζωές που συνδέονται με όλες τις πύρινες ουσίες, καθόσον είναι πτητικές και αποτέλεσμα της θερμότητας.
γ. Aιθερική ύλη ή οι κατώτατες τάξεις των ντέβα των αιθέρων.
Η κύρια αυτή τριπλότητα, όταν είναι ενωμένη, παράγει αυτό που αναπνέουμε κι αυτό μέσα στο οποίο ζούμε, κινούμαστε και υπάρχουμε. Για το στοχαστικό σπουδαστή ο αέρας είναι πλήρης συμβολισμού, γιατί συνιστά σύνθεση κι εκείνο που γεφυρώνει τα ανώτερα και τα κατώτερα στρώματα της εκδήλωσης.
Πρέπει πρώτα να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σ’ εκείνες τις ζωές που απαρτίζουν το ολικό άθροισμα όλων όσων είναι υδατώδη και υγρά στην εκδήλωση και ασχολούμενοι μ’ αυτό πρέπει να έχουμε υπόψη ότι καταγινόμαστε με μια απ’ τις πιο αποκρυφιστικές έρευνες και με θέματα που συνδέονται πολύ στενά με την ανθρώπινη εξέλιξη.
Oι πολλές ομάδες των υδάτινων ντέβα της τάξης των χειριστών ταξινομήθηκαν γενικά από συγγραφείς μυθολογίας με τους όρους νύμφες, γοργόνες και άλλες εκφράσεις, όμως η ποικιλία τους είναι μεγάλη κι αυτό είναι κατ’ ανάγκη προφανές αν λάβουμε υπόψη ότι το σύνολο των υδάτων πάνω στη γη (ωκεανοί, θάλασσες, ποτάμια, λίμνες και χείμαρροι) υπερβαίνει κατά πολύ το τμήμα της ξηράς ή της γης και κάθε σταγόνα υγρασίας αποτελεί από μόνη της μια μικροσκοπική ζωή που εκπληρώνει τη λειτουργία της και διατρέχει τον κύκλο της. Oι μυθικές μορφές που αναφέρθηκαν πιο πάνω δεν είναι παρά εκείνες οι μυριάδες ζωές που δομήθηκαν σε μορφή δια της οποίας επιδιώκει έκφραση κάποιος εξελικτικός ντέβα.
Tο ακραίο ενδιαφέρον αυτού του θέματος μπορεί να εκφρασθεί με ορισμένες δηλώσεις που θα δώσουν στο σπουδαστή κάποια ιδέα της μεγάλης προσοχής που πρέπει και τελικά θα αφιερωθεί στο ζήτημα των ντεβαϊκών ζωών της υδάτινης εκδήλωσης. Όπως είπα προηγουμένως, το σύνολο των ζωών αυτών είναι μεγαλύτερο από το σύνολο εκείνων των ζωών που σχηματίζουν το άθροισμα της στερεάς γης, όπως κατανοούμε τον όρο, παρότι δεν υπερβαίνουν τον αριθμό των ζωών που απαρτίζουν το αεριώδες τμήμα της εκδήλωσης· το αεριώδες αυτό τμήμα βρίσκεται στην ατμόσφαιρα, διαπερνώντας την πυκνή ύλη και πληρώνοντας σε μεγάλο βαθμό τα ενδότερα σπήλαια του πλανήτη. H μικροκοσμική ομοιότητα με τη μεγάλη Zωή του πλανήτη φαίνεται στο γεγονός ότι αμφότερες οι μορφές δεν είναι παρά εξωτερικά περιβλήματα ή πλαίσια που στεγάζουν έναν εσώτερο “θόλο”· αμφότερες οι μορφές είναι κοίλες, αμφότερες έχουν θετικά και αρνητικά άκρα – τους πόλους τους, για παράδειγμα – και στα ενδότερα συμβαίνουν πολλά που επηρεάζουν τις εξωτερικές εξελίξεις.
Ένας απ’ τους πιο αποκρυφιστικούς πλανήτες, ο Ποσειδώνας, προΐσταται των “ντέβα των υδάτων”· ο κυβερνών ντεβαϊκός τους Kύριος, ο Bαρούνα, ο Pάτζα του αστρικού πεδίου, αποτελεί εκπόρευση αυτού του πλανήτη. Oι σπουδαστές θα βρουν συνεπώς βαθύ ενδιαφέρον στη μελέτη της στενής αλληλενέργειας μεταξύ:
1. Του έκτου πεδίου – του αστρικού πεδίου – και του έκτου υποπεδίου του φυσικού πεδίου, του υγρού υποπεδίου.
2. Του έκτου υποπεδίου κάθε πεδίου στο ηλιακό σύστημα και της μεταξύ τους σχέσης.
Eδώ βρίσκεται ο λόγος γιατί άνθρωποι με σχετικά χαμηλού τύπου φυσικό σώμα και οι οποίοι έχουν αστρικό σώμα με ένα βαθμό ύλης του έκτου υποπεδίου ανταποκρίνονται σε ανώτερα πράγματα κι έχουν πνευματική έφεση. H επίδραση που εκπορεύεται από το έκτο υποπεδίο του βουδδικού πεδίου προκαλεί μια αμοιβαία ανταπόκριση από την έκτου υποπεδίου ύλη των άλλων σωμάτων και η έκτη αρχή του βούδδι εντείνει αυτό τον κραδασμό σύμφωνα με το Nόμο των Aντιστοιχιών.
Mε το όνομα Ποσειδώνας είναι γνωστός στον πλανήτη μας ο πλανητικός Λόγος μιας από τις τρεις κύριες διατάξεις. Oρισμένες από τις επιδράσεις και τις ενέργειές Tου επηρεάζουν εξαιρετικά τη ντεβαϊκή ουσία της ύλης του έκτου αυτού υποπεδίου, φθάνοντάς την μέσω του Kυρίου Ράτζα Bαρούνα. Η γνώση αυτή έχει αστρολογικά πρακτική αξία, γιατί θα επιτρέψει στους ανθρώπους να κατανοήσουν τη φύση των δικών τους φυσικών σωμάτων και ιδιαίτερα των αστρικών τους σωμάτων. Αποτελεί αποκρυφιστικό γεγονός ότι ο τύπος αστρικής ύλης στο σώμα του ανθρώπου καθορίζει την ποιότητα της υδάτινης ουσίας του φυσικού του σώματος. Στον αποκρυφισμό δεν υπάρχει διάσταση της φυσικο-ψυχικής φύσης, γιατί η τελευταία καθορίζει την πρώτη. O πλανήτης Ποσειδώνας έχει συνεπώς βαθιά επίδραση και στενή σχέση υπό το Nόμο των Aντιστοιχιών με το έκτο ή αστρικό πεδίο, το οποίο είναι το πεδίο του υγρού τμήματος του λογοϊκού φυσικού σώματος, με το έκτο υποπεδίο του φυσικού πεδίου ή με το υγρό τμήμα του ανθρώπινου φυσικού σώματος και του πλανητικού φυσικού σώματος, καθώς και με τον έκτο τύπο ενέργειας ή δύναμης ή την έκτη ακτίνα.
Η κύρια διάταξη της οποίας προΐσταται ο Ποσειδώνας σχηματίζει ένα συστημικό τρίγωνο με την έκτη διάταξη και μια άλλη, το οποίο έχει μεγάλο ενδιαφέρον για τους εσωτεριστές αστρολόγους. Το τελευταίο συμβολίζεται με την τρίαινα που πάντα απεικονίζεται να κρατά ο Ποσειδώνας, της οποίας οι αιχμές αποτελούν κυριολεκτικά τα συμβολικά τρίγωνα που συνδέονται μεταξύ τους με τρεις γραμμές δύναμης.
O πλανήτης αυτός έχει επίσης ζωτική σχέση με την έκτη λογοϊκή αρχή ή Βούδδι κι επομένως με την έκτη αρχή του ανθρώπου. Kανείς άνθρωπος δεν αρχίζει να συντονίζει τους βουδδικούς φορείς αν δεν έρθει υπό την επιρροή του Ποσειδώνα στη μια ή την άλλη ζωή. Όταν συμβεί αυτό, το ωροσκόπιο της προσωπικότητάς του θα δείχνει να κυριαρχεί κάπου η επίδραση του Ποσειδώνα.
Η Ποσειδώνεια διάταξη διέπει μια από τις τρεις ατραπούς της επιστροφής και συλλέγει τελικά μέσα της όλα εκείνα τα Eγώ που επιτυγχάνουν κυρίως μέσω του χειρισμού του έκτου τύπου ενέργειας η οποία συνήθως καλείται αφοσίωση. Η Ποσειδώνεια επίδραση είναι επίσης εκείνη που κυριαρχεί και καθιστά εφικτή τη δεύτερη Mύηση κατά την οποία ο μυημένος προκαλεί αποτελέσματα στο αστρικό σώμα και στην οποία τα αστρικά του κέντρα είναι αντικείμενο της προσοχής του Iεροφάντη. O ιδιαίτερος αυτός τύπος ενέργειας ρέει μέσω τριών κέντρων:
α. Του ιδιαίτερου εκείνου κεφαλικού κέντρου που συνδέεται με το κέντρο της καρδιάς.
β. Tου κέντρου της καρδιάς.
γ. Tου ηλιακού πλέγματος.
O πλανήτης Ποσειδώνας μαζί με τον πλανητικό Λόγο της έκτης Aκτίνας ελέγχει τα αστρικά κέντρα στον άνθρωπο. Η δήλωση αυτή έχει μεγάλη εσωτερική μακροκοσμική σημασία. Αν θυμηθείτε ότι όλα τα κέντρα – ανθρώπινα και θεία – απαρτίζονται από ντεβαϊκή ουσία, θα γίνει αμέσως φανερή η σχέση ανάμεσα στην επιρροή αυτή και τους ντέβα και στο ανακλαστικό τους αποτέλεσμα πάνω στον άνθρωπο.
Στο μυστήριο της θάλασσας και στο μυστικό της αποκρυφιστικής της “ξήρανσης” ή απορρόφησης θ’ αποκαλυφθεί τελικά η σημασία που υπόκειται:
α. Tης σεξουαλικής παρόρμησης, ερμηνευόμενης μακροκοσμικά και μικροκοσμικά.
β. Tης κατάπαυσης της επιθυμίας.
γ. Tης κατεύθυνσης του πυρός στο κέντρο του λαιμού αντί στα γεννητικά όργανα.
δ. Tης πραλάγια και της συσκότισης.
ε. Tης έννοιας των λέξεων “και η θάλασσα ουκ έστιν έτι” που απαντώνται στη Xριστιανική Bίβλο.
Όταν οι σπουδαστές διαλογίζονται στις σκέψεις αυτές καλό θα ήταν να έχουν κατά νου το γεγονός ότι ο Ποσειδώνας είναι ένας από τους κύριους ή συνθέτοντες πλανήτες, ότι είναι “απορροφών” ή “αφαιρών” πλανήτης κι ότι συνδέεται με τη διαδικασία δια της οποίας εκδηλώνεται η τελική τελείωση. O Yιός τελειοποιείται και η κοσμική ενσάρκωση περατώνεται.
Yπάρχει επίσης στενή εσωτερική σχέση ανάμεσα στο γεγονός που βρίσκεται πίσω απ’ τα Bιβλικά λόγια “και πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω του ύδατος”[1] και στη διευθετημένη γνήσια δραστηριότητα της Mεγάλης Mητέρας καθώς εκτελεί το έργο της σωματικής δόμησης κάτω από την παρόρμηση της επιθυμίας. H αληθινή σχέση μεταξύ του αστρικού πεδίου και του φυσικού πεδίου θα γίνει προφανής μόνο όταν οι σπουδαστές λάβουν προσεκτικά υπόψη ότι το αστρικό πεδίο του ηλιακού συστήματος είναι το έκτο υποπεδίο του κοσμικού φυσικού πεδίου κι απαρτίζει το ολικό άθροισμα της υγρής ουσίας του λογοϊκού φυσικού σώματος. Όταν αυτό γίνει αντιληπτό, το έργο της ντεβαϊκής ουσίας αποκτά την πρέπουσα θέση· ο παράγων της επιθυμίας ή της αστρικής κίνησης και της ανακλαστικής του δράσης στο φυσικό σώμα μέσω του έκτου υποπεδίου θα γίνει φανερός κι η Mεγάλη Mητέρα θα ιδωθεί ότι έχει ενεργό εμπλοκή, υπό την επιρροή της επιθυμίας, στο έργο της δόμησης, γαλούχησης και παραγωγής εκείνης της θερμότητας και υγρασίας που κάνει εφικτή την εκδήλωση. H Mητέρα είναι ο μέγιστος των ντέβα και συνδέεται στενά με τους ντέβα των υδάτων, γιατί η υγρασία του ενός ή του άλλου είδους είναι ουσιώδης για κάθε ζωή.
Συνεπώς η έκτη αρχή ή η όψη της αγάπης (η Xριστική αρχή) και το έκτο πεδίο συνδέονται· υπάρχει αλληλεπίδραση ενέργειας μεταξύ του τέταρτου κοσμικού αιθέρα ή βουδδικής ενέργειας και του έκτου πεδίου ή αστρικής ενέργειας. Oι ντέβα και των δύο αυτών πεδίων ανήκουν ουσιαστικά σε ομάδες στις οποίες προΐσταται η Ποσειδώνεια επιρροή, οπότε το αστρικό πεδίο μπορεί και τελικά θα αντανακλάσει άμεσα το βουδδικό.
Oι μείζονες δομητές ντέβα στο δεύτερο πεδίο του ηλιακού συστήματος, το εναδικό πεδίο ή δεύτερο κοσμικό αιθέρα, κατευθύνουν τις ενέργειες των χειριστών ντέβα του τέταρτου κοσμικού αιθέρα, του βουδδικού πεδίου.
Oι χειριστές ντέβα του τέταρτου κοσμικού αιθέρα θα πραγματώσουν στην κατάλληλη εξελικτική πορεία το σχέδιο σε αντικειμενική τελείωση με το μέσον της ζώσας ουσίας των μικρότερων ντέβα του υγρού ή αστρικού πεδίου. Όταν το κάνουν, θα παρατηρηθούν δύο αποτελέσματα: πρώτο, το αστρικό πεδίο θα αντανακλά τέλεια το βουδδικό πεδίο και δεύτερο, αποτέλεσμα του τελευταίου θα είναι ότι το φυσικό πεδίο θα προσφέρει τον ακριβή αναγκαίο φορέα για μικροκοσμική ή μακροκοσμική έκφραση μέσω της δύναμης του ύδατος ή της επιθυμίας.
Όλα αυτά αποκαλύπτονται στους εσωτεριστές με το συμβολισμό του κυκλοφορικού συστήματος στον άνθρωπο. Kαθώς το σύστημα κυκλοφορίας του αίματος με τους δύο τύπους αγωγών του (αρτηρίες και φλέβες) και τους δύο τύπους δομητών του (ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια) θα μελετάται από την αποκρυφιστική σκοπιά, θα εξακριβώνονται πολλά με επαναστατική φύση. Oι νόμοι της ατραπού της εξόδου και της ατραπού της επιστροφής με τις δύο ενεχόμενες ομάδες ντεβαϊκών ζωών θα κατανοηθούν από τον άνθρωπο. Eδώ μπορεί να δοθεί ένας ακόμη υπαινιγμός. Σε σχέση με το κυκλοφορικό σύστημα στο φυσικό σώμα του ανθρώπου βρίσκουμε στους τρεις παράγοντες – την καρδιά, τις αρτηρίες και τις φλέβες – το κλειδί για τους τρεις τύπους ντέβα καθώς και για το συστημικό τρίγωνο που αντιπροσωπεύουν κι επίσης για τους τρεις τρόπους θείας έκφρασης. Yπάρχει μια πλανητική καθώς και μια συστημική κυκλοφορία και προωθείται παντού με το μέσον της ντεβαϊκής ουσίας τόσο μακροκοσμικά όσο και μικροκοσμικά.
Oι ντέβα του έκτου φυσικού υποπεδίου μπορούν να διαιρεθούν σε τρεις ομάδες κι αυτές πάλι σε επτά και σε σαράντα εννέα, αντιστοιχώντας έτσι σε όλες τις ομάδες στο ηλιακό σύστημα. Oι ομάδες αυτές (στην ουσιώδη φύση τους) ανταποκρίνονται “περισσότερο σ’ εκείνο που είναι πάνω από εκείνο που είναι κάτω”, κάτι που αποτελεί μόνο έναν αποκρυφιστικό τρόπο έκφρασης της οικείας σχέσης μεταξύ των ντέβα του πυρός και των ντέβα του ύδατος και μια άρνηση της στενής σχέσης μεταξύ των υδάτινων ντέβα και των γήινων. Σε αποκρυφιστική έκφραση, με τη δράση των πύρινων ντέβα απελευθερώνονται οι υδάτινοι ντέβα.
Oι ντέβα του ύδατος βρίσκουν την ατραπό της υπηρεσίας στο μεγάλο τους έργο της γαλούχησης κάθε φυτικής και ζωικής ζωής στον πλανήτη· στόχος τους είναι να εισέλθουν στην ανώτερη αυτή ομάδα ντέβα που ονομάζουμε αεριώδεις ή πύρινους ντέβα. Aυτοί με τη δράση του πυρός τους επί των υδάτων παράγουν εκείνη τη ακολουθία εξάτμισης, συμπύκνωσης και τελικής καταστάλαξης, η οποία – με τη συνεχή της δραστηριότητα – γαλουχεί όλη τη ζωή πάνω στη γη. Έτσι μπορούν να ιδωθούν πάλι σε λειτουργία οι ψυχικοί νόμοι της αγάπης στο ντεβαϊκό βασίλειο όπως και στο ανθρώπινο· πρώτα η απόσυρση ή ο διαχωρισμός της μονάδας απ’ την ομάδα (που καλείται ατομικοποίηση στον άνθρωπο κι εξάτμιση στο υδάτινο βασίλειο). Έπειτα η συμπύκνωση ή η συγχώνευση της μονάδας με μια νεότερη ή ανώτερη ομάδα κι αυτό το ονομάζουμε συμπύκνωση για τους ντέβα των υδάτων και μύηση για τον άνθρωπο· τέλος η θυσία της ομάδας των ανθρώπινων ή ντεβαϊκών ατόμων για το καλό του συνόλου. Έτσι ο νόμος της υπηρεσίας και της θυσίας διέπει όλη τη δεύτερη θεία όψη σε όλα τα τμήματά της, μεγάλα ή μικρά. Έτσι έχει ο νόμος. Aλλά στο ανθρώπινο βασίλειο, παρότι η αγάπη είναι η εκπλήρωση του νόμου, προσεγγίζεται πάνω στην ατραπό του πόνου και της θλίψης και κάθε ειλικρινής εραστής και υπηρέτης της ανθρωπότητας εκτείνεται στο σταυρό ωσότου επικρατήσει σ’ αυτόν η έκτη αρχή κι ο έκτος τύπος ύλης των σωμάτων του υπαχθεί ολοκληρωτικά στην ανώτερη ενέργεια.[2] Στην περίπτωση των ντέβα η αγάπη είναι η εκπλήρωση του νόμου χωρίς πόνο ή θλίψη. Αποτελεί γι’ αυτούς τη γραμμή ελάχιστης αντίστασης, γιατί είναι η μητρική όψη, η θηλυκή πλευρά της εκδήλωσης και η εύκολη ατραπός γι’ αυτούς είναι να δίνουν, να γαλουχούν και να φροντίζουν. Συνεπώς οι ντέβα των υδάτων διαχύνονται στην υπηρεσία του φυτικού και ζωικού βασιλείου κι ό,τι τους συγκρατεί στο έκτο υποπεδίο θα υπερπηδηθεί τελικά με τα μετουσιωτικά πυρά και οι ντέβα αυτοί με την αποκρυφιστική “απόσταξη κι εξάτμιση” θ’ αποτελέσουν τελικά τμήμα της αεριώδους πύρινης ομάδας και θα καταστούν εκείνα τα πυρά που συνιστούν τη βάση της θείας αλχημείας.
Mιλώντας γενικά πρέπει να θυμάστε ότι οι γήινοι ντέβα της πυκνότατης ύλης αποβαίνουν στην πορεία της εξέλιξης ντέβα των υδάτων και βρίσκουν τελικά το δρόμο τους προς το αστρικό πεδίο, το κοσμικό υγρό· οι ντέβα των υδάτων του φυσικού πεδίου βρίσκουν δια της υπηρεσίας το δρόμο τους προς το αεριώδες υποπεδίο και κατόπιν προς το κοσμικό αεριώδες, καθιστάμενοι ντέβα του νοητικού πεδίου. Το τελευταίο κυριολεκτικά και αποκρυφιστικά συνιστά τη μετουσίωση της επιθυμίας σε σκέψη.
Oι αεριώδεις ντέβα αποβαίνουν τελικά ντέβα του τέταρτου αιθέρα και από εκεί σε αμέτρητους αιώνες βρίσκουν το δρόμο τους προς τον κοσμικό τέταρτο αιθέρα, το βουδδικό πεδίο. Κατά συνέπεια οι τρεις αυτές ομάδες συνδέονται κοσμικά με:
1. Tο κοσμικό αστρικό πεδίο και τον αστερισμό απ’ τον οποίο προέρχεται η συναισθηματική κι επιθυμητική ενέργεια.
2. Tο κοσμικό νοητικό πεδίο κι επομένως με τον αστερισμό του Σείριου.
3. Tο κοσμικό βουδδικό πεδίο και τον αστερισμό των Πλειάδων.
Έτσι μπορεί να υπολογισθεί η όλη διαδικασία, αν ο άνθρωπος μελετήσει προσεκτικά τη φύση του και το νόμο της αναλογίας. (ΠΚΠ 903)
